"Τι Θεός μέγας, ως ο Θεός ημών"!

Ρουμάνος Αρχιεπίσκοπος νόσησε με Covid 19. Όσοι μετέλαβαν μαζί του βρέθηκαν αρνητικοί, εκτός από τον διάκονο του που δεν μετέλαβε!

Ο Κύριος θαυμαστώνει το έλεός Του στη Θεία Ευχαριστία.

Τέτοια θαυμαστά θα βιώσουμε από εδώ και εμπρός

Θά ἀναφερθῶ σέ ἕνα πρόσφατο θαυμαστό γεγονός πού συνέβη στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί σχετίζεται μέ τή θεία Λειτουργία.

Φέτος ἐπισυνέβη ἕνα συγκλονιστικό γεγονός (ἕνα “περιστατικό διπλῆς ὄψης”, ἀνεξήγητο γιά τά δεδομένα τῆς τωρινῆς ἀτμόσφαιρας πού διερχόμεθα οἱ πάντες). Ἀνακοινώθηκε εὐρέως σέ ὅλη τή Ρουμανία.

Ἀφορᾶ τήν περίπτωση τοῦ ἐνενηντάχρονου Ἀρχιεπισκόπου Σουτσεάβας Ποιμένος. Ὁ ὑπέργηρος Ἀρχιεπίσκοπος Σουτσεάβας Ποιμήν βρέθηκε θετικός στόν κορωναϊό covid-19.

Τό Ἐπισκοπεῖο ὅπου διαμένει βρίσκεται ἐντός τῆς Μονῆς τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Τραπεζουντίου.

Ἡ ἀνακοίνωση τῆς Μονῆς ἀναφέρει, ὅτι φέτος τό Πάσχα καί τή Λαμπροδευτέρα ὁ Ποιμενάρχης ἔλαβε μέρος στίς Ἀκολουθίες καί στή θεία Λειτουργία καί κοινώνησε ἀπό τό ἴδιο ἅγιο Ποτήριο μέ τούς πατέρες τῆς Μονῆς.

Ἐπειδή δέν αἰσθανόταν καλά ἀπό τήν ἀρχή τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, τελικά τή Δευτέρα τοῦ Πάσχα μεταφέρθηκε στό Νοσοκομεῖο τῆς πόλεως, πού φέρει τό ὄνομα τοῦ Νεομάρτυρος Ἰωάννου.

Διαπιστώθηκε ὅτι ἦταν θετικός στόν κορωναϊό καί μεταφέρθηκε τό βράδυ στό νοσοκομεῖο “Matei Bals”.

Ἡ ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἀναφέρει: «Θέλουμε νά ἔχετε ὑπόψη σας ὅτι ὁ Ἱεράρχης μας Σεβασμιώτατος Ποιμήν λειτούργησε κατά τήν Πασχαλινή θεία Λειτουργία, ὅπως καί τήν ἄλλη μέρα, μαζί μέ ὅλους τούς πατέρες τῆς μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Νέου. Ὅλοι τους κοινώνησαν ἀπό τό ἴδιο ἅγιο Ποτήριο, ὅπως κάθε φορά συμβαίνει στή θεία Λειτουργία, ἐκτός ἀπό ἕνα, τόν διάκονο πού ἐκτελοῦσε χρέη νεωκόρου καί φρόντιζε γιά τήν τάξη τῆς ἀκολουθίας.

Τώρα, μετά ἀπό πολλές συζητήσεις καί ἀρνητικά σχόλια πού ἀκούστηκαν στήν τηλεόραση, ἦρθαν τά ἐργαστηριακά ἀποτελέσματα τῶν πατέρων καί τῶν λαϊκῶν διακονητῶν τῆς ἱερᾶς μας μονῆς.

 Ἀπό ὅλους αὐτούς πού ὑποβλήθηκαν στό τέστ, ἕνας μόνον βρέθηκε θετικός, καί αὐτός εἶναι ὁ διακόνος πού ΔΕΝ κοινώνησε ἀπό τό ἅγιο Ποτήριο πού κρατοῦσε ὁ Ἐπίσκοπος».

Αὐτά ὅρισε ὁ Θεός γιά ἐκείνους τούς χλιαρούς πού πλησιάζουν τό ἅγιο Ποτήριο καί τήν “ταπεινή” λαβίδα μέ τόν φόβο τῆς μόλυνσης μέ ἰούς καί γι᾽ αὐτούς πού δέν θέλουν νά κατανοήσουν ἐπιτέλους ὅτι εἶναι τό Ἅγιο Σῶμα καί τό Ἅγιο Αἷμα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἡ πηγή τῆς ζωῆς καί ὅλης τῆς χάριτος σέ αὐτό».

Ἄς ἔχουμε πάντα κατά νοῦν αὐτό πού συνέβη! 

Μήνυμα ἀπό τούς πατέρες πού λειτούργησαν στόν Μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Νέου, Σουτσεάβα». (μετάφραση ἀπό τά ρουμανικά τῆς ἐπίσημης ἀνακοίνωσης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου Σουτσεάβα).

Ἐπίσης ἀνακοινώθηκε ἀπό τήν τοπική Ὑγειονομική Ἐπιτροπή ὅτι 25 ἱερεῖς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπής, ἐκτός τῆς Ἱ. Μονῆς, πού ἦρθαν σέ ἐπικοινωνία μέ τόν Σεβασμιώτατο κατά τήν περίοδο πού ἀσθενοῦσε, ὑποβλήθηκαν στά διαγνωστικά τέστ καί βρέθηκαν ἀρνητικοί στόν ἰό.

Νά εὐχηθῶ τελεία ἀνάρρωση στό Σεβασμιώτατο, ὅπως καί στό διάκονο πού ἀμφιταλαντευόταν γιά τή μετάδοση ἀσθενειῶν ἀπό τή θεία Κοινωνία.

***

Τύπος-πρόγευση τοῦ αἰωνίου Πάσχα εἶναι τό ἑορταζόμενο γεγονός τοῦ λειτουργικοῦ Πάσχα,

 πού τό γευόμαστε φέτος ἐλάχιστοι μέχρι στιγμῆς (οἱ τελετουργοί λειτουργοί), καί εἴθε σύντομα νά τό ἀπογεύεται ὁ λαός μας μέ τή δυνατή λατρευτική λαχτάρα.

Τώρα κοινωνοῦμε τόν Ἀναστάντα διά μέσου τοῦ μυστηρίου θείας Εὐχαριστίας, ἐνῶ τότε θά μετέχουμε τελειότερα καί καθαρότερα στή θεότητα Του διά μέσου τῆς μακαρίας θέας Του (ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός).

«Ἡ βασιλεία ὅμως ἐκείνη καί ἡ θέα τοῦ Θεοῦ καί ἡ συνύπαρξη μέ τό Χριστό θά εἶναι τρυφή τῆς θελήσεως̇ γι᾽ αὐτό καί θά εἶναι προσιτά μόνο σέ ὅσους θά τά ἔχουν θελήσει, ἀγαπήσει καί ποθήσει» (ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας).

Αὐτή ἡ ἑορτή –λέει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος– ξεπερνᾶ ὅλες τίς ἄλλες Δεσποτικές ἑορτές, ὅπως ὁ ἥλιος τά ἀστέρια. Καί τό ἀποκορύφωμα τοῦ ἑορτασμοῦ δέν εἶναι ἄλλο παρά ἡ εὐχαριστιακή κοινωνία μέ τό Σωτῆρα Χριστό.

Σύσσωμοι καί σύναιμοι μέ τόν Κύριο τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου: σ’ αὐτό τό μυστήριο τῆς θείας Κοινωνίας μᾶς προτρέπει νά συμμετάσχουμε ἡ Ἐκκλησία μέ τούς ὕμνους τῶν ἁγίων Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καί μέ τόν Κατηχητικό Λόγο Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Γιατί –ὅπως σημειώνει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης– “ἐκεῖνος ὅπου σήμερον μεταλαμβάνει, αὐτός ἀληθῶς καί κυρίως κάμνει Πάσχα̇ ἐπειδή τό ἀληθινόν Πάσχα τῶν χριστιανῶν εἶναι ὁ Χριστός ὁ ἐν τοῖς Μυστηρίοις μεταλαμβανόμενος, καθώς ὁ Παῦλος τό βεβαιοῖ: «καί γάρ τό Πάσχα ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (Α' Κορ. ε', 7)”.

Δυστυχῶς φέτος, χωρίς εὐθύνη δική σας, δέν συμμετείχατε στήν ἀναστάσιμη θεία Λειτουργία. Μνημονευθήκατε ὅμως στή ἱερά Προσκομιδή στό Ποτήριο τῆς ζωῆς, τῆς ὄντως Ζωῆς ὡς “ἀπολειφθέντες δι᾽ εὐλόγους αἰτίας”.

Μέ ἁπλά λόγια, γιά νά κυριολεκτήσουμε, ἤσασταν ὡσεί παρόντες.

Κάθε ἕνας μας πρέπει νά ἐξετάσει τόν ἑαυτόν του,

προσερχόμενος στή λειτουργική σύναξη, ἐάν ὁ εὔλογος γενικός φόβος πού προκλήθηκε μέ τήν πανδημία τοῦ νέου ἰοῦ κλονίζει τήν πίστη του.

Ἐδῶ ἔγκειται ἡ μεγίστη εὐθύνη ἡμῶν τῶν ποιμένων, ὥστε νά ἐνισχύσουμε τήν πίστη τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος βρέθηκε ἀνοχύρωτος καί αἰφνιδιασμένος μπροστά στήν ἀπειλή, χωρίς τά κατάλληλα πνευματικά ἀντισώματα.

Ἡ θωράκιση τῶν πιστῶν μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ ἐάν καί ἐφόσον διακρίνουν στά λόγια καί τά ἔργα μας τήν ἀπερικλυδώνιστη πίστη μας.

Περιττόν εἶναι νά εἰπωθεῖ ὅτι μέ κλονισμένη τήν πίστη γινόμεθα εὐχείρωτα θύματα τοῦ ἀντιδίκου, καί τότε ὁ κάθε λογῆς ἰός καιροφυλακτεῖ νά εἰσβάλλει στήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου, καί ὄχι μόνον ὁ Covid-19.

Ὅταν μάλιστα πρόκειται εἰδικά γιά τήν προσέλευση στή θεία Κοινωνία (δηλ. γιά τήν ἄμεση ἕνωση μέ τό Χριστό στή θεία μετάληψη, πού εἶναι τό “φάρμακο τῆς ἀθανασίας” καί τό “ἀντίδοτον τοῦ μή ἀποθανεῖν” γιά τήν προσωπική πληρότητα τοῦ πιστοῦ), τότε ἡ ἐνδεχόμενη ἀμφιβολία πίστεως φθάνει καί ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς βλασφημίας, τῆς ἀπαρνήσεως τοῦ ζῶντος Θεοῦ, καί δίχως μετάνοια σημαίνει καί ὁδηγεῖ σέ μιά αἰώνια ἐπιλογή ἀποχωρισμοῦ ἀπό τό Θεό.

Θά ἦταν προτιμότερο νά μήν κοινωνήσει κάποιος, ἐάν δέν προσέρχεται στή θεία Μετάληψη

“μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης”.

Τρεῖς λέξεις πού ἀντιστοιχοῦν σέ τρεῖς διαφορετικές πνευματικές καταστάσεις πιστῶν πού προσέρχονται νά κοινωνήσουν ὅταν ὁ ἱερεύς τούς προσκαλεῖ:

αον) “μετά φόβου Θεοῦ”, φράση πού ἀντιστοιχεῖ σ᾽ ἐκείνους πού συναισθάνονται τήν ἀναξιότητα καί τήν ἁμαρτωλότητά τους καί προσέρχονται μέ φόβο Θεοῦ ὡς πρῶτο βαθμό ἀναγωγῆς στό Θεό καί μετάνοια πού ἐνεργοποιεῖ τό Ἅγιο Πνεῦμα στή συναίσθησή τους·

βον) “μετά πίστεως Θεοῦ”, πού ἀναλογεῖ σ᾽ ἐκείνους πού ἡ πίστη τους εἶναι ζωντανή μέ τή φλόγα-ζωντάνια πού ἐνεργοποιεῖ πάλι τό Ἅγιο Πνεῦμα·

γον) “μετά ἀγάπης Θεοῦ”. Ἐδῶ ἔχουμε τούς κατά τό δυνατόν τελείους, πού ἔχουν πόθο ἱερό καί λαχτάρα καί λατρεία πρός τό Θεό, πού καί αὐτά τά ἐμπνέει τό Ἅγιο Πνεῦμα ὡς τέλεια ἀγάπη θείας προσέγγισης.

Νά τά ξαναδοῦμε λίγο ἐκτενέστερα,

μέ τρία ἀναλογικά παραδείγματα ἀπό τήν ὥρα τῆς σωτηρίου Σταυρώσεως.

1ον) “Μετά φόβου Θεοῦ”. Ἐδῶ ἀνήκουν ὅσοι διαπνέονται ἀπό τό φόβο Θεοῦ, νιώθουν καί ἐξασκοῦν μιά σχέση φυσικῆς καί πνευματικῆς “δουλικότητος” (δηλαδή ὡς δημιουργήματα πρός τό Δημιουργό καί Σωτήρα Θεό).

Ἔχουν τήν εὐφυΐα νά ἀνα-γνω-ρί-ζουν τήν κτιστή μας φυσικότητα! Ὁ Θεός θέλει τή σωτηρία μας μέ τήν ἄμετρη ἀγαθότητα καί φιλανθρωπία Του· καί αὐτοί θέλουν τή σωτηρία τους μέ συναίσθηση τῶν μέτρων τους.

Ὁ Θεός δίνει τό ἅπαν, αὐτοί μετανοοῦν, γυρίζουν καί Τόν ἀναζητοῦν. Ὁ Θεός εἶναι Θεός τῶν μετανοούντων καί τούς ἀποδέχεται στή βασιλεία Του (παράδειγμα ὁ δίκαιος Ληστής, ὁ καί εὐγνώμων).

2ον) “Μετά πίστεως Θεοῦ”. Ἐδῶ ἀνήκουν ὅσοι ἐνεργοῦνται ἀπό τή δυνατή πίστη, δείχνουν μιά μεγαλύτερη ὡριμότητα στή σχέση τους μέ τό Θεό καί τό λειτουργικό μυστήριο, ἀποδίδουν στό Θεό τήν πνευματική ἀξιοποίηση τῶν φυσικῶν ταλάντων σάν τούς μισθωτούς τῆς Εὐαγγελικῆς παραβολῆς-παρομοίωσης (παράδειγμα ὁ ἅγιος Λογγίνος ὁ Ἑκατοντάρχης πού ὁμολόγησε τή θεότητα τοῦ Κυρίου κάτω ἀπό τό Σταυρό τῆς ἔσχατης ταπείνωσής Του ὑπέρ ἡμῶν).

3ον) “Μετά ἀγάπης Θεοῦ”. Ἐδῶ ἀνήκουν ὅσοι διαπνέονται ἀπό τή λατρευτική ὁλοκληρωτική ἀγάπη στή μέθεξη τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ λειτουργικοῦ μυστηρίου, αὐτοί ἐπιποθοῦν μέ τελειότητα τό Χριστό, ζοῦν γιά τό Χριστό. Αὐτοί (πάλι χαρισματικά) ἀποδέχονται ἐνεργό τό Πνευματικό χάρισμα καί εἰσέρχονται στή χορεία τῶν ἀδελφῶν καί φίλων τοῦ Χριστοῦ (παράδειγμα ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ θεολόγος κάτω ἀπό τό Σταυρό, στόν ὁποῖο καί ἀνέθεσε ὁ Κύριος τή φροντίδα τῆς Παναγίας Μητέρας Του).

***

Στήν πόλη Σουτσεάβα τῆς Ρουμανίας, ὑπάρχει ἡ Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Νεομάρτυρος (τοῦ Τραπεζουντίου). Ἐκεῖ φυλάσσεται

τό ἄφθαρτο σκήνωμα τοῦ Ἁγίου.

Πρόκειται περί ἑνός μάρτυρος μέ καταγωγή ἀπό τόν Πόντο. Μαρτύρησε τό 1332 γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, σέ ἡλικία 30 ἐτῶν. Ἔμπορος στό ἐπάγγελμα, φόρτωσε σέ ἕνα καράβι τήν πραμάτειά του γιά ἄλλες πόλεις τοῦ Εὐξείνου Πόντου.

 Ὁ λατίνος καπετάνιος, βλέποντάς τον συνειδητό χριστιανό μέ πολύ ζῆλο, ἄρχισε νά τόν ἐνοχλεῖ γιά θέματα πίστεως. Καταρτισμένος ὁ Ἰωάννης στήν Ἁγία Γραφή, μέ τήν ἐπιχειρηματολογία του ἀποστόμωνε τόν καπετάνιο.

 Ἐκεῖνος τόν φθόνησε καί ὅταν ἐλλιμενίστηκαν στόν Ἀσπρόκαστρο (ἀρχαία ἑλληνική ἀποικία μέ τό ὄνομα Τύρα, νότια τῆς Ὀδησσού, κοντά στίς ἐκβολές τοῦ ποταμοῦ Δνείστερου), τόν κατέδωσε στόν ἡγεμόνα τοῦ κάστρου, πού ἦταν Τάταρος.

 Ὁ ἡγεμόνας ἐπεχείρησε νά τόν ἀλλαξοπιστήσει. Ἡ ὁμολογία τοῦ Ἰωάννου ἦταν: “ἐγώ Χριστιανός γεννήθηκα καί Χριστιανός θέλω νά ἀποθάνω. Οὔτε τά πλούτη σας θέλω, οὔτε τήν πίστη μου προδίδω, ἀλλά πιστεύω στόν Κύριό μου Ἰησοῦ Χριστό, τόν ἀληθινό Θεό».

Δυό φορές προσπάθησε μέ ἀπειλές καί δείχνοντας τά ὄργανα τοῦ βασανισμοῦ, νά τόν μεταπείσει. Μέ χοντρά ραβδιά μέ ρόζους ξέσκισαν τίς σάρκες του πού πετιόνταν κομμάτια καί ὁ τόπος κοκκίνισε ἀπό τό αἷμα του. Κατακρεουργημένος ὁδηγήθηκε στήν φυλακή.

 Μπορῶ νά σέ θεραπεύσω ἄν ἀλλαξοπιστήσεις, τοῦ λέει ὁ τύραννος. Ὁπότε, ἀρνούμενος καί πάλι τίς δελεαστικές προτάσεις του, δέθηκε ἀπό τήν οὐρά ἑνός ἀγρίου ἀλόγου καί τόν ἔσερναν σέ ὅλο τό κάστρο.

 Περνώντας ἀπό τίς γειτονιές τῶν Ἑβραίων, βγῆκαν ἔξω ἐκεῖνοι καί τόν κτυποῦσαν, πετῶντας του ὅ,τι ἔβρισκαν. Ἕνας ἀπ᾽ αὐτούς, ἁρπάζοντας ἕνα σπαθί, τοῦ ἔκοψε τό κεφάλι.

 Ὁ καπετάνιος, βλέποντας τό μαρτύριο, μετάνιωσε καί πῆγε νύχτα κρυφά μέ δικούς του ἀνθρώπους νά πάρει τό λείψανό του, ἐκεῖ πού ἦταν ἐνταφιασμένο.

 Ὁ νεομάρτυρας τοῦ Χριστοῦ ἐμφανίσθηκε στόν ἐφημέριο τοῦ ναοῦ καί τοῦ εἶπε: “ἦρθαν νά μέ κλέψουν”. Ὁ ἱερεύς, μέ πιστούς κατόρθωσαν νά ἀποσπάσουν τό σκήνωμά του καί νά τό ἐνταφιάσουν στό ἅγιο Βῆμα τοῦ ναοῦ, δίπλα ἀπό τήν ἁγία Τράπεζα.

 Ἑβδομήντα χρόνια ἐνταφιασμένος κάνοντας πολλά καί ποικίλα θαύματα, ἔγινε γνωστός σέ ὅλη τήν Μολδοβλαχία.

 Ἀργότερα μεταφέρθηκε στήν πρωτεύουσα τῆς Μολδαβίας στήν Σουτσεάβα, ὅπου βρίσκεται σήμερα καί εἶναι μετά τήν ἁγία Παρασκευή τήν Ἐπιβατηνή, ὁ περισσότερο τιμώμενος Ἅγιος στή Ρουμανία. 

Πηγή: Εδώ.