Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 27-10-1985] [Β145]

 

                         

    ΕΘΝΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ 28^ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

            Απόσπασμα απομαγνητοφωνημένης ομιλίας

        του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                            με θέμα:

                       «ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 28^ην ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ»

  [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 27-10-1985]                                           [Β145]

                                                        Απόσπασμα 

 ....................................................................................................................................

      Αγαπητοί μου, η αγρυπνία που επιτελούμε απόψε, είναι στη μεγάλη εκείνη ευεργεσία του Θεού, που έδωσε τη νίκη και την ελευθερία στον ελληνικό μας Έθνος. Όλοι τότε νόμισαν ότι η Ελλάς θα πέθαινε, υποκύπτουσα στον κατακτητή. Εκείνη η μικρή Ελλάς των επτά εκατομμυρίων· ότι θα συνετρίβετο μπροστά σε έναν όγκο σαράντα εκατομμυρίων. Για να προστεθεί ύστερα από λίγους μήνες ένας άλλος όγκος άλλων σαράντα εκατομμυρίων, μπροστά στη μικρή μας Ελλάδα. Η Ελλάδα όμως δεν απέθανε.

Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός: 28η Ὀκτωβρίου 2025: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

 

Αναδημοσίευση

O ἑλληνικός στρατὸς ἀπολαμβάνει τῆς ἰδιαιτέρας προστασίας τῆς Παναγίας καὶ οἱ νίκες του ὀφείλονται εἰς τὴν ἐπέμβασίν της

                                                                                                  

Ἐπειδή τό παρελθόν διδάσκει, πρέπει νά ὑπενθυμίζεται·  τώρα μάλιστα πού τά ΝΑΙ περίσσεψαν.

28η Ὀκτωβρίου 2025: Ὧρες αὐτοκριτικῆς.

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Τό ΟΧΙ γιά τήν φυλή μας δέν εἶναι μία ἁπλῆ λέξη. Οὔτε εἶναι κάτι, πού ἀπό στόματος Ἑλλήνων λέχθηκε γιά πρώτη φορά στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. 

Τό ΟΧΙ εἶναι ὁ ἀλάνθαστος καί σταθερός βηματοδότης τῆς ἀργόσυρτης ἱστορικῆς μας διαδρομῆς, ἐδῶ καί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. 

Ποιός μπορεῖ νά ξεχάσει τό ΟΧΙ τῶν Θερμοπυλῶν, τῆς Σαλαμίνας καί τοῦ Μαραθῶνα ἀπέναντι στόν Πέρση εἰσβολέα; 

Ποιός δικαιοῦται νά λησμονήσει τό ΟΧΙ τοῦ Κωνσταντίνου Παλαιολόγου στήν Ὀθωμανική βαρβαρότητα ;

«Εἶναι ὠφέλιμος ὁ κριτικός λόγος τῶν Ἱερέων σέ πράξεις συγκεκριμένων προσώπων;»

 

Γράφει ὁ Πρεσβύτερος π. Γεράσιμος Βουρνᾶς

   Αὐτό τό ἐρώτημα φαίνεται νά ἀπασχολεῖ τόν τελευταῖο καιρό ὅλο καί περισσότερους ἀνθρώπους, καθώς ἡ ἀταξία πού κυριαρχεῖ στίς πράξεις καί στά λόγια τῶν ἀνθρώπων, μεταφέρεται καί στήν συμπεριφορά τους πρός τούς Κληρικούς, ἀκόμη καί μέσα στήν Θεία Λατρεία.

  Γιά τήν καλύτερη ἐξέταση τοῦ ἐρωτήματος εἶναι καλό νά ὑπάρξει ὁ διαχωρισμός τῆς ἀπάντησης σέ δύο σκέλη. Ἀπό τήν μία πλευρά ὑπάρχει ὁ ἔλεγχος καί ἡ ἀναφορά σέ πράξεις συγκεκριμένων προσώπων, χωρίς ὅμως νά ἀποκαλύπτεται δημοσίως ἡ ταυτότητά τους καί ἀπό τήν ἄλλη, ὁ ἔλεγχος πράξεων συγκεκριμένων προσώπων μέ τό ὄνομά τους.

  α) Ἔλεγχος τῶν πράξεων συγκεκριμένων προσώπων χωρίς ἀποκάλυψιν τῆς ταυτότητός τους.

Γεμίσε η Θεσσαλονίκη με ευωδία απο από τα ιερά λείψανα του Αγίου Δημητρίου

Είναι μυροβλύτης ο άγιος Δημήτριος;

Τα σημάδια της παρουσίας τους, που δίνουν οι άγιοι, σπάνια κάνουν την καρδιά κάποιου που δεν πιστεύει να στραφεί προς το Θεό. Και τούτο, όχι γιατί είναι ξύπνιος, ορθολογιστής, κάτοχος πολλών γνώσεων & ευρείας αντίληψης κ.τ.λ., αλλά απλώς γιατί είναι πολύ εύκολο από τον καναπέ σου να παριστάνεις τον αμφισβητία, βέβαιος για τις απόψεις σου, χωρίς καμιά αγωνία για την αλήθεια και χωρίς καμιά πραγματική έρευνα για τα πράγματα που χιλιάδες άνθρωποι, διαχρονικά, μαρτυρούν ότι έχουν βιώσει και που εσύ, αγαπητέ μου αδελφέ, με μια κίνηση τα πετάς στον κάλαθο των αχρήστων χαμογελώντας περιφρονητικά.

"Πόσες χιλιάδες άνθρωποι λένε ψέματα" και πόσο σημαντικός είσαι εσύ, που το 'πιασες (χωρίς να το ερευνήσεις, επαναλαμβάνω) και δεν έπεσες στην παγίδα!... Ο εαυτός σου συγκαταλέγεται στα φωτεινά πνεύματα της ανθρωπότητας, αντίθετα με τους τιποτένιους τους παπάδες, που άλλο δεν κάνουν παρά να εξαπατούν και να ληστεύουν τον κοσμάκη!

Δημήτρης Ι. Παπαδημόπουλος: Κρίση καὶ κρίσεις

 

Γράφει ο Δημήτρης Ι. Παπαδημόπουλος Δικηγόρος

https://www.facebook.com/share/p/1K355ZQGdW/

Ἀναμφισβήτητα βιώνουμε μιὰ κρίση.

Θέλετε νὰ τὴν ὀνομάσετε οἰκονομική; Πολιτικὴ θέλετε; Ἐθνική; Θρησκευτική; Δικαιοσύνης; Κοινωνική; Οἰκογενειακή; Προσωπική; Ὁποιαδήποτε ἄλλη; Ἐπιλέξτε. Εἶναι ὅλες ἐδῶ.

Ποιά ὅμως ἡ συνθήκη ποὺ τὶς ἐξέθρεψε; Ποιός ὁ μαγνήτης ποὺ τὶς ἤλκυσε; Ποιό τὸ θελκτικὸ θήραμα ποὺ ἐπισύναξε τόσα ἁρπακτικά; Κυρίως ἕνα: Ἡ αὐτοεγκατάλειψή μας. Διὰ τῆς ὁποίας «ἐπιτύχαμε» καὶ τὴν αὐτοαναίρεσή μας. Ἐγκαταλείψαμε, παραγκωνίσαμε ἢ στὴν καλύτερη περίπτωση παραμελήσαμε τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος μας.

Η απεικόνιση του Αγίου Δημητρίου στην βυζαντινή εικονογραφία

Konstantinos Vathiotis Oct 26

Το σημερινό κείμενο-ρετρό, το οποίο βασίζεται σε ένα σπάνιο τεύχος του περιοδικού «ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ» του έτους 1971, είναι το 73ο της κατηγορίας αυτής, η οποία δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τους Έλληνες αναγνώστες να επανασυνδεθούν με το ξεχασμένο παρελθόν τους και έτσι να μπορέσουν να αντιληφθούν πόσο μεγάλη και επικίνδυνη είναι η λοξοδρόμηση του ελληνικού έθνους από το γαλανόλευκο αγκυροβόλιό του.

Ο αείμνηστος Ανδρέας Ξυγγόπουλος, καθηγητής της Βυζαντινής αρχαιολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, ήταν βαθύς γνώστης της βυζαντινής εικονογραφίας και με το κείμενό του «ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ», που θα παρατεθεί αυτούσιο παρακάτω, μας βοηθεί να κατανοήσουμε τον ασύλληπτο εμπαιγμό του ελληνικού λαού από την Διευθύντρια της (κατ’ όνομα μόνο) Εθνικής Πινακοθήκης, την υπουργό (καταστροφής του ελληνικού) πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και όλους εκείνους που δεν δίστασαν να συμπράξουν συνωμοτικά και ανθελληνικά, επιχειρώντας ξεδιάντροπα να μας κάνουν να χάσουμε το μυαλό μας (φαινόμενο της «φρενοβλαβοποίησης», αγγλιστί: gaslighting) και να πιστέψουμε ότι στην έκθεση «Η σαγήνη του αλλόκοτου» εκτέθηκαν έργα θρησκευτικής Τέχνης, ενώ επρόκειτο για ύπουλη άσκηση αντιχριστιανικής προπαγάνδας.

Μία Οφειλόμενη Παρέμβαση ως προς το ζήτημα του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού.

Ελπιδοφόρος Σ. Σωτηριάδης

Αφορμώμενος από την πρόσφατη δημοσίευση της απόφασης του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως προς το ζήτημα του Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού, θεωρώ απαραίτητο να δημοσιεύσω αυτή την παρέμβαση λόγω του ότι διαδίδονται συστηματικά λανθασμένες πληροφορίες από κληρικούς και λαϊκούς κατά τις δημόσιες τοποθετήσεις τους. Πιστεύω ότι είναι καθήκον κάθε ανθρώπου να διερευνά την αλήθεια. Συνεπώς, έχοντας παρακολουθήσει την εξέλιξη και κλιμάκωση των γεγονότων σχετικά με τον Μητροπολίτη Τυχικό που προκλήθηκε από μια μερίδα των μελών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου, κατόπιν ανάμειξης και εξωτερικών επεμβάσεων, όπως η απόφαση της ίδιας της Ιεράς Συνόδου αναφέρει, πιστεύω ότι είναι υποχρέωσή μου να συμβάλω στο να διαλυθεί η σύγχυση που επικρατεί, να κατατεθεί η αλήθεια και να καταπολεμηθεί η συκοφαντία την οποία υφίσταται ο εν λόγω Αρχιερέας.

Το ήρεμο πραξικόπημα του 21ου αιώνα είναι η Ψηφιακή Ταυτότητα.

 

Κάτι μεγάλο συμβαίνει αυτή τη στιγμή στον κόσμο, και ελάχιστοι το συνειδητοποιούν. Μια αλλαγή που δεν προβάλλεται στις οθόνες, δεν συζητείται σε κοινοβούλια, δεν προκαλεί διαδηλώσεις ούτε πολιτικά πάθη. Μια αλλαγή που, ωστόσο, θα επηρεάσει τη ζωή κάθε ανθρώπου στον πλανήτη. Ονομάζεται ψηφιακή ταυτότητα. Digital ID. Και πίσω από αυτόν τον τεχνικό, φαινομενικά αθώο όρο, κρύβεται μια κοσμογονική μεταβολή: η μετατροπή της ανθρώπινης ύπαρξης σε ψηφιακή εγγραφή που μπορεί να ελεγχθεί, να ανασταλεί, να τροποποιηθεί ή να διαγραφεί με το πάτημα ενός κουμπιού.

Λύσις διὰ τὸν Πάφου Τυχικὸν

 

Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος

  Ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Πάφου  Τυχικὸς εὑρίσκεται εἰς δεινὴν θέσιν. Διέπραξε μεγάλα σφάλματα, ὄχι βεβαίως τὰ ἀνυπόστατα τὰ ὁποῖα τοῦ καταλογίζει ὁ κατήγορος καὶ ταυτοχρόνως δικαστὴς του Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου, ἀλλὰ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα τὸν συνεβούλευσαν μύωπες τῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων. Ἐπέλεξε νὰ προσφύγη εἰς τὸ Φανάρι καὶ ἐκεῖνο ἐπεβεβαίωσε τὴν ἔκπτωσίν του! Ἔδει –ἐὰν διέθετε τὸ σθενὸς- ἤδη νὰ εἶχε ἀπομακρύνει ἐκ τοῦ περιβάλλοντός του ὅσους τὸν ὡδήγησαν εἰς τὸ ἀτόπημα νὰ προσφύγη διὰ δικαίωσιν εἰς τὸ δήμιόν του!

Νυμφευμένος ὁ νέος Ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ κρητικὴ καταγωγή;

 

Ἔρχονται ἀνατροπὲς στοὺς ἐκκλησιαστικοὺς κανονισμούς; 

Ὁ πρῶτος ἔγγαμος Ἐπίσκοπος στὴ χώρα μας εἶναι γεγονός, χάρη στίς ...εὐλογίες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴ διαδικασία νὰ δρομολογεῖται ἀπὸ τὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν. Αὐτὸ ἀποκαλύπτουν, μὲ στοιχεῖα καὶ προσωπικὲς μαρτυρίες, στὸ Radiome καὶ τὴ στήλη Cretanus γνωρίζοντες. 
Πρόκειται γιὰ τὴν ἐκλογή, ἀλλὰ καὶ τὴν πομπώδη –στὰ μέσα κοινωνικῆς δικτύωσης– ἐπισκοπικὴ χειροτονία, ποὺ ἔγινε τὴν Κυριακή, στὸ πρόσωπο Κρητικοῦ Ἀρχιμανδρίτη, ὁ ὁποῖος τὰ τελευταῖα χρόνια δραστηριοποιοῦνταν στὴν Ἀθήνα καὶ εἶχε ἐπαφὲς καὶ ἰσχυρὲς διασυνδέσεις μὲ τὴν ἡγεσία καὶ τὸ ἱερατεῖο τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν – καὶ ὄχι μόνο. 
Οἱ γνωρίζοντες ὅτι ἦταν παντρεμένος — συγχωριανοί, φίλοι καὶ γνωστοὶ... τοῦ νέου Ἐπισκόπου — χάρηκαν μὲν γιὰ τὸ ὀφίκιο, ἀλλὰ ξαφνιάστηκαν γιὰ τὴν ἐκλογή του, ἀφοῦ εἶναι γνωστό, σύμφωνα μὲ τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ἀποτελεῖ προϋπόθεση ἡ ἀγαμία τῶν πρὸς ἐκλογὴ Ἐπισκόπων ἢ Μητροπολιτῶν. 

Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης: Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος ο Μυροβλύτης Μία επικαιροποιημένη πρόσκληση Αγιότητας και Μαρτυρίου

                                             Αναδημοσίευση απο 26-10-2023

 Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος 

Οι Μάρτυρες της Πίστης δεν κατέκτησαν μόνο την αγιότητα, αλλά και την διαχρονικότητα, καθώς είναι πάντοτε επίκαιροι σε κάθε εποχή και ιστορική περίοδο, φωταγωγώντας με την εκούσια θυσία τους την "τεθλιμμένη οδό" προς την Βασιλεία των Ουρανών.

Γράφει ο Δημήτριος Νικ. Δασκαλάκης, Δικηγόρος Αθηνών

KONSTANTINOS VATHIOTIS
26 ΟΚΤ 2023

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Δημήτριος κατέχει ξεχωριστή θέση μέσα στο πάνθεον των Αγίων της Ανατολικής Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας, καθώς υμνήθηκε και αγαπήθηκε όσο λίγοι, ενώ τα πολλά θαύματα που επιτελούνται μέχρι σήμερα σε όσους με πίστη καταφεύγουν στην θερμή του μεσιτεία τον έχουν καταστήσει ιδιαίτερα λαοφιλή στον Ελληνικό λαό.

“ΒΑΡΔΑΣ-ΣΟΣ”, ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ: ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΔΕΛΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ

                     

 “Προσωπικός Ἀριθμός”, “Ἀριθμοποίησις τοῦ Προσώπου”  = Νόμος Μεν. Κουτσόγιωργα. Αἰσχρός θάνατος νομοθέτου

 

 “ΒΑΡ^ΔΑΣ-_ΣΟΣ”, ΠΑΓΙΔΕΥΕΙ: ΥΠΟΣΧΕΣΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΔΕΛΕΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝΤΑΙ 

 Ἐξαγίασε “τά Μπόλια”,  Ἐγκαθιστῶ σε  Προκαθήμενο

Γράφει ο θεολόγος Παναγιώτης Κοσμίδης 

{Ἰούδας αὐτοβούλως προσέρχεται νά προδώση}  [Πληρῶστε με, νά προδώσω]: «Τότε πορευθεὶς εἷς τῶν δώδεκα͵ // ὁ λεγόμενος Ἰούδας Ἰσκαριώτης͵ // πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς 26.15 εἶπεν͵ // Τί θέλετέ μοι δοῦναι // κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν; // οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ // τριάκοντα ἀργύρια. // 26.16 καὶ ἀπὸ τότε ἐζήτει εὐκαιρίαν // ἵνα αὐτὸν παραδῷ.» (Ματθ. κστ 14-16) [Αὐτοπροαιρέτως]: «Μόνος, ἑκουσίως, ἕνας ἀπό τόν ἀριθμό τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, προςῆλθε στούς Ἀρχιερεῖς καί εἶπεν: Τί θέλετε νά μοῦ δώσετε καί ἐγώ θά παραδώσω σέ σᾶς αὐτόν (τόν Κύριο); // Οἱ δέ ἐτοποθέτησαν μπροστά του τριάντα ἀργύρια. // καί ἀπό τότε ζητοῦσε εὐκαιρία νά προδώση τόν Κυριο».

 

Α.  ΔΟΥΛΙΚΟΙ ΦΙΛΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ

 

i.       Στρατηγός Βάρδας: «Σέ Χρίω Πατριάρχη»

Κατὰ τὰ χρόνια τοῦ Βυζαντίου, τὸ 858 μ.Χ., ὁ παντοδύναμος στρατηγὸς καὶ Καῖσαρ Βάρδας, ἐκ Παφλαγονίας, ἀδελφὸς τῆς αὐτοκράτειρας Θεοδώρας, παραδυναστεύων τοῦ ἀνεψιοῦ του, αὐτοκράτορος Μιχαὴλ Γ΄, ἐξεδίωξε τὸν Πατριάρχην Ἰγνάτιον, διὰ λόγους πολιτικοὺς καὶ ἠθικούς.

Ἡ ἀφορμὴ ἐδόθη κατὰ τὰ Θεοφάνια τοῦ 858, ὅτε ὁ Ἰγνάτιος ἠρνήθη νὰ μεταδώσῃ τὴν Θείαν Κοινωνίαν εἰς τὸν Βάρδαν, ἐπειδὴ ἐκεῖνος εἶχεν ἐκδιώξει τὴν νόμιμον σύζυγόν του καὶ συζοῦσε μὲ τὴν γυναῖκα ἑνὸς γιοῦ του, παρά τὰς ἐπανειλημμένας νουθεσίας τοῦ Πατριάρχου.

Διὰ τὴν ἀσέλγειαν ταύτην τῆς αἱμομιξίας, ὁ Βάρδας ἐπίεζε τοὺς ἐπισκόπους νὰ καθαιρέσουν τὸν Ἰγνάτιον. Ἐπειδὴ ὅμως πολλοὶ ἀρχιερεῖς ἔλαβον τὸ μέρος τοῦ Πατριάρχου, ὁ Βάρδας ἐπενόησε δόλιον τέχνασμα. “Δόλωμα Βάρδα”:

Ὑπεσχέθη εἰς ἕκαστον μητροπολίτην τὸν πατριαρχικὸν θρόνον, προτρέπων δολίως ὁ ἴδιος νὰ ἀποποιηθῇ ἀρχικῶς τὴν θέσιν, ἐπικαλούμενος μετριοφροσύνην, ἵνα φανῇ ὅτι δέχεται μετὰ ἀπὸ ἐπίμονον πρόσκλησιν τοῦ βασιλέως. Ἔτσι καὶ ἔπραξαν πάντες· ὅλοι ἀρνήθησαν, ἀλλ᾿ ἔχοντες ἤδη καί παγιδευθεῖ καί προδώσει τὸν Ἰγνάτιον.

Ὁ Βάρδας, τέλος, ἐπέλεξε τὸν λαϊκὸν Φώτιον, πανεπιστήμονα καὶ ἐνάρετον καθηγητήν, τὸν μέλλοντα Ἅγιον καὶ Μέγαν Φώτιον. Ἐκεῖνος ὅμως ἠρνεῖτο ἐπιμόνως νὰ ἀποδεχθῇ τὸ πρόκριμα. Ὁ στρατηγὸς τότε τὸν ἐνέκλεισε εἰς τὴν φυλακήν, στὰ ὑπόγεια τοῦ παλατίου· ἀλλ᾿ ὁ Ἅγιος παρέμεινε ἀκλόνητος εἰς τὴν ἄρνησίν του.

Ὅτε δὲ ἐπεβλήθη ἀναγκαστικὴ ἀσιτία, ὁ Φώτιος, μὲ ὀδύνην καρδίας, τελικῶς ἀπεδέχθη τὴν ἀθρόαν χειροτονίαν του εἰς Ἐπίσκοπον καὶ Πατριάρχην.

 

ii.     Μ. Φώτιος: Ὄχι στόν Παπισμό,

Ὁ Μέγας Φώτιος, πολλαπλῶς, ἀντιπαρῆλθε ὑπερβατικῶς τήν ἰσχύ τοῦ Βάρδα. Θρηνεῖ καὶ ὀδύρεται ἐκ βαθέων διὰ τὰς πολιτικὰς διώξεις, ἃς ὑπέστησαν οἱ Ἰγνατιανοί. Ὁ ἴδιος, ὑπερβαίνων τὸν παλαιὸν διχασμόν, ὑπηρέτησε τὸν Ἅγιον Ἰγνάτιον κατὰ τὰ τελευταία ἔτη τῆς ζωῆς του, μὲ ἀληθινὴν ἀγάπην καὶ ταπεινοφροσύνην. Ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ ἁγιότης δύναται νὰ καταβάλῃ τὰ ἀνθρώπινα πάθη καὶ τὰς ἐκκλησιαστικὰς ἔριδας.

Συγκλονιστικὰ καὶ μεγαλειώδη παραμένουν τὰ ἀνδραγαθήματα τοῦ Μεγάλου Φωτίου. Πρῶτιστα, οὔτε ἐνέδωκε οὔτε συνεφώνησε νὰ ὑποτάξῃ τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Ἀνατολῆς εἰς τὸν Παπισμόν, παρά τὰς διαρκεῖς πιέσεις τῶν αὐτοκρατόρων καὶ τῶν πολιτικῶν ἀνδρῶν. Ἐστάθη ἀκλόνητος, ὡς στῦλος τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ φύλαξ τοῦ Ἀνατολικοῦ Πνεύματος.

 

Β.  ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΡΑΒΙΝΙΚΟΙ ΛΕΒΕΙΑΘΕΙΟΙ

 

iii.   Ἐπίσκοποι ἐξαγοράζονται μέ 30+ Ἀργύρια

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου: Η ΚΑΚΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ (ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ)

 

 

Η ΚΑΚΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ (ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ)

 

Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου

Θεολόγου- Ιατρού- συγγραφέως

Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων

 

Εν Πειραιεί τη 26η Οκτωβρίου 2025

 

    Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η έκτη Κυριακή του Λουκά και το μεν αποστολικό ανάγνωσμα είναι μια περικοπή από την Β΄ προς Τιμόθεον επιστολή του αποστόλου Παύλου, το δε ευαγγελικό μια περικοπή από το 8ο κεφάλαιο του κατά Λουκάν Ευαγγελίου. Στην περικοπή αυτή ο ευαγγελιστής μας περιγράφει τη θεραπεία ενός δαιμονιζομένου, τον οποίο ο Χριστός θεράπευσε εκεί, στη χώρα των Γαδαρηνών, σε μια περιοχή δηλαδή που βρισκόταν απέναντι από την Γαλιλαία, στην ανατολική πλευρά της λίμνης της Γενισαρέτ.

Διαγωνισμός ξεπεσμού.

Υποναύαρχος Λ.Σ (ε.α) Γεώργιος Β. Λουκάκης.

Σκληρός και αδυσώπητος ο καθημερινός πόλεμος για την ανάδειξη του νικητή στο αγώνισμα της επικεφαλίδας. Πληθώρα οι αθλητές – υποψήφιοι πρωταθλητές, συνήθως διακεκριμένοι εκπρόσωποι της πάσης φύσεως elite της ελληνικής κοινωνίας, που προσπαθούν φιλότιμα πλην μάταια μέχρι σήμερα να εκτοπίσουν από την κορυφή ή μάλλον …τον βυθό του συγκεκριμένου αθλήματος την δικαίως εκεί ευρισκόμενη από τον παρελθόντα Μάρτιο Υπουργό »Πολιτισμού». Δικαίως γιατί υπό το πρόσχημα της ελευθερίας της τέχνης ενθάρρυνε, κάλυψε. πρόβαλε, υπερασπίσθηκε, και εν τέλει επιβράβευσε τους φυσικούς αυτουργούς-συντελεστές της φρικτής βλασφημίας-σατανικής όντως επινοήσεως- εναντίον της Θεοτόκου Μητέρας μας, Σώτειρας, Ευεργέτιδας, Καταφυγής και Προστασίας του Γένους Πανύμνητης Παναγίας .

Νίκος Σακαλάκης: «Η Πίνδος, το Καλπάκι και τα φοβερά υψώματα 717, 731, 733, 1308 (Τρεμπεσίνας)» (Είναι τα υψώματα – άνθη της PRIMAVERA – Άνοιξης 9-15/3/1940)

  

Νίκος Σακαλάκης, Μαθηματικός

Καθώς το έτος 1940 πλησίαζε στο τέλος του, οι ναζί με φυσικό σύμμαχό τους τον Μουσολίνι, ωθούσαν την Ελλάδα (πατρίδα μας) στη νέα παγκόσμια σύγκρουση, μεγαλύτερη από την πρώτη.

Φασισμός – ναζισμός, μετά την αποικιοκρατία, είναι το πλέον εγκληματικό (τερατώδες) δημιούργημα της Ευρωπαϊκής Ηπείρου. Για «Ενωμένη Ευρώπη» μιλούσε το μεγάλο Ράιχ, μιας «και οι Γερμανοί είναι εκείνοι που θα προσφέρουν στην Ευρώπη την ηγετική της τάξη», όπως αυτό πίστευε!

Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου: Μνήμη αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΗΣ 26-10-2001] (Γ 209 Α )

 

                   Μνήμη αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου     

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου

                                 με θέμα:

                                ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΗΣ

                        [εκφωνήθηκε στις 26-10-2001]    Γ 209 Α   Β΄έκδοσις 

                         

    Αγαπητοί, χαίρει ο ουρανός, χαίρει και η γη, όταν εορτάζεται η μνήμη ενός Αγίου. Χαίρει ο ουρανός, διότι εκέρδισε από την γην έναν άγιον· χαίρει και η γη, διότι έδωσε στον ουρανόν ένα παιδί της. Και οι άγιοι άγγελοι χαίρουν και αυτοί, γιατί κάνουν συνόμιλόν τους έναν άνθρωπον. Και οι άνθρωποι χαίρουν, γιατί ανοίγεται η δυνατότητα του ουρανίου αγιασμού των. Κι ο άγιος Δημήτριος, εστάθη ένας μέγας μάρτυς του Χριστού, που με το μαρτύριό του εδόξασε τον Κύριον· και έδωσε το καλό παράδειγμα πίστεως και αγάπης στον Χριστόν σε μυριάδες πιστούς μέσα εις την ιστορία.

Ἐκεῖ πού γονάτισε ὁ Ἄξονας

 

Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος - Θεολόγος

«Μνήμη τοῦ λαοῦ μου σέ λένε Πίνδο καί σέ λένε Ἄθω. 

……………….
Τά θεμέλιά μου στά βουνά 
καί τά βουνά σηκώνουν 
οἱ λαοί στόν ὦμο τους 
καί πάνω τους ἡ μνήμη καίει 
ἄκαυτη βάτος!» 
        (Ὀδ. Ἐλύτη, «Ἄξιόν ἐστι»)

    Σκαρφαλώνοντας στά ἀετοράχια τῆς Πίνδου, πού «θαρρεῖς τ’ ἀστέρια φιλοῦνε», συναντᾶ κανείς γαντζωμένο στά 1.728 μέτρα σέ μία ἐκπληκτική τοποθεσία μέ ἀπεριόριστη θέα στό ὄρος Λύγκος, μεταξύ τῶν κοινοτήτων Φιλιππαῖοι καί Σαμαρίνα Γρεβενῶν, τό ἐντυπωσιακό Μνημεῖο τῆς Ἀννίτσας. Τό ὕψωμα αὐτό κατά τίς ἐπιχειρήσεις τοῦ ἑλληνοϊταλικοῦ πολέμου τό 1940 χρησιμοποιήθηκε ὡς βάση ἐξορμήσεως τῶν ἐπιτιθέμενων ἑλληνικῶν τμημάτων. Στό ἀναθηματικό σύμπλεγμα δεσπόζει ὁ πανύψηλος μαρμάρινος λευκός σταυρός, πού βρίσκεται στήν κορυφή, γιά νά θυμίζει τό πέρασμα τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ ἀπό τήν περιοχή αὐτή, τή διδαχή του, καθώς καί τήν προφητεία του: «Τό κακόν θά ἔλθῃ μέχρι τόν Σταυρόν καί δέν θά μπορέσῃ νά πάῃ κάτω. Μή φοβηθῆτε. Μή φύγετε ἀπό τά σπίτια σας». Ἡ ἐν λόγῳ προφητεία ἐκπληρώθηκε τό φθινόπωρο τοῦ 1940. 

 Πῶς ὅμως ἐκτυλίχθηκαν τά γεγονότα;

Το «ΝΑΙ» του Φλωρίνης Ειρηναίου στον Π.Α. και στις νέου τύπου ταυτότητες ….

Το «ΝΑΙ» του Φλωρίνης Ειρηναίου στον Π.Α. και στις νέου τύπου ταυτότητες συνεπάγεται «προσχώρηση (αυτού) στο στρατόπεδο του Σατανά χωρίς δυνατότητα επιστροφής και πνευματικό θάνατο»; Ιδού η των Μετεωριτών Πατέρων απάντηση…

«Σύγχρονος ολέθριος σύμπραξις μαμωνά και πληροφορικής»….!!!

Αντιδράσεις της Εκκλησίας και επισήμων εκκλησιαστικών φορέων και προσώπων (σελ. 25-27)

Η Εκκλησία της Ελλάδος, οι κληρικοί και μοναχοί, ο θεολογικός κόσμος και συνολικά το ορθόδοξο πλήρωμα, καθ’ όλη την διάρκεια αυτών των ετών, προέβαλαν σθεναρή αντίδραση στην σχεδιαζόμενη φαλκίδευση των ελευθεριών, στον υποβιβασμό και την αριθμοποίηση του ανθρωπίνου προσώπου, την επιβολή του ηλεκτρονικού φακελώματος και πρωτίστως στην σύνδεση όλων αυτών με την χρήση του αριθμού 666 στις νέες ηλεκτρονικές ταυτότητες και την κάρτα του πολίτη.

Ζητοῦνται σήμερα ἐπειγόντως πατριάρχες καί γραμματικοί, πού νά μοιάζουν μέ τούς Ὁμολογητές Ἁγίους προκατόχους τους.

 

Στίς 25 Ὀκτωβρίου ἑορτάζεται ἡ μνήμη τῶν ἁγίων μαρτύρων Μαρκιανοῦ καί Μαρτυρίου.

Ὁ δύο αὐτοί μάρτυρες, ὁ Μαρκιανός καί ὁ Μαρτύριος, ἦσαν νοτάριοι καί γραμματικοί τοῦ ὁμολογητοῦ καί ἱερομάρτυρος πατριάρχου Παύλου. Διακρίνονταν γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου τους, τίς ἀρετές, τήν σεμνότητα καί τήν εὐλάβειά τους, καί προπαντός γιά τήν προσήλωσή τους στόν ὀρθοδοξία.

Ἔζησαν καί ἔδρασαν στά χρόνια τοῦ αἱρετικοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου, ὁ ὁποῖος ἀπατήθηκε ἀπό τούς Ἀρειανούς καί μέ φανατισμό ἐδίωξε καί ἐξόρισε στήν Ἀρμενία τόν ὁμολογητή καί ἱερομάρτυρα πατριάρχη ἅγιο Παῦλο. Στόν τόπο τῆς ἐξοριας του ὁ θεῖος Παῦλος ἐδέχθη τό μακάριο τέλος, πνιγείς ἀπό τόύς Ἀρειανούς.

Οἱ ἅγιοι νοτάριοι Μαρκιανός καί Μαρτύριος δέν φοβήθηκαν οὔτε καί δειλίασαν ἀπό τόν μαρτυρικό θάνατο τοῦ πατριάρχη. Μέ πολύ θάρρος καί τόλμη συνέχισαν νά ἐλέγχουν τούς δυσσεβεῖς καί νά κηρύττουν σέ ὅλους, ὅτι ὁ Υἱός εἶναι ὁμοούσιος μέ τόν Πατέρα.

Κυθήρων Σεραφείμ: «Αδίκως καταδικάσθηκε ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός»

Επιστολή του Μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ προς τον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικού, με αιχμές για την κανονικότητα της διαδικασίας καταδίκης του. Με επιστολή του προς τον Μητροπολίτη Πάφου κ. Τυχικό, ο Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων Σεραφείμ εκφράζει τη συμπαράστασή του, αμφισβητώντας τη νομιμότητα της καταδικαστικής απόφασης. Παράλληλα, καλεί σε τήρηση των ιερών κανόνων και σε «φιλάνθρωπο ψήφο» από την Εκκλησία της Κύπρου.

                                         

                                         

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ & ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ 

ΣΕΡΑΦΕΙΜ 

Πρός 

Τόν ἄνευ τῆς προβλεπομένης νομοκανονικῆς διαδικασίας καταδικασθέντα Πανιερώτατον Μητροπολίτην Πάφου κ. Τυχικόν 

«Ἕως θανάτου ἀγώνισαι ὑπέρ τῆς ἀληθείας καί Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν πολεμήσει ὑπέρ σοῦ» (Σοφία Σειράχ) 

Πανιερώτατε καί προσφιλέστατε ἅγιε Αδελφέ, 

Εὐλογεῖτε,

Πρό ἡμερῶν «ἀναβαίνοντες εἰς Ἱεροσόλυμα» (γρ. Κωνσταντινούπολιν) μοῦ ἐστείλατε μήνυμα ζητοῦντες εὐχάς καί προσευχάς ἀπό τήν ταπεινότητά μου. Ὁλοκαρδίως ηὐχόμην, ηὐχήθην καί εὔχομαι διά τήν εμπερίστατον Πανιερότητά Σας. 

Την Παρασκευήν 17-10-2025, μάλιστα, ἡμέραν τῆς ἐμφανίσεώς Σας ἐνώπιον τῆς Πατριαρχικῆς Ι. Συνόδου διά τήν ἐκδίκασιν τῆς ἐκκλήτου, ἐλειτουργήσαμεν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Ἁγίων Αναργύρων Κυθήρων, συλλειτουργούντων μοι δύο Ηγουμένων Προσκυνητῶν (ἐξ ὧν ὁ ἕνας μετά τῆς τριμελούς συνοδείας του), διά τήν εὐόδωσιν τοῦ σκοποῦ Σας καί τήν λύσιν τοῦ δράματος Σας. Εἴχομεν τήν ἐλπίδα καί προσδοκίαν ὅτι ὁ Οἰκουμ. Πατριάρχης μετά τῆς περί Αὐτόν Πατριαρχικῆς Ι. Συνόδου, ἐξετάζοντες ἐπισταμένως τήν ὑπόθεσίν Σας καί «διαπιστοῦντες, κατά τό Συνοδικόν ἀνακοινωθέν, παραλείψεις κατά τήν ἐν τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου ἐκδίκασιν τῆς ὑποθέσεως τοῦ Μητροπολίτου Τυχικοῦ ὡς πρός τάς προβλέψεις τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου αὐτῆς» θά ἀνέπεμπον τόν οἰκεῖον φάκελλον εἰς τήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου διά τήν ἐπαναξέτασιν τοῦ θέματος αὐτοῦ μέ ἀκριβῆ τήρησιν τῶν νομοκανονικῶν διατάξεων καί τῶν δικονομικῶν ὅρων τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου της Κυπριακῆς Ἐκκλησίας. Διότι, κατ' ἐγκύρους πληροφορίας, δεν πρόκειται περί ἁπλῶν καί ἀσημάντων παραλείψεων, ἀλλά περί παραθεωρήσεως τῆς ὁριζομένης ὑπό τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου δικονομίας.