Γράφει ο Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης
Ξεκίνησε με πόθο ιερατικό…
Με Γέροντα καλό…
Χειροτονήθηκε…
Ακολουθίες καθημερινές…
Δραστηριότητες ενοριακές…
Έχοντας διαβάσματα γερά…
Αθλήματα πνευματικά…
Και ξαφνικά ο ιός, το «σκηνικό» αλλάζει…
Ένας πειρασμός και όλα γίνονται αλλιώς…
Τώρα, κατέστη διαπρύσιος κήρυκας της μετάδοσης του ιού και εντός του ναού..
Χαρακτηρίζοντας τους «αντίθετους» ως ευσεβιστές και ανεύθυνους…
Γι’ αυτό συνεχώς ομιλεί υπέρ της χρήσης μασκών εντός αυτού…
Ταυτόχρονα και αντισηπτικών…
Αποφυγής ασπασμού των εικόνων…
Για να μην εκπειράζουμε, όπως λέγει, τον Θεό…
Για να υπακούμε στην «Εκκλησία»…
Και στους «νόμους» του Κράτους…
Και γιατί όλα αυτά;
Πώς δικαιολογείται η στροφή του;
Η στάση του;
Λόγω του πειρασμού της ανέλιξης…
Λόγω της θέλησής του για «παραμονή» στον κατάλογο των προς αρχιερατείαν εκλογίμων…
Λόγω του πόθου απόκτησης ράβδου επισκοπικής…
Γι’ αυτό και η απόλυτη υπακοή του…
Τόση, ώστε να «πείσει» και τη συνείδησή του…
Προκειμένου να μη δυσαρεστήσει τους «ισχυρούς», εκκλησιαστικούς και πολιτικούς…
Χάνοντας την εύνοιά τους…
Γιατί, τότε…
Θα πάψει να ανήκει στους «εκλεκτούς»…
Στους «υποψηφίους»…
Σ’ εκείνους, που δεν έχουν «γωνίες»…
Παρότι μεγάλες αγωνίες…
Τώρα;
Λέει ναι, στον αλγόριθμο ελέγχου του αριθμού των εισερχομένων πιστών στο ναό…
Ναι, στην διαδικτυακή θέαση του Μυστηρίου της Λειτουργίας…
Μπερδεύοντας views με πιστούς…
Μια συνεχής υποχώρηση η στάση του…
Δήθεν από διάκριση…
Όλα όμως για να πετύχει ο «σκοπός»…
Και ας προδίδεται για πάντα ο Χριστός…
Σχόλια
Κυριάκος:
Περιγράφει επιτυχώς τη νέα δεσποτική οικουμενιστική Θεολογία. Ποιον υποψήφιο Δεσπότη εννοεί ο ποιητής, μήπως της Θεσσαλονίκης των Αθηνών, της Φλωρίνης ή του Βόλου;
Χάρης:
Μάλλον το ερώτημα πρέπει να είναι, ποιοί των υποψηφίων προς δεσποτοποίηση εξαιρούνται ;
