Όταν οι κομμουνιστές σταύρωναν ιερείς

Μια ωδή στην μνήμη, που γίνεται ολοένα και πιο κοντή.

Συλλογή άρθρων και φωτογραφιών μιας εποχής που κάποιοι – επιλεκτικά – θέλουν να σβήσουν από τη μνήμη του ελληνικού λαού, περιφέροντας ταυτόχρονα τον μπαμπούλα του “νεοναζισμού”. Επικαλούμενοι μάλιστα, τις χριστιανικές τους ευαισθησίες…

Διατηρήθηκε το ύφος των συγγραφέων.

«…Τους διέταζα να γδυθούν κι ύστερα τους έβαζα να γονατίζουν στο χώμα και να σκύψουν το κεφάλι πάνω σε μεγάλες πέτρες, που είχα αραδιάσει έξω από τα διυλιστήρια της Ούλεν. Τότε έπαιρνα ένα τσεκούρι και τους έδινα μια τσεκουριά πίσω στο κεφάλι και αν δεν τους αποτελείωνα με την πρώτη, τους έδινα και δεύτερη και τρίτη ώσπου «να τα βροντήξουν». Άλλα παλικάρια, όπως ο Τζογανάκος και ο Μακαρονάς, τους έδιναν μερικές μαχαιριές στην καρδιά και κατόπιν ερχόταν αλλουνού η σειρά. Όταν κουραζόμουν, έπαιρνε άλλος τη θέση μου…». – Στέφανος Λιόλιος.

Απόσπασμα καταθέσεως ενός δημίου του ΕΛΑΣ και της «εθνικής αντίστασης».

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία (Ταμείο Ασφαλίσεως Κλήρου Ελλάδος), ιδού ποιος έσφαζε τους ιερείς κατά την Κατοχή: 26 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Βούλγαρους επιδρομείς, 20 ιερείς δολοφονήθηκαν από τους Ιταλούς φασίστες, 75 ιερείς από τους Γερμανούς ναζιστές και… 224 (!!!) από το ΚΚΕ, το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και την ΟΠΛΑ. Φυσικά και μετά το τέλος της Κατοχής οι κομμουνιστές συνέχισαν με την ίδια και μεγαλύτερη αγριότητα το “έργο” τους.

Ιερεύς Χρήστος Ζησούλης.
Εδολοφονήθη από τους συµµορίτας µε κτυπήµατα στην κεφαλή.
Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του!

Ο ιερεύς και διδάσκαλος Νικόλαος  Καράπας εξ Αλλάλης Ευβοίας.
Την 1ην Ιουνίου 1944 οι κοµµουνισταί τον εδολοφόνησαν κτυπώντας τον µε ρόπαλο.
Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του!

Ιερεύς Αθανάσιος Γεράσης εξ Αξάρακος Κονίτσης.
Την 1Οην Φεβρουαρίου 1948, µετά από βασανιστήρια κατεκρεουργήθη από τους κοµµουνιστάς, διότι διέσωσε 25 παιδιά από το παιδοµάζωµα.Οι κοµµουνισταί θα σφάξουν, θα ακρωτηριάσουν και θα σταυρώσουν (!) 450 ιερείς.
Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν τους!

Ο ιερεύς της Στιµάγκας Νικόλας  Μπερτσεκάς συνελήφθη από το ΚΚΕ την 25  Μαρτίου 1944.
Αφού του ξερίζωσαν τα νύχια και του τσάκισαν τα κόκκαλα µε καδρόνια, τον έπνιξαν στα λασπόνερα ενός  λάκκου.
Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του!

Ο Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Λυμπρίτης.
Σφαγιάσθηκε από το ΚΚΕ τον Δεκέμβριο του 1944.
Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του!

Σωκράτης Καράπας, 18 ετών, μαθητής.
Την 8η Ιουνίου 1944, οι κομμουνιστές τον κατακομμάτιασαν με μαχαίρια. Το έγκλημά του; Ήταν γιός ιερέα!
Ο Θεός ας αναπαύση την ψυχήν του!

Εδώ και μια ιστορική φωτογραφία με οπλισμένους παπάδες. Σκεφτείτε σε τι σημείο έφεραν οι κομμουνιστές τους ιερείς ώστε αυτοί να αναγκαστούν να πάρουν τα όπλα για να προστατευθούν.

Η σταύρωση του παπα-Σκρέκα από τους κομμουνιστές

Όταν στη χώρα μας ξέσπασε η ξενοκίνητη κομμουνιστική ανταρσία, ως βασικοί στόχοι εξολόθρευσης των άθεων συμμοριτών, επιλέχθηκαν οι ιερείς. Αρκετοί από αυτούς, αντιλαμβανόμενοι τον θανάσιμο κίνδυνο έφυγαν από τα χωριά τους και κατέβηκαν στις πόλεις, όπου υπήρχε περισσότερη ασφάλεια. Πολλοί όμως, μη πιστεύοντας ότι κάποιος Έλληνας (όπως νόμιζαν) θα μπορούσε να τους βλάψει, και αφού κανέναν δεν πείραζαν παρά μόνον επιτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, έμειναν. Από αυτούς, εκατοντάδες δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο, όπως επί Νέρωνα και Διοκλητιανού. Μάλιστα αρκετοί σταυρώθηκαν. Όμως κανενός το μαρτύριο δεν μοιάζει τόσο με το Θείο Δράμα, όσο του ιερέα Γιώργου Σκρέκα.

Ο Γεώργιος Σκρέκας ήταν εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων, πολύτεκνος, πατέρας 6 παιδιών (το μεγαλύτερο ήταν 12 ετών και το μικρότερο αβάπτιστο). Την 27η Μαρτίου 1947, ο ιερέας πληροφορήθηκε ότι οι εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης έκαμαν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν από κάθε περιουσιακό στοιχείο. Όντως, τη νύχτα της 27ης προς 28η Μαρτίου μετέβηκαν οι λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν τα πάντα.

Κομμουνίστριες αντάρτισσες διαπομπεύουν Ορθόδοξο Ιερέα και τον υποβάλλουν σε φρικτά Βασανιστήρια στον εμφύλιο

ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΟΙ ΑΔΙΚΩΣ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΜΕΝΟΙ ΑΓΙΟΙ Γ΄

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου

=====

Β. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ

      Την ιστορία διηγήθηκε ένας ηλικιωμένος βοσκός έξω απ’ το ξωκλήσι του αγίου Δημητρίου, κοντά στη μονή Μυρτιάς, περιοχή Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας. “Ένα απομεσήμερο έφτασαν εδώ μπροστά που μιλούμε τώρα ομάδα ανταρτών. 
    Είχαν μαζί τους ένα παπά. Το τι τον βασάνιζαν δεν μπορώ να σου περιγράψω...

    Μου ’ρθε να βάλω φωτιά στον τόπο, αλλά φοβήθηκα.

   Το πιο τρομερό απ’ όλα ήταν πως τα βασανιστήρια τα ’φτιαχναν γυναίκες!! 

   Στο τέλος τον έγδυσαν, τον διαπόμπευσαν, τον έδεσαν κάτω στην αυλή του Αγίου Δημητρίου και οι άσπλαχνοι άντρες έκαναν χάζι. Μια σκύλα τού απέκοψε με τσεκούρι τα γεννητικά όργανα και έβαψε με το αίμα τους παραστάτες της εκκλησίας! 

  Δεν είναι, παιδί μου, χρώμα αυτό που θωρείς.          

  Είναι αίμα μαρτυρικό και μάλιστα λευϊτικό. 

  Διάβασα όλους τους βίους των Αγίων εδώ που βόσκω τα πρόβατά μου. 

  Τέτοιο μαρτύριο δεν βρήκα στα συναξάρια. 

  Από τότε κανείς δεν άσπρισε ούτε έβγαλε αυτό το βάψιμο”. Ο αφηγητής άρχισε να κλαίει και άπειτα πρόσθεσε: “Δεν κλαίω τον μάρτυρα, αλλά τους ανθρώπους, που χωρίς το Θεό γίνονται των θηρίων αγριότεροι.

    Αλλά γιατί, δέσποτα, η Εκκλησία δεν τους τιμά τους μάρτυρες αυτούς ως Αγίους; Λένε: “Για να μην ανάβουν τα μίση”. Αυτοί άναψαν και έκαψαν και τώρα που θα δροσίσουν την Εκκλησία, αφήνουμε τη μαρτυρία και τα μαρτύρια και καταπιανόμαστε με χωρατά και παραμύθια; Αλλοίμονό μας, πάτερ, όποιος και να είσαι!”, είπε ο γέροντας κι έφυγε.

ΠΗΓΗ:

Ακτίνες

(Συνεχίζεται)

ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΕΣ; (Η Εισήγηση του Πατριάρχη και ο «Αγιορειτικός Τόμος»).

Ιερόθεος Βλάχος - Ζιζιούλας

    Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Ἱεροθέου Βλάχου, Μητροπ. Ναυπάκτου, «Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὡς ἁγιορείτης» (σελ. 306-309) παραθέτουμε ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα, ἀπὸ τὸ ὁποῖο γίνεται φανερό ὅτι, πρὶν κάποια Σύνοδος καταδικάσει τοὺς ἀντι-ἡσυχαστὲς καὶ τὸν Βαρλαάμ, οἱ Ἁγιορεῖτες ἀποφάσισαν τὴν διακοπὴ κοινωνίας μὲ αὐτούς!

Εἶναι γνωστὸ ὅτι στὶς 29 Αὐγούστου ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κατὰ τὴν Εἰσήγησή του πρὸς τὴν Σύναξη τῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου, ἐκφώνησε οὐσιαστικὰ τὶς Οἰκουμενιστικὲς «προγραμματικὲς» δηλώσεις, διὰ τῶν ὁποίων ἐπιβεβαιώνει τὶς Οἰκουμενιστικὲς του διδασκαλίες καὶ τὴν ἔμπρακτη ἐμμονὴ γιὰ τὴν ὑλοποίησή τους. Τοῦτο ἔγινε ἐπίσημα ἐνώπιον τῆς Συνάξεως Ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ δὲν διεχώρησαν τὴν θέση τους καὶ δὲν ὁμολόγησαν τὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, οὐσιαστικὰ ἀποδέχτηκαν τὶς κακόδοξες θέσεις του κ. Βαρθολομαίου.

Ὡς ἐκ τούτου προκύπτει τὸ ἐρώτημα γιὰ τοὺς Ἁγιορεῖτες πατέρες, τοὺς θεωρούμενους ὡς ἀντι-Οἰκουμενιστὲς Ἐπισκόπους καὶ Ποιμένες:

Δεσπότης τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων καὶ θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη, νὰ γίνει λόγος γιὰ «τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων καὶ πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς».

ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΟΥΝ µερικοὶ ἀρχιερεῖς µὲ τὶς ἀντιλήψεις τους γιὰ τὸ χριστιανικὸ ἦθος, τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοὺς ἱεροὺς κανόνες. Προσπαθοῦν νὰ ἀλλοιώσουν τὰ ἱερὰ καὶ τὰ ὅσια τῆς πίστεώς µας. Θέλουν νὰ γίνονται ἀρεστοὶ στοὺς ἄπιστους καὶ νὰ ἀπολαµβάνουν τὴν κοσµικὴ δόξα. Ἀδιαφοροῦν ἐὰν γίνονται σκανδαλοποιοί, γιατί τοὺς σκανδαλιζόµενους τοὺς θεωροῦν περιορισµένης ἀντίληψης καὶ ἀνόητους θρησκόληπτους.

Ἕνα κροῦσµα αὐτῆς τῆς νοοτροπίας συνέβη πρόσφατα, ὅταν γνωστὸς καὶ µὲ µεγάλο ὄνοµα ἀρχιερέας τοῦ Οἰκουµενικοῦ Πατριαρχείου εἰσηγήθηκε στὴν εἰδικὴ ἐπιτροπή, ποὺ προετοιµάζει τὴ Μεγάλη Σύνοδο τῶν Ὀρθοδόξων καὶ θὰ συγκληθεῖ τὸ 2016 στὴν Κωνσταντινούπολη, νὰ γίνει λόγος γιὰ «τὰ δικαιώµατα τῶν σεξουαλικῶν µειονοτήτων καὶ πρέπει νὰ προστατεύονται ἀπὸ κάθε εἴδους διάκριση καὶ ἀπὸ ἄδικους διωγµούς». ∆ὲν ἔχουµε δικαίωµα νὰ τοὺς ταπεινώνουµε.

Το ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ του ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ και η ΠΡΟΤΡΟΠΗ για «ΥΠΝΩΣΗ» του Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ και όχι "όξυνση" και αντιπαράθεση με τον κ. Βαρθολομαίο!

Πηγή: "Ἀναστάσιος"

Ἕνα Ἀνακοινωθὲν ἄχρωμο ―ποὺ δὲν διαφέρει ἀπὸ ἐκεῖνα τοῦ Βατικανοῦ ἢ κάποιας πολιτικῆς ἢ οἰκολογικῆς ὀργανώσεως― ἐξέδωσε σήμερα τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο περαιωθείσης τῆς Συνάξεως τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου.

Ἡ Σύναξη τῶν ἡγετῶν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κ.κ. Βαρθολομαίου καὶ Ζηζιούλα, ποὺ δὲν σεβάστηκε τὶς σωτηριολογικὲς συνιστῶσες τῶν Εὐαγγελικῶν Ἐντολῶν, τὴν Ἁγιοπατερικὴ Παράδοση καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ χρησιμοποίησε τοὺς Ἕλληνες –κυρίως– Μητροπολίτες ποὺ παρέστησαν ἐκεῖ, γιὰ τὴν προώθηση τῶν «κατακτητικῶν» καὶ Οἰκουμενιστικῶν στόχων του, κάνει ἔκκληση γιὰ …σεβασμὸ στὸ ἀνθρώπινο πρόσωπο!

Ἡ Ἱεραρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου μὲ τὶς θέσεις της ἀνασταυρώνει τὸν Χριστό· ἐξισώνει τὶς θρησκεῖες καὶ τὶς χριστιανικὲς» ὁμολογίες μὲ τὴν Ἐκκλησία Του, (ἀπενοχοποιώντας τοὺς ἡγέτες ὅλων αὐτῶν τῶν φονταμενταλιστικῶν μορφωμάτων τῆς βίας καὶ τῆς διαιρέσεως) καὶ διδάσκει ὅτι οἱ Θρησκεῖες, οἱ ὁποῖες εἶναι δημιουργήματα τοῦ διαβόλου καὶ προηγήθηκαν τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Λόγου ὡς «κλέπται καὶ λῃσταί» (Ἰω. ι΄ 8) καὶ ποὺ συνεχίζουν τὸ ληστρικὸ ἔργο τους καὶ σήμερα, πὼς αὐτὲς οἱ θρησκεῖες καὶ αἱρέσεις εἶναι δυνατὸν νὰ ἑνώσουν τοὺς λαούς, καὶ νὰ συντελέσουν στὸ εἰρηνοποιὸ ἔργο Ἐκείνου ποὺ εἶναι ἡ μοναδικὴ «εἰρήνη ἡμῶν»!

Καὶ αὐτὰ μὲν γιὰ τὸ Ἀνακοινωθὲν τοῦ Πατριαρχείου.

Ὅμως κλήθηκε σὲ ἐκπομὴ τοῦ ραδιοφώνου (ἐδῶ) νὰ σχολιάσει «ἐκκλησιαστικὰ καὶ πνευματικὰ» τὸ θέμα αὐτὸ τῆς προσκλήσεως στὸ Φανάρι «καὶ Ἱεραρχῶν ποὺ ἀνήκουν στὶς Νέες Χῶρες, κάτι ποὺ δὲν ἔχει ξαναγίνει» ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς. Καὶ  ὁ κ. Σεραφείμ, ἀντί -εὐκαιρίας δοθείσης- νὰ σχολιάσει ὅλα αὐτὰ τὰ ἀντι-Κανονικὰ καὶ βλάσφημα ποὺ ἔγιναν καὶ εἰπώθηκαν στὴ Σύναξη τοῦ Φαναρίου (ἐδῶ), προτίμησε νὰ ἀπαντήσει ...διπλωματικά! Αὐτὸ εἶπε, «δὲν εἶναι κάτι ποὺ πρέπει νὰ δώσουμε μεγαλύτερη σημασία, διότι οἱ καιροὶ εἶναι πάρα πολὺ δύσκολοι καὶ θὰ πρέπει ὅλα αὐτὰ τὰ θέματα νὰ μπαίνουν σὲ μιὰ διαδικασία ὑπνώσεως, ὄχι ὀξύνσεως», γιὰ νὰ λάβει τὰ συγχαρηρήρια τοῦ δημοσιογράφου: «Εἶσθε ἐξαιρετικός· ἀντιλαμβάνομαι ὅτι ὁ εὐφυὴς Ἱεράρχης λέει αὐτὰ ποὺ πρέπει, ὅταν πρέπει, ὅπως πρέπει, τὴν κατάλληλη στιγμή».

Ἁπλῆ διγλωσσία τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν ἢ μακαρία «ὕπνωση» ποὺ ἐπέβαλε τὸ Φανάρι;

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

 Συνῆλθε, τῇ προσκλήσει καί ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἀπό 29ης Αὐγούστου μέχρι καί τῆς 2ας Σεπτεμβρίου 2015, ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίας Τριάδος Σταυροδρομίου Κωνσταντινουπόλεως, εἰς Σύναξιν ἡ σεβασμία Ἱεραρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου μετά καί τῶν Ἱεραρχῶν τῶν ὑπό τήν κανονικήν αὐτοῦ προστασίαν Αὐτονόμων Ἐκκλησιῶν Φιλλανδίας καί Ἐσθονίας καί τῶν ὑπ᾿ αὐτόν Οὐκρανῶν καί Καρπαθορρώσσων.

Δυστυχώς ο Οικουμενισμός αλώνει και τον Μοναχισμό! Μήπως ήρθε ο καιρός, όσων πιστών απέμειναν;

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

Ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα

στους εορτασμούς για την 75η επέτειο

από την ίδρυση της Παπικής

οικουμενιστικής κοινότητας Ταϊζέ  (φωτο)

 

Ἁλώνεται μὲ γεωμετρικούς, πλέον, ρυθμοὺς καὶ ὁ Μοναχισμὸς ἀπὸ τὴν Οἰκουμενιστικὴ λαίλαπα. Τὸ Ἅγιον Ὄρος ἔπαψε νὰ ἀποτελεῖ τὸ ἀνάχωμα τῶν αἱρετικῶν· ματαίως ἑορτάζουν τοὺς ἐπὶ Βέκκου μαρτυρήσαντας, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους προμάχους τῆς Πίστεως.

Τὰ ὑπόλοιπα ἐν Ἑλλάδι μοναστήρια, ἀντὶ νὰ ἐκδηλώσουν ―ἀπέναντι στὴν Παναίρεση― Ὁμολογιακὸ φρόνημα καὶ στάση, ἐφαρμόζουν τὴν μέθοδο τῆς σιωπῆς, τὸ «τρίτο εἶδος ἀθεΐας» δηλαδή (κατὰ τὸν ἁγιοπατερικὸ λόγο) καὶ ἔτσι ἐπιτρέπουν στοὺς Ἕλληνες Ἐπισκόπους νὰ ὑποκύπτουν στοὺς ἐκφοβισμοὺς καὶ τὶς ἀπειλὲς τοῦ Φαναρίου, ποὺ ἐπιδιώκει νὰ ἐπιβάλει τὴν Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἀναίμακτα».

Τελευταῖο συμβάν, μετὰ ἐκεῖνο στὴν Σουρωτή, (ὅπου ἡ Ἡγουμένη Φιλοθέη, εὐχήθηκε στὸν Πατριάρχη -ὡς ἐὰν ἦτο ὁμολογητὴς Ἐπίσκοπος κι ὄχι ψευδοποιμένας: “νὰ συνεχίσετε νὰ ὀρθοτομεῖτε τὸν λόγο τῆς ἀληθείας”) κάποιες ἄλλες μοναχές, οἱ ὁποῖες παρέστησαν στὴν Παπικὴ Οἰκουμενιστικὴ κοινότητα Ταϊζέ. Μάλιστα, ἡ Γερόντισα Ἰακώβη, ἀντὶ νὰ καταγγείλει τὸν πατριάρχη Βαρθολομαῖο, ἀνέφερε ὅτι ὁ ἡγέτης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ «ἀγωνίζεται νὰ ἐφαρμόσει τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου γιὰ ἑνότητα καὶ ἀδελφοσύνη»!

Μπροστὰ σ’ αὐτὴν τὴν κατάσταση, καὶ ἐνῶ οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς χαρτοπολεμοῦν, τὰ ἱστολόγια ἀμπελοφιλοσοφοῦν ἢ πληροφοροῦν μὲν γιὰ τὰ γενόμενα, ἀλλ’ ἐφ’ ὅσον κοινωνοῦν μὲ τοὺς Οἰκουμενιστὲς συντελοῦν στὴν ἐξοικείωση μὲ τὴν αἵρεση καὶ τὴν …ἄμβλυνση τοῦ Ὀρθοδόξου φρονήματος, ὁ λόγος πέφτει στοὺς πιστούς. Εἶναι ἔσχατος καιρὸς νὰ ἀπαιτήσουν τὴν ἀπομάκρυνση ἀπὸ ὅσους ἀποδέχονται τὸν Βαρθολομαῖο, τὴν οἰκουμενιστικὴ φατρία του καὶ τὰ κακόδοξα καμώματά τους.

Πηγή: "Ἀκτίνες"

 Ορθόδοξες μοναχές από την Ελλάδα στους εορτασμούς για την 75η επέτειο από την ίδρυση της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ (φωτο)

 Η Γερόντισα Ιακώβη του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου – Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου νομού Σερρών, παραβρέθηκε και μίλησε στους εορτασμούς για την 75η επέτειο από την ίδρυση της Παπικής οικουμενιστικής κοινότητας Ταιζέ .

Η Γερόντισα μίλησε περί μοναχισμού και τόνισε την αγάπη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος όπως χαρακτηριστικά ανέφερε “αγωνίζεται να εφαρμόσει την εντολή του Κυρίου για ενότητα και αδελφοσύνη”.

 Πνευματικός καθοδηγητής του Ιερού Ησυχαστηρίου του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου, είναι ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Ξενοφώντος του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Αλέξιος.

Φωτογραφίες

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΑΣ ΙΑΚΩΒΗΣ (ἐδῶ)

Περί ανειλικρινούς φίλου ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

ΠΕΡΙ ΑΝΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥ

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

Πηγή: «agioritikovima»

Ο ανειλικρινής φίλος είναι άνθρωπος ιδιοτελής, άφιλος, κρυψίνους, εγωϊστής, υποκριτής. Φοράει το προσωπείο της φιλίας για να ωφεληθεί από οτιδήποτε χρήσιμο μπορεί να προκύψει. Λέει ψέματα όταν μιλάει για φιλία και έχει δόλο μέσα του όταν παριστάνει τον αφοσιωμένο.

Ο ίδιος θέλει τη βοήθεια του φίλου του, όταν όμως εκείνος του ζητάει βοήθεια, την αρνείται, προφασιζόμενος χίλιες δυο δικαιολογίες. Επιδεικνύει φιλία όταν όλα πάνε καλά, αλλά όταν ο φίλος του περνάει δύσκολα τον απαρνείται. Τον θυμάται όταν αυτός είναι ευτυχισμένος και από μακριά ζητάει να μάθει γι' αυτόν. Εύχεται ευτυχία σ' αυτόν που ήδη ευτυχεί και υγεία στον υγιή.

Σ' αυτόν που πράττει σωστά, του εύχεται ευπραγία. Ενώ έχει δόξα, του εύχεται ευδοξία, κι ενώ ο φίλος του είναι πλούσιος, του στέλνει πλούσια δώρα, κάνει δε ότι μπορεί για να δείξει φιλία προς επίδειξη.

Τον ξεχνάει όμως γρήγορα όταν πέσει σε ατύχημα και δεν ρωτάει γι' αυτόν. Ενώ είναι γείτονάς του, δεν ενδιαφέρεται τον αποφεύγει και τον καταριέται. Του καταλογίζει ανοησία για το γεγονός ότι δυσκολεύεται κάπου, τον ξεχνάει στην ασθένειά του, δεν τον πλησιάζει στη δυστυχία του, σαν ατυχήσει τον αποστρέφεται, ταπεινωμένο τον εξουθενώνει, όταν πτωχεύσει δεν θέλει καν να τον βλέπει, όταν πεινάει δεν τον φροντίζει, ακόμα και όταν πάει να πεθάνει δεν τον ελεεί. Τέτοιος είναι ο ανειλικρινής φίλος.

"ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ". Εκδόσεις ΑΘΩΣ)

ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ ΜΕΙΖΟΝ "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ;

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα Αγωνιζομένων Χριστιανών Λαρίσης Ιούνιος  α.φ.217  2015-http://www.agonas.org/

                                                       ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΛΑΠΠΑΣ ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ     
                                                ΜΕΙΖΟΝ   "ΕΘΝΙΚΟ" ΘΕΜΑ   Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ;

Όπως κατ' επανάληψη δηλώσαμε, δεν ήταν στις προθέσεις μας να γράψουμε ή να γνωστοποιήσουμε κάτι σχετικό με τον ορυμαγδό μηνύσεων του Ιγνατίου σε βάρος μας, παρ' όλη την παράνομη και αντικανονική εκλογή του, τη χειροτονία του, την ψευδοενθρόνισή του και την εγκατάστασή του στη Λάρισα. Αξιομνημόνευτο υπήρξε το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι δίκες, παρά τις ψευδομαρτυρίες και μηχανορραφίες - που δεν είναι του παρόντος να γράψουμε - υπήρξαν αθωωτικές!

Όσο ο καιρός περνούσε και οι διαμαρτυρόμενοι χριστιανοί απαλλάσσονταν από τις μεθοδευμένες κατηγορίες του και δεν κλείνονταν στις φυλακές, δεν μπορούσε να ησυχάσει. Σαν άλλος Ηρώδης που ζητούσε τρόπο να θανατώσει το νεογέννητο Χριστό (Ματθ. 2, 13), ξεκίνησε έναν αγώνα με εξώδικα εναντίον της εφημερίδας "ΑΓΩΝΑΣ" και των συντακτών της, με σκοπό το κλείσιμό της, προφασιζόμενος ότι, «διχάζει το ποίμνιο… και οδηγεί σε εμφύλια διαμάχη τους χριστιανούς».

Αποτυγχάνοντας και σ' αυτή την αγωνιώδη του προσπάθεια, έβαλε σε εφαρμογή άλλο σχέδιο.

Κάθε πρώτη Κυριακή, που κυκλοφορούσε η εφημερίδα, συνεργεία με εθελοντές την διένεμαν έξω από τους ναούς της πόλης. Τότε εγκάθετοι κλακαδόροι, συνεπικορούμενοι και από ιερείς, έβριζαν και απειλούσαν τους διανομείς, ζητώντας αρκετές φορές την επέμβαση της αστυνομίας.

Αποτυγχάνοντας ο ταλαίπωρος και σ' αυτό το εκβιαστικό τρικ, σοφίστηκε άλλο:

Η εφημερίδα τοποθετείται σε ΣΤΑΝΤΣ σε κεντρικά σημεία, αφετηρίες λεωφορείων κ.α. απ' όπου την προμηθεύονται οι αναγνώστες. Άνθρωποί του βγαίναν παγανιά, τις μάζευαν και τις έριχναν στους κάδους απορριμμάτων. Όσους πιάσαμε μας έδειχναν τη μητρόπολη γι' αυτό και όλα σχεδόν τα εξώδικά μας τα κοινοποιούσαμε και σ' αυτήν ως ηθικό αυτουργό αυτών των πράξεων. Κάποια στιγμή οι πρόθυμοι "καλοθελητές" τελείωσαν και τότε άρχισαν να τους αντικαθιστούν οι ίδιοι. Σε ενέδρα πιάσαμε επ' αυτοφώρω τον αρχιγραμματέα της μητρόπολης Λάρισας να πετάει τις εφημερίδες και γι' αυτό το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Λάρισας τον καταδίκασε σε ποινή φυλάκισης έξι μηνών με ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2Β.

Παρ' όλα αυτά δεν σταμάτησαν. Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας οι εθελοντές άρχισαν τη διανομή των εφημερίδων στα παραπλεύρως πεζοδρόμια. Τότε δύο νεαρά άτομα βγήκαν από τον ναό, όρμησαν κατ' επάνω τους βρίζοντας και απειλώντας και άρπαξαν 250 εφημερίδες. Το αποτέλεσμα ήταν να καταλήξουμε στο αστυνομικό τμήμα με έναν από τους δράστες που ήταν αλλοδαπός, γιατί ο άλλος εξαφανίστηκε! Εκεί βρεθήκαμε προ μεγάλης εκπλήξεως. Ο αλλοδαπός δράστης αν και επί 3ωρο πιέζονταν να με μηνύσει για να με φυλακίσουν, όπως έλεγαν - εδώ έχει πλήρη εφαρμογή η λαϊκή παροιμία: «Εκεί που μας χρωστούσαν μας πήραν και το βόδι» -, αρνούμενος να υποκύψει έλεγε: «Αφού δεν μ' έκανε τίποτα, για ποιο πράγμα να τον μηνύσω;».

Όπως γίνεται αντιληπτό με τα λόγια και τη στάση του δίδαξε ήθος, αξιοπρέπεια και ανθρωπιά σ' όλους τους υψηλόβαθμους και χαμηλόβαθμους ρασοφόρους και ένστολους, που συμμετείχαν στο κακόγουστο αυτό θέατρο. Θα έπρεπε η πράξη του αυτή, που είναι σπάνια στις μέρες μας, να γραφεί με χρυσά γράμματα ώστε να παραδειγματίζονται με το παράδειγμά του.

Και το αποτέλεσμα; Μετά το 3ωρο και ενώ ήμουν κρατούμενος χωρίς έγκληση, εμφανίστηκε ο αρχιερατικός της μητρόπολης και κατέθεσε μήνυση εναντίον μου - "Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου" -. Το τί ψεύδη αράδιασε είναι φρικτό!!! Κι όλα αυτά για ένα σκοπό· να με παρουσιάσουν ως ταραχοποιό και να με κλείσουν φυλακή.

Να προσήλθε, άραγε, στο Τμήμα μόνος του ο αρχιερατικός, χωρίς την άδεια του δεσπότη Ιγνάτιου Λάππα; Δεν νομίζω. Και αν ναι, την επομένη που το πληροφορήθηκε ο δεσπότης τί έκανε;

Ω Χριστέ μας, για επίσκεψη φυλακισμένων μίλησες "… εν φυλακή ήμην και ουκ επεσκέψασθέ με" (Ματθ. 25, 44) και τους παραβάτες αυτής Σου της εντολής «κατηραμένους» χαρακτήρισες και για «το πυρ το αιώνιον…» τους προορίζεις. Τότε πώς θα αποκαλούσες τους αντιπροσώπους Σου επί της γης, που κύριο μέλημά τους δεν είναι η σωτηρία των πιστών αλλά ο εκμηδενισμός και η εξουθένωσή τους, ο εγκλεισμός του στα βαθύτατα των φυλακών που ευφροσύνη πατριαρχική και δεσποτική προσφέρει.

Πού θα τους τοποθετούσες, Κύριε, όταν χωρίς το φόβο Σου, παλαμίζουν το Ευαγγέλιο  και με ελαφρά καρδία ορκίζονται ψέματα μεταχειριζόμενοι κάθε αθέμιτο μέσο, αρκεί να τους προσφερθούν εδαφιαίες μετάνοιες αναγνώρισης και θεοποίησής τους; «Ουκ έστι δίκαιος ουδέ εις», Κύριε, «πάντες, εξέκλιναν, άμα ηχρειώθησαν» (Ρωμ. γ΄ 10-12).