Γράφει ο κ. Παναγιώτης Κατραμάδος Εγκώμια του Σεβ. Προύσης εις άθεον μειοδότην
Με οδύνην παρηκολουθήσαμεν την υποδοχήν που επεφύλαξεν ο Ηγούμενος της Χάλκης Μητροπολίτης Προύσης κ. Ελπιδοφόρος εις τον –δι’ ολίγον ακόμη- Πρωθυπουργόν της Ελλάδος. Οι Έλληνες απανταχού της γης είδον τον κ. Ελπιδοφόρον εις μεν τον Ι. Ναόν να ενδύη στοργικώς τον κ. Τσίπραν με το επανωφόρι αυτού, εντός δε της Σχολής να περιβάλη αυτόν με τόσους επαίνους ως «ουδέ Σολομών εν πάση τη δόξη αυτού». Συγκεκριμένα ως μετέδωσε το Αθηναϊκόν Πρακτορείον της 6ης Φεβρουαρίου 2019 ο Σεβασμιώτατος εδήλωσε:
«…πιστεύουμε ότι η δικαίως αναμενόμενη επαναλειτουργία της Σχολής μας θα είναι κέρδος για όλους, για το Πατριαρχείο, την Ορθοδοξία, τη Ρωμιοσύνη, την Τουρκία, το Ισλάμ. Αρκεί να βγούμε από τα στερεότυπα, στα οποία έχουμε εγκλωβιστεί, να σηκώσουμε ψηλά το μέτωπο και να ατενίσουμε με το βλέμμα μας τον ορίζοντα πάνω από τα σύννεφα των προκαταλήψεων και της παλαιάς σκοτεινής
νοοτροπίας… ο πρωθυπουργός της Ελλάδας κ. Αλέξης Τσίπρας, πολιτικός άνδρας χαρακτηριζόμενος για το θάρρος του να λαμβάνει αποφάσεις, για την ευελιξία του στην επίλυση χρόνιων προβλημάτων και για τον δυναμισμό του στην εφαρμογή δύσκολων αποφάσεων… στην Άγκυρα έχουμε ένα επίσης δυναμικό ηγέτη που έχει αναμορφώσει την Τουρκία και έχει θέσει ανεξίτηλη την σφραγίδα του, τον Ρ. Τ. Ερντογάν…».
Τα περί κ. Ερντογάν τα δικαιολογούν πολλοί, επειδή το Πατριαρχείον είναι αιχμάλωτον. Θα ηδύνατο ευφυώς να τα παραλείψη, δεν το έπραξεν όμως. Η αιχμαλωσία δυστυχώς δεν έχει να κάνη με το σώμα αλλά με το πνεύμα, το δουλικόν και κολακευτικόν προς τα αφεντικά, ελληνικά και ξένα, εκκλησιαστικά η πολιτικά. Αυτό είναι το σχέδιον και δια την Χάλκην: μία Σχολή δουλοπρεπείας! Έχετε συναναστραφή Χαλκίτας; Όποιος έχει, γνωρίζει ότι τηρούν τον όρκον της σιωπής ο,τι και αν συμβαίνη και είναι απολύτως πειθήνιοι εις τον αφέντην και δεσπότην… Έζησαν τόσα έτη εις την σκλαβιάν που πλέον ελησμόνησαν τι σημαίνει αξιοπρέπεια και δια τουτο υποδουλώνονται οι ίδιοι οικειοθελώς, ενώ θεωρούν ελευθερίαν την αποδέσμευσιν από Ι. Κανόνας και τας άλλας… «προκαταλήψεις της παλαιάς σκοτεινής νοοτροπίας»!
Ο Σεβ. Προύσης είναι κατάλληλος, δια να διδάξη εις την Σχολήν «πολιτικήν ορθότητα»! Τον ερωτώμεν: Ποίον είναι το επαινούμενον θάρρος του Πρωθυπουργού; Ότι ρίπτει χημικά εις κληρικούς, μοναχάς και παιδιά, δια να διαλύση τα συλλαλητήρια; Ποία είναι η εγκωμιαζομένη ευελιξία; Ότι το ΟΧΙ μετεποίησεν εις ΝΑΙ κατά το δημοψήφισμα; Ποίος είναι ο δυναμισμός; Ότι από το «go back κ. Μέρκελ» κατέληξεν εις την παράδοσιν του όρου «Μακεδονία» με υποχωρήσεις εις εν ανίσχυρον κράτος; Ο κ. Λαμπρυνιάδης δεν εύρεν όμως ούτε μίαν λέξιν να είπη δι’ όλα αυτά, διότι και η Σχολή, την οποίαν επιθυμεί να διευθύνη, υπηρετεί το ίδιον πνεύμα. Απορούμεν: οι συνάδελφοί του εις το Αριστοτέλειον έχουν τας ιδίας απόψεις; Ας όψεται η κ. Λάλιου και άλλοι που τον έκαναν καθηγητήν χωρίς σοβαρόν επιστημονικόν έργον, δια να έχουν αγαστάς σχέσεις με το Φανάρι. Ας μας ενημερώσουν αναλυτικώς ποίω τρόπω ανήλθε τας βαθμίδας, δια να μάθουν όλοι ποία αξιοκρατία θα επικρατήση και εις την Χάλκην.
Διατί «καίγονται» δια την Χάλκην;
Ο Σεβ. Προύσης όπως και ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος έχουν δηλώσει ευθαρσώς ότι ο σκοπός της Χάλκης είναι να επανδρωθούν αι Εκκλησίαι της οικουμένης με στελέχη που θα αποστέλη το Φανάρι. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Πολλοί εμμένουν απλώς εις το οικουμενιστικόν σχέδιον του Φαναρίου, δηλαδή ότι θα αποστέλλωνται κληρικοί και θεολόγοι θετικώς διακείμενοι εις τας συμπροσευχάς με τους αιρετικούς, ώστε να διευκολυνθή η πρόοδος του οικουμενισμού. Το ζήτημα όμως είναι πολύ βαθύτερον: Η Χάλκη θα λειτουργήση ως εξακτίνωσις της εξουσίας του Φαναρίου. Εξηγούμεθα: Δια να καταστή παγκόσμιον κέντρον το Φανάρι πρέπει να υποβιβασθή το αυτοκέφαλον των υπολοίπων Εκκλησιών. Καμία βεβαίως Ορθόδοξος Εκκλησία δεν είναι διατεθειμένη να τεθή υπό την εξουσίαν του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου. Αν όμως όλαι αι Εκκλησίαι επανδρωθούν με στελέχη ορκισμένα εις απόλυτον υπακοήν εις τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως, τότε η πλάστιξ θα γύρη με το μέρος του. Ήδη η Εκκλησία της Ελλάδος με δύο- τρεις μόνον Μητροπολίτας, που είναι Πατριαρχικοί, αδυνατεί να λάβη αποφάσεις, διότι φέρουν προσκόμματα.
Επομένως, το θεωρητικόν υπόβαθρον έχει στηθή: το Φανάρι δίδει και αίρει αυτοκεφαλίας με τον ισχυρισμόν ότι όλοι κάποτε υπήγοντο εις αυτό και ότι δήθεν ήσαν Οικουμενικαί Σύνοδοι αυταί που του παρεχώρησαν τοιαύτα προνόμια. Απομένει το πρακτικόν κομμάτι: εδραίωσις της επιρροής εντός των Εκκλησιών δια κληρικών και θεολόγων που θα έχουν γαλουχηθή εις την Χάλκην με αυτάς τας στρεβλώσεις, καθώς σήμερα αι Θεολογικαί Σχολαί Αθηνών και Θεσσαλονίκης δεν εξυπηρετούν πλήρως αυτόν τον σκοπόν. Δια τούτο παρατηρείται το παράδοξον, ενώ αι Σχολαί αυταί μορφώνουν πλήθος στελεχών και μάλιστα με φιλοοικουμενιστικήν κατεύθυνσιν, το Φανάρι δεν είναι ικανοποιημένον και μετέρχεται κάθε μέσου, ώστε να έχη την ιδικήν του Σχολήν.
Το πρώτον πείραμα η Ουκρανία
Τον σκοπούμενον συγκεντρωτισμόν επιβεβαιώνει ο λόγος του Σεβ. Γαλλίας κατά την ενθρόνισιν του ψευδοκιέβου. Μεταξύ άλλων ο Σεβ. Εμμανουήλ εδήλωσε:
«Διο και η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως καλείται και δικαίως είναι Μήτηρ Εκκλησία εις άλλους μεν ως ιστορικώς και εκκλησιαστικώς γεννήτρια, προς πάντας δε ανεξαιρέτως υπό την έννοιαν της ποτνίας, καθώς αποτελεί το υπό της πράξεως της Εκκλησίας ιεροκανονικόν καταφύγιον και την κορωνίδα… ο,τι είναι σήμερον ο Ουκρανικός λαός το οφείλει εις τον Πάνσεπτον Οικουμενικόν Θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως και προσωπικώς εις τον Παναγιώτατον Οικουμενικόν Πατριάρχην Βαρθολομαίον… καθώς η πατρική εμπιστοσύνη αυτού του Παναγιωτάτου Αρχιεπισκόπου μου και Οικουμενικού Πατριάρχου κυρίου μοι κυρίου Βαρθολομαίου…».
Το σχέδιον είναι ο υποτιθέμενος «πρώτος» να αποτελή την «μητέρα πασών των Εκκλησιών». Είδατε πως τον αποκαλεί; Λέγει: «κυρίου μοι», δηλ. προσωπικός του αφέντης!
Δια τους Φαναριώτας αι Τοπικαί Εκκλησίαι δεν έχουν δικαιοδοσίαν. Όλοι ανήκουν εις το Φανάρι, εις την ευχέρειαν του οποίου είναι η αυτοτέλειά των, εφ’ όσον αυτοκέφαλα δύνανται να αναιρούνται. Υποχρεώνουν μέχρι και Μητροπολίτας να αφαιρούν τας μίτρας των, όταν συλλειτουργούν με αυτούς. Μας εξέπληξεν, όταν ο Σεβ. Μεσογαίας συλλειτουργών με τον Σεβ. Προύσης εφόρεσεν επανωκαλύμμαυχον, ενώ ο δεύτερος μίτραν!
Εκτός από Τοπικάς Εκκλησίας δεν υπάρχει όμως και έθνος δια τους Φαναριώτας! Αναφέρονται συνεχώς εις την Ρωμιοσύνην, ενώ όταν αναφέρουν την Ελλάδα, είναι δι’ εκείνους αυτή που εξαιτίας της, όπως είπεν ο Σεβ. Προύσης, υπέφεραν όσοι κατώκουν εις την Πόλιν. Επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι ο εθνοφυλετισμός είναι καταδικασμένος και νοσταλγούν την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν, όπου όλαι αι Εκκλησίαι και τα χριστιανικά έθνη διεκυβερνώντο από τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως. Υπάρχει ο Πατισάχ και όλοι είναι υπήκοοι αυτού. Με αυτό το οπτικόν πρίσμα διαχειρίζονται τα εκκλησιατικά και εθνικά ζητήματα.
Ο διχασμός του Αγίου Όρους
Το Ουκρανικόν εδίχασε την Ορθοδοξίαν, το Σκοπιανόν εδίχασε την Ελλάδα. Το Φανάρι εξήγαγε την κρίσιν εις το Άγιον Όρος. Εζήτησεν αντιπροσωπίαν δια την ενθρόνισιν του ψευδοκιέβου. Παρά το γεγονός ότι απερρίφθη το αίτημα από την Ι. Κοινότητα, το Φανάρι μετήλθεν άλλους τρόπους. Πρώτον, εκλήθησαν οι «πρόθυμοι» Ηγούμενοι της Ι. Μ. Βατοπαιδίου και της Ι. Μ. Ξενοφώντος να συνοδεύσουν τον… Γαλλίας! Δεύτερον, απεστάλη ψευδεπίσκοπος της νέας ψευδοεκκλησίας της Ουκρανίας, ο οποίος όχι μόνον ελειτούργησεν εις την Ι. Μ. Παντοκράτορος και εις την νέαν αδελφότητα της Ι. Μ. Εσφιγμένου, αλλά έλαβε και τα κατάλληλα χαρτιά από την Ι. Επιστασίαν ότι δύναται ως κανονικός αρχιερεύς να ιερουργή. Ποίος εξουσιοδότησε την Επιστασίαν; Ευτυχώς οι ιδικοί του Ουκρανοί εις την Ι. Μ. Παντελεήμονος τον απέπεμψαν ως ήρμοζεν.
Απεναντίας το Φανάρι δια το Σκοπιανόν υπενόμευσε το κύρος του Αγ. Όρους. Δεν έλαβε θέσιν, όταν υπήρχαν φήμαι δια δολοφονίαν δύο Επισκόπων Ρώσων εις το Όρος. Δεν ενίσχυσεν ηθικώς την Ι. Κοινότητα εις το ανακοινωθέν δια το Σκοπιανόν και εις την συμμετοχήν της εις τα συλλαλητήρια. Δεν εξέδωσεν ούτε ένα ανακοινωθέν δια την παραχώρησιν του όρου «Μακεδονία». Διατί;
Ίσως, ευελπιστεί ότι εις την Χάλκην θα φοιτήσουν αι νέαι γενεαί των Σκοπιανών, όμιλον φοιτητών των οποίων υπεδέχθη με χαράν ο Πατριάρχης εις το Φανάρι προ έτους. Ιδού και ο λόγος που αντί δια την Αθωνιάδα ο Πατριάρχης προκρίνει την Χάλκην. Αν η σύζευξις ακαδημαϊκού επιπέδου και ιερατικού βιώματος ενδιέφερεν όντως το Φανάρι, όπως εδήλωσεν εις τηλεοπικόν δίαυλον ο Σεβ. Προύσης, τότε θα προέκρινε την αναβάθμισιν της ιστορικής Αθωνιάδος, όπου η πνευματικότης είναι ζώσα και διαρκής. Το ίδιον θα ηδύνατο να συμβή και με την Πατμιάδα. Ούτε όμως το Άγιον Όρος ούτε την Ιεράν Νήσον επιθυμεί το Φανάρι, παρά την απομονωμένην εν Τουρκία Χάλκην. Προτιμά Σχολήν, η οποία θα ευρίσκεται υπό την εποπτείαν αν όχι την επικυριαρχίαν των Τούρκων παρά της Ελλάδος!
Ο Πατριάρχης είχεν υποσχεθή ότι τον παρελθόντα Σεπτέμβριον θα ήνοιγε η Χάλκη. Μήπως τελικώς δεν ήνοιξεν, επειδή δεν είχε λυθή ακόμη το Σκοπιανόν; Ο κ. Τσίπρας ήτο πάντως ο μοναδικός Πρωθυπουργεύων της Ελλάδος, ο οποίος έπειτα από όσα διέπραξε δια την Μακεδονίαν επεσκέφθη ευθύς την Χάλκην. Πως επίσης ο Πατριάρχης εσίγησε δια την εκλογήν εις Σκόπια Μητροπολίτου Πολυανής, ενώ αν η Εκκλησία της Ελλάδος ετόλμα την παραμικράν αλλαγήν εις μίαν εκ των υποτιθεμένων «Νέων Χωρών» θα εκίνει γην και ουρανόν;
ΗΠΑ και Σκόπια
Αυτήν την Χάλκην υποστηρίζουν ενθέρμως και αι ΗΠΑ, που πάλιν προσφάτως εξέδωσαν ανακοίνωσιν υπέρ της επαναλειτουργίας της. Τόσον ενδιαφέρον δια τα μορφωτικά δικαιώματα του Φαναρίου; Το ίδιον ενδιαφέρον έδειξαν υποστηρίζοντες με τρεις ανακοινώσεις προ μηνών τας αποφάσεις του κ. Βαρθολομαίου δια την Ουκρανίαν. Πως εξηγεί κανείς ότι αυτάς τας ημέρας και μετά την τροχιοδρόμησιν των εξελίξεων του Σκοπιανού ο πρέσβυς κ. Πάιατ επεσκέφθη πρώτα τον Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμον και κατόπιν τον Πολιτικόν Διοικητήν του Αγίου Όρους κ. Δήμτσαν; Μήπως πρέπει να καμφθούν όσοι αντιστέκονται;
Η ξηρανθείσα συκή
Εις τον Ευαγγελιστήν Μάρκον αναγινώσκομεν:
«και ιδών συκήν από μακρόθεν έχουσαν φύλλα, ήλθεν ει άρα τι ευρήσει εν αυτή· και ελθών επ’ αυτήν ουδέν εύρεν ει μη φύλλα· ου γαρ ην καιρός σύκων. και αποκριθείς είπεν αυτή· Μηκέτι εκ σου εις τον αιώνα μηδείς καρπόν φάγοι».
Υπήρχε κάποτε ανάγκη δια θεολογικήν Σχολήν και αυτόν τον ρόλον υπηρέτησε τότε η Χάλκη. Σήμερα η επαναλειτουργία της δεν είναι απαραίτητος, καθώς τα τέσσερα τμήματα θεολογίας εις την Ελλάδα και τα υπόλοιπα τέσσερα των Εκκλησιαστικών Ακαδημιών υπερεπαρκούν στελεχώνοντα εδώ και δεκαετίας όλας τας Ορθοδόξους Εκκλησίας. Επιπλέον θα είναι επιζήμιος δια την Εκκλησίαν, καθώς θα αποτελέση όχημα προωθήσεως διεθνιστικών σχεδίων και εξαπλώσεως της εκκλησιαστικής εξουσιομανίας. Ο Σεβ. Προύσης άλλωστε προσδοκά, ως εδήλωσεν, ότι τα οφέλη θα είναι εξίσου και δια το Ισλάμ!
Μη επιτρέψωμεν να συμβή! Οι καρποί της θα είναι μόνον οικουμενιστικά φύλλα, δια να καλύπτεται η γύμνια της τραγικής καταπτώσεως, εις την οποίαν ευρίσκεται η συκή και οι επικαρπωταί της.
