ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΙ, ΑΒΟΥΛΑ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ “ΠΙΟΝΙΑ” ΚΑΙ ΟΧΙ “ΠΑΙΚΤΕΣ”
ΓΡΑΦΕΙ: Ο ΟΔΥΣΣΕΥΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
Θρησκεία, ο
μέγιστος Γεωστρατηγικός παράγων
[Θρησκεία,
μέγας Γεωπολιτικός παράγων]
Πρέπει
να καταστή κατανοητό ότι, η θρησκεία στη Ανατολή
αποτελεί μέγιστο καί ουσιώδη Γεωπολιτικό παράγοντα.
Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλά άλλα μέρη της υφηλίου,
αλλά με πολύ μικρότερο συντελεστή βαρύτητος.
Όταν
θέλης να μελετήσης τις εξελίξεις στη Ανατολή, χωρίς να λαμβάνης υπ’ όψιν την
θρησκεία, είναι σαν να βρίσκεσαι στόν ωκεανό και νά αγνοής το παράγοντα “θαλασσινό
νερό”.
[Αναλώσιμα
“Πιόνια” καί όχι διεθνείς “Παίκτες”]
Γι’ αυτό τό λόγο, οι ισχυροί τού κόσμου τούτου, στρατολογούν τούς
Εκκλησιαστικούς παράγοντες, ως υποχείριά τους. Τούς χρησιμοποιούν γιά νά χαράσσουν
τήν πολιτική τους. Τούς εκβιάζουν, ώστε νά συμβάλλουν στά άνομα καί καταχθόνια
σχέδιά τους.
Δυστυχώς, σ’ αυτό τό αισχρό παιγνίδι, όχι μόνον σήμερα
αλλά από αιώνες οι Μούναρχοι (Τύραννοι), εισήγαγαν τούς Προκαθημένους τής Εκκλησίας
ως θεραπαινίδες τής εξουσίας των.
Σπάνιες είναι οι ηρωϊκές εξαιρέσεις καί οι ουσιώδεις
διαφοροποιήσεις. Θά τίς συναντήσουμε όμως σέ όλο τους τό μεγαλείο στούς εμβληματικούς
Αγίους μας, στούς Μ. Αθανασίους, στούς Ι. Χρυσοστόμους, στούς Μ. Βασιλείους καί στούς Μεγάλους Φωτίους.
Συχνά, οι σημερινοί Προκαθήμενοι, δυστυχώς, καθίστανται δουλικά
άβουλα “Πιόνια”, σχοινοκινούμενες φαιδρές “Μαριονέττες” καί όχι
“Παίκτες”
στή ευρεία Διεθνή σκακιέρα.
Αυτοί, ως “λύκοι βαρείς” κατατρώγουν τό Ιερό “Ποίμνιο”.
Ως “μισθωτοί ποιμένες”, εγκαταλείπουν τά “Πρόβατα”, πού τούς ενεπιστεύθη ο
Κύριος. Αδιαφορούν δηλαδή παντελώς γιά τήν σωτηρίας τού Κόσμου υπηρετούν τις
εξουσίες τού Κόσμου. Παραβιάζουν ασύστολα τά Θεία εντάλματα τού Κυρίου, πού
περιέχονται μέ σαφήνεια στά Ιερά Ευαγγέλια καί στους Θεοπνεύσους Ιερούς Κανόνες.
Εκτελούν αναντίρρητα ότι διατάσσουν τά “Μεγάλα Πνεύματα” τής Πονηρίας
τού “Κοσμοκράτορος” Διαβόλου τού αιώνος τούτου.
[Φαντασιώνονται
Αυτοκρατορικές εξουσίες]
Τό χειρότερο ακόμη είναι ότι, από πλήρη ανοησία, δέν
αντιλαμβάνονται ότι κατέστησαν “Υποζύγια” τών Πολιτικών. Σάν τά γαϊδουράκια πού μεταφέρουν τά φορτία τών αφεντικών
τους.
Όμως, παρασυρμένοι από τίς Αυτοκρατορικές
συμβολικές στολές, τούς Βασιλικούς Μανδύες καί τίς κορώνες, φαντασιώνονται
πώς έχουν μοναρχικές εξουσίες. Τίποτε πιό γελοίο όταν πρόσωπα, ενδεδυμένα ως “Εκκλησιαστικοί Βασιλείς”, νά ενεργούν
ως παθητικοί δούλοι. Ως σκλάβοι ανάξιοι, ανίκανοι καί όχι μόνον.
Κατ’ εντολήν τών αισχρών αφεντάδων, βλασφημούν κατά τού Παναγίου Πνεύματος, “αναγνωρίζοντας”
τούς Aχειροτονήτους καί
καθηρημένους τής Ουκρανίας ως “Εκκλησία”.
· “Ένας εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”, στήν “Αθήνα”, πορεύεται ως τέλειος “Υποτακτικός”
τού “Ανθυπάτου” καί “Συμπληρωματικός Σκλάβος”, τών
τύποις Κυβερνητών, τών όντων δούλων τού Ξένων Δυναστών.
· “Έτερος εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”, εκεί
στό “Φανάρι”, πολιτεύεται καταχθονίως ως κατώτερος μισθωτός υπάλληλος ενός ή
περισσοτέρων Υπουργείων Εξωτερικών τών προσωρινών Μεγάλων Δυνάμεων.
· Αλλά, “καί τρίτος εκ τού αριθμού τών δεκατεσσάρων (14)
Προκαθημένων”, στήν “Αλεξάνδρεια” προβαίνει εις αντικανονικές ενέργειες, γιά τό “Ουκρανικό”, πρό
αφεντικών, πρό ασημάντων Διπλωματικών Υπαλλήλων.
[Αριθμούνται,
αλλά δέν συγκαταλέγονται στούς Διαδόχους τών Αποστόλων]
Σημειώνουμε πώς, σκοπίμως δέν αναφέρουμε, “ένας Προκαθήμενος”,
χωρίς βεβαίως νά λαθεύουμε. Αλλά, σημειώνουμε μέ βαθύτερο νόημα “ένας εκ τού αριθμού τών
δεκατεσσάρων (14) Προκαθημένων”. Γιά ποιό λόγο; Τό εφαρμόζουμε κατ’ αναλογία
καί κατ’ αντιστοιχία μέ τήν εύστοχο έκφρασι πού χρησιμοποιούν τά Ιερά Ευαγγέλια.
Συγκεκριμένα, τά Ιερά Κείμενα τόν προδότη Ιούδα, δέν τόν
καταγράφουν, ούτε τόν κατονομάζουν ως «έναν εκ τών δώδεκα Αποστόλων», ενώ τυπικώς καί εξωτερικώς ήτο Απόστολος, αλλά, όλως διαφορετικά. Ιδού
τί αναφέρουν γι’ αυτόν:
«Εἰσῆλθεν δὲ Σατανᾶς εἰς Ἰούδαν, τὸν καλούμενον Ἰσκαριώτην͵ ὄντα
ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν δώδεκα·» (Λουκ. κβ’ 3). (Καθώς
καί εἰς Ματθ. κστ’ 14, 47, Μαρκ. ιδ’ 10, 43, Λουκ. κβ’ 22).
Ο Ιούδας συναριθμείται μέν μέ τήν αγία χορεία τών Μαθητών, αλλά δέν
είναι πραγματικά ένας από αυτούς.
[Οι
ανάξιοι ζητούν νά τούς προσκυνούν καί νά τούς μεγαλύνουν]
Τό χείριστο τής υποθέσεως είναι ότι, οι ως άνω ρασοφόροι,
προσπαθούν, ώστε νά επιβάλλουν στανικώς στούς ευσεβείς Χριστιανούς, στούς Μοναχούς
καί στούς Κληρικούς τόν καταναγκασμό τους. Ζητούν πιεστικά, ώστε νά τούς προσκυνούν καί νά τούς
υπακούουν
μέ τυφλή διάθεσι, ως “Αλλαθήτους”, ως “Ψευτο-Αγίους” καί ως “Ψευτο-Προφήτες”.
Οι συγκεκριμένοι Προκαθήμενοι, λαμβάνουν μόνοι τους
αποφάσεις, χωρίς κανονικές Ιεροσυνοδικές Διαδικασίες.
Έχουν καταργήσει κατ’ ουσίαν τό Συνοδικό σύστημα καί
εξευτελίζουν τούς συνεπισκόπους των.
Ο πιστός λαός τού Θεού, μέ τό δικό του λεπτό αισθητήριο, τούς
καταδικάζει, τούς περιφρονεί καί τούς αγνοεί μέ κάθε τρόπο.
Τραντακτό παράδειγμα η επίσκεψις εις Θεσσαλονίκη (19/10/19)
τού εις “Βόσπορον” ευρισκομένου. Γιά νά μπορέση νά τελέση μία Θεία Λειτουργία, έπρεπε νά επιστρατευθούν καί
νά τόν προστατεύουν εκατό (100) πάνοπλοι αστυνομικοί τών Ειδικών Δυνάμεων.
Καί μάλιστα, άνδρες τής ξεχωριστής Ομάδος Προλήψεως καί Καταστολής Εγκλήματος (Ο.Π.Κ.Ε.).
Ευχόμεθα, τό φόβο τού Ευσεβούς λαού, αφού δέν έχουν φόβο Θεού, άς έχουν όλοι οι πραγματικά ανάξιοι
φτηνόψυχοι
καί υπερφίαλοι ρασοφόροι.
Οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι
ἦταν ἄριστοι ἐπιστήμονες. Εἶχαν κλίσι στὰ γράμματα, ἦταν ἐπιμελεις στὰ
μαθήματα, μισούσαν τὴν διαφθορᾶ, ἀλλὰ παραπάνω ἀπὸ τὰ γράμματα καὶ τὴ
φιλοσοφία καὶ τὶς ἐπιστῆμες ἀγάπησαν τὴν ἀρετή. Ὦ ἀρετή, ποὺ σὲ ὕμνησαν
οἱ πρόγονοί μας ὅταν ἔλεγαν, «Πᾶς ὁ ἐπὶ γῆς καὶ ὑπὸ γῆς χρυσὸς ἀρετῆς
οὐκ ἀντάξιος»! (Πλάτων, Νόμ. 5,728Α)… Ἡ ἀρετὴ ὡς ἐγκράτεια, ὡς
φιλαλήθεια, ὡς θάρρος καὶ ἀνδρεία, ὡς ἐνθουσιασμός, ὡς ἐλεημοσύνη, ὡς
φιλοστοργία, ὡς φιλοπατρία. Ἰδού τὰ ἔξοχα στοιχεῖα ποὺ ἀποτελοῦν τὴν
ἀρετή. Αὐτὰ ἀγάπησαν οἱ Τρεῖς Ἱεράρχαι, καὶ ἀναδείχθηκαν ἐνάρετοι.
