Διαμαρτυρία κατά Πατριάρχη Βαρθολομαίου

Γιατί παρεμποδίζονται διαμαρτυρίες κατά Πατριάρχη;

Προς την

Γενική Διεύθυνση Ασφαλείας Βόλου

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: Δήμο Βόλου και διάφορα ιστολόγια

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία κατά Πατριάρχη Βαρθολομαίου

26 Σεπτεμβρίου 2012

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέπτεται αύριο και πάλι την Ελλάδα, ιδιαίτερα το Βόλο, εφαρμόζοντας ένα μακροχρόνιο σχέδιο για τον έλεγχο της Ελλαδικής Εκκλησίας. Είναι γνωστό, όμως, πως ο κ. Βαρθολομαίος δεν είναι αποδεκτός από μέρος των πιστών ως ορθόδοξος Πατριάρχης, λόγω κάποιων αιρετικών φρονημάτων που πρεσβεύει, με συνέπεια πολλοί πιστοί στο παρελθόν να διαμαρτυρηθούμε σε διάφορες επισκέψεις του στην Ελλάδα, μοιράζοντας φυλλάδια.

Η παρέκκλιση από την Ορθόδοξη Πίστη του κ. Βαρθολομαίου, έχει καταδειχθεί και καταγγελθεί με πληθώρα δημοσιευμάτων. Παρά τις καταγγελίες των αιρετικών διδασκαλιών του από ορθόδοξους κληρικούς, μοναχούς και Καθηγητές Πανεπιστημίου, αρνείται να διαλεχθεί με τους καταγγέλλοντας και απαξιοί να δικαιολογήσει με θεολογικό λόγο τις καταγγελλόμενες αντορθόδοξες θέσεις του.

Μη έχοντας άλλο τρόπο αντιδράσεως οι πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και προβαίνοντας στις ως άνω διαμαρτυρίες, έχουμε στο παρελθόν υποστεί διώξεις, εντελώς παράνομα και κατ’ εξαίρεση, παρότι η διανομή φυλλαδίων είναι καθημερινό φαινόμενο σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, τόσο σε πολιτικές, όσο και σε ποικίλες άλλες εκδηλώσεις. Τέτοιες διώξεις κατά την διάρκεια επισκέψεων του Πατριάρχη συνέβησαν στην Ελασσόνα, τη Λάρισα και τη Ναύπακτο, από τους έχοντας την ευθύνη της φρουρήσεώς του. Μας εμπόδισαν από την ειρηνική διαμαρτυρία μας κατά του Πατριάρχη, απαγορεύοντας την διανομή φυλλαδίων, συλλαμβάνοντας πιστούς που διαμαρτυρήθηκαν ή κατακρατώντας τους στο κρατητήριο και οδηγώντας τους στη συνέχεια σε δίκη.

Παρακαλούμε, λοιπόν, εσάς που είστε υπεύθυνοι και επιφορτισμένοι με την προστασία του Πατριάρχη, να μας απαντήσετε αν, σε παρόμοια διαμαρτυρία κατά την αυριανή επίσκεψή του αιρετίζοντος Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου στο Βόλο, θα χρησιμοποιήσετε παρόμοιες μεθόδους ή θα μας επιτρέψετε να διαμαρτυρηθούμε ειρηνικά, όπως συμβαίνει σε εκατοντάδες διαμαρτυρίες σε όλη την Ελλάδα κάθε χρόνο.

Ζητούμε να μας πληροφορήσετε (πέρα από την τελική δική μας απόφαση), αν εγγυάσθε την ασφάλεια των ορθόδοξων πιστών που τυχόν θα μοιράσουν φυλλάδια, κατά τον ίδιο τρόπο που τα όργανα της τάξεως εγγυώνται την ασφάλεια του Πατριάρχη.

Σημάτης Παναγιώτης, καθηγητής θεολόγος

ΑΓΩΝ ΕΩΣ ΘΑΝΑΤΟΥ ΜΟΝΟ για την ΕΥΣΕΒΕΙΑ και την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Το πάλαι υπέρ των προβάτων απέθνησκον οι ποιμένες, 

νύν δε μάλλον αυτοί αναιρούσι τα πρόβατα.

Πάντων μεν των κατ' ανθρώπους αγαθών υπόθεσίς εστι και κρηπίς η ομόνοια, και χρή μηδενί διδόναι πολέμου και μάχης αφορμήν.
Ει δέ που την ευσέβειαν παραβλαπτομένην, ή τους ασθενείς αδικουμένους θεάσαιο, μή προτίμα την ειρήνην της αληθείας, αλλ' ίστασο γενναίως, έως αίματος προς την αμαρτίαν ανταγωνιζόμενος.
Διά τούτο γαρ είρηται τω αποστόλω τούθ' όπερ ηθέλησας μαθείν.
"Ει δυνατόν το εξ' υμών, μετά πάντων ανθρώπων ειρηνεύοντες", Ρωμ. 12,18
Εστι γαρ όπου ού δυνατόν, οίον, όταν περί ΑΔΙΚΟΥΜΕΝΩΝ ο αγών.

αγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, πατρολογία του Μίν, 78,948.

 

Η ειρήνη τη δικαιοσύνη συγκεκραμένη θείον εστί χρήμα.
Ει δε θατέρα άνευ της ετέρας είη, λυμαίνεται τω της αρετής κάλλει.
Εστι μεν γαρ ειρήνη και λησταίς προς εαυτούς και λύκοις.
Τοις μεν επί λύμη των ανθρώπων, τοις δε επ' ολέθρω των προβάτων.
Αλλ' ούκ άν καλέσαιμι ταύτην ειρήνην την τη δικαιοσύνη μή κοσμουμένην.
Ει δ' αυτή συνέλθοι, όντως ειρήνη κεκλήσεται.
Διό και ο Χριστός έφη:
<ούκ ήλθον βαλείν ειρήνη επί την γήν, αλλά μάχαιραν>.
Οτι γαρ ού πάσαν ειρήνην, αλλά την τη κακία συνεζευγμένην αποκηρύττει, αλλαχού φησιν:
<ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν>.
Ειρήνη γαρ όντως εκείνη εστίν, η τη δικαιοσύνη, και τη ευσεβεία σεμνυνομένη.

Πατρολογία του Μιν, 78,925.

Μὲ ἀφορμὴ ἐνέργειες τοῦ μητροπολίτη Αἰτωλίας π. Κοσμᾶ

Η ΑΙΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ!

Γιατί ὑπηρετεῖτε, Σεβασμιώτατε, τὴν κακόδοξη αὐτὴ πρακτικὴ τῶν Οἰκουμενιστῶν;

Τὸ ἐνδιαφέρον τῶν σημερινῶν Ἐπισκόπων γιὰ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση εἶναι κυρίως θεωρητικό. Στὴν πράξη, ἀποκλίνουν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση, καταπατοῦν Εὐαγγελικὲς ποιμαντικὲς Ἐντολές, (ἀναφερόμαστε κυρίως στὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρετικῶν) καὶ ἀρνοῦνται τὴν ὁμολογιακὴ στάση-φρόνημα τῶν Ἁγίων. Καὶ ἐνῶ εἶναι τόσο «χαλαροὶ» (ἂν ὄχι φοβισμένοι) στὴν ἀντιμετώπιση τῶν αἱρετικῶν Οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων, ὅταν πρόκειται γιὰ παρόμοιες ἢ μικρότερης σημασίας παραβάσεις κατωτέρων τους, ἐκεῖ ἐξασκοῦν ὅση δεσποτικὴ δύναμη τοὺς ἐναπέμεινε.

Ἀφορμὴν διὰ τὴν κατάθεση αὐτῆς τῆς ὀδυνηρῆς διαπιστώσεως, ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας π. Κοσμᾶς, ὁ ὁποῖος θεωρητικὰ ἀγωνίζεται κατὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν, στὴν πράξη ὅμως τοὺς ἀνέχεται καὶ τοὺς ἀναγνωρίζει.

Διαβάσαμε στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» ποὺ κυκλοφορεῖ (21/9/2012, ἀρ. φ. 1942), ὅτι ὁ π. Κοσμᾶς ἐνημέρωσε μὲ Ἐγκύκλιο περὶ τῆς ἀποσκιρτήσεως τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀνατολίου ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ περὶ τῆς προσχωρήσεώς του στοὺς «σχισματικοὺς παλαιοημερολογίτες»· καὶ προέτρεπε τοὺς πιστοὺς «νὰ μὴν ἔχουν καμία πνευματικὴ ἐπικοινωνία καὶ σχέση» μὲ τὸν π. Ἀνατόλιο. Καὶ συνέχιζε: «Ἔχοντας εὐθύνη ὡς Ἐπίσκοπος ἐπισημαίνω σὲ ὅλους καὶ τοὺς προτρέπω νὰ μὴν ἔχουν καμία πνευματικὴ ἐπικοινωνία καὶ σχέση» μὲ αὐτόν.

«Ἀγαπητοὶ (σημειώνει ἀκόμα στὴν Ἐγκύκλιό του), ἡ ὑπακοὴ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία θὰ μᾶς φέρει σωτηρία, ἡ ἀνυπακοὴ ἀπώλεια. Εὔχομαι καὶ προσεύχομαι νὰ ἀνανήψη ὁ π. Ἀνατόλιος, νὰ ἐπανέλθη μὲ μετάνοια στὴν Ἐκκλησία μας, νὰ ἐπιτύχη τὴ σωτηρία του...».

Σωστὴ ἡ ἐνέργεια τοῦ Ἐπισκόπου π. Κοσμᾶ, ἂν τὴν δεῖ κανεὶς θεσμικά, νομικά, κοντόφθαλμα, ἀπομονωμένη ἀπὸ τὸ πλαίσιο τῆς Πίστεως καὶ τῆς ἁγιοπατερικῆς ζωῆς. Γιατί, πράγματι, ὁ καλὸς ποιμὴν πρέπει νὰ ἐνδιαφέρεται διὰ τὴν διαφύλαξη τοῦ ποιμνίου του.

Ἐδῶ, ὅμως, τίθενται δύο τεράστια –ἀλληλοσχετιζόμενα– θέματα.

α) Ποιοί λόγοι ὁδήγησαν τὸν π. Ἀνατόλιο νὰ προβῆ σ’ αὐτὴν τὴν ἐνέργεια; Δὲν γνωρίζουμε, οὔτε μᾶς ἐνημέρωσε ὁ Μητροπολίτης, ἀλλὰ εἶναι σαφὲς ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς στρέφει πολλοὺς ἀδελφούς μας πρὸς τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο, καὶ ὑπ’ αὐτὸ τὸ πρῖσμα ἐξετάζουμε τὴν περίπτωση.

ΙΕΡΟΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΚΛΗΡΙΚΩΝ

Καθεστωτικοὶ ἀντὶ-Οἰκουμενιστὲς αὐθαιρετοῦν θεολογικὰ
καὶ διασύρουν τὸν π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ
γιὰ νὰ δικαιολογήσουν τὴν ἀντὶ-Πατερικὴ ἀπραξία τους

ΑΠΑΝΤΗΣΗ  ΣΕ  ΚΡΙΤΙΚΗ  ΤΗΣ  ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΗΣ  ΟΜΑΔΟΣ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΠΕΙΡΑΙΩΣ

(Προδημοσίευση ἀπὸ τὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», τεύχ. 13-14)

Ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος, κληρικὸς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς (Γραφεῖο ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν), μᾶς πληροφόρησε τηλεφωνικῶς πρό 2 μηνῶν περίπου, ὅτι ἑτοιμάζει κριτικὴ (ἂν καταλάβαμε καλά, ἀρνητική), γιὰ τὸ βιβλίο «Ἡ διαχρονικὴ συμφωνία τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ τὸ ὑποχρεωτικὸ τοῦ 15^ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περὶ διακοπῆς μνημονεύσεως Ἐπισκόπου κηρύσσοντος ἐπ’ Ἐκκλησίας αἵρεσιν» τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ. Ὁ καιρὸς περνοῦσε καὶ ἡ δημοσίευση τῆς κριτικῆς καθυστεροῦσε.

Τὴν περασμένη ἑβδομάδα, δεχθήκαμε ἄλλο τηλεφώνημα ἀπὸ τὸν π. Ἄγγελο Ἀγγελακόπουλο (τοῦ ἴδιου Γραφείου Αἱρέσεων), ποὺ μᾶς ρωτοῦσε, ἂν θέλουμε νὰ δημοσιεύσουμε στὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» τὴν κριτικὴ ἑνὸς βιβλίου οἰκουμενιστὴ-«ὀρθόδοξου» τῆς Γερμανίας. Δεχθήκαμε, πληφορώντας τον, ὅτι ἔχουμε στείλει καὶ ἐμεῖς, στὸν Σεβασμιώτατο Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, μερικὰ πρὸς δημοσίευση κείμενα.

Ὅταν ἔλαβε ὁ Σεβασμιώτατος τὰ κείμενά μας, ποὺ ἀφοροῦσαν κριτικὴ σὲ ἐνέργειές του, οἱ ὁποῖες βλάπτουν τὸν ἀντι-οικουμενιστικὸ ἀγῶνα, μᾶς ἀπέστειλε ἕνα γράμμα, στὸ ὁποῖο μᾶς ἀποκαλοῦσε κακόδοξους, παρὰ τὴν βράβευση ποὺ εἶχε κάνει στὸν Πρόεδρο τῆς Φιλορθοδόξου Ἑνώσεως «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», παρὰ τὰ ἐπαινετικὰ λόγια ποὺ εἶχε στείλει σὲ ἐμᾶς καὶ στὸν π. Εὐθύμιο, καὶ παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι μᾶς ἐμπιστεύθηκε τὴν κριτικὴ τοῦ ἐκ Γερμανίας ἱερέα, ἡ ἀποστολὴ τῆς ὁποίας σήμαινε ὅτι συνεργαζόταν —γιὰ κάποιους δικούς του λόγους— μὲ ἕνα «κακόδοξο» ἔντυπο, γιὰ τὴν καταδίκη κακόδοξου οἰκουμενιστῆ!

Μὲ τὸ γράμμα αὐτὸ μᾶς προ-εἰδοποίησε ὅτι θὰ δημοσιοποιοῦσε τὴν κριτικὴ ἐναντίον τοῦ βιβλίου τοῦ π. Εὐθύμιου, ποὺ φαίνεται κρατοῦσε γιὰ ὥρα ἀνάγκης (π.χ. ἐκφοβισμὸ γιὰ συμμόρφωση ἀντιδρώντων) στὸ «Γραφεῖο ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων καὶ τῶν Παραθρησκειῶν»!

Φαίνεται, ὅτι ὁ κ. Σεραφεὶμ (εἰδικὰ στὸ πρόσωπο τοῦ π. Παύλου, τὸν π. Ἄγγελο δὲν τὸν γνωρίζουμε), εἶχε βρεῖ τοὺς κατάλληλους ἀνθρώπους γιὰ τὴν ἀντιαιρετικὴ αὐτὴ ὁμάδα· τοὺς ἰδανικοὺς ἱεροεξεταστὲς καὶ τοὺς ἄριστους στυλοβάτες τοῦ κακόδοξου Ἐπισκοποκεντρισμοῦ ποὺ λυμαίνεται τὴν Ἐκκλησία καὶ —φεῦ!— τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ νομίζουν πὼς καταπολεμοῦν!

Ὁ π. Παῦλος Δημητρακόπουλος, εἰδικά, δὲν ἔπρεπε νὰ ξεχάσει ὅτι καὶ ἡ Ἕνωσις καὶ τὸ περιοδικὸ «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος» τὸν ὑποστήριξαν, ὅταν ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπό του, ἐπειδὴ δὲν ὑπήκουσε σ’ αὐτόν, ἀντιτάχθηκε καὶ χαρακτήρισε (ὁ π. Παῦλος) τὸν Δεσπότη του Οἰκουμενιστὴ καὶ τὸν Οἰκουμενισμὸ αἵρεση. Καὶ προέβη σ’ αὐτὸν τὸν χαρακτηρισμό, πρὶν κάποια Σύνοδος ἀποφανθεῖ ὅτι ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι αἵρεση, ἢ ὅτι ὁ Ἐπίσκοπός του εἶναι αἱρετικὸς Οἰκουμενιστής! (Σημειώνουμε καὶ κρατοῦμε αὐτὴ τὴν θέση, γιατὶ ὅταν πῆγε στὴν Μητρόπολη Πειραιῶς, τὸ ἐκεῖ περιβάλλον τὸν ἀνάγκασε νὰ μεταβάλει αὐτὴν τὴ γνώμη).

● ● ●

Μὲ αὐτὴν τὴν ἁρμοδιότητα, τώρα, ὁ π. Παῦλος ἀποφάσισε —ἢ τοῦ ἀνετέθη— νὰ βγάλει «λάθος» τὸ βιβλίο τοῦ π. Εὐθύμιου Τρικαμηνᾶ, ποὺ πραγματεύεται τὸ Ὑποχρεωτικὸ τῆς Διακοπῆς Μνημονεύσεως τῶν αἱρετικῶν Ἐπισκόπων, μὲ βάση τὴν ποιμαντική, τὴν θεολογία τῆς Ἱερᾶς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας, μέρος τῆς ὁποίας εἶναι καὶ ὁ ΙΕ΄ Κανόνας.

Ἔτσι, ἐπεδόθη μὲ ζῆλο στὸ ἔργο αὐτὸ καὶ προσπαθεῖ νὰ μᾶς πείσει, ἀκροβατώντας ἐπικίνδυνα μὲ ἄγαρμπες ταχυδακτυλουργικὲς κινήσεις μεταξὺ Ἱερῶν Κανόνων καὶ πατερικῶν κειμένων, ὅπως ἕνα ἁπλὸ διάβασμα τῆς κριτικῆς του δείχνει, ἀφοῦ εἶναι εὐδιάκριτο ὅτι, οὔτε τὰ ἴδια τὰ κείμενα κατανόησε (ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὰ ποὺ πέρασε ἀπὸ «προκρούστειο κλίνη»), οὔτε τὴ διήκουσα σκέψη τοῦ βιβλίου ἀντελήφθη. Ἐπιδίδεται μὲ τὴν κριτικὴ αὐτὴ σὲ μιὰ δονκιχωτικὴ σκιαμαχία, μὴ νοῶν «περὶ τίνων διαλέγεται ἢ περὶ τίνων διαβεβαιοῦται»!

Ὁ π. Παῦλος, μᾶς διδάσκει τώρα, σ’ αὐτὴ τὴν κριτική του, ὅτι δὲν πράττει ὀρθά, ὅποιος δὲν κάνει ὑπακοὴ στὸν Ἐπίσκοπό του —ἀκόμα κι ἂν διδάσκει πράγματα αἱρετικὰ ὁ ἐπίσκοπος— ἐὰν δὲν ὑπάρξει καταδίκη τοῦ ἐπισκόπου ἀπὸ Σύνοδο!

Γράφει: «Ἀλλοίμονο, ἂν κάθε πιστὸς μεταβληθῆ σὲ κριτὴ καὶ δικαστὴ καὶ τοποθετήσει ἔτσι τὸν ἑαυτό του ὑπεράνω Συνόδων καὶ Πατέρων καὶ ἔχει τὴν ἀξίωση νὰ κρίνει τὴν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως τοῦ κάθε ἐπισκόπου...» (σελ. 7). «Τὸ ὅτι ὁ παρὼν Κανόνας θέτει ὡς ἐξαίρεση γιὰ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τὸν ἐπίσκοπο τὰ θέματα πίστεως καὶ δικαιοσύνης, δὲν σημαίνει, ὅτι δίδει τὸ δικαίωμα στὸν κάθε πιστό, νὰ γίνει κριτὴς καὶ δικαστὴς τοῦ ἐπισκόπου, ἐὰν καὶ κατὰ πόσον δηλαδὴ ὁ ἐπίσκοπος εἶναι αἱρετικὸς ἢ ἄδικος..., δὲν εἶναι ἁρμόδιο καὶ ἱκανὸ τὸ κάθε μέλος τῆς Ἐκκλησίας νὰ κάνει αὐτὸ τὸ ἔργο ἀλάνθαστα καὶ δίκαια, ἐπειδὴ δὲν ἔχει τὴν ἀνάλογη πνευματικὴ ὡριμότητα. Αὐτὸ τὸ ἔργο ἀνήκει μόνον σὲ Σύνοδο ἐπισκόπων. Ἐὰν ὁλόκληροι Σύνοδοι ἐπισκόπων συνέβη νὰ πλανηθοῦν..., πόσο μᾶλλον εἶναι εὔκολο νὰ πλανηθεῖ ἕνας ἁπλοϊκὸς πιστός»! (σελ. 9).

Μόνο μιὰ ἐξαίρεση αὐτῆς τῆς θέσεως δέχεται ὁ π. Παῦλος, τοῦ ἑαυτοῦ του! Αὐτός, ὡς ἀνώτερος Συνόδων, μπορεῖ νὰ κρίνει καὶ νὰ καταγγέλλει τὸν ἐπίσκοπό του (τῆς Βεροίας) ὡς ἀνήκοντα στὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!

Εἶναι ἀποκαλυπτικὰ μιᾶς δίγλωσσης νοοτροπίας (σὲ σύγκριση μὲ ὅσα σήμερα λέει), ἐκεῖνα ποὺ ὁ ἴδιος γράφει σὲ κείμενο ποὺ εὐγενῶς φιλοξενήσαμε στὸ περιοδικό μας, ὅταν μᾶς εἶπε πὼς διώκεται γιὰ τὶς ἀντι-οἰκουμενιστικές του ἰδέες (καὶ καλοπροαίρετα τὸν πιστέψαμε καὶ τοῦ συμπαρασταθήκαμε). Γράφει ἐκεῖ ὁ π. Παῦλος: «Ὁ ἐπίσκοπος Βεροίας (στὸν ὁποῖον τότε ὑπαγόταν), ὅταν τοῦ ζητοῦσα ἐξηγήσεις γιὰ τὸν Οἰκουμενισμό, μοῦ ἔλεγε: “Πρὸς τὸ παρὸν δὲν μποροῦμε νὰ πάρουμε θέση ἀπέναντι στὸν Οἰκουμενισμό, ἀλλὰ ὀφείλουμε, ἀκολουθώντας τὴν διοικοῦσα Ἐκκλησία, νὰ περιμένουμε τὴν ἐπίσημη θέση καὶ συνοδική της ἀπόφαση σχετικὰ μὲ τὸ ἐν λόγῳ θέμα”».

Σ’ αὐτὴ τὴν θέση τότε, ἡ ἀντι-οικουμενιστικὴ συνείδηση τοῦ π. Παύλου, ἐξεγείρετο ὡς «ἐξ ἐνστίκτου», ἀντιδροῦσε ἔντονα καὶ ἔλεγε:

«Οἱ ἅγιοι Πατέρες μας δὲν περίμεναν τὴν ἐπίσημη συνοδικὴ καταδίκη τῆς αἱρέσεως, γιὰ νὰ πάρουν θέση καὶ νὰ ἀρχίσουν τὸν ἀντιαιρετικό τους ἀγῶνα, ἀλλὰ ἄρχιζαν τὸν ἀγῶνα ἀμέσως μετὰ τὴν ἐμφάνισή της. Καὶ ἀκριβῶς οἱ ἰδικοί τους ἀγῶνες ἔφερναν τελικὰ σὰν ἀποτέλεσμα τὴν σύγκληση συνόδου καὶ τὴν συνοδικὴ καταδίκη τῆς αἱρέσεως. Μία ματιὰ στὴν ἐκκλησιαστική μας ἱστορία μαρτυρεῖ, ὅτι πάντοτε προηγεῖτο ὁ ἀντιαιρετικὸς ἀγῶνας καὶ ἐπακολουθοῦσε ἡ σύνοδος, ποτὲ δὲν γινόταν τὸ ἀντίθετο». Π.χ. «ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ...ὅταν πληροφορήθηκε ἀπὸ μοναχικοὺς κύκλους τῆς Θεσσαλονίκης τὶς αἱρετικὲς διδασκαλίες τοῦ Βαρλαάμ, ἐθεώρησε χρέος του νὰ ἐγκαταλείψει τὸ ἐρημητήριο καὶ νὰ κατέβη στὸν ἀγῶνα. Μετὰ ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια ἀγώνων, τὸ 1341, συγκροτήθηκε ἡ πρώτη Σύνοδος τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία πανηγυρικὰ τὸν ἐδικαίωσε. Ἀλοίμονο, ἂν ὁ ἅγιος περίμενε νὰ προηγηθεῖ σύνοδος καὶ μετὰ νὰ ἀρχίσει τὸν ἀγῶνα»! (Δημητρακόπουλος, Ἀρχιμ. Παῦλος, «“Εἰπὲ τῇ Ἐκκλησίᾳ”. Γιατὶ διώχθηκα ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μητρόπολη Βερροίας», περ. «Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος», 3 (2020) 17).

Ἐπειδὴ δημοσιεύσαμε αὐτὸ τὸ κείμενό του, ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴ γράψαμε ἄλλο ἕνα κείμενο μὲ τὸ ὁποῖο τὸν ὑποστηρίζαμε, αἰσθάνθηκε τότε τὴν ἀνάγκη νὰ μᾶς μνημονεύσει εὐγνωμόνως: «Πέραν αὐτῶν καὶ ἄλλα πρόσωπα, πληροφορηθέντα τὸν ἄδικο διωγμό μου, ἐξέφρασαν τὴν ἀποδοκιμασία τους πρὸς τὸν «ἅγιο» Βεροίας». Παρομοίως καὶ ἡ «Φιλορθόδοξος Ἕνωσις “Κοσμᾶς Φλαμιᾶτος”», ἡ ὁποία μὲ χαρὰ θέλησε νὰ φιλοξενήση στὸ περιοδικό της τὸ ἄρθρο μου: «Εἰπὲ τῇ Ἐκκλησίᾳ», μόλις δὲ ἐπληροφορήθηκε τὸ περὶ οὗ ὁ λόγος συκοφαντικὸ ψήφισμα, δημοσίευσε ἄρθρο στὴν ἱστοσελίδα «Ἀκτῖνες» μὲ τίτλο «Ἕνα ἀκραιφνὲς κείμενο οἰκουμενιστικοῦ μιθριδατισμοῦ» (http://www.romfea.gr).

Βλέπετε, λοιπόν, ὁ ἴδιος μπορεῖ νὰ κρίνει τὸν ἐπίσκοπό του, ἴσως γιατὶ ἔχει τὴν αὐτοσυνειδησία, ὅτι εἶναι ἀνωτέρας πνευματικῆς καταστάσεως· στὸν π. Εὐθύμιο, ὅμως, ἀκόμα κι ἂν διαθέτει ἀτράνταχτα πατερικὰ ἐπιχειρήματα, δὲν τὸ ἐπιτρέπει, διότι αὐτὸ δὲν συμφέρει στὸ ἐξουσιαστικὸ κατεστημένο ποὺ τώρα ὁ π. Παῦλος ὑπηρετεῖ. Ὅταν ἐδιώκετο ὁ ἴδιος, (ὅπως διώκεται ὁ π. Εὐθύμιος τώρα), ζητοῦσε τὴν συμπαράστασή μας ἐναντίον τοῦ σάπιου δεσποτικοῦ κατεστημένου, ἐναντίον τοῦ ὁποίου κατεφέρετο μὲ ὀξεῖς χαρακτηρισμούς.

Ἔγραφε σὲ συμπρεσβύτερό του, στοχεύοντας τὸν τότε ἐπίσκοπό του μητροπολίτη Βεροίας: «Ποιός σὲ ἔβαλε ἐσένα νὰ ἀσχολεῖσαι καὶ νὰ κρίνεις τὸν συμπρεσβύτερό σου; Μ’ αὐτὸ τὸν τρόπο νομίζεις ὅτι ὑπερασπίζεις καὶ συγκαλύπτεις τὸ ἀφεντικό σου; ...Τὴν δίψα γιὰ προβολὴ καὶ ἐξουσία κάπου ἀλλοῦ θὰ ἔπρεπε νὰ τὴν ἀναζητήσεις, ἀδελφέ μου...  Στοὺς δεσποτάδες, ποὺ ἀπὸ φόβο καὶ δειλία, μήπως δυσαρεστήσουν τὸ Φανάρι καὶ κινδυνεύσει ἡ θέση τους, κουκουλώνουν τὴν αἵρεση καὶ παίζουν τὸν καραγκιόζη. Καὶ ὅταν πᾶνε στὸ Φανάρι γίνονται φίλοι τῶν Οἰκουμενιστῶν, ἐνῶ ὅταν ἔρχονται στὴν ἐπαρχία τους γίνονται Ὀρθόδοξοι» («Ἕτοιμοι πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι», 6/12/2010, aktines.blogspot.gr/2010/10/315.html).

Ἀλλὰ τί γυρίσματα ἔχουν οἱ καιροί! Τώρα, ποὺ τοῦ δόθηκε ἕνα κόκκαλο ἐξουσίας, ἡ δεσποτοκρατία ἔγινε ἀναγκαία γιὰ νὰ ἐπιβάλει στὴν Ἐκκλησία «τὴν τάξη τῆς σιωπῆς» καὶ «τὴν ἡσυχία τοῦ νεκροταφείου». Δὲν ξέρουμε πόσο ἀναγνωρίζει τὸν ἑαυτό του τώρα, σὲ ὅσα τότε κατηγοροῦσε. Ἔλεγε: «Τὸ ἐκκλησιαστικὸ καθεστὼς στὴν Ἑλλάδα εἶναι ἔτσι διαμορφωμένο, ὥστε στὶς Μητροπόλεις νὰ κυριαρχεῖ ἡ ἐξουσιαστικὴ αὐθεντία τοῦ Δεσπότου, οἱ δὲ ἱερεῖς βρίσκονται κάτω ἀπὸ τὴν ἀπόλυτη ἐξάρτησή του... Τὸ ἀρρωστημένο αὐτὸ ἐκκλησιαστικὸ καθεστώς ἐπιδρᾶ ψυχολογικὰ καὶ διαμορφώνει τὴν νοοτροπία καὶ τὴν συμπεριφορὰ τοῦ παπὰ κατὰ τέτοιον τρόπο, ὥστε νὰ ἀναγκάζεται πάντοτε νὰ ταυτίζεται μὲ τὴν γραμμὴ ποὺ χαράσσει ὁ Δεσπότης του, ἔστω καὶ ἂν σὲ πολλὲς περιπτώσεις κατὰ βάθος διαφωνεῖ. Πῶς νὰ τολμήσει ὁ καϋμένος ὁ παπὰς νὰ διαμαρτυρηθεῖ γιὰ τὴν ἔνοχη ἀπαγόρευση κάθε ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνος κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τὴν ὁποία ἐπέβαλε ὁ “ἅγιος” Βεροίας, τρομοκρατώντας τον» (aktines.blogspot.gr/2010/12/211317.html).

ΑΣΤΑΝΑ παγκόσμια κυβέρνηση πανθρησκεία

Εικονίζοντας τη συκοφαντία ή Ο πίνακας του Απελλή

Εικονίζοντας τη συκοφαντία ή Ο πίνακας του Απελλή

Εικονίζοντας τη συκοφαντία ή

Ο πίνακας του Απελλή

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

Η ΣΥΚΟΦΑΝTΙΑ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ: Την εποχή που ήταν νομοθέτης ο Σόλωνας είχε απαγορεύσει με νόμο στους Αθηναίους την εξαγωγή αγροτικών προϊόντων στις άλλες πόλεις κράτη εκτός από το ελαιόλαδο. Μεταξύ των προϊόντων αυτών ήταν και τα σύκα. Όποιος λοιπόν ενημέρωνε τους άρχοντες για αυτούς που έβγαζαν παράνομα σύκα από την Αττική, αυτός ονομαζόταν συκοφάντης και η πράξη του συκοφαντία.

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ: Ο μεγάλος φιλόσοφος Σωκράτης έλεγε για τη συκοφαντία ή κακολογία, καλύτερα μιας και τότε δε χρησιμοποιούνταν ο όρος συκοφαντία για τις διαβολές, πως ο κακόλογος σκοτώνει την τιμή ενός ανθρώπου, ενώ ο φονιάς τη ζωή, αλλά επειδή η τιμή είναι ανώτερη της ζωής, η κακολογία είναι σοβαρότερη του φόνου, μιας κι ο φονιάς σκοτώνει με κίνδυνο της ζωής του ζωντανούς, ενώ ο κακόλογος με μια κουβέντα και ακινδύνως σκοτώνει και ζωντανούς και πεθαμένους. Ο κυνικός Διογένης συγκρίνοντας συκοφάντες και κόλακες έλεγε: “Απ΄ τα άγρια θηρία το χειρότερο δάγκωμα το κάνει ο συκοφάντης , από τα ήμερα ο κόλακας”. Ο Ναπολέων μάλιστα έλεγε: “Οι επιδέξιοι κόλακες συνήθως είναι όχι και λιγότερο επιδέξιοι συκοφάντες”, ταυτίζοντας τις δύο αυτές κατηγορίες ανθρώπων. Συκοφάντης όμως δεν είναι μόνο αυτός που “πρωτοσπέρνει” το ψεύδος αλλά και οι “πολλαπλασιαστές” του. Όταν κάποιος είπε στον Αίσωπο πως λένε για εκείνον τρομερά πράματα και άρχισε να του τα εξιστορεί, εκείνος απάντησε: “Δολοφόνοι δεν είναι εκείνοι που φτιάχνουν τα μαχαίρια, αλλά εκείνοι που τα χρησιμοποιούν. Έτσι και τώρα: δε με κακολογούν οι συκοφάντες, αλλά εσύ που χρησιμοποιείς τις συκοφαντίες τους”. Ο τραγικός της Αρχαιότητας Μένανδρος, του οποίου διασώθηκαν αποσπάσματα έργων, έγραψε: “Υπάρχουν συκοφαντίες προ των οποίων η αγνότητα χάνει το θάρρος της. Όποιος εύκολα πιστεύει στις συκοφαντίες, ο ίδιος είναι κακός στο χαρακτήρα, ή έχει μυαλό μικρού παιδιού”. Ο Καντ δείχνει αισιόδοξος δίνοντας μια διέξοδο στα θύματα της συκοφαντίας: “Έχε υπομονή, οι συκοφαντίες δεν έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής. Η αλήθεια είναι παιδί του χρόνου, δεν θα αργήσει να εμφανιστεί για να σε δικαιώσει.” Αντίθετα ο Ρενάν, υπολογίζοντας ιδιαίτερα τη διαβρωτική της δύναμη, έλεγε: “Μπορούμε να σωθούμε από το δηλητήριο της έχιδνας, αλλά όχι και από εκείνο της συκοφαντίας.”

Ο ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ: “Η άγνοια είναι τρομερό πράγμα και αιτία πολλών κακών για τους ανθρώπους. Σα μια αχλύ που σκεπάζει τα πράγματα και αμαυρώνει την αλήθεια και κατατρύχει τον βίο του καθένα μας. Μοιάζουμε σαν να περιπλανιώμαστε στο σκοτάδι (...) Άλλοτε σκοντάφτουμε κάπου χωρίς λόγο, άλλοτε

προσπερνάμε αυτό που δεν έπρεπε και αυτό που βρίσκεται κοντά μας και μπροστά στα πόδια μας, δεν το βλέπουμε. Αντίθετα, εκείνο που βρίσκεται εντελώς μακριά μας, φοβόμαστε ότι θα μας δημιουργήσει πρόβλημα. (Ομιλώ...) για τις ψεύτικες διαβολές εναντίων γνωστών και φίλων. Εξ αιτίας τους οικογένειες έχουν αναστατωθεί, πόλεις καταστράφηκαν, πατεράδες εξοργίστηκαν εναντίον των παιδιών τους, αδέλφια μεταξύ τους, παιδιά εναντίον των γεννήτορων τους και εραστές εναντιών των αγαπημένων τους. Επίσης πολλές φιλίες διαλύθηκαν και όρκοι έσπασαν από την πιθανότητα να ισχύουν οι διαβολές.”

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΠΕΛΛΗ: Ο ζωγράφος Απελλής ο Εφέσιος, έπεσε θύμα ολέθριας συκοφαντίας. Είχε διαβληθεί άσχημα ότι συμμετείχε στη συνομωσία του Θεοδώτα στην Τύρο κατά του Πτολεμαίου, βασιλιά της Αιγύπτου, ενώ ο Απελλής δε γνώριζε την Τύρο ούτε τον Θεοδότα. Άλλ' όμως κάποιος όμοτεχνος ανταγωνιστής του, ο Αντίφιλος, από φθόνο και ζηλοτυπώντας την τέχνη του, κατήγγειλε στον Πτολεμαίο ότι κάποιος είδε τον Απελλή στην Φοινίκη να συντρώγει με τον Θεοδότα και σε όλο το δείπνο του μιλούσε μυστικά στο αυτί. Στο τέλος ισχυρίστηκε πως η αποστασία της Τύρου προέκυψε κατόπιν συμβουλής του Απελλή. Ο Πτολεμαίος ταράχτηκε τόσο πολύ από τη διαβολή ώστε δεν σκέφτηκε ούτε το πιο λογικό: ότι ήταν ανταγωνιστής του ο διαβάλλων και ότι ο ζωγράφος Απελλής δεν ήταν δε θέση να κάνει τέτοια προδοσία. Και επιπλέον δεν σκέφτηκε πως δεν είχε λόγο να το κάνει, αφου ήταν ευεργέτημένος από αυτόν και έχαιρε γενικής εκτίμησης. Έτσι αμέσως εξεμάνη και άρχισε να φωνάζει κραυγάζοντας κατάρες για τον αχάριστο, τον επίβουλο και συνομωτη. Και αν, όπως λέει κι ο Λουκιανός, δεν ομιλούσε κάποιος από τους παρόντες, που, αγανακτώντας με την αναισχυντία του Αντίφιλου, πως κάνεναν από αυτούς δεν συνάντησε ο άνθρωπος, θα τον είχε σκοτώσει. Ο Πτολεμαίος τότε συνήλθε και ντράπηκε τόσο πολύ με αυτά που έγιναν, ώστε δώρισε στον Απελλή 100 τάλαντα και τον Αντίφιλο τον έκανε δούλο του. Ο Απελλής καθώς κρατούσε στη μνήμη του το περιστατικίο, αναπαρέστησε την συκοφαντία.

ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΙΝΑΚΑ: Είναι ένας πίνακας ζωγραφικής του Ιταλού αναγεννησιακού ζωγράφου Σάντρο Μποτιτσέλι. Φιλοτεχνήθηκε το 1494-5. Σήμερα βρίσκεται στη συλλογή του μουσείου Ουφίτσι στη Φλωρεντία. Ο Μποτιτσέλι άντλησε το θέμα του από τον πίνακα του Έλληνα καλλιτέχνη της ελληνιστικής περιόδου Απελλή, όπως το περιγράφει ο Λουκιανός στο έργο του: “Περί του μη ραδίως (εύκολα) πιστεύειν διαβολή”. Όταν αποδείχτηκε η αθωότητά του, ο Απελλής αποφάσισε να μεταφέρει το προσωπικό του βίωμα στον πίνακα αυτό. Η περιγραφή του Λουκιανού, μιας και το πρωτότυπο δε διασώθηκε, είναι πάντως αρκούντως κατατοπιστική. Στον δικό του πίνακα, ο αναγεννησιακός ζωγράφος διατήρησε το σκηνικό και τις μορφές από την περιγραφή. Στα δεξιά απεικονίζεται καθιστός σε υπερυψωμένο θρόνο, μέσα σε ανοικτή αίθουσα, ένας βασιλιάς, με μεγάλα γαϊδουρίσια αυτιά, τείνοντας το χέρι του στη Συκοφαντία, που φαίνεται να πλησιάζει.

Δίπλα στο βασιλιά βρίσκονται δύο γυναίκες, η Άγνοια και η Υποψία, που ψιθυρίζουν φήμες στα μεγάλα (ευήκοα στην καχυποψία) αυτιά του βασιλιά, πράγμα που υπονοεί την ανοησία του (γαϊδουρινά αυτιά). Η Συκοφαντία, πλησιάζοντας από τα αριστερά, είναι μια πολύ όμορφη γυναίκα, που έχει κάτι πάνω της που υπονοεί την απάτη και την παρόρμηση. Στο αριστερό της χέρι κρατά έναν αναμμένο δαυλό (που τα φέρνει όλα στο “φως”), ενώ με το δεξί τραβά έναν νέο από τα μαλλιά. Εκείνος υψώνει απεγνωσμένα τα χέρια στον ουρανό επικαλούμενος θεούς να υπερασπιστούν την αθωότητά του. Τη Συκοφαντία καθοδηγεί ένας χλωμός άντρας με διαπεραστικά μάτια, παραμορφωμένος, και αποστεωμένος σαν από σοβαρή ασθένεια. Είναι ο Φθόνος. Δυο άλλες κοπέλες, η Μοχθηρία κι η Απάτη, ενθαρρύνουν τη Συκοφαντία, στολίζοντάς την. Πιο πίσω με μαύρα πένθιμα πέπλα και ξέπλεκα μαλλιά, έρχεται η Μετάνοια. Κοιτά δακρυσμένη πίσω της, περιμένοντας ντροπαλά το πλησίασμα της Αλήθειας. Η Αλήθεια γυμνή, όπως δηλαδή πρέπει να είναι πάντα η αλήθεια, δείχνει τον ουρανό ελπίζοντας στην παρέμβαση του Θείου. Είναι πανέμορφη, αντίθετα με τη Μετάνοια, που είναι ηλικιωμένη και θλιμμένη, με φθαρμένα ρούχα. Είναι γυμνή, καθώς δεν έχει να κρύψει τίποτα και η έκφραση του προσώπου της, όπως και η στάση του σώματός της, δείχνου επίκληση της ουράνιας δικαιοσύνη.

ΑΓ. ΓΡΑΦΗ - ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Το να σηκώνει κανείς το σταυρό της συκοφαντίας είναι άθλος. Η συκοφαντία είναι μέγας πόνος για τον συκοφαντούμενο και φοβερή δοκιμασία για την πνευματική του υπόσταση. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έλεγε: “ Δεν υπάρχει τίποτε πιο αφόρητο για όσους υφίστανται την οδύνη της συκοφαντίας, γιατί η συκοφαντία είναι πραγματικά δάγκωμα για την ψυχή.” Γι' αυτό και ο προφητάνακτας Δαβίδ έλεγε προς τον Κύριο: «Λύτρωσέ με από τις συκοφαντίες των ανθρώπων και θα φυλάξω τις εντολές σου». Για τους Αγίους Πατέρες συκοφαντία είναι ακόμη οι ανακρίβειες, οι υπερβολές, οι εύκολες κρίσεις και κατακρίσεις, που ασύστολα σήμερα διατυπώνονται από μερικούς για οποιονδήποτε πέφτει στην κριτική τους, που καταντούν δυσφημιστικές και συκοφαντικές για το πρόσωπο του πλησίον. Πώς όμως ο συκοφαντούμενος θα αντιμετωπίσει την προσβολή στο πρόσωπό του; Μόνο με υπομονή, σιωπή, ταπείνωση και προσευχή, χωρίς να καλλιεργεί εκδικητικότητα για τον συκοφάντη, φροντίζοντας, κι αυτό είναι το πιο δύσκολο, μα είναι Μίμηση Χριστού, να βοηθήσει και τον άνθρωπο που τον αδικεί, να καταλάβει το σφάλμα του και να διορθωθεί. Ο Μ. Βασίλειος απαντώντας σε συκοφαντίες μιας αιρετικής της έγραψε τα εξής:

“Προτιμώ από τους γήινους δικαστές, να περιμένω τον Ουράνιο Δικαστή, που ξέρει να υπερασπίζεται κάθε είδους αδικία καλύτερα από τον καθένα.” Ο συκοφάντης, όταν ιδιώς μας συκοφαντεί για θέματα πίστης, γίνεται αίτιος για να πάρουμε μεγάλη Χάρη, κι αυτό το δηλώνει ο ίδιος ο Κύριος: “ Μακάριοι είσθε όταν σας μισήσουν ... και σας χλευάσουν και δυσφημήσουν το όνομά σας εξαιτίας του Υιού του ανθρώπου. Να χαίρεσθε και να αγάλλεσθε (...) γιατί θα είναι μεγάλος ο μισθός σας, (μεγάλη δηλαδή η Χάρη), που θα λάβετε στον Ουρανό.”

ΕΠΙΜΥΘΙΟ: Ο λαός λέει πολύ σοφά για τα συκοφαντούμενα θύματα: “Τα καρποφόρα δέντρα πετροβολούνται”, ενώ με την άποψη αυτή συμφωνεί και ο δημιουργός του Γκιούλιβερ, ο μεγάλος ψυχογράφος Ιωνάθαν Σουίφτ: “Η συκοφαντία συνήθως χτυπάει τους άξιους ανθρώπους, όπως τα σκουλήκια ρίχνονται επάνω στα καλύτερα φρούτα.” Όμως, σε τελική ανάλυση, ο συκοφάντης αναφύεται από κακή προαίρεση, ζηλοτυπία, μνησικακία, ακόμη και μίσος, ενώ η συκοφαντία είναι η εκδίκηση των ανάνδρων! Μια οσιακή μορφή του καιρού μας, ο γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός έλεγε: “ Η συκοφαντία είναι το απαισιότερο φάσμα του μίσους και της κακότητας και το οδυνηρότερο τραύμα γι' αυτόν που την υφίσταται. Η συκοφαντία είναι το αμυντικό όπλο της κατωτερότητας. Επειδή δεν μπορεί να σκεπάσει τη γύμνωση και ευτέλειά της, προσπαθεί να αμαυρώσει αυτούς που βρίσκονται πιο ψηλά για να δικαιωθεί, όπως νομίζει. 
  πηγή :  ”http://aktines.blogspot.com/

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΤΑ ΤΡΟΦΙΜΑ

Ο σταυρoς του κ. Εισαγγελεως

Eνα σημερινο πραγματικο

συγκλονιστικο γεγονος

 


ΣΕ ΜΙΑ διακοπὴ συνεδριάσεως, μιᾶς ἀπὸ τὶς τελευταῖες μεγάλες δίκες, ὁ Εἰσαγγελεὺς κ. Λυμπέρης Παπανδρέου, μοῦ διηγήθηκε τὰ ἑξῆς, ὅταν πρόσεξε ὅτι εἶχα στὸ λαιμό μου ἕνα σταυρό.Μοῦ ἔδειξε ἕνα σταυρὸ ποὺ φοροῦσε κι αὐτὸς στὸν λαιμό του καὶ μοῦ εἶπε:


- Αὐτὸς ὁ σταυρὸς μοῦ ἔσωσε τὴν ζωή. Χωρὶς αὐτὸν θὰ ἤμουν ἤδη ἀπὸ τὸν χειμῶνα τοῦ 1943 νεκρός. ῏Ηταν ἡ περίοδος, κατὰ τὴν ὁποία ὅποιος ἔπεφτε στὰ χέρια τῶν Γερμανῶν καὶ ὡδηγεῖτο εἰς τὸ ἄντρον τῶν βασανιστῶν των, εἰς τὴν ὁδὸν Μέρλιν, δὲν ἔφευγεν ἀπὸ αὐτὸ παρὰ διὰ τὸ νεκροταφεῖον.


᾿Εκείνην τὴν ἐποχὴ συνελήφθην καὶ ἐγώ. Εἶχα κατηγορηθῆ ἀπὸ ἕνα ἀνώτατον ὑπάλληλον τοῦ Δήμου Πειραιῶς -ὄργανον τῶν Γερμανῶν- καὶ ἕνα Δήμαρχον Συνοικισμοῦ τοῦ Πειραιῶς ὡς Γενικὸς Εἰσαγγελεὺς τῶν Κομμουνιστῶν, διότι καὶ τοὺς δύο αὐτοὺς κυρίους συνέλαβα διὰ καταχρήσεις τροφίμων, ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ διετίθεντο διὰ τοὺς πεινασμένους. ῾Η ἄρνησις, τὴν ὁποίαν ἀντέτασσα εἰς κάθε«κατηγορῶ», ἐξηγρίωνε τοὺς ἀνακριτάς μου. Ετσι παρεδόθην εἰς βασανιστήρια. 

Τὴν τρίτην ἡμέραν τοῦ μαρτυρίου μου ὡδηγήθην εἰς ἕνα εὐρύχωρον δωμάτιον. Εἰς αὐτὸ ὑπέστην τὰ πάνδεινα. Παρήλασαν καὶ πέντε γιγαντόσωμοι βασανισταί, καθένας τῶν ὁποίων ἐξήντλησεν ὅλας τὰς δυνάμεις του ἐπάνω μου.

«ΕΚΑΝΑ ΕΩΣ 62.000 ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ!» Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΟΥ..

Ο ιατρός Στόϊαν Αδάσεβιτς είναι μοναδικός γυναικολόγος στην Σερβία, ο οποίος δημοσίως ωμολόγησε ότι η έκτρωση είναι φόνος, διά τον οποίον ευθύνονται τόσον ο ιατρός, όσον και η μητέρα. Εκυκλοφόρησε δε και βιβλίο με τίτλο «Η αγιότης της ζωής», με συλλογή των άρθρων του περί της ενδομητρίου παιδοκτονίας.

Η συνέντευξη του δημοσιευθείσα εις την «Ορθοδοξίαν» (περιοδικόν της Σερβικής Εκκλησίας), συγκλονίζει τόσο με την ειλικρίνεια της, όσο και με το περιεχόμενο της. Το πλέον αρμόζον όνομα αυτής της συνεντεύξεως θα ήτο – μία δημοσία εξομολόγησις και η μετάνοια! Παραθέτομε ένα μέρος αυτής της πολυτίμου μαρτυρίας:
ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Ποια ήταν η στιγμή, που καταλάβατε ότι εκτελών την έκτρωση, φονεύετε το ανθρώπινον ον;
ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Είμαι ιατρός, γνωρίζω τις πράξεις μου, είμαι ένοχος δι’ όλες τις φρικαλεότητες που έκανα εργαζόμενος ως γυναικολόγος και είμαι υποχρεωμένος να μαρτυρήσω, να αφυπνίσω, να προειδοποιήσω ότι η διακοπή της εγκυμοσύνης ουσιαστικώς είναι φόνος  του αγεννήτου ανυπεράσπιστου παιδιού. Εις τις οριζόμενες υποχρεώσεις της εργασίας μου ήσαν και οι νόμιμες αμβλώσεις. Τότε δεν εγνώριζα ότι πράττω φόνο, τώρα, όμως, υποστηρίζω και γνωρίζω ότι η αμαρτία μου ενώπιον του Θεού είναι μεγάλη. Εις το Πανεπιστήμιον εδιδάχθηκα ότι το παιδί είναι ζωντανόν, μόλις γεννηθή με το πρώτον του κλάμα. Προ του κλάματος υπάρχει μόνον ως ένα των οργάνων της μητέρας του: ως ένα δόντι, ως ένα νεφρό, ως η σκωληκοειδής απόφυσις.

Έκανα από 48.000 έως 62.000 εκτρώσεις! Αυτό είναι ως να έχω εξαφανίσει μία ολόκληρη πόλη. Το Βελιγράδι έχει τόσα νοσοκομεία και αρκετές ιδιωτικές κλινικές, ένθα γίνονται οι εκτρώσεις! Εις τα τέλη της δεκαετίας του ’80 ενεφανίσθη το υπερηχογράφημα με την διαγνωστική του δυνατότητα και μου έφερε πολλές εκπλήξεις. Είδα το έμβρυο, τους κτύπους της καρδιάς του, τις κινήσεις, το άνοιγμα του στόματος του˙ εις τα μεγαλύτερα έμβρυα παρετήρησα το «πιπίλισμα» του αντίχειρος˙ το έμβρυο εσκέπτετο και ησθάνετο, διότι αντέδρα στους βαθείς διαπεραστικούς ήχους επιταχύνων τις κινήσεις του. Και ύστερα από 4-5 λεπτά, όσον διαρκεί η άμβλωση, το έμβρυο αυτό, αυτό το ίδιο, ανθρώπινο ον, κείται τεμαχισμένο μεταξύ των εργαλείων στο τραπέζι.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Πότε επαύσατε να κάνετε εκτρώσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Αυτό που θα σας διηγηθώ τώρα, είναι οχληρό και πάρα πολύ επίπονο, αλλά δεν είναι δυνατό να ωραιοποιούμε κάτι, το οποίον αφ’ εαυτού είναι φρικτόν. Προς θλίψη και δυστυχία μου το 1988 έκανα την άβλωση εις μία προχωρημένη εγκυμοσύνη των 4,5 μηνών. Κατά την διάρκεια αυτής της εγχειρήσεως, της οποίας τις λεπτομέρειες δεν ημπορώ να περιγράψω άνευ ταραχής, φρικιών ανεκάλυψα τον φονέα εντός μου. Μία εγχείρηση, η οποία έπρεπε να είναι μία πράξη ρουτίνας, μετετράπη εις ένα πραγματικό εφιάλτη. Με την πρώτη κίνηση του θλάστου έβγαλα το χεράκι και το έρριξα επάνω στο τραπέζι των εργαλείων. Ιδού – το νεύρον του χεριου έπεσεν στην άκρη της κομπρέσσας βρεγμένης με το ιώδιο. Το ιώδιο ερέθισε το νεύρο και το μικρούλικο χεράκι άρχισε να συσπάται. Με την επόμενη κίνηση έβγαλα το πόδι. Και συνέβη το ίδιο – τώρα έτρεμε και εσυσπάτο το πόδι. Κάτι όμοιον δεν μου είχε συμβή ποτέ πριν˙ ύστερα προσεπάθησα με τον θλάστη να συλλάβω και την καρδιά, η οποία ακόμη εκτύπα και υπό τον θλάστη έκανε σπασμούς ολοέν και αργότερον… και αργότερον και επί τέλους έπαυσε.

Τότε εσυνειδητοποίησα ότι έπραξα φόνο, ότι εθανάτωσα τον άνθρωπο. Η γυναίκα αιμορραγεί πολύ, η ζωή της εκινδύνευε. Προσηυχήθηκα: «Κύριε, βοήθησε με να σώσω αυτήν την γυναίκα και τιμώρησε εμένα!». Έκτοτε ποτέ μου δεν επανέλαβα όμοια πράξη. Έτυχε η νέα μου γνώση να συμπίπτη με την άποψη της Εκκλησίας – ότι το έμβρυο είναι ζωντανόν ήδη από την σύλληψη του, δηλαδή από την στιγμή της γονιμοποιήσεως του ωαρίου.

Η ενδομήτρια παιδοκτονία είναι πολύ μεγαλύτερη και βαρύτερη αμαρτία από τον απλούν φόνον, επειδή το έμβρυο εντός της μήτρας είναι αδύναμο να αμυνθή, ενώ δεν πταίει για τίποτε˙ μόνον εκείνο είναι άνευ του προσωπικού πταίσματος εις όλον το ανθρώπινο γένος, διότι δεν εγεννήθη καν.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Διά το πως θα χρησιμοποιηθούν τα έμβρυα, τα εκτρωθέντα κατά την διακοπή της εγκυμοσύνης —τόσο την φυσική όσον και την τεχνητώς προκαλούμενη— δεν χρειάζεται η άδεια της μητέρας του εμβρύου; Ποια είναι η τύχη αυτών των τεμαχισμένων μικροσκοπικών σωμάτων;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Σπανίως διερωτάται κανείς, τι συμβαίνει με αυτά τα έμβρυα εις τα νοσοκομεία μας. Εις την χώρα μας κανείς δεν ανακοινώνει και δεν δημοσιεύει πληροφορίες αυτού του είδους. Δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βάσεις για την επιστημονικο-ερευνητική εργασία και για την χρήση αυτών των εμβρύων στην φαρμακευτική βιομηχανία, διότι αυτό είναι εξαιρετικώς δαπανηρό. Και προς το παρόν, όσον γνωρίζω, δεν υπάρχουν καν οι συνθήκες για την εμπορευματοποίηση. Εις ημάς αυτά τα έμβρυα αντιμετωπίζονται ως ιατρικό απόβλητο. Εναποτίθενται εις τους μαύρους σάκκους, μαζί με τα λοιπά όργανα τα απομείναντα από διαφόρους εγχειρήσεις στους ενήλικες ασθενείς και καίγονται όλα ως απόβλητα.

Ως κοινωνία είμεθα υποχρεωμένοι να προστατεύουμε το παιδί ιατρικώς, ηθικώς, δικαστικώς και νομικώς, διότι πρέπει να έχη όλα τα δικαιώματα, τα οποία έχει ένας ενήλικας. Αυτό είναι το καθήκον μας προς όλα τα μέλη της κοινωνίας μας.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ: Υπάρχει η ακριβής στατιστική πληροφορία περί του αριθμού των διαπραττομένων εκτρώσεων εις την Σερβία;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Είναι αδύνατον να υπάρχη ένα τέτοιο είδος της στατιστικής και όλες οι σχετικές πληροφορίες είναι ψευδείς. Η μία στατιστική μας ενημερώνει ότι έχομε 120.000 αμβλώσεις τον χρόνο, η άλλη στατιστική μας ενημερώνει ότι αυτός ο αριθμός είναι πολλαπλάσιος – 420.000 αμβλώσεις τον χρόνο. Εγώ θεωρώ ότι εις ένα γεννημένο παιδί αντιστοιχούν 25 αμβλώσεις.

ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Τι άποψη έχετε για το ζήτημα της αντισυλλήψεως;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ : Η αντισύλληψη σημαίνει το πράττειν εναντίον της συλλήψεως. Την ταξινομώ σε τρία είδη: Το πρώτο είδος είναι η εγκράτεια και είναι επιτετραμμένο˙ το δεύτερο είδος είναι η ικανοποίηση της ορμής άνευ εκσπερματώσεως και δεν είναι επιτετραμμένο˙ το τρίτον είδος είναι σατανικό και δίδει την δυνατότητα της εφαρμογής μιας ολοκλήρου σειράς στην ουσία αμβλωτικών μέσων….

Υπάρχουν πολλές απληροφόρητες γυναίκες, οι οποίες αφελώς υιοθετούν την κοινή ανεύθυνη στάση απέναντι στο ζήτημα αυτό. Είδατε τα μέσα ενημερώσεως, τα γυναικεία περιοδικά, τις εκπομπές – και ακούσατε κάπου η ποτέ κανένα λόγο εναντίον των εκτρώσεων, των αντισυλληπτικών μέσων και της εξωσωματικής γονιμοποιήσεως;

ΕΡΩΤΗΣΙΣ : Τι είναι η εξωσωματική γονιμοποίηση;

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ: Το έχω κάνει και αυτό. Υποστηρίζω ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι κακό. Γονιμοποιούνται περισσότερα ωάρια, ενίοτε 10, 20 και παραπάνω, γίνεται διαφοροποίηση και θανατώνεται πάν περισσευούμενο έμβρυο, για να διευκολυνθή η επιβίωση το πολύ τριών εμβρύων. Εάν ληφθούν περισσότερα από τα τρία, τότε είναι ανάγκη να μειώσουμε τον αριθμό των, διότι η μήτρα δεν θα αντείχε την κυοφορία.

(Μετάφραση από τα σερβικά: Μίλιτσα Βέσκωφ).

Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 7/1/2005

Μετωπική Χ.Κλίντον - Σεραφείμ Πειραιώς!

Μετωπική Χ.Κλίντον - Σεραφείμ Πειραιώς!

Σχόλιο attikanea : Ίσως αν αποχωρούσε από την θέση του Αρχιεπισκόπου ο κ. Ιερώνυμος και στη θέση του τοποθετείτο ο κ. Σεραφειμ, τα πράγματα να ήταν πολύ διαφορετικά για την πατρίδα μας. Δυστυχώς, ελάχιστοι είναι οι θρησκευτικοί ηγέτες. Οι περισσότεροι στην ουσία, άλλους σκοπούς εξυπηρετούν και όχι τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία.
 Όσο για τον Μητροπολίτη Πειραιώς, έκανε αυτό που δεν θα τολμούσαν να κάνουν ποτέ τα ανδρείκελα που μας κυβερνούν! ΜΙΛΗΣΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΑΣ!

Στην κατηγορία που του προσάπτεται για παραβίαση θρησκευτικών ελευθεριών από το ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, απαντά χωρίς υπεκφυγές, και με την άρτια χρήση της ελληνικής ,όπως και της αγγλικής γλώσσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς, απαντά στην ίδια την Χίλαρι Κλίντον, με σωρεία στέρεων επιχειρηματων, και ενοχλητικά για τους Αμερικανούς ερωτήματα, που πιθανώς θα αποφύγουν να απαντήσουν.

Ο Σεβασμιώτατος αποτελεί ένα εκ των πλέον μαχητικών στελεχών της Εκκλησίας μας που διαθέτει μόρφωση που ελλαχιστοι μπορούν να παινευτούν ότι έχουν.
Ακολουθεί η επιστολή, και αμέσως μετά στα αγγλικά.

Εξ αφορμής τής δημοσιοποιήσεως τής ετησίας εκθέσεως τού Υπουργείου Εξωτερικών τών ΗΠΑ περί τών Θρησκευτικών ελευθεριών παγκοσμίως καί επειδή γίνεται ονομαστικώς λόγος γιά τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιώς απεστάλη έγγραφος διαμαρτυρία του στήν Υπουργό Εξωτερικών διά τού ενταύθα Πρέσβεως.

Πρός τόν
Εξοχώτατον Κύριον
Daniel B. Smith
Πρέσβυν τής ΗΠΑ
Εις ΑΘΗΝΑΣ
Εξοχώτατε κ. Πρέσβυ,

Σάς υποβάλλω τήν έγγραφη διαμαρτυρία μου γιά τήν αναφορά τού προσώπου μου στήν Έκθεση γιά τίς θρησκευτικές ελευθερίες τού Υπουργείου Εξωτερικών τής Χώρας Σας καί θερμώς παρακαλώ όπως είχατε τήν ευγενή καλωσύνην νά προωθήσετε αυτήν εις τήν Εξοχωτάτην κ. Υπουργόν.

Εκ προοιμίου ευχαριστώ τήν Εξοχότητα Σας καί διατελώ μέ θερμές ευχές, ο δωρεοδότης Θεός νά χαρίζη σέ Εσάς καί τήν οικογένειαν Σας υγιεία, ευτυχία καί κάθε πρόοδο.
Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ



Πρός
Τήν Εξοχωτάτην
Hilary Clinton
Υπουργόν Εξωτερικών
Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής;
Εις WASHINGTON
""""""""""""""""""""""""""
Εξοχωτάτη κ. Υπουργέ,

Εις τήν Έκθεσιν τού Υπουργείου Σας πού αναφέρεται στό σεβασμό τών θρησκευτικών ελευθεριών ανά τόν κόσμον καί ειδικώτερα εις τήν χώρα μου χρησιμοποιείται τό όνομά μου καί περιγράφονται ενέργειές μου καί λόγοι μου χωρίς νά μού δοθεί ουδεμία δυνατότης νά εξηγήσω τί παραγματικά συμβαίνει.

Ως πολίτης τού κόσμου καί κάτοικος αυτού τού πλανήτη αισθάνομαι τήν υποχρέωση νά εκφράσω τήν διαμαρτυρία μου διότι προφανώς μέ τόν τρόπο πού συντάσσονται οι συγκεκριμένες εκθέσεις τού Υπουργείου Σας παραβιάζονται τά ανθρώπινα δικαιώματα καί κατά βάσιν τό Σύνταγμα τών Η.Π.Α., χώρας τήν οποία εθεμελίωσαν οι Πατέρες τού Έθνους Σας επί τών πανανθρωπίνων αξιών πού γεννήθηκαν στήν χώρα μου, δηλ. τής ελευθερίας, τής δημοκρατίας καί τού σεβασμού τής ανθρώπινης προσωπικότητος.

Γνωρίζετε ασφαλώς ως έμπειρος πολιτικός καί πρόσωπο σημαντικής προσφοράς εις τήν μεγάλη Σας Χώρα ότι στά κράτη δικαίου είναι απαράδεκτο τό γεγονός νά καταδικάζεται κάποιος αναπολόγητος καί νά παραβιάζεται η παγκόσμια δικαστική αρχή «νά μήν εκδόσεις τήν κρίση σου γιά οποιοδήποτε θέμα πρίν ακούσεις καί τίς δύο πλευρές».

Διαμαρτύρομαι λοιπόν εντόνως διότι χωρίς νά ερωτηθώ γιά τό τί πράγματι συνέβη ή γιά τό τί πράγματι είπα, ουσιαστικά καταγγέλομαι παγκοσμίως ως δήθεν φονταμενταλιστής καί ως δήθεν παραβιάζων τά δικαιώματα τών συνανθρώπων μου. Εάν είχαν οι υπηρεσίες τού Υπουργείου Σας τήν ευγένεια καί τήν συνείδηση νά μέ ερωτήσουν πρίν μέ καταγγείλουν τί πράγματι συμβαίνει μέ τά αναφερόμενα θέματα, θά τούς ενημέρωνα ότι απηυθύνθην εγγράφως εις τόν Αρχιεπίσκοπον τών εν Αθήναις Ρωμαιοκαθολικών κ. Νικόλαον Φώσκολον καί τόν...
παρεκάλεσα ό,τι ακριβώς ισχύει στό Ρωμαιοκαθολικό Σχολείο τού Αγίου Παύλου Πειραιώς νά ισχύσει καί στό Ρωμαιοκαθολικό Σχολείο τής Αγίας Ιωάννας τής Λωραίνης Πειραιώς δηλ. ο αγιασμός ενάρξεως πού γιά τήν Ορθόδοξη Εκκλησία αποτελεί μυστηριακή πράξη τού νέου σχολικού έτους νά ευλογηθή γιά τούς Ορθοδόξους μαθητάς τού Σχολείου υπό Ορθοδόξου θρησκευτικού λειτουργού καί γιά τούς Ρωμαιοκαθολικούς μαθητάς πού σημειωτέον αποτελούν μειοψηφία υπό τού Ρωμαιοκαθολικού θρησκευτικού λειτουργού, δεδομένου ότι η Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία καί τό Κανονικό δίκαιο απαγορεύουν τήν συμπροσευχή μέ ετεροδόξους καί μέ πρόσωπα πού δέν υφίσταται μυστηριακή κοινωνία.

Όμως ο Αρχιεπίσκοπος τών Ρωμαιοκαθολικών ουδεμία απάντηση καταδέχθη νά αποστείλει καί επομένως διά νά υπερασπίσω τήν αυτοσυνειδησία τών ορθοδόξων μαθητών τού Σχολείου ως επίσκοπος καί ποιμένας αυτών προσέφυγα στήν υπό τού Νόμου προβλεπομένη διαδικασία ενώπιον τών Αρμοδίων δικαστικών αρχών. Τί άλλο επομένως είχα τήν δυνατότητα νά πράξω ενώπιον τής αδιαλλαξίας καί τής πείσμονος εμμονής εις πρακτικήν απομειώσεως τής Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας. Υπάρχει κατά τήν γνώμη σας κάτι απαράδεκτο σέ αυτή τήν θέση; Τό εύλογο συμπέρασμα πού εξάγεται είναι ότι μεροληπτικώς ανεφέρθη η Έκθεσις εις τό πρόσωπόν μου ενώ δέν εγνώριζε τά πραγματικά περιστατικά καί αντιπαρήλθε εντελώς τήν συμπεριφορά τού Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου. Η αναπόδεικτος σύνδεσις  στήν Έκθεση απόψεων μου μέ εκφράσεις αντισημιτισμού αποτελεί άμεση διαστρέβλωση τών λόγων μου καί απόλυτη συκοφάντισή μου, διότι ουδέποτε έχω εκφρασθεί εναντίον τού Εβραϊκού Έθνους, τό οποίο σέβομαι όπως καί κάθε άλλο Έθνος στή γή, απλώς όμως επαναλαμβάνω τίς έντονες διαμαρτυρίες τών Ορθοδόξων Εβραίων κατά τής διαστροφής τού Ιουδαϊσμού καί τής εκτροπής από θεϊστική προσέγγιση τής ζωής σέ αποκρυφιστικό σύστημα μέ τήν σκοτεινή διδασκαλία τής Καμπαλά πού αποτελεί επιβίωση τού Εωσφορισμού καί τών πρακτικών τής μαύρης μαγείας.

Ουδέποτε συνεπώς έχω εκδηλώσει αντισημητικές ιδέες καί σκέψεις αλλά ως χριστιανός επίσκοπος ερμήνευσα τίς προφητείες τής Παλαιάς Διαθήκης όπως είχα τό δικαίωμα ειδικώτερα τόν Προφήτη Δανιήλ καί τόν Προφήτη Ησαΐα, απέδειξα ότι ο αναμενόμενος Μεσσίας ήλθε στόν κόσμο στό πρόσωπο τού Κυρίου Ιησού Χριστού καί ότι αυτός πού αναμένεται από τόν Ιουδαϊσμό νά έλθει καί προετοιμάζονται η ανέγερση τού τρίτου Ναού τού Σολομώντος καθώς καί λειτουργικά καί λατρευτικά σύμβολα όπως εμφαίνεται στό Διαδίκτυο δέν είναι άλλος από τόν αναφερόμενο στήν Αποκάλυψη τού Ευαγγελιστού Ιωάννου ως Αντίχριστος.

Τέλος θεωρείτε ως φονταμενταλισμό καί αντισημητισμό τήν πασίδηλη καί παγκόσμια πραγματικότητα ότι τό τραπεζιτικό σύστημα αποτελεί αγαπημένη οικονομική δραστηριότητα τού ισχυρού στήν χώρα Σας Εβραϊκού λόμπυ;

Μπορείτε νά μάς ενημερώσετε ποίας ιδιοκτησίας είναι οι τρείς παγκόσμιες εταιρείες αξιολόγησης τής χρηματοπιστοληπτικής ικανότητος τών χωρών καί τών οικονομιών Moody’s, Standart and Poors καί Fitch;

Μπορείτε νά μάς ενημερώσετε ποίας εθνικότητος είναι ο ιδρυτής τής Trilater Commision;

Μπορείτε νά μάς ενημερώσετε από ποίας εθνικότητος μέλη αποτελείται η στοά Ben Berith πού εδρεύει στήν Ουάσιγκτον καί παραρτήματά της έχει σέ όλο τόν πλανήτη καθώς καί στήν χώρα μου;

Μπορείτε νά μάς ενημερώσετε ποιό είναι τό κυβερνόν σώμα τής εμφανιζομένης ως think tank Λέσχης Bildeberg;
Κλείνοντας τήν επιστολή μου ειλικρινώς εύχομαι τήν επί τής γής επικράτηση τής ειρήνης τού Θεού καί τής αλληλοκατανοήσεως καί αλληλοπεριχωρήσεως τών ανθρώπων. Η ελευθέρα όμως έκφρασις τής συνειδήσεως εκάστου είναι αξία ανυπέρβλητος πού οφείλομεν νά τήν υπερασπιζόμεθα καί μέ τήν ζωήν μας καί ασφαλώς η δικαιοσύνη επιβάλλει τόν σεβασμό τών δικαιωμάτων τών ασθενεστέρων καί τών μή εχόντων κατά κόσμον δύναμιν.
Μετά τιμής καί ευχών
Ο  Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Τ Η Σ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
HELLENIC REPUBLIC
HOLY METROPOLIS OF PIRAEUS
AKTI THEMISTOKLEOUS 190
18539 PIRAEUS
TEL. +30 210 4514833
FAX. +30 210 4518476

ΤΟ ΑΗΤΤΗΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

 ΠΗΓΗ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/
Ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ 
14 Σεπτεμβρίου

ΤΟ ΑΗΤΤΗΤΟ ΟΠΛΟ

ΕΟΡΤΗ καὶ πανήγυρις, ἀγαπητοί μου, σήμερα. Εἶνε σὰν Μεγάλη Παρασκευή. Τὸ ἀ­πολυτίκιο, τὰ τροπάρια, ὁ ἀπόστολος, τὸ εὐ­αγ­γέλιο, ὅλα ὅσα λέγονται στὴ λατρεία μας τὴν ἅγια αὐτὴ ἡ­μέρα, ὑπενθυμίζουν τὴν ἱστο­ρία τοῦ Χριστοῦ, τὴ θυ­σία τοῦ Γολγοθᾶ, δηλαδὴ τὴν ἀ­γάπη τοῦ Θεοῦ στὸ ἀν­θρώπινο γένος. «Οὕ­τω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κό­σμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογε­νῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀ­πόληται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον». Τόσο πολὺ ἀγάπησε ὁ Θεὸς τὸν κόσμο, ὥστε ἔδωσε τὸ μονάκριβο Υἱό του, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, γιὰ νὰ σωθοῦν ὅλοι ὅσοι θὰ πιστέψουν σ᾽ αὐτόν (Ἰωάν. 3,16). Κάθε σταλαγματιὰ αἵματος ἀπὸ τὶς πληγὲς τοῦ Χριστοῦ μας εἶνε ἱκανή, ἀγαπητοί μου, νὰ ξεπλύνῃ ὅλα τὰ ἁμαρτήματα τῆς ἀν­θρωπότητος. «Τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ… καθα­ρίζει ἡ­μᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας» (Α΄ Ἰωάν. 1,7).
Ἀλλὰ ἡ σημερινὴ ἡμέρα, ἐκτὸς ἀπὸ τὴ θυσία τοῦ Ἐσταυρωμένου, ὑπενθυμίζει καὶ ἕνα γεγονὸς τῆς ἱστορίας μας. Οἱ Ἑβραῖοι μετὰ τὴ σταύρωσι ἄνοιξαν ἕνα βαθὺ λάκκο, ἔρριξαν μέσα τὸ σταυρὸ καὶ τὸν σκέπασαν μὲ κόπρια καὶ ἀκαθαρσίες. Ἔμεινε ἐκεῖ τὸ τίμιο Ξύλο ἐπὶ αἰῶνες. Μετὰ ὅμως ἀπὸ 300 χρόνια μία εὐλαβὴς βασίλισσα, ἡ ἁγία Ἑλένη ἡ μητέρα τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου, ἀπέδωσε τὴν πρέ­πουσα τιμὴ στὸ σταυρό. Ἦρθε στὰ Ἰεροσόλυ­μα, ἔσκαψε βαθειά, τὸν βρῆκε καὶ τὸν παρέδω­σε στὸν ἐπίσκοπο Ἰεροσολύμων. Κ᾽ ἐπειδὴ ὁ λαὸς ἤθελε κι αὐτὸς νὰ τὸν δῇ καὶ νὰ τὸν ἀ­σπα­σθῇ, ὁ πατριάρχης ἀνέβηκε στὸν ἄμ­βωνα, τὸν ὕψωσε, ἐνῷ ὅλοι οἱ πιστοὶ ἔλεγαν τὸ «Κύριε, ἐλέησον». Ἔτσι ἡ ἁγία Ἑλένη ἔδειξε τὴν εὐγνωμοσύνη της στὸ Χριστό, ποὺ βοήθησε τὸν υἱό της νὰ νικήσῃ μὲ τὸ «ἐν τούτῳ νίκα».

* * *

Ὁ τίμιος σταυρός! Ὅλοι τὸν ἀγαποῦν, καὶ οἱ ἄνθρωποι καὶ οἱ ἄγγελοι· μόνο οἱ δαίμονες τρέμουν στὸ ἄκουσμα καὶ τὴ θέα του. Ἀλλ᾽ ἂν ρωτήσετε, ποιός ἀπ᾽ ὅλους τοὺς ἁγίους ἀγάπησε τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ περισσότερο, αὐ­τὸς εἶνε ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Γράφει· «Ἐ­μοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾽ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. 6,14). Ἐγώ, λέει, δὲν καυχῶμαι ὅπως ἄλ­λοι γιὰ χρήματα, ἀξιώματα, δύναμι καὶ ἀνθρώπινη σοφία. Ἕνα εἶνε τὸ καύχημά μου, ὁ σταυρὸς τοῦ Κυρίου· μὲ τὸ σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ ἔχει πεθάνει ὁ κόσμος γιὰ μένα κ᾽ ἐγὼ γιὰ τὸν κόσμο.

Δεν σε αρνήθηκα, Αγαπημένε... σταυρέ του ΧΡΙΣΤΟΥ

Να την θυμάσαι αυτή την εικόνα....
 
Ίσως χρειαστεί να της δανείσεις το χέρι, το αίμα και το βαφτιστικό σου σταυρουδάκι.
 
Ίσως χρειαστεί να σου δανείσει τον ρεαλισμό της.
 
Τον σταυρό να τον σφίξεις στην χούφτα σου, μέχρι να χωθεί στην παλάμη και από κει στην καρδιά σου.
 
Το κόκκινο μην το υπολογίσεις (πάντα το αίμα και ο έρωτας είχαν αυτό το χρώμα - τίποτε ασυνήθιστο).
 
Σήκωσε το σταυρό, κράτα τον σταυρό, μην τον παραδώσεις.
 
Θα σου τον πάρουν βέβαια -οπωσδήποτε-.
 
Προσευχήσου όμως, εκείνη την ώρα, το χέρι σου να μην έχει ζωή.
 
Αυτό λέγεται και "άχρι θανάτου".
 
Αυτό λέγεται "δεν Σε αρνήθηκα Αγαπημένε".


απο τον Τρελλογιαννη

ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ Ο ΘΕΟΣ!

Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως (Ἰωάν. 3,13-17)

ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ Ο ΘΕΟΣ!

«Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16)

Η ἁγία Γραφή, ἀγαπητοί μου, εἶνε ὁ βασιλεὺς τῶν βιβλίων. Ἀ­πὸ τὴν ἀρχὴ ἕως τὸ τέλος, ὅλο τὸ περιεχόμενό της ἔχει ἀν­εκτίμητη ἀξία. Τὴν χαρακτήρισαν χρυσωρυχεῖο τοῦ Πνεύματος, ὅπου καὶ τὸ μικρότερο ἀ­κό­μα ψῆγμα εἶνε πολύτιμο. Ἄλλος πάλι τὴν ὠ­νόμασε οὐρανὸ πνευματικὸ μὲ μυριά­δες ἄ­στρα. Καὶ ὅπως στὸν οὐρανὸ μερικὰ ἀ­στέρια λάμπουν ἰδιαιτέρως, ἔτσι καὶ στὸν οὐρα­νὸ τῆς ἁγίας Γραφῆς μερικὰ ῥητὰ ξεχωρίζουν.
Ἕνα ῥητὸ τέτοιο εἶνε αὐτὸ ποὺ εἶπε σή­μερα ὁ Χριστός· «Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογε­νῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀ­πόληται, ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16). Ἐπάνω στὸ ῥητὸ αὐτό, ποὺ ἐξαίρει τὴν ἀγά­πη τοῦ Θεοῦ, θὰ ποῦμε μερικὲς λέξεις.

* * *

Κάποιος βασιλιᾶς τοῦ ἀρχαίου κόσμου ρώ­τησε ἕνα σοφὸ «τί εἶνε ὁ Θεός;». Ζητῶ προθεσμία τρεῖς μέρες, εἶ­πε αὐτός, γιὰ ν’ ἀ­παντή­σω. Πέρασαν τρεῖς μέρες, παρουσιάζεται καὶ λέει· Ζη­τῶ ἄλλες τρεῖς μέρες. Πέρασαν κι αὐ­τές, καὶ πάλι λέει· Θέλω ἄλλες τρεῖς. Παραξενεύτηκε ὁ βα­σιλιᾶς. Ἄ, βασιλιᾶ, τοῦ λέει, τὸ ἐ­ρώτημα αὐτὸ δὲν εἶνε εὔκολο. Ὅσο μπορεῖ σ’ ἕνα ποτήρι νὰ χωρέσῃ ὁ ὠκεανός, ἄλλο τόσο μπορεῖ στὴ δι­άνοια τοῦ ἀν­θρώπου, καὶ τοῦ πιὸ σοφοῦ, νὰ χωρέ­σῃ τὸ μυστήριο τοῦ Θεοῦ.
Τί εἶνε Θεός; Στὸ ἐρώτημα αὐτό, ποὺ γιὰ τοὺς σοφοὺς τοῦ κόσμου ἔμεινε ἀναπάντητο, τὴν ἀπάντησι ἔδωσε ἡ ἁγία Γραφή. Ἀπαντᾷ μὲ τὸ στόμα τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ θεολόγου· ἀπαντᾷ μὲ τρεῖς λέξεις. Διαβάστε τὶς ἐπιστολές του· ἐκεῖ θὰ δῆτε ὅτι ὁ ἀετὸς τῆς Πάτμου, αἰ­ρόμενος ὑ­πὲρ τὰ ἐγκόσμια, σὲ ὕψη ἀπροσ­πέ­λαστα τοῦ Πνεύματος, ἀπαντᾷ καὶ λέει· «Ὁ Θε­ὸς ἀγάπη ἐστίν» (Α´ Ἰωάν. 4,8), ὁ Θεὸς εἶνε ἀγάπη.
Ναί, ἀλλὰ ἔχουμε ἀποδείξεις; θὰ πῇ ὁ δύσ­πιστος. Ἀποδείξεις; Καμμία ἄλλη ἀλήθεια δὲν ἔχει τόσες ἀποδείξεις ὅσες ἡ ἀλήθεια αὐτή. Εἶνε ἀμέτρητες, σὰν τὶς ἀκτῖνες τοῦ ἥλιου.

Τι ψάχνουν να βρουν οι τούρκοι στις υπόγειες μυστικές στοές της Αγιάς Σοφιάς; ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ;

Μια ομάδα τούρκων κινηματογραφιστών σε συνεργασία με αρχαιολόγους ερευνά από το 2009 τα μυστικά υπόγεια της Αγιάς Σοφιάς, που εδώ και αιώνες παρέμεναν σφραγισμένα.

Στο Έκτακτο Παράρτημα , επειδή είμαστε λίγο περίεργοι, ψάξαμε να βρούμε φωτογραφίες από τις έρευνες και κυρίως να μάθουμε τι ακριβώς προσπαθούνε να βρουν...

Σύμφωνα λοιπόν με τον Κουτσί Ακιλί (μέλος της ομάδας κινηματογραφιστών), κρυφή επιθυμία της ομάδας είναι να βρουν το κρυφό δωμάτιο της Αγίας Σοφίας από όπου διέφυγε ο ιερέας στη λειτουργία της 29ης Μαΐου 1453, αλλά και το δισκοπότηρο που χάθηκε κατά την Άλωση της Πόλης και ο μύθος το θέλει να βρίσκεται κάπου στα βάθη της! «Αυτό το δωμάτιο δεν μπορεί να είναι μακριά, είναι κάπου εκεί. Και όταν ανακαλυφθεί, πολύ πιθανόν μέσα σε αυτό να βρίσκονται πολλά σημαντικά, ιερά κειμήλια της χριστιανοσύνης», λέει ο Κουτσί Ακιλί και υπογραμμίζει ότι το κρυφό δωμάτιο είναι το πιο σημαντικό από όλα. Δεν αποκλείει μάλιστα μέσα σε αυτό να βρίσκονται ακόμη και ιστορικές έρευνες που έγιναν τα βυζαντινά χρόνια καταγράφοντας στοιχεία για τον πληθυσμό και τις συνθήκες ζωής του.

Να υπενθυμίσω τέλος τα λόγια του Γέροντα για την Πύλη, για να μην ψάχνουν και άδικα...

"Θα πάρουμε την Αγία Σοφία και θ΄ανοίξει και η πύλη. Αυτήν την πύλη δεν την ξέρει κανείς..."

Γ.Θ    yiorgosthalassis.blogspot.com

ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΠΕΡΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ
Αγίου Νεκταρίου
   Η απάντηση του Αγίου Νεκταρίου σε όσους αδιάκριτα και γενικευμένα καταδικάζουν τους αρχαίους Έλληνες
για διαφθορά βίου. 
   Ένας λαός με τέτοιους φιλοσόφους δεν μπορεί παρά να ακολουθεί τον δρόμοπου τουορίζουν. 
Οι αρχαίοι Έλληνες ΔΕΝ ήταν κτήνη παραδομένα στην ακολασία και στην διαφθορά αλλάλαός με ιδιαίτερη ΚΛΗΣΗ! ...αύτη η κλήσις αυτού εν τοις έθνεσιν· μαρτύριον η εθνική αυτού ιστορία· μαρτύριον η φιλοσοφία αυτού· μαρτύριον η κλίσις αυτού· μαρτύριον αι ευγενείς αυτού διαθέσεις· μαρτύριον η παγκόσμιος ιστορία· μαρτύριον η μακροβιότης αυτού, εξ ης δυνάμεθα αδιστάκτως να συμπεράνωμεν και την  αιωνιότητα
αυτού, διά το αιώνιον έργον του Χριστιανισμού μεθ' ου συνεδέθη ο Ελληνισμός.
Αξιότιμοι Κύριοι,
 Το θέμα ταύτης της μελέτης μου προήλθεν εκ των μελετών, εις ας από τινών ετών ασχολούμαι. 
ΟιΈλληνες
συγγραφείς υπήρξαν το υποκείμενον των μελετών μου· ωρμήθην διά φλέγοντος πόθου, όπως
αθροίσω παν  ό,τι περί Θεού, περί ψυχής, και περί αρετής υγιές ειρήκασι, και θησαυρίσω τας σοφάς των σοφών  Ελλήνων
γνώμας εν ενί τεύχει προς διδασκαλίαν των περί τας μελέτας ασχολουμένων.  Εκ της μελέτης ταύτης και της διευθετήσεως της ύλης επείσθην, ότι οι Έλληνες σοφοί εν όλω και εν μέρει
υπήρξαν διδάσκαλοι της αληθείας, ότι ταύτης εγένοντο ερασταί και ταύτην επεζήτησαν, και ότι ο έρως της γνώσεως της αληθείας ην ο προς την αληθή φιλοσοφίαν αυτούς άγων· ούτος ήγαγε κατά μικρόν το
    Ελληνικόν έθνος προς την ευκρινεστέραν γνώσιν της αληθείας και τελευταίον προς την  αποκαλυφθείσαν αλήθειαν.
    Η Ελληνική φιλοσοφία εγένετο τη Ελληνική φυλή παιδαγωγός προς κατανόησιν της αποκαλυφθείσης
αληθείας. Ο έρως προς την φιλοσοφίαν εγένετο έρως προς τον χριστιανισμόν, και η φιλοσοφία  απέβη πίστις
εις Χριστόν. Ο έρως άρα προς την αλήθειαν υπήρξεν ο λόγος, δι' ον η Ελληνική φυλή άμα τη  εμφανίσει της
αποκαλυφθείσης αληθείας εγένετο ταύτης εραστής και οπαδός και ενεστερνίσθη και ενεκολπώθη  αυτήν καιτο αίμα αυτής αφειδώς υπέρ αυτής εξέχεεν. Επειδή λοιπόν τοιαύτη η Ελληνική φιλοσοφία και  ούτος ο λόγος,
δι' ον η Ελληνική φυλή πρώτη ησπάσθη τον χριστιανισμόν, διά τούτο έλαβον ως θέμα μελέτης την
Ελληνικήν
φιλοσοφίαν ως προπαιδείαν εις τον χριστιανισμόν, ως θέμα πολλής σπουδαιότητος διά τους
Έλληνας.
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΩΣ ΙΙΑΙΔΑΓΩΓΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΙΙΡΟΣ ΤΟΝ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ
Ελληνική φιλοσοφία. Δύο λέξεις· αλλά λέξεις μεσταί μεγάλων και υψηλών εννοιών· εν αυταίς
εγκολπούται η
τελεία περί ανθρώπου έννοια· εν αυταίς συνάπτονται τα πέρατα της φιλοσοφικής ενεργείας· εν
αυταίς
περιλαμβάνεται το σύνολον των επιστημονικών αρχών· εν αυταίς εκφράζεται το πνεύμα της
αναπτυχθείσης
ανθρωπότητος· εν αυταίς χαρακτηρίζεται η τελεία του ανθρώπου εικών· εν αυταίς ομολογείται το
μέγεθος του
ανθρωπίνου νου· το ύψoς της ανθρωπίνης διανοίας, το βάθος των εννοιών, η ισχύς και το κάλλος
του λόγου, η λεπτότης των διανοημάτων, η ευκρίνεια και η σαφήνεια αυτών, η δύναμις, η χάρις αυτών, καιτέλος η  θειότης του ανθρώπου.

Καθημερινοί Αγγελοι ζουν δίπλα μας.

  Η απίστευτη ιστορία της Κινέζας ρακοσυλλέκτριας Lou Xiaoying η οποία κατάφερε μέσα σε 40 χρόνια να σώσει και να αναθρέψει 30 εγκαταλελειμμένα μωρά!

Στην Κίνα, η βρεφοκτονία και η βρεφική εγκατάλειψη είναι σε τρομερή έξαρση λόγω των σκληρών πολιτικών μέτρων που επιτρέπουν μόνο ένα παιδί σε κάθε οικογένεια που ζει σε πόλη.

Έτσι οι Κινέζοι ωθούμενοι από τη φτώχεια και την τεράστια πολιτική πίεση αναγκάζονται να προβούν σε εγκατάλειψη μωρών εφόσον είναι τα δεύτερα της οικογένειας ή ακόμα και σε βρεφοκτονίες αν το πρώτο τους παιδί είναι κορίτσι. Νομίζουν ότι ένα αγόρι θα ανταποκριθεί καλύτερα στις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας.

       Τρομακτικά περιστατικά νεογέννητω

η ζωη στα σκουπίδια

ν μωρών πεταμένων σε κάδους σκουπιδιών, είναι καθημερινό φαινόμενο. Πρόσφατα στα φώτα της δημοσιότητας ήρθε περιστατικό μικρού κοριτσιού το οποίο έφερε μαχαιριά στο λαιμό. (Ευτυχώς, στο μωρό μετά τη γενική κατακραυγή παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τώρα βρίσκεται σε άριστη υγεία και στο δρόμο για την υιοθεσία).

Ποιος όμως γονιός έχων σώας τα φρένας μπορεί να προβεί σε τέτοιο έγκλημα; Δύσκολο να απαντηθεί. Γεγονός όμως είναι ότι το ανάλγητο κράτος προβαίνει ακόμα και σε υποχρεωτικές εκτρώσεις, όπως στην περίπτωση νεαρής κινέζας που την υπέβαλαν σε έκτρωση μια και δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο (ναι, πρόστιμο για την ανθρώπινη ζωή) και ύστερα της έβαλαν για τιμωρία στο κρεβάτι της σακούλα με το εκτρωμένο έμβρυο. Παγώνει ο νους και μόνο στη σκέψη, γιαυτό και δεν θα αναρτήσουμε τις σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε κάνουν να νοιώθεις οργή και ντροπή που ανήκεις στο ανθρώπινο γένος.

Και πως μπορεί κανείς να αντισταθεί σε τόσο μεγάλες δυνάμεις;

Στον αντίποδα όλων αυτών, η υπέροχη 88χρονη πια, ρακοσυλλέκτρια Lou Xiaoying η οποία, παρέα με τον άντρα της κατάφεραν να σώσουν και να αναθρέψουν 30 μωρά χωρίς να τους πεθάνει κανένα! Πάμπτωχοι από χρήματα, πάμπλουτοι από αγάπη και ευδαιμονία!

(το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω)

η Lou, ο άντρας της και τα παιδιά τους!