Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2024

Το δημογραφικό πρόβλημα στην Αρχαία Ελλάδα



Ήρθε η στιγμή να μάθετε για το δημογραφικό πρόβλημα στην Αρχαία Ελλάδα. Τι μας αναφέρει ο ιστορικός Πολύβιος για την εποχή που έζησε (201 π.Χ - 120 π.Χ). Λοιπόν θα εκπλαγείτε με αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω. Λέει ο Πολύβιος :

Στους καιρούς μας, η Ελλάδα στο σύνολό της αντιμετωπίζει έλλειψη παιδιών και γενικότερα μείωση του πληθυσμού. Εξαιτίας αυτού, οι πόλεις έχουν ερημώσει και υπάρχει αδυναμία παραγωγής, παρόλο που δεν έχουμε συνεχείς πολέμους ούτε επιδημίες. Αν λοιπόν κάποιος συμβούλευε να στείλουμε ιερείς στους θεούς για να τους ρωτήσουμε τι πρέπει να πούμε ή να κάνουμε για να γίνουμε περισσότεροι και να κατοικούμε καλύτερα στις πόλεις, δεν θα φαινόταν μάταιος, αφού η αιτία είναι φανερή και η διόρθωση βρίσκεται στα χέρια μας.
Επειδή οι άνθρωποι έχουν στραφεί στην αλαζονεία, τη φιλαργυρία και τη ραθυμία και δεν θέλουν ούτε να παντρεύονται, ούτε, αν παντρευτούν, να μεγαλώνουν τα παιδιά τους, αλλά με το ζόρι ένα ή δύο για να αφήσουν σε αυτούς πλούτη και να τους θρέψουν με πολυτέλεια, το κακό αυτό μεγάλωσε γρήγορα και δεν το καταλάβαμε. Γιατί όταν υπάρχει μόνο ένα ή δύο παιδιά, και το ένα το πάρει ο πόλεμος και το άλλο η αρρώστια, είναι φανερό ότι οι πόλεις θα ερημώσουν αναγκαστικά, όπως ακριβώς τα μελίσσια των μελισσών αποδυναμώνονται λίγο-λίγο, έτσι και οι πόλεις που στερούνται πληθυσμού αδυνατούν να επιβιώσουν. Έργο : Ἱστορίαι Συγγραφέας: Πολύβιος Βιβλίο ΛΣΤ Πώς σας φάνηκε αυτό που διαβάσατε; Αρχαίο κείμενο : λέγω δ' οἷον οὕτως. ἐπέσχεν ἐν τοῖς καθ' ἡμᾶς καιροῖς τὴν Ἑλλάδα πᾶσαν ἀπαιδία καὶ συλλήβδην ὀλιγανθρωπία, δι' ἣν αἵ τε πόλεις ἐξηρημώθησαν καὶ ἀφορίαν εἶναι συνέβαινε, καίπερ οὔτε πολέμων συνεχῶν ἐσχηκότων ἡμᾶς οὔτε λοιμικῶν περιστάσεων. εἴ τις οὖν περὶ τούτου συνεβούλευσεν εἰς θεοὺς πέμπειν ἐρησομένους τί ποτ' ἂν ἢ λέγοντες ἢ πράττοντες πλείονες γινοίμεθα καὶ κάλλιον οἰκοίημεν τὰς πόλεις, ἆρ' οὐ μάταιος ἂν ἐφαίνετο, τῆς αἰτίας προφανοῦς ὑπαρχούσης καὶ τῆς διορθώσεως ἐν ἡμῖν κειμένης;

τῶν γὰρ ἀνθρώπων εἰς ἀλαζονείαν καὶ φιλοχρημοσύνην, ἔτι δὲ ῥᾳθυμίαν ἐκτετραμμένων καὶ μὴ βουλομένων μήτε γαμεῖν μήτ', ἐὰν γήμωσι, τὰ γινόμενα τέκνα τρέφειν, ἀλλὰ μόλις ἓν τῶν πλείστων ἢ δύο χάριν τοῦ πλουσίους τούτους καταλιπεῖν καὶ σπαταλῶντας θρέψαι, ταχέως ἔλαθε τὸ κακὸν αὐξηθέν. ὅτε γὰρ ἑνὸς ὄντος ἢ δυεῖν, τούτων τὸν μὲν πόλεμος, τὸν δὲ νόσος ἐνστᾶσα παρείλετο, δῆλον ὡς ἀνάγκη καταλείπεσθαι τὰς οἰκήσεις ἐρήμους, καὶ καθάπερ ἐπὶ τῶν μελιττῶν τὰ σμήνη, τὸν αὐτὸν τρόπον κατὰ βραχὺ καὶ τὰς πόλεις ἀπορουμένας ἀδυνατεῖν.