Κυριακή 23 Μαΐου 2021

23/Μαϊου εἰναι τα μνημόσυνα δύο μεγάλων μορφών της Ορθοδοξίας.



Πριν λίγες ημέρες  έφυγε μια ψυχή  για τον Παράδεισο η Οσία Γαλακτία (κατά κόσμον Γαλάτια) και κοσμεί ως ευωδιαστό άνθος  τους κήπους του Παραδείσου.

Εκεί κοντά σε ένα άλλο άνθος μυρίπνοο  τον συντοπίτη της  τον Άγιο Ευμένιο Σαριδάκη. Τον άγιο των Αστερουσίων Ορέων απ'όπου πριν αιώνες ο Άγιος Αρσένιος μετέδωσε τη νοερά προσευχή στο  Άγιο Όρος μέσω του Οσίου Γρηγορίου του Σιναϊτου.

Ο άγιος Ευμένιος. Ο φίλος κι εξομολόγος των λεπρών.

Όταν επισκέφθηκαν (ο Γέροντας, π. Ευμένιος Σαριδάκης με μια ομάδα πνευματικών του τέκνων) τον Ζωολογικό Κήπο του Λονδίνου, ο Γέροντας βρέθηκε μπροστά σε μια ινδική τίγρη, πολύ εξαγριωμένη.
Πηδούσε επάνω-κάτω, πίσω από τα συρματοπλέγματα, εβρυχάτο και όλοι στέκονταν σε μεγάλη απόσταση.
Ο πατήρ Ευμένιος την πλησίασε και άρχισε να της λέει:
– Τίγρη, τίγρη, τίγρη μου, ησύχασε τίγρη μου, και την σταύρωνε με το χέρι του.



 Τότε η τίγρις έβαλε τα δύο πόδια μπροστά και έσκυψε το κεφάλι σαν να έκανε μετάνοια, τρεις φορές.
Και ησύχασε.
Ο κόσμος που παρακολουθούσε από μακρυά, φώναζε:
– Father, Father, excelent!

Δηλαδή “Πάτερ, Πάτερ, εξαιρετικό”!

Όπως ο άγιος  Γεράσιμος ο Ιορδανίτης δάμασε το λιοντάρι έτσι και άγιος Ευμένιος  την τίγρη.

Όλοι οι άγιοι στέκονταν πάνω απ 'τους νόμους της φύσης και της φυσικής. Μας δίνουν κουράγιο και δείχνουν τον δρόμο της φυγής  από κάθε φόβο που γεννά η δράση των σκοτεινών δυνάμεων, καθώς και το πραγματικό φάρμακο που θα μας προστατέψει απ'τα  ματζούνια του αντιδίκου.

Η άλλη μορφή της  Ορθοδοξίας,  ο γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος. 

Ο πολυπράγμων και σοφός αυτός γέροντας που μας άφησε τεράστια παρακαταθήκη για τους δύσκολους αυτούς καιρούς. Προφήτευσε τα συμβαίνοντα και μας άφησε τεράστια πνευματική κληρονομιά. Μας προειδοποίησε γι' αυτά που έρχονται:

"..στα μαρτύρια των εσχάτων θα έχουμε επηρεασμό και της ψυχής και αι μέθοδοι θα είναι σατανικότερες. Γιατί; Διότι θα σου βάζει χημικά πράγματα μέσα σου και θα σου παραλύει το νού, τη βούληση, θα σου παραμορφώνει το συναίσθημα και θα σου αποπροσανατολίζει το νου. Αυτά εδοκιμάστηκαν στην εποχή μας, είναι πασίγνωστα αυτά. Συνεπώς πως θα μπορέσεις να ομολογήσεις Χριστόν και να μην προσκυνήσεις τον αντίχριστον; Φοβερόν το μαρτύριον! Γι’ αυτό είναι ανάγκη η φυγή! Θα το πω άλλη μία φορά. Είναι ανάγκη η φυγή! Διότι σε αυτό το μαρτύριο δεν ξέρουμε αν μπορέσουμε, όχι να αντέξουμε  αλλά πως θα τεθούμε ποια θα είναι η διάθεσή μας όταν μας βάλουν χημικά πράγματα μέσα μας."

Αδελφοί οι δύο αυτές μορφές της Ορθοδοξίας μας  υπενθυμίζουν την απάτη των ημερών μας , μας δίνουν κουράγιο για αγώνα και ομολογία.

Την ευχή τους να 'χουμε με την ελπίδα ότι θα τους συναντήσουμε κάποτε στην θριαμβεύουσα Εκκλησία.

Δ. Α.