ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 49ον

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Μαϊος  α.φ.216  2015-http://www.agonas.org

συνέχεια:  ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ 49ον 

    ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΟΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
του πρωτ. π. Ευσταθύου Κολλά

Εκτός της υπαρκτικής σημασίας την οποίαν έχει ο Όρος Ουσία, αναφερόμενος ούτος προς τον Θεό έχει και άλλες έννοιες που δεν αναφέρονται στα φυσικά πράγματα, όπως θα δούμε ευθύς κατωτέρω. Εν προκειμένω έχουμε να πούμε μόνον, ότι η Ουσία ταυτίζεται προς τον Όρον «Θεότης». Ουσία είναι το κυρίως και το ίδιον του Θεού. Ό,τι προσδιορίζει απολύτως τον Θεό. Ό,τι είναι μόνον του Θεού ή μάλλον ό,τι είναι μόνον ο Θεός και αποκλύει παν ό,τι δεν είναι Θεός, ο οποίος είναι ταυτός προς εαυτόν και τελείως διάφορος προς παν ό,τι δεν είναι ο Θεός.

Ως ήδη ελέχθη ταυτόσημος προς τον όρο Ουσία είναι ο όρος «ΦΥΣΙΣ». Όπως λέγει Λεόντιος ο Βυζάντιος: «Φύσις ταυτόν εστι τη ουσία», [κατά Νεστοριανών]. Κατά τον Αναστάσιο το Σιναΐτη: Φύσις είναι «παν το εν αληθεία όν, αλλ’ ουκ εν φαντασία λεγόμενον.» Γενικώς, λοιπόν, ΟΥΣΙΑ ή ΦΥΣΙΣ θα ηδύνατο να λεχθή, ότι είναι το καθ’ εαυτώ υπάρχον, «αυτή η ουσία… ωσαύτως αεί έχει κατά ταυτά… και ουδέποτε ουδαμή ουδαμώς αλλοίωσιν ουδεμίαν ενδέχεται» [ΠλάτωνΦαίδων], ήτοι υπάρχει αμεταβλήτως και αναλλοιώτως.

2. ΥΠΟΣΤΑΣΙΣ ή ΠΡΟΣΩΠΟΝ: Και ο Όρος Υπόστασις εκ του υφίσταμαι έχει κατ’ αρχάς υπαρκτική σημασία, ήτοι δηλώνει ύπαρξη, και ως εκ τούτου ταυτίζεται προς την ουσία, συγχρόνως δε σημαίνει και πρόσωπον ή άτομον. Κατά Θεοδώρητον Κύρου: «Κατά μεν την θύραθεν σοφίαν ουκ έχει τινά διαφοράν η ουσία προς την υπόστασιν. Ή τε γαρ ουσία τον όν σημαίνει, και το υφεστός η υπόθεσις. Κατά δε γε την των Πατέρων διδασκαλίαν, ήν έχει διαφοράν το κοινόν υπέρ το ίδιον ταύτην η ουσία προς την υπόστασιν έχει» [Διάλογος Α΄ περί Ατρέπτου]. Κατά Λεόντιο τον Βυζάντιο: «Η υπόθεσις κατά δύο σημαινομένων φέρεται. Σημαίνει γαρ και το απλώς εν υπάρξει όν, ότε μάλιστα των χαρακτηριστικών ιδιωμάτων εστέρηται, σημαίνει και το πρόσωπον το καθ’ εαυτό υφεστώς».

Ώστε, δεν υπάρχει υπόσταση άνευ φύσεως, γιατί τούτο θα εσήμαινε υπόσταση ανύπαρκτος. Υπάρχει όμως Φύσις απρόσωπος, όπως π.χ. η φύση του λίθου, των φυτών, και των ζώων. Η μεν φύση ουδόλως υποδηλώνει και την ύπαρξη προσώπου, ενώ αντίθετα το πρόσωπον υπεμφαίνει πάντοτε και την φύση. Κατά Λεόντιο τον Βυζάντιο: «Ου μήν η φύσις υπόστασις, ότι μηδέν αντιστρέφει, η μεν γαρ υπόστασις και φύσις, η δε φύσις ουκέτι και υπόστασις».

Εντούτοις όμως, φύση και υπόσταση δεν ταυτίζονται, η μεν φύσις δηλώνει το κοινόν, η δε υπόσταση το ίδιον. Ό,τι καθιστά διάφορα όντα «ταύτα και ομοούσια», δηλαδή μια οικογένεια και ένα είδος, είναι η φύση. Τα όντα αυτά κοινωνούν μεταξύ τους υπαρκτικώς, ήτοι μετέχουν ουσιωδώς των αυτών γνωρισμάτων και κατηγορημάτων, π.χ. όλοι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι, διότι όλοι κοινωνούν της αυτής φύσης, ήτοι της ανθρωπίνης, τουτέστιν έχουν ωρισμένα κοινά χαρακτηριστικά, τα οποία όλα και κατά τον αυτόν συνδυασμό δεν απαντώνται σε κανένα άλλο είδος όντων. Εντούτοις όλοι οι άνθρωποι δεν είναι όμοιοι και ταυτόσημοι, αλλά άλλος είναι ο Πέτρος, άλλος ο Ιωάννης κλπ. Ό,τι λοιπόν διακρίνει ή χωρίζει αριθμητικά τα ομοούσια όντα, δηλαδή τα όντα της αυτής φύσεως, είναι πρόσωπο ή υπόσταση. Πρόσωπα είναι «τα αριθμώ διαφέροντα» [Λεόντιος Βυζάντιος], ήτοι ό,τι διακρίνει και διαχωρίζει ένα όν από όλα τα λοιπά όντα της αυτής φύσεως. Ενώ αντίθετα φύσις είναι ό,τι ενώνει τα διάφορα πρόσωπα σε ένα και το αυτό είδος.

Ένα πρόσωπο, λοιπόν, έχει δύο ειδών γνωρίσματα. Φυσικά, τα οποία είναι κοινά για όλα τα όντα του αυτού είδους, και προσωπικά, τα οποία ίδια, ήτοι αποκλειστικά ιδικά του. Τα προσωπικά ιδιώματα είναι μεν φυσικά, αλλά και επίκτητα. Όσο περισσότερα ίδια προσωπικά γνωρίσματα έχει ένα πρόσωπο, τόσο απομακρύνεται από το χώρο της φύσεως και γίνεται «πρόσωπον» ισχυρή προσωπικότητα. Όσο τα φυσικά προσόντα υπερτερούν, τόσο το πρόσωπο εξασθενεί και η φύση παίρνει το προβάδισμα.

[ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ]

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΤΕΡΗ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org

Όλοι οι νόμοι που διέπουν τις σχέσεις του Κράτους προς την Εκκλησία διέπονται από αισθήματα ζηλότυπα και αρπακτικά της ηθικής και υλικής της περιουσίας για προφανείς λόγους. Η πνευματική φτώχεια και η οικονομική ένδεια οδηγεί στην κοινωνική χωματερή!

Από κάθε άποψη η υποδούλωση νομικά της Εκκλησίας στο Κράτος είναι απαράδεκτη. Η Εκκλησία έχει τους Ιερούς Κανόνες και δεν χρειάζεται τη νομική «προστασία» του ειδωλολάτρη Καίσαρα (Κράτους). Η υποταγή σε ξένο νομικά καθεστώς της αφαιρεί την αυτοδυναμία της και οδηγείται σε επικίνδυνες καταστάσεις.  Πώς οι εκπρόσωποί της καλούνται να δώσουν όρκο (διαβεβαίωση) ότι θα υπακούουν, σε νόμους και διατάγματα που έγιναν χωρίς την έγκρισή της και είναι αντίθετα στη Χριστιανική διδασκαλία; Δεν είναι ευρύτερος ο σκοπός της Εκκλησίας; Αφού το ίδιο το Κράτος είναι Κράτος αδικίας, διαφθοράς και σκληροκαρδίας, αυτό θα οδηγήσει τους άλλους στην αλήθεια και στο σωστό; Το κράτος έχει ως αποστολή χριστιανικά να διακανεί-υπηρετεί τράπεζες (βιοτικές ανάγκες) ενώ η Εκκλησία είναι για τη «διακονία του Λόγου του Θεού». Ο Λόγος του Θεού πρέπει να ρυθμίζει τα του Κράτους και όχι το αντίθετο. Πολύ περισσότερο το σημερινό Κράτος του Μαμωνά δεν μπορεί να έχει λόγο για την Εκκλησία. Ο λύκος δεν φυλάγει τα πρόβατα· τα τρώει! Είναι δύσκολο να το καταλάβουνε;

Μιλήσαμε για την εξωτερική - την Νομική - υποδούλωση σε θεσμούς και καθεστώτα που είναι ξένα, αντίθετα στο Ευαγγέλιο και στη Χριστιανική ζωή (Ορθοπραξία). Το κοινωνικό κακό που γίνεται δεν μελετήθηκε σε βάθος.

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ 12 ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ (1974 - 2015) 9ο μέρος ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org

 (Συνεχίζουμε την περιγραφή των γεγονότων που διαδραματίστηκαν το 1974, με τη σφαγή των 12 μητροπολιτών από μια ανόσια και ανίερη κλίκα μιτροφόρων, καθοδηγούμενη από τον σκληροτράχηλο και απαίδευτο δικτάτορα Σεραφείμ Τίκα, τον υπερβαίνοντα στην θηριωδία την Ηρωδιάδα, αποκεφαλίζοντας 12 αγίους Ιεράρχες. Στο παρόν κείμενο αναφερόμαστε στις σφοδρές συγκρούσεις μεταξύ του «χουντικού»  αρχ. Ιερωνύμου με τους δικτάτορες).

  

 












Σύγκρουση.

Εκείνο που έφερε την εντονώτατη σύγκρουση με τους ισχυρούς παράγοντας της δικτατορίας ήταν η επίσκεψις του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου στην Γυάρο και στα κέντρα κρατήσεως πολιτικών κρατουμένων.

«Εθεώρουν χρέος μου – γράφει – και δια να έχω προσωπικήν αντίληψιν περί των συνθηκών διαβιώσεως των πολιτικών κρατουμένων, απεφάσισα να επισκεφθώ προσωπικώς τα κέντρα όπου εκρατούντο…

Τα βασανιστήρια συλλαμβανομένων και ανακρινομένων, ενθυμίζουν μεθόδους χιτλερικάς ή κομμουνιστικάς. Αι άνευ λόγου ταλαιπωρίαι των συγγενών και των φίλων των κρατουμένων, ή επί μήνας παράτασις της κρατήσεως των απλώς υπόπτων και τα τόσα άλλα, τα οποία αποκαλύπτονται τώρα, και που ως ανθρώπους μας γεμίζουν με αγανάκτησιν, ως Έλληνας δε πατριώτας μας προκαλούν εντροπήν, και περί των οποίων τότε μόνον ένα ελάχιστον μέρος επληροφορούμεθα, δεν είναι δυνατόν να αφήσουν ασυγκίνητον οιονδήποτε άνθρωπον, έχοντα έστω και ίχνος μόνον ανθρωπιάς μέσα του…».

Γιαυτό, το Σάββατο του Πάσχα 27 Απριλίου 1968, επισκέφθηκε το νησί Γυάρο. Έμεινε σχεδόν όλη την ημέρα – από τις 9 το πρωί έως τις 4 το απόγευμα – έκανε την ακολουθία της αναστάσεως, επισκέφθηκε τους θαλάμους και το μεσημέρι συνέφαγε στην τράπεζα με τους κρατουμένους, συνομίλησε μαζί τους, άκουσε παράπονα και αιτήματα από τα οποία πολλά τακτοποιήθηκαν.

Το ίδιο έκανε και στα κέντρα κράτησης γύρω από την Αθήνα. Ο ίδιος έγραφε: «Είχα αγωνίαν δι’ αυτήν την επίσκεψιν, αλλά δόξα τω Θεώ, ήταν καλή. Πιστεύω ότι ήταν καρποφόρος, τουλάχιστον ως δείγμα αγάπης. Εκεί ήκουσα και είδα πολλά… θα καταβάλω πάσαν προσπάθειαν. Θα προσπαθήσω με κάθε μέσον».

Για τον σκοπό αυτό οι παραστάσεις στον Πρωθυπουργό ήταν συχνές, χωρίς όμως με τα αποτελέσματα που θα περίμενε, γι’ αυτό στις 6 Αυγούστου 1968 έστειλε επιστολή που διατραγωδούσε την κατάσταση:

«Αγαπητέ κ. Πρόεδρε.

Αφορμήν, εις το ότι σας γράφω την παρούσαν, μου έδωσαν περιστατικά που θα σας αναφέρω – αναφέρει περιστατικά –. Πλήν δεν πρόκειται δια τα μεμονωμένα αυτά περιστατικά… Αυτά, που σας γράφω παραπάνω, είναι όσα επληροφορήθην προχθές. Δυστυχώς, δεν είναι τα μόνα. Πληροφορούμαι ότι, συλλαμβανόμενοι αξιωματικοί δέροντας ανηλεώς, εις δε τας Επαρχίας ο στρατιωτικός και ο χωροφύλαξ είναι το φόβητρον. Και διερωτώμαι: Δι’ αυτό έγινεν η Επανάστασις της 21ης Απριλίου; Δια να εγκατασταθή το Κράτος του Χωροφύλακος; Αυτό είχε ποθήσει ο Ελληνικός Λαός; Αυτό το Κράτος θα αντικαταστήση “το Κράτος της συναλλαγής και της φαυλότητος”; Κατ’ αυτόν τον τρόπο θα διαπαιδαγωγηθή ο Λαός;…

Η ωμή βία και το κράτος του χωροφύλακος οδηγούν όχι εις την Δημοκρατίαν αλλ’ είτε εις την δουλείαν, είτε εκ την ανατροπήν… Διότι εάν μεν επιτύχητε την υποδούλωσιν του Λαού, δηλαδή ο Ελληνικός Λαός να αποκτήση φρόνημα δούλων, πράγμα αδύνατον, “του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει”, θα έχετε αποτύχει εις τον σκοπόν σας, διότι ήλθατε, δια να μας σώσετε από το καθεστώς της δουλείας, αλλά θα οδηγήσητε την Ελλάδα εις τον όλεθρον… Κάποιαν στιγμήν θα εκσπάση το ηφαίστειον, το οποίον όμως δεν θα ανατρέψη μόνον την Επανάστασιν αλλά θα καταστρέψη και θα καταβαραθρώση ολόκληρον την Ελλάδα… Ενόσω είναι ακόμη καιρός προλάβετέ την…».

Α΄ οχληρές και δυσοίωνες εκκλησιαστικές καταγραφές

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org/

επικαιρα θεματα

«Ζητῶ νά βρῶ χριστιανό, ζητῶ νά βρῶ χριστιανό, μά πουθενά δέν τόν εὑρίσκω. Ψάχνω καί ὅλο ψάχνω, ψάχνω παντοῦ, μά δέν τόν εὑρίσκω. Ὅθεν ἔρχομαι μέσα στό ἱερό, ἕως μέσα στό θυσιαστήριο, ἐδῶ ἐλπίζω νά βρῶ  χριστιανό, μάλιστα ἕνα ἅγιο, ἕνα ἀσκητή, ἕνα θαυματουργό, ἕνα διδάσκαλο, μά δέν τόν εὑρίσκω ἀνάμεσα σέ τόσους κληρικούς, ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, πατριάρχες. Ἐδῶ ὦ Θεέ μου, ἐδῶ τί βλέπω; Ἐδῶ βλέπω εἰς τήν ἔπαρσιν Ἑωσφόρους, εἰς τήν φιλαργυρίαν Ἰούδας, εἰς τά σαρκικά Ἐπικούρους, εἰς τήν ἀμάθειαν ζῶα, εἰς τήν πονηρίαν Δαίμονας».

(Ἠλία Μηνιάτη: «Διδαχαί καί Λόγοι», ἐκδ. «Φῶς», 1974)

• ΟΙΚΟΥΜ. ΠΑΤΡ. Βαρθολομαῖος: «Ἡ ἐπανένωση τῆς Ὀρθόδοξης καί Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνιστᾶ καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας»!

• ΧΩΡΙΣ ΠΛΕΟΝ κανένα δισταγμό, χωρίς πλέον κανένα πρόσχημα, σέ μιά σημαντική συνέντευξη σέ αὐστριακή ἐφημερίδα ὁ Πατρ. κ. Βαρθολομαῖος σημειώνει πώς «ἡ ἀποκατάσταση τῆς διάσπασής της καί ἡ ἐπανένωση τῆς Ἐκκλησίας συνιστᾶ μεγάλο καθῆκον τῆς ἐποχῆς μας, καί παραπέμπει στά πρῶτα βήματα πού ξεκίνησαν σέ αὐτή τήν κατεύθυνση πρίν ἀπό 50 χρόνια ὁ Πάπας Παῦλος ὁ Ἕκτος καί ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης Ἀθηναγόρας», ἐνῶ, ὅπως παρατηρεῖ, «ὁ ἐπίσημος Θεολογικός Διάλογος ἀνάμεσα στίς Ἐκκλησίες βοήθησε νά ἐξαλειφθοῦν παρεξηγήσεις καί διαφορές ἀπόψεων» (;;;).

• Ο ΠΑΤΗΡ ΙΩ. ΡΩΜΑΝΙΔΗΣ εἶχε προφητέψει ἀπό τήν δεκαετία τοῦ ὀγδόντα ὅτι θά ἔρθει ἡ μέρα πού δέν θά ὑπάρχει πλέον τίποτα στήν ὁρατή ἐκκλησία πού θά μαρτυρᾶ τήν Ὀρθοδοξία, καθώς αὐτή θά ἔχει ἐγκαταλειφθεῖ ἀπό τούς ἴδιους τούς ἱερεῖς της. Τώρα διαφαίνεται πώς ὅλα εἶχαν σχεδιαστεῖ μέ τόν καλύτερο τρόπο καί οἱ ἀνύποπτοι εὐλαβεῖς σύμφωνα μέ τά σχέδια τους θά ἔπεφταν σάν «ὥριμα φροῦτα» στόν λάκκο τῆς καταστροφῆς.

• ΚΑΘΗΚΟΝ τῆς ἐποχῆς μας, Παναγιώτατε, εἶναι νά διατηρήσουμε Ὀρθόδοξη τήν πίστη μας καί ὄχι νοθευμένη καί σχισματική. Οἱ ὀρθόδοξοι δέν θά λυγίσουμε ὅσο καί ἄν μᾶς παγιδεύετε...

• ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ὁμιλητής σέ μεγάλη ἐκδήλωση στή Λάρισα γιά τήν «Μνήμη τῶν Ἑλλήνων Ἑβραίων» (27/1/15) ἦταν ὁ ἐπίσκοπος Βόλου κ. Ἰγνάτιος. Μεταξύ τῶν ἄλλων δέν παρέλειψε νά ἐπισημάνει ὅτι εἶναι ἀνάγκη «ἐπείγουσα, κάθε φορά πού θά ἀκούγονται ποικίλες φωνασκίες ἀκόμη κι ἀπό ἐκκλησιαστικούς παράγοντες ὑπέρ τοῦ ἀντισημιτισμοῦ μέ πρόσχημα τήν ἀγάπη γιά... τήν πατρίδα, νά ἀντιπαραθέτουμε τά θεμελιώδη πιστεύω τοῦ Εὐαγγελίου ἀλλά καί τά πάμπολλα παραδείγματα τῆς σύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς αὐτοσυνειδησίας».

• ΑΥΤΗ Η ΔΟΛΙΑ ρετσινιά τοῦ «ρατσισμοῦ», πού τήν πετᾶνε λάσπη οἱ διάφοροι ἐκκλησιαστικοί «ἐκσυγχρονιστές», ὅπως ὁ ἐπίσκοπος κ. Ἰγνάτιος σέ ὅσους ὑπερασπίζονται Ἱστορία, Παράδοση καί Ὀρθοδοξία ἀπό ποικίλες «ἱστορικές ἐπιμιξεῖες», εἶναι πολύ ὕποπτη καί ἐπιζήμια.

ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org/

Απόσπασμα απο το βιβλίο  του Ερευνητή Ιωάννου Ρίζου "Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας" 
(15) ΑΥΤΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Πολλοί (συνήθως κληρικοί) λένε ότι δεν είναι σωστό να εγείρονται τέτοια θέματα (πίστεως) για να αποφευχθεί ο σκανδαλισμός του ποιμνίου και καλό είναι αυτά να μη συζητιούνται. Το αν αυτό είναι σωστό θα το εξετάσουμε πάλι με γνώμονα τις οδηγίες των Αγίων Πατέρων.

«Όταν εσύ κάνεις κάποια εντολή του Θεού ή φυλάς τους θείους και ιερούς κανόνες των Αγίων Αποστόλων ή των Οικουμενικών και τοπικών Συνόδων ή τις παραδόσεις της εκκλησίας και ο άλλος σκανδαλίζεται γι’ αυτό, τότε πρέπει να αδιαφορείς για τον σκανδαλισμό του». «Όταν μεν εμποδίζεται κανένα έργο θεάρεστον διά το σκάνδαλον του άλλου, τότε πρέπει να καταφρονούμε το σκάνδαλον εκείνο».

«Αν δεις την ευσέβεια να βλάπτεται, μην προτιμάς την ομόνοια άλλα να σταθείς γενναία μέχρι θανάτου, μην προδίδοντας την αλήθεια».

«Σκάνδαλο είναι η πλάνη, η αίρεση και η αμαρτία που γίνεται φανερά και όχι βέβαια η στηλίτευση και ο έλεγχος του σκανδάλου».

«Πιο επαινετός είναι ο πόλεμος παρά μία ειρήνη που μας χωρίζει από τον Θεό». «Πώς γίνεται να μην κολασθή αυτός που κάνει ότι δεν βλέπει και σιωπά, όταν οι θεϊκοί νόμοι και κανόνες υβρίζωνται;»

«Είναι προδοσία της αληθείας και επιβουλή των υπολοίπων και εθισμός προς τα κακά, η φαινομενική καλοσύνη προς τους κακούς όταν η βλάβη του ενός [που προκύπτει από τη συμπεριφορά του] μπορεί να εξαπλωθεί και στους υπολοίπους. Τότε δεν πρέπει να μακροθυμούμε, αλλά να ζητάμε το συμφέρον των πολλών...».

Στη βίβλο των ερωταποκρίσεων των Αγίων Βαρσανουφίου και Ιωάννου του Προφήτου εγείρεται από κάποιον το θέμα του αν πρέπει να αναθεματίζουμε τον αιρετικό. Η απάντηση του Αγίου είναι ότι εκείνοι ως αιρετικοί, είναι ήδη κάτω από το ανάθεμα, και ο καθένας μας πρέπει να φροντίζει για τις αμαρτίες του, γι’ αυτό και δεν πρέπει να σπεύδει σε αναθεματισμούς άλλων ανθρώπων, αλλά να φροντίζει να πενθεί. Στην ερώτηση όμως μήπως κανείς δώσει την εντύπωση ότι είναι και ο ίδιος αιρετικός, αν δεν αναθεματίσει τους αιρετικούς, επαναλαμβάνει και πάλι ότι πρέπει κανείς να αρνείται να αναθεματίσει άλλους• προσθέτει, όμως, ότι σε περίπτωση που οι άλλοι σκανδαλιστούν από τον μη αναθεματισμό, ενδείκνυται να αναθεματίσει κανείς τους αιρετικούς. Ουδέποτε όμως επιτρέπεται ο αναθεματισμός προσώπου, τα φρονήματα του οποίου δεν γνωρίζουμε. Βλέπουμε λοιπόν τους Αγίους μας ότι δεν προκρίνουν υπέρ άνω όλων την αποφυγή του σκανδαλισμού, αλλά πρωτίστως ενδιαφέρονται για την διατήρηση της αλήθειας και της σωτηριώδους σχέσης μας με τον Θεό και τις εντολές Του.

(26) Τα εγκλήματα

των τελευταίων δεκαετιών

Όταν το 1919 οι Βρετανοί συζητούσαν την απόδοση της ΚΠόλεως στην Ελλάδα, το Βατικανό δήλωνε ότι προτιμούσε «να βλέπει την ημισέληνο πάνω στην Αγία Σοφία παρά τον Ελληνικό Σταυρό». Κατά τη Μικρασιατική κα-ταστροφή, για τους ποταμούς αιμάτων και τις ανήκουστες θηριωδίες των ορδών του Κεμάλ Αττατούρκ ο Πάπας του έστελνε πρώτος συγχαρητήριο τηλεγράφημα.

Το «Μακεδονικό Ζήτημα» είναι ένα κατασκεύασμα της Παπικής προπαγάνδας από το 1601. Και όταν το 1986 κυοφορείται το ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων, το Βατικανό μεθοδεύει απροκάλυπτα την ανθελληνική του πολιτική. Οργανώνει έκθεση Ορθοδόξων ελληνικών εικόνων, τις οποίες προβάλλει ως «μακεδονική τέχνη», τυπώνει τις Παπικές εγκυκλίους και στην ψευδεπίγραφη «μακεδονική γλώσσα», ενώ στην ίδια διάλεκτο ο Πάπας απαγγέλλει τις ευχές του από το ναό του Αγίου Πέτρου. Τέλος, είναι γνωστές οι διασυνδέσεις του Βατικανού με τη σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων, της οποίας την ένταξη στην Ουνία επιδιώκει. Κατά τον καθηγητή π. Γεώργιο Μεταλληνό «Το Βατικανό παραμένει η μεγαλύτερη ανθελληνική δύναμη και προπαγάνδα στον κόσμο».

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ

(28) Σφαγές Σέρβων

από Παπικούς

                   «Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας»

Ένα βιβλίο που ξεσκεπάζει τους σύγχρονους
ψευδοδιδασκάλους   και τον επιβουλεύοντα  πολιορκούντα Οικουμενισμό, την  "εσχάτη αίρεση"  στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Σήμερα μόνο το 3% των Ελλήνων εκκλησιάζονται συστηματικά.

Πάνω από το 90%  αυτού  του ποσοστού γνωρίζει  για την Πίστη , τον  δρόμο και τον τρόπο της εν Χριστώ σωτηρίας πολύ λιγότερα από όσα  γνωρίζει για τα Τούρκικα σήριαλ , το ποδόσφαιρο  ή τις συνταγές μαγειρικής.
Κατά τον άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη  «οι αδιάφοροι χριστιανοί  δεν θα σωθούν, όχι γιατί δεν πιστεύουν αλλά γιατί δεν ξέρουν σε τι πιστεύουν».

Απ΄την άλλη μεριά, η «Νέα Τάξη» πραγμάτων ή αλλιώς η  «Παγκοσμιοποίηση» , απαιτεί και οικοδομεί  μια νέα παγκόσμια θρησκεία για να κάνει εφικτή την διακυβέρνηση   όλου του κόσμου. Στο γενικευμένο κλίμα αδιαφορίας για την Πίστη, "Ορθόδοξοι"  ποιμένες  συνεργάζονται συστηματικά για την  εξάπλωση αυτής της νέας παγκόσμιας θρησκείας που ονομάστηκε από τους εμπνευστές  της Οικουμενισμός.

Σε όλη την ιστορία της Ορθόδοξης Εκκλησίας   υπεισέρχονταν  σε αυτήν μεθοδικά και ύπουλα «υπάλληλοι», «μισθωτοί», «λύκοι» και «φίδια» ( χαρακτηρισμοί  που απέδωσαν ο Χριστός και οι Απόστολοι στους ψευδοδιδασκάλους) που διέφθειραν πνευματικά  τα λογικά πρόβατα του  Χριστού  εξυπηρετώντας τα προσωπικά τους πάθη .
Μεγάλο τμήμα των πιστών της Ορθόδοξης Εκκλησίας σήμερα μολύνεται  από τις κακοδοξίες και τα  έργα  αιρετικών και αιρετιζόντων μασκοφόρων και οδηγείται   στην απώλεια.
  Στο βιβλίο "Οι ληστές της Θείας Διδασκαλίας"  του Ι.Ρίζου - που προλογίζει ο Ομότιμος καθηγητής θεολογίας του Α.Π.Θ  π.Θεόδωρος Ζήσης και εκδίδει η Ι.Μονή Αγίας Παρασκευής Πτολεμαϊδας-  εμφανίζονται απλά και κατανοητά ,  όχι μόνο οι  νοθείες και παραχαράξεις της Ορθόδοξης Πίστης  που υλοποιούν σήμερα πατριάρχες και επίσκοποι, αλλά και οι  Ορθόδοξες Αγιογραφικές και Αγιοπατερικές θέσεις που προφυλάσσουν τον πιστό από τον κίνδυνο της συμμετοχής του, στην ολέθρια αίρεση του Οικουμενισμού.

Το βιβλίο περιέχει:

       α)   296    σελίδες 

       β)   46      κεφάλαια
       γ)   146    Οικουμενιστικές παρεκτροπές
       δ)    282    Αγιοπατερικές ρήσεις (σε αντιπαράθεση των παρεκτροπών).
       ε)    134    κατάλληλα ανά περίσταση Αγιογραφικά χωρία
     στ)    75     φωτογραφίες- ντοκουμέντα 

        ζ)   515    παραπομπές και σημειώσεις
        η)   140    βιβλία Βιβλιογραφία

Στο site  μας :  www.αντι-οικουμενισμος.eu  μπορείτε να :

• Διαβάσετε ένα κεφάλαιο του βιβλίου.
• Δείτε τα περιεχόμενα του .
• Διαβάσετε  επιστολές Επισκόπων για το βιβλίο.
• Αγοράσετε  on-line

       τιμή βιβλίου :  8 ευρώ 

Κεντρική διάθεση, παραγγελίες στο:   στο  6976786356 ή στο 24630-27005 εργάσιμες ημέρες και ώρες.

  ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΤΙΘΕΤΑΙ  και στα γραφεία της εφημερίδος:  
 "ΑΓΩΝΑΣ" ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ  ΛΑΡΙΣΑΣ: Αιόλου 20 και        Αστροναυτών τηλεφ. 2410 284644 
                και fax 2410 551113

Οι Financial Times ζητούν να καταργηθούν τα μετρητά για «να δοθεί μεγαλύτερη εξουσία στις Κεντρικές Τράπεζες»

Θα τιμωρούνται οι  ανθρώποι που χρησιμοποιούν μετρητά!

Οι Financial Times δημοσίευσαν ένα ανώνυμο άρθρο το οποίο κάνει έκκληση για την κατάργηση των μετρητών, προκειμένου να δοθεί στις...

Δημοσίευση

1 Σεπτεμβρίου 2015, 7:00 μμ

Οι Financial Times δημοσίευσαν ένα ανώνυμο άρθρο το οποίο κάνει έκκληση για την κατάργηση των μετρητών, προκειμένου να δοθεί στις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις περισσότερη εξουσία.

Με τίτλο «Η περίπτωση σχετικά με την συνταξιοδότηση άλλου ενός βάρβαρου λειψάνου», (The case for retiring another “barbarous relic”), το άρθρο επικρίνει το γεγονός ότι οι άνθρωποι αποθηκεύουν μετρητά σε αναμονή μιας άλλης οικονομικής κατάρρευσης, ένας παράγοντας, όπως λέει το άρθρο, ο οποίος προκαλεί «πολλή στρέβλωση στο οικονομικό σύστημα».

«Η ύπαρξη των μετρητών – ένας τίτλος στον κομιστή με μηδενικό επιτόκιο – περιορίζει την ικανότητα των κεντρικών τραπεζών να προωθήσουν μια ύφεση της οικονομίας. Η ανησυχία είναι ότι οι άνθρωποι θα αλλάξουν τις καταθέσεις τους σε μετρητά, αν η κεντρική τράπεζα κινήσει τα ποσοστά σε αρνητικό έδαφος», αναφέρει το άρθρο.

Διαμαρτυρόμενος ότι τα μετρητά δεν μπορούν να παρακολουθούνται και να εντοπίζονται, ο αρθρογράφος υποστηρίζει ότι η κατάργησή τους θα «κάνει τη ζωή ευκολότερη στην προσπάθεια που κάνει η κάθε κυβέρνηση να εξαλείψει την παραοικονομία».

Η κατάργηση των μετρητών θα δώσει επίσης στις κυβερνήσεις μεγαλύτερη εξουσία για την άρση των φόρων απευθείας από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των ανθρώπων, υποστηρίζει ο αρθρογράφος, σημειώνοντας πως «ο φόρος προστιθέμενης αξίας, για παράδειγμα, θα μπορούσε να επιβληθεί αυτόματα – και να επιστρέφεται – σε πραγματικό χρόνο σχετικά με τις συναλλαγές μεταξύ τραπεζικών λογαριασμών».

Ο αρθρογράφος κάνει έκκληση επίσης για την «τιμωρία ανθρώπων που χρησιμοποιούν μετρητά», με το να αναγκαστούν να «πληρώνουν οι χρήστες για το προνόμιο της ανωνυμίας», ώστε να «εξακολουθούν να επηρεάζονται από τη νομισματική πολιτική».

Το άρθρο απηχεί ένα επιχείρημα που προέβαλε ο Kenneth Rogoff, ο εβραϊκής καταγωγής Αμερικάνος οικονομολόγος και πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ο οποίος ζήτησε τα υψηλής ονομαστικής αξίας χαρτονομίσματα όπως των 100 € και των 500 € να καταργηθούν.

ΜΕΙΖΟΝ "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ (ΛΑΠΠΑ) ΛΑΡΙΣΗΣ;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2016-http://www.agonas.org/

                            
                          ΜΕΙΖΟΝ   "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ

Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΔΕΣΠΟΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ;

Όπως κατ' επανάληψη δηλώσαμε, δεν ήταν στις προθέσεις μας να γράψουμε ή να γνωστοποιήσουμε κάτι σχετικό με τον ορυμαγδό μηνύσεων του Ιγνατίου σε βάρος μας, παρ' όλη την παράνομη και αντικανονική εκλογή του, τη χειροτονία του, την ψευδοενθρόνισή του και την εγκατάστασή του στη Λάρισα. Αξιομνημόνευτο υπήρξε το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι δίκες, παρά τις ψευδομαρτυρίες και μηχανορραφίες - που δεν είναι του παρόντος να γράψουμε - υπήρξαν αθωωτικές!

Όσο ο καιρός περνούσε και οι διαμαρτυρόμενοι χριστιανοί απαλλάσσονταν από τις μεθοδευμένες κατηγορίες του και δεν κλείνονταν στις φυλακές, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Σαν άλλος Ηρώδης που ζητούσε τρόπο να θανατώσει το νεογέννητο Χριστό (Ματθ. 2, 13), ξεκίνησε έναν αγώνα με εξώδικα εναντίον της εφημερίδας "ΑΓΩΝΑΣ" και των συντακτών της, με σκοπό το κλείσιμό της, προφασιζόμενος ότι, «διχάζει το ποίμνιο… και οδηγεί σε εμφύλια διαμάχη τους χριστιανούς».

Αποτυγχάνοντας και σ' αυτή την αγωνιώδη του προσπάθεια, έβαλε σε εφαρμογή άλλο σχέδιο.

Κάθε πρώτη Κυριακή, που κυκλοφορούσε η εφημερίδα, συνεργεία με εθελοντές την διένεμαν έξω από τους ναούς της πόλης. Τότε εγκάθετοι κλακαδόροι, συνεπικορούμενοι και από ιερείς, έβριζαν και απειλούσαν τους διανομείς, ζητώντας αρκετές φορές την επέμβαση της αστυνομίας.

Αποτυγχάνοντας ο ταλαίπωρος και σ' αυτό το εκβιαστικό τρικ, σοφίστηκε άλλο:

Η εφημερίδα τοποθετείται σε ΣΤΑΝΤΣ σε κεντρικά σημεία, αφετηρίες λεωφορείων κ.α. απ' όπου την προμηθεύονται οι αναγνώστες. Άνθρωποί του βγαίναν παγανιά, τις μάζευαν και τις έριχναν στους κάδους απορριμμάτων. Όσους πιάσαμε μας έδειχναν τη μητρόπολη γι' αυτό και όλα σχεδόν τα εξώδικά μας τα κοινοποιούσαμε και σ' αυτήν ως ηθικό αυτουργό αυτών των πράξεων. Κάποια στιγμή οι πρόθυμοι "καλοθελητές" τελείωσαν και τότε άρχισαν να τους αντικαθιστούν οι ίδιοι. Σε ενέδρα πιάσαμε επ' αυτοφώρω τον αρχιγραμματέα της μητρόπολης Λάρισας να πετάει τις εφημερίδες και γι' αυτό το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2Β.

Παρ' όλα αυτά δεν σταμάτησαν. Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας οι εθελοντές άρχισαν τη διανομή των εφημερίδων στα παραπλεύρως πεζοδρόμια. Τότε δύο νεαρά άτομα βγήκαν από τον ναό, όρμησαν κατ' επάνω τους βρίζοντας και απειλώντας και άρπαξαν 250 εφημερίδες. Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουμε στο αστυνομικό τμήμα με έναν από τους δράστες που ήταν αλλοδαπός, γιατί ο άλλος εξαφανίστηκε! Εκεί βρεθήκαμε προ μεγάλης εκπλήξεως. Ο αλλοδαπός δράστης αν και επί 3ωρο πιέζονταν να με μηνύσει για να με φυλακίσουν, όπως έλεγαν - εδώ έχει πλήρη εφαρμογή η λαϊκή παροιμία: «Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι» -, αρνούμενος να υποκύψει έλεγε: «Αφού δεν μ' έκανε τίποτα, για ποιο πράγμα να τον μηνύσω;».

Όπως γίνεται αντιληπτό με τα λόγια και τη στάση του δίδαξε ήθος, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά σ' όλους τους υψηλόβαθμους και χαμηλόβαθμους ρασοφόρους και ένστολους, που συμμετείχαν στο κακόγουστο αυτό θέατρο. Θα έπρεπε η πράξη του αυτή, που είναι σπάνια στις μέρες μας, να γραφεί με χρυσά γράμματα ώστε να παραδειγματίζονται με το παράδειγμά του.

Και το αποτέλεσμα; Μετά το 3ωρο και ενώ ήμουν κρατούμενος χωρίς έγκληση, εμφανίστηκε ο αρχιερατικός της μητρόπολης και κατέθεσε μήνυση εναντίον μου - "Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου" -. Το τί ψεύδη αράδιασε είναι φρικτό!!! Κι όλα αυτά για ένα σκοπό· να με παρουσιάσουν ως ταραχοποιό και να με κλείσουν φυλακή.

Να προσήλθε, άραγε, στο Τμήμα μόνος του ο αρχιερατικός, χωρίς την άδεια του δεσπότη Ιγνάτιου Λάππα; Δεν νομίζω. Και αν ναι, την επομένη που το πληροφορήθηκε ο δεσπότης τί έκανε;

Ω Χριστέ μας, για επίσκεψη φυλακισμένων μίλησες "… εν φυλακή ήμην και ουκ επεσκέψασθέ με" (Ματθ. 25, 44) και τους παραβάτες αυτής Σου της εντολής «κατηραμένους» χαρακτήρισες και για «το πυρ το αιώνιον…» τους προορίζεις. Τότε πώς θα αποκαλούσες τους αντιπροσώπους Σου επί της γης, που κύριο μέλημά τους δεν είναι η σωτηρία των πιστών αλλά ο εκμηδενισμός και η εξουθένωσή τους, ο εγκλεισμός του στα βαθύτατα των φυλακών που ευφροσύνη πατριαρχική και δεσποτική προσφέρει.

Πού θα τους τοποθετούσες, Κύριε, όταν χωρίς το φόβο Σου, παλαμίζουν το Ευαγγέλιο  και με ελαφρά καρδία ορκίζονται ψέματα μεταχειριζόμενοι κάθε αθέμιτο μέσο, αρκεί να τους προσφερθούν εδαφιαίες μετάνοιες αναγνώρισης και θεοποίησής τους; «Ουκ έστι δίκαιος ουδέ εις», Κύριε, «πάντες, εξέκλιναν, άμα ηχρειώθησαν» (Ρωμ. γ΄ 10-12).