ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Αριστείδης
Π. Δασκαλάκης:
«Διάλογος
με την Παναγία».
«….ω
Παναγία μου, κόρη πάναγνη, καλή.
Κι ίσως φθάση κι ως εμένα και ν’ απλώση
Γαλήνη στην ψυχή μου την αμαρτωλή».
(Α.Παπαδιαμάντης)
(Απαραίτητη διευκρίνηση: O διάλογος δεν αποτελεί αποτέλεσμα βιώματος
προσωπικού, μιας και ο γράφων δεν διαθέτει τις χάρες, την παρρησία και τα
χαρίσματα των αγίων, που είδαν και μίλησαν με τη Μητέρα μας ….. κι εδώ η
Παναγία ακούει αλλά δεν απαντάει….μόνο κλαίει)
Παναγία. Απαύγασμα της Θείας Οικονομίας.
Κόρη σεμνή. Προοίμιο σωτηρίας.
Καρπέ δακρύων του Αδάμ. Καταδίκη του
αντιδίκου.
Είσαι το μόνο κτίσμα σε όλη τη
δημιουργία, υλική και πνευματική που έφτασε στην πληρότητα του σκοπού, για τον
οποίο υπάρχει η κτίση. Στην πληρέστερη δυνατή ενότητα με τον Θεό, στην
πληρέστερη αξιοποίηση των δυνατοτήτων
της ζωής.
Αν αποστάξεις απ’ τον ανθρώπινο αμπελώνα,
στο πατητήρι των αρετών όλες τις ψυχές, εκ γενέσεως του κόσμου ως τα σήμερα, ο
χυμός που θα στάξει η ανθρώπινη ύπαρξη, θα είναι ξυνόπικρος μπροστά στη
γλυκύτητα που εκπέμπεις και στο άρωμα που αναδύεις.