Ο
φασισμός της Αριστεράς
Χαράλαμπος
Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος
Η έννοια της εσχάτης προδοσίας, πέραν από την νομική
διάσταση αυτή καθ΄ εαυτήν, περιέχει και μία πρόσθετη ηθική διάσταση, διότι
ενέχει την έννοια του σεβασμού προς το έθνος, επί του οποίου ερείδεται το
Δημοκρατικό μας πολίτευμα και η λαϊκή κυριαρχία (παρ. 2 άρθρο 1 του
Συντάγματος)
Το γεγονός ότι καταφρονείται ευθέως η ίδια η
Συνταγματική έννομη τάξη, καταλύεται δηλαδή δια πράξεων και παραλείψεων από τις
κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως αν τούτο τυποποιείται δογματικά στον ποινικό κώδικα,
(άρθρο 134 του Π.Κ) ή εάν το δικαίωμα αντίστασης του Ελληνικού λαού κατ’
επιταγή της παραγράφου 4 του άρθρου 120 του Συντάγματος, κατά οιουδήποτε
επίδοξου σφετεριστή του δημοκρατικού πολιτεύματος, ως η κατοχυρωμένη επιτομή
του Συνταγματικού πατριωτισμού, έχει ουσιαστική ισχύ ή εξαντλείται σε ένα εύηχο
ευχολόγιο, υποδηλώνει μία διάσταση της νομικής με την κοινή σκέψη, ότι δίκαιο
είναι αυτό το οποίο θεσπίζει ως νόμο η εκάστοτε νομοθετική εξουσία, ανεξαρτήτως
εάν, αυτό το οποίο πράγματι νομοθετεί καθίσταται, αντικειμενικώς ηθικό η ευρέως
κοινωνικά δίκαιο.
Το χείριστον όλων, συνίσταται, κατά τη γνώμη μου, στο αποκαρδιωτικό γεγονός της εκφράσεως διαμαρτυρίας από μέρους ολίγων, σχετικώς, μελών του ποιμνίου των εν λόγω μητροπόλεων.
Και οι συγκεκριμένοι πιστοί απαξιώνονται, κατά τρόπο, ανεπίτρεπτο από κάποιους κοσμικόφρονες χριστιανούς ως «ακραίοι», «κολλημένοι», «οπισθοδρομικοί», «φοβικοί», «ηθικιστές».
Πρόκειται για φαινόμενο άκρως ανησυχητικό.