Είναι οι προγαμιαίες σχέσεις πορνεία;

π. Eπιφάνιος Θεοδωρόπουλος

Υπάρχουν πολλοί, ενίοτε και καθηγητές Θεολόγοι που διδάσκουν μια πολύ «βολική» και «έξυπνη» θεωρία: Ότι πορνεία είναι μόνο η σαρκική ικανοποίηση που γίνεται έξω από το γάμο με πόρνες και με χρήματα (δηλαδή με πληρωμή).

Ενώ όπου υπάρχει αγάπη, όπου υπάρχει ψυχική επαφή, εκεί δεν έχουμε πορνεία.

Συνεπώς, ένα ζευγάρι νέων που αγαπιούνται και η σαρκική σχέση του αποτελεί «ολοκλήρωση της αγάπης των», δεν είναι πορνεία και άρα δεν κάνουν αμαρτία.

Το Ευαγγέλιο μόνο την πορνεία και τη μοιχεία απαγορεύει. Δεν απαγορεύει την «ολοκλήρωση της αγάπης» ενός ζευγαριού.

Βέβαια η λέξη «πορνεία» στην κυριολεξία σημαίνει την ικανοποίηση των σαρκικών ορέξεων με χρήματα, αφού στην αρχαιότητα ασκούσαν το «επάγγελμα» αυτό γυναίκες αγορασμένες, δηλαδή δούλες.

Όμως εκτός από την κύρια σημασία της, η λέξη πορνεία, είχε ανέκαθεν και τη σημασία της σαρκικής σχέσεως δύο ετερόφυλων προσώπων, χωρίς να υπάρχει χρηματική δοσοληψία.

Μία είναι η νόμιμη συζυγία ανδρός και γυναικός, αυτή που γίνεται με την ευλογία του Μυστηρίου του γάμου. Κάθε πράξη που γίνεται έξω από το Μυστήριο του γάμου χαρακτηρίζεται ως πορνεία ή μοιχεία και καμία διάκριση δεν γίνεται αν συμβαίνει με αμοιβή ή εξ αγάπης.

Πουθενά στην Αγία Γραφή δεν δικαιώνονται οι προγαμιαίες σχέσεις εφ’ όσον γίνονται μεταξύ δύο προσώπων που αγαπιούνται. Και πουθενά στην Αγία Γραφή δεν θα βρούμε αμνήστευση των σχέσεων αυτών, επειδή απουσιάζει η πληρωμή και γίνεται επίκληση του ερωτικού αισθήματος.

Ας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα:

1) Η περίπτωση της Σαμαρείτιδος. Είχε τελέσει πέντε νόμιμους γάμους (ο νόμος τότε το επέτρεπε) και τώρα συζεί με ξένον άνδρα, ασφαλώς γιατί «αγαπιούνται». Έχει όμως τη συνείδησή της βαρειά, γι’ αυτό και όταν ο Κύριος της λέει να πάει να φωνάξει τον (νόμιμο) άνδρα της, εκείνη του λέει «ουκ έχω άνδρα» για να κρύψει ότι συζεί παρανόμως με άνδρα που δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Και ο Κύριος την επιβεβαιώνει, λέγοντας της ότι είπε την αλήθεια, γιατί πέντε άνδρες νυμφέυθηκε και αυτόν που έχει τώρα δεν είναι νόμιμος σύζυγός της. Δηλαδή ο Κύριος αρνείται πως η σχέση αυτή είναι νόμιμη και αποδεκτή.

2) Ο Απόστολος Παύλος ήταν άγαμος. Γράφει λοιπόν για τους άγαμους άνδρες και τις χήρες γυναίκες, ότι θα προτιμούσε και αυτοί να παραμείνουν όπως και αυτός δηλαδή να μην παντρευθούν. Δεν αγνοεί όμως ότι η αγαμία είναι μεν ανώτερη, αλλά όχι και εύκολος δρόμος. Γι’ αυτό προσθέτει: «Αν δεν μπορούν, λόγω της ασθενείας της σάρκας να εγκρατεύονται, τότε καλόν είναι να παντρευθούν». Δεν τους είπε να βολευθούν με εξώγαμες σεξουαλικές σχέσεις, βρίσκοντας ο καθένας ή η καθεμιά ένα … ταίρι έξω από το γάμο.

Μοναδική διέξοδος ο γάμος. «Μονόδρομος». Άλλη διέξοδος δεν υπάρχει. Ούτε διανοείται ο Παύλος την εύκολη «λύση» των εξ αγάπης σχέσεων γι’ αυτούς που δεν εγκρατεύονται. Αυτά λέει το Πνεύμα το Άγιον διά στόματος Παύλου!

3) Και ερχόμαστε στο χωρίο (Α΄ Κορ. Ζ΄ 27-28).

«Δέδεσαι γυναικί; Μη ζήτει λύσιν. Λέλυσαι από γυναικός; Μη ζήτει γυναίκα. Εάν δε και γήμης ουχ ήμαρτες». Μια σχέση βλέπει ο Παύλος αναμάρτητη. Αυτή στο γάμο. Ούτε υπαινιγμός υπάρχει για σχέσεις «εξ αγάπης» έξω από το γάμο.

4) Επίσης ο θείος Παύλος γράφει στην (Α΄ Κορ. 5, 1) επιστολή του. «Όλως ακούεται εν υμίν πορνεία, και τοιάυτη πορνεία, ήτις ουδέ εν τοις έθνεσιν ονομάζεται, ώστε γυναίκα τινά του πατρός έχειν».

Ο άνθρωπος για τον οποίον ομιλεί ο Παύλος δεν εσκέπτετο πορνεία, απλώς συζούσε με τη μητριά του και προφανώς ο δεσμός του ήταν «εξ αγάπης». Δεν συζεί με χρήματα. Και όμως για τον Παύλο η αθέμιτος αυτή συζυγία ήταν πορνεία.

Οι επινοήσεις αυτές οδηγούν σε ΑΤΥΠΟΝ ΠΟΛΥΓΑΜΙΑΝ!

Γιατί είναι αυτονόητο ότι, όταν οι χριστιανές νέες διαφωνήσουν αργότερα με το πρόσωπο που αγαπούν σήμερα και με το οποίο «ολοκληρώνουν την αγάπη τους», δεν εμποδίζονται να το αντικαταστήσουν με άλλο. Κι αν και με εκείνο διαφωνήσουν και χωρισθούν, θα αναζητήσουν την «αγάπη» τρίτου, μετά τέταρτου, πέμπτου κ.ο.κ. μέχρις ότου «κάπου, κάποτε, με κάποιον» καταλήξουν σε γάμο. Το ίδιο θα πράττουν και οι χριστιανοί νέοι. Όλα αυτά είναι αναμάρτητα!!, γιατί γίνονται… «εξ αγάπης» και όχι με χρήματα; Ωραίος Χριστιανισμός! «Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος».

Αυτές είναι οι θέσεις του Χριστου και της Εκκλησίας Του. Ας μη μας πλανά ο Διάβολος. Ας μη απατούμε τον εαυτό μας. Όλοι είμαστε αμαρτωλοί και ανάξιοι. «Τις καθαρός από ρύπου…»; Ας προσφέρουμε όμως την αμαρτωλότητά μαςμε ταπείνωση στο Θεό με τη μορφή της μετάνοιας. Μη καθησυχάζουμε και ναρκώνουμε τη συνείδηση μας λέγοντας ότι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι αμαρτία. Ότι είμαστε αδύνατοι, ναι. Ότι παρασυρθήκαμε, ναι. Όχι όμως ότι δεν είναι αμαρτία, δεν είναι πορνεία.

Αδελφοί, «στώμεν καλώς∙ στώμεν μετά φόβου»!! Είτε είμαστε Επίσκοποι, κληρικοί, πνευματικοί, θεολόγοι, λαϊκοί. Ο Χριστός δεν εμπαίζεται. Ο λόγος του Θεού είναι σαφής: «Εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί∙ έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι… ακρατείς… φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι» (Β’ Τιμ. 3, 1)

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ ΒΕΒΗΛΩΝΕΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, Χειλαδάκη Ν.

         Ενώ εδώ στην χώρα μας τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια της ηλιθιοποίησης των Νεοελλήνων πληρώνουν εκατομμύρια δολάρια στους Τούρκους για να προβάλουν τις τουρκικές τηλεοπτικές σειρές της αποβλάκωσης, στην Τουρκία μια καινούργια τουρκική τηλεοπτική σειρά βεβηλώνει με τον πιο αποτροπιαστικό τρόπο, (από ομολογία τουρκικής εφημερίδας ), μια ιστορική ελληνορθόδοξη εκκλησία της Καππαδοκίας.

        Όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα, Yeni Şafak, σε αποκαλυπτικό άρθρο της με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο, «Dizi setinde tarihi ayıp» ο οποίος ομολόγει μια «Ιστορική ντροπή» της τουρκικής τηλεοπτικής σειράς, η εκκλησία της Παναγίας, στην πόλη της Νεάπολης της Καππαδοκίας, όπου υπήρχε μεγάλη και ανθούσα ελληνορθόδοξη κοινότητα πριν από την ανταλλαγή των πληθυσμών, έχει παραβιαστεί και βεβηλωθεί από σκηνές απάνθρωπης βίας. Συγκεκριμένα το δημοσίευμα αναφέρεται στην εκκλησία της Κοιμήσεως της Παναγιάς στο Νεβσεχίρ,   που λειτουργούσε μέχρι το 1924, όταν μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών εγκαταλείφθηκε από τους ελληνορθόδοξους κατοίκους που αποχώρησαν από την πατρογονική τους εστία. 

Λάβρος ο Πειραιώς κατά κυβερνώντων: «Προέρχονται από το τίποτα, υψώνουν το τίποτα, ορκίζονται στο τίποτα και μας καλούν να πιστέψουμε στο τίποτα»

Δριμύ κατηγορώ κατά των κυβερνώντων εξαπέλυσε ο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, κατά τη διάρκεια του Πανηγυρικού Εσπερινού της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου του Θαυματουργού, στον Ι.Ν. Αγ.Κωνσταντίνου & Ελένης Πειραιά.

Αρχικά, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην επικρατούσα κοινωνική σήψη και ανυπαρξία ηθικών αξιών, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «η κοινωνία μας είναι ένας κόσμος ψεύδους όπου βασιλεύει η ευτέλεια, η σκοπιμότητα, η ιδιοτέλεια και κυριαρχεί το ψέμα και η αναλήθεια. 

Οι άνθρωποι αγωνίζονται με κάθε μέσο, θεμιτό ή αθέμιτο, να αποκτήσουν λίγη δημοσιότητα, να γίνουν αναγνωρίσιμοι και να προσκολληθούν σε κάποιον ισχυρό της εποχής, ώστε να πάρουν λίγη λάμψη και να εξασφαλίσουν την εφήμερη ευτυχία. 

Όμως η ανθρώπινη κρίση για εμάς δεν έχει καμία αξία και σημασία μπροστά στην κρίση του Θεού. 

Η κρίση των ανθρώπων είναι μόνο κατ” όψη. 

Δεν μπορεί να είναι η πραγματική καθώς απαιτεί «άνωθεν χάρισμα», γι αυτό και πολλές φορές μπορεί να μας οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα.

Ο Άγιος Νεκτάριος, ο Άγιος του αιώνα μας, ανήλθε νικηφόρα στους Ουρανούς, όμως πέρασε τη ζωή του κακουχούμενος, διωκόμενος, υβριζόμενος και εξευτελιζόμενος. 

»Γιατί δεν έδωσα περισσότερη προσοχή στους συνανθρώπους μου»;

Ελεημοσύνη δεν είναι μόνο να δίνης από το σακουλάκι σου. Ελεημοσύνη είναι να δέχεσαι τον άνθρωπο να καθίσει δίπλα σου, χωρίς να τον απομακρύνεις με τον λογισμό σου.Έχεις κάποιο συνάδελφο, ο οποίος διέρχεται μια συμφορά στην ζωή του. Πρέπει να ξέρης πώς να τον παρηγόρησης, πώς να καταπραΰνεις το πρόσωπό του. Για τους πτωχούς μπορείς να κάνης μια σύντομη προσευχή: »Κύριε ελέησε τον τάδε», εάν δεν μπορείς κάτι να του δώσεις, διότι είσαι μέσα στο λεωφορείο κι εκείνος στο πεζοδρόμιο. Το ερώτημα είναι σε ποιά κατάσταση ευρίσκεται η καρδιά μας όσον αφορά τον πόνο που επικρατεί γύρω μας; Το μεγαλύτερο έργο για το οποίο θα απολογηθούμε στην Μέλλουσα Κρίση, θα είναι αυτό: »Γιατί δεν έδωσα περισσότερη προσοχή στους συνανθρώπους μου»;

Γέροντας Αρσένιος Παπατσιώκ.
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

Επιβάλλεται από την Αγία Γραφή και τους Ιερούς Κανόνες ο έλεγχος στους σκανδαλοποιούς Επισκόπους και Ιερείς

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ “ ΕΠΙΒΆΛΛΕΤΑΙ ( ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ) Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΑΝΔΑΛΟΠΟΙΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ &Ι ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ “ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ & ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΠΑΤΗΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΛΟΥΤΣΟΣ ΤΗΛΕΤΩΡΑ 1994 »ΑΦΥΛΑΚΤΗ ΔΙΑΒΑΣΗ» ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Στὶς μέρες μᾶς στρώνουν χαλιὰ καὶ ὑποδέχονται μὲ κωδωνοκρουσίες πολιτικούς και δεσποτάδες που με τις ενέργειές τους και την σιωπή τους οι δεύτεροι καταργοῦν τὴν Κυριακὴ ἡμέρα ἢ ἑτοιμάζονται νὰ λογοκρίνουν καὶ τὸ Εὐαγγέλιο ἢ διαφημίζουν τὴν ἀθεΐα τους.

Ὀλέθριες φιλίες καὶ ξενίες

Γράφει ὁ Δημήτριος Νατσιός, Δάσκαλος

Ἀπρίλιος τοῦ 1993, στὸν «Ἀστέρα» Βουλιαγμένης, συνεδριάζει ἡ γνωστὴ «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», μασωνικὸ παρακλάδι, ἐκκολαπτήριο πρωθυπουργῶν καὶ ἀρχηγῶν κρατῶν. Μεταξὺ ἄλλων συμμετέχουν καὶ οἱ ἀνατέλλοντες τότε ἀστέρες τῆς πολιτικῆς μας ζωῆς, Θεόδωρος Πάγκαλος καὶ Ἀντώνης Σαμαράς. Τὶς ΗΠΑ ἐκπροσωπεῖ ὁ ὑπουργὸς ἐξωτερικῶν Κρίστοφερ, ὁ ὁποῖος ἀνήγγειλε στοὺς ἐμβρόντητους Ἕλληνες δημοσιογράφους ὅτι ἐντός τῶν προσεχῶν ἕξι μηνῶν θὰ διεξαχθοῦν βουλευτικὲς ἐκλογὲς στὴν Ἑλλάδα. Κατόπιν, λόγω τοῦ σάλου ποὺ προκλήθηκε, προσπάθησε νὰ τὰ συμμαζέψει, ἀναμασώντας κάτι σαλιαρίσματα περὶ λάθους, παρανόησης τῶν δηλώσεών του καὶ λοιπὲς χαυνολογίες. Τὸν Ἰούνιο τοῦ 1993 ὁ κ. Σαμαρὰς ἀνακοίνωσε τὴν ἵδρυση νέου κόμματος, τῆς Πολιτικῆς Ἄνοιξης (ΠΟΛΑΝ). Τὸ νέο κόμμα παρουσιάστηκε ὡς ἀνανεωτικὴ καὶ ἐκσυγχρονιστικὴ δύναμη στὸ χῶρο τῆς κεντροδεξιᾶς καὶ ἔθεσε στόχο τὴν «ὑπέρβαση» τῆς κατεστημένης πολιτικῆς. 

Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ ἰδίου ἔτους ὁρισμένοι βουλευτὲς τῆς ΝΔ, προσχώρησαν στὴν ΠΟΛΑΝ, εἴτε παραιτούμενοι τῆς βουλευτικῆς τους ἰδιότητας εἴτε ἀποσύροντας τὴν ἐμπιστοσύνη τους ἀπὸ τὴν κυβέρνηση, ἡ ὁποία ἔτσι ἀπώλεσε τὴν....

κοινοβουλευτικὴ πλειοψηφία. Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1995, ἕξι ἀκριβῶς μῆνες μετὰ τὶς δηλώσεις τῆς «Λέσχης Μπίλντεμπεργκ» διεξήχθησαν οἱ ἐκλογές. Τὸ ΠΑΣΟΚ, τοῦ ἑτοιμόρροπου καὶ σοβαρὰ ἀσθενῆ Ἀνδρέα Παπανδρέου, κατήγαγε εὔκολη νίκη μὲ 46,8%. Ὁ Ἀνδρέας, ἂν καὶ περίμεναν ἐνωρίτερα τὰ κοράκια τοῦ δῆθεν ἐκσυγχρονισμοῦ νὰ ἀποσυρθεῖ λόγω ὑγείας ἢ νὰ ἐκμετρήσει τὸ ζῆν, τελικὰ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1996 παραιτεῖται. Καὶ ἀναλαμβάνει ὁ νεκροθάφτης Σημίτης, ὁ «εὐρωπαϊκὸς» ἐφιάλτης, τὸν ἐπίλογο τοῦ ὁποίου τώρα ζοῦμε...

Τὸ κρίσιμο σημεῖο ἀπ’ ὅσα παρατέθηκαν εἶναι οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀμερικανοῦ ΥΠΕΞ γιὰ ἐκλογὲς καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἀνέλαβε τὴν ἀποστολή, τὴν «βρόμικη» δουλειά... ὁ νῦν πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδας. Ἡ μασωνικὴ «Λέσχη» ἔχει ὑπομονή, περιμένει καρτερικῶς  καὶ ἀνταμείβει, ὅταν ὡριμάσουν οἱ συνθῆκες, τοὺς ἐντολοδόχους καὶ τοὺς πειθήνιους... ἐκτελεστές της.

Τώρα, γιατί τὰ γράφω αὐτά; Γιὰ νὰ τὰ διαβάζουν κάποιοι ἱερεῖς καὶ πνευματικοί, ἀκόμη καὶ Ἁγιορεῖτες, οἱ ὁποῖοι ἐξυμνοῦν τὴν κυβέρνηση καὶ καλοῦν τὰ πνευματικοπαίδια τους νὰ στηρίζουν τοὺς «ἀνύστακτους καὶ ἄγρυπνους» φύλακες τῆς πατρίδας μας. Δὲν κατανοοῦν ὅτι οἱ... σαμαρικὲς τους θωπεῖες καὶ κολακεῖες εἶναι φτιαριὲς στὸ ἡμιθανὲς σῶμα τῆς χώρας; Ὅτι τὸν ἀνταμείβουν γιὰ τὴν μνημονιακὴ φρίκη; Πῶς εἶναι δυνατὸν ἕνας ἱερωμένος νὰ ἐγκωμιάζει κυβέρνηση πού, γιὰ παράδειγμα, καταργεῖ τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς ἢ προωθεῖ ἀσελγεῖς συμβιώσεις καὶ «γάμους» διαστροφῆς ἢ ἐθνοκτόνους ἀντιρατσισμοὺς καὶ ἰσλαμολαγνεῖες;

Τί διαβάζουμε στὴν Ἱερὰ Ἱστορία; Ὁ Μέγας Βασίλειος ἀποστόμωσε μὲ τὴν ἀνδρεία  καὶ τὴν ὀρθόδοξη ἀρχοντιὰ τοῦ τὸν ἰταμὸ ὕπαρχο Μόδεστο καὶ τὶς ἀπειλές του: «Τὴν δὲ βασιλέως φιλίαν μέγα μὲν ἡγοῦμαι μετ’ εὐσεβείας, ἄνευ δὲ ταύτης ὀλεθρίαν ἀποκαλῶ». (Ἀναφερόταν στὸν αὐτοκράτορα Οὐάλη, ὁ ὁποῖος ταχθεῖς ὑπὲρ τῶν αἱρετικῶν Ἀρειανῶν, ἤθελε νὰ καταβάλει πάσα ἀντίσταση). Τώρα ποὺ ὁ «βασιλεὺς»-πρωθυπουργὸς καὶ ὁ... πασοκοαντιβασιλεὺς υἱοθετοῦν καὶ προωθοῦν ὀλέθρια μέτρα, σαφῶς ἀντιχριστιανικά, πρὸς τί ἡ εὐμένεια;

Ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος ὁ ἐπίσκοπος Μεδιολάνων ἤλεγξε δριμύτατα καὶ ἀπαγόρευσε στὸν Μέγα Θεοδόσιο τὴν εἴσοδο στὸν ναό, λέγοντάς του ὅτι ἐπιβάλλεται,ὅπως μιμήθηκε τὸν Δαυὶδ στὸ ἔγκλημά του, νὰ τὸν μιμηθεῖ καὶ στὴν αὐστηρὴ μετάνοια. Καὶ ὁ αὐτοκράτορας ἀναγκάστηκε, μετὰ τῆς συνοδείας του, νὰ ἀποχωρήσει συντετριμμένος καὶ νὰ ὑποβληθεῖ σὲ ὀκτάμηνο μετάνοια γιὰ τὴν σφαγὴ τῶν ἀθώων στὸν ἱππόδρομο τῆς Θεσσαλονίκης.

Ὁ στύλος καὶ πρόμαχος τῆς Ὀρθοδοξίας ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, ὅταν σχεδὸν ὅλη ἡ ἀντιπροσωπεία, ποὺ συνόδευε τὸν αὐτοκράτορα Ἰωάννη Η’ τὸν Παλαιολόγο, στὴν ψευτοσύνοδο Φερράρας-Φλορεντίας, φώναζε «στέργομεν, καλὸν ἐστιν» ἡ «ἕνωσις», ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει στὶς ὀργισμένες προτροπὲς τοῦ Ἰωάννη. Ἐπιτίμησε μάλιστα καὶ τὸν θλιβερὸ λατινόφρονα Βησσαρίωνα, τὸ παπικὸ «κοπέλι». Ἡ ὑπερήφανη καὶ ἀγέρωχη στάση τοῦ ἁγίου προκάλεσε τὸν σεβασμὸ τοῦ αὐτοκράτορα, ποὺ τὸν διαβεβαίωσε ὅτι θὰ τοῦ ἐξασφαλίσει ἀνενόχλητη παλιννόστηση. (Καὶ ἡ ἐπηρμένη καὶ ἀταπείνωτη παπικὴ ὀφρὺς ὁμολόγησε τὸ περίφημο «οὐδὲν ἐποιήσαμεν», θρίαμβος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ Γένους μας. Φοβᾶμαι ὅτι αὐτὸ τὸ μεγαλοπρεπὲς «οὐδὲν» τῆς παπικῆς ἀποτυχίας, κινδυνεύει σήμερα νὰ διαγραφεῖ καὶ νὰ παραμείνει μόνο του τὸ κακοφοβερὸν «ἐποιήσαμεν»).

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἕνα τελευταῖο παράδειγμα, μὲ ὑπέροχη παρρησία καὶ ἀκατάβλητη τόλμη στηλίτευσε τὴν αὐτοκράτειρα Εὐδοξία, γιὰ τὴν ἀνέγερση, ἐπὶ πορφυροῦ κίονος, ἀνδριάντα της, ἔξω ἀπὸ τὸν ναὸ τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας. Ἀντηχεῖ εἰς τοὺς αἰώνας ἡ ἀνδροκάρδιος φράση του: «Πάλιν Ἡρωδιὰς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ὀρχεῖται, πάλιν ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν τοῦ Ἰωάννου ζητεῖ λαβεῖν». Γιὰ ἕνα ἄγαλμα ἔξωθι τοῦ ναοῦ ἀντέδρασε ἔτσι ὁ ἅγιος, σήμερα ποὺ οἱ ποικιλώνυμοι ἐκκλησιομάχοι διασύρουν τὴν πίστη, τοὺς ἐπαινοῦμε καὶ τοὺς ὑποδεχόμαστε μετὰ βαϊων καὶ κλάδων. (Πόσοι ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς «ἄρχοντες» τοῦ λαοῦ, ἀνταποκρίνονται στὶς... προδιαγραφὲς ποὺ θέτει ὁ ἅγιος Χρυσόστομος: «Τὸν γὰρ ἄρχοντα παντὸς λαμπτῆρος λαμπρότερον εἶναι δεῖ καὶ βίον ἔχειν ἀκηλίδωτον, ὥστε πάντας πρὸς ἐκεῖνον ὁρᾶν καὶ πρὸς τὸν αὐτοῦ βίον τὸν οἰκεῖον χαρακτηρίζει». Ποιὸς ἀπὸ τοὺς σημερινοὺς μνημονιακοὺς λακέδες ἔχει «βίον ἀκηλίδωτο» καὶ ἀποτελεῖ παράδειγμα- «οἰκεῖον»- πρὸς μίμηση; Ἡ μόνη μας παρηγοριὰ καὶ καταφυγὴ εἶναι οἱ ἐλάχιστοι Μητροπολίτες, οἱ γνωστοὶ ἀτρόμητοι καὶ γενναιόκαρδοι, ποὺ ἀντιστέκονται στὸν ἐπελαύνοντα ἀντιχριστιανισμὸ καὶ ἀφελληνισμό).

Ἐν κατακλείδι καὶ ὡς ἀπόρροια ὅσων προηγήθηκαν θὰ ἀναφερθῶ στὶς... ἱεροαποδημίες κάποιων «ἀρχόντων» στὸ Ἅγιο Ὅρος. Κατὰ τὴν Τουρκοκρατία ἦταν ἀδιανόητο νὰ γίνεται ἐπίσημη ὑποδοχὴ τοῦ Ὀθωμανοῦ Καϊμακάμη, τότε διοικητῆ, θὰ λέγαμε τοῦ Ἁγίου Ὅρους. Προσπαθοῦσαν οἱ Ἁγιορεῖτες Γέροντες μὲ τὰ «ἄσπρα» καὶ τὰ δοσίματα νὰ ἐξημερώνουν τὸ θηρίο, γιὰ νὰ προστατεύσουν τὶς ἱερὲς μονὲς ἀπὸ τὸ διαγούμισμα καὶ τὴν λεηλασία. Στὶς μέρες μᾶς στρώνουν χαλιὰ καὶ ὑποδέχονται μὲ κωδωνοκρουσίες ἀνθρώπους ποὺ καταργοῦν τὴν Κυριακὴ ἡμέρα ἢ ἑτοιμάζονται νὰ λογοκρίνουν καὶ τὸ Εὐαγγέλιο ἢ διαφημίζουν τὴν ἀθεΐα τους. (Ζήτησε ὁ Τσίπρας νὰ μείνει ἐπὶ δεκάλεπτο μόνος ἐνώπιόν τῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας. Ὅπως εἶπε καὶ κελλιώτης Ἁγιορείτης μοναχὸς ἀστειευόμενος «τὴν παρακαλοῦσε νὰ τὸν βοηθήσει νὰ καταστρέψει τὸ Ἅγιο Ὅρος»). Οἱ ἅγιοί τῆς Ἐκκλησίας μας ἔκλειναν πόρτες καὶ κατακεραύνωναν τοὺς θεομπαῖχτες. Αὐτὸ τὸ παράδειγμα μᾶς ἄφησαν.

Κι ἃς μὴν μᾶς διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλοι αὐτοὶ δὲν ἐπισκέπτονται τὸ Ἅγιο Ὅρος ἀπὸ εὐλάβεια καὶ πίστη. Στὸ θόλωμα τῶν νερῶν ἀποσκοποῦν, τὴν ἁλίευση ψήφων ἀφελῶν ἐπιζητοῦν. Τὶς σίγουρα ἀγαθοπροαίρετες καὶ εὐγενικὲς ὑποδοχὲς τῶν Ἁγιορειτῶν τὶς χρησιμοποιοῦν γιὰ διαφήμιση τῆς ψευτοευσέβειάς τους. Τέτοιες φιλίες καὶ ξενίες ἀποβαίνουν ὀλέθριες, κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο, καὶ τὸ βιώνουμε καθημερινῶς...

Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης Ι. Μ. Παναγίας Γαυριώτισσας Δαδίου -Αμφίκλεια: Από εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τί θα δεις και τι θα ακούσεις.

1) Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001 έπεσαν οι Δίδυμοι Πύργοι. Λίγους μήνες νωρίτερα είχε πει ότι εκείνο που πρόκειται να συμβεί στην Αμερική θ’ αλλάξει τον ρου της Ιστορίας: -Μεγάλο κακό θα βρει την Αμερική, και όχι μόνο μέσα στον Σεπτέμβριο. Αλλοίμονο!
Αυτό το είχε προαναγγείλει επίσης και στον μακαριστό Επίσκοπο Σισανίου και Σιατίστης Αντώνιο σε μία από τις επισκέψεις του τελευταίου, και ήταν παρόντες κι άλλοι, χωρίς όμως να δώσει εξηγήσεις:
- Σεβασμιώτατε, να δείτε τί θα πάθουν οι Αμερικανοί σε δύο μήνες, είχε πει. (σελ. 119)

2) Από εδώ και πέρα, δεν έχεις διανοηθεί τί θα δεις και τι θα ακούσεις. Δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ στον κόσμο, είπε μια μέρα το καλοκαίρι του 2005.
- Στην Ελλάδα θα συμβούν;
- Σε όλο τον κόσμο και σ’ εμάς. Και γιατί; Γιατί εμείς, λέει, είμαστε ο φάρος της Ορθοδοξίας, αλλά καταντήσαμε από την αμαρτία χειρότεροι από τους άθεους. (σελ. 178)

ΑΤΑΤΟΥΡΚ Ο τζιχαντιστής που κατέστρεψε τη Σμύρνη

ΚΗΡΥΞΕ ΜΕ ΣΦΟΔΡΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΩΝ «ΑΠΙΣΤΩΝ»

Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξεκίνησε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με την κατάληψη της οθωμανικής εξουσίας από τη νεοτουρκική ακροδεξιά, και οδήγησε στην αιματηρή μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος

Του ΒΛΑΣΗ ΑΓΤΖΙΔΗ*

«Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα (σ.σ. μεγάλο ανοιχτό λάκκο). Γύρω γύρω, στα χείλια της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Επαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρια της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στη χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω γύρω. Ηταν φοβερό. Οσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ” αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου…»

Ο Ατατούρκ ατενίζει τη λεία του. Ενα χολιγουντιανής έμπνευσης και κατασκευής γλυπτό με το πρόσωπο του Μουσταφά Κεμάλ έχει στηθεί πάνω από τη σύγχρονη Σμύρνη(Μαρτυρία Ελένης Καραντώνη για τη σφαγή της Σμύρνης -από το δίτομο «Εξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών)

Επέστη ο καιρός οι επιβαλλόντες και διατηρούντες τον ανυπόστατο αφορισμό να εκζητήσουν τη συγγνώμη του πιστού λαού για το σκανδαλισμό που του προκάλεσαν

Λυκούργος Νάνης, ιατρός

Από σχόλιο  ΕΔΩ

Οι υπέροχες δηλώσεις του μητροπολίτη Πειραιώς, σαφείς και σταράτες, αποτελούν κόλαφο για τα περί "εγκύρου αφορισμού" φληναφήματα και φαντασιοκοπήματα.

Μάλλον επέστη ο καιρός οι επιβαλλόντες και διατηρούντες τον ανυπόστατο αυτόν αφορισμό να εκζητήσουν τη συγγνώμη του πιστού λαού για το σκανδαλισμό που του προκάλεσαν με επιεικώς άφρονες ενέργειές τους όπως η συγκεκριμένη. 

Έστω και μετά την κοίμηση του μακαριστού Νικολάου Σωτηρόπουλου καλούνται να ανανήψουν. 

Αρκετή καθίζηση έχει υποστεί το κύρος τους με τα οικουμενιστικά τους "κατορθώματα".

Τα τελευταία γεγονότα, τα σχετικά με την είδηση της κοιμήσεως του μακαριστού και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίθηκαν οι πιστοί στο άκουσμά της, αποκάλυψαν πανηγυρικά ότι ο έντιμος κλήρος και ο πιστός λαός ανέγραψε στα καττύματα των υποδημάτων του τον ψευτο-αφορισμό του ομολογητή θεολόγου. 

Ας ελπίσουμε ότι οι εν Φαναρίω και Αυστραλία έλαβαν το μήνυμα.

O Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για τον μακαριστό Νικόλαο Σωτηρόπουλο

Πειραιεύς, 1 Σεπτεμβρίου 2014

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Μετεκλήθη στήν ἀνέσπερο Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ὁ ἀκατάβλητος, ἀνυποχώρητος, ἀσυμβίβαστος καί ὀτρηρός ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου, ὁ μεγαλόπνοος καί βαθυνούστατος Θεολόγος, Ἱεραπόστολος καί ἄφθαστος γνώστης τοῦ ἕλληνος λόγου μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος, πνευματικό ἀνάστημα τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Φλωρίνης κυροῦ Αὐγουστίνου, , διά τόν ὁποῖον δυνάμεθα δίχα ὑπερβολῆς νά εἴπωμεν ὅτι ἀνεδείχθη ἐν ὑστέροις χρόνοις διδάχος τοῦ Ὀρθοδόξου Γένους καί μάρτυρας τῆς Ἀληθείας, ὁ ἔργῳ καί λόγῳ μισήσας τά ἔργα τῶν Νικολαϊτῶν.

Ὁ θεσπέσιος καί πεφωτισμένος νοῦς του πού χαριτώθηκε ἀπό τάς ἀκτίστους ἐνεργείας τοῦ Παναγίου Θεοῦ, συνέγραψε ἀνυπερβλήτου δυνάμεως θεολογικάς πραγματείας μέ κορωνίδα τό μνημειῶδες ἔργο «Ἰησοῦς-Γιαχβέ» καθώς καί τούς 4 τόμους ἑρμηνείας δυσκόλων χωρίων τῆς Γραφῆς, ἑρμηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης καί πλῆθος ἄλλων ἐξαιρέτων συγγραφῶν.

Ὡς πολυτίμητο θησαυρό εἶχε τήν ἄφθαστο παρθενία τοῦ βίου του καί ὡς φωτεινό ὁδοδείκτη καί μέντορα τῆς ζωῆς του τόν «ἡρωϊκότερο τῶν Ἁγίων καί Ἁγιώτερο τῶν ἡρώων» Μ. Ἀθανάσιο τοῦ ὁποίου μιμητής κατά πάντα ἀπέβη.

Τυγχάνω αὐτήκοος μάρτυς τῶν ἀπόψεων πού κατεδίκασε ὁ μεταστάς καί καταθέτω μέ τήν πολυχρόνιο ἐμπειρία τῆς ἐνασχολήσεώς μου στήν Ἐκκλησιαστική Δικαιοσύνη καί τῆς ἐπιγνώσεως τῆς σοβαρότητος καί τῆς εὐθύνης μου ἐνώπιον τῆς κρίσεως τοῦ Παναγίου Θεοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀλλά καί ἐν τῇ προσωπικῇ μου κρίσει ἐν τῇ ὥρᾳ τῆς ἐξόδου μου ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, ὅτι ἡ κανονική αὐτοῦ δίωξη καί καταδίκη ἦτο ἱεροκανονικῶς ἀλλά καί οὐσιωδῶς ἐνώπιον τοῦ Παναγίου Θεοῦ ἀνεπέρειστος, ἀβάσιμος καί ἀπαράδεκτος, διότι ὁ διωχθείς διά τοῦ λόγου του καί τῆς μαρτυρίας του ἀπέτρεψε  τήν διασπορά κακοδόξων ἀπόψεων διά τό ὑπερύμνητο πρόσωπο τοῦ ἐνσαρκωθέντος Θεοῦ Λόγου. Ἐπιπροσθέτως ἡ πρόσαψη σέ αὐτόν τοῦ κανονικοῦ ἐγκλήματος τῆς εἰσπηδήσεως ἦτο παντελῶς ἀνυπόστατος διότι δέν εἶχε οὐδεμία κανονική θεμελίωση καί στοιχειοθέτηση ἐφ’ ὅσον τό κανονικό αὐτό ἀδίκημα διαπράττεται μόνον ὑπό φορέων τοῦ Ἐπισκοπικοῦ λειτουργήματος (ΙΔ΄ Ἁγ. Ἀποστόλων, ΙΕ΄ Α΄ Οἰκουμ. Συνόδου, Ε΄ Δ΄Οἰκουμ. Συνόδου, Ις΄ Ἀντιοχείας). Συνεπῶς δίχα κανονικῆς προβλέψεως δέν ὑφίστατο ἡ δυνατότης προσάψεως ἑνός τέτοιου βαρυτάτου ἀδικήματος εἰς ἕναν λαϊκόν. Εἰρήσθω δέ ὅτι τό ὁμοειδές παράπτωμα τοῦ πρεσβυτέρου κανονικῶς προβλέπεται καί κολάζεται ὡς παρ’ Ἐνορίαν πρᾶξις.

Τό ἱλαρόν τοῦ σκηνώματος τοῦ μακαριστοῦ Νικολάου Σωτηροπούλου καί τό χαρίεν τοῦ προσώπου του ὡς καί ἡ εὐλογία τῆς μοναχικῆς εὐκαμψίας πού εἶχε καταδεικνύουν καί στόν πλέον δύσπιστο ὅτι ὁ μακάριος δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἤδη προγεύεται τῆς αἰωνίου δόξης καί ὅτι τελικός κριτής ὅλων μας εἶναι ὁ «ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς Κύριος».

Εἴη ἡ μνήμη αὐτοῦ αἰωνία!

Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΠΕΡΑΝ: Νικόλαος Σωτηρόπουλος προς Ιερώνυμο (και Βαρθολομαίο):

 Mακαριώτατε! 

Σεῖς καὶ ἐγὼ εἴμεθα γέροι,

              μὲ τὸ ἕνα πόδι στὸν τάφο...!

«OYK HN ΦΩNH KAI OYK HN AKPΟΑΣIΣ»

Tοῦ  ἀείμνηστου Nικολάου  Σωτηροπούλου

     

 Στὶς 14 Δεκεμβρίου 2013 συμπληρώνονται ἀκριβῶς 20 ἔτη ἀπὸ τὴν ἡμέρα τοῦ περιβοήτου ἀφορισμοῦ μου ἀπὸ τὴ λεγομένη Mείζονα καὶ Ὑπερτελῆ Σύνοδο, τὴν ὁποία συνεκάλεσε στὸ Φανάρι ὁ Oἰκουμενικὸς καὶ ἀρχιοικουμενιστὴς Πατριάρχης κ. Bαρθολομαῖος. Aἰτία τοῦ ἀφορισμοῦ τὸ ὅτι ἤλεγξα τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Aὐστραλίας κ. Στυλιανό, ἐπειδὴ urbi et orbi κήρυξε τὸ Xριστὸ ἀτελῆ καὶ ἁμαρτωλό· διότι ἤλεγξα ἐπίσης ἀντικανονικὲς ἐπεμβάσεις καὶ πράξεις τοῦ κ. Bαρθολομαίου σὲ ἄλλο Πατριαρχεῖο, τῶν Ἱεροσολύμων· καὶ ἀκόμη διότι κηρύττω ἐναντίον τοῦ Oἰκουμενισμοῦ, πρᾶγμα ποὺ δὲν ἀρέσει στὸν κ. Bαρθολομαῖο καὶ στοὺς ὁμόφρονές του.

     Tιμὴ γιὰ μένα ὁ ἄδικος ἀφορισμός (Λουκ. στ΄ 22-23). Ἀλλὰ πολλοὶ μέμφονται τὴ Διοίκησι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διότι δὲν ἔλαβε δημοσίως θέσι στὸ θέμα τοῦ ἀφορισμοῦ πνευματικοῦ της τέκνου. Kαὶ ἐπειδὴ ἐγὼ δὲν θέλω νὰ κατηγορῆται ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, διὰ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου B΄ ἀπέστειλα στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποὺ συνῆλθε τὸν παρελθόντα Ὀκτώβριο στὴν Ἀθήνα, καὶ ζήτησα ἐπὶ τῇ βάσει τῶν Ἱερῶν Kανόνων νὰ κηρύξῃ τὸν ἀφορισμὸ ἄκυρο, ἐπειδὴ ἔγινε χωρὶς κλῆσι σὲ ἀπολογία. Παραθέτω τὴν ἐπιστολή:

«Πρὸς

τὴν προσεχῆ Ἱ. Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

διὰ τοῦ Mακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου κ. Ἱερωνύμου B΄.

   

 Mακαριώτατε, εὐλογεῖτε.

     Ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἐκτίμησι, ποὺ δείξατε πρὸς τὸ ταπεινό μου πρόσωπο ἤδη ὡς Mητροπολίτης Θηβῶν καὶ Λεβαδείας, μοῦ δίνουν τὸ θάρρος νὰ ὑποβάλω σὲ σᾶς καὶ δι' ὑμῶν στὴ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριο τὸ ἑξῆς αἴτημα.

Η ΑΡΧΟΝΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ (Βασικά Μαθήματα Πολιτικής Αγωγής από δικούς μας Δασκάλους)

Φώτης Μιχαήλ

Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος, στο βιβλίο του ''Πολιτικόν θέατρον'', γράφει: ''Οι πολίτες μιμούνται τους άρχοντές τους. Γι' αυτό και εκείνοι πρέπει να προσέχουν πάρα πολύ, ώστε να μην τους φθείρουν με το κακό τους παράδειγμα''.(1)

Είναι αλήθεια ότι η ζωή των αρχόντων ( δημάρχων, περιφερειαρχών, υπουργών κ.ο.κ.), δύσκολα μπορεί να μείνει κρυφή.

Έλεγε ο Πλούταρχος(2): ''Όπως τα ψεγάδια του προσώπου μας είναι γνωστά σε όλους, έτσι και τα παραμικρά σφάλματα των αρχόντων, τα παρατηρούν και τα γνωρίζουν οι πάντες''.

Για έναν ιδιώτη, το να είναι φαυλόβιος, αναμφίβολα, είναι αισχρό. Για έναν άρχοντα, όμως,  είναι αισχρότερο και ατιμότερο, διότι η ζωή του άρχοντα εκτίθεται και προσφέρεται προς μίμηση ανά πάσα στιγμή.

Τζιχαντιστὲς στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ σου; Τί θὰ ἔκανες;

Τζιχαντιστὲς στὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ σου; Τί θὰ ἔκανες;

ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ὁ ἁγιασμένος Γέροντας Παΐσιος στὸ Βιβλίο ποὺ ἔγραψε τὸν Βίο τοῦ Ὁσίου Ἀρσενίου, γιὰ την  παλληκαριὰ καὶ τὴν τόλμη ποὺ εἶχαν οἱ Ἕλληνες τῆς Μ. Ἀσίας καὶ ἰδιαιτέρως στὰ Φάρασα τῆς Καππαδοκίας, ἀπέναντι στὸν κίνδυνο τῶν Τσετῶν, ἤτοι σημερινῶν Τσιχαντιστῶν (συμμορία τοῦ σχοινιοῦ καὶ τοῦ παλουκιοῦ, ὅπως λέει ὁ Κόντογλου) ποὺ καθημερινὰ ἀντιμετώπιζαν καὶ στὸ χωριὸ τους ἀλλὰ καὶ ἔξω στὰ χωράφια, ὄταν  πηγαιναν μόνοι τους γιὰ νὰ δουλέψουν.

Μάλιστα εἴχαν συμβεί καὶ πολλὲς σφαγὲς Ἑλλήνων ἀπο  τούς  Τζιχαντιστὲς ἐκείνης τῆς ἐποχῆς γι΄ αυτὸ καὶ ὁ Ἅγιος Ἀρσένιος εἶχε τάξει εἰδικὰ τὸν Ψαλμὸ 73 γιὰ αὐτὴν τὴν ἀπευκταία περίπτωση.

Κάποτε λοιπὸν, ὅπως ἀναφέρει ὁ πατέρας τοῦ π. Παϊσίου, ὁ μακαριστὸς...

Πρόδρομος Ἐζνεπίδης, ποὺ ἦταν ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τῶν Τζιχαντιστῶν εἶχαν πάει πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς σατανάδες γιὰ νὰ πατήσουν τὰ Φάρασα. Στὸ χωριὸ οἱ ἄνδρες ἔλειπαν, ἄλλοι στὰ μακρινὰ κτήματα καὶ ἄλλοι στὰ ταξίδια.

Ἀναγκάστηκε τότε νὰ μαζέψει τὰ μικρὰ παιδιά, μόνο γιὰ νὰ δείξουν στόχο γύρω ἀπὸ τὸ Κάστρο ὅτι εἶναι πολλοί, καὶ μετὰ τὰ ἐδίωξε, γιὰ νὰ κρυφθοῦν.

Μερικοὶ γέροι ποὺ ἦταν, καὶ αὐτοὶ σκόρπισαν, καὶ τελικὰ ἔμεινε μόνος του μὲ τὴν ἀπόφαση νὰ σκοτωθεῖ καλύτερα παρὰ νὰ δεῖ τούς Τούρκους στὸ χωριό. Εἶχαν τελειώσει ὅμως οἱ σφαῖρες του καὶ μετὰ τὸν ἔπιασαν ζωντανὸ οἱ Τοῦρκοι. Ἀφοῦ τὸν ἔδεσαν γερά, τὸν πῆγαν στὸ σπίτι του καὶ τὸν ἀνέβασαν στὸ δῶμα (ταράτσα), ὅπου εἶχαν στήσει τὴ κρεμάλα του. Ἐκεῖ τὸν βασάνιζαν, γιὰ νὰ τοὺς δώσει ὅτι εἶχε καὶ μετὰ νὰ τὸν τελειώσουν. Ἐκείνη τὴ στιγμὴ ὅπου τὸν βασάνιζαν, δὲν ξέρει πὼς τοῦ ἦρθε, εἶπε στούς Τούρκους:

«Ὅ,τι ἔχω, τὰ ἔχω στὸν Χατζεφεντή».

Οἱ Τοῦρκοι δὲν χασομεροῦν καὶ τὸν πηγαίνουν στὸν Πατέρα Ἀρσένιο.

Όταν ἄνοιξε τὴν πόρτα του ὁ Πατὴρ καὶ εἶδε αὐτὴ τὴ σκηνή, πολὺ πληγώθηκε, καὶ μάλιστα μάλωσε τοὺς Τούρκους, ποὺ τὸν εἶχαν δεμένο, γιὰ νὰ τὸν ἐλευθερώσουν γρήγορα, καὶ μάλιστα τοὺς εἶπε καὶ «παλιοτούρκους». Ὁ ἀρχηγὸς τους θύμωσε καὶ τράβηξε τὸ χατζάρι του, γιὰ νὰ κόψει τὸν Χατζεφεντή. Ὁ Χατζεφεντὴς τότε λέγει στὸν Τοῦρκο Καπετάνιο: «Γρήγορα κατέβασε τὸ χέρι σου κάτω ξερό».

Ὢ τοῦ θαύματος! Τὸ χέρι τοῦ Τούρκου κατέβηκε ξερὸ κάτω ἀγκυλωμένο καὶ τὸ χατζάρι του ἔπεσε κάτω καταγῆς. Ὅταν εἶδαν αὐτὸ οἱ ἄλλοι Τοῦρκοι τῆς συμμορίας, ἄρχισαν νὰ τρέμουν ἀπὸ φόβο καὶ ὁ ἀρχηγὸς μὲ κλάματα νὰ παρακαλεῖ νὰ τοῦ κάνει καλὰ τὸ χέρι του. Ὁ Πατὴρ Ἀρσένιος τότε τοῦ σταύρωσε τὸ χέρι του καὶ τὸ θεράπευσε. Καὶ ἀφοῦ ἔλυσαν καὶ τὸν Πρόεδρο, τοὺς μάλωσε, γιὰ νὰ μὴν ξαναπατήσουν στὸ χωριό. Πράγματι ἀπὸ ἐκείνη τὴ συμμορία δὲν εἶχε ξαναπατήσει κανεὶς στὰ Φάρασα.

(Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ –Ι.Ἠσυχ. Εὐαγγ. Ι. Θεολόγου

–Σουρωτή-Θεσσαλονίκη)

Ἐπιμέλεια :π.Διονύσιος Ταμπάκης

Λόγια τινά στην ομιλία του Σύρου Δωροθεου, κατά την χειροτονία Παπικού Επισκόπου

Διάβασα ἀπό τήν Καθολική ἐφημερίδα μέ στοιχεῖα (14 Ἰουλίου 2014) τήν ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Σύρου Δωροθέου, στήν χειροτονία τοῦ Παπικοῦ Ἐπισκόπου Σύρου τήν Τετάρτη 2 Ἰουλίου 2014 καί αἰσθάνομαι τήν ἀνάγκη κάτι νά γράψω, ἐλπίζοντας μήπως ξυπνήσουν μερικοί ἀπ’ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι στίς ἡμέρες μας ἀποκοιμίζουν, ὅσους ἔχουν κάποιες ἀνησυχίες γιά τό ποῦ βαδίζουμε ὡς Ὀρθόδοξοι στίς ἔσχατες ἡμέρες πού ζοῦμε.

Πρέπει κατ’ ἀρχάς νά ἀναφέρουμε, πρός ἔπαινο τῶν Παπικῶν, ὅτι φροντίζουν νά καλύπτουν ὅλα τά μήκη καί πλάτη τῆς πατρίδος μας μέ τήν ποιμαντορική τους φροντίδα καί, ἀκόμη, νά στέλνουν ἀξιολόγους καί ἐκπαιδευμένους στήν διπλωματία καί ὑποκρισία ἀνθρώπους, ἐνῶ ἐμεῖς στόν τόπο αὐτό πού ποτίστηκε μέ αἷμα ἁγίων καί μαρτύρων, στέλνουμε σήμερα, ὅ,τι πιό ἄχρηστο και ἀκατάλληλο, ἀπό πλευρᾶς ἀνθρωπίνου ὑλικοῦ, ὑπάρχει γιά νά ποιμάνη αὐτόν τόν τόπο.

Ὁ νέος λοιπόν Παπικός Ἐπίσκοπος, σύμφωνα μέ τό βιογραφικό του, ἔχει ἀποφοιτήσει ἀπό τό τάγμα τῶν Ἰησουιτῶν, ὁπότε ἔχει ἀριστεύσει στήν ὑποκρισία καί τή διπλωματία, μιά καί αὐτό τό τάγμα δι’ αὐτό φημίζεται, σέ σημεῖο νά τό ἀπεχθάνωνται καί οἱ ἴδιοι οἱ Παπικοί. Ὁ τίτλος τοῦ νέου Παπικοῦ Ἐπισκόπου σύμφωνα μέ τήν Καθολική ἐφημερίδα εἶναι «Σύρου Θήρας καί Ἀποστολικός Τοποτηρητής τῆς Ἐπισκοπῆς Κρήτης». Οἱ ἄνθρωποι λοιπόν αὐτοί ὀργώνουν ὅλο τόν τόπο γιά νά μᾶς κάνουν αἱρετικούς, χρησιμοποιώντας σάν δόλωμα τά παπικά σχολεῖα, τά νοσοκομεῖα καί τά ἱδρύματα, τά μοναχικά τους τάγματα κ.λπ.

Ἀπό τίς προσφωνήσεις φάνηκε ὅτι ἦταν παρόντες ἕνας ὑπουργός, κάποιοι βουλευτές, ὁ Γενικός Γραμματέας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, οἱ τοπικές ἀρχές κ.λπ. Ἀπό τούς πολιτικούς βέβαια τίποτε καλό δέν περιμένουμε σ’ αὐτόν τόν τόπο καί τό ἀπέδειξαν περίτρανα μέ τήν δουλεία στήν ὁποία μᾶς εἰσήγαγον καί ἀκόμη δέν ξέρουμε πού θά μᾶς φθάσουν.

Ὁ νέος Παπικός Ἐπίσκοπος στήν ὁμιλία του, καταλήγοντας ἀνέφερε τά ἑξῆς: «Στήν Ἐπισκοπική μου πορεία ἐπιθυμῶ, καί εἶμαι σίγουρος, ὅτι θά ἔχω συνοδοιπόρο τήν ἀδελφή Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καί ὅλοι μαζί κληρικοί, μοναχοί καί λαϊκοί νά βιώσουμε μέ μεγαλύτερη συνέπεια τό Εὐαγγέλιο καί νά μπορέσουμε νά σώσουμε καί νά σωθοῦμε». Εἶναι λοιπόν σίγουρος ὁ Παπικός Ἐπίσκοπος ὅτι θά ἔχη στό πλευρό του συνοδοιπόρο τόν Μητροπολίτη Σύρου, τούς ὡς ἰχθεῖς ἀφώνους κληρικούς του καί βέβαια τόν ἀποίμαντο καί ἀκατήχητο λαό, τόν ὁποῖο ἐπίτηδες, θεωρῶ, ἄφησαν ἔτσι οἱ Ἐπίσκοποι, προκειμένου νά μή τούς ἐλέγχη γιά τίς προδοσίες των.

Στήν ἴδια ἐφημερίδα καί στό ἐπίκαιρο ἄρθρο «Ἡ σπουδαιότητα τῆς χειροτονίας», διαβάζουμε μεταξύ ἄλλων τά ἑξῆς: «Ὁ Σύλλογος τῶν Ἐπισκόπων, συνηγμένος κάτω ἀπό μία κεφαλή, τόν Ἐπίσκοπο Ρώμης, τό διάδοχο τοῦ Πέτρου, ἐκφράζει τήν ἑνότητα, τήν ποικιλία τῶν χαρισμάτων καί τήν παγκοσμιότητα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ».

ΟΙ «ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ» ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΉ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ

ΟΙ «ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ» ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΟΙ «ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ» ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Για πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του τόσο ταλαιπωρημένου τόπου είναι καταπληκτική η σύμπνοια και η ταύτιση απόψεων διαφορετικών, ακόμα καιαντιπάλων πολιτικών παρατάξεων για το αντιρατσιστικό και για την απόορθοδοξοποίηση του ελληνικού λαού. Αλλά το πιο καταπληκτικό είναι πως μαζί τους, αγκαλιασμένοι χέρι χέρι, βρίσκεται στην συντριπτική της πλειοψηφία και η εκκλησιαστική ιεραρχία, η οποία έχει συνταυτιστεί με τους πολιτικούς ταγούς που αδίστακτοι προχωρούν στην πορεία αποκαθήλωσης των ελληνοχριστιανικών συμβόλων και της ριζικής αποταύτισης του πολιτών αυτής της χώρας.

Αριστεροί, κεντροαριστεροί, κεντρώοι, κεντροδεξιοί, δεξιοί, κλπ όλοι στο πολιτικό θέατρο της υποκρισίας, ρασοφόροι και κληρικοί, όλοι μαζί υπέρ της καταστροφής των παραδοσιακών προτύπων, υπέρ της ανάδειξης του Ισλάμ και της πάσης φύσεως διαστροφής για την «πρόοδο» και τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων, (ποιων Ελλήνων;). Όλοι μαζί να αντιμετωπίσουν με οργή και… μίσος όσους καλλιεργούν υποτίθεται το «μίσος» του ρατσισμού. Ανελέητος ρατσισμός εναντίον αυτών που αντιτίθενται στο αντιρατσιστικό. Αποβολή από την δημόσια ζωή και ακόμα χειρότερα διώξεις και φυλακίσεις απο εδώ και πέρα σε όσους προσπαθούν ακόμα να υψώσουν κάποια φωνή σε όλη αυτή την νεοταξική λαίλαπα που υποσκάπτει εκ θεμελίων τις βάσεις με τις οποίες έζησε επί αιώνες ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία.

Η προδοσία δεν έχει όρια και όταν αρχίζει δεν ξέρει κανείς πότε τελειώνει. Άλλωστε η αμοιβή των προδοτών είναι πλουσιοπάροχη και έρχεται από πολύ ψηλά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και από το σκοτεινό και αιματοβαμμένο ευρωπαϊκό κέντρο που δεν γνωρίζει ούτε θρησκεία, ούτε ανόητες «συναισθηματικές παρεκκλίσεις», αλλά όπως ο μεγάλος πρόγονος του που αιματοκύλισε όλη την Ευρώπη, βαδίζει σταθερά στην απόλυτη υποδούλωση αυτού που κάποτε το έλεγαν Ενωμένη Ευρώπη.

                  Το παιχνίδι είχε στηθεί με πολύ όμορφο και κομψό τρόπο έτσι ώστε ο χαμένος να μην έχει καμία δυνατότητα ούτε να ανασάνει. Όσοι είναι αντίθετοι με το κατεστημένο, πολιτικό και εκκλησιαστικό, είναι ρατσιστές, είναι φασίστες, είναι οπισθοδρομικοί, είναι εγκληματίες, είναι αποβράσματα που θα πρέπει να εξοντωθούν, θα πρέπει εξολοθρευτούν. Όσοι είναι αντίθετοι με όλες τις διαστροφές της ανθρώπινης φύσης, με την καθημερινή εισβολή χιλιάδων μουσουλμάνων, με την διάλυση της κοινωνίας, με την αφαίρεση του σταυρού από την σημαία, με την κατάργηση όλων των ελληνορθόδοξων δημόσιων προτύπων, με την αποκαθήλωση των ιερών εικόνων από τα δημόσια ιδρύματα, με την οικουμενιστική πανθρησκεία, την κατάργηση του άβατου του Αγίου Όρους, είναι αισχρά εμπόδια στην «πρόοδο» και θα πρέπει να αποβληθούν με κάθε μέσο. Όσοι προσπαθούν να αρθρώσουν διαφορετικό λόγο, καλλιεργούν την χωρητικότητα, είναι τυφλοί και δεν βλέπουν πως ο κόσμος εξελίσσεται (προς τα πού;) είναι εχθροί της ομαλότητας, είναι ανώμαλοι που διαταράζουν την ηρεμία, (του θανάτου), των πολιτών και θα πρέπει να εξοντωθούν με όλα τα μέσα που διαθέτει το σύστημα Αυτό το σύστημα  στηρίζεται εκτός από τα πολιτικά ανδρείκελα και σε  διατεταγμένους ρασοφόρους που βρίσκονται στην ίδια γραμμή κατεδάφισης των πάντων, ευτελισμού όλων των ορθόδοξων συμβόλων και απαξίωσης κάθε φωνής που ακόμα προσπαθεί μέσα στους κόλπους της εκκλησίας και της  ιεροσύνης να αντισταθεί στην πορεία εκρίζωσης της Ορθοδοξίας από την χώρα, στην οποία ο ίδιος ο Παντοδύναμος είχε δώσει την ευλογία Του να αναδεχτεί σαν η  νέα κληρονομιά Του μετά την προδοσία των Ιουδαίων.

Η εικόνα είναι ζοφερή αλλά δεν έσβησαν οι εστίες αντίστασης   σε όλο αυτό το σύγχρονο ολοκαύτωμα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ακόμα και οι λίγοι είναι μεγάλη και σωτήρια ελπίδα. Αυτοί το ξέρουν πως είναι μια θλιβερή και παράνομη μειοψηφία και αυτό φαίνεται από το γεγονός πως εκτραχύνονται όλο και περισσότερο. Αλλά μέσα από τα αδιέξοδα τους που συνεχώς θα πληθαίνουν, έσσεται η αποκατάσταση και η αναστύλωση, κόντρα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα και στους συνοδοιπόρους της καταστροφής.