Ἡ ΕΚΥΟ μεθοδεύει μέ ἀπαράδεκτον τρόπον
τήν ἐκποίησιν σχεδόν τοῦ συνόλου τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας!
ΘΑ ΑΠΟΤΡEΨΟΥΝ
ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΙΝ ΤΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ;
Ἡ ἐπιστολή Ζαμπέλη ἀποτελεῖ τό καψούλι,
ὥστε νά πυροδοτηθοῦν ἐκκλησιαστικά οἰκονομικά σκάνδαλα καί ὄχι μόνον;
Γράφει ὁ κ. Γεώργιος Τραμπούλης, θεολόγος
Εἴδηση ἀποτελεῖ ἡ ἐπιστολή τοῦ Οἰκονομολόγου καί τέως Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Οἰκονομικῶν (ΕΚΥΟ) κ. Ἀντωνίου Ζαμπέλη πρός τούς Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε στό ἱστολόγιο Ἑξάψαλμος στίς 24/3/21, μέ τήν ὁποία καταγγέλλεται ὁ τρόπος πού προχωρᾶ ἡ Ὑπηρεσία στήν ἐκποίηση “σχεδόν τοῦ συνόλου τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας”, ὁ ὁποῖος μάλιστα “εἶναι τεχνικῶς ἀπαράδεκτος” κατὰ τὴν κρίση τῆς ἐπιστολῆς. Ἄξιο ἀναφορᾶς εἶναι ὅτι οἱ σχετικές καταγγελίες γίνονται ὄχι ἀπό ἕνα τυχαῖο πρόσωπο, ἀλλά ἀπό τόν πρώην Γενικό Διευθυντή τῆς ΕΚΥΟ, πού σημαίνει ὅτι τά ἐρωτήματα πού τίθενται χρήζουν ἄμεσων ἀπαντήσεων.
Πρόκειται στήν πραγματικότητα, ἐάν τελικά πραγματοποιηθῆ ἡ ἐκποίηση, γιά τήν τελευταία λεηλάτηση τῆς ἐναπομεινάσης ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, ἀφοῦ “ἀφοροῦν σέ δεκάδες ἑκατομμύρια ἀκίνητης καί κινητῆς περιουσίας”.
“Σπεύδουν καί δημοσιοποιοῦν «λοτταρία ἀξιοποιήσεων»
στό ἕνα τρίτο τῆς ἐκτιμητέας ἀξίας”
Μέ τίς δύο διακηρύξεις πού ἀναρτήθηκαν ἀπό τήν ΕΚΥΟ ἐπιδιώκεται ἡ ἐκποίηση μαζικά δεκάδων ἀκινήτων τεράστιου οἰκονομικοῦ ἐνδιαφέροντος. Πρόκειται γιά ἀξιόλογα οἰκόπεδα, ὅπως ἀναφέρθηκε στόν Τύπο, μέσα στόν ἀστικό ἱστό καί σέ κομβικά σημεῖα στούς Νομούς Ἀττικῆς καί Θεσσαλονίκης τεράστιας ἀξίας, τά λεγόμενα ἐκκλησιασικά φιλέτα. Μεταξύ αὐτῶν συγκαταλλέγονται τό ἀκίνητο τῶν 80 στρεμμάτων (ὀρφανοτροφεῖο θηλέων) ἀπέναντι ἀπό τόν Ἀστέρα Βουλιαγμένης, τά 1000 καί πλέον στρέμματα στήν Φασκομηλιά, στήν περιοχή μεταξύ Βούλας καί Βουλιαγμένης, ἀλλά καί στήν Θεσσαλονίκη γύρω ἀπό τόν Λευκό Πύργο.
Ὁ κ. Ἀντώνιος Ζαμπέλης μεταξύ τῶν καίριων ἐρωτημάτων πού θέτει εἶναι “Μά εἶναι δυνατόν νά ἀναζητοῦνται σοβαροί ἐπενδυτές, γιά νά ἐπενδύσουν στήν ἀκίνητη περιουσία τῆς Ἐκκλησίας μας καί μάλιστα στό σύνολό της, ὅταν ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει ἰδέα πόσο ἀξίζει ἡ περιουσία Της;”. Καί τονίζει σέ ἄλλο σημεῖο, “σπεύδουν τώρα καί δημοσιοποιοῦν «λοτταρία ἀξιοποιήσεων» στό ἕνα τρίτο τῆς ἐκτιμητέας ἀξίας (βλέπε Ὠκεανύδα στήν Βουλιαγμένη) καί μέ ἐπιμύθιο τῆς πρωτοβουλίας «μά τώρα τά ἀξιοποιοῦμε καί δέν κάθονται τά ἀκίνητά μας».”, νά σημειώσουμε ὅτι σύμφωνα μέ τό ἱστολόγιο the PRESSROOM 13/3/21 οἱ δύο προκηρύξεις γίνονται “προφανῶς μέ τίς εὐλογίες τῆς κυβέρνησης”.
Ἀποτελεῖ ἱεροσυλίαν νά παραμένουν
νεκρά τά ὑλικά ἐκκλησιαστικά ἀγαθά
Ὁ μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος Α΄ (μέ τό σχέδιο Παλαιοκρασᾶ) στό πόνημά του Περί τοῦ Οἰκονομικοῦ προβλήματος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τό 1975 σημείωνε ὅτι “τό ὀρθόν εἶναι ὄχι νά μή ἔχη περιουσίαν ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά τήν περιουσίαν Της πρέπει μέ φόβον Θεοῦ καί μέ τήν συναίσθησιν,ὅτι ἡ περιουσία αὐτή εἶναι ἱερά, νά προσπαθοῦν ὅσοι τήν διαχειρίζονται, νά διατίθεται αὕτη διά τήν στοιχειώδη συντήρησιν τῶν ἐργατῶν τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου καί διά τά λοιπά ἔξοδα τῆς ἱεραποστολῆς, ὡς καί διά τά ἔργα τῆς Ἀγάπης μόνον. Διότι ἀποτελεῖ ἱεροσυλίαν νά χρησιμοποιῆται ἡ περιουσία τῆς Ἐκκλησίας, διά νά πλουτίζουν ἀτομικῶς ὅσοι τήν διαχειρίζονται, ἀλλά καί τό νά παραμένουν νεκρά τά ὑλικά ἐκκλησιαστικά ἀγαθά… Θεμέλιον τῆς ὅλης προσπαθείας μας ἀποτελεῖ ὁ διακαής πόθος τῆς μετουσιώσεως τῆς ὕλης εἰς πνευματικόν ἔργον…ἡ ἐκκλησία ἐξακολουθεῖ νά κατέχη μίαν περιουσίαν, ἡ ὁποία θά τῆς ἐπέτρεπε νά εἶναι ἀπολύτως αὐτάρκης. Τοῦτο ὅμως θά ἦτο δυνατόν νά ἐπιτευχθῆ ὑπό ἕνα καί μόνον, ἀλλά ἀπολύτως ἀπαραίτητον ὅρον. Ὅτι, δηλαδή, ἡ τεράστια αὐτή περιουσία θά ἔπρεπε νά ἀξιοποιηθῆ. Διότι ἡ περιουσία τῆς Ἐκκλησίας ἦτο καί παραμένει, λυποῦμαι δέ πού τό λέγω καί δημοσίᾳ, καί θά παραμένη ἀναξιοποίητος ἐπί μακρόν… Δυστυχῶς διά τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἡ πρόβλεψίς μου ἐκείνη ἐπαλήθευσε μέχρι κεραίας,… Διότι, ὡς ἐκ τῶν ὑστέρων ἀποδεικνύεται, εἶχεν ἑτοιμασθῆ ἐπιμελῶς ὑπονομευτικόν ἐπιτελικόν σχέδιον. Εἰς τόν καταρτισμόν καί τήν ἐκτέλεσιν τοῦ ἐπιτελικοῦ αὐτοῦ σχεδίου, ὡς δύναταί τις ἐκ τῶν ὑστέρων νά συμπεράνη, μετεῖχον ὄχι μόνον ἐκκλησιαστικοί παράγοντες, ἀλλά καί ἄλλα πολλά πρόσωπα καί ἄλλαι σκοτειναί δυνάμεις, αἱ ὁποῖα δροῦν συνήθως ἐκ τῶν παρασκηνίων…”, οἱ ὁποῖοι τελικά ἀπέτρεψαν τό σχέδιο τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου γιά τήν πλήρη καταγραφή καί ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιασικῆς περιουσίας.
Σκάνδαλον πού βρίσκεται ἐν ὑπνώσει εἰς τά πολιτικά συρτάρια, ὡς ὅπλον
καί μέσον κυβερνητικοῦ ἐκβιασμοῦ
Σήμερα, μετά ἀπό διάφορες ἀγοροπωλησίες καί περίεργες συναλλαγές μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἐπιχειρηματιῶν, ἡ ἐκκλησιαστική περιουσία ἔχει ἀποδεκατισθῆ σέ μεγάλο βαθμό. Χαρακτηριστική ἦταν ἡ ὑπόθεση, ὅπου “ὁ εἰσαγγελέας ἀναζητοῦσε ἀκόμα καί στό στενό περιβάλλον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τά πρόσωπα πού εὐθύνονταν γιά τήν ἀγοροπωλησία οἰκοπέδου, πού ζημίωσε μέ ἀρκετά ἑκατομμύρια εὐρώ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος”… “Ἀγοροπωλησία ἡ ὁποία εἶχε γίνει”, ὅπως ἀναφέρει τό Παρόν τῆς Κυριακῆς στὸ δημοσίευμα “Στὸ Πραιτώριο στενοὶ Συνεργάτες τοῦ Ἀρχιεπισκόπου” τοῦ Ν. Παπαδημητρίου, στίς 15/8/2010, “ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὅταν τά γραφεῖα τῶν ὑπηρεσιῶν τῆς Ἐκκλησίας ἦταν κλειστά”.
Ἐπίσης, ἀναπάντητα ἐρωτήματα ὑπάρχουν, ἐξ ὅσων μᾶς πληροφοροῦν, γιά τό μή παραγραφέν κακούργημα, τό ὁποῖο ἐσχετίζετο μέ τό τεράστιο σκάνδαλο πού ἀφοροῦσε τήν ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, πρό τῶν Ἀρχιεπισκοπικῶν ἐκλογῶν 1995-1998. Σκάνδαλο τό ὁποῖο βρίσκεται ἐν ὑπνώσει στά εἰσαγγελικά συρτάρια καί στά δημοσιογραφικά. Κυρίως ὅμως καί προτίστως στά πολιτικά, ὡς ὅπλο καί μέσο κυβερνητικοῦ ἐκβιασμοῦ. Ἔτσι, σήμερα ἐκποιοῦνται τά τελευταῖα φιλέτα τῆς τεράστιας ἐκείνης περιουσίας, μέ τρόπους μάλιστα “τεχνικῶς ἀπαράδεκτους”, ὅπως καταγγέλλει ὁ κ. Ζαμπέλης.
Ὁ τρόπος ἀξιοποίησης τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας δέν πρέπει νά ὑπάγεται στήν λογική τοῦ τραπεζικοῦ συστήματος οὔτε τῶν ἰδιωτῶν ἐπενδυτῶν, οἱ ὁποῖοι ἐνδιαφέρονται ἀποκλειστικά γιά τήν αὔξηση τῶν ἀτομικῶν τους κερδῶν οὔτε βέβαια καί σέ συνεργασίες μέ τό Κράτος πού δυστυχῶς ἔχει ἀποδειχθῆ ἱστορικά ἀναξιόπιστο. Τό δίλημμά μας δέν εἶναι ἄν θά διαχειριστοῦν τήν ἱερά περιουσία τοῦ Χριστοῦ καί τῶν πτωχῶν σκληροί ἐπενδυτές καί κερδοσκόποι ἤ ἄσχετοι Μητροπολίτες, ἀλλά συνετοί ἄνθρωποι, κληρικοί καί λαϊκοί, πού θά ξέρουν πρῶτα τί σημαίνει κοινωφελής διαχείριση καί ποιοί εἶναι αὐτοί οἱ τρόποι τῆς κοινωφελοῦς διαχειρίσεως. Αὐτό δέν γίνεται οὔτε μέ κρυφά ἀνακτοβούλια μεμυημένων Μητροπολιτῶν οὔτε μέ ἐκτιμητές περιουσίας τραπεζῶν, ἀλλά μέ τά κατάλληλα πρόσωπα, μέ καλούς ποιμένες καί λαϊκούς, πού ὡς πρῶτο καί κύριο μέλημά τους θά εἶναι νά ἐπιζητοῦν τήν ἐπικράτηση “τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ”. Δηλαδή, στήν πνευματική διάσταση τῆς διαχείρισης τοῦ χρήματος νά ὑπάρχη ἐσωτερική συνέπεια λόγων καί ἔργων, γιά νά μή χαθῆ ἡ τελευταία εὐκαιρία πού δίνεται στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ἡ ὁποία θά τῆς ἐπιτρέψη νά εἶναι οἰκονομικά αὐτάρκης ἀπέναντι σέ ἕνα Κράτος πού μοναδικό σκοπό ἔχει τήν πλήρη καθ’ ὑπόταξή της.
Καλοῦνται οἱ Μητροπολῖται
νά ἀπαντήσουν εἰς τά καίρια ἐρωτήματα
Γιά τόν λόγο αὐτό καλοῦνται οἱ Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά ἀπαντήσουν στά καίρια ἐρωτήματα πού ἔθεσε ὁ τ. Γενικός Διευθυντής τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Οἰκονομικῶν κ. Ἀντώνιος Ζαμπέλης καί νά ὁραματιστοῦν τό μέλλον τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ἄν θέλουν νά ἀφήσουν μνήμη Ἀγαθῶν Ἀνδρῶν.
Ἐν κατακλεῖδι, μήπως ἡ ἐπιστολή τοῦ Οἰκονομολόγου κ. Ἀντωνίου Ζαμπέλη ἀποτελεῖ τό καψούλι, ὥστε νά πυροδοτηθοῦν ἐκκλησιαστικά οἰκονομικά σκάνδαλα καί ὄχι μόνον; Ποιοὶ καί γιατί κρύβονται πίσω ἀπό αὐτήν τήν ἐνέργεια καί τήν δημοσιοποίησή της;
Μήπως γιά νά ἐπιταχυνθῆ ἡ Ἀρχιεπισκοπική ἐκλογή;
Παράλληλα γιά νά ἐξουδετερωθοῦν καί κάποιοι φιλόδοξοι “Δελφῖνοι” καί νά προβληθοῦν ἄλλοι; Νά ἀποκτήσουν “προβάδισμα στό προβάδισμα”;
Ἀκολουθεῖ τό πλῆρες κείμενο τῆς ἐπιστολῆς τοῦ κ. Ἀντωνίου Ζαμπέλη πρός τούς Μητροπολίτες τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας:
«Σήμερον, τήν 9ην Μαρτίου 2021, ἀνηρτήθησαν στήν ἠλεκτρονική σελίδα (ekyo.gr) τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Οἰκονομικῶν (ΕΚΥΟ) δύο (2) Διακηρύξεις, ἡ μία, ἡ 2167/2021 μὲ τίτλο «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ἤ ΑΓΟΡΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΩΣ ΑΤΑΚΤΟΠΟΙΗΤΩΝ» καὶ ἡ δευτέρα, ἡ 2168/2021 μὲ τίτλο «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ἤ ΑΓΟΡΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ».
Πέραν τῆς ἀνοικείας γλώσσης γιὰ ἐκκλησιαστικὸ κείμενο (ἀπουσία πολυτονικοῦ, χρήση γενικῶν πτώσεων δημοτικῆς γλώσσης κ.λπ.), ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον σπεύδει ἡ «ΝΕΑ ΕΚΥΟ» νὰ ἐκποιήση σχεδὸν τὸ σύνολον τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας εἶναι τεχνικῶς ἀπαράδεκτος.
Δὲν γνωρίζω τὸ ἐκπαιδευτικὸ καὶ γνωστικὸ ἀντικείμενο τῶν συνεργατῶν τοῦ νεοκόπου Δρ. Ἀρχιμανδρίτου, ὁ ὁποῖος διοικεῖ προσφάτως τὴν «ΝΕΑ ΕΚΥΟ», ἀλλὰ ἀπὸ τὴν δική μου ἐμπειρία καὶ γνώση, οἱ ὁποῖες εἶναι σαφῶς ἀνώτερες ὅλων μαζὶ τῶν συνεργατῶν καὶ τοῦ Δρ. στὸ σχετικὸ ἀντικείμενο τῶν ἀκινήτων, συνάγω τὸ συμπέρασμα ὅτι ἤ στραβὸς εἶναι ὁ γιαλὸς ἤ στραβὰ ἀρμενίζει τὸ καράβι τῆς Ἐκκλησίας μας.
Εἰδικότερον, μετὰ τὸν διορισμό του τὸ 2019, ὁ π. Δρ. ἔσπευσε νὰ ἀλλάξη τὸν Κανονισμὸ τῆς ΕΚΥΟ τρεῖς(3) φορὲς μέσα σ’ ἕνα ἔτος(317/318/325 – 2020) ἀφοῦ τὸν εἶχε ἀλλάξει ἄλλες τρεῖς (3) φορὲς ὁ προκάτοχός του καὶ διάδοχός μου π. Ἀντώνιος (ἀλλὰ ἐκεῖνος σὲ μία ὀκταετία (240/2013, 249/2013,267/2015)), ἐνῶ κατὰ τὴν δική μας περίοδο {2008-2011} ὅτε ἦτο ἡ μοναδικὴ περίοδος βασικῆς ὀργανώσεως καὶ λειτουργίας τῆς ΕΚΥΟ ὡς ἐπαγγελματικῆς Ὑπηρεσίας διαχειρίσεως περιουσίας, μόνον μία φορὰ (211/2010).
Ἔσπευσε ἐπίσης, νὰ μεταμορφώση σὲ συνέχιση τῶν ἔργων τοῦ προκατόχου του (ὁ ὁποῖος ἀκύρωσε τὸ σύστημα ἐκτιμήσεων τῶν ἀκινήτων ἀπὸ Τράπεζες, ἐφήρμοσε μισθώσεις μὲ πολὺ χαμηλὰ μισθώματα μὲ πρόσχημα τὴν οἰκονομικὴ κρίση, κ.λπ.), τὴν διοίκηση τῆς ΕΚΥΟ (Διοικοῦσα Ἐπιτροπή), ἡ ὁποία ἐργαζόταν στὸ πρότυπο, τὸ ὁποῖο εἶχε θεσπίσει ὁ προκάτοχός μου κ. Κ. Πυλαρινὸς ἀπὸ τὸ 2001 ἕως τὸ 2020 (μὲ συμμετοχὴ τριῶν Ἀρχιερέων, ἑνὸς Ἡγουμένου, καὶ τριῶν ἐπιφανῶν λαϊκῶν, συνήθως Καθηγητῶν Πανεπιστημίων, πρώην ὑπουργῶν, διοικητῶν τραπεζῶν, δημοσίων ὀργανισμῶν κ.λπ.) σὲ ἕνα Ὄργανο στενὰ Ἀρχιερατικὸ τῶν πέντε ἀτόμων (οἱ τρεῖς προηγούμενοι Ἀρχιερεῖς, ὁ γνωστὸς π. Γαβριὴλ {πόσο καιρὸ θὰ πληρώνη ἡ Ἐκκλησία μας τὴν πορτοκαλάδα, τὴν ὁποίαν προσέφερε ὁ τότε Ἀρχιμανδρίτης στὸν τότε Μητροπολίτη Θηβῶν καὶ Λεβαδείας στὴν Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ὅπου συνδιακονοῦσαν;} καὶ ὁ τιτουλάριος Ἐπίσκοπος, Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Πετράκη).
Ἀλήθεια, μὲ ὅλον τὸν σεβασμὸ καὶ τὴν ἀδελφικὴ ἀγάπη, τὴν ὁποίαν τρέφω γιὰ τὴν πλειονοψηφία τῶν Ἀρχιερέων τῶν συγκροτούντων τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ποῖος μπορεῖ νὰ πιστέψη ὅτι μία τέτοιας συνθέσεως Διοικοῦσα Ἐπιτροπὴ ἔχει τὴν γνώση καὶ τὶς προσλαμβάνουσες νὰ λάβη τὶς πρέπουσες ἀποφάσεις γιὰ τόσο σοβαρὰ καὶ ἐξειδικευμένα ζητήματα, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν σὲ δεκάδες ἑκατομμύρια ἀκίνητο καὶ κινητὴ περιουσία;
Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο πῶς ἡ ΕΚΥΟ ἀπώλεσε δεκάδων ἑκατομμυρίων περιουσία ἀπὸ τὶς μετοχὲς τῆς Ἐθνικῆς Τραπέζης ἀπὸ τὸ 2011 καὶ ἐντεῦθεν. Ἔχομε ξαναθέσει τὸ ἐρώτημα σὲ προηγούμενο ἄρθρό μας, ἀλλὰ ἀπάντηση δὲν ἐλάβομεν.
Δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖον ὅτι ὁ τερματισμὸς τῆς ἀξιοποιήσεως τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας συνέπεσε μὲ τὴν «σπρωκτή» ἀποχώρηση τόσο ἐμοῦ ὅσον καὶ τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἰωαννίνων κυροῦ Θεοκλήτου. Ἀναλογισθεῖτε, Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, τί ἔχει συμβεῖ τὰ τελευταῖα δέκα ἔτη στὴν περιουσία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (διότι εἶναι περιουσία ὅλης τῆς Ἐκκλησίας, ἀφοῦ πρόκειται γιὰ τὴν ρευστοποιητέα Περιουσία Της). Πολλάκις καὶ σὲ πολλοὺς Ἀρχιερεῖς ἔχω ζητήσει νὰ θέσουν ἕνα ἁπλὸ ἐρώτημα στὸν Πρόεδρο τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου (ΔΙΣ), ἀλλὰ δυστυχῶς κανείς τους δὲν τὸ ἔθεσε στὸ πνεῦμα τῆς ἀποκαλουμένης «φιλαδελφίας». Τὸ ἐρώτημα θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι τὸ ἑξῆς: «Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατε Ἅγιε Πρόεδρε τῆς ΕΚΥΟ, Γενικὲ Διευθυντὰ τῆς ΕΚΥΟ, Ζητεῖτε τὴν ἀνανέωση τῆς θητείας τῶν μελῶν τῆς Δ.Ε. καὶ τοῦ Γενικοῦ Διευθυντοῦ τῆς ΕΚΥΟ γιὰ μία τριετία. Παρακαλεῖσθε, ὅπως μᾶς παραθέσητε τὰ στοιχεῖα, ὅπως μᾶς τὰ εἶχε παραθέσει κατὰ τὸ 2011(2008-2011) ἡ τότε Δ.Ε. γιὰ νὰ συμπεράνωμε, ἐὰν ἡ θητεία σας ἦταν προσοδοφόρος γιὰ τὸ «Κοινὸ Ταμεῖο» μας ἤ ὄχι καὶ ἐάν ὄχι, ποῖος ὁ λόγος;;;» ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΘΕΣΕ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ. ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;
Ἔρχεται τώρα λοιπόν, ὁ π. Δρ. (;) Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς ΕΚΥΟ, ἡ Δ.Ε. τῆς ΕΚΥΟ (;), ἡ ΔΙΣ (;) καὶ ἀνακοινώνουν στὸ εὐρὺ κοινό, δύο διαγωνισμοὺς (2167-2168/2021) ἀξιοποιήσεως τοῦ συνόλου (σχεδὸν) τῆς ρευστοποιητέας ἀκινήτου περιουσίας τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας.
Μὰ εἶναι δυνατὸν νὰ ἀναζητοῦνται σοβαροὶ ἐπενδυτές, γιὰ νὰ ἐπενδύσουν στὴν ἀκίνητο περιουσία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ μάλιστα σχεδὸν στὸ σύνολό της, ὅταν ἡ ἵδια ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει ἰδέα πόσο ἀξίζει ἡ περιουσία Της; Μερικὰ ἁπλὰ ἐρωτήματα ἑνὸς εἰδικοῦ γνώστου:
α) Πότε πραγματοποιήθηκε ἡ τελευταία πιστοποιημένη ἐκτίμηση τῶν ἀκινήτων Της καὶ μάλιστα ἀπὸ ἀξιόπιστο ἐκτιμητικὸ ἀνεξάρτητο μηχανισμό, ὅπως οἱ ἐξειδικευμένες ἑταιρεῖες ἀκίνητης περιουσίας τῶν τραπεζικῶν ἱδρυμάτων τῆς χώρας μας; Ἀπὸ τὸ 2011 ὅτε καὶ ἀπεχωρήσαμε τῆς ΕΚΥΟ.
β) Πότε ἐπραγματοποιήθη ἡ τελευταία μελέτη ἀξιοποιήσεως ἔστω κι ἑνὸς ἀκινήτου ἀπὸ ἐξειδικευμένη ἑταιρεία ἀκινήτου περιουσίας, ὅπως συμβαίνει σὲ ὅλους τοὺς μεγάλους καὶ σοβαροὺς Ὀργανισμούς; Ἀπὸ τὸ 2010 ὅτε ὑπηρετούσαμε στὴν ΕΚΥΟ.
γ) Πότε ἀνετέθη σὲ μία ἤ περισσότερες ἐξειδικευμένες ἑταιρεῖες συμβούλων ἀξιοποιήσεως ἀκινήτου περιουσίας, ἡ μελέτη ἐναλλακτικῶν τρόπων ἀξιοποιήσεως τῆς ἀκινήτου περιουσίας τῆς Ἐκκλησίας μας; Ἀπὸ τὸ 2010, ὅταν καὶ ἐξεπόνησε γιὰ τὴν ΕΚΥΟ, ἡ ἐξειδικευμένη ἑταιρεία τῆς Τραπέζης Πειραιῶς, τὴν μελέτη δημιουργίας μιᾶς Ἑταιρείας Ἐπενδύσεων Ἀκίνητης Περιουσίας (ΑΕΕΑΠ). Δυστυχῶς, δὲν ηὐδοκίμησε ἡ τότε προσπάθειά μας (τὸ γιατί, εἶναι ἄλλη ἱστορία, παρόλο ποὺ ἡ ἰδέα συνήρπαζε τὸν Μακαριώτατο), ἡ ὁποία θὰ ἔβαζε σὲ ἄλλη τροχιὰ τὴν ΕΚΥΟ καὶ τὴν Ἐκκλησία μας μὲ μία εἰσηγμένη ἑταιρεία στὸ Χρηματιστήριο, μὲ ὑπεύθυνο ἔλεγχο καὶ λογοδοσία στὸ εὐρὺ ἐπενδυτικὸ κοινό.
δ) Ἀντ’ αὐτῶν, σπεύδουν τώρα καὶ δημοσιοποιοῦν «λοτταρία ἀξιοποιήσεων», γιὰ νὰ φθάσωμε στὴν κατάσταση νὰ διαλέγωμε ὡς «προτιμητέους ἐπενδυτές» «ἀξιοποιητὲς τῆς περιουσία μας» στὸ ἕνα τρίτο τῆς ἐκτιμητέας ἀξίας (βλέπε Ὠκεανύδα στὴν Βουλιαγμένη) καὶ μὲ ἐπιμύθιο τῆς πρωτοβουλίας «μὰ τώρα τὰ ἀξιοποιοῦμε καὶ δὲν κάθονται τὰ ἀκίνητά μας». Ποῖος σᾶς εἶπε ὅμως ὅτι πρέπει νὰ «ἀναπαύονται τὰ ἀκίνητα» γιὰ δέκα συναπτὰ ἔτη;
Αὐτὸ συμβαίνει, διότι ὑπάρχει ἐμφανὴς ἀνικανότης καὶ σκόπιμη ἄγνοια καὶ ὁποιαδήποτε ἄλλη δικαιολογία δὲν συνάδει μὲ τὴν σοβαρότητα, μὲ τὴν ὁποίαν θὰ ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίζεται ἕνας Θεόσταλτος Ὀργανισμός, ὁ ὁποῖος ἔχει ὡς Κεφαλήν Του τὸν Ἰησοῦ ἡμῶν Χριστό.
Συνελόντι εἰπεῖν, ἡ ἀξιοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας δὲν συντελεῖται μὲ π. Δρ. Νικοδήμους, μὲ π. Ἰακώβους, Πελαγίες καὶ Πέτρους, ἀλλὰ μὲ ἐξειδικευμένα καὶ ἀφιερωμένα στὸ ἀντικείμενό τους στελέχη».
Μὲ τὸν προσήκοντα σεβασμό,
Ἀντώνιος Γ. Ζαμπέλης
Οἰκονομολόγος, τ. Γενικὸς Διευθυντὴς τῆς ΕΚΥΟ»
