Ως προς την υποδοχήν Λειψάνων της Αγίας Ελένης
Του Αρχιμ. Νεκταρίου Ζιόμπολα
Και τώρα αβίαστα τίθεται το ερώτημα: Πως ιστορικά και πνευματικά
συνδέεται «Κων/λη – Βενετία – Αθήνα»; Πως χαρακτηρίστηκε η αναμενόμενη
«υποδοχή Τιμίου Ξύλου και Ιερού Σκηνώματος Αγίας Ελένης της
Ισαποστόλου»; Μάλιστα ως «ένα κορυφαίο γεγονός μνήμης για τη Ρωμιοσύνη
και την Ευρώπη»; Πως «δένουν» όλα αυτά που αναφέρονται στο διαφημιστικό –
ενημερωτικό έντυπο της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος
δια την υποδοχή εκ της πόλεως Βενετίας της Ιταλίας, που θα γίνει την 14η
Μαΐου μπροστά στο Δημαρχείο του Αιγάλεω παρουσία του Μακ. Αρχιεπισκόπου
Αθηνών κ. Ιερωνύμου», και το οποίο κλείνει, «μετά της εν Κυρίω αγάπης
και τιμής, † Ο Φαναρίου Αγαθάγγελος, Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής
Διακονίας».
Κατ’ αρχήν ως προς τα Ιερά Λείψανα, αφού είναι δεδομένο ότι πάμπολλα αρπάγησαν από τους Λατίνους στις ληστρικές Σταυροφορίες. Τώρα μας κάνουν χάρη και με αυτό τον ερχομό και «βαπτίζεται» ως προς τα της υποδοχής ως «κορυφαίο γεγονός μνήμης»; Ταιριάζει, αντέχει στο σήμερα: Κων/λη – Βενετία – Ρωμιοσύνη και Ευρώπη;
Τα μεγέθη αυτών διάκεινται ακόμη και εχθρικώς και αυτό δεν είναι αυθαίρετο. Στο ως άνω έντυπο γίνεται λόγος και περί Μ. Κωνσταντίνου. Το «καυτό» ερώτημα: Δέχθηκε, συγχώρησε ο Παπισμός την μεταφορά της πρωτευούσης από Ρώμη στην Κων/λη; Ποτέ. Έλαβε ποτέ Πάπας το όνομα Κωνσταντίνος; Ποτέ. Απεναντίας εύκολα τους τελευταίους αιώνες κάποιοι απ’ αυτούς λαμβάνουν το όνομα Ουρβανός. Ποίος είναι αυτός; Ούγγρος παπικός, όπου μάλλον με παπικά χρήματα ως μηχανικός κατασκεύασε το μεγάλο εκείνο μηχάνημα εκτοξευτού βλημάτων μεγέθους κατά των τειχών της Κων/λης κατά την πτώση αυτής. Πανηγύρισαν δε τον χαμό της Βασιλεύουσας και τίμησαν και τιμούν το όνομα εκείνου. Αγνοείται δε το ποία θέση έχει στους Παπικούς το όνομα της Αγίας Ελένης.
Ως προς το αναφερόμενο Ρωμιοσύνη και Ευρώπη, σαφώς τονίζουμε ότι έστω από τον 20ο αιώνα έως σήμερα καμιά σχέση, αφού στη γηραιά Ήπειρο κυριαρχεί ο αιρετικός Παπισμός και ο προερχόμενος από τα αίματα αυτού Προτεσταντισμός. Συνεπώς λάθος τα σοφισθέντα από τον Επίσκοπο Αγαθάγγελο, δεν αντέχουν, μάλιστα ως «κορυφαίο γεγονός μνήμης». Δεν υπάρχει Ρωμιοσύνη στην Ευρώπη.
Έγινε λόγος προ μηνών ότι ο κ. Αγαθάγγελος μετέβη στη Βενετία (άραγε με ποία άδεια), και εκεί διαμόρφωσε, τα όποια της Ισαποστόλου λείψανα σε είδος λάρνακος σε μέγεθος ανθρωπίνου σώματος, και με ενδύματα, που «αντέχουν» ορθοδόξως. Επιφανειακά σκεπάζονται – καλύπτονται με τωρινή εικόνα της αγ. Ελένης. Έτσι – σύμφωνα με το έντυπο- θα φθάσουν στην Ελλάδα.
Πρωτάκουστη η εφεύρεση προς προσκύνηση λειψάνων. Ορθοδόξως οι πιστοί ασπάζονται απευθείας, τα όποια λείψανα. Απαράδεκτο ήταν και εκείνο το αλλόκοτο είδος κιβωτίου, όταν ήλθαν τα όποια της Αγ. Βαρβάρας.
Ένα βασικό ζητούμενο είναι το αν όντως τα όποια λείψανα ανοίκουν στην αγία Ελένη. Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Κρήτης κυρός Τιμόθεος Παπουτσάκης, είχε δηλώσει ότι ένας τρόπος ελέγχου το αν λείψανα είναι αγίου ακόμη και όποιου, είναι να ευρεθεί πλησίον πρόσωπο που κατέχεται από δαιμονικό στοιχείο. Όταν είναι πιστά-γνήσια ωρύεται, φεύγει, εάν ψεύτικα κοινού ανθρώπου, ειρωνεύεται, χλευάζει…
Ανεξάρτητα πάντως τα έτοιμα να έλθουν λείψανα, σαφώς δεν έχουν καθαρά, πνευματικά κίνητρα, δεν είναι φυσιολογική η όλη κίνηση και από αιρετικά χέρια, αλλά τεχνικής φύσεως με ελατήρια άγνωστα η και ύπουλα αρνητικά. Παρά την τόση προετοιμασία -είδος διαφημίσεως ακόμη και στο μετρό αφίσσα και δια του Ραδιοφώνου της Εκκλησίας, το όλο γεγονός κατά βάθος παρουσιάζεται ως ένα είδος φιάσκου, φιγούρα ανορθόδοξη και υπό αίρεση, παρά την όποια ετοιμασία προς υποδοχή.
Έγινε λόγος ότι στην Σύνοδο της Εκκλησίας δια το όλο αυτό θέμα υπήρξαν διαφωνίες – διαμαρτυρίες, δια τας ενεργείας του Επισκόπου Αγαθαγγέλου. Είχε προφανώς μόνος του καταρτίσει πρόγραμμα υποδοχής ξένων αρχηγών Κρατών κ.λπ., που τελικά φαίνεται δεν του έγινε αυτό. Με άλλα λόγια ο Επίσκοπος αυτός και λόγω θέσεως παρουσιάζεται τρόπον τινά ανεξέλεκτος.
Τελικά, εφόσον η υποδοχή θα γίνει από τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο σημαίνει ότι τα εν λόγω αντικείμενα τα φέρνει η Εκκλησία, και το ζητούμενο ως αρνητικό από που έρχονται, από τον αιρετικό Παπισμό. Άραγε θα συνοδεύονται και από Καρδηνάλιο, όπως εις το της Αγ. Βαρβάρας;
Να τονισθεί δε και τούτο, ότι τα όποια λείψανα -και πολλά κλοπιμαία- στον παπικό κόσμο υπέχουν απλώς μουσειακή θέση. Τόσο αντίθετη σχέση με εμάς ως προς τον σεβασμό και την προσκύνηση, όπου τυγχάνουν άκρας τιμής.
Έγινε λόγος ότι μεταξύ των λειψάνων της Αγ. Ελένης υπάρχει και τμήμα της κάρας της Αγίας. Εδώ να μου επιτραπεί να αναφέρω ότι σε ανύποπτο χρόνο ασχολήθηκα ιδιαιτέρως με τους Αγ. Κων/νο και Ελένη, και ήλθε σε γνώση μου φωτογραφία, ότι η κάρα της Αγίας ευρίσκεται σε δυτικό καθεδρικό ναό στην Πόλη Trier της Γερμανίας, την οποία και παραθέτω, και όπου ευκρινώς φαίνεται το όνομα της Αγίας.
Ενώ ελέχθη ότι κακώς γίνεται λόγος «περί σκηνώματος» αλλά απλώς περί κάποιων λειψάνων, τελικά παρέμεινε περί «Ιερού Σκηνώματος». Απαράδεκτο από πάσης απόψεως. Και ο αποχρών λόγος προς εντυπωσιασμό και όχι μόνο;
Αφού τόσο επίσημα και αυτό, μήπως είμεθα για κλάματα Ιερεμίου;
Προκειμένου περί αυτής της υποδοχής τα όποια λείψανα θα συνοδεύονται και από κάποιο τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, αφού τόσο συνδέεται με το Σταυρό αυτή η Αγία. Άραγε θα είναι γνήσιο από παπικά χέρια, όπου όλα αμφισβητούνται; Υπάρχει στην Ι. Μ. Ξηροποτάμου ως γνωστόν το μεγαλύτερο που υπάρχει, μάλιστα και με οπή καρφίου. Τι ποιό ορθόδοξο προγραμματισμένα να ήρχετο στην Αθήνα προς προσκύνηση τις ημέρες του Σεπτεμβρίου, όπου και η εορτή της Υψώσεως.
Και ένα ερώτημα: Όλες αυτές οι κινήσεις, πρωτοβουλίες ανήκουν στα καθήκοντα του Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας; Έλυσε όλα τα θέματα της αποστολής του και άρχισε ταξίδια στο Βατικανό; Δεν του έφθανε τα όσα και λίγα άκουσε, που τόλμησε να προσφέρει εικόνα Βυζαντινού τύπου τον «άγιο» Φραγκίσκο στον Πάπα Φραγκίσκο; Και μόνο αυτή του η ενέργεια τον καθιστά άκρως λατινόφρονα και ιδού η συνέχεια – σχέση με τους Παπικούς. Ωσάν εδώ να έχει θέση η τολμηρή όντως φράση του Φωτίου Κόντογλου ότι: «Ο φιλοπαπισμός κατήντησε πιο σιχαμερός και από αυτόν τον Παπισμό».
Ο υπογράφων το παρόν γνωρίζει ότι καίρια θα δυσαρεστήσει ανθρώπους της Εκκλησίας. Όμως τα ελατήρια του είναι αγνά-ορθόδοξα. Τέθηκε γενικά και θέμα συνειδήσεως με αυτή την μεταφορά και σε εποχή αναβρασμού μας με τους παπικούς. Προέχει η αλήθεια, η οποία στο όλο θέμα πάσχει και έχει κενά.
Τι και αν στην επίσημη αυτή υποδοχή θα είναι και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και άλλοι επίσημοι, ουδόλως κατά βάθος μειώνεται η τόλμη – ευθύνη όσοι έτσι θέλησαν για ένα γενικό γι’ αυτούς ενθουσιασμό και αγνώστους πονηρούς σκοπούς με σχέσεις με το Βατικανό.
Βέβαια, μετά από τέτοια υποδοχή, που προηγήθηκε πολλή διαφήμιση, είναι φυσικό να σπεύση κόσμος πιστός να προσκυνήσει, και εφ’ όσον πρόκειται περί ιερού Προσώπου, όπου ο λαός τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό. Θα σπεύσει και με το δεδομένο ότι όσα επιλήψιμα αναφέρθηκαν παντελώς τα αγνοεί.
Συνεπώς ως συνέχεια μη σπεύσουν να πουν ότι για το λαό του Θεού όλα έγιναν, επομένως πέτυχε η όλη παρουσία και ο ερχομός των ιερών αντικειμένων. Τότε θα δρουν οι ψευδαισθήσεις, αφού ο ερχομός από την αιρετική Δύση στερείται ειλικρινών ελατηρίων πέρα ως πέρα. Γενικά στο όλο θέμα αυτής της μεταφοράς, υπάρχει και η άλλη πλευρά.
πηγή
Κατ’ αρχήν ως προς τα Ιερά Λείψανα, αφού είναι δεδομένο ότι πάμπολλα αρπάγησαν από τους Λατίνους στις ληστρικές Σταυροφορίες. Τώρα μας κάνουν χάρη και με αυτό τον ερχομό και «βαπτίζεται» ως προς τα της υποδοχής ως «κορυφαίο γεγονός μνήμης»; Ταιριάζει, αντέχει στο σήμερα: Κων/λη – Βενετία – Ρωμιοσύνη και Ευρώπη;
Τα μεγέθη αυτών διάκεινται ακόμη και εχθρικώς και αυτό δεν είναι αυθαίρετο. Στο ως άνω έντυπο γίνεται λόγος και περί Μ. Κωνσταντίνου. Το «καυτό» ερώτημα: Δέχθηκε, συγχώρησε ο Παπισμός την μεταφορά της πρωτευούσης από Ρώμη στην Κων/λη; Ποτέ. Έλαβε ποτέ Πάπας το όνομα Κωνσταντίνος; Ποτέ. Απεναντίας εύκολα τους τελευταίους αιώνες κάποιοι απ’ αυτούς λαμβάνουν το όνομα Ουρβανός. Ποίος είναι αυτός; Ούγγρος παπικός, όπου μάλλον με παπικά χρήματα ως μηχανικός κατασκεύασε το μεγάλο εκείνο μηχάνημα εκτοξευτού βλημάτων μεγέθους κατά των τειχών της Κων/λης κατά την πτώση αυτής. Πανηγύρισαν δε τον χαμό της Βασιλεύουσας και τίμησαν και τιμούν το όνομα εκείνου. Αγνοείται δε το ποία θέση έχει στους Παπικούς το όνομα της Αγίας Ελένης.
Ως προς το αναφερόμενο Ρωμιοσύνη και Ευρώπη, σαφώς τονίζουμε ότι έστω από τον 20ο αιώνα έως σήμερα καμιά σχέση, αφού στη γηραιά Ήπειρο κυριαρχεί ο αιρετικός Παπισμός και ο προερχόμενος από τα αίματα αυτού Προτεσταντισμός. Συνεπώς λάθος τα σοφισθέντα από τον Επίσκοπο Αγαθάγγελο, δεν αντέχουν, μάλιστα ως «κορυφαίο γεγονός μνήμης». Δεν υπάρχει Ρωμιοσύνη στην Ευρώπη.
Έγινε λόγος προ μηνών ότι ο κ. Αγαθάγγελος μετέβη στη Βενετία (άραγε με ποία άδεια), και εκεί διαμόρφωσε, τα όποια της Ισαποστόλου λείψανα σε είδος λάρνακος σε μέγεθος ανθρωπίνου σώματος, και με ενδύματα, που «αντέχουν» ορθοδόξως. Επιφανειακά σκεπάζονται – καλύπτονται με τωρινή εικόνα της αγ. Ελένης. Έτσι – σύμφωνα με το έντυπο- θα φθάσουν στην Ελλάδα.
Πρωτάκουστη η εφεύρεση προς προσκύνηση λειψάνων. Ορθοδόξως οι πιστοί ασπάζονται απευθείας, τα όποια λείψανα. Απαράδεκτο ήταν και εκείνο το αλλόκοτο είδος κιβωτίου, όταν ήλθαν τα όποια της Αγ. Βαρβάρας.
Ένα βασικό ζητούμενο είναι το αν όντως τα όποια λείψανα ανοίκουν στην αγία Ελένη. Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Κρήτης κυρός Τιμόθεος Παπουτσάκης, είχε δηλώσει ότι ένας τρόπος ελέγχου το αν λείψανα είναι αγίου ακόμη και όποιου, είναι να ευρεθεί πλησίον πρόσωπο που κατέχεται από δαιμονικό στοιχείο. Όταν είναι πιστά-γνήσια ωρύεται, φεύγει, εάν ψεύτικα κοινού ανθρώπου, ειρωνεύεται, χλευάζει…
Ανεξάρτητα πάντως τα έτοιμα να έλθουν λείψανα, σαφώς δεν έχουν καθαρά, πνευματικά κίνητρα, δεν είναι φυσιολογική η όλη κίνηση και από αιρετικά χέρια, αλλά τεχνικής φύσεως με ελατήρια άγνωστα η και ύπουλα αρνητικά. Παρά την τόση προετοιμασία -είδος διαφημίσεως ακόμη και στο μετρό αφίσσα και δια του Ραδιοφώνου της Εκκλησίας, το όλο γεγονός κατά βάθος παρουσιάζεται ως ένα είδος φιάσκου, φιγούρα ανορθόδοξη και υπό αίρεση, παρά την όποια ετοιμασία προς υποδοχή.
Έγινε λόγος ότι στην Σύνοδο της Εκκλησίας δια το όλο αυτό θέμα υπήρξαν διαφωνίες – διαμαρτυρίες, δια τας ενεργείας του Επισκόπου Αγαθαγγέλου. Είχε προφανώς μόνος του καταρτίσει πρόγραμμα υποδοχής ξένων αρχηγών Κρατών κ.λπ., που τελικά φαίνεται δεν του έγινε αυτό. Με άλλα λόγια ο Επίσκοπος αυτός και λόγω θέσεως παρουσιάζεται τρόπον τινά ανεξέλεκτος.
Τελικά, εφόσον η υποδοχή θα γίνει από τον Μακ. Αρχιεπίσκοπο σημαίνει ότι τα εν λόγω αντικείμενα τα φέρνει η Εκκλησία, και το ζητούμενο ως αρνητικό από που έρχονται, από τον αιρετικό Παπισμό. Άραγε θα συνοδεύονται και από Καρδηνάλιο, όπως εις το της Αγ. Βαρβάρας;
Να τονισθεί δε και τούτο, ότι τα όποια λείψανα -και πολλά κλοπιμαία- στον παπικό κόσμο υπέχουν απλώς μουσειακή θέση. Τόσο αντίθετη σχέση με εμάς ως προς τον σεβασμό και την προσκύνηση, όπου τυγχάνουν άκρας τιμής.
Έγινε λόγος ότι μεταξύ των λειψάνων της Αγ. Ελένης υπάρχει και τμήμα της κάρας της Αγίας. Εδώ να μου επιτραπεί να αναφέρω ότι σε ανύποπτο χρόνο ασχολήθηκα ιδιαιτέρως με τους Αγ. Κων/νο και Ελένη, και ήλθε σε γνώση μου φωτογραφία, ότι η κάρα της Αγίας ευρίσκεται σε δυτικό καθεδρικό ναό στην Πόλη Trier της Γερμανίας, την οποία και παραθέτω, και όπου ευκρινώς φαίνεται το όνομα της Αγίας.
Ενώ ελέχθη ότι κακώς γίνεται λόγος «περί σκηνώματος» αλλά απλώς περί κάποιων λειψάνων, τελικά παρέμεινε περί «Ιερού Σκηνώματος». Απαράδεκτο από πάσης απόψεως. Και ο αποχρών λόγος προς εντυπωσιασμό και όχι μόνο;
Αφού τόσο επίσημα και αυτό, μήπως είμεθα για κλάματα Ιερεμίου;
Προκειμένου περί αυτής της υποδοχής τα όποια λείψανα θα συνοδεύονται και από κάποιο τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, αφού τόσο συνδέεται με το Σταυρό αυτή η Αγία. Άραγε θα είναι γνήσιο από παπικά χέρια, όπου όλα αμφισβητούνται; Υπάρχει στην Ι. Μ. Ξηροποτάμου ως γνωστόν το μεγαλύτερο που υπάρχει, μάλιστα και με οπή καρφίου. Τι ποιό ορθόδοξο προγραμματισμένα να ήρχετο στην Αθήνα προς προσκύνηση τις ημέρες του Σεπτεμβρίου, όπου και η εορτή της Υψώσεως.
Και ένα ερώτημα: Όλες αυτές οι κινήσεις, πρωτοβουλίες ανήκουν στα καθήκοντα του Διευθυντού της Αποστολικής Διακονίας; Έλυσε όλα τα θέματα της αποστολής του και άρχισε ταξίδια στο Βατικανό; Δεν του έφθανε τα όσα και λίγα άκουσε, που τόλμησε να προσφέρει εικόνα Βυζαντινού τύπου τον «άγιο» Φραγκίσκο στον Πάπα Φραγκίσκο; Και μόνο αυτή του η ενέργεια τον καθιστά άκρως λατινόφρονα και ιδού η συνέχεια – σχέση με τους Παπικούς. Ωσάν εδώ να έχει θέση η τολμηρή όντως φράση του Φωτίου Κόντογλου ότι: «Ο φιλοπαπισμός κατήντησε πιο σιχαμερός και από αυτόν τον Παπισμό».
Ο υπογράφων το παρόν γνωρίζει ότι καίρια θα δυσαρεστήσει ανθρώπους της Εκκλησίας. Όμως τα ελατήρια του είναι αγνά-ορθόδοξα. Τέθηκε γενικά και θέμα συνειδήσεως με αυτή την μεταφορά και σε εποχή αναβρασμού μας με τους παπικούς. Προέχει η αλήθεια, η οποία στο όλο θέμα πάσχει και έχει κενά.
Τι και αν στην επίσημη αυτή υποδοχή θα είναι και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας και άλλοι επίσημοι, ουδόλως κατά βάθος μειώνεται η τόλμη – ευθύνη όσοι έτσι θέλησαν για ένα γενικό γι’ αυτούς ενθουσιασμό και αγνώστους πονηρούς σκοπούς με σχέσεις με το Βατικανό.
Βέβαια, μετά από τέτοια υποδοχή, που προηγήθηκε πολλή διαφήμιση, είναι φυσικό να σπεύση κόσμος πιστός να προσκυνήσει, και εφ’ όσον πρόκειται περί ιερού Προσώπου, όπου ο λαός τρέφει ιδιαίτερο σεβασμό. Θα σπεύσει και με το δεδομένο ότι όσα επιλήψιμα αναφέρθηκαν παντελώς τα αγνοεί.
Συνεπώς ως συνέχεια μη σπεύσουν να πουν ότι για το λαό του Θεού όλα έγιναν, επομένως πέτυχε η όλη παρουσία και ο ερχομός των ιερών αντικειμένων. Τότε θα δρουν οι ψευδαισθήσεις, αφού ο ερχομός από την αιρετική Δύση στερείται ειλικρινών ελατηρίων πέρα ως πέρα. Γενικά στο όλο θέμα αυτής της μεταφοράς, υπάρχει και η άλλη πλευρά.
πηγή
