Κίνδυνος διά ἐσωτερικάς διαμάχας καί ἀξιοκατάκριτα σχίσματα
ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΙΣ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΑΣ;
Μυστικαί διαβουλεύσεις τῶν Ἐπισκόπων. Αἱ φανεραί καί ἀφανεῖς ἀντιδράσεις καί κινήσεις.
Παρελήφθη
Σχέδιον
Αρχιερατικής
διακηρύξεως
Κατ’
αυτήν την περίοδον περιήλθεν εις χείρας μας μία Διακοίνωσις, με την οποίαν
ενδεχομένως, θα εκδηλωθή η όποια απόφασις η αντίδρασις των συνειδητών Διαδόχων
των Αποστόλων, των Αρχιερέων, εάν παρεμποδισθούν να συμμετάσχουν εις την
Μεγάλην Σύνοδον, (εάν βέβαια και εφ’ όσον, οψέποτε, αύτη λάβη χώραν και
πραγματοποιηθή).
Δεν
λαμβάνομε θέσιν επάνω εις το περιεχόμενον, ούτε προβαίνομε επί του παρόντος,
εις αξιολογικήν κρίσιν, αλλά φοβούμεθα, μήπως, εάν δεν συμμετάσχουν απαξάπαντες
οι Αρχιερείς, τότε θα προκληθούν εσωτερικοί αναβρασμοί, μυστικοί
«πόλεμοι», σχίσματα και συγκρουσιακές καταστάσεις, εντός των τειχών της
Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, προς άφατον χαράν των εχθρών και αντιπάλων της, ακόμη
δε και αυτού του Διαβόλου.
Καθίσταται
φανερόν πως, εις κάθε περίπτωσιν παρεμποδίσεως συμμετοχής των Επισκόπων, θα
υπάρξουν βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες δια την ακώλυτον και
ελευθέραν λειτουργίαν του Ιεροσυνοδικού μας Συστήματος και θα εμφυτευθούν αφανή
ναρκοπέδια δια την ουσιαστικήν εσωτερικήν ενότητα της Εκκλησίας μας. (Βλέπε
εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» της 18ης Δεκεμβρίου 2015, άρθρον με τίτλον: «ΕΙΝΑΙ
ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΟΝ ΝΑ ΣΥΓΚΛΗΘΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΙ’ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ»).
Προβαίνομεν
εις απαθή, αδιάφορον και ψυχράν δημοσίευσιν της Διακοινώσεως, προς ενημέρωσιν
του φιλοχρήστου λαού μας, καθώς και των ενθέρμων πυρφόρων Πατέρων μας, Μοναχών
η Κληρικών εις άπασαν την Υφήλιον. Νιώθουμε υποχρεωμένοι να λειτουργούμε ως
γνήσιοι διακονητές της αληθείας, ως υπερασπισταί της εν αγάπη ενότητος
και ως συνειδητοί αγωνισταί της Ορθοδοξίας και Ορθοπραξίας.
Εν
τέλει, μας καθιστούν λίαν προσεκτικούς και υποψιασμένους, εις όλα τα σχετικά
θέματα των εκτροπών του Συνοδικού Συστήματος της Εκκλησίας οι υπεραληθείς
διαπιστώσεις του κορυφαίου μας Οικουμενικού Πατρός, του Αγ. Ιωάννου του
Χρυσοστόμου, ο οποίος εδιώχθη και ουσιαστικά «εδολοφονήθη», μετά από «συνοδικάς»
αποφάσεις, οι οποίες ελήφθησαν λόγω των αντιεκκλησιαστικών ραδιουργιών και των
πονηρών μυστικών βασιλικών κατευθύνσεων. Ιδού λοιπόν, εις ποίον ζήτημα μας
καθιστά προσεκτικούς ο «Μεγαλομάρτυς» Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως:
«Ουδέν
ούτως Εκκλησίαν δυνήσεται διαιρείν͵ ως φιλαρχία· ουδέν ούτω παροξύνει τον Θεόν͵
ως το Εκκλησίαν διαιρεθήναι. … Τούτο γαρ εστιν ο πάντα άνω και κάτω πεποίηκε͵
και ου την οικουμένην μόνον͵ αλλά και την Εκκλησίαν μυρίων ενέπλησε θορύβων».