Γράφει ὁ Νεκτάριος Δαπέργολας, Διδάκτορ Ἱστορίας
Ἡ ποινική δίωξη τοῦ γέροντος Γρηγορίου καί τῶν μοναχῶν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Τριάδος στήν Ἄνω Γατζέα τοῦ Πηλίου, ἐπειδή «τόλμησαν» πρό μηνῶν νά ἐκδώσουν ἡμερολόγιο γιά τό τρέχον ἔτος, ὅπου ἀναγράφονταν κάποια προφανῆ γιά τά ἐμβόλια (καί στήν ἰατρική καί στήν πνευματική διάσταση τοῦ θέματος), ἀποτελεῖ τό τελευταῖο - ἀλλά προφανῶς ὄχι καί στερνό - ὄνειδος τῆς δυστοπικῆς δικτατορίας τοῦ ψευδοκράτους, μαζί μέ τή λεγόμενη «Δικαιοσύνη» του καί τή σαπισμένη διοικοῦσα Ἐκκλησία του.
Ἀπολύτως χαρακτηριστικό φυσικά καί τό δυσῶδες κρᾶμα χλεύης καί μανίας πού ἐξέμεσαν καί πάλι τά γιουσουφάκια τῶν βοθροκάναλων καί τῶν καθεστωτικῶν («ἐκκλησιαστικῶν» τε καί μή) ἱστολογίων.
Ἀλλά ἄν γιά τό φασιστοκαθεστώς καί τούς κάθε λογῆς βαστάζους του εἶναι αἶσχος καί ἀτίμωση, γιά τούς διωκόμενους μοναχούς εἶναι παράσημο καί πνευματικό στεφάνι.
«Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα κάθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ» (Ματθ. 5.11)
Τούς εὐχαριστοῦμε γιά μία ἀκόμη μαρτυρία καί ὁμολογία, πού τόση ἀνάγκη ἔχει ὁ καθημαγμένος καί προδομένος τόπος μας. Οἱ προσευχές μας εἶναι μαζί τους...
«Πᾶνος»
