Ὦ κάκιστοι κοχλίαι, τῶν οἴκων
ὑμῶν ἐμπιπραμένων, ὑμεῖς ἄδετε; (Αἴσωπος)
Ὅταν ἄκουσα αὐτὰ ποὺ εἶπαν καὶ ἔγραψαν «Χριστιανοὶ ἀδελφοὶ» κατὰ τοῦ κ. Δημητρίου Νατσιοῦ, θυμήθηκα τὸν μῦθο τοῦ Αἰσώπου μὲ τοὺς κοχλιοὺς (σαλιγκάρια), ὁ ὁποῖος ἀναφέρει ὅτι κάποιο παιδὶ ἑνὸς ἀγρότη ἐμάζεψε ὁρισμένα σαλιγκάρια καὶ βάζοντάς τα εἰς τὰ ἀναμμένα κάρβουνα γιὰ νὰ ψηθοῦν καὶ ἀκούοντάς τα νὰ σφυρίζουν εἶπε: «Ὦ κάκιστοι κοχλίαι, τῶν οἴκων ὑμῶν ἐμπιπραμένων, ὑμεῖς ἄδετε;», δηλαδὴ «Ὦ γεμᾶτα κακία σαλιγκάρια, ἐνῶ τὰ σπίτια σας (τὰ κελύφοι σας) καίγονται, ἐσεῖς τραγουδᾶτε;»
.jpg)































