Δρ Δημήτριος Γ. Μεταλληνός
Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυρ. Μητσοτάκη στο Άγιον Όρος (4 και 5 Ιουλίου 2025) αναδείχθηκαν ορισμένες παθογένειές του, τις οποίες οι επικοινωνιολόγοι του είχαν φροντίσει επιμελώς να αποκρύψουν κατά τον πρότερο δημόσιο βίο του. Φαίνεται πως ενήργησε η Μέριμνα της Θεοτόκου Κυρίας της Μοναστικής Πολιτείας, η οποία αποκαλύπτει τις προθέσεις όλων μας και δεν επιτρέπει εμπαιγμούς. Έτσι, αποκαλύφθηκε ουσιαστικά «η αγραμματοσύνη» του πρωθυπουργού και η μη γνώση της μητρικής του γλώσσας. Βλέπετε, κατέστη και ο ίδιος θύμα του εκπαιδευτικού συστήματος της α-παιδείας, που ο πατέρας του και όλοι οι υπόλοιποι «πολιτικοί εθνάρχες» μεθοδικά υιοθέτησαν, με αποτέλεσμα να διαθέτουμε κατ’ όνομα Έλληνες πολίτες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν τη μητρική τους γλώσσα (προφορική – γραπτή και σ’ ολόκληρη την ιστορική της διαχρονία), αλλά «παπαγαλίζουν» και αποστηθίζουν ορισμένες ελληνικές φράσεις, χωρίς να γνωρίζουν την ετυμολογία των λέξεων που χρησιμοποιούν.
Συγκλονιστικό τεκμήριο της ανωτέρω θεώρησής μας αποτελεί η προσφώνηση των Μελών της Ιεράς Επιστασίας του Αγ. Όρους από τον πρωθυπουργό: «Πανοσιολογιώτατοι Καθοδηγούμενοι», αντί του ορθού «Καθηγούμενοι». Ανέγνωσε ένα καλά προετοιμασμένο κείμενο, χωρίς ουσιαστικά να εισέλθει στη σημασία (ετυμολογία) των λέξεων. Ούτε καν συνειδητοποίησε το λάθος του! Συνέχισε, όντας βέβαιος ότι «καθοδηγούμενος» καλείται ο (καθ)ηγούμενος της κάθε Μονής. Λάθη κάνουμε όλοι μας και πολύ περισσότερο ένας πολυάσχολος πρωθυπουργός. Το να μην καταλαβαίνουμε το λάθος μας και να συνεχίζουμε, σημαίνει πολύ περισσότερα… Όπως έλεγε ο σοφός δάσκαλός μου παπα Γιώργης «η γλώσσα είναι σαν τη μουσική. Απωλέσαμε τα αντανακλαστικά και δεν ξεχωρίζουμε πλέον τα …φάλτσα». Και τα γλωσσικά λάθη του πρωθυπουργού (προφορικά και γραπτά) ήσαν πολλά. Θεόφαλτσος, όπως λέμε στην Κέρκυρα…
Παρ’ όλα αυτά, «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Η προσφώνηση των αγίων Καθηγουμένων ως «Καθοδηγουμένων» ανέδειξε τη μεγαλύτερη παθογένεια της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Μετά τη δολοφονία του μόνου ολοκληρωτικά ρωμηού πολιτικού ηγέτη Ιωάννου Καποδίστρια (27.9.1831), η πολιτική διοίκηση της πατρίδας μας είναι πλέον «καθοδηγούμενη». Με άλλα λόγια πορευόμαστε – εδώ και διακόσια περίπου χρόνια – σε παρατεταμένη κατάσταση «προστασίας». Το πολίτευμά μας έχει μεταβληθεί ουσιαστικά σε «προστασιακή δημοκρατία», με προστάτες τις εκάστοτε Μ. Δυνάμεις. Η πολιτική διοίκηση της χώρας, καθώς κι όλες οι εξαρτώμενες από αυτήν διοικήσεις (οικονομική, ακαδημαϊκή, δικαστική, στρατιωτική, κ.ά.) εμφορούνται από την αντίληψη της «καθοδήγησης». Έτσι, διαπιστώνεται διαχρονικά χάσμα μεταξύ αφενός των πολιτικών και της εγχώριας διανόησης (καθοδηγούμενων) και αφετέρου του μέσου Έλληνα, που επιθυμεί να είναι ηγούμενος του εαυτού του.
Καθοδηγούμενη «εθνική» οικονομία, με μόνιμη «ευρωπαϊκή βοήθεια» τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ, με επαχθή και αντεθνικά Μνημόνια, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, υποθήκευση της πατρίδας μας σε ξένα συμφέροντα. Η κατάσταση αυτή διαμορφώνει ένα σύγχρονο παιδομάζωμα, όπου ο ανθός της ελληνικής νέας γενιάς, μεταναστεύει στην παρηκμασμένη και ισλαμολιγούρησα Δύση (Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία).
Καθοδηγούμενη «εθνική» παιδεία, που έχει μεταβληθεί σε ένα «α-παιδευτικό σύστημα», με σχολικά εγχειρίδια και εκπαιδευτικούς, που εξωτερικεύουν την ιδεολογική/κομματική κενότητά τους, που γκρεμίζουν συστηματικά «ό,τι ιερό και όσιο» διαθέτει η ιστορία μας, που προβάλλουν αντιπρότυπα, με αποτέλεσμα ο μαθητής να ζει σε μια μόνιμη σύγχυση και να υποτιμά (αν όχι να μισεί) τα λεγόμενα ανθρωπιστικά μαθήματα (ιστορία, γλώσσα και θρησκευτικά). Αντίθετα, προσκολλάται σε μια οθόνη, χωρίς γνωσιολογικές προϋποθέσεις, μεταβαλλόμενος σ’ έναν άβουλο θεατή και παθητικό πολίτη μίας εικονικής κοινωνίας.
Καθοδηγούμενη «εθνική» διπλωματία, της οποίας ηγείται Υπουργός Εξωτερικών που ανερυθρίαστα υποκλίνεται στον σύγχρονο Σουλτάνο και δεν ενοχλείται με τους αυτοπροσδιορισμούς του ως «εθνικού μειοδότη και φιλέλληνα». Με Έλληνα (!) Υφυπουργό, που ομιλεί σ’ επίσημη εκδήλωση στην τουρκική γλώσσα, όχι για να προβάλλει τα δίκαια της πατρίδας μας, αλλά για να εγκωμιάσει τους … «φιλόξενους Τούρκους οικοδεσπότες».
Καθοδηγούμενη «εθνική» στρατιωτική ηγεσία, που καθίσταται εντολοδόχος της εκάστοτε αντεθνικής πολιτικής ηγεσίας και των καθοδηγητών της. Η τραγικότητα αυτή επιβεβαιώνεται με τις επιλογές των συμμάχων μας στο Ν.Α.Τ.Ο. και πλέον και στο στρατιωτικό σκέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την ανάθεση πρωταγωνιστικού ρόλου στη «σύμμαχο και φίλη» Τουρκία. Σε μία δικτατορία, που κατέχει μεγάλο τμήμα της μαρτυρικής Κύπρου μας και αμφισβητεί μεγάλο τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας.
Καθοδηγούμενη «εθνική» ακαδημαϊκή/πανεπιστημιακή ηγεσία, όπου υιοθετούνται όλες οι ανθελληνικές θέσεις και προτάσεις, όπως η υποτίμηση και ουσιαστικά απόρριψη εθνικών και οικουμενικών προσωπικοτήτων (Μ. Αλέξανδρος, Μ. Κωνσταντίνος, Ιωάν. Καποδίστριας, Γρηγόριος Ε΄, Θ. Κολοκοτρώνης κ.ά.), λησμονούνται οι εθνικές μας γενοκτονίες και προβάλλονται εισαγόμενα (αντι)πρότυπα ανθελλήνων.
Καθοδηγούμενη ψηφιακή τεχνολογία, η οποία (αυτο)θεοποιείται με αποτέλεσμα να τείνει να αντικαταστήσει όλες τις ανθρωπιστικές επιστήμες, με την αντιεπιστημονική Αρχή, ότι κατέχει (σχεδόν) ολόκληρη την επιστημονική μνήμη του παγκόσμιου πολιτισμού. Μάταια, φωνάζουμε οι μη καθοδηγούμενοι επιστήμονες, ότι δεν αρκεί μόνο η μνήμη, αλλά και οι προϋποθέσεις χρήσης της (επιστημονική κρίση, επιστημονική μεθοδολογία, διεπιστημονικότητα και το σημαντικότερο βαθιά γνώση της εποχής στην οποία καταγράφεται η συγκεκριμένη συλλογική κι όχι μόνο μνήμη). Η αντιεπιστημονική αυτή έπαρση (ύβρις) ορισμένων πληροφορικών, που συνεργάζονται με το καθοδηγούμενο παγκόσμιο σύστημα της «Νέας Εποχής», οδηγεί στη θεσμοθέτηση του «Προσωπικού Αριθμού και των νέων Ηλεκτρονικών Ταυτοτήτων», που φιλοδοξούν όχι απλά να καθοδηγούν, αλλά να ελέγχουν απόλυτα (ψηφιακή δικτατορία) τον συνταγματικά κατοχυρωμένο «ελεύθερο πολίτη ενός ελεύθερου και ευνομούμενου Κράτους».
Δεν τοποθετηθήκαμε καθόλου για την εκκλησιαστική ηγεσία, διότι ο Κύριος και Αρχηγός της Εκκλησίας Ιησούς Χριστός την καθοδηγεί τουλάχιστον δύο χιλιάδες χρόνια. Η εκκλησιαστική ιστορία έχει καταγράψει συμπεριφορές πολιτικών ή/και κληρικών, που τόλμησαν να Τον υποκαταστήσουν και να καθοδηγήσουν άνευ Εκείνου το πλήρωμά Του. Απλά, τα εγωπαθή και αντίχριστα αυτά πρόσωπα πέρασαν στην Αιώνια Λήθη…
