Αριστείδης
Π. Δασκαλάκης: «Σκύψε κι άλλο ραγιά Έλληνα…Άκου!»
«οὐ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, ἀλλὰ τοῖς ὑπακούειν ἑτοιμοτέροις οὖσιν· πέφυκε γὰρ τὸ ἀνθρώπειον διὰ παντὸς ἄρχειν μὲν τοῦ εἴκοντος»
(Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν-Θουκυδίδης)
Το κατἀλαβες αυτό νεοΈλληνα;
Εκεί που κάθεσαι στον καναπέ
σταυροπόδι με το
τηλεκοντρόλ –προέκταση του χεριού σου, βρίσκεις καθόλου λίγο χρόνο να σκεφτείς;
Χαμένος , μες στην πλοήγηση του κινητού σου βρίσκεις
χρόνο για τα βασικά;
Εκεί ανάμεσα στα διαλλείματα
διαφημίσεων απ’το ένα ριάλιτι στο
άλλο και απ’το ελληνικό σήριαλ στην τουρκοσειρά και πάλι στην
ιδησεογραφική πλύση εγκεφάλου , προλαβαίνεις να αντιληφθείς τι κάνεις;
Κατανοείς την κατάντια σου;
Μήπως δεν χρειάζεται να σκεφτείς και
να πάρεις αποφάσεις, μιας και σου προσφέρουν έτοιμη τροφή μασημένη τα μέσα
μαζικής παραπλάνησης;
Τα μέσα αυτά, που κατάντησαν υπηρέτες της νέας τάξης πραγμάτων;
Η προπαγάνδα τα θέλει
θεματοφύλακες της ελευθερίας του λόγου και της δημοκρατίας, ενώ δεν είναι παρά
ένας μηχανισμός ελέγχου της σκέψεως, στην υπηρεσία των συμφερόντων του κράτους
και μιας υπερεθνικής ελίτ. Πίσω από το θέαμα του ανεξάρτητου δημοσιογράφου, η
ελίτ είναι εκείνη η οποία αποφασίζει τελικά, τι θα δούμε, θα ακούσουμε ή θα
διαβάσουμε.
Σε καλόθρεψαν και σε κανάκεψαν όλες αυτές τις δεκαετίες. Σε καλόμαθαν στις
ανέσεις. Στα εύκολα. Πάντα βέβαια μαστίγιο
και καρότο.
Πάντα με ψεύτικες ελπίδες σε φούσκωναν
απ’τη μια και απ’την
άλλη σου ροκάνιζαν το μέλλον.
Σε παρέσυραν να νομίσεις ότι κάτι
είσαι. Ότι αξίζεις. Μα στην
πραγματικότητα ήσουν και είσαι αναλώσιμος.
Ένας αριθμός.
Σου πλασάρουν την κλοπή της
ελευθερίας σου με όμορφο , ανθρωπιστικό τρόπο.
Επιστρατεύουν ιδεολογικά και ρητορικά σχήματα για να θολώνουν τα
νερά. Η οικουμενική ειρήνη, η ελευθερία και η δημοκρατία, η αγάπη , η δημόσια
υγεία, δεν είναι παρά ωραίες λέξεις για
να προωθηθούν υστερόβουλοι σκοποί από κέντρα αποφάσεων που αντιστρατεύονται το
γενικότερο καλό.
Καθημερινά, κεκτημένες
ελευθερίες μειώνονται.
Ζούμε σε ένα σκοτεινό παρόν και
ακόμα πιο δυσοίωνο διαγράφεται το μέλλον.
Ο «Μεγάλος Αδελφός» προ των
θυρών.
Κι εσύ θλιμμένος , ικανοποιείσαι από τα ξεροκόμματα ζωής που σου
πετάνε (μια ώρα παραπάνω δυνατότητα μετακινήσεων, άλλο ένα επίδομα πενιχρό για
τη χαμένη δουλειά, δέκα επιπλέον μέσα
στους ναούς, κ.α.).
Περιμένεις πως και πώς να ξαναγυρίσεις στην αμαρτωλή σου ζωή εάν
στο επιτρέψουν οι επιτροπές. Έστω κι εμβολιασμένος. Έστω και μαρκαρισμένος.
Αρκεί να μπορείς να χαρείς μια βραδιά στο μπαράκι ή στο
ρεμπετάδικο, μια κινηματογραφική ταινία ψυχολέθρια , μια εκδρομή στο εξωτερικό.
Είσαι έτοιμος να πουλήσεις και ψυχή για όλα τούτα.
Ξέχασες ποιος ήσουν; Από πού ήρθες; Που φτάνουν οι ρίζες σου;