Προσοχή προστατέψτε τα παιδιά σας! Σοκάρουν τα σατανιστικά στοιχεία στο παιχνίδι Pokemon GO- «Το θηρίο περιμένει-666»

είναι άκρως εθιστικό, σε οδηγεί να βρεις και να πιάσεις Pokemon μέσα σε σατανικές στοές.

Απίστευτη ανακάλυψη από Έλληνα προγραμματιστή. Ο συγκεκριμένος προγραμματιστής εργάζεται επάνω σε εφαρμογές κινητού και κάνοντας μια έρευνα στους κώδικες του παιχνιδιού Pokemon GO, ανακάλυψε τα εξής σοκαριστικά στοιχεία:

Ψάχνοντας τον κωδικό (του παιχνιδιού) βρήκε ένα αρχείο με την ονομασία  «st666.java». Δείτε σχετική εικόνα:

Έπειτα, ανακάλυψε αυτά που βλέπετε στην παρακάτω εικόνα:

Παρατηρείτε κάτι; Σε ένα σημείο, εκεί με τα καφέ γράμματα γράφει: Δοξάστε τον Σατανά. Το θηρίο περιμένει.

Ακριβώς από κάτω βλέπουμε τη φράση «church.burn» που σημαίνει «καμμένη εκκλησία», ενώ ο αριθμός του θηρίου 666 εμφανίζεται άλλες 2 φορές.

Μάλιστα, ο ίδιος προγραμματιστής ενημερώνει ότι το παιχνίδι, που είναι άκρως εθιστικό, σε οδηγεί να βρεις και να πιάσεις Pokemon μέσα σε σατανικές στοές.

Τα συμπεράσματα δικά σας…

http://thesecretrealtruth.blogspot.gr/2016/07/pokemon-go-666.html?m=1#ixzz4EsOoyVS0

Δεν έχουν Ιερό και 'Οσιο Καταργείται στην Ελλάδα η τιμωρία για βλασφημία

---

Η Ελλάδα όπως σχεδόν όλες οι χώρες που έχουν υπογράψει το σύμφωνο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, προτίθεται να καταργήσει τα σκοταδιστικά άρθρα περί τιμωρίας της βλασφημίας.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του υπουργείου
Παράλληλα με τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του ρατσισμού και της ρητορικής του μίσους, η Πολιτεία οφείλει να λαμβάνει μέτρα για την πλήρη κατοχύρωση της ελευθερίας της έκφρασης.
Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων γνωστοποιεί πως η αποποινικοποίηση του εγκλήματος της βλασφημίας έχει τεθεί υπό την κρίση της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την αναθεώρηση του Ποινικού Κώδικα. Τη θέση αυτή θα εκφράσει προσεχώς και κατά την εξέταση της χώρας μας από την Επιτροπή των ΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων (3-4 Αυγούστου στη Γενεύη). 

Κατά το Ποινικό Δίκαιο η ποινή προϋποθέτει την τέλεση πράξης. Ο προσδιορισμός της τελευταίας χωρεί με στάθμιση των εμπειρικών – αποδείξιμων αποτελεσμάτων της. Ωστόσο, στην περίπτωση της βλασφημίας λείπει οποιαδήποτε αποδείξιμη ενώπιον δικαστηρίου βλαπτική συνέπεια της πράξης. Επομένως, η έννοια του εγκλήματος δεν διακρίνεται.

Έκκληση Αγιορείτων Πατέρων προς το Ορθόδοξο Χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Ό διωγμός εντείνεται κατά των Αγιορειτών Πατέρων αρχομένου από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου ( σερβικό )

Παρακαλούμε όπως εντείνετε τις προσευχές σας υπέρ του γέροντος Σάββα Λαυριώτου προϊσταμένου διότι σήμερα Πέμπτη από 20.00 μ.μ. καλείται είς δίκην από τον καθηγούμενο αρχιμανδρίτη Πρόδρομο και τούς προϊσταμένους τής συνάξεως της Ιεράς Μονής Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους καθ΄ ότι ορθώνει το Ορθόδοξο φρόνημα του κατά της Παναιρέσεως του οικουμενισμού και των αιρετικών αποφάσεων της λεγόμενης «Αγίας και μεγάλης συνόδου» Κρήτης.

Ό διωγμός εντείνεται κατά των Αγιορειτών Πατέρων αρχομένου από την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου ( σερβικό )

Πρός το παρόν 8 Αγιορείτες Πατέρες έχουν εκδιωχθεί. 

Ολοι τους Σερβοι.

Αγιορείτες  Πατέρες.

______________________

Τώρα βρήκε το ρόλο της η Εκκλησία μέσα στον κόσμο κ. Γβριήλ ;

  Καημένε επίσκοπε της Αγίας Εκκλησίας! Αλίμονο, αν τα πιστεύεις αυτά που λες! Δεν ξέρεις πού είναι η πραγματική σου θέση και πλανάσαι πλάνην οικτράν!

  Είχε ανάγκη η Εκκλησία αυτήν τη Σύνοδο; Για να ανοιχτεί στον κόσμο;

 Γιατί, πότε είχε κλείσει η Εκκλησία τις πόρτες της στις ψυχές που ζητούσαν την επιστροφή; 

  Μάλλον εσείς ανοίξατε πόρτες να μπουν οι αιρετικοί και να μαγαρίσουν τα Άγια. Θα το μετανιώσετε, αλλά να μην είναι αργά! Πάντα υπάρχει χρόνος για μετάνοια. Σπεύσατε!
Η.Σ. 

Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ:

«Η Εκκλησία αποκτά πλέον
ρόλο μέσα στον κόσμο»

Άρθρον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ν. Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ με τον τίτλον «Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ως σημείο αναφοράς για το μέλλον» εδημοσιεύθη εις την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» της 3ης Ιουλίου 2016. Εκτός από το εγκώμιον εις τον Πατριάρχην προκαλεί η δήλωσις του Σεβασμιωτάτου ότι η Εκκλησία υπερβαίνει πλέον τον συντηρητισμόν και αποκτά πλέον ενεργόν ρόλον εις τον κόσμον! Δηλαδή, έως τώρα εκάθευδεν ο Κύριος; Η εμμονή του δια τους διαλόγους με τους αιρετικούς είναι εμφανής. Σεβασμιώτατε, πότε η Εκκλησία έκανεν ατέρμονα διάλογον με τους αιρετικούς; Τους εζήτει απολογίαν και κατόπιν τους κατεδίκαζε. Παραθέτομεν ακολούθως τμήμα του άρθρου:

«…είναι άξια αναφοράς σε όλη αυτή την πορεία προς την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο η καθοριστική συμβολή του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
ο οποίος με το συνεχές, έμπρακτο και ανύστακτο ενδιαφέρον του για τις σχέσεις μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών υπήρξε ο κατεξοχήν αρωγός και πνευματικός καθοδηγητής σε όλη αυτή την πορεία, συμβάλλοντας τα μέγιστα τόσο καθ’ όλη την μακρά περίοδο της προετοιμασίας της Συνόδου, όσο και στην εν τέλει επιτυχή ολοκλήρωση αυτής… τα επίσημα έγγραφα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, ως καρπός συνοδικότητoς, αποπνέουν αναμφισβήτητα ένα εντυπωσιακό δυναμισμό, αφού η Εκκλησία, καίτοι εν τω κόσμω (Ιω. 17, 11), ουκ εστίν εκ του κόσμου (Ιω. 17, 14), αποκτά πλέον ενεργό ρόλο και αποφασιστική δράση μέσα στον κόσμο… Ωστόσο, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θα μπορούσε να μείνει απαθής και αμέτοχη στις σύγχρονες προκλήσεις. Σε μία εκκοσμικευμένη κοινωνία, η οποία μαστίζεται από ακραίες τάσεις αυτονόμησης του ανθρώπου από τον Χριστό και την Εκκλησία, αποβάλλει την αυθαίρετη και τόσο παρεξηγημένη ταύτισή της με τον συντηρητισμό… Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μένει απομονωμένη. Κάθε απομόνωση ισοδυναμεί με αποκλεισμό και οπισθοδρόμηση. Έτσι, τάσσεται υπέρ του διαλόγου, ιδιαιτέρως μετά των ετεροδόξων χριστιανών… Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στο εξής θα αναφέρεται και θα αναφέρει για την εποχή πριν και μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο».

Η αγία τρέλα του πύρινου Προφήτη Ηλία, Αντίδοτο για τον Οικουμενισμό

«Καὶ ἀνέστη ᾿Ηλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο» (Σοφ. Σειρ. 48, 1)

Γράφει: Ο Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα Παΐσιος Παπαδόπουλος

Από τους γνωστότερους και μεγαλύτερους προφήτες που τιμά η Εκκλησία μας είναι ο Ηλίας ο Θεσβήτης. Το όνομά του σημαίνει "ο Γιαχβέ είναι o Θεός". Δίκαια έχει ονομασθεί ο πύρινος Προφήτης, διότι, από την γέννησή του ακόμη, ο πατέρας του είδε οπτασία με δύο άνδρες λευκοφορεμένους να τον σπαργανώνουν με φλόγες και να τον ταΐζουν με φωτιά· είναι αυτός που «ἀνέσχεν (έκλεισε) οὐρανόν, κατήγαγεν οὕτως τρὶς πῦρ» (Σοφ. Σειρ. 48,3) και όχι μόνο, αλλά και «ὁ ἀναληφθεὶς ἐν λαίλαπι πυρὸς ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων» (Σοφ. Σειρ. 48,9).

Γράφει ο Φώτης Κόντογλου:

    «Ὁ προφήτης Ἠλίας εἶναι πολὺ τιμημένος ἀπὸ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες. Ὅπου νὰ πᾶς θὰ δεῖς ρημοκλήσια του ἀπάνω στὶς κορφὲς τῶν βουνῶν, ἀπὸ τὰ μικρὰ ὡς τὰ μεγάλα. Ὁ ἅγιος Νικόλας φυλάγει τὴ θάλασσα κι᾿ ὁ προφήτης Ἠλίας τὰ βουνά. Μέσα στὰ ρημοκλήσια του εἶναι ζωγραφισμένος ἀπὸ κείνους τοὺς παληοὺς μαστόρους…».

  «Αὐτὸς ὁ ἅγιος ξεχωρίζει ἀνάμεσα στοὺςἄλλους, καὶ μὲ ὅλο ποὺ ἤτανε ἄνθρωπος, φαίνεται σὰν κάποιο ὑπερφυσικὸ καὶ μυστηριῶδες πλάσμα, ποὺἔρχεταικαὶ ξανάρχεται στὸν κόσμο». Εμφανίζεται κατ’ αρχήν σε μια δύσκολη εποχή για τον Ισραήλ όταν βασίλευσε ο Αχαάβ, ένας κακός βασιλιάς, που επηρεαζόταν από την ειδωλολάτρισσα σύζυγό του Ιεζάβελ. Η ιστορία του Ηλία ξεκινάει όταν πηγαίνει ως απεσταλμένος του Θεού προς τον ασεβή βασιλιά του Ισραήλ Αχαάβ (Γ' Βασιλέων 17,1) για να προφητεύσει για τα τρία χρόνια ανομβρίας που θα έρχονταν. Για να γλιτώσει από την οργή του Αχαάβ, ο Θεός λέει στον Ηλία να πάει ανατολικά και να κρυφτεί κοντά στο χείμαρρο Χορράθ από όπου θα πίνει νερό (Γ' Βασιλέων 17,3), και για φαγητό τον προμήθευε κόρακες «ἄρτους τὸ πρωΐ καὶ κρέα τὸ δείλης» (Γ' Βασιλέων 17,3-6).

AΠΟ ΤΗΝ ΒΕΒΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΤΟ… ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ

Την ώρα που απήγγειλε το μουσουλμανικό ezan
τα γόνατα του άρχισαν να τρέμουν ενώ ο απέραντος εσωτερικός χώρος του επέβαλλε μεγάλο δέος και προς στιγμή αισθάνθηκε ότι θα σωριάζονταν κάτω από το βάρος του χώρου.

Για πολλούς είναι ασύνδετο και ίσως παράλογο να συνδέει κανείς τα γεγονότα αυτών των ημερών στην Τουρκία με τις εκατόμβες των θυμάτων και με την γενικότερη μεγάλη αναστάτωση του αποτυχόντος πραξικοπήματος που κανείς δεν γνωρίζει ακόμα που θα οδηγήσει, με την μεγάλη πρόκληση που είχε γίνει με την ανάγνωση του Κορανίου μέσα στο ιερό σύμβολο ου Χριστιανισμού, την Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης
Όμως μια σειρά γεγονότων ακολουθεί άμεσα αυτή την μεγάλη μουσουλμανική βεβήλωση στον ναό της Αγίας Σοφίας, που καταλήγει στο σημερινό χάος βαμμένο με το αίμα εκατοντάδων ανθρώπων, ένα χάος που συνεχίζεται με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Στις 10 Ιουλίου είχαμε γράψει ότι ο Ιμάμης καθηγητής θεολογίας στο πανεπιστήμιο της Άγκυρας, ο Fatih Koca είχε δηλώσει στα φιλοκυβερνητικά τουρκικά ΜΜΕ ότι από την αρχή που είχε επιλεγεί να διαβάσει το ezan μέσα στην Αγία Σοφία μετά από τόσες δεκαετίες που ο ναός λειτουργούσε σαν μουσείο και κάνεις δεν τολμούσε να το επαναφέρει σαν μουσουλμανικό τζαμί, αισθάνθηκε παρά την μεγάλη του πείρα σε άλλα τζαμιά σαν μουεζίνης, (και για αυτό είχε επιλεγεί), μεγάλη ταραχή που θα βρίσκονταν αντιμέτωπος με τον ιερό αυτό χώρο.
Την ώρα που απήγγειλε το μουσουλμανικό ezan
τα γόνατα του άρχισαν να τρέμουν ενώ ο απέραντος εσωτερικός χώρος του επέβαλλε μεγάλο δέος και προς στιγμή αισθάνθηκε ότι θα σωριάζονταν κάτω από το βάρος του χώρου.
Τελικά αφού κατάφερε να ψάλει το μουσουλμανικό τυπικό, κατέβηκε από την εξέδρα εξουθενωμένος και δέχτηκε τα συγχαρητήρια των πιστών που βρίσκονταν εκεί κατά παράβαση των ίδιων των τουρκικών νόμων που έχουν καθορίσει με σαφήνεια ότι ο χώρο αυτός είναι μουσείο και δεν επιτρέπεται να γίνονται θρησκευτικές τελετές.
Από εκεί και πέρα τα γεγονότα εκτυλίχτηκαν με καταπληκτική ταχύτητα λες και κάποιο «αόρατο» χέρι είχε ανοίξει την κάνουλα και άρχισε να τρέχει το «κόκκινο» νερό της κάθαρσης.
Δυο μέρες μετά, στις 12 Ιουλίου είχαμε γράψει ότι επέκειτο γενικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, όπως προανήγγειλαν τότε τα τουρκικά ΜΜΕ, για τις αναμενομένες ετήσιες κρίσεις που θα γίνουν το χρονικό διάστημα 1-4 Αυγούστου.

Ο προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα Γέροντος ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ

 
ΙΟ Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα 

(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία)

«Ως εδοξάσθης, Ηλία, εν τοις θαυμασίοις σου^. και τις όμοιός σοι καυχάσθαι; ο εγείρας νεκρόν εκ θανάτου και εξ άδου εν λόγω Υψίστου^. ο καταγαγών βασιλείς εις απώλειαν και δεδοξασμένους από κλίνης αυτών. ο ακούων εν Σινά ελεγμόν και εν Χωρήβ κρίματα εκδικήσεως^. ο χρίων βασιλείς εις ανταπόδομα και προφήτας διαδόχους μετ' αυτόν^. ο αναληφθείς εν λαίλαπι πυρός εν άρματι ίππων πυρίνων^. ο καταγραφείς εν ελεγμοίς εις καιρούς κοπάσαι οργήν προ θυμού, επιστρέψαι καρδίαν πατρός προς υιόν και καταστήσαι φυλάς Ιακώβ. Μακάριοι οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα.»

(Σ. Σειρ.48,11)

Ο προφήτης Ηλίας, ο μέγιστος των Προφητών.

 Για τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, που όλες είναι μεστές πολλής και βαθειάς θεολογίας. Το Καρμήλιον όρος, πάνω στο οποίο ο Προφήτης προσέφερε κατά θαυμαστό τρόπο τη θυσία του, όταν από τον ουρανό κατήλθε φωτιά και  κατέκαψε τα σφάγια¹, το όρος Σινά, επί του οποίου είχε θεοπτεία ο μέγας Προφήτης², και το όρος Θαβώρ, πάνω στο οποίο εμφανίσθηκε μαζί με τον Κύριό μας ο Προφήτης³, είναι οι τρεις μεγάλες κορυφές ορέων, που αναφέρονται στη δόξα τη δική του.

Ο προφήτης Ηλίας, αγαπητοί μου, είναι μία μεγάλη μορφή, μια πολύ μεγάλη μορφή της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο μέγιστος των Προφητών είναι ανώτερος κι απ' αυτόν τον προφήτη Ησαΐα τον μεγαλοφωνότατο. Και ενώ δεν έγραψε ο προφήτης Ηλίας ούτε μία λέξη, υπήρξε ο ίδιος μία μεγάλη προφητεία. Αυτό του το έργο, ο τρόπος με τον οποίο έζησε, ο τρόπος με τον οποίο έφυγε από την παρούσα ζωή αλλά και η εμφάνισή του στη Μεταμόρφωση του Χριστού δείχνουν ότι η μορφή αυτή είναι παμμέγιστη, είναι πελώρια!

 Ο διαχρονικός Προφήτης.

Ο προφήτης Ηλίας είναι παρών, τόσο στον χώρο της Παλαιάς Διαθήκης, όσο και στον χώρο της Καινής Διαθήκης.

Βέβαια ό,τι να πει κανείς και ό,τι να αναλύσει, πάντα θα μένει στην περιφέρεια των πραγμάτων, γιατί, όπως σας εξήγησα, είναι μία απύθμενη σε ανάλυση προσωπικότητα ο άγιος του Θεού Προφήτης. Θα μείνουμε μόνο σ' ένα μικρό περιστατικό της ζωής του, αλλά πολύ χαρακτηριστικό. Μάλιστα το περιστατικό αυτό μας δίνει ταυτόχρονα και μια άλλη εικόνα, μας δίνει έναν τύπο των εσχάτων ημερών.

Η επικαιρότητα του βιβλίου της Αποκαλύψεως.

Όπως θα έχετε διαπιστώσει -πείτε από τα γεγονότα, πείτε από τον τρόπο που ζει ο κόσμος σήμερα, πείτε ότι πλησιάζουμε στα έσχατα, πείτε ό,τι θέλετε- στις μέρες μας το πολύ παραγνωρισμένο και παραγκωνισμένο και παραθεωρημένο βιβλίο της Αποκαλύψεως έρχεται στην επικαιρότητα, κι έτσι όλοι σήμερα ασχολούμαστε με το βιβλίο αυτό. Το δυστύχημα είναι ότι το Ορθόδοξο πλήρωμα είναι ανέτοιμο να προσεγγίσει το βιβλίο αυτό, επειδή ακριβώς δεν του είναι οικείο^. και δεν του είναι οικείο επειδή για ολόκληρους αιώνες, ιδίως στην Ανατολή, επικράτησε μια παρεξηγημένη εντύπωση, ότι το βιβλίο αυτό είναι σφραγισμένο με επτά σφραγίδες, δηλαδή ακατανόητο, ότι το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο από προφητείες, που... μην τις πιάνεις... και ότι αν πιάσει κανείς τις προφητείες αυτές, μοιραία θα πέσει σε αιρέσεις και σε λάθη. Υπήρχε αυτή η παρανόηση.

Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι σωστά^. μόνο μέχρις ενός βαθμού είναι σωστά. Ωστόσο όμως όλα αυτά αποτέλεσαν θα λέγαμε την αιτία για την οποία το Ορθόδοξο πλήρωμα δεν προσεγγίζει το βιβλίο αυτό του Θεού, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, το θεόπνευστο αυτό βιβλίο, το υπέροχο αυτό βιβλίο, το γεμάτο όχι μόνο από προφητείες αλλά και από πνεύμα παρηγορίας, και το οποίο υπάρχει για να ενισχύσει τον λαό του Θεού καθ' όλη την πορεία της ζωής του πάνω στη γη αυτή, και προπαντός στα έσχατα.

Έτσι, αγαπητοί, επανέρχομαι στο θέμα μου, για να σας πω ότι οπωσδήποτε αυτά που θα ακούσετε θα δείτε ότι έχουν σχέση με τα έσχατα. Έσχατα λέγονται εκείνα τα οποία αφορούν στο τέλος της Ιστορίας, δηλαδή όταν πια πλησιάζει να έρθει για τελευταία φορά ο Χριστός. Θα δείτε λοιπόν ότι η ζωή του προφήτου Ηλιού δεν είναι παρά μια ζωή ενός αντιτύπου που δείχνει ένα πρωτότυπο στα έσχατα.

Η ιστορική πορεία κάθε λαού. - Η ιδιότυπη πορεία του Ισραήλ.

Ένας λαός, πράγματι, στην ιστορική του πορεία ασφαλώς συναντά πολύ δύσκολες ημέρες για να επιβιώσει. Όμως ο Θεός είναι εκείνος που έχει τάξει τα οροθέσια της κατοικίας των λαών, δηλαδή τα σύνορα του κάθε λαού, αλλά και το πόσον καιρό θα ζήσει ένας λαός. Αυτό είναι σύμφωνο μ' εκείνο που λέει ο απόστολος Παύλος στους Αθηναίους^. «ο Θεός... ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών»⁴. Έβαλε τα σύνορα λοιπόν ο Θεός, αλλά και όρισε τους προστεταγμένους καιρούς, το πόσο δηλαδή θα ζήσει ο κάθε λαός. Έτσι Εκείνος είναι που κρίνει πόσο θα ζήσει ένας λαός και ποια θα είναι τα σύνορά του.

Προς Επισκόπους: Θα συνεχίσετε να μνημονεύετε Βαρθολομαῖο και Ιερώνυμο;

Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ:

Ἠλεκτρονικό Μέηλ καί Ἀνοιχτό Ἐρώτημα

πρός ὅλες τίς Ἐπισκοπές Ἑλλάδος 

καί Κρήτης:

Θά μνημονεύετε τόν Πατριάρχη 

καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο 

μετά τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης 2016;

 

 

Διαβάστε καί αὐτά:

Ἡλεκτρονικό μέηλ ἀπό τό Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ πρός τήν Ἱερά Μονή Χιλανδαρίου γιά τήν δίωξη 4 Μοναχῶν της λόγῳ ἐκκοπῆς μνημοσύνου τοῦ Πατριάρχη!

Τό Φανάρι "ἀδειάζει" τίς ἀντιδράσεις τοῦ πλήθους Ἀθωνιτῶν κατά τῆς Συνόδου πού προειδοποιοῦν γιά ἐκκοπή μνημοσύνου. Γιατί δέν τά βάζει μέ ὅσους δέν προειδοποιοῦν γιά ἐκκοπή μνημοσύνου; & Καί ἡ σκυταλοδρομία μετάθεσης εὐθυνῶν! (Μετά τῶν δεόντων σχολίων ἐκ τοῦ Ἱστολογίου ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ)

Τό Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/

ρωτοῦμε δημόσια καί συγχρόνως ἀποστείλαμε ἠλεκτρονικό μέηλ πρός ὅλους τούς Ἐπισκόπους τῆς Ἑλλάδος καί Κρήτης, ἀντιπροσωπεύοντας ἑκατομμύρια πιστούς ἐν Ἑλλάδι καί παγκοσμίως, μέ τό ἑξῆς εὔλογο ἐρώτημα ὅλων ἡμῶν:

Σεβασμιώτατοι Πατέρες μας, 

Ὡς γνωστόν, ἡ ἀντορθόδοξη, ληστρική, ἄκυρη, οἰκουμενιστική, αἱρετική, γιά τήν συνείδηση τοῦ μεγαλυτέρου ὄγκου τῶν πιστῶν, ψευδοσύνοδος τῆς Κρήτης 2016, ὄχι μόνο δέν κατεδίκασε τήν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί ὁποιαδήποτε ἄλλη αἵρεση, ἀλλά
ἀντιθέτως, ἀνάμεσα καί σέ ἄλλες δογματικές καί ἐκκλησιολογικές ἀτασθαλίες της, ἐπικύρωσε συνοδικά καί διά τῶν ὑπογραφῶν τοῦ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου:

α) τήν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ διά τῆς Συνοδικῆς ἐπικυρώσεως τῆς "συμβολῆς" τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν (Π.Σ.Ε.) στόν σύγχρονο κόσμο καί τήν συνέχιση τῶν διαλόγων του μέ τήν συμμετοχή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας (εἰς τό κείμενον περί "ἀποστολῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ),

καί ἐπίσης ἐπικύρωσε συνοδικά καί διά τῶν ὑπογραφῶν τοῦ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου καί τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου:

β) τίς αἱρέσεις ὡς "Ἐκκλησίες" (εἰς τό κείμενον περί "σχέσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον")!

Κατόπιν τούτου, τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Μίας (καί μοναδικῆς), Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν Ἑλλάδι καί παγκοσμίως, σᾶς ἐρωτοῦμε:

Θά συνεχίσετε νά μνημονεύετε τόν Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαῖο καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμο, ἐφόσον καί διά τῆς ὑπογραφῆς των ἐν Συνόδῳ στά ἄνωθι, οὐσιαστικά κηρύττουν γυμνῇ τῇ κεφαλῇ αἵρεση;

Ναί ἤ ὄχι;

Εἶσθε ἐκκλησιολογικῶς ὑποχρεωμένοι ὡς Πατέρες μας νά λάβετε δημόσια καί ξεκάθαρη θέση ἀπέναντι στό ἐρώτημα καί στά τέκνα Σας.

Μέ σεβασμό καί τιμή, 

Σᾶς ὑπενθυμίζουμε τόν 15ο Ἱερό Κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐν Κωνσταντινουπόλει, σύμφωνα μέ τόν ὁποῖον ἡ ἐκκοπή μνημοσύνου σέ περίπτωση, ὅπως ἡ παροῦσα, κήρυξης αἱρέσεως δημοσίᾳ, νομιμοποιεῖται, καί μάλιστα πρό Συνόδου, πολλῷ δέ μᾶλλον κατόπιν τῶν ὑπογεγραμμένων ἀποφάσεων τῆς Συνόδου Κρήτης 2016 ὅσον ἀφορᾶ τά ζητήματα α) καί β) πού παραθέσαμε, καί Σᾶς παρακαλοῦμε θερμῶς νά τοποθετηθεῖτε αἰτιολογημένα ὡς πρός τόν συγκεκριμένο Ἱερό Κανόνα.

Κανὼν ιε´ τῆς ΑΒ´ Συνόδου. Περὶ σχίσματος μητροπολιτῶν ἀπὸ τῶν ἰδίων Πατριαρχῶν.

Τὰ ὁρισθέντα ἐπὶ πρεσβυτέρων καὶ ἐπισκόπων καὶ μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καὶ ἐπὶ πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἢ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρὸς τὸν οἰκεῖον πατριάρχην κοινωνίας καὶ μὴ ἀναφέρει τὸ ὄνομα αὐτοῦ, κατὰ τὸ ὡρισμένον καὶ τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ μυσταγωγίᾳ, ἀλλὰ πρὸ ἐμφανείας συνοδικῆς καὶ τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως σχίσμα ποιήσει, τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καὶ ταῦτα μὲν ὥρισται καὶ ἐσφράγισται περὶ τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων καὶ σχίσμα ποιούντων καὶ τὴν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων. Οἱ γὰρ δι᾿ αἱρεσίν τινα, παρὰ τῶν ἁγίων Συνόδων ἢ Πατέρων κατεγνωσμένην, τῆς πρὸς τὸν πρόεδρον κοινωνίας ἑαυτοὺς διαστέλλοντες, ἐκείνου τὴν αἵρεσιν δηλονότι δημοσίᾳ κηρύττοντος καὶ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ ἐπ᾿ ἐκκλησίας διδάσκοντος, οἱ τοιοῦτοι οὐ μόνον τῇ κανονικῇ ἐπιτιμήσει οὐχ ὑποκείσονται, πρὸ συνοδικῆς διαγνώσεως ἑαυτοὺς τῆς πρὸς τὸν καλούμενον ἐπίσκοπον κοινωνίας ἀποτειχίζοντες, ἀλλὰ καὶ τῆς πρεπούσης τιμῆς τοῖς ὀρθοδόξοις ἀξιωθήσονται. Οἱ γὰρ ἐπισκόπων, ἀλλὰ ψευδεπισκόπων καὶ ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καὶ οὐ σχίσματι τὴν ἕνωσιν τῆς ἐκκλησίας κατέτεμον, ἀλλὰ σχισμάτων καὶ μερισμῶν τὴν ἐκκλησίαν ἐσπούδασαν ῥύσασθαι.


Ἱστολόγιον ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ http://kaiomenivatos.blogspot.gr/

Σημείωση:
Δέν εἰδοποιήθηκαν ἠλεκτρονικά οἱ Ἐπισκοπές:
Λήμνου, Μεθύμνης, Περιστερίου, Σιδηροκάστρου καί Σισανίου-Σιατίστης, λόγῳ ἔλλειψης ἠλεκτρονικῶν μέηλ τῶν Μητροπόλεών των.
Θά εἰδοποιηθοῦν εἴτε μέ fax, εἴτε θά ἐνημερωθοῦν ἀπό τό διαδίκτυο.

ΦΑΝΑΡΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

"Έτσι, το Άγιο Όρος όχι μόνο υποστήριξε ανοιχτά, αλλά και εκπροσωπήθηκε στην Αγία & Μεγάλη Σύνοδο μετά  από πρόσκληση της Α.Θ.Π. Πατριάρχου Βαρθολομαίου "

Το Φανάρι τα βάζει με Αγιορείτες-Σύμβουλος Βαρθολομαίου: Η επιστολή των 60 δεν εκφράζει το Άγιο Όρος
 
Του Μάνου Χατζηγιάννη
  Όλα του φταίνε του Φαναρίου και παντού βλέπει εχθρούς...Μετά την πρόσφατη επιστολή 60 μοναχών του Αγίου Όρους με την οποία καταδικάζονται οι αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης ιδίως για τις σχέσεις με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο και ζητείται από την Ιερά Κοινότητα να διακοπεί το μνημόσυνο του κ. Βαρθολομαίου, είχαμε την πρώτη αντίδραση του Φαναρίου. 

Ο θεολογικός σύμβουλος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου Αρχιδιακόνος Ιωάννης Χρυσαυγης, ο οποίος υπενθυμίζεται πως είχε τονίσει ότι οι αποφάσεις της Συνόδου είναι δεσμευτικές και για τους μη συμμετέχοντες,  σχολίασε σχετικά με την πρόσφατη επιστολή των  60 μοναχών του Αγίου Όρους με την οποία η Σύνοδος αποκαλείται «ληστρική», πως η γνώμη τους δεν αντικατοπτρίζει τη θέση ολόκληρης της κοινότητας του Αγίου Όρους.
Συγκεκριμένα όταν ο Peter Anderson από το Σιάτλ, ένας εμπειρογνώμονας σε θέματα σχέσεων μεταξύ των Ορθοδόξων και των Ρ/καθολικών  απευθύνθηκε στον Αρχιδιάκονο Ιωάννη Χρυσαυγη, ζητώντας του την αξιολόγηση της επιστολής και ο σύμβουλος του Οικ. Πατριάρχου έστειλε την απάντησή του στην οποία αναφέρει άλλων : 
"Κάθε ίδρυμα ή οποιοδήποτε άτομο μπορεί να αξιολογήσει την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Η εκτίμηση αυτή ήταν μέρος της προσυνοδικής διαδικασίας και της διαδικασίας λήψης αποφάσεων της Συνόδου.
Μερικές φορές, ωστόσο, χρειάζεται η κατάλληλη μικρή διευκρίνιση. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αν και μερικοί Αθωνίτες μπορούν να δηλώσουν την αντίθεσή τους, από την Ιερά Κοινότητά του [Άγιον Όρος] στην πραγματικότητα υποστηρίζεται η Σύνοδος. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης πρότεινε στο Άγιο Όρος να στείλει έναν αντιπρόσωπο στην Κρήτη, στο πλαίσιο της επίσημης αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριάρχη (ως σύμβουλος) - ακριβώς επειδή εκφράζει την ικανοποίησή της και σέβεται τη γνώμη (και ίσως ακόμη περισσότερο, την προσευχή) του Όρους. Σε απάντηση, η Ιερά Κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των εκπροσώπων των μονών του Αγίου Όρους, όρισε επίσημα έναν πληρεξούσιο για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Έτσι, ο Σεβασμιώτατος, Αρχιμανδρίτης Τύχων, ηγούμενος της μονής Σταυρονικήτα (για όσους θέλουν μια αναφορά στους αγίους, είναι σκόπιμο να υπενθυμίσουμε ότι ο ίδιος ήταν μαθητής του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη)

[τρελογιάννης :Είναι άσχετος ή σκοπίμως ψεύδεται  δεν ήταν μαθητής του αγίου Παϊσίου!]

παρακολούθησε την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο. Επιπλέον, σε αρκετές περιπτώσεις κλήθηκε να συμβουλεύσει τους επισκόπους που συμμετείχαν.με τον ισορροπημένο χαρακτήρα του αυθεντικού μοναχισμού ενός Αθωνίτη.
Έτσι, το Άγιο Όρος όχι μόνο υποστήριξε ανοιχτά, αλλά και εκπροσωπήθηκε στην Αγία & Μεγάλη Σύνοδο μετά  από πρόσκληση της Α.Θ.Π. Πατριάρχου Βαρθολομαίου "
Μετά την απάντηση αυτή του Αρχιδιάκονου και βέβαια με δεδομένη την επιστολή των Αγιορειτών που κυκλοφορεί ευρέως πλέον και την παραθέτουμε παρακάτω μένει να δούμε τι θα πράξει η Ιερά Κοινότητα...

Διαβάστε και την επιστολη΄των Αγιορειτών: 

Εν Αγίω Όρει τη 20/6/2016 (3/7/2016 ν.ημερ.)

Κυριακή των Αγιορειτών Πατέρων

ομολογητών, οσίων, ιεραρχών και μαρτύρων

Ανοικτή Επιστολή Αγιορειτών Πατέρων
Προς:
Την Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους,

Τους είκοσι καθηγουμένους μετά των συνοδιών αυτών,
Και προς ενημέρωσι του Χριστεπωνύμου Πληρώματος της Εκκλησίας.
«…ως φιλοπάτορες υιοί, την πατρικήν κληρονομίαν φυλάξωμεν απαρεγχείρητον· μη καταργήσωμεν τον τόπον ως η άκαρπος συκή· αλλά των Ηγουμένων ημών αναθεωρούντες, την έκβασιν της αναστροφής, μιμησώμεθα την ΠΙΣΤΙΝ και τους αγώνας· ίνα και συν αυτοίς των αιωνίων αγαθών επιτύχωμεν».
(τροπάριο Λιτής εκ της ασματικής ακολουθίας των Οσίων και Θεοφόρων Αγιορειτών Πατέρων ημών των εν τω Αγιωνύμω Όρει του Άθω διαλαμψάντων.)

Σεβαστοί Πατέρες,
Μελετήσαντες μετά πάσης προσοχής τα κοινοποιηθέντα τελικά κείμενα της λεγομένης Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, καθώς και τις απαντήσεις εγκρίτων θεολόγων και μητροπολιτών, προαγόμεθα όπως εκθέσωμεν τα ακόλουθα.

Ὅλοι οἱ Ἁγιορεῖται ἔχομεν εὐθύνην! Βαρυσήμαντος Επιστολή Ἱερομονάχου Χαρίτωνος

Το Άγιον Όρος σιωπά "προκειμένου να μη ενοχληθεί η συγκρητιστική οικουμενιστική γραμμή του Φαναρίου"!

Ἱερομονάχου Καρυῶν Χαρίτωνος:

Ὅλοι οἱ Ἁγιορεῖται ἔχομεν εὐθύνην!

Του ιερομονάχου Χαρίτωνος, Ι.Κ. Αναλήψεως, Καρυαί

Άγιοι Καθηγούμενοι και πατέρες, επιθυμούμε να καταθέσουμε με όλον τον σεβασμό μας, προς εσάς που έχετε την πνευματική και την διοικητική ευθύνη του Ιερού ημών Τοπου, με φόβο Θεού και αγάπη αλλά και με ευθύτητα και απλότητα, τον πόνο και την αγωνία μας για την Ορθόδοξη πίστη μας, για το μέλλον του Ιερού ημών Τόπου, όσο και για την σωτηρία των ψυχών μας, η οποία έχει άμεση σχέση με όλα αυτά.

Πιστεύουμε ότι ο Αγιορείτικος Μοναχισμός στις ημέρες μας διέρχεται μία ιδιαίτερη κρίση, όσον αφορά κυρίως στα θέματα της πίστεως και της αγιορειτικής παραδόσεως. Εμείς θα επικεντρώσουμε την προσοχή σας περισσότερον στα θέματα της πίστεως. Όλοι μας ζούμε κατά τις τελευταίες δεκαετίες μία πνευματική κρίση, η οποία εξελίσσεται όσον ούπω σε μία τραγικότητα. Η σημερινή πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται από την λεγόμενη «Νεα Εποχή» η Παγκοσμιοποίηση (Θρησκευτική, Οικονομική και Πολιτική), επιδιώκει να επιβάλει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα τρεις «θηλιές»:

Α. Μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Β. Μια παγκόσμια οικονομία και

Γ. Μια παγκόσμια θρησκεία.

Το Άγιον Όρος έχει μια ιστορία γεμάτη από διαρκείς και ασυμβίβαστους αγώνες για την Ορθόδοξη πίστη, για την αγιότητα και την αρετή. Από τότε και μέχρι σήμερα στο Άγιον Όρος έχουν αλλάξει πολλά. Σημερα, το Άγιον Όρος διέρχεται μία νέα ιστορική
περίοδο παλεύοντας κάτω από τελείως νέες ιστορικές, γεωπολιτικές, πολυπολιτισμικές, οικονομικές συνθήκες, κ.α. Το Άγιον Όρος έρχεται τώρα αντιμέτωπο με την ίδια την πνευματική του υπόσταση, με την ίδια την ταυτότητά του, με την ίδια την ιστορία του. Τι θα πράξει;

Το μέλλον του εξαρτάται άμεσα από το κατά πόσον θα κατορθώσει να διαφυλάξει αυτή την μοναστική ιδιαιτερότητά του μέσα σ’ ένα κόσμο που μεταβάλλεται συνεχώς με μεγάλη ταχύτητα, όταν, μάλιστα, η Νέα Τάξη Πραγμάτων, δια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, σαφώς επιδιώκει με οικονομικές και άλλες μεθόδους, να αλλοιώσει και να αλώσει τον χαρακτήρα του ως προπυργίου της Ορθοδόξου Πίστεως και Πνευματικής Ζωής.

Πρωτίστως είναι αδήριτη ανάγκη να διαφυλάξει το Άγιον Όρος την Ορθόδοξη πίστη ανόθευτη από την πιο ύπουλη και πιο υποκριτική αίρεση από όλες τις άλλες αιρέσεις, που έχουν απειλήσει μέχρι σήμερα την Εκκλησία, που είναι ο οικουμενισμός και η πανθρησκεία παράλληλα.

Επίσης, το μέλλον του εξαρτάται, από το κατά πόσο θα ημπορέσει το Άγιον Όρος να διαφυλάξει τον ασκητικό του χαρακτήρα μακρυά από την εκκοσμίκευση, με την ευρύτερη έννοια. Το μέλλον του εξαρτάται από την ησυχαστική και νηπτική ζωή του. Την αποχή από τον κόσμο και τα του κόσμου. Το κοσμικό φρόνημα.

Το φρόνημα των Αγίων

Στην ιστορία δεν έχουμε ούτε ένα άγιο της Εκκλησίας που να ήταν αδιάφορος στα θέματα της πίστεως και της Ιεράς παραδόσεως. Σήμερα, μόνον άρχισε να διαφαίνεται στον πνευματικό ορίζοντα μια νέα απειλή, αποτέλεσμα και αυτή του οικουμενισμού, ότι δηλαδή, να νομίζει κάποιος ότι μπορεί να αγιάζεται και να είναι συγχρόνως και αδιάφορος στα θέματα της πίστεως, και να σιωπά ως δήθεν «πολύ διακριτικός»…

Σήμερα, λοιπόν στο Άγιον Όρος παρατηρούμε με πολλή θλίψη, αυτό το πρωτοφανές φαινόμενο. Παρατηρούμε να υπάρχει μία αδιαφορία η αφωνία και εφησυχασμός στα θέματα της πίστεως, ακόμη δε και ηθελημένη άγνοια(;) Στα Μοναστήρια, πλην σπανίας εξαιρέσεως, δεν γίνεται ενημέρωση προς τούς πατέρες, για την παναίρεση του οικουμενισμού, ώστε να γνωρίζουν τι πρέπει να πράττουν. Μονο η Ιερά Κοινότης δημοσιεύει κάποια κείμενα, και αυτά μόνον όταν παροξύνονται τα πράγματα, αλλά σε ανεπαίσθητους τόνους. Αυτό μας ανησυχεί πολύ, μας προβληματίζει σοβαρά για το μέλλον του Αγίου Όρους και πολλές φορές, σαν άνθρωποι που είμαστε, μας σκανδαλίζει και μας απελπίζει.

Ο άγιος Γεροντας Παΐσιος, τον οποίον προσφάτως το οικουμενικόν Πατριαρχείον μας έχει αγιοκατατάξει, όσο ζούσε μιλούσε και διαμαρτυρόταν για την παναίρεση του οικουμενισμού και για την εκκοσμίκευση. Το Πατριαρχείον, όμως φαίνεται πως δεν έχει διδαχθεί κάτι από την οσιακή ζωη του και την διδασκαλία του κατά της παναιρέσεως του οικουμενισμού, καθότι συνεχίζει όλο και με περισσότερο ζήλο, ου κατά Θεόν, βέβαια, και ου κατ  ἐπίγνωσιν, επίσης των ευθυνών του, έναντι της Εκκλησίας και του ποιμνίου του.

Έχοντας, λοιπόν ο όσιος, αυτήν την καλή ανησυχία μας διδάσκει:

«Η ησυχία που επικρατεί [όχι φυσικά η ησυχία των Ησυχαστών αγίων], με ανησυχεί. Δεν έχουμε καταλάβει καλά σε τι χρόνια ζούμε ούτε σκεφτόμαστε ότι θα πεθάνουμε… Η τύχη του κόσμου κρέμεται από τα χέρια μερικών, αλλά ακόμη ο Θεός κρατά φρένο… Έχει πέσει πολλή στάχτη, σαβούρα, αδιαφορία, θέλει πολύ φύσημα, για να φύγη. Οι παλιοί έλεγαν ότι θα έρθει ώρα που θα κλωτσήσουν οι άνθρωποι. Πετάνε τούς φράκτες, δεν υπολογίζουν τίποτε. Είναι φοβερο! Έγινε μία Βαβυλωνία». Και αλλού πάλι έλεγε «Το να αντιδράς για να υπεραπιστής σοβαρά θέματα, που αφορούν την πίστη μας, την ορθοδοξία, αυτό είναι καθήκον σου». Και προς όλους τούς οικουμενιστές –ενωτικούς και φιλενωτικούς, έγραφε σε μία επιστολή του, το 1969:

«Μετά λύπης μου, από όσους φιλενωτικούς έχω γνωρίσει, δεν είδα να έχουν ούτε ψίχα πνευματική ούτε φλοιό. Ξέρουν, όμως, να ομιλούν για αγάπη και ενότητα, ενώ οι ίδιοι δεν είναι ενωμένοι με τον Θεόν, διότι δεν τον έχουν αγαπήσει… ας γνωρίζωμεν ότι δεν υπάρχουν μόνον φυσικοί νόμοι, αλλά και πνευματικοί… Επίσης ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις, που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και Ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί».

Έχοντας λοιπόν και εμείς, ως αγιορείτες μοναχοί, αυτήν την ανησυχία και θέλοντες να είμεθα «επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσι», σας παρακαλούμε να δείξετε την πατρική σας κατανόηση και να εγκύψετε με αγάπη και όχι ως εξουσίαν έχοντες, σε ο,τι θα σας θέσουμε, ως θέματα προβληματισμού και πνευματικής αφυπνίσεως για όλους μας. Οι προσκυνητές οι οποίοι έρχονται κατά χιλιάδες κάθε χρόνο, στο Άγιο Όρος διαπιστώνουν δυστυχώς ότι οι σύγχρονοι αγιορείτες μοναχοί, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν ακολουθούν την γραμμή των προκατόχων τους. Δεν ακολουθούν την πορεία των Αγίων μας, των μαρτύρων, των ομολογητών, και των αγιασμένων Γερόντων μας. Αντιθέτως σιωπούν και κωφεύουν, αδρανούν και εφησυχάζουν ενόχως, επιδεικνύοντες μία συμπεριφορά παντελώς ξένη και αντίθετη προς τα μοναχικά ειωθότα και θέσμια και τις παρακαταθήκες των Αγίων Πατέρων και Γερόντων μας. Όλα αυτά τα ακούμε συνέχεια από τον πιστό λαο, όπως φυσικά και εσείς. Και ερωτούν: Γιατί δεν αγωνίζεστε, οι σημερινοί Αγιορείτες, για την Ορθοδοξία και την Ορθοπραξία, όπως οι παλαιοί Αγιορείτες Πατέρες και δη ο Άγιος Κοσμάς ο Πρώτος και οι λοιποί υπό των Λατινοφρόνων–αναιρεθέντες, με τούς οποίους είναι ομόφρονες και οι σημερινοί φιλοενωτικοί Οικουμενιστές;

Η νέα γενεά Αγιορειτών

Ένας άλλος λόγος είναι, ότι, η δική μας γενεά, η γενεά των προερχομένων από τον Κόσμο νέων αδελφοτήτων, οι οποίες επάνδρωσαν τις Ιερές Μονές, φοβούμενοι, δυστυχώς, τα άκρα των Ζηλωτών, θεώρησαν καλό να μη θίγουν ποτέ θέματα αθλήσεως υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, ενώ, κατά το Γεροντικό, η άσκηση στους εσχάτους χρόνους, στους οποίους ζούμε, συνίσταται μόνον από την Ομολογία της Ορθόδοξης Πίστεως (βλ. προφητεία Αββά Μωϋσέως του Αιθίοπος 4ος αι. και του Αββά Παμβώ). Οι σημερινοί μοναχοί επικεντρώνουν όλη τους την σπουδή μόνο στα «καθαρώς πνευματικά» θέματα, όπως την νοερά προσευχή, την καθημερινή ακολουθία, τις αγρυπνίες και γενικώς οι Γέροντές μας επιδιώκουν να μας μυήσουν σε μία ανώτερη και υψηλή νηπτική ζωη, ωσάν η ορθόδοξη πίστη και θεολογία και η ομολογία της έναντι στην παναίρεση του οικουμενισμού και της εκκοσμικευμένης Εκκλησίας να μη είναι πνευματικά πράγματα για μοναχούς. Βεβαίως ως πνευματικούς μας γεννήτορες, για όλα αυτά τα τόσο σπουδαία και πνευματικά τούς ευχαριστούμε, τούς ευγνωμονούμε και θα τούς αγαπούμε. Αλλά δυστυχώς, διεχώρισαν την πίστη και το δόγμα από την ζωή της ασκήσεως και την καλλιέργεια των αρετών. Διότι είναι πραγματική αίρεση ο σοφιστικός διαχωρισμός της Ορθοδόξου πίστεως (με τη Μη Ομολογία της) από το Ορθόδοξο Ήθος και την Άσκηση, προκειμένου να μη ενοχληθεί η συγκρητιστική οικουμενιστική γραμμή του Φαναρίου.

Οι Γέροντες αυτών των Αδελφοτήτων, μας άφησαν, κατ’  αὐτόν τον τρόπο, ακατήχητους και μέσα στην άγνοια για τόσο σοβαρά θέματα, όπως είναι η Ορθοδοξία, τα Δόγματα και οι Ιεροί Κανόνες. Και τώρα ο καθένας μας ψάχνεται με την συνείδησή του να ξετυλίξει ένα μπερδεμένο κουβάρι, για να βρει την ορθόδοξη πίστη και την αγιοπατερική οδό και ποιόν δρόμο πρέπει να ακολουθήσει. Αυτό είναι αποτέλεσμα της άγνοιας που, κατά τούς Αγίους πατέρες, είναι ένας από τούς γίγαντες των αιρέσεων και των παθών μαζί με την λήθη και την αμέλεια. Γιατί να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο; Έχουν μεγάλη ευθύνη. Αυτό μας θλίβει πολύ.

Ύστερα λοιπόν από όλα αυτά και μετά από 40 χρόνια μοναχικής αγιορειτικής ζωής, για την νέα γενεά των Αγιορειτών που επάνδρωσαν το Άγιον Όρος, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι σε θέση να διακρίνουν την Ορθόδοξη πίστη από την αίρεση ούτε και να επισημάνουν τον κίνδυνό της. Εάν, όμως συνεχίσουμε αυτή την πορεία, φοβούμαστε ότι η νεώτερη γενιά των Μοναχών, γαλουχούμενη με αυτή την άγνοια, θα κάνει αδιάκριτη υπακοή σε ό,τι της ζητήσουν, ακόμη και εις βάρος της Ορθοδόξου πίστεως, μπλεγμένη μέσα στα πλοκάμια του Συγκρητιστικού Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας.

Και δεν θα είναι μακριά η εποχή στην οποία θα ζητήσουν να εγκαταβιώσουν στο Αγιώνυμο Όρος ακόμη και παπικοί και βουδιστές μοναχοί! Διότι, κατά την Εωσφορική Πλάνη των πάσης φύσεως Οικουμενιστών, συμπεριλαμβανομένων των κατ’ όνομα Ορθοδόξων, δήθεν «ένας είναι ο Θεός», δήθεν «κάθε θρησκεία τον περιγράφει και τον λατρεύει με τον δικό της τρόπο», αν και υπάρχουν θρησκείες χωρίς θεό (όπως ενδεικτικά ο κλάδος Θιραβάντα του Βουδισμού, ο οποίος είναι αθεϊστικός). Κατ’ αυτούς, δήθεν «όλοι οι οπαδοί των θρησκειών είναι λάτρεις του απροσδιόριστου, από άποψη πίστεως, Θεού», δήθεν «ο Θεός είναι [μόνον] αγάπη» και όχι δικαιοσύνη, δήθεν «όλοι οι οπαδοί των θρησκειών πιστεύουν στην αγάπη», έστω και αν μόνον στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Παραδόσεως υπάρχει η αγάπη, αλλά πάντοτε εν αληθεία (κατά τον Ευαγγελιστή της Αγάπης, τον Απόστολο Ιωάννη),. Μέσα, λοιπόν σε αυτό το παγκοσμιοποιημένο κλίμα της συνύπαρξης, της διαφορετικότητας και της αγαπολογίας, που είναι απλά ένας γλυκανάλατος συναισθηματισμός, τέτοιου είδους «αγάπη» συνιστά αίρεση. Η αγάπη είναι άκτιστη ενέργεια του Αγίου Τριαδικού Θεού και αν δεν συνοδεύεται από την δικαιοσύνη, ως επίσης άκτιστη ενέργεια του Αγίου Τριαδικού Θεού, όχι μόνον δεν οδηγεί στον Χριστό τον αληθινό Θεό αλλά αντίθετα οδηγεί στον Αντίχριστο, του οποίου το πνεύμα σήμερα επικρατεί και στις χριστιανικές κοινωνίες.

Οι νέοι μοναχοί φαίνονται να διακρίνονται μεν για τούς πνευματικούς αγώνες τους, τις αγρυπνίες, την προσευχή, την υπακοή, την θεία λατρεία και άλλα πολλά καλά στοιχεία που έχουν, όπως η μόρφωση, πανεπιστημιακά πτυχία κ.λπ. Λειπει όμως, κάτι, πολύ σημαντικό, το πιο σπουδαίο απ’ όλα. Η ανδρεία (η οποία τόσο για τους αρχαίους μας προγόνους, όσο και για την Αγία Γραφή συνιστά μία από τις τέσσερις κεφαλαιώδεις και περιεκτικές άλλων αρετές) και ο ηρωισμός, όπως έλεγε και ο άγιος Γεροντας Παΐσιος, και γενικά δεν καλλιεργείται το μαρτυρικό φρόνημα και το πνεύμα της αυτοθυσίας, ωσάν αυτά να είναι λιγότερο πνευματικά από τα άλλα.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά!

Επίσης και κάτι άλλο. Πολλοί από τούς σύγχρονους αγιορείτες, ναι μεν δεν ασχολούνται με θέματα Ορθοδόξου πίστεως, και καθόλου δεν ανησυχούν δια την παναίρεση του Οικουμενισμού, ούτε και τούς ενδιαφέρει, φαίνεται, πλην όμως γνωρίζουν πολύ καλά, από την άλλη πλευρά, να κατηγορούν, και να κατακρίνουν και μάλιστα με θυμό να καταδικάζουν, υπό τύπο ρετσινιάς, στην κόλαση κάθε «ζηλωτή». Αυτό, βέβαια δεν το θεωρούν, κατάκριση γιατί χτυπάνε τούς «πλανεμένους ζηλωτές»! Αυτό άραγε, επιτρέπεται; Η αυτό τους βολεύει, για να παραπλανούν με αυτόν τον τρόπο την ελέγχουσα αυτούς μοναχική τους συνείδηση;

Μυστική συνάντηση Τσίπρα - Ιερώνυμου- Ο Ιερώνυμος Λιάπης που παριστάνει τον Αρχιεπίσκοπο πότε των Θηβών και πότε τον 'Έξαρχο στη Μητρόπολη Λάρισας σε ύποπτο - προδοτικό ρόλο πάντοτε όπως πρόσφατα πρόδωσε στη σύνοδο της Κρήτης

 

Η μυστική συνάντηση Τσίπρα - Ιερώνυμου

Μυστική συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο είχε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Στο τραπέζι της συζήτησης βρέθηκαν οι σχέσεις κράτους – Εκκλησίας ενόψει της συνταγματικής αναθεώρησης.

Το τετ α τετ, σύμφωνα με πληροφορίες της Realnews, αν και ο Πρωθυπουργός και ο Αρχιεπίσκοπος έχουν αποφασίσει να μη διαρρεύσει ούτε καν η πραγματοποίησή του, διεξήχθη σε κλίμα αμοιβαίας κατανόησης, παρότι συζητήθηκαν όλα τα καυτά θέματα που αποτελούν «αγκάθια» στις σχέσεις των δύο πλευρών.

Το Μέγαρο Μαξίμου προσανατολίζεται να οδηγηθεί σε μία διατύπωση, σύμφωνα με την οποία το «κράτος είναι θρησκευτικά ουδέτερο» αλλά αναγνωρίζει ως επικρατούσα θρησκεία την Ορθόδοξη. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, μεταξύ άλλων, θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν ως εορτές και αργίες Χριστούγεννα και Πάσχα. Εννοείται ότι θα υπάρξει αναφορά στους διακριτούς ρόλους κράτους και Εκκλησίας, καθώς εκ των πραγμάτων, θίγονται οι οικονομικές σχέσεις των δύο πλευρών.

Στη μυστική συνάντηση, συζητήθηκε και το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας, Σύμφωνα με τη Realnews, αποφασίστηκε να συγκροτηθεί άμεσα επιτροπή που θα εξετάσει το θέμα. Ενδιαφέρον έχει πάντως αν ο Πρωθυπουργός θα τοποθετηθεί συγκεκριμένα επί του χωρισμού κράτους και Εκκλησίας, παρουσιάζοντας την Κυβερνητική πρόταση για την αναθεώρηση του Συντάγματος την προσεχή Κυριακή 24 Ιουλίου ή εάν θα ανακοινώσει απλώς ότι το σχετικό άρθρο του Συντάγματος είναι αναθεωρητέο.

cnn.gr Κυριακή, 17 Ιουλίου 2016

OI AΓIOI ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

OI AΓIOI ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ. ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ; AΠΑΝΤΗΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ· «Γερος ανθρωπος ειμαι, τοσα χρονια υπηρετω την Ἐκκλησια, και σας το λεγω· εαν δεν ξυπνησουμε, η πατριδα μας θα σβηση απο το χαρτη. Δεν θα εινε πλεον Ελλας! Θα εινε μια εβραϊκη επαρχια, μια χαβρα. Και θα ᾿χουμε ολοι την ευθυνη»

Κυριακὴ Πατέρων Δ΄ Οἰκ. Συν. (Ματθ. 5,14-19)
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
http://www.augoustinos-kantiotis.gr/

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, ἡ ἁγία μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τιμᾷ τοὺς ἁγίους πατέρας. Ἐξηγήσαμε ἄλλοτε τὴν ἔννοια ποὺ ἔχει ἡ λέξις πατήρ. Εἴπαμε, ὅτι Πατὴρ μὲ πῖ κεφαλαῖο εἶνε ἕνας, ὁ Θεός. Κατόπιν, πατέρες εἶνε ὅσοι μὲ τὸν εὐλογημένο γάμο δημιούργησαν οἰκογένεια καὶ ἔφεραν στὸν κόσμο παιδιά. Ἔπειτα πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ τροφοδοτοῦν πνευματικῶς τὸν κόσμο, ὅπως εἶνε οἱ διδάσκαλοι, καθηγηταὶ καὶ πνευματικοὶ ἡγέται τῆς ἀνθρωπότητος. Τέλος, στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλῶσσα, πατέρες λέγονται ἐκεῖνοι ποὺ μὲ λόγους καὶ ἔργα τίμησαν, δόξασαν καὶ στερέωσαν τὴν ἁγία μας Ἐκκλησία, τὴν Ὀρθοδοξία.
Τέτοιων πατέρων, μὲ τὴν τελευταία ἔννοια, ἑορτάζουμε τὴ μνήμη σήμερα. Ἑορτάζουμε εἰδικώτερα τὴ μνήμη τῶν πατέρων ποὺ συγκρότησαν τὴν Τετάρτη (Δ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδο τὸ 451 στὴ Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

* * *

Συνεκλήθη τότε Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Ποιά ἡ αἰτία; Μία αἵρεσις. Σὲ ἕνα μικρὸ τεῦχος ἀναπτύσσω «Τί εἶνε αἵρεσις» καὶ αἱρετικός. Αἱρετικὸς εἶνε ἐκεῖνος ποὺ πηγαίνει κόντρα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας, διδάσκει ξένα πρὸς τὰ δόγματα καὶ τὶς ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Ξέρεις πῶς μοιάζει ὁ αἱρετικός; Εἶνε σὰν αὐτὸν ποὺ δηλητηριάζει τὸ γάλα, ποὺ νοθεύει τὸ φάρμακο, πού ἀφήνει ἀφρούρητο κάτι ποὺ τὸν ἔβαλαν νὰ φυλάξῃ, ποὺ παραχαράσσει τὸ νόμισμα, ποὺ παραποιεῖ τὸ τέλειο, ποὺ παρεκκλίνει ἀπ᾿ τὸ σωστό. Πίνετε γάλα νερωμένο; Δέχεστε φάρμακο νοθευμένο; Συναλλάσσεσθε μὲ κίβδηλα νομίσματα; Ἔ, κάτι τέτοιο εἶνε ἡ αἵρεσις. Καὶ ὅπως αὐτὸς ποὺ κάνει τέτοιες δολιοφθορὲς εἶνε ὑπόδικος καὶ καλεῖται ν᾿ ἀπολογηθῇ, ἔτσι καὶ ὁ αἱρετικὸς καλεῖται ν᾿ ἀπολογηθῇ ἐνώπιον τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας. Διότι αὐτὸς φαρμακώνει τὸ γάλα, κυκλοφορεῖ νόμισμα κίβδηλο, νοθεύει τὰ φάρμακα τῆς Ἐκκλησίας, ἀνακατεύοντας διδασκαλίες τῆς ἁγίας Γραφῆς μὲ δικές του.
Αἱρετικός, ἐξ αιτίας τοῦ ὁποίου συνεκλήθη ἡ Τετάρτη (Δ΄) Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἦτο ἕνας ποὺ ὠνομάζετο Εὐτυχής. Ἦταν μοναχός, καλόγερος, ἀρχιμανδρίτης. Εὐτυχὴς στὸ ὄνομα, ἀλλὰ δυστυχέστατος στὴν πραγματικότητα. Διότι δίδαξε πράγματα ἀντίθετα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Τί διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας; Θὰ μιλήσουμε κάπως θεολογικὰ ἐδῶ, καὶ παρακαλῶ νὰ προσέξετε.
Πολλὲς εἶνε οἱ ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας. Ἀλλ᾿ ὅπως τὸ σπίτι ἔχει θεμέλιο κι ὅπως τὸ δέντρο ἔχει ῥίζα, ἔτσι καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας θεμελιώδης ἀλήθεια, ἐπὶ τῆς ὁποίας στηρίζεται ὅλο τὸ οἰκοδόμημά της, εἶνε μία· ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ἕνα θεανδρικὸ πρόσωπο. Τί θὰ πῇ αὐτό; Ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε, σὲ ἕνα πρόσωπο, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος – πλὴν τῆς ἁμαρτίας.  

Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἀπαντοῦν στοὺς ἐπικριτὲς ὅσων διακόπτουν την ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ὀπαδοὺς/ἡγέτες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

http://opaidagogos.blogspot.gr/
Ἀπὸ τὴν στιγμὴ ποὺ Χριστιανοὶ τόλμησαν να ἀκολουθήσουν τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ ἐφαρμόσουν τοὺς Ἱερούς Κανόνες, ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ τοὺς μεταδίδοντας τὸν μολυσματικὸ ἰὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἄρχισε ὁ κανονιοβολισμός τους μὲ χαρακτηρισμοὺς ὅπως ʺεἶναι ἐκτὸς Ἐκκλησίας, ἀκραῖοι, ταλιμπάν, ἐγωκεντρικοί, φανατικοί, ἀνυπάκοοι, κρίμαʺ κλπ.

Τὸ λυπηρὸ εἶναι, ὅτι αὐτοὶ οἱ χαρακτηρισμοὶ δὲν προέρχονται μόνο ἀπὸ ὀπαδοὺς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἀλλὰ καὶ ἀπὸ λεγόμενους ʺἈντιοικουμενιστέςʺ. 

Ἐπειδὴ τὰ μέχρι τώρα ἐπιχειρήματα τῶν ἀνθρώπων ποὺ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν Πίστη δὲν τυγχάνουν σοβαρῆς ἀντιμετώπισης, μιὰ καὶ τὴν ιδιότητα τῆς αὐθεντίας ἔχουν οἰκειοποιηθεῖ καὶ καταχρασθεῖ οἱ προαναφερθέντες, ἂς ἀφήσουμε λοιπὸν τοὺς Ἅγιους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας νὰ τοὺς ἀπαντήσουν, τί πρέπει νὰ κάνουμε ὅταν ὑπάρχει αἵρεση (καταδικασμένη ἀπὸ Σύνοδο ἢ μὴ καταδικασμένη· ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος Πόποβιτς ὀνόμασε τὸν Οἰκουμενισμὸ παναίρεση, χωρίς νὰ περιμένει κάποια Σύνοδο), καὶ ποιοί παραμένουν ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ μετὰ τοῦ Χριστοῦ, ὅσοι κοινωνοῦν μὲ τοὺς αἱρετίζοντες ἢ ὅσοι ἀπομακρύνονται ἀπ’ αὐτούς:

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ὁρίζουν:

«...Ὁμοίως καὶ οἱ λαϊκοί, τοῖς τῇ γνώμῃ τοῦ Θεοῦ ἐναντία δογματίσασι μὴ πλησιάζετε μηδὲ κοινωνοὶ τῆς ἀσεβείας αὐτῶν γίνεσθε, λέγει γὰρ καὶ Θεός... Ἀποσχίσθητε ἐκ μέσου αὐτῶν, ἵνα μὴ συναπολῆσθε αὐτοῖς...ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς» ( Διατ. Ἁγ. Ἀποστ. βιβλ. ΣΤ΄§Δ΄ καὶ Ε΄).

Τό διασπαστικό φαινόμενο ἀπαξίωσης τῶν λαϊκῶν πιστῶν στό Σῶμα τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας!

Τό "θεολογίζειν" είναι εμπειρικό!

  Ἀπὸ ἱστολόγιο "ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ"

 

Εἰσαγωγή

Ἀποφασίσαμε νά γράψουμε ἐν φόβῳ Θεοῦ ἕνα μικρό πόνημα, τό ὁποῖο ἅπτεται ἑνός εὐαίσθητου ζητήματος, μέ τό ὁποῖο θεωροῦμε πώς πρέπει νά ἀσχοληθοῦμε πρός ὠφέλειαν καί προβληματισμόν πάντων, ἔχοντας ὑπόψιν δύο πιθανούς κινδύνους: 

Πρῶτον, νά παρεξηγηθοῦμε ὡς πολλά λαλοῦντες χωρίς νά εἴμεθα καί τίποτα, καί

Δεύτερον, νά τσιμπήσουμε λιγάκι τόν ἐγωισμό αὐθεντιῶν.  

Γιά τό πρῶτο δέν μᾶς νοιάζει οὐδόλως διότι ὄντως εἴμεθα τίποτα καί τίποτα καλύτερο.

Γιά τό δεύτερο, εὐλογεῖτε ἐκ τῶν προτέρων.

Ξεκινᾶμε τό παρόν κείμενό μας, ὑπενθυμίζοντας τό αὐτονόητον· 

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Θεανθρώπινος Ζωντανός Ὀργανισμός, εἶναι τό Σῶμα τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μέ μέλη: τόν κλῆρο καί τόν λαό καί Κεφαλή τοῦ Σώματος τόν ἴδιο τόν Χριστό!

Ὅπως, λοιπόν, ἐάν σέ ἕνα ἀνθρώπινο ὑλικό σῶμα πληγωθοῦν μέλη τό σῶμα συμπάσχει, πονᾶ ὁλόκληρο καί καθίσταται ἀτελές, ἀκόμα καί ἀνάπηρο, πόσο μᾶλλον εἶναι χειρότερο τό πνευματικό πλήγωμα, δηλαδή ὅταν στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ γίνεται προσπάθεια ἀπενεργοποίησης μελῶν χωρίς τήν θέλησή τους, ἀπό ἄλλα μέλη, διά τῆς ἀπαξιώσεως (περιφρονήσεως ἤ ἐκμετάλλευσής των);

Σε ξωκλήσι της Παναγίας στο Κάτω Κουφονήσι γιορτάστηκε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης

  (φωτογραφίες)http://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2016/07/8700.html#more

Σε κλίμα κατάνυξης τελέστηκε στο ξωκλήσι της Παναγίας στο Κάτω Κουφονήσι Θεία Λειτουργία για τη μνήμη του Αγίου Νικοδήμου, ο οποίος γεννήθηκε στην Νάξο το 1749.

Οι πιστοί, κάτοικοι του Κουφονησίου, αλλά και επισκέπτες του, ξεκίνησαν στις 07.30 με καΐκι από το Πάνω Κουφονήσι, για το Κάτω, στο οποίο βρίσκεται το ξωκλήσι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το οποίο φτιάχτηκε τον 16ο αιώνα.

Εκεί, όσοι παρευρεθήκαμε είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε μια Θεία Λειτουργία γεμάτη συγκίνηση. Μπορεί το Άγιο Όρος στο οποίο κοιμήθηκε ο Άγιος Νοκοδημος να απέχει εκατοντάδες ναυτικά μίλια από το Κάτω Κουφονήσι, η ενέργεια όμως, αλλά και αυρα που γέννησε η Θεία Λειτουργία του Πατέρα Μιχάλη, ο οποίος επί πολλά έτη ασκεί με τον καλύτερο τρόπο το έργο του εφημέριου στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Πάνω Κουφονήσι, κατάφερε να μας μεταφέρει στο Περιβόλι της Παναγίας. Εκεί που σαν σήμερα το 1809 κοιμήθηκε ο Άγιος Νικόδημος.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Πατέρα Μιχάλη και σε όσους μετείχαν σε αυτό το ξεχωριστό γεγονός. Και του χρόνου.