Ἡ πνευματική Διαθήκη
Ὅταν ἔλθη ἡ ὥρα νά πεθάνω, φρόντισε γιά τήν ταφή μου.
Τή μητέρα σου, μετά τό θάνατό μου μή τήν περιφρονήσης.
Νά τήν τιμᾶς ὅσο ζῆς.
Δῶσε της χαρά κάνοντας αὐτό πού θέλει καί μή τήν πικροχολιάσης.
Θυμίσου, παιδί μου, πόσο κινδύνεψε ὅσο στά σπλάχνα της σέ κυοφοροῦσε.
Ὅταν πεθάνη, φρόντισε γιά τήν ταφή της καί θάψε την στόν ἴδιο τάφο μέ μένα.
Παιδί μου, ὅλες τίς μέρες τῆς ζωῆς σου νἄχης στή μνήμη σου καί στήν καρδιά σου τό Θεό.
Μή θελήσης νά ἁμαρτάνης καί νά παραβαίνης τίς ἐντολές του.
Τήν ἁγιότητα ν᾿ ἀκολουθῆς, καί τῆς κακίας τά μονοπάτια μή βαδίσης.
Γιατί ὅταν κάνεις τό ἀγαθό, ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θά σφραγίζη τά ἔργα σου, ὅπως κι᾿ ὅλους ἐκείνους πού ἐργάζονται τό καλό.
Ἀπ᾿ τά ὑπάρχοντά σου κάνε ἐλεημοσύνη καί μή τσιγκουνευτῆ τό μάτι σου, σ᾿ αὐτά πού δίνει.
Μήν ἀποστρέψης τό πρόσωπό σου ἀπό κάθε φτωχό, γιά νά μήν ἀποστρέψη καί ὁ Θεός τό πρόσωπό του ἀπό σένα.
Ἀνάλογα μέ τήν εὐλογία πού ἔχεις στ᾿ ἀγαθά σου, κάνε τήν ἐλεημοσύνη σου.
Ἄν ἔχης λίγα, ἀπό τά λίγα μή φοβηθῆς νά δώσης.
Ξέρε το· πρᾶγμα καλό γιά τόν ἑαυτό σου ἀποταμιεύεις, γιά τίς δύσκολες πού τυχόν μέρες θά ἔλθουν.
Ἡ ἐλεημοσύνη ἀπ᾿ τόν αἰώνιο θάνατο γλυτώνει καί δέν σ᾿ ἀφήνει στό σκοτάδι νά μπῆς τῆς κολάσεως.
Καί τοῦτο, γιατί δῶρο ἀγαθό εἶναι ἡ ἐλεημοσύνη γιά ὅσους τήν κάνουν, μπροστά στό Θεό.
Παιδί μου,
Πρόσεξε τόν ἑαυτό σου ἀπό κάθε λογῆς ἁμάρτημα σαρκικό.
Πᾶρε σύζυγο ἀπό τήν πατρίδα σου κι᾿ ἀπ᾿ τή γενιά σου. Ἀπό χώρα ξενική μή πάρης.
Εἴμαστε παιδιά ἁγίων καί προφητῶν, τοῦ Νῶε, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακώβ.
Θυμίσου, παιδί μου, τό γάμο τό δικό τους, καί πόση εὐλογία πῆραν αὐτοί καί τά παιδιά τους, ὥστε οἱ ἀπόγονοί τους θά κληρονομήσουν τή γῆ.
Καί τώρα παιδί μου, ἀγάπα τούς συμπατριῶτες σου καί μή ἀλαζονευτῆ ἡ καρδιά σου ὥστε νά θέλης ἀπό ξενομανία νά πάρης σύζυγο ἀπό χώρα ξενική.
Μή ξεχνᾶς, ὅτι στήν ὑπερηφάνεια, χαμός καί ἀκαταστασία ὑπάρχει.
Στή σπατάλη, τεμπελιά καί ἀνέμελη ζωή, βασιλεύει ὁ ξεπεσμός καί ἡ μεγάλη φτώχεια, γιατί ἡ τεμπελιά καί ἡ σπατάλη εἶναι ἡ μάνα τῆς πείνας.
Ὅταν ἄνθρωπος σοῦ δουλέψη, μή τοῦ κατακρατήσης τή δούλεψί του, ἀλλά σύντομα νά τόν πληρώσης.
Ἐάν καί σύ δουλέψης στό ἔργο τοῦ Θεοῦ, μισθός θά σοῦ ἀποδοθῆ.
Παιδί μου,
Πρόσεχε σέ ὅλες σου τίς πράξεις νά εἶσαι εὐγενικός, καί πολιτισμένος στίς κοινωνικές σου σχέσεις.
Αὐτό πού μισεῖς, σέ κανέναν μή τό κάνης,
Μή πιῆς κρασί γιά νά μεθύσης.
Ἀνθρώπους πού ἀγαπᾶνε τό κρασί, μή πορευτῆς μαζῆ τους.
Μοίραζε τό ψωμί σου μ αὐτόν πού πεινᾶ, καί τά ροῦχα σου μ᾿ αὐτόν πού κρυώνει.
Ὅ,τι σοῦ περισσεύει κάνε το ἐλεημοσύνη χωρίς τσιγγουνιά......
Ἀπό φρόνιμο ἄνθρωπο ζήτησε συμβουλή, καί ποτέ σου μή τήν περιφρονήσης.
Κάθε στιγμή δόξαζε Κύριον τόν Θεόν σου.
Ζήτα Του, νά εἶναι ἴσια ἡ ζωή σου, καί τότε θά προκόψης, γιατί οἱ κοσμικοί δέν ἔχουν σωστή συμβουλή.
Αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Κύριος δίνει ὅλα τά ἀγαθά, καί ὅποιον θέλει, τόν ταπεινώνει παιδαγωγικά.
Καί τώρα παιδί μου,
Νά θυμᾶσαι ὅσα σοῦ εἶπα, κι᾿ ἀπ᾿ τήν καρδιά σου, ποτέ νά μή σβηστοῦνε....
Μή φοβηθῆς, παιδί μου γιατί φτωχήναμε.
Πολλά ἀγαθά στή ζωή σου θἄχης, ἄν τό Θεό φοβᾶσαι, ἄν ξένος ξένος στέκεσαι στήν κάθε ἁμαρτία, καί κάνεις πάντοτε αὐτό πού θέλει ὁ Θεός.
τοῦ Τωβίτ
στό παιδί του
τόν Τωβία.
Κεφ. Δ΄.
Ὅταν ἔλθη ἡ ὥρα νά πεθάνω, φρόντισε γιά τήν ταφή μου.
Τή μητέρα σου, μετά τό θάνατό μου μή τήν περιφρονήσης.
Νά τήν τιμᾶς ὅσο ζῆς.
Δῶσε της χαρά κάνοντας αὐτό πού θέλει καί μή τήν πικροχολιάσης.
Θυμίσου, παιδί μου, πόσο κινδύνεψε ὅσο στά σπλάχνα της σέ κυοφοροῦσε.
Ὅταν πεθάνη, φρόντισε γιά τήν ταφή της καί θάψε την στόν ἴδιο τάφο μέ μένα.
Παιδί μου, ὅλες τίς μέρες τῆς ζωῆς σου νἄχης στή μνήμη σου καί στήν καρδιά σου τό Θεό.
Μή θελήσης νά ἁμαρτάνης καί νά παραβαίνης τίς ἐντολές του.
Τήν ἁγιότητα ν᾿ ἀκολουθῆς, καί τῆς κακίας τά μονοπάτια μή βαδίσης.
Γιατί ὅταν κάνεις τό ἀγαθό, ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ θά σφραγίζη τά ἔργα σου, ὅπως κι᾿ ὅλους ἐκείνους πού ἐργάζονται τό καλό.
Ἀπ᾿ τά ὑπάρχοντά σου κάνε ἐλεημοσύνη καί μή τσιγκουνευτῆ τό μάτι σου, σ᾿ αὐτά πού δίνει.
Μήν ἀποστρέψης τό πρόσωπό σου ἀπό κάθε φτωχό, γιά νά μήν ἀποστρέψη καί ὁ Θεός τό πρόσωπό του ἀπό σένα.
Ἀνάλογα μέ τήν εὐλογία πού ἔχεις στ᾿ ἀγαθά σου, κάνε τήν ἐλεημοσύνη σου.
Ἄν ἔχης λίγα, ἀπό τά λίγα μή φοβηθῆς νά δώσης.
Ξέρε το· πρᾶγμα καλό γιά τόν ἑαυτό σου ἀποταμιεύεις, γιά τίς δύσκολες πού τυχόν μέρες θά ἔλθουν.
Ἡ ἐλεημοσύνη ἀπ᾿ τόν αἰώνιο θάνατο γλυτώνει καί δέν σ᾿ ἀφήνει στό σκοτάδι νά μπῆς τῆς κολάσεως.
Καί τοῦτο, γιατί δῶρο ἀγαθό εἶναι ἡ ἐλεημοσύνη γιά ὅσους τήν κάνουν, μπροστά στό Θεό.
Παιδί μου,
Πρόσεξε τόν ἑαυτό σου ἀπό κάθε λογῆς ἁμάρτημα σαρκικό.
Πᾶρε σύζυγο ἀπό τήν πατρίδα σου κι᾿ ἀπ᾿ τή γενιά σου. Ἀπό χώρα ξενική μή πάρης.
Εἴμαστε παιδιά ἁγίων καί προφητῶν, τοῦ Νῶε, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακώβ.
Θυμίσου, παιδί μου, τό γάμο τό δικό τους, καί πόση εὐλογία πῆραν αὐτοί καί τά παιδιά τους, ὥστε οἱ ἀπόγονοί τους θά κληρονομήσουν τή γῆ.
Καί τώρα παιδί μου, ἀγάπα τούς συμπατριῶτες σου καί μή ἀλαζονευτῆ ἡ καρδιά σου ὥστε νά θέλης ἀπό ξενομανία νά πάρης σύζυγο ἀπό χώρα ξενική.
Μή ξεχνᾶς, ὅτι στήν ὑπερηφάνεια, χαμός καί ἀκαταστασία ὑπάρχει.
Στή σπατάλη, τεμπελιά καί ἀνέμελη ζωή, βασιλεύει ὁ ξεπεσμός καί ἡ μεγάλη φτώχεια, γιατί ἡ τεμπελιά καί ἡ σπατάλη εἶναι ἡ μάνα τῆς πείνας.
Ὅταν ἄνθρωπος σοῦ δουλέψη, μή τοῦ κατακρατήσης τή δούλεψί του, ἀλλά σύντομα νά τόν πληρώσης.
Ἐάν καί σύ δουλέψης στό ἔργο τοῦ Θεοῦ, μισθός θά σοῦ ἀποδοθῆ.
Παιδί μου,
Πρόσεχε σέ ὅλες σου τίς πράξεις νά εἶσαι εὐγενικός, καί πολιτισμένος στίς κοινωνικές σου σχέσεις.
Αὐτό πού μισεῖς, σέ κανέναν μή τό κάνης,
Μή πιῆς κρασί γιά νά μεθύσης.
Ἀνθρώπους πού ἀγαπᾶνε τό κρασί, μή πορευτῆς μαζῆ τους.
Μοίραζε τό ψωμί σου μ αὐτόν πού πεινᾶ, καί τά ροῦχα σου μ᾿ αὐτόν πού κρυώνει.
Ὅ,τι σοῦ περισσεύει κάνε το ἐλεημοσύνη χωρίς τσιγγουνιά......
Ἀπό φρόνιμο ἄνθρωπο ζήτησε συμβουλή, καί ποτέ σου μή τήν περιφρονήσης.
Κάθε στιγμή δόξαζε Κύριον τόν Θεόν σου.
Ζήτα Του, νά εἶναι ἴσια ἡ ζωή σου, καί τότε θά προκόψης, γιατί οἱ κοσμικοί δέν ἔχουν σωστή συμβουλή.
Αὐτός ὁ ἴδιος ὁ Κύριος δίνει ὅλα τά ἀγαθά, καί ὅποιον θέλει, τόν ταπεινώνει παιδαγωγικά.
Καί τώρα παιδί μου,
Νά θυμᾶσαι ὅσα σοῦ εἶπα, κι᾿ ἀπ᾿ τήν καρδιά σου, ποτέ νά μή σβηστοῦνε....
Μή φοβηθῆς, παιδί μου γιατί φτωχήναμε.
Πολλά ἀγαθά στή ζωή σου θἄχης, ἄν τό Θεό φοβᾶσαι, ἄν ξένος ξένος στέκεσαι στήν κάθε ἁμαρτία, καί κάνεις πάντοτε αὐτό πού θέλει ὁ Θεός.
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ Ι. Μ. ΚΟΜΝΗΝΕΙΟΥ ΛΑΡΙΣΗΣ
