Προωθεῖται τὸ σχέδιο τῆς φίμωσης τῶν πιστῶν, μὲ δεσποτικὲς Ἐντολὲς στοὺς ἱερεῖς νὰ μὴ συζητᾶνε ὅ,τι ἔχει σχέση μὲ τὸν Οἰκουμενισμό!
Μὲ αὐτὴν τὴν ἀνάρτηση:
1.
Δίνουμε τὴν πληροφορία ὅτι σὲ Μητροπόλεις ἐφαρμόζεται ἢ προωθεῖται τὸ σχέδιο τῆς
φίμωσης τῶν πιστῶν, μὲ δεσποτικὲς Ἐντολὲς στοὺς ἱερεῖς νὰ μὴ συζητᾶνε ὅ,τι
ἔχει σχέση μὲ τὸν Οἰκουμενισμό!
Πέρα ἀπὸ τὶς συγκεκριμένες Ἐντολὲς ὑπάρχει καὶ τὸ ἴδιο τὸ παράδειγμα τῶν Ἐπισκόπων,
ἀλλὰ καὶ ἡ «καθοδήγηση» ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς νὰ μὴ «ἀνακατεύονται» οἱ πιστοὶ καὶ νὰ μὴ μιλοῦν γιὰ τὰ θέματα τῆς
Πίστεως, ἀφοῦ αὐτά …ὑπάγονται(!) στὴν ἁρμοδιότητα τῶν Ἐπισκόπων καὶ τῶν ὁρισμένων
θεολόγων!
Τοῦτο
πληροφορηθήκαμε ὅτι συμβαίνει στὴν Μητρόπολη τῆς Βέροιας, ἀφοῦ ἐκεῖ ἔχουν δοθεῖ τέτοιες Ἐντολές, εἶναι γνωστὸ δὲ ὅτι ἤδη
ἔχουν «ἐκδιωχθεῖ» δύο ἱερεῖς, ἐπειδὴ
ὁμιλοῦσαν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ἐπίσης,
κάτι παρόμοιο συμβαίνει στὴν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ὅπου ὁ μητροπολίτης ἔχει
τιμωρήσει καὶ ἀπειλεῖ μὲ μεγαλύτερες τιμωρίες τοὺς πρωτοπρεσβύτερους π. Νικόλαο
Μανώλη καὶ π. Θεόδωρο Ζήση.
Ἐπίσης εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ μητροπολίτης Ἄνθιμος ἔχει
δηλώσει -χωρὶς νὰ ντρέπεται- ὅτι οὐδόλως τὸν ἐνδιαφέρει ἂν κυκλοφορεῖ καὶ δηλητηριάζει ἡ
Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοὺς πιστοὺς τῆς
Μητροπόλεως στὴν ὁποία εἶναι μοιχεποιβάτης καὶ τὴν ὁποία κακοποιμαίνει
ὡς
μισθωτὸς Ποιμένας! (τουλάχιστον στὸ θέμα τῆς Παναιρέσεως). Διαβάζουμε σὲ
Δήλωση τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ποὺ δημοσιεύτηκε μὲ Ἐντολή του:
«Όπως καλώς γνωρίζετε, ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.
Άνθιμος έχει συμπληρώσει 41 χρόνια αρχιερατείας στις Ιερὲς Μητροπόλεις
Αλεξανδρουπόλεως και Θεσσαλονίκης και… ουδέποτε ησχολήθη με το θέμα του Οικουμενισμού, ούτε του Αντιοικουμενισμού…»!!! (ἐδῶ)
2. Στὴ συνέχεια παραθέτουμε λίγα στοιχεῖα γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ παρόμοιων μέτρων ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες
Ζήνωνα, Ἡράκλειο καὶ Κώνστα τὸν Β΄.
3.
Τέλος παραθέτουμε ἕνα κείμενο ἀπὸ μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, στὸ ὁποῖο
παρουσιάζεται ἡ στάση τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ στὸ θέμα τῆς Διακοπῆς
Μνημοσύνου ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἡ ἄρνησή του δηλαδή, νὰ κοινωνήσει μαζί τους καὶ
τὰ θεόπνευστα ἐπιχειρήματα ποὺ χρησιμοποιεῖ.
Δυστυχῶς οἱ σύγχρονοι Ποιμένες ἀποδεικνύονται
«ὁδηγοὶ τυφλοί». Τόσο ξεκάθαρα, πατέρες, τὰ λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος. Γιατί δὲν τὰ ἐφαρμόζετε; Γιατί δὲν τὸν ἀκολουθεῖτε;
Ἐφαρμογὴ παρόμοιων μέτρων ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες Ζήνωνα, Ἡράκλειο καὶ Κώνστα τὸν Β΄.
Ο αυτοκράτορας Ζήνων (474-491), απέφευγε να συναριθμήσει τη
σύνοδο της Χαλκηδόνας στις προγενέστερες τρεις Οικουμενικές συνόδους και τελικά
παραμέρισε δια διαταγμάτων την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία πλέον δεν
μνημονευόταν ως υποχρεωτική. Έτσι, προσπάθησε να ενώσει τους Ορθοδόξους και
τους Μονοφυσίτες με διάταγμα, το γνωστό ως «Ενωτικόν». Ο Πάπας Φήλιξ όμως δε
δέχτηκε και έτσι άρχισαν οι πρώτες αντιθέσεις ανάμεσα στις δυο Εκκλησίες.
Αργότερα ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641), άρχισε συνεννοήσεις με τους Μονοφυσίτες επισκόπους των ανατολικών επαρχιών, για να πετύχει ένα είδος εκκλησιαστικής ενότητας, κάνοντας ορισμένες παραχωρήσεις
στα δογματικά ζητήματα. Φαινόταν ότι η ενότητα θα μπορούσε να
επιτευχθεί αν η Ορθόδοξη Εκκλησία συμφωνούσε να αποδεχθεί δύο μεν φύσεις
αλλά μια ενέργεια και ένα θέλημα του Ιησού. Η
Αντιόχεια και η Αλεξάνδρεια, που αντιπροσωπεύονταν από τους Μονοφυσίτες
Πατριάρχες τους που διόρισε ο Ηράκλειος, ήθελαν να εργαστούν για την επίτευξη μιας συμφωνίας. Εναντίον όμως του Μονοθελητισμού εξεγέρθηκε ο μοναχός Σωφρόνιος από την Παλαιστίνη. Προβλέποντας ο Ηράκλειος μεγάλες θεολογικές διαμάχες εξέδωσε την «Έκθεση»,
τη διατύπωση δηλαδή της διδασκαλίας περί μιας θέλησης του Χριστού. Το
χριστολογικό μέρος του κειμένου αυτού το συνέθεσε ο Πατριάρχης Σέργιος. Ο
αυτοκράτορας έλπιζε ότι η Έκθεση θα συντελούσε πολύ στη συνδιαλλαγή των Μονοφυσιτών με τους Ορθοδόξους, αλλά οι ελπίδες του διαψεύσθηκαν.
Τέλος, ο αυτοκράτορας Κώνστας ο Β΄
(642-668), παρέμενε ακόμα οπαδός του Μονοθελητισμού, αν και η κίνηση
αυτή είχε χάσει την πολιτική της σημασία. Μετά την απώλεια της Αιγύπτου,
που καταλήφθηκε από τους Άραβες, ο αυτοκράτορας έκανε αρκετές
προσπάθειες για να συμβιβασθεί με τον Πάπα, και προσφέρθηκε να κάνει
αρκετές μεταβολές των δογμάτων του Μονοθελητισμού. Έχοντας σκοπό τη
συμφιλίωση, ο Κώνστας Β' εξέδωσε το 648 τον «Τύπο», ο ποίος απαγόρευε κάθε συζήτηση σχετική με τις δύο ενέργειες ή θελήσεις του Χριστού. Εκτός από την απαγόρευση αυτή, ο Τύπος διέταζε την εξαφάνιση των εγγράφων συζητήσεων επί του θέματος, δηλαδή την Έκθεση
του Ηρακλείου, που είχε τοποθετηθεί στο νάρθηκα της Αγίας Σοφίας. Το
μέτρο όμως αυτό του Κώνστα δεν πέτυχε την ποθητή θρησκευτική ειρήνη.
Μπροστά στους αντιπροσώπους του ελληνικού κλήρου, στη Σύνοδο του
Λατερανού, (649), της οποίας κύριο πρόσωπο ήταν ο άγιος Μάξιμος, ο Πάπας Μαρτίνος καταδίκασε το Μονοθελητισμό και «την πολύ ασεβή Έκθεση (impiissima Ecthesis)» και «τον φαύλο Τύπο
(scelerosus Typus)» και κήρυξε όλους εκείνους, που τα ονόματά τους
συνδέονταν με τη σύνταξη των δύο διαταγμάτων, ένοχους αίρεσης. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, που αντιμετώπισε αποφασιστικά τόσο τον Τύπο όσο και τον Μονοθελητισμό γενικά, συνελήφθη από τον
έξαρχο της Ιταλίας Θεοδόσιο, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τους δύο
Αναστασίους, τον μαθητή του και τον αποκρισάριο του Πάπα. Αφού κατάλαβαν ότι
δεν πρόκειται να υποχωρήση τον εξορίζουν μαζί με τους άλλους δυο στην Βιζύη της
Θράκης (655).
Τους ανακαλούν στην Κωνσταντινούπολη, για νέα ανάκριση
και μετά την άρνησή τους να υπογράψουν τον Τύπο
τους στέλνουν εξορία στα Πέρβερα (656). Μετά έξη χρόνια τους καλούν πάλι στη
Κωνσταντινούπολη για μια τρίτη προσπάθεια να τους πάρουν με το μέρους τους. Αφού
και οι τρεις αρνήθηκαν να υποκύψουν, αναθεματίσθηκαν, κακοποιήθηκαν και
διαπομπεύθηκαν, “γλώσσαν ένδον από του φάρυγγος και της παραψαυούσης
επιγλωττίδος παρανόμως εκτέμνουσιν” και “σμίλη και σφύρα την δεξιάν των χειρών
εκκόπτουσιν”.
Αν και απλός μοναχός (ὁ ἅγιος
Μάξιμος) για εικοσιπέντε τουλάχιστον χρόνια ήταν ο κύριος εκφραστής της
ορθόδοξης πίστης.
Πηγή: http://www.romanity.org/htm/00_ag_max.htm και ἀπὸ wikipedia
Μὲ αὐτὴν τὴν ἀνάρτηση:
1.
Δίνουμε τὴν πληροφορία ὅτι σὲ Μητροπόλεις ἐφαρμόζεται ἢ προωθεῖται τὸ σχέδιο τῆς
φίμωσης τῶν πιστῶν, μὲ δεσποτικὲς Ἐντολὲς στοὺς ἱερεῖς νὰ μὴ συζητᾶνε ὅ,τι
ἔχει σχέση μὲ τὸν Οἰκουμενισμό!
Πέρα ἀπὸ τὶς συγκεκριμένες Ἐντολὲς ὑπάρχει καὶ τὸ ἴδιο τὸ παράδειγμα τῶν Ἐπισκόπων,
ἀλλὰ καὶ ἡ «καθοδήγηση» ἀπὸ τοὺς πνευματικοὺς νὰ μὴ «ἀνακατεύονται» οἱ πιστοὶ καὶ νὰ μὴ μιλοῦν γιὰ τὰ θέματα τῆς
Πίστεως, ἀφοῦ αὐτά …ὑπάγονται(!) στὴν ἁρμοδιότητα τῶν Ἐπισκόπων καὶ τῶν ὁρισμένων
θεολόγων!
Τοῦτο
πληροφορηθήκαμε ὅτι συμβαίνει στὴν Μητρόπολη τῆς Βέροιας, ἀφοῦ ἐκεῖ ἔχουν δοθεῖ τέτοιες Ἐντολές, εἶναι γνωστὸ δὲ ὅτι ἤδη
ἔχουν «ἐκδιωχθεῖ» δύο ἱερεῖς, ἐπειδὴ
ὁμιλοῦσαν κατὰ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ!
Ἐπίσης,
κάτι παρόμοιο συμβαίνει στὴν Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ὅπου ὁ μητροπολίτης ἔχει
τιμωρήσει καὶ ἀπειλεῖ μὲ μεγαλύτερες τιμωρίες τοὺς πρωτοπρεσβύτερους π. Νικόλαο
Μανώλη καὶ π. Θεόδωρο Ζήση.
Ἐπίσης εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ μητροπολίτης Ἄνθιμος ἔχει
δηλώσει -χωρὶς νὰ ντρέπεται- ὅτι οὐδόλως τὸν ἐνδιαφέρει ἂν κυκλοφορεῖ καὶ δηλητηριάζει ἡ
Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τοὺς πιστοὺς τῆς
Μητροπόλεως στὴν ὁποία εἶναι μοιχεποιβάτης καὶ τὴν ὁποία κακοποιμαίνει
ὡς
μισθωτὸς Ποιμένας! (τουλάχιστον στὸ θέμα τῆς Παναιρέσεως). Διαβάζουμε σὲ
Δήλωση τῆς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης ποὺ δημοσιεύτηκε μὲ Ἐντολή του:
«Όπως καλώς γνωρίζετε, ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.
Άνθιμος έχει συμπληρώσει 41 χρόνια αρχιερατείας στις Ιερὲς Μητροπόλεις
Αλεξανδρουπόλεως και Θεσσαλονίκης και… ουδέποτε ησχολήθη με το θέμα του Οικουμενισμού, ούτε του Αντιοικουμενισμού…»!!! (ἐδῶ)
2. Στὴ συνέχεια παραθέτουμε λίγα στοιχεῖα γιὰ τὴν ἐφαρμογὴ παρόμοιων μέτρων ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες
Ζήνωνα, Ἡράκλειο καὶ Κώνστα τὸν Β΄.
3.
Τέλος παραθέτουμε ἕνα κείμενο ἀπὸ μελέτη τοῦ π. Εὐθυμίου Τρικαμηνᾶ, στὸ ὁποῖο
παρουσιάζεται ἡ στάση τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητῆ στὸ θέμα τῆς Διακοπῆς
Μνημοσύνου ἀπὸ τοὺς αἱρετικούς, ἡ ἄρνησή του δηλαδή, νὰ κοινωνήσει μαζί τους καὶ
τὰ θεόπνευστα ἐπιχειρήματα ποὺ χρησιμοποιεῖ.
Δυστυχῶς οἱ σύγχρονοι Ποιμένες ἀποδεικνύονται
«ὁδηγοὶ τυφλοί». Τόσο ξεκάθαρα, πατέρες, τὰ λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος. Γιατί δὲν τὰ ἐφαρμόζετε; Γιατί δὲν τὸν ἀκολουθεῖτε;
Ἐφαρμογὴ παρόμοιων μέτρων ἀπὸ τοὺς αὐτοκράτορες Ζήνωνα, Ἡράκλειο καὶ Κώνστα τὸν Β΄.
Ο αυτοκράτορας Ζήνων (474-491), απέφευγε να συναριθμήσει τη σύνοδο της Χαλκηδόνας στις προγενέστερες τρεις Οικουμενικές συνόδους και τελικά παραμέρισε δια διαταγμάτων την Δ΄ Οικουμενική Σύνοδο η οποία πλέον δεν μνημονευόταν ως υποχρεωτική. Έτσι, προσπάθησε να ενώσει τους Ορθοδόξους και τους Μονοφυσίτες με διάταγμα, το γνωστό ως «Ενωτικόν». Ο Πάπας Φήλιξ όμως δε δέχτηκε και έτσι άρχισαν οι πρώτες αντιθέσεις ανάμεσα στις δυο Εκκλησίες.
Αργότερα ο αυτοκράτορας Ηράκλειος (610-641), άρχισε συνεννοήσεις με τους Μονοφυσίτες επισκόπους των ανατολικών επαρχιών, για να πετύχει ένα είδος εκκλησιαστικής ενότητας, κάνοντας ορισμένες παραχωρήσεις
στα δογματικά ζητήματα. Φαινόταν ότι η ενότητα θα μπορούσε να
επιτευχθεί αν η Ορθόδοξη Εκκλησία συμφωνούσε να αποδεχθεί δύο μεν φύσεις
αλλά μια ενέργεια και ένα θέλημα του Ιησού. Η
Αντιόχεια και η Αλεξάνδρεια, που αντιπροσωπεύονταν από τους Μονοφυσίτες
Πατριάρχες τους που διόρισε ο Ηράκλειος, ήθελαν να εργαστούν για την επίτευξη μιας συμφωνίας. Εναντίον όμως του Μονοθελητισμού εξεγέρθηκε ο μοναχός Σωφρόνιος από την Παλαιστίνη. Προβλέποντας ο Ηράκλειος μεγάλες θεολογικές διαμάχες εξέδωσε την «Έκθεση»,
τη διατύπωση δηλαδή της διδασκαλίας περί μιας θέλησης του Χριστού. Το
χριστολογικό μέρος του κειμένου αυτού το συνέθεσε ο Πατριάρχης Σέργιος. Ο
αυτοκράτορας έλπιζε ότι η Έκθεση θα συντελούσε πολύ στη συνδιαλλαγή των Μονοφυσιτών με τους Ορθοδόξους, αλλά οι ελπίδες του διαψεύσθηκαν.
Τέλος, ο αυτοκράτορας Κώνστας ο Β΄
(642-668), παρέμενε ακόμα οπαδός του Μονοθελητισμού, αν και η κίνηση
αυτή είχε χάσει την πολιτική της σημασία. Μετά την απώλεια της Αιγύπτου,
που καταλήφθηκε από τους Άραβες, ο αυτοκράτορας έκανε αρκετές
προσπάθειες για να συμβιβασθεί με τον Πάπα, και προσφέρθηκε να κάνει
αρκετές μεταβολές των δογμάτων του Μονοθελητισμού. Έχοντας σκοπό τη
συμφιλίωση, ο Κώνστας Β' εξέδωσε το 648 τον «Τύπο», ο ποίος απαγόρευε κάθε συζήτηση σχετική με τις δύο ενέργειες ή θελήσεις του Χριστού. Εκτός από την απαγόρευση αυτή, ο Τύπος διέταζε την εξαφάνιση των εγγράφων συζητήσεων επί του θέματος, δηλαδή την Έκθεση
του Ηρακλείου, που είχε τοποθετηθεί στο νάρθηκα της Αγίας Σοφίας. Το
μέτρο όμως αυτό του Κώνστα δεν πέτυχε την ποθητή θρησκευτική ειρήνη.
Μπροστά στους αντιπροσώπους του ελληνικού κλήρου, στη Σύνοδο του
Λατερανού, (649), της οποίας κύριο πρόσωπο ήταν ο άγιος Μάξιμος, ο Πάπας Μαρτίνος καταδίκασε το Μονοθελητισμό και «την πολύ ασεβή Έκθεση (impiissima Ecthesis)» και «τον φαύλο Τύπο
(scelerosus Typus)» και κήρυξε όλους εκείνους, που τα ονόματά τους
συνδέονταν με τη σύνταξη των δύο διαταγμάτων, ένοχους αίρεσης. Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, που αντιμετώπισε αποφασιστικά τόσο τον Τύπο όσο και τον Μονοθελητισμό γενικά, συνελήφθη από τον
έξαρχο της Ιταλίας Θεοδόσιο, οδηγήθηκε στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τους δύο
Αναστασίους, τον μαθητή του και τον αποκρισάριο του Πάπα. Αφού κατάλαβαν ότι
δεν πρόκειται να υποχωρήση τον εξορίζουν μαζί με τους άλλους δυο στην Βιζύη της
Θράκης (655).
Πηγή: http://www.romanity.org/htm/00_ag_max.htm και ἀπὸ wikipedia
