Ο Κυρ-Παντελής ταξίδευε
με το τρένο προς Θεσσαλονίκη και διάβαζε το Ψαλτήριο. Ένα
παράξενο γεγονός όμως σημάδεψε το ταξίδι του. Καθώς διάβαζε, μία
κοπέλα που καθόταν τρία-τέσσερα καθίσματα πιο μπροστά άρχισε
να διαμαρτύρεται και να φωνάζει. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία
και πίστεψε πώς κάποια παρεξήγηση έγινε με το διπλανό της. Όταν
όμως ο κυρ-Παντελής είδε πώς ο ελεγκτής-εισπράκτορας ερχόταν
προς το μέρος του απόρησε.
– Αγαπητέ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να διαβάζετε αυτό το βιβλίο γιατί ενοχλείτε;
– Μα το διαβάζω από μέσα μου! απάντησε εκείνος φανερά απορημένος.
Πώς είναι δυνατόν να ενοχλείται η κοπέλα; Έκπληκτοι και απορημένοι μαζί με τον κυρ-Παντελή ήταν και οι άλλοι επιβάτες. Ένας μάλιστα έξ αυτών φώναξε. <<Αν ενοχλείται η κοπέλα, να αλλάξει βαγόνι…>>. Πράγματι, η άγνωστη κοπέλα μεταφέρθηκε στα πίσω βαγόνια μήν αντέχοντας το Ψαλτήριο. Και λέει ο κυρ-Παντελής στους συνεπιβάτες του.
– Μέχρι προχθές και εγώ μαζί με εσάς αγνοούσα τη δύναμη των Ψαλμών του προφήτη Δαυϊδ. Τώρα, και ιδιαίτερα μετά το περιστατικό τούτο, ένα σας λέγω: Το Ψαλτήρι λειτουργεί ως κόπανος που διώχνει τα κακούδια (δαιμόνια) από πάνω μας και από το περιβάλλον μας. Έτσι έλεγε ένας άγιος που έζησε στη γειτονιά μας (ο τρελο-Γιάννης).
απο το βιβλίο: Ο τρελο-Γιάννης (τόμος Β’)
