Οἱ Ἅγιοι Τρόφιμος, Σαββάτιος καὶ Δορυμέδων
Eις τον Tρόφιμον και Δορυμέδοντα.
Πνέοντες ἓν Τρόφιμε καὶ Δορυμέδον,
Ἓν ἐκ ξίφους δέχεσθε καὶ βίου τέλος.
Eις τον Σαββάτιον.
Ξεσθεὶς σιδηροῖς Σαββάτιος ὀξέσιν,
Εἰς σαββατισμὸν θεῖον ὡς Μάρτυς φθάνει.
Ἐννεαδεκάτῃ Τρόφιμον τάμον, ἠδὲ συνάθλους.
Μαρτύρησαν ἐπὶ βασιλέως Πρόβου καὶ διοικητοῦ Ἀντιοχείας Ἠλιοδώρου (278 μ.Χ.).
Ὅταν λοιπὸν ὁ Τρόφιμος μὲ τὸν Σαββάτιο βρέθηκαν στὴν Ἀντιόχεια καὶ εἶδαν τὰ πολυποίκιλα ἁμαρτωλὰ ὄργια ποὺ γίνονταν πρὸς τιμὴν τοῦ Ἀπόλλωνα, δὲ συγκρατήθηκαν καὶ ἀποδοκίμασαν δημόσια τὴν ἁμαρτωλὴ αὐτὴ παραφροσύνη.Βέβαια, γρήγορα συνελήφθησαν καὶ ὁδηγήθηκαν στὸ δικαστήριο. Θαρραλέα δήλωσαν πὼς εἶναι χριστιανοί. Τότε ὁ ἡγεμόνας Ἠλιόδωρος διέταξε καὶ τοὺς μαστίγωσαν ἀνελέητα. Τόσο, ποὺ οἱ σάρκες τους κόβονταν κομμάτια. Ἐκεῖ ὁ Σαββάτιος ἄφησε τὴν τελευταία του πνοή.
Ὁ δὲ Τρόφιμος ὁδηγήθηκε σὲ ἄλλο σκληρότερο ἡγεμόνα, τὸν Διονύσιο Περώννιο. Αὐτός, ἀφοῦ τὸν ἔγδαρε μὲ σιδερένια νύχια, μισοπεθαμένο τὸν ἔριξε στὴν φυλακή. Ἐκεῖ τὸν ἐπισκέφθηκε κάποιος, βουλευτής, ὁ Δορυμέδων, ποὺ εἶδε τὸ μαρτύριό του καὶ στερεώθηκε στὴν πίστη τοῦ Χρίστου. Ὅταν τὸ ἔμαθε αὐτὸ ὁ ἡγεμόνας, βασάνισε σκληρὰ τὸν Δορυμέδοντα. Ἔπειτα, ἔριξε καὶ τοὺς δυὸ τροφὴ στὰ θηρία, μέσα στὸ ἀμφιθέατρο. Ἀλλὰ ἡ πεινασμένη ἀρκούδα καὶ ἡ αἱμοβόρα λεοπάρδαλη στάθηκαν στὰ πόδια τους σὰν ἥμερα ἀρνιά. Τὸ ἴδιο καὶ τὸ ἀγριεμένο λιοντάρι ποὺ ἐλευθέρωσαν ἀργότερα.
Γιὰ νὰ πληρωθεῖ ἔτσι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ: «οἱ διὰ πίστεως... ἔφραξαν στόματα λεόντων». Αὐτοί, δηλαδὴ οἱ Ἅγιοι, ἐπειδὴ εἶχαν μεγάλη καὶ συνειδητὴ πίστη, βούλωσαν καὶ ἔφραξαν στόματα λιονταριῶν.
Ὅταν λοιπὸν εἶδαν ὅτι δὲν τοὺς ἄγγιξαν τὰ θηρία, ἀμέσως οἱ δήμιοι τοὺς ἀποκεφάλισαν.
Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τὴν ἀκαθαίρετον, Τριάδος δύναμιν, ἀνθηφορήσαντες, Μάρτυρες ἔνδοξοι, ἐναπετέματε στερρῶς, τὴν ἄκανθαν τῆς ἀπάτης, Τρόφιμε μακάριε, Ἐκκλησίας ἐντρύφημα, Σαββάτιε πάνσοφε, Ἀθλητῶν ἐγκαλλώπισμα, καὶ δόξα εὐσεβῶν Δορυμέδον· ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως.
Ὡς Ἀθλητῶν ἑδραίωμα, καὶ εὐσεβείας ἔρεισμα, ἡ Ἐκκλησία τιμᾷ καὶ γεραίρει σου, τὴν φωτοφόρον ἄθλησιν, παναοίδιμε μάκαρ, Ἀθλητὰ γενναιόφρον, ἔνδιξε Τρόφιμε, σὺν τοῖς συνάθλοις σου, ἱλασμὸν ἐξαιτούντων, ἡμῖν καὶ συγχώρησιν.
Μεγαλυνάριον.
Δόξῃ λαμπρυθέντες Τριαδικῇ, Τρόφιμος ὁ θεῖος, Δορυμέδων ὁ εὐκλεής, σὺν τῷ Σαββατίῳ, μαρτυρικοῖς ἀγῶσι, τῆς πίστεως τὸ κάλλος, ὡς λύχνοι ἔφαναν.
Άγιος Θεόδωρος εκ Ταρσού Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας
Ο Άγιος Theothore καταγόταν από την Ταρσό και έγινε Αρχιεπίσκοπος Canterbury (Αγγλία) το 668 μ.Χ. Κοιμήθηκε το 690 μ.Χ.
Άγιοι Θεόδωρος ο πρίγκιπας και Δαβίδ και Κωνσταντίνος οι υιοί του
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο των Ρώσων Αγίων
Σύναξις των εκ Θεσσαλιώτιδος Αγίων
Η
πρώτη Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού είναι αφιερωμένη στους
εκ Θεσσαλιώτιδος Αγίους. Στον χορό των Αγίων ανήκουν οι:
1) Ο εκ Πεζούλης νέος ιερομάρτυς Σεραφείμ, επίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου (βλέπε 4 Δεκεμβρίου).
2) Ο εκ Καλογραιανών Άγιος Αρσένιος Ελασσώνος (βλέπε 13 Απριλίου).
3) Ο εκ Βατσουνιάς Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου (βλέπε 21 Ιουλίου).
4) Ο Οσιομάρτυς Νικόλαος ο Νέος ο εν Βουνένη (βλέπε 9 Μαΐου).
5) Ο εκ Μυριχόβου οσιομάρτυς Δαμιανός ο εν Κισσάβω και Λαρίση (βλέπε 14 Φεβρουαρίου).
6) Ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος εκ Καπούας (βλέπε 18 Αυγούστου).
7) Ο εκ Σκλαταίνης όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω (βλέπε 23 Ιανουαρίου).
8) Ο εκ Γολίτζης όσιος Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης (βλέπε 12 Απριλίου).
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ηχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Σεραφείμ Φαναρίου, Ελλασώνος Αρσένιον, συν τω κλεινώ Παρθενίω και Βουνένης Νικόλαον· συν τούτοις τον σοφόν Δαμιανόν, Καππουας Κωνσταντίνον ευκλεή, Διονύσιον και Ακάκιον εν ωδαίς και ύμνοις μεγαλύνωμεν. Δόξα τω στεφανώσαντι ημάς, δόξα το αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.
1) Ο εκ Πεζούλης νέος ιερομάρτυς Σεραφείμ, επίσκοπος Φαναρίου και Νεοχωρίου (βλέπε 4 Δεκεμβρίου).
2) Ο εκ Καλογραιανών Άγιος Αρσένιος Ελασσώνος (βλέπε 13 Απριλίου).
3) Ο εκ Βατσουνιάς Άγιος Παρθένιος επίσκοπος Ραδοβυσδίου (βλέπε 21 Ιουλίου).
4) Ο Οσιομάρτυς Νικόλαος ο Νέος ο εν Βουνένη (βλέπε 9 Μαΐου).
5) Ο εκ Μυριχόβου οσιομάρτυς Δαμιανός ο εν Κισσάβω και Λαρίση (βλέπε 14 Φεβρουαρίου).
6) Ο Άγιος Νεομάρτυς Κωνσταντίνος εκ Καπούας (βλέπε 18 Αυγούστου).
7) Ο εκ Σκλαταίνης όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω (βλέπε 23 Ιανουαρίου).
8) Ο εκ Γολίτζης όσιος Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης (βλέπε 12 Απριλίου).
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ηχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Σεραφείμ Φαναρίου, Ελλασώνος Αρσένιον, συν τω κλεινώ Παρθενίω και Βουνένης Νικόλαον· συν τούτοις τον σοφόν Δαμιανόν, Καππουας Κωνσταντίνον ευκλεή, Διονύσιον και Ακάκιον εν ωδαίς και ύμνοις μεγαλύνωμεν. Δόξα τω στεφανώσαντι ημάς, δόξα το αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών πάσιν ιάματα.
«Πᾶνος»
