«Ο ΕΠΙΟΥΣΙΟΣ» του αντικανονικού δεσπότη Ιγνατίου Λάππα Λάρισας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ :ΑΓΩΝΑΣ Εφημερίδα
Αγωνιζομένων
Χριστιανών
Λαρίσης Ιούλιος Αύγουστος α.φ.218-219
2015-http://www.agonas.org/
Άνεργος κύριος που τον έζωσε
η πείνα, θεώρησε καλό να κατευθύνει τα βήματά του στην μητρόπολη - «Επιούσιο» -
να ζητήσει ένα πιάτο φαγητό. Μπήκε μέσα
και αφού τους καλημέρισε, τους εξήγησε ότι είναι χωρίς μεροκάματο για αρκετές
ημέρες. Τους παρακάλεσε εάν μπορούσε να έχει ένα πιάτο φαγητό, μόνο για κείνη
την ημέρα. Κάποια καλοκάγαθη κυρία - διότι είναι καλής προαίρεσης και ψυχής
αυτές που εργάζονται εθελοντές σε συσσίτια - του ετοίμασε ένα πλαστικό κεσεδάκι
με φαγητό και τα συμπληρωματικά του και του τα έδωσε με την προτροπή να περάσει
και την επόμενη μέρα εάν δεν είχε τακτοποιηθεί το πρόβλημα.
Ο «υπεύθυνος» (κατ’ εντολή
του δεσπότη) στα συσσίτια, βλέποντας και ακούγοντας αυτά δεν του άρεσαν, και
άρχισε να κατσαδιάζει την κυρία. «Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να δίνεις
φαγητό, και να τον ξανακαλείς…;». Η κυρία του απάντησε: «Δεν λέμε στις
ανακοινώσεις ότι, όλοι όσοι έρχονται θα βρίσκουν ένα πιάτο φαγητό;…». Κι ο παπάς: «Μην το ξανακάνεις… Άλλο τι λέμε…»!
Ο άνεργος-νηστικός κύριος,
που δεν είχε προλάβει να απομακρυνθεί άκουσε όλη την στιχομυθία και μένοντας
άναυδος, γύρισε πίσω, ευχαρίστησε την κυρία για την ευγενική προσφορά της,
άφησε το κεσεδάκι και με τα συμπληρωματικά του φαγητού και έφυγε!!! Βγαίνοντας μονολογούσε:
«Ψεύτες… πού είναι αυτά που λέτε ότι «Αρχή σας είναι να μην φεύγει κανείς νηστικός από δώ μέσα;;;;»».
ΞΥΛΟΔΑΡΜΟΣ
Αχ, πατρiδα μου, πoσο
με πικραiνεις!
Στις 10 Αυγούστου πρώτο θέμα
των ΜΜΕ ήταν το χαστούκι του αστυνομικού που έδωσε σε λαθρομετανάστη στο νησί
ΚΩΣ και η άμεση διαθεσιμότητά του.
Το περιστατικό μου θύμισε
την περίπτωση Ζαντινιέρα στην Θεσσαλονίκη που κι εκεί τρεις αξιωματικοί της
αστυνομίας τέθηκαν αμέσως σε διαθεσιμότητα.
Δάκρυσα όταν αναλογίσθηκα
ότι σε χειρότερη περίπτωση πάρθηκαν άλλα μέτρα - αντίθετα. Εδώ οι αστυνομικοί
τέθηκαν σε διαθεσιμότητα ενώ στην άλλη πήραν εύσημα και προαγωγές. Και θα
αναφερθώ σε ένα από τα πολλά τραγικά περιστατικά που συνέβησαν πριν 19 χρόνια,
σαν τούτες τις ημέρες, όταν ο παράνομος και αντικανονικός «δεσπότης» Ιγνάτιος
έρχονταν στη Λάρισα σαν «πειρατής», λειτουργούσε, «χτυπούσε» και έφευγε για
Σαλαμίνα.
Την ημέρα της Ύψωσης του
Τιμίου Σταυρού (1996) ήρθε στη Λάρισα συνοδευόμενος από 9 κλούβες ΜΑΤ, ΕΚΑΜ και
Αστυνομικούς προκειμένου να τον… προστατεύσουν από την ιερή αγανάκτηση του
διαμαρτυρόμενου πλήθους, το οποίο περιορίσθηκε στην πλατεία «Πατέρα» - 200 μ.
από το ναό.
Οι συλλήψεις άρχισαν από το
πρωί (7:30) επιλεκτικά για όσους ακουμπούσαν το πόδι και μόνο, στο οδόστρωμα
θεωρούμενοι παραβάτες του άρθρου 227 (;) του Π.Κ., περί παρακώλυσης της
κυκλοφορίας - γνωστή μέθοδος για τρομοκράτηση.
Συνέλαβαν πέντε (5) άτομα
και αφού βάναυσα μας πέταξαν μέσα στην κλούβα, μας μετέφεραν στα κρατητήρια της
Ασφάλειας, απομονωμένους και στερημένους επικοινωνίας, φαγητού, νερού μέχρι τις
10 το βράδυ όπου μας οδήγησαν στον Εισαγγελέα υπηρεσίας για την αυτόφωρη
διαδικασία.
Κατεβαίνοντας από την
αστυνομική κλούβα προηγήθηκαν οι τρεις «συγκατηγορούμενοι» πορευόμενοι μέσω του
σκοτεινού υπογείου προς το ασανσέρ που οδηγούσε προς τον εισαγγελέα.
Ακολουθήσαμε οι άλλοι δύο,
όταν στο σκοτεινό χώρο του υπογείου άρχισε να πέφτει το «ξύλο της αρκούδας».
Μωλοπισμένος άσχημα και
φοβούμενος για τη ζωή μου άρχισα να φωνάζω διαμαρτυρόμενος. Οι φωνές μου
ακούστηκαν μέχρι το γραφείο του εισαγγελέα. Ο δικηγόρος μας κατέβηκε τρέχοντας
και τότε μόνο οι συνοδοί αστυνομικοί σταμάτησαν.
Ο Εισαγγελέας βλέποντας τις
εκχυμώσεις από τα κτυπήματα που είχαν προηγηθεί μας άφησε ελεύθερους ορίζοντας
τακτική δικάσιμο και δίδοντας εντολή να μεταφερθώ στο νοσοκομείο, να αναμένω
τον ιατροδικαστή - παρ’ ότι είχαν περάσει τα μεσάνυχτα - και με την έκθεσή του
να υποβάλλω μήνυση.
Η μήνυση υποβλήθηκε. Η
εισαγγελία άσκησε ποινική δίωξη για «πράξη απλής σωματικής βλάβης με πρόθεση»
(άρθ. 308 παρ. 1 Π.Κ.) στον αξιωματικό της συνοδείας και δύο αστυνομικούς.
Το αποτέλεσμα;
Ο αξιότιμος κ. Εισαγγελέας
Εφετών με μια εισήγηση 32 σελίδων πρότεινε προς το Συμβούλιο ότι: «Οι Αγωνιζόμενοι Χριστιανοί» και ο εγκαλών εύκολα
οδηγούνται σε εξάρσεις φανατισμού εχθρότητας και μισαλλοδοξίας κατά παντός
πραγματικού ή υποθετικού αντιπάλου ή αντιφρονούντος… Τεχνηέντως σκηνοθέτησε ο
εγκαλών διαμαρτυρόμενος δήθεν και χειρονομώντας ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση
ότι κακοποιείται από συνοδούς αστυνομικούς… Και εσφαλμένα το εκκαλούμενο βούλευμα
- Πρωτοδικών - έκρινε αντιθέτως και διέταξε τη παραπομπή των κατηγορουμένων -
αστυνομικών - στο ακροατήριο (sic). Και το Συμβούλιο αποφάσισε: «ΠΑΥΕΙ
οριστικώς την ποινικήν δίωξιν κατά… εκ προθέσεως επροξένησεν εις άλλον
ασήμαντον σωματικήν βλάβην και δη εντός του δικαστικού μεγάρου επιτέθη εναντίον
του εγκαλούντος… ο οποίος επρόκειτο να προσαχθή ενώπιον του Εισαγγελέως
Πλημ/κών και ώθησε βιαίως δια των χειρών του, με αποτέλεσμα να προξενήση εις
αυτόν…» (αυτά είναι χτυπήματα
με το χέρι στην φωτογραφία; «Θου Κύριε»).
Με αποτέλεσμα:
Οι αστυνομικοί να αθωωθούν
κι εγώ να κατηγορηθώ για «ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία μάρτυρος…» (του Π.Κ. Άρθ.
26 παρ. 1, 27 παρ. 1, 94 παρ. 1…) και να παραπεμφθώ σε δίκη (εδώ έχει πλήρη
εφαρμογή γνωστή λαϊκή ρήση…).
Στη συνέχεια στη δίκη που
ακολούθησε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, αντικρίζοντας τις
προσκομισθείσες φωτογραφίες, τις γύρισε ανάποδα και κάτι είπε τους άλλους
δικαστές. Ρώτησαν μερικά τυπικά πράγματα (πώς, πότε, γιατί) - μάρτυρες που
προτάθηκαν ήταν 9 κατηγορίας και 5 υπεράσπισης - το δικαστήριο συνοπτικά με
απάλλαξε από κάθε «κατηγορία» (sic).
Το τραγελαφικό:
Για το χαστούκι του
παράνομου λαθρομετανάστη ο αστυνομικός τέθηκε σε διαθεσιμότητα, ενώ για τους
ξυλοδαρμούς των Χριστιανών, που ζητούσαν να εφαρμοστούν οι Νόμοι και το
Σύναγμα, σχεδόν όλοι τους, πήραν γαλόνια και φθάσαν στα υψηλότερα κλιμάκια της
ιεραρχίας. Γι’ αυτό - όπως είπα στην αρχή - δάκρυσα!
Αχ, πατρίδα μου, πόσο με πικραίνεις!
Τι θέλει η «αλπου» στο παζαρι
& ο Ιγνάτιος στο Μοναστήρι
(14/8/2015);
Έπρεπε να περάσουν τρία (3)
χρόνια για να «ξεχάσει» ο καψερός τα διαδραματισθέντα στην προηγούμενη επίσκεψή
του και να ξαναπατήσει στο μοναστήρι όπου βρίσκονται τα αγιασμένα σκηνώματα των
οσίων Θεολόγου και Αθανασίου.
Το προ τριετίας ΣΟΚ δεν
μπορεί να ξεχάσει, η δε μόνιμη συνοδεία του είναι προβληματισμένη ως προς το
«τρισάγιο» και το προσκύνημα στους τάφους των δύο επιφανών ανδρών - ενώ σχεδόν
όλοι περνούν να προσκυνήσουν ευλαβικά. Κι αυτό το επιβεβλημένο βλέμμα και
υποκριτικό ενδιαφέρον απέφυγε φοβούμενος μην επαναληφθεί η απώθησή του από την
αόρατη δύναμη που δεν τον επέτρεπε να πλησιάσει τον τάφο του Θεολόγου και
ακούσει άλλη μια φορά τη φωνή του εκείνη που τον ήλεγξε κατά την ημέρα της
παράνομης και αιματοβαμμένης ενθρόνισής του - λέγοντας: «Αδελφέ Ιγνάτιε πίε
το αίμα μου».
Οι ενοχές τον βασανίζουν και
θα τον βασανίζουν γιατί υπήρξε εκούσια συνεργός του Αρχ/που. Αυτός έδωσε το
χατζάρι στον δήμιο αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ Τίκα να κόψει το κεφάλι του Θεολόγου
για να πάρει αυτός τη Μητρόπολη Λάρισας και Τυρνάβου, απαιτώντας μάλιστα, με
έγγραφο στον ίδιο και την Ιερά Σύνοδο, να τιμωρηθούν και όσοι έλαβαν μέρος στην
εξόδιο ακολουθία του.
Ο ίδιος επίσης «δολοφόνησε»
τον μακαριστό γέροντα Αθανάσιο (Μυτιληναίο) απαγορεύοντας το κήρυγμά του, το
οποίο άκουγαν (και ακούν και σήμερα με τα CD) εκατομμύρια άνθρωποι στην υφήλιο.
Λίγη αυτογνωσία και
ταπείνωση αν τον διέκρινε θα έπρεπε, πηγαίνοντας στο μοναστήρι, να απέθετε στον
τάφο του Θεολόγου το ωμοφόριό του, να ζητούσε συγνώμη τόσο από τον ίδιο, όσο
και από το λαρισαϊκό λαό, που τόσα χρόνια ταλαιπώρησε (-εί), και να οδεύσει
στην μονή της μετανοίας του.
Η εν γένει, όμως, και
εξακολουθούμενη ίδια συμπεριφορά του, αποδεικνύει ότι καμία σχέση δεν μπορεί να
έχει με το μοναστήρι όπως και η κουτσονούρου «αλπου» με το παζάρι.
Τα μιλφέιγ τους στάθηκαν στο λαιμό
Το “τσουτσουράκι” τρέχει
και δεν φθάνει για να καπαρώσει την μητρόπολη και ας μην πέθανε ο καψερός ο
“γέροντας” δεσπότης.
Τρέχει, ο δυστυχής – μια
και δεν έχει το “κατ’ ευδοκία” θέλημα του Θεού – μήπως αποσπάσει το “κατά
παραχώρησιν” μετερχόμενος παντός είδους γλειψίματα σε ευτελείς ανθρώπους και
έχοντας ως αξίωμα «ο θάνατός σου η
δεσποτική μου ζωή».
Την προηγούμενη φορά τους
πήγε γλυκά μιλφέιγ αλλά τους στάθηκαν στο λαιμό – ίσως γι’ αυτό να πήρε μόνο
δύο ψήφους. Τώρα, σκέφθηκε: «ας πάω κανένα ακριβό εγκόλπιο να το κρεμάσω ο
ίδιος στο λαιμό του “Γαβριηλάκου”, αφού όλοι πλέον γνωρίζουν ότι αυτός είναι
πιο “ψηλός” και από τον Ιερώνυμο (κάνει κουμάντο) – τον είδατε εξ’ άλλου στο
πανηγύρι του Αγ. Αχιλλείου – και κανονίζει πόσα “παγκάρια” θα του αδειάσουν για
να τους υποσχεθεί τη ράβδο την ποθητή.
Ας προσέξουν οι “τίμιοι”
δεσποτάδες γιατί γίομισε η Εκκλησία...
“ΚΡΙΚΚΕΙΟ”«SOS»
«SOS» «SOS»
Από
την ημέρα που άρχισε να κτίζεται το “ίδρυμα” δεν ακούμε τίποτα άλλο από το «SOS». Το
τελευταίο δημοσίευμα με φωτογραφία της
φιλομητροπολιτικής εφημερίδας 25/7/2015 – δεν γνωρίζουμε εάν είναι από την
μητρόπολη ή ρεπορτάζ της εφημερίδας – αναφέρει: “Απευθύνει «SOS» το Κρίκκειο”. Και συνεχίζει: «”Λαβωμένο”
σοβαρά από την οικονομική κρίση και το capital control το Κρίκκειο Ορφανοτροφείο θηλέων της Ι.Μ. Λαρίσης
& Τυρνάβου στη Λάρισα. Πλέον είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στις
υποχρεώσεις του…».
Ο δεσπότης ψάχνοντας και
ψάχνοντας – όπως οι χρυσοθήρες – έπεσε πάνω στην παραγωγική φλέβα της
ευαισθησίας των πιστών για τα ορφανά ελπίζοντας πως αυτή θα είναι ανεξάντλητη,
γιατί αλλιώς δεν εξηγούνται οι συνεχείς και αγωνιώδεις επικλήσεις. Και
αναφερόμαστε σε δικά του δημοσιεύματα και ανακοινώσεις που αναρτήθηκαν στην
φίλη του εφημερίδα για να φανεί ότι είναι αξιόπιστος διαχειριστής αφού
καθημερινά έχει κάμποσες δραστηριότητες.
Και να οι δωρεές συμπολιτών προς το “αξιολύπητο” Κρίκκειο
το Α΄ 6 του 2015.
Δημοσίευμα “Ελευθερίας”
14/1/2015, σύνολο 12.505 ευρώ
Δημοσίευμα “Ελευθερίας”
13/3/2015, σύνολο 4.275 ευρώ
Δημοσίευμα “Ελευθερίας”
15/4/2015, σύνολο 5.841 ευρώ
Δημοσίευμα “Ελευθερίας”
25/5/2015, σύνολο 4.497 ευρώ
Δημοσίευμα “Ελευθερίας”
1/7/2015, σύνολο 3.140 ευρώ
Αυτές οι δωρεές, (σύνολο
30.258 ευρώ) αναφέρονται μόνο στο πρώτο εξάμηνο. Εκτός αυτών. Οι
εθελοντές προσφέρουν κάθε εβδομάδα μεγάλη ποσότητα τροφίμων, φρούτων και
λαχανικών (“Ελευθερία”, 15/4/2015).
Εκτός αυτών. Η τράπεζα ALPHA BANK προσέφερε στο ίδρυμα – μεταφέροντας με φορτηγό –
«Δωρεά μεγάλη ποσότητας τροφίμων, χαρτικών, ειδών προσωπικής υγιεινής και
καθαριότητας, τα οποία διέθεσε για τις ανάγκες των παιδιών…» (“Ελευθερία”,
8/4/2015).
Εκτός αυτών. Εισπράττει από τους προϋπολογισμούς των ναών (κεφ.
Δ/14) περίπου 50.000 ευρώ το χρόνο.
Εκτός αυτών. Από τα παρεκκλήσια…
Εκτός αυτών. Από τους τόκους των χρημάτων των ενοικίων
πολυκατοικίας, εξοχικού Κρίκκη περίπου 60.000 ευρώ.
Εκτός αυτών. Από δισκοφορίες δύο φορές το χρόνο.
Εκτός αυτών. Από ευρωπαϊκά και εθνικά κονδύλια για το Ίδρυμα.
Εκτός αυτών. Από διάφορες δραστηριότητες που κάνει το ίδρυμα,
από επισκέψεις συλλόγων, σωματείων, οργανισμών, από επώνυμους και ανώνυμους που
ενισχύουν το ίδρυμα και δεν θέλουν να γραφτεί το όνομά τους.
Είναι ένα σύνολο χρημάτων που
ξεπερνάει τις 180-230.000 ευρώ το χρόνο για 10-12 κοριτσάκια! Με τόσα χρήματα
και είδη πρώτης ανάγκης και διατροφής που συγκεντρώνει, μπορούσαν να ζήσουν
μέχρι 50 οικογένειες, και δεν μπορούν δέκα μικρά κοριτσάκια να σιτιστούν; ΕΛΕΟΣ
κύριοι!!!
Αρκετά κοροϊδεύετε το Λαρισαϊκό Λαό!
