Ο ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΡΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΟΣ;
Πολλοί σκεπτόμενοι χριστιανοί, που δε θα ήθελαν με κανένα
τρόπο να συγκαταλέγονται στο χώρο της εκκλησίας σαν άλογα πρόβατα αγόμενα και
φερόμενα από αναξιόπιστους ποιμένες και πνευματικούς, συνεχώς μας ερωτούν αν ο
δεσπότης Λάρισας Ιγνάτιος είναι Κανονικός και νόμιμος
μητροπολίτης. Και η αμφιβολία τους αυτή στηρίζεται στο γεγονός ότι οι
πνευματικοί τους καθοδηγητές άλλα τους έλεγαν παλαιότερα και άλλα τώρα. Αρχικά
βεβαίωναν τα ακροατήριά τους για την παράνομη και αντιΚανονική εισπήδηση του
Ιγνατίου, στη Μητρόπολη Λάρισας, παρουσιάζοντας μάλιστα αγιογραφικό, πατερικό
και Κανονικό δεκάλογο επιχειρημάτων. Τελευταία όμως, διαγράφοντας τα όσα στο
παρελθόν διεκήρυτταν, τους βλέπουμε να εναγκαλίζονται τον Ιγνάτιο, να κάμπτουν
δουλικά την οσφύν και να τον προσκαλούν στις αίθουσες κηρυγμάτων να τους κάνει
αγιασμούς και κηρύγματα μετανοίας και υπακοής στους Ιερούς Κανόνες της
εκκλησίας επικαλούμενος μάλιστα τους διωχθέντας, από συνεπισκόπους, πατέρες της
εκκλησίας. Τί ειρωνεία να μιλάει για αγάπη, συγχώρηση και μετάνοια ο εκθρονίσας
τον μακαριστό Θεολόγο, ο παύσας του κηρυκτικού έργου τον μ. π. Αθανάσιο
Μυτιληναίο, ο καθαιρέσας τον ασκητή ιερομόναχο π. Ευθύμιο Τρικαμηνά, ο διώκων
τους Αγωνιζόμενους χριστιανούς, ο αθεράπευτα αμετανόητος!
Ακόμη πιο οικτρό καταντάει το θέμα των παράξενων αυτών
σχέσεων – σχέσεων προβάτου και λύκου – δεδομένου ότι οι διοικούντες τις
θρησκευτικές οργανώσεις (τοπικές τουλάχιστον) είναι γνώστες του βιογραφικού του
κ. Ιγνατίου και παρ’ όλα αυτά έσπευσαν να κλίνουν γόνυ στον προβατόσχημο λύκο
(οι χαρακτηρισμοί της Αγ. Γραφής) πείθοντας τη συνείδησή τους ότι πέρα από τον
καιροσκοπισμό του Ιγνατίου κάτι θα μείνει και για την Οργάνωση.
Με βάση το σκεπτικό αυτό – και με ελαφρά συνείδηση –
ανταλλάσσουν επισκέψεις και συνεργασίες, γεμάτες φαρισαϊσμό και υποκρισία,
συνοδευόμενες με ένα μόνιμο ψευτοχαμόγελο και υποκλίσεις ευσεβείας, θυμίζοντάς
μας το καταπληκτικό ποίημα του Γ. Σουρή «ΔΙΑΧΥΣΕΙΣ» που μας λέει: «Ο ένας τον
άλλον περγελά με ψευτοδιαχύσεις…», αλλά και τον ιερέα με τον λευίτη της
παραβολής του «καλού Σαμαρίτη» οι οποίοι ιδόντες τον ομοεθνή τους ημιθανή
αντιπαρήλθον.
Δεν συμβιβάζονται, αγαπητοί «σκεπτόμενοι χριστιανοί», όλα
αυτά που αναφέραμε παραπάνω γι’ αυτό μαζί με σας ρωτάμε κι εμείς τους
«αδελφούς» των οργανώσεων να μας απαντήσουν μια και είναι ερμηνευτές των
Γραφών.
Η εκλογή, η χειροτονία, η ενθρόνιση και η κατάληψη της
Ιεράς Μητρόπολης Λάρισας έγινε βάσει των Ιερών Κανόνων και του ιερού Πηδαλίου;
Έγιναν νομότυπα, όπως επιτάσσει το σύνταγμα του ελληνικού κράτους και ο
Καταστατικός χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος; Εάν ΝΑΙ, τότε θα πρέπει να
σβήσετε από το αγιολόγιο της Εκκλησίας τον Ι. Χρυσόστομο, τον Μ. Αθανάσιο, τον
Γρηγόριο Θεολόγο, τον Μάξιμο το Γραικό κ.α. και να κυκλοφορήσετε τον βίο των
διωκτών αυτών των πατέρων της Εκκλησίας.
Εάν όμως λέτε ΟΧΙ, τότε σταματήστε αυτό το αλισβερίσι,
γιατί έχετε σκανδαλίσει εκατοντάδες Λαρισαίους και χιλιάδες σ’ όλη την Ελλάδα.
«Τους ξεγελασαμε κι αυτους»
Κάποτε η Λάρισα δυστύχησε
να έχει κάποιο δεσπότη ονόματι Σεραφείμ Ορφανός. Όταν πέθανε, μάθαμε ότι είχε
κατακλέψει τη Λάρισα. Οι χριστιανικές αδελφότητες στην αρχή ήταν κουμπωμένες –
όπως ήταν και με τον Ιγνάτιο Λάππα. Σιγά, σιγά άρχισαν να τον προσκαλούν σε
διάφορες εκδηλώσεις, ομιλίες… Σε κάποια εκδήλωση που παραβρέθηκε, στο τέλος
τους μίλησε για “ψυχοφελή πράγματα”, και φεύγοντας, σύσσωμο το “φιλόπιστο”
ακροατήριο τον ξεπροβόδισε. Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο για να φύγει, είπε στον
οδηγό: «…Άντε τους ξεγελάσαμε κι αυτούς… Τώρα πάμε και στους άλλους…». Αυτή είναι η συνηθισμένη τακτική των δεσποτάδων!
Και δυστυχώς, ενώ τα γνωρίζουν αυτά οι οργανώσεις, κάνουν τον “αφελή” για να
κάνουν τη δουλειά τους!!!
Ας μην απορούμε λοιπόν
γιατί φθάσαμε εδώ που φθάσαμε.
Το κακό παραέγινε. Κάθε Κυριακή και δισκοφορία. Έγινε
μάστιγα. Το καινούργιο σλόγκαν μεταξύ ιερέων και επιτρόπων είναι: “δώστε
και σώστε”. Δεν προλαβαίνουν οι δύστυχοι να ανασάνουν και νέα εγκύκλιος
καταφθάνει για δίσκο.
Τελευταία έλεγε: Δώστε για το γηροκομείο, γιατί έχει μεγάλη
ανάγκη – φιλοξενεί 15 γέροντες.
Ανάστατα τα εκκλησιαστικά συμβούλια ρωτούν: Αφού το
γηροκομείο εισπράττει τις συντάξεις των γερόντων, τις δωρεές συμπολιτών μας και
παράλληλα προς το αντίτιμο των λειτουργιών και άλλων μυστηρίων, που δεν είναι
και λίγα, αφήνουν και για το γηροκομείο χρήματα, τρόφιμα κ.ά.
Μα δεν είναι μόνο αυτά. Η φράση του δεσπότη: «Η μεγάλη
δωρήτρια – κτήτορας του γηροκομείου – μας προίκισε... » τί άλλο σημαίνει απ’ το
ότι το κατέστησε οικονομικώς ανεξάρτητο;
Και ρωτούμε: Αφού «η προίκα»
καλύπτει τις ανάγκες του ιδρύματος προς τί οι συνεχείς εγκύκλιοι προς
οικονομική ενίσχυσή του;
Ντροπη για τους
«χριστιανουληδες»
Ακούστηκε από την
τηλεόραση πως θα φορολογηθούν τα
μαντριά.
Έβγαλαν απ το ταγάρι το
κινητό οι τσοπάνηδες και πήραν τηλέφωνο στο βουλευτή τους και με δύο λόγια του
είπαν ορθά κοφτά αυτό να μη γίνει γιατί αν ξαναπεράσει απ το χωριό θα τον
κλείσουν στη στάνη με τα ζώα.
Και τι βλέπουμε;
Πανικόβλητος εκείνος να τρέχει στον υπουργό και παίρνει την διαβεβαίωση ότι οι
στάνες θα εξαιρεθούν του φόρου. Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των 111 βουλευτών
που τους συμπαραστέκονται.
Οι τσομπάνηδες(προς άρση παρεξηγήσεως και εγώ
εκτρέφω ζώα, είμαι ένας απ αυτούς) με ένα σφύριγμα, μια φωνή, ένα κούνημα της
γκλίτσας τα ζώα τους υπακούουν όπως και η γραφή λέει «της φωνής του ακούει»,
βλέπω όμως πως και οι βουλευτές τους ακούν…γιατί είναι ντόμπροι, συνεπείς,
λιγόλογοι, μπεσαλήδες.
Ο λόγος τους είναι
συμβόλαιο.. Είναι original,αυθεντικοί.. Τους θαυμάζω. Κι αν είναι μόνο 5-10
χιλιάδες άτομα, η αποφασιστικότητα τους και η επιρροή είναι τεράστια.
Τα εκατομμύρια των
χριστιανών που βλέπουν την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, αντίθετο προς μια
εκ των δέκα εντολών, τι έκαναν.;
ΟΙ ..αερο…κύρηκες
ξόδεψαν ώρες πύρινων λόγων,ενώ οι τόσοι μπαστουνάδες της συνόδου της εκκλησίας,
υπήρξαν αδύναμοι, παράλυτοι στην παρέμβασή τους.Άφωνοι σαν τον Ζαχαρία απέναντι
στους κρατούντας.
Η ροζιασμένη γκλίτσα του
ορεσίβιου τσοπάνη πιο ισχυρή από τις επίχρυσες, διακοσμημένες πατερίτσες, Ο
αυθεντικός λόγος χλευάζει την ευγένεια
την αποφασιστικότητα(;)των λαλίστατων imitations χριστιανούληδων.
Ακόμη και οι άνθρωποι
–βουλευτές δεν τους παίρνουν στα σοβαρά, δεν τους πιστεύουν…
Είναι δυνατόν βλέποντας
πως 5-10 χιλιάδες χτυπώντας την γκλίτσα πάνω στο βουνό να εισακούονται και τα
εκατομμύρια των «χριστιανών» που είναι σ όλα τα επίπεδα τις εξουσίας να
αγνοούνται;
Μπράβο στους μεν ,ντροπή
για τους δε.
Ασκληπιάδης
ΝΑ ΓΕΛΑΕΙ Ή ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
Στις 27/10/13 ημέρα Κυριακή ο δεσπότης Ιγνάτιος λειτούργησε
προς τιμήν της Παναγίας της Εσφαγμένης. Μετά το «εξαιρέτως της Παναγίας…» βγήκε
στην Ωραία Πύλη ο Πρωτοσύγκελος και σαν άλλος καρδινάλιος ανακοίνωσε στους
πιστούς ότι θα περιαχθεί δίσκος για τις ανάγκες της εκκλησίας καθότι το έργο
της “ενοριακής διακονίας” είναι μεγάλο!
Ο κόσμος άνοιξε τα πορτοφόλια να βοηθήσει. Δεν άργησε όμως να
πέσει κεραμίδα στο κεφάλι του εκκλησιάσματος, όταν με το «δι’ ευχών» ο
προϊστάμενος του ναού τίμησε με αργυρό μετάλλιο της Υπεραγίας Θεοτόκου τον
δεσπότη Ιγνάτιο για την πατρική αγάπη και συμπαράσταση στο έργο της ενορίας και
τον Πρωτοσύγκελο για την αγαθή συνεργασία με τις κυρίες και την αδελφότητα.
Ε, αυτό ήταν. Σοκαρισμένοι οι πιστοί μ’ αυτά που είδαν και
άκουσαν άρχισαν να ψιθυρίζουν μεταξύ τους: «Εμείς, ρίχνουμε στο δίσκο από το
υστέρημά μας για να βοηθήσουμε την ενορία στο φιλόπτωχο έργο της κι αυτοί
αγοράζουν και παρασημοφορούν ανίδρωτους ανθρώπους με ασημένιους σταυρούς και
εγκόλπια αλληλολιβανιζόμενους; Δεν αντιλαμβάνονται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο και
το φιλόπτωχο ταμείο θα μετράει χάλκινα νομίσματα»;
Είναι λοιπόν να μην κλαίει κανείς για το κατάντημα αυτό;
Γιατί για γέλια δεν είναι.
Ρωτάμε, γιατί μας ρωτούν!
Το προσκύνημα της Παναγίας
του Αρμενίου – Αρμενιώτισσας – με ποιο
κανονισμό λειτουργεί;
Είναι ένα ερώτημα απλών
ανθρώπων, ιερέων, εκκλησιαστικών συμβουλίων κ.ά., που δεν θα το υπέβαλαν αν δεν
τους αφορούσε άμεσα.
Η ανηλεής οικονομική
αφαίμαξη, που έχει επιβάλει η Μητρόπολη σε μικρές και μεγάλες ενορίες, έχει
ξεπεράσει κάθε όριο, σε βαθμό μάλιστα, κι αυτοί, οι πλούσιοι εισπρακτικά ναοί,
να αδυνατούν να αντιμετωπίσουν τα λειτουργικά τους έξοδα. Η πίεση που ασκείται
από τη Μητρόπολη είναι κατάφορα ασφυκτική με αποτέλεσμα, πέραν των ψυχολογικών
προβλημάτων, να τους δημιουργούνται και συνειδησιακά (εφάμαρτα) προβλήματα,
όταν ωθούνται να προβούν σε αθέμιτες ενέργειες. Μπροστά σ’ αυτή την τραγική
κατάσταση, δικαιολογημένα παρατηρούν, ερευνούν, σχολιάζουν και αναρωτιένται για
τα συμβαίνοντα στη Μητρόπολη, όπως και για το προσκύνημα της Παναγίας του
Αρμενίου.
Οι πληροφορίες τους
αναφέρουν ότι τα έσοδά του πρέπει να ξεπερνούν ακόμα
κι αυτά του Προσκ. της αγίας Παρασκευής Τεμπών. Εκατοντάδες τα πραγματοποιούμενα μυστήρια (γάμοι, βαπτίσεις…) αφού
εκεί καταφεύγουν πλήθος βολιωτών ιδιαίτερα μετά την απαγόρευση από το δεσπότη
Δημητριάδος της τέλεσης διπλών μυστηρίων (γάμων γονέων και στη συνέχεια
βαπτίσεις παιδιών των ίδιων ζευγαριών) στη Μητρόπολή του, δεδομένου ότι το εν
λόγω προσκύνημα υπάγεται εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη Λάρισας. Σ’ αυτό λοιπόν
γίνονται και δεκάδες ιδιωτικές λειτουργίες, παρακλήσεις… από πιστούς και των
δύο Μητροπόλεων. Τα κηριά – μας πληροφορούν – μεταφέρονται με φορτηγάκια.
Εδώ παρατηρείται κάτι
αξιόλογο: Ο μεν δεσπότης Βόλου προτίμησε να χάσει εισπράξεις μένοντας πιστός σ’
αυτό που θεωρούσε απαράδεκτο για χριστιανούς, ο δε Ιγνάτιος Λάρισας αποδέχτηκε
ευχαρίστως τους εκ Βόλου προστρέχοντας στο Προσκύνημά του (Παναγιάς Αρμενίου)
και ως εκ τούτου και τα χρήματα που δεν είναι και λίγα, αλλά πολλά ώστε να
αντιμετωπίσει τις όποιες προφασιζόμενες ανάγκες της Μητρόπολής του, χωρίς να
καταντήσει δυνάστης και καταπιεστής των φουκαράδων ώστε να μισηθεί όσο κανείς
άλλος.
Μήπως το Υπουργείο
Οικονομικών πρέπει να αλλάξει τακτική και η ΣΔΟΕ να κάνει
καμιά βόλτα προς τα ’κει κλειδώνοντας τα πάσης φύσεως παγκάρια για ένα μήνα; Μήπως πρέπει να ελέγξει τις αποδείξεις – αν
κόβονται – τα ποσοστά και τις δηλώσεις που κάνουν;
Για όλα αυτά μας
ρωτούν, κι εμείς με τη σειρά μας
δημοσιεύουμε τα ερωτήματά τους και τις αγωνίες τους.
