Ἡ «νέα ἐκκλησία», λοιπόν, καὶ ἐπίσημα εἶναι ἐδῶ. Προέκυψε λίγο νωρίτερα, ἀπ' ὅ,τι ὑπολόγιζαν οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστές, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν ἐπικύρωσή της στὴν “Ἁγία καὶ μεγάλη Σύνοδο” τῆς Κρήτης.
* Ἡ «Κοινὴ Δήλωση» τῶν «τριῶν Προκαθημένων» τῶν «ἀντίστοιχων Ἐκκλησιῶν» ὑπογράφουν ἀπὸ κοινοῦ, δηλώνοντας ὅτι ὑπογράφουν «υπακούοντας στο θέλημα του Κυρίου μας»!
* «Επιβεβαιώνουν» την «πεποίθησή» τους ότι η «συμφιλίωση (μεταξύ των Χριστιανών) [σ.σ. δηλαδὴ ἡ Ἕνωση] περιλαμβάνει την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης εντός και μεταξύ όλων των λαών» καὶ ὡς ἐκ τούτου καμιὰ μετάνοια καὶ καμιὰ ἐπιστροφὴ στὴν Μία Ἐκκλησία δὲν χρειάζεται!
* Ἐπαναφέρουν στὸ προσκήνιο τὴν ξεχασμένη «Οικουμενική Χάρτα τοῦ 2001» ποὺ κάποιοι νόμισαν πὼς τὴν ξέχασαν!
* Καὶ τέλος μιλοῦν γιὰ τὴν κοινὴ «αποστολή των Εκκλησιών, που είναι η διακονία του κόσμου».
Κι «οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς» θὰ ἀνασκουμπωθοῦν (πάλι κατόπιν ἑορτῆς) γιὰ νὰ συντάξουν τὶς νέες χαρτοπολεμικὲς ἀνακοινώσεις τους! Κι αὐτὸ θὰ κάνουν «ἄχρι καιροῦ»!
Οἱ πιστοί, ὅμως, θὰ συνεχίσουν νὰ τοὺς ἀκολουθοῦν;
Ημείς, ο Πάπας Φραγκίσκος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο
Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, συναντηθήκαμε στο
ελληνικό νησί της Λέσβου για να αποδείξουμε τη βαθειά ανησυχία μας για
την τραγική κατάσταση των πολυάριθμων προσφύγων, των μεταναστών και των
αιτούντων άσυλο, που έχουν έλθει στην Ευρώπη, προσπαθώντας να ξεφύγουν
από καταστάσεις συγκρούσεων και, σε πολλές περιπτώσεις, καθημερινών
απειλών για την επιβίωσή τους. Η παγκόσμια κοινή γνώμη δεν μπορεί να
αγνοήσει την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που δημιουργήθηκε από την
εξάπλωση της βίας και των ένοπλων συγκρούσεων, τις διώξεις και τον
εκτοπισμό των θρησκευτικών και εθνικών μειονοτήτων και τον ξερριζωμό των
οικογενειών από τα σπίτια τους, κατά παραβίαση της ανθρώπινης
αξιοπρέπειας και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών
τους.
Η τραγωδία της αναγκαστικής μετανάστευσης και της μετατόπισης επηρεάζει
εκατομμύρια ανθρώπων, και είναι ουσιαστικά μία κρίση της ανθρωπότητας,
καλώντας για μία απάντηση αλληλεγγύης, συμπόνιας, γενναιοδωρίας και
άμεσης πρακτικής δέσμευσης πόρων. Από τη Λέσβο, κάνουμε έκκληση
προς τη διεθνή κοινότητα να ανταποκριθεί με θάρρος στην αντιμετώπιση
αυτής της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης και των βαθυτέρων αιτίων της,
μέσω διπλωματικών, πολιτικών και φιλανθρωπικών πρωτοβουλιών, και μέσα
από συλλογικές προσπάθειες, τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στην Ευρώπη.
Ως ηγέτες των αντίστοιχων Εκκλησιών μας, εκφράζουμε από κοινού την
επιθυμία μας για ειρήνη και την ετοιμότητά μας να προωθήσουμε την
επίλυση των συγκρούσεων μέσω του διαλόγου και της συμφιλίωσης. Καθώς
αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες που ήδη γίνονται για την παροχή βοήθειας
και φροντίδας στους πρόσφυγες, μετανάστες και αιτούντες άσυλο, καλούμε
όλους τους πολιτικούς ηγέτες να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, για να
εξασφαλισθεί ότι πρόσωπα και κοινότητες, συμπεριλαμβανομένων των
χριστιανών, παραμένουν στις πατρίδες τους και απολαμβάνουν το θεμελιώδες
δικαίωμα να ζούν με ειρήνη και ασφάλεια. Μία ευρύτερη διεθνής συναίνεση
και ένα πρόγραμμα βοήθειας χρειάζονται επειγόντως, για να διατηρηθεί το
κράτος δικαίου, για την προάσπιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων
σε αυτή τη μη βιώσιμη κατάσταση, για την προστασία των μειονοτήτων, για
την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων και του λαθρεμπορίου, για την
εξάλειψη των μη ασφαλών διαδρομών, όπως αυτές μέσα από το Αιγαίο και το
σύνολο της Μεσογείου, και για να αναπτυχθούν ασφαλείς διαδικασίες
επανεγκατάστασης. Με αυτόν τον τρόπο θα είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε
άμεσα αυτές τις χώρες οι οποίες εμπλέκονται στην ικανοποίηση των αναγκών
των πολυάριθμων βασανισμένων αδελφών μας. Ειδικότερα, εκφράζουμε την
αλληλεγγύη μας προς τον λαό της Ελλάδας, ο οποίος παρά τις δικές του
οικονομικές δυσκολίες, έχει ανταποκριθεί με γενναιοδωρία σε αυτή την
κρίση.
Απευθύνουμε κοινή έκκληση για τον τερματισμό του πολέμου και
της βίας στη Μέση Ανατολή, μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη, και την έντιμη
επιστροφή όσων αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Ζητούμε
από τις θρησκευτικές κοινότητες να εντείνουν τις προσπάθειές τους στην
υποδοχή, παροχή βοήθειας και προστασίας στους πρόσφυγες όλων των
θρησκειών, και από τις θρησκευτικές και πολιτικές υπηρεσίες ανακούφισης
(των προσφύγων) να εργάζονται για να συντονίζουν τις πρωτοβουλίες τους.
Για όσο διάστημα υπάρχει η ανάγκη, ζητούμε επιμόνως από όλες τις χώρες
να παράσχουν προσωρινό άσυλο, να προσφέρουν την ιδιότητα του πρόσφυγα σε
όσους έχουν το δικαίωμα, να επεκτείνουν τις προσπάθειες αρωγής τους και
να συνεργαστούν με όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης για τον άμεσο
τερματισμό των συνεχιζομένων συγκρούσεων.
Η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα μία από τις πιο σοβαρές ανθρωπιστικές
κρίσεις της από το τέλος του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Για την
αντιμετώπιση αυτής της σοβαρής πρόκλησης, κάνουμε έκκληση σε όλους τους
ακόλουθους του Χριστού να ενθυμούνται τα λόγια του Κυρίου, σύμφωνα με τα
οποία όλοι μας θα κριθούμε μία μέρα: «επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι
φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός
και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και
ήλθετε προς με … αμήν λέγω υμίν, εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των
αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ 25: 35-36, 40).
Από την πλευρά μας, υπακούοντας στο θέλημα του Κυρίου μας Ιησού
Χριστού, πιστεύουμε ακράδαντα, ολόψυχα και με αποφασιστικότητα, ότι
πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την προώθηση της πλήρους
ενότητας όλων των Χριστιανών. Επιβεβαιώνουμε την πεποίθησή μας ότι η
«συμφιλίωση (μεταξύ των Χριστιανών) περιλαμβάνει την προώθηση της
κοινωνικής δικαιοσύνης εντός και μεταξύ όλων των λαών… Μαζί, θα κάνουμε
το χρέος μας, ώστε να προσφέρουμε στους μετανάστες, τους πρόσφυγες και
τους αιτούντες άσυλο, μία ανθρώπινη υποδοχή στην Ευρώπη» (Οικουμενική
Χάρτα, 2001). Με την υπεράσπιση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων
των προσφύγων, των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών, καθώς και των
πολλών περιθωριοποιημένων ανθρώπων στις κοινωνίες μας, έχουμε ως στόχο
να εκπληρώσουμε την αποστολή των Εκκλησιών, που είναι η διακονία του
κόσμου.
Η συνάντησή μας σήμερα έχει ως στόχο να δώσει κουράγιο και
ελπίδα σε όσους αναζητούν καταφύγιο και σε όλους εκείνους που τους
καλωσορίζουν και τους βοηθούν. Καλούμε τη διεθνή κοινότητα να
θέσει την προστασία της ανθρώπινης ζωής ως προτεραιότητα, και σε κάθε
επίπεδο, να υποστηρίξει πολιτικές εντάξεις που εκτείνονται σε όλες τις
θρησκευτικές κοινότητες. Η φοβερή κατάσταση όλων όσων επηρεάζονται από
την παρούσα ανθρωπιστική κρίση, συμπεριλαμβανομένων πολλών Χριστιανών
αδελφών μας, απαιτεί συνεχή προσευχή από μέρους μας.
Λέσβος, 16 Απριλίου 2016
Ιερώνυμος Β΄ Φραγκίσκος Βαρθολομαίος
