Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί αποπέμπουν τους Οικουμενιστές και οδεύουν την Πατερική Μαρτυρική Οδό

Νέα Ομολογιακή Αποτείχιση, με θαυμαστὴ Πατερική κατοχύρωση, που θα

     ἔπρεπε νὰ κάνει νὰ ἐντρέπονται οἱ ποιμένες, θεολόγοι καὶ θεολογοῦντες «ἀντι-Οικουμενιστές», ποὺ γνωρίζουν τὴν Πατερική διδασκαλία, ἀλλὰ πεισματικὰ συνεχίζουν νὰ κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετικούς. Ἀντὶ μετανοίας ἀνακαλύπτουν νέο ἕωλο ἐπιχειρήμα: Δὲν ἔχουν –λένε– ἐξαντληθεῖ ἀκόμα ...ΟΛΑ τὰ ΜΕΣΑ ἀντιστάσεως! 

Κύριε Αυγουστίνε,

με το κείμενο αυτό και μετά την τελευταία μεγάλη προδοσία της Ορθοδόξου Πίστεως στην αντικανονική σύνοδο της Κρήτης, θέλουμε να ομολογήσουμε την πίστη μας στον Άγιο Τριαδικό Θεό και να δηλώσουμε ότι αρνούμαστε πλέον οποιαδήποτε εκκλησιαστική κοινωνία με εσάς, τον κύριο Βαρθολομαίο Αρχοντώνη και όσους σας ακολουθούν και σας μνημονεύουν.

Ο λόγος για την απομάκρυνσή μας αυτή είναι η μακρόχρονη αντορθόδοξή σας πορεία, η οποία δεν συμφωνεί με την διαχρονική διδασκαλία των Πατέρων, των Οικουμενικών Συνόδων, των Αγίων και των Μαρτύρων της Εκκλησίας μας και η οποία βοηθά στην εδραίωση μίας νέας εκκλησιολογίας, της παναίρεσης - κατά τον άγιο Ιουστίνο Πόποβιτς - του Οικουμενισμού.

Εμείς αρνούμαστε να μεταβληθεί η πίστη μας έστω και στο ελάχιστο, αφού γνωρίζουμε απο τους Πατέρες μας ότι μόνο η Ορθόδοξη Πίστη σώζει, ενώ οι θρησκείες του κόσμου και οι αιρέσεις οδηγούν στην απώλεια.

Ξέρουμε επίσης και απο την Αγία Γραφή ότι δεν μας επιτρέπεται να αφήνουμε άλλους να αποφασίζουν για εμάς στα θέματα της πίστεώς μας, αλλά έχουμε υποχρέωση να γνωρίζουμε, να προσέχουμε και να φυλαγόμαστε απο πλάνες και κακοδοξίες.

Τέλος, σας παραθέτουμε και σας θυμίζουμε μερικά μόνο αποσπάσματα από την Αγία Γραφή, από τις αποφάσεις Οικουμενικών Συνόδων, και από τα κείμενα των Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τα οποία είναι αντίθετα με τις θέσεις σας και επάνω στα οποία βασίζεται η απόφασή μας αυτή:

Αποστολικοί Κανόνες

«Ταῦτα καὶ περὶ Κανόνων ὑμῖν διατετάχθω παρ’ ἡμῶν, ὦ Ἐπίσκοποι. Ὑμεῖς δὲ ἐμμένοντες μὲν αὐτοῖς σωθήσεσθε καὶ εἰρήνην ἕξετε· ἀπειθοῦντες δὲ κολασθήσεσθε καὶ πόλεμον μετ’ ἀλλήλων ἀΐδιον ἕξετε, δίκην τῆς ἀνηκοΐας τὴν προσήκουσαν τιννύντες».

Γ' ἐν Ἐφέσω Οἰκουμενικὴ Σύνοδος

«Ὥρισεν ἡ ἁγία Σύνοδος, ἑτέραν πίστιν μηδενὶ ἐξεῖναι προφέρειν, ἤγουν συγγράφειν ἢ συντιθέναι παρὰ τὴν ὁρισθεῖσαν παρὰ τῶν ἁγίων Πατέρων τῶν ἐν τὴν Νικαέων συνελθόντων σὺν Ἁγίῳ Πνεύματι».

Δ΄ Οικουμενικὴ Σύνοδος ἐν Χαλκιδόνι

«Τοὺς δὲ τολμῶντας ...παραδιδόναι ἕτερον Σύμβολον ...ἀναθεματίζεσθαι αὐτούς».

Ζ' Οικουμενική σύνοδος

«Τῇ παραδόσει τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐξηκολουθήσαμεν καὶ οὔτε ὕφεσιν οὔτε πλεονασμὸν ἐποιησάμεθα, ἀλλ’ ἀποστολικῶς διδαχθέντες, κρατοῦμεν τὰς παραδόσεις ἃς παρελάβομεν, πάντα ἀποδεχόμενοι καὶ ἀσπαζόμενοι ὅσαπερ ἡ Ἁγία Καθολικὴ Ἐκκλησία ἀρχῆθεν τῶν χρόνων ἀγράφως καὶ ἐγγράφως παρέλαβεν... Ἡ γὰρ ἀληθινὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ εὐθυτάτη κρίσις καινουργεῖσθαι ἐν αὐτῇ συγχωρεῖ οὐδέν, οὔτε ἀφαίρεσιν ποιεῖσθαι. Ἡμεῖς τοιγαροῦν πατρώοις νόμοις ἑπόμενοι, παρὰ τοῦ ἑνὸς Πνεύματος λαβόντες χάριν, ἀκαινοτομήτως καὶ ἀμειώτως πάντα τὰ τῆς Ἐκκλησίας ἐφυλάξαμεν».

Κανὼν ΛΒ΄ τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνοδου

«Ὅτι οὐ δεῖ αἱρετικῶν εὐλογίας λαμβάνειν, αἵτινές εἰσιν ἀλογίαι μᾶλλον ἢ εὐλογίαι».

Ἡ ἐν ΚΠόλει Σύνοδος τοῦ 1836 

«Ταῦτά εἰσιν [τὰ ἀντιαιρετικὰ μέτρα], ἅπερ ἐντόνως διορίζομεν εἰς τοὺς ἀρχιερεῖς, τοὺς ὑπὸ τῷ καθ΄ ἡμᾶς ἁγιωτάτῳ, πατριαρχικῷ, ἀποστολικῷ καὶ οἰκουμενικῷ θρόνῳ ὑποκειμένους, ἐντελλόμενοι ἐκκλησιαστικῶς, ἵνα ἐπιμελῶς καὶ ἀγρύπνως ἐκτελεσθῶσι, θεωροῦντες ὡς ἔγκλημα καθοσιώσεως πᾶσαν περὶ τὰ τοιαῦτα ἀμέλειαν ἢ ἀδιαφορίαν· πολλῷ δὴ μᾶλλον ὁ τοιοῦτος ἀρχιερεὺς δὲν θέλει ἀποφύγει τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ὡς ἀμελῶν τῶν οὐσιωδεστέρων χρεῶν τῆς ποιμαντορίας καὶ γινόμενος ἑκουσίως καὶ ἀναπολογήτως ἔνοχος τῆς φθορᾶς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τοῦ ἔθνους καὶ τῆς ἀπωλείας τοῦ ποιμνίου του».

Μέγας Βασίλειος

«Οἱ δὲ τῆς Ἐκκλησίας ἀποστάντες οὐκέτι ἔσχον τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ’ ἑαυτοῖς· ἐπέλιπε γὰρ ἡ μετάδοσις τῷ διακοπῆναι τὴν ἀκολουθίαν... οἱ δὲ ἀπορραγέντες, λαϊκοὶ γενόμενοι, οὔτε τοῦ βαπτίζειν, οὔτε τοῦ χειροτονεῖν εἶχον τὴν ἐξουσίαν, οὐκέτι δυνάμενοι χάριν Πνεύματος Ἁγίου παρέχειν, ἧς αὐτοὶ ἐκπεπτώκασιν».

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

«Εἴ που τὴν εὐσέβειαν παραβλαπτομένην ἴδοις, μὴ προτίμα τὴν ὁμόνοιαν τῆς ἀληθείας, ἀλλ΄ ἵστασο γενναίως ἕως θανάτου... τὴν ἀλήθειαν μηδαμοῦ προδιδούς».

«Μηδὲν νόθον δόγμα τῷ τᾶς ἀγάπης προσχήματι παραδέχησθε».

«Ὄχι μόνο ἂν κάποιοι λένε συνολικὰ ἀντίθετα πράγματα ποὺ ἀνατρέπουν τὰ πάντα, ἀλλα καὶ τὸ παραμικρὸ ἀντίθετο νὰ διδάξουν νὰ εἶναι ἀναθεματισμένοι».

«“Ἵνα ὦσιν ἕν, καθὼς σύ, Πάτερ, ἐν ἐμοί, κἀγὼ ἐν σοί”... Τί εἶναι, λοιπόν, τὸ “ Ἐν ἡμῖν”; Στὴν πίστη πρὸς ἐμᾶς».

Ἅγιος Μᾶρκος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός

«Ἅπαντες οἱ τῆς Ἐκκλησίας διδάσκαλοι, πᾶσαι αἱ σύνοδοι, καὶ πᾶσαι αἱ θεῖαι γραφαί, φεύγειν τοὺς ἑτερόφρονας παραινοῦσι καὶ τῆς αὐτῶν κοινωνίας διΐστασθα. Τούτων οὖν ἐγὼ πάντων καταφρονήσας, ἀκολουθήσω τοῖς ἐν προσχήματι πεπλασμένης εἰρήνης ἑνωθῆναι κελεύουσι; Τοῖις τὸ ἱερὸν καὶ θεῖον σύμβολον κιβδηλεύσασι καὶ τὸν Υἱὸν ἐπεισάγουσι δεύτερον αἴτιον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Τά γάρ λοιπά τῶν ἀτοπημάτων ἐῶ τό γε νῦν ἔχον, ὧν καί ἕν μόνον ἱκανόν ἦν ἡμᾶς ἐξ αὐτῶν διαστῆσαι. Μή πάθοιμι τοῦτό ποτε, Παράκλητε ἀγαθέ, μηδ’ οὕτως ἐμαυτοῦ καί τῶν καθηκόντων λογισμῶν ἀποπέσοιμι· τῆς δέ σῆς διδασκαλίας καί τῶν ὑπό σοῦ ἐμπνευσθέντων μακαρίων ἀνδρῶν ἐχόμενος, προστεθείην πρός τούς ἐμούς πατέρας, τοῦτο, εἰ μή τι ἄλλο, ἐντεῦθεν ἀποφερόμενος, τήν εὐσέβειαν».

 «Τοῦτο ἐστί τὸ καύχημα ἡμῶν, ἡ πίστις ἡμῶν, ἡ καλὴ κληρονομία τῶν Πατέρων ἡμῶν. Μετὰ ταύτης Θεῷ παραστῆναι ἐλπίζομεν καὶ τῶν ἡμαρτημένων λαβεῖν τὴν ἄφεσιν. Ταύτης δὲ ἄνευ οὐκ οἶδα ποία δικαιοσύνη τῆς αἰωνίου κολάσεως ἡμᾶς λυτρώσεται».

Ἅγιος Ἀθανάσιος ὁ Πάριος

«Ἀκούσατε ὅλοι καὶ μάθετε. Μία εἶναι, μία καὶ μόνη ἡ Ἐκκλησία.

Ἡ Ἐκκλησία ἡ ἀληθινή, ἡ νύμφη ἡ καλὴ καὶ ἐκλεκτή, καθὼς τὴν ὀνομάζει ὁ νυμφίος της. Μία εἶναι λέγω ἐκείνη εἰς τὴν ὁποίαν ἀναπαύεται τὸ Πνεῦμα Του τὸ Ἅγιον. Εἰς τὴν ὁποίαν ἔχει ἀποταμιευμένους τοὺς θησαυροὺς ῶων ἁγίων χαρισμάτων. Ποία εἶναι τούτη; Αὺτὴ ἡ ἐδική μας ἁγία μήτηρ, τούτ΄ ἔστιν ἡ Ἀνατολική. Ναί, μία εἶναι ἡ καθαρά καὶ ἁγία Πίστις, ἡ θεία καὶ Θεῷ εὐάρεστος, αὐτὴ δηλαδὴ ἡ τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.

«Ἐπειδὴ ἡ κακίστη αὐτὴ αἵρεσις (αἵρεσις γάρ ἐστι, ὡς εἰς τὸ Η' ἄρθρο τῆς πίστεως πολυτρόπως βλασφημοῦσα διὰ τῆς ἐκ τοῦ Υἱοῦ προσθήκης) ζῶσα καθ' ἡμᾶς ἐστι, καὶ οὐδὲ παύεται λυποῦσα καὶ ταράττουσα τὴν καθ' ἡμᾶς ἁγίαν Ἐκκλησίαν, εἰ καὶ νῦν μετριώτερον ἢ ἐν τοῖς πρόσθεν χρόνοις, διὰ τὴν νῦν ὑπὸ τῶν ἀθέων ἐπεισκωμάσασαν ἀδιαφορίαν. Τούτου χάριν ὁ περὶ αὐτῆς ἢ κατ' αὐτῆς ἐνταῦθα λόγος φαίνεται ὤν ἀκόλουθος καὶ ἀναγκαῖος, οὐχ ἵνα Λατίνους νῦν μετὰ χιλιετίαν σχεδὸν πείσωμεν μεταμαθεῖν τὴν ἀλήθειαν, τοῦτο γὰρ οἶμαι ἀδύνατον, ἀλλὰ ἵνα τοὺς ἡμετέρους ἀσφαλίσωμεν, ὥστε μὴ ὑπὸ τῶν συνήθων αὐτοῖς σοφισμάτων καὶ ψευδοεξηγήσεων παρασύρεσθαι εἰς τὴν ἀπώλειαν».

Ἅγιος Συμεών

«Βλασφημοῦσιν ἄρα οἱ καινοτόμοι καὶ πόρω τοῦ Πνεύματός εἰσι, βλασφημοῦντες κατὰ τοῦ Πνεύματος, καὶ οὐκ ἐν αὐτοῖς ὅλως τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, διὸ καὶ τὰ αὐτῶν ἀχαρίτωτα, ὡς τὴν χάριν τοῦ Πνεύματος ἀθετούντων καὶ ὑποβιβαζόντων αὐτό... διὸ καὶ τὸ Πνεῦμα οὐκ ἐν αὐτοῖς τὸ Ἅγιον, καὶ οὐδὲν πνευματικὸν ἐν αὐτοῖς καὶ καινὰ πάντα καὶ ἐξηλλαγμένα τὰ ἐν αὐτοῖς καὶ παρὰ τὴν θείαν παράδοσιν».

Γαλάτ. 1, 8-9

«Ἀλλά καί ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζηται ὑμῖν παρ’ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω. ὡς προειρήκαμεν, καί ἄρτι πάλιν λέγω· εἴ τις ὑμᾶς εὐαγγελίζεται παρ’ ὅ παρελάβετε, ἀνάθεμα ἔστω».

Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός

«Πάντα τοίνυν τὰ παραδεδομένα ἡμῖν διά τε νόμου, καὶ προφητῶν, καὶ ἀποστόλων, καὶ Εὐαγγελιστῶν δεχόμεθα καὶ γινώσκομεν, καί σέβομεν, οὐδὲν περαιτέρω τούτων ἐπιζητοῦντες... Ταῦτα ἡμεῖς στέρξωμεν, καὶ ἐν αὐτοῖς μείνωμεν, μὴ μεταίροντες ὅρια αἰώνια, μηδὲ ὑπερβάντες τὴν θείαν Παράδοσιν».

«Διό, ἀδελφοί, στῶμεν ἐν τῇ πέτρα τῆς πίστεως, καὶ τῇ παραδόσει τῆς Ἐκκλησίας μὴ μεταίροντες ὅρια ἃ ἔθεντο οἱ ἅγιοι Πατέρες ἡμῶν, μὴ διδόντες τόπον τοῖς βουλομένοις  καινοτομεῖν καὶ καταλύειν τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Εἰ γὰρ δοθῆ ἄδεια παντί βουλομένῳ κατὰ μικρὸν ὅλον τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καταλυθήσεται».

Μέγας Φώτιος

«Μία ἐστίν ἡ τοῦ Χριστοῦ Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, οὐ πλείους οὐδὲ δύο. Συναγωγαὶ πονηρευομένων εἰσὶ τὰ παρὰ ταύτην συνέδρια καὶ σύνοδος ἀθετούντων. Οὕτω φρονοῦμεν οἱ ἀληθινοὶ Χριστιανοί, οὕτω πιστεύομεν, οὕτω κηρύττομεν».

«Ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν φησὶν "Τὸ Πνεῦμα, ὃ παρὰ τοῦ Πατρὸς ἐκπορεύεται", οἱ δὲ τῆς καινῆς ταύτης δυσσεβείας πατέρες, τὸ Πνεῦμα, φασίν, ὅ παρὰ τοῦ Υἱοῦ ἐκπορεύεται. Τίς οὐ κλείσει τὰ ὦτα πρὸς τὴν ὑπερβολὴν τῆς βλασφημίας ταύτης; Αὕτη κατὰ τῶν Εὐαγγελίων ἵσταται, πρὸς τὰς Ἁγίας παρατάσσεται Συνόδους, τοὺς μακαρίους καὶ Ἁγίους παραγράφεται Πατέρας, τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον, τὸν ἐν θεολογίᾳ περιβόητον Γρηγόριον, τὴν βασίλειον τῆς Ἐκκλησίας στολήν, τὸν Μέγαν Βασίλειον, τὸ χρυσοῦν τῆς οἰκουμένης στόμα, τὸ τῆς σοφίας πέλαγος, τὸν ὡς ἀληθῶς Χρυσόστομον. Καὶ τί λέγω τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα; Κατὰ πάντων ὁμοῦ τῶν ἁγίων προφητῶν, ἀποστόλων, ἱεραρχῶν, μαρτύρων, καὶ αὐτῶν τῶν δεσποτικῶν φωνῶν, ἡ βλάσφημος αὕτη καὶ θεομάχος φωνὴ ἐξοπλίζεται».

«Ἀπὸ αὐτοὺς πρέπει νὰ πεταγόμαστε μακριά, ὅπως πεταγόμαστε ὅταν συναντᾶμε ἕνα φίδι, καὶ νὰ διακόπτουμε κάθε κοινωνία καὶ νὰ φεύγουμε μὲ ὅλη μας τὴν δύναμη, ἀκόμα κι ἂν μᾶς φαίνονται σεβάσμιοι καὶ πρᾶοι».

Μέγας Ἀθανάσιος

«Ἐὰν ὁ ἐπίσκοπος ἢ ὁ πρεσβύτερος, οἱ ὄντες ὀφθαλμοὶ τῆς Ἐκκλησίας, κακῶς ἀναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αὐτοὺς ἐκβάλλεσθαι. Συμφέρον γὰρ ἄνευ αὐτῶν συναθροίζεσθαι εἰς εὐκτήριον οἶκον, ἢ μετ ̓ αὐτῶν ἐμβληθῆναι ὡς μετὰ Ἄννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός»

 «Ὅταν κάποιοι δοῦν ἐσᾶς τοὺς ἐν Χριστῷ πιστοὺς νὰ συναντιέστε καὶ νὰ ἐπικοινωνεῖτε μὲ ἐκείνους [τοὺς αἱρετικούς], ὁπωσδήποτε, ὑπονοώντας ὅτι κάτι τέτοιο εἶναι ἀδιάφορο, θὰ πέσουν στὸ βόρβορο τῆς ἀσέβειας»

«Ἵν' οὖν μὴ τοῦτο γένηται, θελήσατε …τοὺς μὲν φανερῶς φρονοῦντας τὰ τῆς ἀσεβείας ἀποστρέφεσθαι, τοὺς δὲ νομίζοντας τὰ Ἀρείου μὴ φρονεῖν, κοινωνοῦντας δὲ μετὰ τῶν ἀσεβῶν φυλάττεσθαι· καὶ μάλιστα ὧν τὸ φρόνημα ἀποστρεφόμεθα, τούτους ἀπὸ τῆς κοινωνίας προσήκει φεύγειν… Εἰ δέ τις προσποιεῖται μὲν ὁμολογεῖν ὀρθὴν πίστιν, φαίνεται δὲ κοινωνῶν ἐκείνοις, τὸν τοιοῦτον προτρέψασθε ἀπέχεσθαι τῆς τοιαύτης συνηθείας· καὶ ἐὰν μὲν ἐπαγγέλληται, ἔχετε τὸν τοιοῦτον ὡς ἀδελφόν· ἐὰν δὲ φιλονείκως ἐπιμένῃ, τὸν τοιοῦτον παραιτεῖσθε. Οὕτω γὰρ διατελοῦντες καθαρὰν τὴν πίστιν διατηρήσετε· κακεῖνοι βλέποντες ὑμᾶς ὠφεληθήσονται, φοβηθέντες μὴ ἄρα ὡς ἀσεβεῖς καὶ τὰ ἐκείνων φρονοῦντες νομισθῶσιν».

Ἅγιος Γρηγόριος Θεολόγος

«Κρείσσων γὰρ ἐμπαθοῦς ὁμονοίας, ἡ ὑπὲρ εὐσεβείας διάστασης» (Λόγος 6, 11 – Εἰρηνικός 1).

Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος

«Πραγματικά, σὲ θέματα ποὺ δὲν σημειώνεται παράβασις ἐντολῆς Θεοῦ ἢ ἀποστολικῶν Κανόνων καὶ διατάξεων, εἶναι ἀναγκαῖο νὰ ὑπακούετε καθ΄ ὅλα καὶ ὀφείλετε νὰ πείθεσθε σ’ αὐτὸν [στὸν Ἡγούμενο], ὡς στὸν Κύριο. Σὲ ὅσα ὅμως κινδυνεύουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ νόμοι τῆς Ἐκκλησίας του, ὄχι μόνο σ’ αὐτὸν δὲν πρέπει νὰ πείθεσθε, ὅταν παραινῇ καὶ σᾶς διατάσσῃ, ἀλλ΄ οὔτε σὲ ἄγγελο ποὺ μόλις ἦλθε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ εὐαγγελίζεται σὲ σᾶς διαφορετικὰ ἀπ’ ὅ,τι εὐαγγελίσθηκαν οἱ αὐτόπτες τοῦ Λόγου».

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος

«Δὲν συναντᾶς σὲ ὅποιον συνδέεται μὲ αὐτὴν [μὲ τὴν ὑπακοὴν] μῖσος οὔτε κάποια μορφὴ ἀντιλογίας οὔτε καμμία ὀσμὴ ἀπειθαρχίας, ἐκτὸς ἂν τυχὸν πρόκειται γιὰ θέματα Πίστεως».

Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς

«Ὁ Οἰκουμενισμὸς εἶναι κοινὸν ὄνομα διὰ τοὺς ψευδοχριστιανισμούς, διὰ τὰς ψευδοεκκλησίας τῆς Δυτικῆς Εὐρώπης. Μέσα του βρίσκεται ἡ καρδιὰ ὅλων τῶν εὐρωπαϊκῶν οὐμανισμῶν, μὲ ἐπικεφαλὴς τὸν Παπισμόν. Ὅλοι δὲ αὐτοὶ οἱ ψευδοχριστιανισμοί, ὅλαι αἱ ψευδοεκκλησίαι, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ μία αἵρεσις παραπλεύρως εἰς τὴν ἄλλην αἵρεσιν. Τὸ κοινὸ εὐαγγελικὸ ὄνομά των εἶναι παναίρεσις. Διατί; Διότι εἰς τὸ διάστημα τῆς ἱστορίας αἱ διάφοροι αἱρέσεις ἠρνοῦντο ἢ παρεμόρφωνον ἰδιώματά τινα τοῦ Θεανθρώπου καὶ Κυρίου Ἰησοῦ, αἱ δὲ εὐρωπαϊκαὶ αὗται αἱρέσεις ἀπομακρύνουν ὁλόκληρον τὸν Θεάνθρωπον καὶ εἰς τὴν θέσιν του τοποθετοῦν τὸν Εὐρωπαῖον ἄνθρωπον. Ἐδῶ δὲν ὑπάρχει οὐσιαστικὴ διαφορὰ μεταξὺ τοῦ Παπισμοῦ, Προτεσταντισμοῦ καὶ ἄλλων αἱρέσεων ὧν τὸ ὄνομα λεγεών».

Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης

«Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης Πίστεως. Ὥστε ὅτε περὶ Πίστεως ὁ λόγος, οὐκ ἐστιν εἰπεῖν, ἐγὼ τίς εἰμί; Ἱερεύς; ἀλλ' οὐδαμοῦ. Ἄρχων; καὶ οὐ δ’ οὕτως. Στρατιώτης; καὶ ποῦ; Γεωργός; καὶ οὐ δ' αὐτὸ τοῦτο. Πένης, μόνον τὴν ἐφήμερον τροφὴν ποριζόμενος, οὐδείς μοι λόγος καὶ φροντὶς περὶ τοῦ προκειμένου. Οὐά, οἱ λίθοι κράξουσι, καὶ σὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις;»

«Ἐὰν γάρ τις τὸ κακὸν ἐν προσχήματι ἀγαθοῦ ποιῇ, διπλοῦν ἐργάζηται τὸ ἁμάρτημα, ὅτι αὐτός τε τὸ οὐκ ἀγαθόν ποιεῖ καὶ κέχρηται οἱονεὶ παραπετάσματι τῷ τοῦ ἀγαθοῦ ὀνόματι, φωνή ἐστι τοῦ θείου Βασιλείου. Οὕτω μὲν ἐκεῖνοι πρὸς τῇ οἰκείᾳ πτώσει καὶ πολλοῖς ἄλλοις ὄλισθος γενόμενοι».

Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς

«Τὸν δὲ Μεχούμετ (= Μωάμεθ) οὔτε παρὰ τῶν προφητῶν εὑρίσκομεν μαρτυρούμενον οὔτε τι ξένον εἰργασμένον καὶ ἀξιόλογον πρὸς πίστιν ἐνάγον. Διὰ τοῦτο οὐ πιστεύομεν αὐτῷ, οὐδὲ τῷ παρ᾽ αὐτοῦ βιβλίῳ».

«Φύγωμεν οὖν τούς τάς πατρικάς ἐξηγήσεις μή παραδεχομένους, ἀλλά παρ’ ἑαυτῶν πειρωμένους εἰσάγειν τά ἐναντία, καί τάς μέν ἐν τῷ γράμματι λέξεις περιέπειν ὑποκρινομένους, τήν δέ εὐσεβῆ διάνοιαν ἀπωθουμένους· καί φύγωμεν μᾶλλον ἤ φεύγει τις ἀπό ὄφεως. Ὁ μέν γάρ ἐνδακών τό σῶμα θανατοῖ πρόσκαιρα, τῆς ἀθανάτου ψυχῆς χωρίσας· οἱ δέ τῆς ψυχῆς αὐτῆς λαβόμενοι τοῖς ὀδοῦσι χωρίζουσιν αὐτήν τοῦ Θεοῦ, ὅπερ ἐστί θάνατος αἰώνιος τῆς ἀθανάτου ψυχῆς. Φεύγωμεν οὖν τούς τοιούτους πάσῃ δυνάμει, καί προσφεύγωμεν τοῖς ὑποτιθεμένοις τά εὐσεβῆ καί σωτήρια, ὡς συνάδοντα ταῖς πατρικαῖς παραδόσεσι» (ΕΠΕ, 10,356).

Ἰωσὴφ Βρυέννιος

«Πρὸς αὐτοὺς [τοὺς παπικοὺς] ποὺ τολμοῦν νὰ ἀνακοινώσουν ὅτι [...] θὰ γίνει ἡ ἕνωση καὶ θὰ μείνουν ἀπαράτρεπτα ὅλα τὰ ἔθη καὶ δόγματα τῆς δικῆς μας αὐλῆς ἢ καὶ εἰσηγοῦνται ὅτι δὲν εἶναι καθόλου ἀπρεπὲς νὰ μνημονεύουμε τὸν Πάπα ὡς ἅγιο, μετὰ ἀπὸ πολλὰ μποροῦμε νὰ ποῦμε σ’ αὐτοὺς καὶ τὰ ἑξῆς: Αὐτὴ εἶναι ἡ ἕνωση, ποὺ τόσα ἔτη μελετᾶτε, τῶν τόσο πολλῶν Ἐκκλησιῶν καὶ φυλῶν; Μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο σκέπτεσθε νὰ ἑνωθεῖτε δῆθεν μαζὶ μας, ἐνῷ ἡ προσθήκη [τοῦ filioque] ἀδιόρθωτη θὰ μένῃ καὶ ἀμετάτρεπτα ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα προξένησε τὸ μακρὸ καὶ ἐπάρατο σχίσμα; Δὲν εἶναι αὐτὴ διόρθωση, ἄνθρωποι, οὔτε ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, ἀλλὰ σχίσμα χειρότερο τοῦ προηγουμένου σχίσματος καὶ διαίρεση καὶ κατάτμηση καὶ ἀπάτη, καὶ προφανὴς συγκατάβαση δική μας πρὸς ἐσᾶς καὶ δεσμὰ γιὰ πνίξιμο καὶ καθοδήγηση στὸν γκρεμὸ καὶ ἀποφυγὴ τῆς ἐλευθερίας καὶ  ὁμολογία δουλείας καὶ κατάκριση τῶν ἁγίων Πατέρων, καὶ τίποτε ὑγιές. Πῶς θὰ γίνει ἕνωσή μας, καθὼς παρεμβάλλονται μύρια δόγματα μεταξύ μας; Διότι κάθε τι ποὺ ἑνώνεται μὲ τὸ ἑνούμενο, ἑνώνεται χωρὶς νὰ ὑπάρχει κανένα ἀπολύτως ἐνδιάμεσο ἐμπόδιο· ἂν ὅμως παραμένει πάντοτε αὐτὸ ποὺ διαχωρίζει τὰ δύο, δὲν ἑνώνονται καθόλου τὰ παρεμποδιζόμενα, κι ἂν ἀκόμη φανοῦν ὅτι ἑνώνονται σ’ ἐκείνους ποὺ δὲν τὰ βλέπουν καθαρῶς. Διότι ἕνωση εἶναι “διεστώτων πραγμάτων κοινωνικὴ συνδρομή”· καὶ πῶς θὰ εἶναι αὐτὴ ἀληθινὴ καὶ δὲν θὰ εἶναι προσποιητὴ ἡ ἕνωση, ἂν οἱ μὲν  σὲ ὅλες τὶς ἱερὲς τελετὲς ἐκφωνοῦν τὸ Σύμβολο μὲ τὴν προσθήκη [τοῦ filioque], οἱ δὲ χωρὶς αὐτήν; [..] ἕνα βάπτισμα, μία σὲ μᾶς Πίστη, Ἐκκλησία μία, καὶ ἕνας Θεὸς δοξάζεται Τρισυπόστατος· ὅσοι δὲν πιστεύουν ἔτσι νὰ χαθοῦν. Καλὸ τὸ νὰ εἰρηνεύουμε μὲ ὅλους, ἀλλὰ ὁμονοώντας πρὸς τὴν ἀλήθεια [...] διότι ὑπάρχει κακὴ ὁμόνοια καὶ καλὴ διαφωνία· εἶναι δυνατὸν νὰ ἀποσχισθοῦμε καλῶς καὶ νὰ ὁμοφρονήσουμε κακῶς· σὲ αὐτὰ ποὺ ἡ φιλία γίνεται πρόξενος ἀπωλείας, σ’ αὐτὰ τὸ μῖσος γίνεται ὑπόθεση ἀρετῆς· καὶ εἶναι καλύτερη ἀπὸ τὴν ἐμπαθῆ ὁμόνοια, ἡ διάσταση χάριν τῆς ἀπαθείας».

Ὅσιος  Ἐφραὶμ ὁ Σύρος

«Ἀλλίμονο σέ ὅσους μολύνουν τήν ἁγία Πίστη μέ αἱρέσεις ἤ συγκαταβαίνουν στούς αἱρετικούς»

B’ Ιωάνν. 10-11

«Εἴ τις ἔρχεται πρός ὑμᾶς καί ταύτην τήν διδαχήν οὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν, καί χαίρειν αὐτῷ μή λέγετε∙ ὁ γάρ λέγων αὐτῷ χαίρειν κοινωνεῖ  τοῖς ἔργοις αὐτοῦ τοῖς πονηροῖς».

Ἅγιος Ἰγνάτιος Ἀντιοχείας

«Πᾶς ὁ λέγων παρὰ τὰ διατεταγμένα, κἂν ἀξιόπιστος ᾖ, κἂν νηστεύῃ, κἂν παρθενεύῃ, κἀν σημεῖα ποιῇ, κἂν προφητεύῃ, λύκος σοι φαινέσθω ἐν προβάτου δορᾷ προβάτων φθορὰν κατεργαζόμενος».

Τίτον 3,10 «Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά μίαν καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ».

Οικογένεια Leyde

«Ο Πατριάρχης ενηγκαλίσθη τον Πάπαν και εμολύνθη από το βδέλυγμα της ασεβείας»!

Φώτιος Μιχαήλ:

Ἐπίκαιρος ἐπιστολή Φώτη Κόντογλου πρός πατριάρχη Ἀθηναγόρα. Ἐστάλη τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1965

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ*

Τοῦ Φώτη Κόντογλου (Ἀπρίλιος 1965)

Ἡ ἐπιθυμία τῆς ὑμ. Παναγιότητος καὶ τῶν σὺν ὑμῖν νὰ ὑποταχθῆ ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία εἰς τὸν Πάπαν καὶ ἡ ἐκ μέρους σας ἀνεξήγητος σπουδή, ἐπλήρωσε τὴν καρδίαν μας ἀφάτου θλίψεως καὶ ἀθυμίας. Τὰ ὦτα μας ἀκόμη συρίζουν ἀπὸ τὸ φρικτὸν τοῦτο ἄκουσμα.

Ἡ Ὀρθόδοξος ποίμνη ἐδιχάσθη. Οἱ μὲν σᾶς ἠκολούθησαν εἰς τὸν ὀλισθηρὸν δρόμον τὸν ἀπάγοντα εἰς τὴν ἀπώλειαν, οἱ δὲ παρέμειναν ἑδραῖοι καὶ ἀσάλευτοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν τῶν πατέρων των, ἀποτροπιαζόμενοι καὶ εἰς μόνην τὴν σκέψιν ὅτι ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης ἐνηγκαλίσθη τὸν Πάπαν καὶ ἐμολύνθη ἀπὸ τὸ βδέλυγμα τοῦτο τῆς ἀσεβείας.

Ἐκεῖνοι, οἵτινες σᾶς ἠκολούθησαν, ἤσαν ἐκ τῶν προτέρων προδικασμένοι νὰ σᾶς ἀκολουθήσουν, ὄντες ὑλόφρονες, ματαιόδοξοι, ἄπιστοι, καὶ ξενόδουλοι κόλακες καὶ κολακευόμενοι. Ἔσπευσαν λοιπὸν νὰ συνταχθῶσι μὲ τὸν «κόσμον», μὲ τὸν ἁμαρτωλὸν κόσμον τῆς ἐπιγείου ἀνέσεως, τῆς ἄνευ ταλαιπωριῶν καὶ ἀγῶνος ζωῆς, «εἰς τὴν ὧδε μένουσαν πόλιν», μὴ ἐπιζητοῦντες «τὴν μέλλουσαν», ὡς ἀνύπαρκτον καὶ μὴ πιστευτὴν εἰς αὐτούς.

Οἱ ἄλλοι ὅμως, οἱ πιστοί, παρέμειναν ἀσάλευτοι εἰς τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν, εἰς τὴν χώραν τῆς πενίας, τῶν στερήσεων, τῶν πειρασμῶν, τῶν διωγμῶν, βέβαιοι ὄντες ὅτι ἐν μέσῳ αὐτῶν παρίσταται ὁ Κύριος, ὁ εἰπῶν ὅτι ἡ Ἐκκλησία Αὐτοῦ θὰ εἶναι συνδεδεμένη μὲ τὸ μαρτύριον, τὴν περιφρόνησιν, τὴν πτωχείαν, τὸν ἐμπαιγμόν, τὰ ὁποῖα θὰ εἶναι ἡ ἀντιμισθία τῆς σθεναρᾶς ὁμολογίας των εἰς τοῦτον τὸν κόσμον.

Ὁ Ὅσιος Ἀθανάσιος ὁ Ἀθωνίτης

 Ὁ Ὅσιος Ἀθανάσιος, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπὸ τὴν Τραπεζοῦντα, προέρχονταν ἀπὸ πολὺ εὐσεβῆ καὶ εὔπορη οἰκογένεια. Ἡ οἰκογένειά του, τοῦ προσέφερε ὅλα τὰ ἀπαραίτητα ἐφόδια γιὰ τὶς σπουδές του, τὶς ὁποῖες τὶς ὁλοκλήρωσε στὴν Κωνσταντινούπολη.

Ἐκεῖ τοῦ γεννήθηκε μέσα στὴν ψυχή του ἡ ἐπιθυμία νὰ γίνει μοναχὸς καὶ νὰ φθάσει στὰ ἄκρα τῆς ἀσκητικῆς ζωῆς. Γὶ αὐτὸ ἀκριβῶς τὸν λόγο, πῆγε στὸ ὅρος Κυμινᾶς τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, ὅπου βρισκόταν ἕνα μοναστῆρι τοῦ ὁποίου ἡγούμενος ἦταν ὁ Μιχαήλ, ὁ ἐπονομαζόμενος Μαλεῖνος. Ἔτσι ἀνάμεσα στοὺς μοναχούς, συγκαταριθμήθηκε καὶ ὁ Ἀθανάσιος.

Στὸ λίγο χρονικὸ διάστημα ποὺ ἦταν στὸ Μοναστῆρι, διακρίθηκε γιὰ τὶς ἀρετὲς καὶ γιὰ τὴν ἀσκητική του ζωή.

Ἐπειδὴ ὅμως ἔφθασε σὲ ὕψιστα σημεῖα ἀρετῆς καὶ τὸν τιμοῦσαν ὅλοι, ἀποφάσισε νὰ φύγει καὶ πῆγε στὸν Ἄθωνα κοντὰ σὲ ἕνα γέρο ἀσκητὴ ὑπακούοντας σὲ αὐτὸν μὲ μεγάλη ταπεινοφροσύνη.

Ἐν συνεχείᾳ μετὰ ἀπὸ Θεία ἀποκάλυψη, ἔφυγε ἀπὸ ἐκεῖ καὶ πῆγε στὰ ἐνδότερά του Ἁγίου Ὄρους. Ἐκεῖ μετὰ ἀπὸ πολλὲς παρακλήσεις τοῦ αὐτοκράτορα Νικηφόρου Φωκᾶ, μὲ τὸν ὁποῖο γνωρίζονταν, ἔχτισε ἕναν ναὸ πρὸς τιμὴν τῆς Παναγίας. Ἐπίσης ἔφτιαξε πολλὰ κελιὰ γιὰ τοὺς μοναχούς. Μετὰ λοιπὸν ἀπὸ πολλοὺς κόπους καὶ θυσίες, δημιούργησε τὴν ἱερὰ Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας, ἡ ὁποία εἶναι ἡ ἀρχαιότερη μονὴ στὸ Ὄρος καὶ τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ὁσίου Ἀθανασίου.
Στὴν συνέχεια ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον καὶ μάλιστα κατὰ τρόπο μαρτυρικό. Συγκεκριμένα ὑπῆρχε ἀνάγκη νὰ μετασκευαστεῖ ἡ ὀροφὴ τοῦ Ναοῦ τῆς Μονῆς. Ὁ Ὅσιος, ἂν καὶ σὲ μεγάλη ἡλικία, ἀνέβηκε καὶ αὐτὸς μαζὶ μὲ ἄλλους ἀδελφούς της μονῆς γιὰ νὰ κάνουν τὸ ἔργο. Ἡ ὀροφὴ ὅμως κατέρρευσε καὶ καταπλάκωσε τὸν Ὅσιο μαζὶ μὲ τοὺς ὑπόλοιπους ἀδελφούς.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Τὴν ὡραιότητα.

Τὴν ἐν σαρκὶ ζωήν σου κατεπλάγησαν, Ἀγγέλων τάγματα, πῶς μετὰ σώματος, πρὸς ἀοράτους συμπλοκάς, ἐχώρησας ἀοίδιμε, καὶ κατετραυμάτισας τῶν δαιμόνων τὰς φάλαγγας· ὅθεν Ἀθανάσιε, ὁ Χριστός σε ἠμείψατο πλουσίαις δωρεαῖς. Διὸ Πάτερ πρέσβευε, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ο ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ!!! 17-12- 13 ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ (Βίντεο)

Οι "αδελφές εκκλησίες" εν ενώση δεξιά ο πολύαθλος Παντελεήμων Αράθημος Μπραζαβίλ και Γκαμπόν Κογκό

Χριστέ μου με κάλεσαν για ιεραποστολή στην Αφρική και ακόμα δεν ανταποκρίθηκα, δίστασα... Θαύμαζα τον π. Ιγνάτιο, τον π. Κοσμά, ...

Χριστέ μου σε παρακαλώ,  προστάτεψε τα μαύρα παιδιά σου από τον σκανδαλισμόν των αναξίων ποιμένων σου 

Φωτογραφικό στιγμιότυπο από τη Σύνοδο του Κολυμπαρίου Κρήτης από την συνάντηση τριών Κυκλαδιτών Αδελφών Aρχιερέων στα Χανιά της Κρήτης, στα πλαίσια των πνευματικών και λειτουργικών εκδηλώσεων επί τη περατώσει των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (26 Ιουνίου 2016)

Δημοσίευση

3 Ιουλίου 2016, 7:42 μμ
Σύμφωνα με Παπικές ιστοσελίδες Τρεις Κυκλαδίτες Aδελφοί Αρχιερείς στην Κρήτη
Φωτογραφικό στιγμιότυπο από την συνάντηση τριών Κυκλαδιτών Αδελφών Aρχιερέων στα Χανιά της Κρήτης, στα πλαίσια των πνευματικών και λειτουργικών εκδηλώσεων επί τη περατώσει των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (26 Ιουνίου 2016)
Ο εκ Σύρου καταγόμενος Σεβ. Μητροπολίτης Νιγηρίας κ.Αλέξανδρος (αριστερά) και ο εκ Τήνου καταγόμενος Θεοφιλ. Επίσκοπος Μπραζαβίλ και Γκαμπόν κ. Παντελεήμων (δεξιά) πλαισιώνουν τον παπικό Επίσκοπο Σύρου και Αποστολικό Τοποτηρητή Κρήτης Πέτρο Στεφάνου.

Πηγή: episkopisyrou
πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2016/07/%cf%86%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%b3%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%b9%ce%ba%cf%8c-%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%b3%ce%bc%ce%b9%cf%8c%cf%84%cf%85%cf%80%ce%bf-%ce%b1%cf%80%cf%8c-%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%bf%ce%b4.html#ixzz4DMu4vtoD

Η μητρόπολη Θεσσαλονίκης παραχώρησε την αίθουσα ΔΙΑΚΟΝΙΑ του ομώνυμου ξενοδοχείου της, στο Ρόταρυ για εκδήλωση τους. Αυτόν τον μοιχεπιβάτη ποιός θα τον καθαιρέσει; Πάντως στην συνείδηση του λαού είναι καθηρημένος

πηγή: http://opaidagogos.blogspot.gr/ 

Εκδικητικός αναβρασμός και πάλι στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Το σχόλιο μας.

Όταν στο παρελθόν γράψαμε ότι η φαρέτρα μας είναι γεμάτη, πιστεύουμε οι πιο πολλοί νόμισαν ότι υπερβάλουμε.  

Ανάμεσα σε άλλα, "ένα πουλάκι" μας πληροφόρησε ότι η μητρόπολη Θεσσαλονίκης παραχώρησε  την αίθουσα ΔΙΑΚΟΝΙΑ του ομώνυμου ξενοδοχείου της, στο Ρόταρυ για εκδήλωση τους.

 

Στην εκδήλωση έλαβε μέρος και χαιρέτισε αρχιμανδρίτης της μητρόπολης Θεσσαλονίκης:
http://opaidagogos.blogspot.gr/2015/05/blog-post_11.html

Με λύπη μας διαβάζουμε (παραθέτουμε στη συνέχεια το δημοσίευμα της Κατάνυξις), ότι οι άθλιες μεθοδεύσεις δίωξης αγνών αγωνιστών της Ορθοδοξίας, συνεχίζονται. 

Η εκκλησία είναι γεμάτη σκάνδαλα. Σοβαρά και αληθινά σκάνδαλα. Οικονομικά, σεξουαλικά κλπ. (το "σεξουαλικά" δεν αφορά σχέσεις μόνον αρρένων- γυναικών). Τα γνωρίζουμε. Είναι σε απίστευτη κλίμακα. 
Αντί να ασχοληθούν με αυτά, ΔΙΩΚΟΥΝ όσους δεν βάζουν "φερμουάρ στο στόμα" σε θέματα οικουμενισμού (όπως απαίτησε ο γνωστός αυτός αγιορίτης από την Ν.Σκήτη).

Εκτός από ορθόδοξοι πιστοί, η συλλογικότητα μας τιμά και την ελληνική της καταγωγή. 
Οι αρχαίοι πρόγονοι ήξεραν και το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ.
Ας προχωρήσουν στις διώξεις.
Θα ακολουθήσει μια αληθινά "καυτή" εβδομάδα. 
Για να μάθει ο κόσμος τι πραγματικά συμβαίνει μέσα στην εκκλησία.

Πάρτε μια γεύση από μία μόνον περίπτωση:
Πως χειρίστηκε μητροπολίτης του Οικουμενικού θρόνου καταγγελία κοπέλας, ότι παρασύρθηκε από ιερέα του και είχε σεξουαλικές σχέσεις μαζί του; Τιμωρήθηκε ο ιερέας; Τι ρόλο είχε ο μητροπολίτης αυτός στην πρόσφατη Σύνοδο στην Κρήτη;;; Πως εμπλέκεται η μασονία; Με ονόματα και φυσικά ... ντοκουμέντα. Προσεχώς!
Οικουμενισμός, μασονία, σεξ, οικονομικά σκάνδαλα, διαπλοκή, διαφθορά. 
Αρκετά σιωπήσαμε. 
Ήρθε η ώρα να μάθει ο πιστός λαός τι συμβαίνει στην εκκλησία μας. Να μάθει την αλήθεια. Όσο μπορούμε τα θάβουμε για να μην σκανδαλίζονται οι ασθενείς στην πίστη, αλλά υπάρχουν στιγμές που οφείλεις να μιλήσεις.

σχόλια των LIONS PATRAS στο facebook

Ιστολόγιο Ομάδας Εκπαιδευτικών "Ο Παιδαγωγός"

Ακολουθεί το δημοσίευμα του Κατάνυξις:

Εκδικητικός αναβρασμός και πάλι στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης

Σύμφωνα με αποκλειστικές δημοσιογραφικές πληροφορίες του Ιστολογίου Κατάνυξις, πυρετώδεις είναι οι διεργασίες στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, για κλήση σε απολογία, του π.Νικολάου Μανώλη.

Στην νέα αυτή απόπειρα δίωξης του π.Νικολάου Μανώλη, οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως, εμπλέκεται ένας
λαϊκός δικηγόρος, ένας πολύ γνωστός Αγιορείτης γέροντας,(προσφάτως ελεγχθείς για τις φιλο-οικουμενιστικές του απόψεις) που τυγχάνει και πνευματικός πατήρ πρωτοκλασάτου και υψηλόβαθμου στελέχους της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, καθώς και οι γνωστοί κύκλοι της Βογατσικού, που απεργάζονται την φίμωση του μαχητικού και ανυποχώρητου πατρός Νικολάου Μανώλη.

Η αταλάντευτη στάση του πατρός Νικολάου σε δημόσιες θέσεις και απόψεις που είναι αντίθετες, προβληματικές ή ξένες προς την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων της εκκλησίας μας, προκάλεσε, προκαλεί και θα προκαλεί, την έντονη δυσαρέσκεια και το μένος των ελεγχομένων. Αυτή τη φορά τα πνευματικά τέκνα του δυσαρεστηθέντος αγιορείτου, ανέλαβαν ενεργό ρόλο στην κατασκευή του κατηγορητηρίου.


Το Ιστολόγιό μας είναι σε θέση να γνωρίζει πως στις τάξεις των πνευματικών τέκνων και των ακροατών του πατρός Νικολάου Μανώλη ήδη αποφασίστηκε πως η υπομονή και η αμυντική στάση, παρερμηνεύεται και πέφτει στο κενό. Κάθε ενέργεια ή προσπάθεια φίμωσης και έγκλησης του π. Νικολάου από τους προαναφερόμενους κύκλους , θα βρει την δέουσα σθεναρή αντιμετώπιση και θα επανέλθουμε με ονόματα και λεπτομέρειες που κάνουν πρόδηλη την προέλευση των κατασκευασμένων κατηγοριών, που ο π. Νικόλαος γίνετε αποδέκτης για μια ακόμη φορά.

Ήδη μελετώνται τρόποι ώστε να ληφθούν όλα τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε η υπόθεση να λάβει ακόμα και το δρόμο της δικαιοσύνης, σε περίπτωση άλλης μιας κατασκευασμένης και άδικης επίθεσης.

Όσοι εκτιμούν πως ο Ιούνιος υπήρξε καυτός και απεργάζονται άδικες και κατασκευασμένες διώξεις, ας προετοιμαστούν για ακόμη θερμότερο Ιούλιο.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Την φωτογραφια με το παιδάκι που κρατάει την σημαία των Σκοπίων, κάτω από τον επίσκοπο, την είδατε;

3 Ιουλίου 2016 - 11:31 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

ΕΥΓΕ στο ιστολόγιό σας για τη συγκλονιστική αυτή αποκάλυψη για την ομιλία του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης στους "χριστιανούς" του LIONS!
Πρόκειται περί ΚΑΡΑΜΠΙΝΑΤΟΥ σκανδάλου!
Ο μητροπολίτης οφείλει ΑΜΕΣΑ να ζητήσει συγγνώμη από τον πιστό λαό που κατασκανδάλισε!
Αλλέως, να παρέμβει σχετικώς η ΔΙΣ. Δεν πρόκειται για παρωνυχίδα!
Λ.Ν.
Λ.Ν.

3 Ιουλίου 2016 - 12:25 μ.μ.

Ανώνυμος είπε...

O π. Νικόλαος πρέπει να βρει τη δυναμη να φυγει μονος του, να κανει αποτειχιση, οχι να του φορεσουνε καμια αργια, μετα αλλη, συν συκοφαντιες κ.τ.λ.
Δεν μπορει να μνημονευει τον ακοινωνητο Ανθιμο, που υποδεχθη με ροδοπεταλα τον Βαρθολομαιο κι ακόμα περισσότερο με εξεπληξε κι αηδιασα, μαθαινοντας για τη σταση του στις "ελεγχομενες" αντιδρασεις για τους gay, δηλαδη στην αψογη συνεργασια με Μπουταρη, στο αρθρο προ λιγων ημερων. Και τωρα εχουμε νεα νταραβερια με ροταρυ, λαϊονς, τιποτα δεν ειναι τυχαιο....
Κι ειδικα μετα και τη ψευτοσυνοδο
Καλή δυναμην του ευχομαι, πιστευω εβλεπε τα γεγονοτα, να εχει κανει μια οικονομικη προετοιμασια, κατι, αν κι ο Θεος δεν αφηνει κανεναν που αγωνιζεται για αυτον...
Τελευταια ακουσα ομιλιες του, μου ειναι συμπαθης,όπως κι η πρεσβυτερα, έχει και τη πλακα του
Καλη δυναμη και "προετοιμασία" σε ολους μας, γιατι μια παροιμια λεει "με το καιρο ξυριζουν τα γομαρια", αν την θυμαμαι καλα

Σταύρος

3 Ιουλίου 2016 - 12:41 μ.μ.

Αβύδου Κύριλλος: Είναι αλαζονεία να κηρύττουμε και να ομολογούμε την Ορθοδοξία!

Η Ορθόδοξη Εκκλησία και η αλαζονεία της αποκλειστικότητας

 Σάββας Ηλιάδης

Ἐπίσκοπος Ἀβύδου Κύριλλος

     Κρίμα, που στους δύσκολους αυτούς καιρούς και οι ποιμένες της Εκκλησίας φθίνουν ως προς την συνέπειά τους  στην πίστη και στο φρόνημα των αγίων. Μιμούνται τα κοσμικά τερτίπια και δεν πείθουν με την πολιτεία τους. Δεν «αποφαίνονται» αγιωτικά αλλά διπλωματικά. Φάνηκε δε καθαρά η στάση τους αυτή στο κοντινό χθες με όλα τα διαδραματισθέντα στη Σύνοδο.

     Μεταξύ των άλλων, ορθόδοξος επίσκοπος είπε -άρα και πιστεύει- πως είναι αλαζονεία να κηρύττουμε και να ομολογούμε την Ορθοδοξία ως την κατέχουσα αποκλειστικώς την  Αλήθεια στην πληρότητά της. Γράφει: «Μὲ βάση αὐτὰ τὰ δεδομένα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ ὁδηγηθεῖ στὴν ἀναγνώριση τοῦ ὑποστατοῦ τοῦ Μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος ἑτεροδόξων, ὅταν πρωτίστως ἀποστῆ ἀπὸ τὴν ἀλαζονεία τῆς ἀποκλειστικότητας. Ἡ ἀποκλειστικότητα δὲν ἀ­ποτελεῖ δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας».

    «Αλαζονεία της αποκλειστικότητας». Κατ΄ αρχάς η  φράση έχει ύφος και περιεχόμενο άσχετο και αταίριαστο με την πατερική γλώσσα, υποκρύπτεται δε ύβρις κατά του Αγίου Πνεύματος. Γιατί; Διότι ό,τι δίνεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία και είναι της
Παραδόσεώς της, επειδή είναι αποκάλυψη και δώρο του Θεού, είναι αποκλειστικό και μοναδικό. Τα πάντα στην Ορθόδοξη Εκκλησία είναι αποκλειστικώς μοναδικά. Στην προς Εφεσίους επιστολή γράφει: «ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ' ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος» (Εφ. 5, 25-27). Η πίστη της Αγίας μας Εκκλησίας είναι πίστη «των Προφητών, των Αποστόλων, των Πατέρων» και συνεχίζει να είναι καθαρή, αγία, άμωμος και θα συνεχίζει «μέχρι τερμάτων αιώνος».

Το διπλούν παίγνιον του πρώτου εξ Αμερικής Ποντίφικος

Ορθόδοξος Τύπος

Ο Αργεντινός κ. Φραγκίσκος είναι ο πρώτος πάπας που προήλθεν από την Αμερικήν. Ως άλλος διπλούς πράκτωρ η διεθνής διπλωμάτης ο εξ άκρας δύσεως ορμώμενος πάπας απλώνει παραλλήλως γεφύρας προς τους δύο πόλους της Ανατολής: την Ορθοδοξίαν και το Ισλάμ.

Συμπόρευσις με το Ισλάμ

Δεν έχει παρέλθει πολύς καιρός από την ημέραν που ο κ. Φραγκίσκος έλαβε μαζί του από την Λέσβον μόνον μουσουλμάνους. Προ ολίγων ημερών είχε θερμόν εναγκαλισμόν με τον προσκεκλημένον του ιμάμην του Καΐρου. Τώρα, νέον ανακοινωθέν του Βατικανού κάνει λόγον δια τον κοινόν Ελεήμονα Θεόν χριστιανών και μουσουλμάνων! Συμφώνως προς την ηλεκτρονικήν εφημερίδα vatican insider της 17ης Ιουνίου 2016:
«Το Ποντιφικό Συμβούλιο για τον Διαθρησκευτικό διάλογο απεύθυνε αυτά τα λόγια στους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο στο ετήσιο μήνυμά του για το μήνα του Ραμαζανιού και το τέλος της Id al-Fitr γιορτής. “Εμείς, οι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, καλούμαστε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό, για να μιμηθούμε τον Θεό. Αυτός, ο Ελεήμων, μας ζητά να είμαστε φιλεύσπλαγχνοι και συμπονετικοί προς τους άλλους, ειδικά σε εκείνους που ευρίσκονται σε κάθε είδους ανάγκη. 

Έτσι, επίσης μας καλεί να είμαστε συγχωρετικοί ο ένας προς τον άλλο». Το κείμενο δημοσιεύθηκε επίσης στα αραβικά και υπογράφεται από τον πρόεδρο, Καρδινάλιο Jean-Louis Tauran και τον γραμματέα, Mgr. Miguel Angel Ayuso Guixot… «Είναι μία πηγή μεγάλης ελπίδας, όταν βιώνουμε η ακούμε μουσουλμάνους και χριστιανούς που ενώνουν τα χέρια, για να βοηθήσουν τους ενδεείς. Όταν ενώνουμε τα χέρια, λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη μία σημαντική εντολή στις θρησκείες μας και δείχνουμε το έλεος του Θεού, προσφέροντας έτσι μία πιο αξιόπιστη μαρτυρία, ατομικά και συλλογικά, για τις πεποιθήσεις μας. Είθε ο Ελεήμων και Παντοδύναμος Θεός να μας βοηθήσει να περπατούμε κατά μήκος της διαδρομής της καλοσύνης και της συμπόνιας!». Το κείμενον αναφέρεται επίσης σε «ένα θέμα που είναι κοντά ομοίως στις καρδιές των μουσουλμάνων και χριστιανών, το έλεος. Γνωρίζουμε ότι ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ πιστεύουν σε έναν φιλεύσπλαγχνο Θεό, ο οποίος δείχνει έλεος και συμπόνια προς όλα τα πλάσματά του, ιδίως στην οικογένεια».

Συμπόρευσις με τους Ορθοδόξους

Αφ’ ετέρου ο κ. Φραγκίσκος αποκαλεί αδελφούς του τους Ορθοδόξους και προτρέπει εις συμπροσ­ευχήν δια τον φωτισμόν όσων μετέχουν εις την Σύνοδον της Κρήτης. Ως επληροφορήθημεν από το News.vatican της 19ης Ιουνίου 2016:

«Ομιλών προς χιλιάδες προσ­κυνητές και επισκέπτες συγκεντρωμένους στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, ο πάπας Φραγκίσκος σημείωσε ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία αυτήν την Κυριακή σηματοδοτεί την ιεροπρέπεια της Πεντηκοστής. «Ας ενωθούμε στην προσευχή με τους Ορθόδοξους αδελφούς μας», είπε , καλώντας το Άγιο Πνεύμα να καταπέμψει «τα χαρίσματά του στους Πατριάρχες, Αρχιεπισκόπους και Επισκόπους που συγκεντρώθηκαν στη Σύνοδο».

Η Ληστρική Οικουμενιστική σύναξη της Κρήτης κατώτερη της Ληστρικής συνόδου της Φερράρας-Φλωρεντίας! ὁμιλία τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ

Σημερινὴ  Σάββατο, 2 Ιουλίου 2016 ὁμιλία τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ στὸν ἅγιο Μᾶρκο Σουρωτῆς Θεσσαλονίκης

«Οἱ ληστὲς τῆς Θείας Διδασκαλίας μέρος β' καὶ ὑπότιτλο «Δοκίμιο στὴν Ἀποτείχιση» τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου

Οι ποιμένες σιωπούν, αλλά πληθαίνουν οι φωνές των πιστών...

Ἕνα νέο θαυμάσιο βιβλίο μὲ τίτλο «Οἱ ληστὲς τῆς Θείας Διδασκαλίας καὶ ὑπότιτλο «Δοκίμιο στὴν Ἀποτείχιση» τοῦ κ. Ἰωάννου Ρίζου ἔφτασε στὰ χέρια μας.

Τὸν συγγραφέα δὲν γνωρίζουμε προσωπικά, ἀλλὰ ἔχουμε ὑπ’ ὄψιν τὸ πρῶτο βιβλίο του μὲ τὸν ἴδιο τίτλο καὶ μὲ τὸν ὑπότιτλο «Ἡ παγκόσμια Θρησκεία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ψευδοδιδάσκαλοι στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία».

Τὸ νέο του βιβλίο ἐνημερώνει καὶ προβληματίζει τὸν ἀναγνώστη, διότι στηρίζει κάθε σημεῖο τὸ ὁποῖο ἀναπτύσσει, μὲ ἀναφορὲς στὶς πηγές, στὰ κείμενα τῶν Ἁγίων Πατέρων (τὰ ὁποῖα μάλιστα παρουσιάζει μεταφρασμένα, ὥστε νὰ γίνονται κατανοητὰ ἀπὸ ὅλους) κι ὄχι σὲ δικές του ἀποφάνσεις, ὅπως συνηθίζουν νὰ κάνουν οἱ «ἀντι-Οἰκουμενιστές», ποὺ ἀντιτάσσονται μὲ τὶς παιδαριώδεις θέσεις καὶ ἀναλύσεις τους στὴν Πατερικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας.

Παρουσιάζουμε ἐδῶ τὰ Περιεχόμενα τοῦ καινούργιου βιβλίου καὶ προσεχῶς θὰ ἀναρτήσουμε χαρακτηριστικὰ ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ νέο βιβλίο τοῦ κ. Ρίζου.

Ομολογιακή – Πατερική επιστολή Αποτειχίσεως

Πτολεμαΐδα, 30 Ιουνίου  2016

Κύριε Θεόκλητε

Εδώ και δεκαετίες, εσείς και οι υπόλοιποι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος, διατηρείτε εκκλησιαστική κοινωνία  και αποδίδετε μία «άτιμον τιμήν» στον πατριάρχη ΚΠόλεως κ. Βαρθολομαίο Αρχοντώνη. Έναν άνθρωπο ασπόνδυλο, βλάσφημο  της  Θείας Οικονομίας, των Αγίων Πατέρων, και των Αγίων Συνόδων. Ένα περίτεχνο αιρετικό κράμα,  που –«γυμνή τη κεφαλή»– ρημάζει τον αμπελώνα του Κυρίου.

         Εδώ και δεκαετίες  εσείς και η Ιεραρχία, τιμάτε  τον κ. Βαρθολομαίο και τον προβάλλετε ως πρότυπο και «ευλογία» για τους πιστούς.  Είναι πλέον βέβαιο  ότι και ο Άρειος να ήταν πατριάρχης, και ο Νεστόριος και Παύλος και ο Βέκκος και ο Μητροφάνης, το ίδιο θα κάνατε,  αφού ο κ. Βαρθολομαίος τους εκπροσωπεί όλους παντί σθένει  ξεθάβοντας τα μελανά τους πτώματα και  λιτανεύοντας τα  στις ψυχές των Ορθοδόξων.

      Οι Επίσκοποι και σχεδόν όλος ο Κλήρος, πάσχοντες από άνοια Πίστεως, αναπαύεστε επευλογούντες την επέλαση της νοθείας και διαστρέβλωσης του κηρύγματος του Εσταυρωμένου Χριστού, χάριν των φίλων–λύκων που εισχώρησαν στην Εκκλησία Του. Δεν πήγατε στη Σύνοδο της Κρήτης, αλλά την επομένη πανηγυρίσατε με τον αιρεσιάρχη Βαρθολομαίο στη Βέροια αποδεικνύοντας την συμπόρευση σας –για άλλη μια φορά– με αυτόν. Κοινωνείτε εκκλησιαστικώς, τιμάτε και προβάλλετε κακοδόξους Επισκόπους που σαν αλλόθρησκοι  κηρύττουν βδελυρές  εκκλησιολογίες, ανώμαλες θεολογίες, αλλόκοτες  ερμηνείες  και καινοφανείς αερολογίες.

Συμβάλλετε στην καθιέρωση μιάς άλλης, ολέθριας Πίστης και όχι αυτής που παραλάβατε.         

Γίνατε χειροκροτητές του χειροκροτητή των αντίχριστων.

Μνημονευτές του μνημονευτή των αμνημονεύτων.

Κοινωνοί του κοινωνού των ακοινώνητων.

Γίνατε αδιάφοροι, επειδή αργεί το δικαστήριο και καθυστερούν οι ευθύνες και δεν ήρθε ακόμα ο  Κριτής. Είπατε: «αργεί ο Κύριος μου»[1] και σκορπάτε την περιουσία του –τις ψυχές– που σας εμπιστεύτηκε.

      Υποκρίνεστε ότι φροντίζετε το ποίμνιο στις πολλές του ανάγκες, όταν όμως έρχεται η αρκούδα της αίρεσης την αφήνετε να το κατασπαράζει  απολαμβάνοντας την στενή  φιλία σας με τον …αρκουδιάρη.

         Το μαύρο δεν μπορεί  πλέον να ονομάζεται  άσπρο, και το πικρό δεν μπορεί να ονομάζεται γλυκό γιατί έτσι συμφέρει σε μιά Ιεραρχία απροσδιόριστης Πίστης.

Οι Ιεράρχες, ως άλλοι Βαβυλώνιοι,  αποδέχτηκαν για άλλη μια φορα μιαρά δόγματα. Αναγνώρισαν στην Κρήτη ότι δεν υπάρχουν αιρέσεις και  όλες οι κακοδοξίες καθοδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα, όπως κάνανε και πριν χρόνια στο Porto Alegre.

Οικοδομήσατε πύργον και ποιήσατε εαυτοίς όνομα.[2] Οι μεθύοντες τον οίνον της υπερηφανείας. Μας φέρατε καινούριο Ευαγγέλιο.

«Εγκαταλείπομεν –αυτήν την Ιεραρχία–, ότι ήγγικεν εις ουρανόν το κρίμα αυτής».[3]

Παύω να σας αναγνωρίζω ως Ποιμένα  και «τρόπων μέτοχο» των Αγίων Αποστόλων –όπως και όλους που κοινωνούν μαζί σας και με  τον διευθυντή της αίρεσης κ. Βαρθολομαίο–  έχοντας την βεβαιότητα  που μου δίνει η Ορθόδοξη Διδαχή  ότι έτσι θα  γλιτώσω από την συναρίθμηση μου με όσους  ο Κύριος, οι Άγιοι  Ομολογητές, οι Σύνοδοι και Ιεροί Κανόνες καταδίκασαν ως κοινωνούντες με τους κακοδόξους.

Διακόπτω κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με αυτούς που  δικαιώνουν  έργω ή λόγω ή  σιωπηρά  τους  Άρείους, τους  Νεστορίους, τους Ακακίους, τους Μητροφάνηδες,  τους  Βέκκους, τους Καλέκες, και προσχωρώ στην Εκκλησία των αποτειχισμένων του Μ. Αθανασίου, του  Αγίου Μελετίου, του Αγίου Ευσταθίου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, του Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού, του Αγίου Μαξίμου, του Αγίου Μάρκου, του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά.

Σαφή εντολή μας δίνει ο Κύριος μας ότι τα δικά Του πρόβατα δεν πρέπει να ακούν φωνή ξένου ποιμένα άλλα να φεύγουν.^[4] Και οι Απόστολοι και οι Σύνοδοι και οι Άγιοι να ξεχωρίσουμε τους εαυτούς μας από τα άτιμα σκεύη [τους ψευδοδιδασκάλους],^[5] μας ορίζουν.

«Εὰν ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος οι όντες οφθαλμοὶ της Ἐκκλησίας κακώς αναστρέφωνται καὶ σκανδαλίζωσι τὸν λαόν, χρὴ αυτοὺς εκβάλλεσθαι. Συμφέρον γάρ εστίν άνευ αυτών συναθροίζεσθαι εἰς ευκτήριον οίκον, ή µετ΄ αυτοὺς εμβληθήναι ὡς μετὰ Άννα καὶ Καϊάφα εἰς τὴν γέενναν του πυρός», ερμηνεύει ο Μ.Αθανάσιος.^[6]

«Ούτε για λίγη ώρα δεν δεχόμαστε σχέση με αυτούς που κουτσαίνουν στην πίστη… ακόμα κι αν αυτοί μας φαίνονται πολύ γνήσιοι και επίσημοι, εμείς πρέπει να τους σιχαινόμαστε. Όσοι αγαπάμε τον Κύριο», ορίζει ο Μ.Βασίλειος.^[7]

«Κάθε κληρικό του οποίου η πίστις, οι λόγοι και τα έργα δεν συμφωνούν με τις διδασκαλίες των Αγίων πατέρων να τον αποστρεφόμεθα και να τον μισούμε ως δαίμονα, έστω κι αν ανασταίνει νεκρούς και κάνει άλλα μύρια θαύματα.»,^[8] επιτάσσει ο Άγ. Συμεών.

«Όχι μόνο αν κάποιοι λένε συνολικά αντίθετα πράγματα που ανατρέπουν τα πάντα άλλα  και το παραμικρό αντίθετο να διδάξουν να είναι αναθεματισμένοι», διασαφίζει ο  Ιερός Χρυσόστομος.^[9]

«Από αυτούς πρέπει να πεταγόμαστε μακρυά όπως πεταγόμαστε όταν συναντάμε ένα φίδι, και να διακόπτουμε κάθε κοινωνία και να φεύγουμε με όλη μας την δύναμη, ακόμα κι αν μας φαίνονται σεβάσμιοι και πράοι», προειδοποιεί ο Μ.Φώτιος.^[10]

 «Ούτε οι προσευχές, ούτε οι ελεημοσύνες, ούτε οι Λειτουργίες, ούτε άλλη αρετή είναι αποδεκτή από τον Θεό άν ο άνθρωπος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για τον Θεό»,^[11] γιατί ο Θεός φανερώθηκε στον άνθρωπο κι άνθρωπος διαστρέφει  την εικόνα Του εξ΄αιτίας της υπερηφάνειας του.

Λοιπόν, «Έξελθε εξ αυτών ο λαός μου, ίνα μη συγκοινωνήσετε ταίς αμαρτίαις αυτής και ίνα εκ των πληγών αυτής μη λάβητε».^[12]

Εργαστήκατε αγαπητέ κύριε  Θεόκλητε πάνω από μισό αιώνα για την Εκκλησία και τους ανθρώπους. Πλουτίσατε το καράβι του βίου σας με θεάρεστους θησαυρούς. Ο διάβολος όμως δεν κουρσεύει τα καράβια που κουβαλούν σκουπίδια, άλλα αυτά που κουβαλούνε χρυσάφια και διαμάντια.

Μην σας ξεγελούν τα χειροφιλήματα και οι οσφυοκαμψίες. Εκείνη την φριχτή ώρα δεν θα έχετε απέναντι σας κάποιο Συνοδικό δικαστήριο με φίλους  και συλλειτουργούς στην σύνθεση του, άλλα τα εκατομμύρια των Αγίων Ομολογητών που μαρτύρησαν για αυτά που εσείς  οι Επίσκοποι ξεπουλάτε δωρεάν.

«Τοις κοινωνούσιν εν γνώσει [τοις αιρετικοίς] ανάθεμα».

                                 Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος

Ιωάννης Ρίζος

---

[1] Λουκ.ιβ΄48.

[2]  Γεν. α΄4.

[3]  Ιερ. να΄9.

[4] Ιω. ι΄5.

[5] Β΄Τιμ.β΄17.

[6] P.G. 35, 33.

[7] Όροι κατ΄ επιτομή, ερωτ. ριδ΄.

[8] Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος, Λόγος ΣΤ΄.

[9] Ερμηνεία εις την Προς Γαλάτας.

[10] Ε.Π.Ε 12, 400, 31

[11] Αγ. Ιωάννου Δαμασκηνού, Ιερά παράλληλα.

[12] Αποκ.ιη΄4.

"Περί συνεισάκτων" (Η συνοίκησις με γυναίκες) Τοῦ Μ. Βασιλείου

     Ἡ μετάφραση αὐτῆς τῆς σημαντικῆς καὶ ἐπίκαιρης ἐπιστολῆς τοῦ Μ. Βασιλείου, εἶναι τοῦ ἀειμνήστου Νικοδήμου Μπιλάλη (ἀπὸ τὰ Ἅπαντα τῶν Ἁγίων Πατέρων, "Ἑλληνικὸς Ἐκδοτικὸς Ὀργανισμός", τόμ. 2^ος, σελ. 130-141).

"Περί συνεισάκτων" (Η συνοίκησις με γυναίκες)

Τοῦ Μ. Βασιλείου

 

Σχόλια μ. Νικοδήμου Μπιλάλη

Τὸ κείμενο:

55. ΓΡΗΓΟΡΙΩ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩ

55.1 Ἐνέτυχόν σου τοῖς γράμμασι μετὰ πάσης μακροθυμίας, καὶ ἐθαύμασα πῶς, δυνάμενος ἡμῖν συντόμως καὶ εὐκόλως ἀπολογήσασθαι διὰ τῶν πραγμάτων, τοῖς μὲν κατηγορου μένοις ἐπιμένειν καταδέχῃ, λόγοις δὲ μακροῖς θεραπεύειν ἐπιχειρεῖς τὰ ἀνίατα. Οὔτε πρῶτοι οὔτε μόνοι, ὦ Γρηγό ριε, ἐνομοθετήσαμεν γυναῖκας ἀνδράσι μὴ συνοικεῖν. Ἀλλ' ἀνάγνωθι τὸν κανόνα τὸν ἐξενεχθέντα παρὰ τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν ἐν τῇ συνόδῳ Νικαίας, ὃς φανερῶς ἀπηγόρευσε συνεισακτοὺς μὴ εἶναι. Ἀγαμία δὲ ἐν τούτῳ ἔχει τὸ σεμνόν, ἐν τῷ κεχωρίσθαι τῆς μετὰ γυναικῶν διαγωγῆς. Ὡς, ἐὰν ἐπαγγελλόμενός τις τῷ ὀνόματι ἔργῳ τὰ τῶν ταῖς γυναιξὶ συνοικούντων ποιῇ, δῆλός ἐστι τὸ μὲν τῆς παρθενίας σεμνὸν ἐν τῇ προσηγορίᾳ διώκων, τοῦ δὲ καθ' ἡδονὴν ἀπρεποῦς μὴ ἀφιστάμενος. Τοσούτῳ οὖν μᾶλλον ἐχρῆν σε εὐκόλως εἶξαι ἡμῶν τῇ ἀξιώσει ὅσῳπερ λέγεις ἐλεύθερος εἶναι παντὸς σωματικοῦ πάθους. Οὔτε γὰρ τὸν ἑβδομηκονταετῆ γεγονότα πείθομαι ἐμπαθῶς συνοικεῖν γυναικί, οὔτε ὡς ἐπιγενομένῃ τινὶ ἀτόπῳ πράξει ὡρίσαμεν ἃ καὶ ὡρίσαμεν, ἀλλ' ἐπειδὴ ἐδιδάχθημεν παρὰ τοῦ Ἀπο στόλου μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον. Οἴδαμεν δὲ ὅτι τὸ παρά τινων ὑγιῶς γινόμενον ἄλλοις ἀφορμὴ πρὸς ἁμαρτίαν ὑπάρξει. Τούτου ἕνεκεν προσε τάξαμεν, ἑπόμενοι τῇ διαταγῇ τῶν ἁγίων Πατέρων, χωρι σθῆναί σε τοῦ γυναίου. Τί οὖν ἐγκαλεῖς τῷ χωρεπισκόπῳ καὶ παλαιᾶς ἔχθρας μέμνησαι; Τί δὲ ἡμᾶς καταμέμφῃ ὡς εὐκόλους ἀκοὰς ἔχοντας εἰς τὸ τὰς διαβολὰς προσίεσθαι, ἀλλ' οὐχὶ σεαυτῷ μὴ ἀνεχομένῳ ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὴν γυναῖκα συνηθείας; Ἔκβαλε τοίνυν αὐτὴν ἀπὸ τοῦ οἴκου σου καὶ κατάστησον αὐτὴν ἐν μοναστηρίῳ. Ἔστω ἐκείνη μετὰ παρθένων καὶ σὺ ὑπηρετοῦ ὑπὸ ἀνδρῶν, ἵνα μὴ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ δι' ἡμᾶς βλασφημῆται. Ἕως ἂν ταῦτα ποιῇς, αἱ μυριάδες ἅσπερ συγγράφεις διὰ τῶν ἐπιστολῶν οὐδὲν ὠφελήσουσί σε, ἀλλὰ τελευτήσεις ἀργῶν καὶ δώσεις τῷ Κυρίῳ λόγον τῆς σεαυτοῦ ἀργίας. Ἐὰν δὲ τολμήσῃς, μὴ διορθωσάμενος σεαυτόν, ἀντέχεσθαι τῆς ἱερωσύνης, ἀνάθεμα ἔσει παντὶ τῷ λαῷ καὶ οἱ δεχόμενοί σε ἐκκήρυκτοι κατὰ πᾶσαν Ἐκκλησίαν γενήσονται.

Αναρτήθηκε από Πατερική Παράδοση