Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Νεκρώσιμη ακολουθία και αποτέφρωση συμβιβάζονται; Τι λέει η Εκκλησία στις περιπτώσεις αυτές;



Σκεφθεῖτε ὅτι ἡ ἀθάνατη ψυχὴ τοῦ  κεκοιμημένου  ἔχει ἤδη καταλάβει τὰ τραγικά της λάθη στὴν ἐπίγεια ζωή της. Φοβερὴ θὰ ἦταν ἡ ἐπιθυμία της νὰ γυρίσῃ πίσω, ἀλλὰ «μετὰ θάνατον οὐκ ἔστι μετάνοια».



Αποτέφρωση και όχι ταφή, ήταν η επιθυμία του
Έφυγε από τη ζωή σήμερα το πρωί, σε ηλικία 78 ετών ο ηθοποιός Γιάννης Βόγλης. Ο δημοφιλής ηθοποιός κατέληξε το πρωί της Τετάρτης μετά από πολύμηνη μάχη με ασθένεια.
Τον τελευταίο καιρό νοσηλευόταν διασωληνωμένος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, σύμφωνα με πληροφορίες, έπασχε από ειλεό και μέσα σε δυόμιση μήνες υποβλήθηκε σε τρία χειρουργεία.
Πολλοί αναρωτιούνται για το πότε και το που θα γίνει η ταφή του, για να του πουν το στερνό αντίο. Έγκυρες πηγές μας λένε ότι η νεκρώσιμη τελετή πρόκειται να γίνει την Παρασκευή το πρωί σε εκκλησία του Παγκρατίου σε κλειστό κύκλο και ότι στην συνέχεια η σορός του ηθοποιού θα μεταφερθεί στην Βουλγαρία όπου και θα γίνει η αποτέφρωσή της,  αφού αυτή ήταν η επιθυμία τόσο του ιδίου, όσο και της οικογένειάς 

ΣΧΟΛΙΟ:
    Ἡ ἐπιθυμία του γιὰ νὰ καῇ μετὰ θάνατον μοῦ δίνει τὸ δικαίωμα νὰ συμπεράνω ὅτι ἔφυγε ἀμετανόητος, ἄγευστος Χριστοῦ καὶ ὡς ἐκ τούτου ψυχὴ ἀκατάλληλη τοῦ Παραδείσου. Τραγωδία! Καὶ νὰ ἔχῃς ἕνα σωρὸ καντιποτάκηδες νὰ τὸν ἐκθειάζουν, γιὰ πιὸ πρᾶγμα; Ὅτι κατανάλωσε μιὰ ὁλόκληρη ζωὴ ὑποδυόμενος ἀμέτρητους χαρακτῆρες, ἐκτὸς ἀπὸ αὐτὸν ποὺ θὰ τὸν ὀδηγοῦσε στὴν Σωτηρία τῆς ψυχῆς του. Εἶναι πρότυπο γιὰ μίμηση ὁ καϋμένος ὁ Γιάννης καὶ διαγκωνίζονται οὐκ ὁλίγοι γιὰ νὰ ἐκθειάζουν τὸ ἄκρως γήϊνο ἔργο του; Κρῖμα, τρεῖς φορὲς κρῖμα.
    Ὑπάρχει ὅμως κι ἕνα ἄλλο θέμα, σοβαρὸ κατὰ τὴν ταπεινή μου ἄποψη: στὸ ἄρθρο ἀναφέρεται ὅτι πρόκειται νὰ γίνῃ νεκρώσιμη ἀκολουθία σὲ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ μετὰ, χωρὶς νὰ γίνῃ ταφή, θὰ μεταφερθῇ ὁ νεκρὸς στὴν Βουλγαρία γιὰ ἀποτέφρωση! Τὶ κυκεῶνας εἶναι πάλι αὐτός; Θὰ δεχθῇ ἡ Ἐκκλησία νὰ ψάλλῃ νεκρώσιμη ἀκολουθία σὲ νεκρὸ ποὺ θὰ πάῃ σὲ λίγο νὰ ἀποτεφρωθῇ;

 Ποῦ ἀκούσθηκε αὐτὸ; Ποιὸς κανόνας τῆς Ἐκκλησίας τὸ ἐπιτρέπει αὐτό; Κανένας ἀπολύτως. Καὶ ἐπειδὴ ἐμεῖς οἱ νεοέλληνες εἴμαστε ἀκατήχητοι καὶ ζητᾶμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὅ,τι μᾶς κατέβει, θὰ πρέπει αὐτὴ νὰ ὀρθώσῃ τὸ ἀνάστημά της καὶ νὰ βάλῃ τὰ πράγματα στὴν θέση τους. Νὰ κάνῃ τὸ αὐτονόητο: νὰ ΟΡΘΟΤΟΜΗΣῌ, ἐπὶ τέλους. Πρέπει νὰ καταλάβουν οἱ κεφαλὲς της ὅτι δὲν εἶναι ἐμπορικὸ κατάστημα σὲ ἐκπτώσεις. Ἐκπτώσεις στὴν Πίστη σημαίνει θάνατος, κακὸς θάνατος.
    Δραττόμενος τῆς εὐκαιρίας, θὰ σᾶς κοινοποιήσω ἕνα περιστατικὸ ποὺ μοῦ συνέβη στὸ πρόσφατο παρελθὸν, παραπλήσιο μὲ αὐτὸ ποὺ σχολιάζω. Εἶδα μὲ τὰ μάτια μου σὲ Κοιμητήριο κυρία νὰ κρατᾶ στὰ χέρια της ἀγγεῖο σφραγισμένο καὶ ἐπειδὴ μοῦ ἦταν γνωστὴ τὴν χαιρέτησα. Τότε αὐτὴ, φανερὰ ἐκνευρισμένη, μοῦ ἐκμυστηρεύτηκε ὅτι ἤθελε νὰ «φυτέψη» στὸν οἰκογενειακό της τάφο τὴν στάχτη κάποιου συγγενοῦς της, πεθαμένου στὸ ἐξωτερικό. «Νά, σὲ μιὰ γωνίτσα θὰ τὸν βάλουμε. Τὸσο δύσκολο εἶναι;» Μοῦ εἶπε.Ἤθελε ὅμως καὶ Ἱερέα γιὰ νὰ τοῦ κάνῃ Τρισάγιο! Περίμενε καὶ πίεζε στανικῶς τὸν ἄτυχο Ἱερέα γιὰ  νὰ ἰκανοποιήσῃ τὴν ἐπιθυμία της, πρᾶγμα ποὺ ἀπ’ ὅτι γνωρίζω τὸ ἠρνεῖτο. Τὴν κατάληξη δὲν τὴν γνωρίζω γιατὶ ἔφυγα ἀμέσως κατασκανδαλισμένος, θαυμάζοντας τὸ μέγεθος τῆς ἀγνοίας καὶ τῆς διαστροφῆς τῆς Πίστεώς μας. Γιὰ τὸν Ἱερέα, τὶ νὰ πῶ. Οὔτε ψύλλος στὸν κόρφο του.   
    Φίλοι μου, ἤ μὲ τὸν Χριστὸ θὰ εἴμαστε ἤ μὲ τὸν «Ἄλλον». Ἄς ἀποφασίσουμε καὶ γρήγορα μάλιστα. Τὰ σημεῖα εἷναι πλέον φανερά. Ὁ καιρὸς γὰρ ἐγγύς καὶ ὁ νοῶν νοεῖτω. Σκεφθεῖτε ὅτι ἡ ἀθάνατη ψυχὴ τοῦ  κεκοιμημένου Ἰωάννη ἔχει ἤδη καταλάβει τὰ τραγικά της λάθη στὴν ἐπίγεια ζωή της. Φοβερὴ θὰ ἦταν ἡ ἐπιθυμία της νὰ γυρίσῃ πίσω, ἀλλὰ «μετὰ θάνατον οὐκ ἔστι μετάνοια».
                                                                                    ΝΑΘΑΝΑΗΛ