Δεν παίρνει και η Εκκλησία μια θέση να αφορίσει μερικούς.
Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζει η Εκκλησία.
Λυπούνται τον αφορισμό!
Αν η Εκκλησία δεν μιλάει για να μην έρθει σε ρήξη με το κράτος, αν οι Μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τα έχουν καλά με όλους, γιατί τους βοηθάνε στα Ιδρύματα κ.τ.λ... Οι Αγιορείτες πάλι αν δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα, τότε ποιός θα μιλήσει!(...)
- Γέροντα, δεν φοβάστε έτσι που μιλάτε;
- Τι να φοβηθώ;
Τον τάφο μου τον έχω ανοίξει. Αν
δεν τον είχα ανοίξει, θα με απασχολούσε που θα κουραζόταν ο άλλος να σκάψει.
Τώρα θα χρειαστεί να ρίξει μόνο λίγους τενεκέδες χώμα...
Κατάσταση είναι αυτή;
Έχω υπ’ όψιν μου έναν άλλο άθεο,
έναν βλάσφημο, που τον αφήνουν στην τηλεόραση και μιλάει,
ενώ έχει πει τα πιο βλάσφημα λόγια για τον Χριστό και την
Παναγία.
Δεν παίρνει και η Εκκλησία μια θέση να αφορίσει μερικούς.
Αυτούς έπρεπε να τους αφορίζει η Εκκλησία.
Λυπούνται τον αφορισμό!
- Γέροντα, τι θα καταλάβουν με τον αφορισμό, αφού τίποτε δεν παραδέχονται;
- Τουλάχιστον να φανεί ότι η Εκκλησία παίρνει μία θέση!
- Η σιωπή της, Γέροντα, είναι σαν να τα αναγνωρίζει;
- ΝΑΙ!
- Δηλαδή, Γέροντα, πρέπει πάντα να ομολογούμε το «Πιστεύω» μας;
- Χρειάζεται διάκριση.
Είναι φορές που δεν πρέπει να μιλήσουμε και άλλες φορές που πρέπει να ομολογούμε με παρρησία το «Πιστεύω» μας, γιατί φέρουμε ευθύνη, αν δεν μιλήσουμε!
Σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια ο καθένας μας πρέπει να κάνει ό’ τι γίνεται ανθρωπίνως και ό’ τι δεν γίνεται ανθρωπίνως να το αφήνει στον Θεό.
Έτσι θα έχουμε ήσυχη της συνείδησή μας ότι κάναμε εκείνο που μπορούσαμε.
Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους!
Η Ελλάδα, η Ορθοδοξία, με την παράδοσή της, τους Αγίους και τους ήρωές της,
να πολεμείται από τους ίδιους τους Έλληνες και εμείς να μη μιλάμε!
Είναι φοβερό!
Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα!
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Β’ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
Κεφάλαιο 1ο:
«Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ»
Μέρος: «ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ»
Σελίδες 34, 35, 36 & 37
Είπε επίσης ο Άγιος του Θεού:
Στήν Ἀλήθεια δέν γίνονται ἐκπτώσεις. Ἡ Ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός...
Ἡ παρουσία τῶν Χριστιανῶν εἶναι πλέον ὁμολογία πίστεως...
Μπορεῖ κανεὶς μὲ τὴν προσευχὴ νὰ βοηθήση περισσότερο, ἀλλὰ τὴν σιωπή του, θὰ τὴν ἐκμεταλλευθοῦν οἱ ἄλλοι καὶ θὰ ποῦν:
«Ὁ τάδε καὶ ὁ τάδε δὲν διαμαρτυρήθηκαν, ἑπομένως εἶναι μὲ τὸ μέρος μας· συμφωνοῦν μαζί μας...!»
Ἂν δὲν ἀρχίσουν μερικοὶ νὰ χτυποῦν τὸ κακό, νὰ ἐλέγχουν δηλαδὴ αὐτοὺς ποὺ σκανδαλίζουν τοὺς πιστούς, θὰ γίνη μεγαλύτερο κακό...
Ἔτσι θὰ τονωθοῦν λίγο οἱ πιστοί, ἀλλὰ καὶ θὰ ἐμποδισθοῦν λίγο ὅσοι πολεμοῦν τὴν Ἐκκλησία...
«Η Εκκλησία», έλεγε επίσης ο Άγιος του Θεού
«δεν είναι καράβι του κάθε επισκόπου να κάνει ό,τι θέλει»...
Δεν ταιριάζει να μαλώνης για τον εαυτό σου.
Αλλά άλλο το να αντιδράσης, για να υπερασπιστής σοβαρά πνευματικά θέματα, που αφορούν την πίστη μας, την Ορθοδοξία!
Αυτό είναι καθήκον σου!
Αν η Εκκλησία δεν μιλάει για να μην έρθει σε ρήξη με το κράτος, αν οι Μητροπολίτες δεν μιλούν, για να τα έχουν καλά με όλους, γιατί τους βοηθάνε στα Ιδρύματα κ.τ.λ... Οι Αγιορείτες πάλι αν δεν μιλούν, για να μην τους κόψουν τα επιδόματα, τότε ποιός θα μιλήσει. (...)
Οι καθηγητές της Θεολογίας κ.τ.λ. δεν φωνάζουν, γιατί λένε:
Είμαστε υπάλληλοι, θα χάσουμε τον μισθό μας και μετά πως θα ζήσουμε;
Τα μοναστήρια εν τω μεταξύ τα έπιασαν με τις συντάξεις.
Και να φθάνουμε για την σύνταξη να προδώσουμε τον Χριστό..!
Αν δεν αντιδράσουμε, θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους...
Αν οι Χριστιανοί δεν ομολογήσουν, δεν αντιδράσουν, αυτοί θα κάνουν χειρότερα.
Εδώ ο Χριστός σταυρώθηκε, για να αναστηθούμε και εμείς να αδιαφορούμε..!
Η παρουσία των Χριστιανών είναι πλέον ομολογία πίστεως… με όλα αυτά τα βλάσφημα γίνεται και ένα καλό.
Χωρίζει η ήρα από το σιτάρι, κοσκινίζεται ο κόσμος…
Σήμερα ο Θεός ανέχεται την κατάσταση.
Ανέχεται, ανέχεται, για να είναι αναπολόγητος ο κακός.
Η Εκκλησία δεν είναι δικό τους καΐκι, να κάνουν βόλτες• είναι το σκάφος τού Χρι¬στού.
Αυτοί είναι κατακριτέοι.
Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου «Πνευματική Ἀφύπνιση»
