Το εν εξορία μνημόσυνο του Θεολόγου τελικά, αποκάλυψε
πολλά. Δεν μπορώ να μην ασχοληθώ με την μίτρα του μακαριστού, που με προθυμία
προσφέρθηκε να φέρει στο τραπέζι με τα κόλλυβα, ο πιο στενός του «συνεργάτης»
(!!!).
Μια μίτρα που δωρίθηκε στον Θεολόγο από
αδελφό μας, αφού η παλιά είχε αλλοιωθεί από την πολυκαιρία. Με την ευκαιρία
βγήκε από το λαγούμι του, όπως και οι άλλοι της «σπείρας», που δεν παραβρέθηκαν
σε κανένα μνημόσυνό του σ’ αυτή την εικοσαετία, αλλά ούτε προσκύνησαν τον τάφο
του… Είναι η ομάδα - συμβουλάτορες(;) του Θεολόγου, που τον ξέχασαν με
τον θάνατό του, και ίσως και λίγο πιο πριν!!!
Άνθρωποι, που τόσα χρόνια ήταν δίπλα σ’ έναν
άγιο δεν πήραν τίποτα, δεν αισθάνθηκαν την αγιότητα, είχαν κλειστά τα μάτια των
ψυχών τους, σαν τους περιπατητές στους Εμμαούς, αφού δεν είχαν «καρδία
καιομένη»….
Ο κύριος είπε: «εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ἡμᾶς
διώξουσι».Τον Θεολόγο και τον μακ. Αθανάσιο τους εδίωξαν, εκείνον, όμως,
όχι μόνο δεν εδίωξαν, αλλά τον είχαν ως «βασιλέα τιμώμενο»… Τους έπεισε ότι
«οὐκ οἶδε τους ἀνθρώπους», τους αρνήθηκε μεθ’ όρκου, σαν τον Πέτρο!!!!
Ο ταλαίπωρος
«συνεργάτης» έδωσε στην τοπική εφημερίδα (Ελευθερία 29-7-19) και μάλιστα
πρωτοσέλιδο: «Επήλθε εκκλησιαστική ειρήνη στη Λάρισα…», αφού τον δέχθηκαν
να παραστεί στο μνημόσυνο του Θεολόγου!!!
Και ερχόμαστε στο ψητό. Πώς βρέθηκε η μίτρα
(και άλλα) στα χέρια του «συνεργάτη» και γιατί τα έκρυβε τόσα χρόνια;
Πέρασαν πάνω από 20 χρόνια
και το αδίκημα της υπεξαίρεσης… έχει παραγραφεί.
Σύμφωνα με το άρθρο 375 του Ποιν. Κώδικα
«όποιος ιδιοποιείται παρανόμως ξένο κινητό πράγμα τιμωρείται» και με την
παράγραφο 2, αν ενέχει κατάχρηση ιδιαίτερης εμπιστοσύνης… και του έχουν
εμπιστευθεί στον υπαίτιο λόγω ανάγκης… ο υπαίτιος τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι
δέκα ετών»!!!
Ο Θεολόγος στο κρεββάτι του πόνου (εν
ανάγκη), ο συνεργάτης, μοναχός στο μοναστήρι, κάνει την «μετακόμιση με το μικρό
Φιατάκι του μακ. Απόστολου Γκ., όχι όμως στο κελί, στον τόπο διαμονής του, αλλά σε κρησφύγετο στη Λάρισα. Είχε προσχεδιάσει την φυγή του από το
μοναστήρι!!! Μου θυμίζει τους αντάρτες που φεύγοντας προς το ανατολικό μπλοκ,
έθαβαν τους τενεκέδες με τις λίρες, ώστε επιστρέφοντας μετά από
χρόνια να τις ξεθάψουν…
Το αδίκημα, κατά το νόμο παραγράφηκε, αλλά το
ηθικό παράπτωμα;
Άρπαξε τα «ιμάτια του» την ώρα που εκείνος
έδινε την μάχη με την ασθένειά του…
Το πανάκριβο τροχόσπιτο που ήταν στην
κατασκήνωση των Μεσσαγγάλων και αγοράστηκε από εισφορές των πιστών, δεν χωρούσε
στον κρυψώνα της Λάρισας και κρύφτηκε στην Καρίτσα και από εκεί τι έγινε;
Παλιότερα κάποιοι παπάδες έδιναν μπαχτσίσι,
για να πάρουν «καλή» ενορία…. Άσχετο.
Του έδωσε σημάδια ο Θεός, για να συνετισθεί,
αλλά δεν μετάνιωσε. Κρατά τα υπεξαιρεθέντα ο υποσχεθείς μοναχική ακτημοσύνη!
Δεν είναι για ευλογία, αλλά μάλλον κακά
φέρνουν… Φέρτε στο νού σας τι προκαλούσε ο χιτώνας του Κυρίου, όπως
γράφεται στο βιβλίο «ο χιτών»…
Θα επιδείκνυε τα υπεξαιρεθέντα με
καμάρι (και ανοησία), όπως θα έδειχνε η υπηρέτρια τα κοσμήματα της κυρίας
που σούφρωσε από το κομοδίνο!!!
Ο μακρόθυμος Θεολόγος δεν επιτρέπει να
ρεζιλευτεί. Του δίνει χρόνο για μετάνοια.
Μια μέρα πριν το μνημόσυνο ο δεσπότης (νομικός
βλέπετε) του διαμηνύει να μην φέρει την μίτρα και το ωμοφόριο, γιατί «θα του τα
πάρουν!!!»
Ο κλεφτοκοτάς δεν ανοίγει ποτέ το κοτέτσι,
γιατί οι κότες θα πάνε στα αφεντικά τους….
Φαντάζεστε ο εισαγγελέας να τα
κατασχέσει, ως προϊόντα εγκλήματος μετά το μνημόσυνο! Να ζητήσει εξηγήσεις τόσο
από τον φερόμενο ιδιοκτήτη, αλλά και από τον προϊστάμενό του, αν γνώριζε για τα
υπεξαιρεθέντα και γιατί δεν νουθέτησε ή και δεν κατήγγειλε τον παρανομούντα… Η
διαταγή για κατ’ οίκον έρευνα για ανεύρεση και άλλων αντικειμένων παρανόμως
αποκτηθέντων….!!!
Αυτά γράφονται για να ξυπνήσει από τον
λήθαργο του γεροντισμού, να επιστρέψει την μίτρα στον δωρεοδότη, τον οποίο με
θρασύτητα έβριζε από τα μεγάφωνα του ναού του πως έχει αιρετικές (!!!) απόψεις…
Τα υπόλοιπα του Θεολόγου να τα απιθώσει στον
τάφο του.
Είμαστε αρκετά μεγάλοι και ο χρόνος της
εξόδου από την παρούσα ζωή, εγγύς.
Και αν πεισματικά δεν μετανιώσει, υπάρχει
και ο δεσπότης … που μπορεί να παρέμβει…
Θα είναι λυπηρό και υποτιμητικό για τον
«κοντινό συνεργάτη» του Θεολόγου να τον θυμούνται οι Λαρισαίοι σαν Τσιρλίντερ (εμψυχωτής)
μουσικής μπάντας, σε παρελάσεις.
Ασκληπιάδης
