«Διωγμοὶ ἱερέων» Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

 

«Διωγμοὶ ἱερέων»

Ἀρχιμανδρίτου Σάββα Ἁγιορείτου

Ἀπόσπασμα 2/2/2022

 

Μᾶς ἀξίωσε ὁ Κύριος νὰ τελέσουμε καὶ τὴν ἀγρυπνία πρὸς τιμὴν τῆς μεγάλης αὐτῆς Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῆς Ὑπαπαντῆς, καὶ πρέπει πολὺ νὰ Τὸν εὐχαριστήσουμε γιατὶ ἀκόμα μᾶς ἀφήνει ἐδῶ στὴ ζωὴ αὐτὴ νὰ ζοῦμε γιὰ νὰ μετανοήσουμε καὶ νὰ τὸν παρακαλοῦμε ἀκόμα λίγο γιὰ τὴ σωτηρία μας. Κάποιοι ἄλλοι ἔχουν ἤδη ἀναχωρήσει γιὰ τὴν ἄλλη ζωὴ καὶ βλέπουμε μὲ τὶς παροῦσες συνθῆκες, ἴσως καὶ περισσότεροι ἀπ’ ὅτι συνήθως φεύγουνε· καὶ ἀδελφοί μας, καὶ γνωστοί μας καὶ ἄνθρωποι σεβαστοί, καὶ εὐχόμαστε ὅλοι αὐτοὶ νὰ φεύγουν ἐν μετανοίᾳ. Καὶ πρέπει νὰ ξέρουμε ὅτι καὶ ὅλη αὐτὴ ἡ ταλαιπωρία ποὺ ὑφίστανται, ὅλη αὐτὴ λειτουργεῖ καθαρτικὰ καὶ σωτηριωδῶς, ἐφόσον βεβαίως οἱ ἄνθρωποι κάνουν ὑπομονὴ καὶ ζητοῦν τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Γιατὶ μέσα στὶς θλίψεις καὶ στὶς ταλαιπωρίες  καθαρίζεται ἡ ψυχὴ καὶ ὁ ὅλος ἄνθρωπος. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς εἶπε, «διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ»(Πράξεις, 14, 22). Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι βέβαια βάζουν τοὺς ἀνθρώπους σὲ αὐτὲς τὶς θλίψεις, θὰ ἔχουν νὰ δώσουν φρικτὸ λόγο στὸν Θεό.

Καὶ σήμερα δυστυχῶς, ἀκούστηκε καὶ ἕνα καινούργιο νέο πολὺ δυσάρεστο ἀπὸ τὴν ἀρχιεπισκοπὴ τῆς Κύπρου, ὅτι κάποιοι ἱερεῖς ποὺ δὲν ἔκαναν αὐτὸ τὸ διαβόλιο-ἐμβόλιο θὰ τεθοῦν σὲ ἀναστολή. Βέβαια, στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε ποτὲ ὅτι ὁ ἱερέας εἶναι σὲ ἀναστολή. Ὁ ἱερέας ἔχει λάβει ἀπὸ τὸν Θεὸ τὸ δῶρο νὰ λειτουργεῖ, νὰ ἱερουργεῖ καὶ βεβαίως ὄχι νὰ εἶναι ἕνας δημόσιος ὑπάλληλος, ποὺ αὐτὸς ποὺ εἶναι πάνω ἀπὸ αὐτὸν τὸν θέτει ἄν θέλει σὲ ἀναστολή, ὅπως δυστυχῶς –καὶ εἶναι μέγα αἶσχος αὐτὸ- πρὶν ἀπὸ λίγο καιρὸ ἔθεσαν σὲ ἀναστολὴ χιλιάδες ἀνθρώπους ὑγειονομικοὺς οἱ κρατοῦντες. 

Καὶ τώρα δυστυχῶς καὶ ἕνας ἐκκλησιαστικὸς ἄρχοντας κάνει τὸ ἴδιο. Δὲν ξέρω ἄν θὰ τὸ πραγματοποιήσει τελικά· νομίζω μία ἡμέρα ἔχει δώσει διορία γιὰ νὰ τὸ πραγματοποιήσει. Ὅλα αὐτὰ βεβαίως μᾶς λυποῦν πάρα πολὺ γιατὶ εἶναι ἔξω ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς ἐλευθερίας, τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ μας ποὺ θέλει νὰ κάνουμε τὸ καλὸ ἐλεύθερα καὶ ὄχι ἀναγκαστικά. Ἄν εἶναι ὄντως καλὸ αὐτό, γιατί νὰ τὸ ἐπιβάλουν μὲ τέτοια μέτρα καὶ μὲ τέτοια βία; Τὸ καλὸ δὲν χρειάζεται βία γιὰ νὰ ἐπιβληθεῖ, ἐπιβάλλεται ἀπὸ μόνο του. Καὶ ὄχι μόνο δὲν εἶναι καλό, ἀλλὰ ὅπως ἔχουμε πεῖ, εἶναι συμμετοχὴ στὸν φόνο χιλιάδων ἐμβρύων τὰ ὁποῖα διαμελίζονται ζωντανὰ γιὰ νὰ παραχθοῦν οἱ κυτταρικὲς σειρὲς ἀπὸ τὶς ὁποῖες παράγονται τὰ ἐμβόλια ἤ δοκιμάζονται αὐτὰ τὰ διαβολικὰ κατασκευάσματα.

Λυπούμαστε πολὺ καὶ εὐχόμαστε νὰ ἀλλάξει γνώμη, νὰ μετανοήσει καὶ αὐτὸς ὁ ἐκκλησιαστικὸς ἄρχοντας τῆς Κύπρου, ἀλλὰ καὶ ὅσοι ἄλλοι ἔχουν ἐπίσης ἐπιβάλει κάποιες κυρώσεις· ἀκοῦμε καὶ στὶς μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος, σὲ κάποιες μητροπόλεις, στοὺς ἱερεῖς ποὺ δὲν ἔχουν κάνει τὸ ἐμβόλιο αὐτὸ νὰ ἐπιβάλουν ποινὲς καὶ ἀργίες κλπ. Ὅλα αὐτὰ εἶναι τελείως ἀπαράδεκτα, γιὰ ἀνθρώπους μάλιστα ποὺ εἶναι διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων· τοὺς ἔχει βάλει ὁ Θεὸς νὰ φανερώνουν τὸν Ἴδιο καὶ νὰ εἶναι εἰς τύπον καὶ τόπον τοῦ Ἀρχιερέως Χριστοῦ. Ὅμως, ὅλα αὐτὰ μᾶς κάνουν καὶ ἐμᾶς νὰ ὁμολογοῦμε αὐτὸ ποὺ λέει ὁ Κύριος, ὅτι γι’ αὐτὸ ἔρχονται οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ δυσκολίες, «ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται»(Α’Κορινθ. 11, 19), καὶ ἔτσι μέσα σ’ αὐτὴν τὴν παρούσα συγκυρία φανερώνονται ποιοὶ εἶναι οἱ ἀληθινὰ δόκιμοι, ποιοὶ εἶναι οἱ ἀληθινὰ σωστοὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἄρχοντες, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς ἀλλὰ καὶ οἱ ἀληθινοὶ πιστοί. 

Καὶ ἐμεῖς θὰ παραμείνουμε μέχρι τέλους πιστοί, ὅ,τι κι ἄν κοστίσει, ἀκόμα κι ἄν χρειαστεῖ νὰ δώσουμε καὶ τὴ ζωή μας τὴ βιολογική. Ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, «Τὴν ψυχὴ καὶ τὸν Χριστὸ δὲν πρέπει ποτὲ νὰ δώσετε. Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρει αὐτά, ἄν δὲν τὰ παραδώσετε μόνοι σας». Ὅλα τ’ ἄλλα μποροῦν νὰ τὰ πάρουν ἄν θέλουν, ἀλλὰ δὲν μᾶς πειράζει αὐτό. Ἐκεῖνο ποὺ μᾶς πειράζει καὶ ποτὲ δὲν πρέπει νὰ δώσουμε εἶναι τὴν ψυχή μας καὶ τὸν Χριστό μας. 

Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα!

Δι’ εὐχῶν τῶν Ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν. 

Ἡ Ἁγία Τριὰς διαφυλάξοι πάντας ἡμᾶς.