Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
Στίς καθημερινές
μας συναναστροφές, τόσο στίς παρέες ὅσο καί στούς χώρους ἐργασίας, διαπιστώνουμε,
ὅτι κάποιες ἀπορίες καί κάποιες ἀντιδράσεις πιστῶν μέρα μέ τήν ἡμέρα ὅλο καί
πληθαίνουν. Ἀπορίες καί ἀντιδράσεις πού βεβαιώνουν, ὅτι τό ποίμνιο δέν ἀποτελεῖται
ἀπό ἄβουλα καί ἄνευρα προβατάκια, ἀλλά ἀπό αὐτεξούσια καί ἄγρυπνα μέλη τῆς Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας μας.
Ἐάν ρωτήσετε, ἀπό
ποῦ ξεκινᾶνε ὅλες αὐτές οἱ ἀπορίες καί οἱ ἀντιδράσεις, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπλῆ, ὄχι
ὅμως καί μονοφυσιτική: Πρῶτον ἀπό τήν καθημερινή εἰδησεογραφία καί δεύτερον ἀπό
τήν καλή ἀνησυχία τῶν γρηγορούντων καί προσευχομένων Πιστῶν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας
μας.
Ὅταν γιά πρώτη
φορά ἡ μικρή μου γενέτειρα πόλις πληροφορήθηκε τίς πονηρές συνθῆκες ὀργάνωσης τῆς
ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης καί προπαντός τίς ἀντορθόδοξες ἀποφάσεις της, ἄν καί τά
γεγονότα ἦσαν ἀκόμα νωπά, ἐντούτοις δέν ἔμεινε τότε βουβή καί ἀπαθής. Ἡ ἀντίδρασή
της ἡ ὁμολογιακή ἦταν ἄμεση καί δυναμική: Οἰκογενειάρχες διακοσίων πενήντα Ὀρθοδόξων οἰκογενειῶν ὕψωσαν ἐνυπόγραφη φωνή Ὁμολογίας
Πίστεως, ἡ ὁποία ἐπιδόθηκε στόν σεβασμιώτατο Μητροπολίτη τους καί ταυτόχρονα
δημοσιεύθηκε στό διαδίκτυο.
Σήμερα, πού ἡ
ψευδοσύνοδος γέννησε ὁλόκληρη σειρά ψυχοκτόνων ἐκκλησιαστικῶν γεγονότων, πῶς οἱ
χθεσινοί διακόσιοι πενῆντα ὁμολογητές οἱκογενειάρχες νά μήν ἔχουν γίνει χίλιοι
καί παραπάνω;