ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΠΕΙΤΕ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

     Επειδή πολλές διαφορετικές τοποθετήσεις και  φωνές κρίνουν και μιλούν για τα περί της εν Κρήτη προσφάτης Συνόδου, γεγονός που φέρει τον λαό Του Θεού σε συνειδησιακά και Θεολογικά διλλήματα  πίστεως, θεωρήσαμε σωστό και Ορθόδοξο να συμβουλευτούμε τους Αγιασμένους Γέροντες, Πνευματικούς και Ιερές Μονές που πιστεύουμε ότι έχουν Ορθό Θεολογικό κριτήριο προκειμένου να διαμορφώσουμε την σωστή τοποθέτηση στο προκύψαν αυτό γεγονός της Συνόδου της Κρήτης.

Ήδη έχουμε απευθυνθεί (30^η Αυγούστου) στα πνευματικά τέκνα του Αγίου Παϊσίου, ήτοι:

1^ον Στο Ι. Ησυχαστήριο Ευαγγ. Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης,

2^ον Στον Γέροντα Ευθύμιο στην Καψάλα του Αγίου Όρους,

και στις Ι. Μονές

 3^ον  Αγίου Αρσενίου Χαλκιδικής και 4^ον Τιμίου Προδρόμου Μεταμορφώσεως Χαλκιδικής.

    Πλέον αναφερόμαστε και απευθυνόμαστε και στο Γέροντα Εφραίμ τον Φιλοθεϊτη, άξιο συνεχιστή και θεματοφύλακα του Ορθοδόξου και Ομολογητικού πνεύματος του Οσίου Ιωσήφ του Σπηλαιώτου προκειμένου να μας διαφωτίσει περί του αναφερομένου και σημαντικοτάτου θέματος.

    Σε κάθε περίπτωση που οι παραλήπτες Πατέρες μας απαντούν  θα σας γνωστοποιούμε και τα κείμενα τους προς πληροφόρησή σας.

''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' 

Αυτό δεν το περιμέναμε απο τον "ΣΩΤΗΡΑ"

«Ο ΣΩΤΗΡ» οδηγείται σε επικίνδυνους αιρετικούς κρημνούς!

  

http://paterikiparadosi.blogspot.gr/

 
  Ἄλλο ἕνα προβληματικὸ ἄρθρο τοῦ περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ»! Τελικὰ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ἐπισκοποκεντρισμοῦ (ποὺ τοὺς ἐξυπηρετεῖ γιὰ προωθοῦν ἀπρόσκοπτα τὸ «ἔργο» τους), ὁδηγεῖ σὲ ἐπικίνδυνους αἱρετικοὺς κρημνοὺς τὴν Ἀδελφότητα. Μὲ τὴν εὐκαιρία, ἂς πάψουν κάποια μέλη καὶ κάποιοι «Σωτηρικοί», εἴτε τηλεφωνικά, εἴτε μὲ e-mail νὰ μᾶς κατηγοροῦν γιὰ ἐπιθέσεις ἐναντίον τους. Τοὺς ἀγαποῦμε ὡς πρόσωπα, καὶ λυπούμαστε κάθε φορὰ ποὺ ἀναγκαζόμαστε νὰ παρουσιάσουμε τὶς λανθασμένες ἐνέργειές τους σὲ θέματα πίστεως.

   Στὸ ἄρθρο, λοιπόν, αὐτὸ «Ὁ Σωτήρ», παραδόξως ὑποβαθμίζει τὴν σημασία ποὺ ἔχει γιὰ τοὺς Οἰκουμενιστὲς ὁ ὅρος «ἱστορικὲς Ἐκκλησίες», ποὺ ψηφίστηκε στὴν Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, παρότι ἔχει ξεκαθαριστεῖ ἀπὸ Ἐπισκόπους, Δογματολόγους, πρωτοπρεσβυτέρους καὶ θεολόγους, ἀκόμα καὶ πρὶν πραγματοποιηθεῖ ἡ «Μεγάλη καὶ Ἁγία Σύνοδος», ὅτι μία τέτοια ἀπόφαση δίδει ἐκκλησιαστικότητα στὶς αἱρέσεις.

  Ὅλοι οἱ ἀνωτέρω ἔχουν ἀποφανθεῖ ὅτι, ἐὰν περνοῦσε μία ἔκφραση στὴν Σύνοδο, διὰ τῆς ὁποίας νὰ ἀποκαλοῦνται «Ἐκκλησίες» οἱ αἱρετικοί, τοῦτο θὰ ἀποτελοῦσε νίκη γιὰ τοὺς αἱρετικούς. Καὶ τελικὰ αὐτὸ συνέβη, ἀφοῦ α) δὲν ὑπῆρξε στὶς ἀποφάσεις τῆς Συνοδου καμιὰ ἀναφορὰ γιὰ αἱρέσεις, καὶ β) ἀντίθετα πέρασαν τὸν ὅρο «ἱστορικὲς Ἐκκλησίες», κάτι ποὺ ἐπεδίωκε ὁ ἀρχηγὸς τῆς αἱρέσεως, καθότι γνώριζε ὅτι –στὴν παροῦσα φάση– ἦταν πολὺ δύσκολο νὰ ἐπιτύχουν οἱ αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστὲς ξεκάθαρα τὸν τελικό τους στόχο. Ἐξ ἄλλου ἕνας απὸ τοὺς λόγους ποὺ κάποιες Ἐκκλησίες δὲν  συμμετεῖχαν στὴν Σύνοδο, καὶ κάποιοι Ἐπίσκοποι δὲν ὑπέγραψαν ἦταν ὅτι στὰ Προσυνοδικὰ κείμενα περιελαμβάνετο αὐτὸς ὁ ὅρος.

    Ὅλα αὐτὰ τὰ ἀγνοεῖ ὁ συντάκτης τοῦ ἄρθρου καὶ ἡ συντακτικὴ ἐπιτροπὴ τοῦ «Σωτῆρος»; Νὰ ὑπενθυμίσουμε ὅτι, ὁ κ. Σταῦρος Μποζοβίτης (Σ.Μ.) π.χ., μέλος τῆς συντακτικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ «Σωτῆρος» σὲ βιβλίο του(*) παρουσιάζει καὶ ἀποδεικνύει τὶς ἀνεπίτρεπτες διφορούμενες ἐκφράσεις καὶ τὰ λάθη ποὺ ὑπάρχουν στὶς «ΚΟΙΝΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ» Ὀρθοδόξων καὶ Ἀντιχαλκηδονίων (ἡ ἐμμονὴ στὶς ὁποῖες ἀποτελεῖ αἵρεση), στὰ πλαίσια τῶν σχετικῶν Διαλόγων.

  Στὰ περὶ «Κοινῶν Δηλώσεων» ὁ κ. Σ.Μ. εἶναι ἀκριβὴς καὶ σχολαστικός (ὅπως καὶ ἔπρεπε νὰ εἶναι· αὐτὴ εἶναι ἡ γραμμὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων) καὶ ἐξηγεῖ γιατί ἐκφράσεις ποὺ φαίνονται ὀρθές, ποὺ χρησιμοποίησαν ἀκόμα καὶ ἅγιοι, δὲν μποροῦμε νὰ τὶς χρησιμοποιήσουμε, ἐφ’ ὅσον πίσω κρύβεται κάποια παγίδα αἱρετική, ἐφ’ ὅσον μποροῦν νὰ ἑρμηνευθοῦν αἱρετικά, ἐφ’ ὅσον κρύβουν αἱρετικὸ φορτίο καὶ σκοπιμότητες.

ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «Ο ΣΩΤΗΡ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟ-ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ «Ο ΣΩΤΗΡ» ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΩΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΕΥΔΟ-ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Κυριάκου Κυριαζόπουλου

καθηγητή (επ.) του Εκκλησιαστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Α.Π.Θ.

Το αξιόλογο εκκλησιαστικό περιοδικό «Ο Σωτήρ» ισχυρίζεται ότι η δογματική απόφαση του Συνεδρίου της Αποστασίας «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» δήθεν δεν αναγνωρίζει τις αιρέσεις ως Εκκλησίες στο εξής σχόλιό του: «Η αναγνώριση απορρίφθηκε, χάρη κυρίως στη σθεναρή αντίσταση της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η τελική απόφαση με τροπολογία της Εκκλησίας της Ελλάδος, προϊόν συμβιβασμού των αντίθετων αντιλήψεων, δεν δέχεται ύπαρξη άλλων Εκκλησιών, αλλά μόνο ‘αποδέχεται την ιστορικήν ονομασίαν των μη ευρισκομένων εν κοινωνία μετ’ αυτής άλλων ετεροδόξων χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών’. Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος, παρουσιάζοντας τη συμβιβαστική πρόταση, δήλωσε τα εξής: ‘Με την τροπολογία αυτή πετυχαίνουμε μία Συνοδική απόφαση που για πρώτη φορά στην ιστορία περιορίζει το ιστορικό πλαίσιο των σχέσεων προς τους ετεροδόξους όχι στην ύπαρξη, αλλά μόνο στην ιστορική ονομασία αυτών των ετερόδοξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών. Οι εκκλησιολογικές συνέπειες της αλλαγής αυτής είναι αυτονόητες. Όχι μόνο δεν επηρεάζουν αρνητικώς με οποιονδήποτε τρόπο τη μακραίωνη Ορθόδοξη παράδοση, αλλ’ αντιθέτως προστατεύεται με πολύ σαφή τρόπο η Ορθόδοξη Εκκλησιολογία’. Αν και από πολλούς θεωρείται απαράδεκτη ακόμη και η συμβιβαστική αυτή απόφαση, εντούτοις παραμένει αναμφίβολο ότι η σκληρή οικουμενιστική πρόθεση να αναγνωριστούν οι ετερόδοξες ομάδες ως εκκλησίες αποφεύχθηκε» (http://aktines.blogspot.gr/2016/08/blog-post_600.html#more).

Η άποψη αυτή του περιοδικού «Ο Σωτήρ» είναι εσφαλμένη, για τους εξής λόγους:

1 - Η αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στο Συνέδριο της Αποστασίας της Κρήτης παραβίασε σαφώς την απόφαση της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος του Μαïου 2016, η οποία έδωσε την εντολή στην αντιπροσωπεία της να ψηφίσει στο εν λόγω Συνέδριο της Αποστασίας ότι ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία.

2 – Η θεμελίωση του ισχυρισμού αυτού πάνω στη δήλωση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών είναι ανεπιτυχής. Διότι η δήλωση αυτή του ίδιου Αρχιεπισκόπου, κατά το κοινώς λεγόμενο, απλώς «χρυσώνει το χάπι».

3 – Ο ισχυρισμός του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ότι η «συνοδική» απόφαση περιορίζει το ιστορικό πλαίσιο των σχέσεων προς τους ετεροδόξους όχι στην ύπαρξη, αλλά μόνο στην ιστορική ονομασία αυτών των ετερόδοξων χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών, είναι σοφιστικός και λογικά ακατανόητος.

4 – Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ισχυρίζεται ψευδώς ότι δεν αναγνωρίζονται οι ετερόδοξες Εκκλησίες ή Ομολογίες, μέσω της σοφιστείας «της ιστορικής τους ονομασίας». Διότι οι συμμετέχουσες Αυτοκέφαλες ήθελαν να αποφύγουν ή να περιορίσουν τις αντιδράσεις των Ορθοδόξων πιστών, στην περίπτωση κατά την οποία προέβαιναν σε ευθεία και ειλικρινή αναγνώριση των αιρετικών ως Εκκλησιών, ενώ με την εκ πλαγίου και με πονηρό και σοφιστικό τρόπο αναγνώρισή τους επιδιώκουν να χρησιμοποιούν τη διγλωσσία έναντι των Ορθοδόξων πιστών, όπως τούτο συμβαίνει με την υπ’ όψιν δήλωση του Αρχιεπισκόπου (την οποία εξέδωσε όχι στην Κρήτη, αλλά κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου της Αποστασίας μέσω της Αρχιγραμματείας της Ιεράς Συνόδου στην Αθήνα).

5 – Η αλήθεια είναι ότι η φράση «η Ορθόδοξη Εκκλησία αναγνωρίζει την ιστορική ονομασία των άλλων ετεροδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών ή Ομολογιών» προβαίνει, εκ πλαγίου και με πονηρό, σοφιστικό και παραπλανητικό για τους Ορθοδόξους πιστούς τρόπο, στην αναγνώριση των αιρετικών ως Εκκλησιών μέσω της ιστορικής ονομασίας τους ως Εκκλησιών, πριν μετατραπούν λόγω των αιρετικών τους θέσεων σε αιρέσεις.

6 – Η εν λόγω φράση χαρακτηρίζει ρητά τις αιρετικές ομάδες ως Εκκλησίες.

7 – Η εν λόγω φράση χαρακτηρίζει, εξ αντιδιαστολής, την Ορθόδοξη Εκκλησία ως άλλη ετερόδοξη Εκκλησία, διότι χαρακτηρίζει τις αιρετικές ομάδες σαν «άλλες ετερόδοξες (Χριστιανικές Εκκλησίες ή Ομολογίες)», πράγμα το οποίο σημαίνει ότι τόσο η Ορθόδοξη Εκκλησία όσο και οι αιρετικές ομάδες έχουν την Αλήθεια, ενώ ναι μεν τούτο είναι, με βάση την Πατερική Θεολογία και την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, άτοπο και σοφιστικό, πλην όμως είναι εντελώς Οικουμενιστικό, δεδομένου ότι ο Οικουμενισμός δέχεται την ενότητα των «εκκλησιών μέσω της ποικιλίας των πίστεων μέσα στην «Εκκλησία του Οικουμενισμού».

8 – Κατόπιν των ανωτέρω, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ο ισχυρισμός του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ότι η ανωτέρω φράση δήθεν προστατεύει με σαφή τρόπο την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, διότι πράττει το εντελώς αντίθετο, την απαρνείται και υιοθετεί επισήμως τον Οικουμενισμό (ή Γνωστικισμό ή Θρησκευτικό Συγκρητισμό). Τούτο θα φανεί λίαν προσεχώς στην κοινή «Σύνοδο» Παπικών και πρώην Ορθοδόξων, η οποία θα χαρακτηριστεί ψευδώνυμα ως «Οικουμενική», για ένωση με κοινό ποτήριο και κοινή διοίκηση υπό των Πάπα και συνακόλουθη μετατροπή των πρώην Ορθοδόξων Εκκλησιών σε Ουνιτικές, ενώ αυτές δεν θα παύσουν να αναφέρονται παραπλανητικά ως «Ορθόδοξες». Τότε δεν θα χρειαστεί άλλη δογματική απόφαση για την ένωση αυτή, διότι αρκεί η συγκεκριμένη φράση της δογματικής απόφασης του Συνεδρίου της Αποστασίας της Κρήτης, καθώς και τα Κείμενα της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής Παπικών και Ορθοδόξων.

9 – Επομένως, το περιοδικό «Ο Σωτήρ», το οποίο επηρεάζει όσους ακολουθούν την εκκλησιαστική αδελφότητα «Ο Σωτήρ» και άλλους, σφάλλει, όταν καταλήγει στο εν λόγω δημοσίευμά του ότι  δήθεν παραμένει αναμφίβολο ότι αποφεύχθηκε η σκληρή οικουμενιστική πρόθεση να αναγνωριστούν οι ετερόδοξες ομάδες ως εκκλησίες. Είναι αυτονόητο ότι δεν υπάρχει θεολογικά και λογικά «σκληρή» και «μαλακή» οικουμενιστική πρόθεση» αναγνωρίσεως των αιρετικών ομάδων σαν Εκκλησιών. Η αληθινή διάκριση είναι μεταξύ «ευθείας και ειλικρινούς» και «εκ πλαγίου και με πονηρό και σοφιστικό τρόπο» αναγνωρίσεως των αιρετικών ομάδων σαν Εκκλησιών. Αντιθέτως, για τους ανωτέρω αναφερόμενους λόγους, το Συνέδριο της Αποστασίας των Χανίων εισήγαγε «συνοδικώς», δηλ. δεσμευτικά για τις δέκα (10) Αυτοκέφαλες, την Παναίρεση του Οικουμενισμού (ή Γνωστικισμού – GNOSIS ή Θρησκευτικού Συγκρητισμού) [βλ. τη Μελέτη και την  Περίληψή της στο www.theognosia.gr].  

Καλύτερα στάβλοι ή να μαγαρίζονται από τους Οικουμενιστές αιρετικούς!

ΙΕΡΟΙ  ΝΑΟΙ: 

Καλύτερα στάβλοι

 ή

 να μαγαρίζονται από τους

Οικουμενιστές αιρετικούς.

Ιερεύς π. Διονύσιος Ταμπάκης

Τελικά η προειδοποίηση Του Θεού, στην Αποκάλυψη, προς τον Επίσκοπο της Εφέσου πραγματοποιήθηκε και μετά από 1800 χρόνια σχεδόν η Εκκλησία της Μ. Ασίας εξορίστηκε και μεταφυτεύθηκε στην παλαιά Ελλάδα.

«τὰ πρῶτα ἔργα ποίησον· εἰ δὲ μή, ἔρχομαί σοι ταχὺ καὶ κινήσω τὴν λυχνίαν σου ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς, ἐὰν μὴ μετανοήσῃς.» (Αποκ. β΄ 5)

 Η αύξηση της ανομίας και της αποστασίας καθώς και το πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Μ. Ασίας στις αρχές του 20^ου  αιώνα, ειδικά μάλιστα στην Σμύρνη που έδρευαν πολλοί Παπικοί αιρετικοί και Προτεστάντες, έφεραν έναν νέο συγκρητισμό και μία άμβλυνση του Ορθόδοξου ήθους και έτσι ήρθε επακόλουθα  η καταστροφή.

Στην περίπτωση αυτή όπως αποδείχτηκε προτιμά ο Θεός μία Εκκλησία, ένας Ιερός Ναός, με άπαντα τα εν αυτώ, να καταστρέφεται, ή να καίγεται ή ακόμη να μετατρέπεται σε στάβλο παρά να μαγαρίζεται από τον κόπρο της αιρέσεως και της απιστίας.

«Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΠΕ ΤΗΝ …ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ! ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ».

"Ουαί τοις δειλοίς"!

Πηγή: "Ο Παιδαγωγος"

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΕΡΜΕΝΙΩΤΗΣ:

«Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΕΙΠΕ ΤΗΝ …ΩΜΗ ΑΛΗΘΕΙΑ!

ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ».

Παρακολούθησα το βίντεο που ανάρτησε, χθες, η εκλεκτή ειδησεογραφική ιστοσελίδα της Εορδαίας «Τα Νέα της Πτολεμαΐδας» και ομολογώ πως θαύμασα το θάρρος και την παρρησία του ηγουμένου της μονής Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα.

  Ο π. Παΐσιος «έσπασε» τη συνομωσία της σιωπής και το αρρωστημένο και αντιχριστιανικό κλίμα του φόβου, της υποτέλειας και του ραγιαδισμού που κυριαρχεί στην ελλαδική Εκκλησία, και είπε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. 

«Όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» (Σολωμός). Αυτός είναι τίτλος που αρχικά σκέφτηκα να βάλω στο άρθρο που διαβάζετε τώρα. Και σαν φωτογραφία, είχα σκοπό να βάλω τον πίνακα του Γύζη με το «κρυφό σχολειό». 

Δυστυχώς, μπορεί σε πολιτικό επίπεδο να έπεσε η δικτατορία το 1974 και να έχουμε δημοκρατία. 

Σε εκκλησιαστικό επίπεδο, όμως, έχουμε «δικτατορία»! 

Στην Εκκλησία του Χριστού, στην οποία, κατ’ εξοχήν, θα έπρεπε να πνέει αέρας ελευθερίας, κυριαρχεί …φόβος και τρόμος! Κανείς δεν τολμάει να πει την αλήθεια: ότι έχουμε αιρετικό Πατριάρχη και Αρχιεπίσκοπο! Ότι την Εκκλησία μας τήν λυμαίνεται μια φοβερή αίρεση, η παναίρεση του Οικουμενισμού. Φοβούνται οι ιερείς μας να μιλήσουν, γιατί θα πέσουν στη δυσμένεια των
επισκόπων, φοβούνται και οι επίσκοποι να εκφραστούν για να μην πέσουν στη δυσμένεια του αρχιαιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίου, του μεγάλου δικτάτορα της Εκκλησίας μας!

Ειδικά στη Βόρειο Ελλάδα, όπου έχει μια κάποια δικαιοδοσία το Οικουμενικό Πατριαρχείο, οι μητροπολίτες τρέμουν και μόνο με την ιδέα ότι μπορεί να χτυπήσει το τηλέφωνο και στην άλλη άκρη της γραμμής να είναι ένας οργισμένος Πατριάρχης! Τους λούζει κρύος ιδρώτας και μόνο με τη σκέψη! 

Το ομολόγησε και ο μητροπολίτης μας δυο φορές: 

Η πρώτη ήταν το 2005, όταν του τηλεφώνησε ο ηγούμενος της μονής Αγίας Τριάδος Γατζέας Βόλου, ο π. Γρηγόριος, για να διαμαρτυρηθεί στον π. Θεόκλητο γιατί απομάκρυνε από το Ναό της Αγίας Σκέπης Πτολεμαΐδας τον π. Μελέτιο Βαδραχάνη. Ο π. Γρηγόριος ήταν πνευματικό παιδί του π. Αυγουστίνου, γνώριζε προσωπικά το μητροπολίτη μας και μ’ αυτό το θάρρος τού τηλεφώνησε. Ο π. Θεόκλητος ομολόγησε ότι φοβάται τον Πατριάρχη. 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΤΟΥΣ 20 ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ Ι. ΜΟΝΩΝ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΣΕ ΔΙΑΛΟΓΟ

Ρόδος 31.08.16

Α ν ο ι κ τ ή    Ε π ι σ τ ο λ ή

 

Προς:

Καθηγουμένους των 20 Ιερών Μονών

του Αγίου Όρους και κληρικούς

της Ορθοδόξου Εκκλησίας

     Πατριάρχες, Αρχιερείς και καθηγούμενοι των 20 Ιερών Μονών του Αγίου Όρους,

     παίρνω το θάρρος και σας απευθύνομαι βλέποντας τις τρομακτικές εξελίξεις που διαμορφώνονται στην Ορθοδοξία μετά την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο όπως αυτοαποκαλείται, η οποία όμως στην πράξη έσπειρε ζιζάνια διχόνοιας και αμφιβολίας στους πιστούς.

Σύντομη απάντηση Γέροντος Σάββα Λαυριώτη προς την Ι. Κοινότητα και την Ι.Μ.Μ. Λαύρας Αγίου Όρους

Απάντηση γ. Σάββα σε συκοφαντική δημοσίευση!

 Σύντομη απάντηση Γέροντος Σάββα Λαυριώτη

προς την Ι. Κοινότητα

και την Ι.Μ.Μ. Λαύρας

.

για  την  συκοφαντική  δημοσίευση

του ιστολογίου "Αγιορείτικες Μνήμες"!

     «Τὴν κοιλία μου ἀλγῶ, καὶ τὰ αἰσθητήρια τῆς καρδίας μου· μαιμάσει ἡ ψυχὴ μου, σπαράσσεται ἡ καρδία μου» (Ἱερεμ. δ΄ 19), καὶ τὰ μάτια μας δακρύζουν στοχαζόμενοι τὴν κατάσταση τῶν ἀδελφῶν μας ἁγιορειτῶν, ποὺ ὄχι μόνον δὲν καταδικάζουν καὶ δὲν ἀσχολοῦνται μὲ τὴν αἵρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὶς κακοδοξίες τοῦ Πατριάρχου, καθὼς ὅλοι οἱ ἀρχαῖοι καὶ νεώτεροι πνευματέμφοροι Πατέρες διδάσκουν, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ δείξουν τὴν δουλικὴ ὑποταγὴ τους σὲ αὐτόν, περιτρέχουν στὰ κελλιὰ καὶ τὶς σκῆτες, φοβερίζοντας καὶ ἀπειλώντας τοὺς πατέρες, πὼς θὰ τοὺς ἐκδιώξουν, θὰ τοὺς τιμωρήσουν, καὶ ἄλλα ξένα πρὸς τὸ μοναχικὸ μας σχῆμα, γνώριμα ὅμως τῶν αἱρετικῶν.

    Καὶ γιὰ τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς, ὁ Ἡγούμενος τῆς Λαύρας π. Πρόδρομος, ἐν γνώσει τῆς γεροντίας, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀπειλὲς ποὺ ἐκτόξευσε στὴν Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννας καὶ σὲ Καυσοκαλυβῖτες Πατέρες, προσφάτως σὲ ἐπισκέψεις του στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου, στοὺς Ρουμάνους πατέρες, τοὺς ἀπείλησε πὼς θὰ τοὺς ἀπελάσει καὶ θὰ τοὺς διώξει ἀπὸ τὸ μοναστήρι, ἂν συνεχίσουν νὰ ὑπογράφουν τὰ κείμενα ποὺ εἶναι ἐνάντια στὸν Πατριάρχη. Τὸ αὐτὸ εἶχε ξανακάνει καὶ μὲ ἄλλα κείμενα ποὺ εἴχαμε ὑπογράψει. Μερικοὶ πατέρες, φοβούμενοι ὅτι θά ἐκδιωχθούν, ἀνακάλεσαν τὶς ὑπογραφὲς τους, ὅπως ὁ πατὴρ Πολύκαρπος μὲ τὴν συνοδεία του (μοναχοὶ δύο) ποὺ ὑπηρετοῦν στὸ μετόχιον τῆς Λαύρας εἰς τὴν Καλαμάτα. Ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἐνεργειῶν, ὁ Δικαῖος τῆς Σκήτης, νὰ ἀποστείλει γράμμα στὴν Κοινότητα καὶ στὴν Λαύρα, ποὺ νὰ λέει πὼς οἱ ὑπογραφὲς (15 στὸ σύνολο) δὲν ἐκφράζουν τὸ σύνολο τῶν μοναχῶν τῆς Σκήτης καὶ ὅτι ἡ Σκήτη συμμορφώνεται μὲ τοὺς κανονισμοὺς τοῦ Ἁγιωνύμου τόπου. Δύο ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς στὴν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου ἀπέσυραν τὶς ὑπογραφὲς τους, ὅμως οἱ ἄλλοι παραμένουν σταθεροὶ καὶ τὸ σημαντικὸ εἶναι ὅτι οὐδέποτε ἐμεῖς ἢ κάποιος ἄλλος τοὺς ἐπίεσε γιὰ αὐτὲς τὶς ὑπογραφὲς. Τὸ αὐτὸ ἐποίησε καὶ ὁ π. Νικόδημος ὁ Ἁγιοπαυλίτης, ὅταν ἀπαγόρευσε στοὺς πατέρες ἀπὸ τὴν Νέα Σκήτη, νὰ ὑπογράψουν τὸ περιοδικὸ «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ», διότι ὅποιος τὸ ἔκανε θὰ τὸν ἔδιωχναν πάραυτα. Πρόσφατα, ὁ ἀντιπρόσωπος τῆς Σιμωνόπετρας μὲ ἕναν κοινοτικό, σὲ ἐπίσκεψή τους στὸν Γέροντα Γαβριήλ τὸν Κουτλουμουσιανὸ, τόν «κατσάδιασαν» γιὰ τὶς ὑπογραφὲς του στὰ ὁμολογιακὰ κείμενα τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων. Καὶ τόσα ἄλλα παραδείγματα ποὺ ἂν χρειαστεῖ θὰ τὰ βγάλουμε στὸ φῶς τῆς δημοσιότητας.

Τί γράφουν οι επιστολές του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του ουνίτη πριμάτου της Ουκρανίας

Βαρθολομαίος: "Ενωτική μαρτυρία (Ορθοδόξων και Αιρετικών) του Ευαγγελίου στον ταραγμένο κόσμο"

 Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Η φωτογραφία του πριμάτου των ουνιτών της Ουκρανίας

με τον Οικουμενικό Πατριάρχη είναι του 2013 

Τί γράφουν οι επιστολές του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και του ουνίτη πριμάτου της Ουκρανίας

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

  Επειδή το θέμα των ανταλλαγεισών επιστολών μεταξύ του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου και του πριμάτου των ουνιτών της Ουκρανίας Σβιάτοσλαβ είναι σοβαρότατο, κληρικοί και λαϊκοί εζήτησαν από τον υπογράφοντα να πληροφορηθούν περισσότερα γι’ αυτές. Προς τον σκοπό αυτό παρουσιάζουμε σε μετάφραση όλη την είδηση, όπως την έγραψε η ιστοσελίδα της Υπηρεσίας Θρησκευτικών Ειδήσεων της Ουκρανίας – ΥΘΕΟ ( Religious Information Service of Ukraine - UGCC) την 1^η Αυγούστου 2016, στις 10.33:

     «Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινουπόλεως ευχαρίστησε τον πριμάτο της Ουκρανικής Ελληνικής Καθολικής Εκκλησίας, Πατριάρχη Σβιάτοσλαβ (Σέβτσουκ) για την υποστηρίξη του στην Πανορθόδοξη Σύνοδο, την οποία εξέφρασε στην επιστολή του. Αυτή (η επιστολή) δημοσιεύεται από τη Διεύθυνση Ειδήσεων της ΥΘΕΟ:

    “Έχουμε την ευχαρίστηση να επωφεληθούμε της ευκαιρίας να εκφράσουμε την ειλικρινή μας ευγνωμοσύνη για την επιστολή σας και για τις αδελφικές ευχές σας για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, η οποία –με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και τη συνέργια των αδελφών μας Προκαθημένων και ιεραρχών των Τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών από όλο τον κόσμο– συνήλθε στις 19 Ιουνίου και επιτυχώς ετελείωσε στις 26 Ιουνίου 2016 στην Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης” γράφει ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

   Ο Πατριάρχης συνεχίζει στην επιστολή του:

  “Μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε Σεβασμιώτατε (Your Eminence) η δέσμευσή μας στον διάλογο με την Αδελφή μας Εκκλησία υπερβαλλόντως υποστηρίχθηκε στις Συνοδικές Επιτροπές και επισήμως αναφέρεται στο τελικό ανακοινωθέν. Αυτή, κατά την άποψή μας, είναι βεβαίως κρίσιμη για την αξιόπιστη και ενωτική μαρτυρία του Ευαγγελίου στον ταραγμένο κόσμο της εποχής μας”. (Σημ. Η υπογράμμιση του γράφοντος)

Τραγική φιγούρα δειλίας, σκιά Επισκόπου ο διάδοχος του θρυλικού Καντιώτη, εκβράζει Ζηζιούλειο οχετό από την "Ωραία Πύλη"! (Βίντεο)

Ο πιστός Λαός της Φλώρινας  είναι έτοιμος να αντιδράσει σθεναρά σε κάθε  ενέργεια του Θεοκλήτου κατά των Αγωνιστών πατέρων και Λαϊκών με απροσδόκητες προεκτάσεις

Ακούγονται φωνές:

 Η ΦΛΩΡΙΝΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΛΑΡΙΣΑ...

Ο Θεόκλητος θα παίξει το ρόλο του φίλου του μοιχεπιβάτη Ιγνατίου Λάππα της Λάρισας;

 Μικροί άνθρωποι, δειλοί, φίλαυτοι, χρησιμοποιήθηκαν για να κάνουν μεγάλα κακά....

Ποιός θὰ περίμενε πρὶν μερικὰ χρόνια ὅτι οἱ «καλοὶ» Ἐπίσκοποι, ἡ κρυφὴ ἐλπίδα τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, διὰ μέσου τῶν ὁποίων θὰ πολεμούσαμε τὸν Οἰκουμενισμό, θὰ ἀποδεικνύονταν διαπρύσιοι ὑποστηρικτὲς τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ὅτι θὰ ἀπειλοῦσαν μὲ διωγμοὺς καὶ καθαιρέσεις τοὺς ὀρθόδοξους πιστούς;

Ποιός θὰ τὸ περίμενε ὅτι στὴ θέση τοῦ θρυλικοῦ Καντιώτη θὰ ἐνθρονιζόταν ἕνα ἀνθρωπάκι, ὁ κ. Θεόκλητος Πασσαλῆς, ἕνα ὁμοίωμα καὶ ἀναμεταδότης τῶν κακοδοξιῶν τοῦ Ζηζιούλα καὶ τοῦ Προύσης Ἐλπιδοφόρου, ἕνα νέος Βέκκος, ποὺ θὰ ὑπερασπίζετο τὸ «θεσμὸ» τοῦ Πατριάρχη, ἀνεξάρτητα ἂν αὐτὸς εἶναι αἱρετικός;

Ποιός θὰ φανταζόταν, πρὶν μερικὰ χρόνια, ὅτι αὐτὸ τὸ ὁμοίωμα Ἐπισκόπου θὰ τὸ ἐπαινοῦσε καὶ θὰ τὸ ὑπερασπιζόταν ὁ "Πάπας" τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ὁ Τελεβάντος, καὶ ἀντίθετα θὰ κατηγοροῦσε τὸν ἐκφραστὴ τῶν Ἁγίων Πατέρων, τὸν π. Παΐσιο Παπαδόπουλο, ποὺ ἀποτειχίστηκε ἀπὸ ἕναν τέτοιο Ἐπίσκοπο; Νά, ὅμως, ποὺ ὅλα εἶναι δυνατὰ στὴν ἐποχή μας.

Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος, ποὺ ἀπὸ δειλία καὶ φόβο δὲν διακόπτει τὸ Μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη, δὲν ντράπηκε νὰ βγεῖ στὴν «Ὡραία Πύλη» τοῦ ἱ. Ναοῦ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ, νὰ ἐκστομίσει βλάστημους λόγους ἐναντίον τῶν Ἁγίων μας, ποὺ διέκοψαν τὸ Μνημόσυνο τῶν αἱρετικῶν τῆς ἐποχῆς τους.

Λοιπόν, μάθετε ἅγιε Γρηγόριε Παλαμᾶ, ἅγιε Θεόδωρε Στουδίτη, ἅγιοι ἐπί Βέκκου Ἁγιορεῖτες Ὁσιομάρτυρες καὶ ὅσοι ἄλλοι, τὴν Ὀρθόδοξη διδασκαλία ποὺ ἐσεῖς δὲν κατείχατε, ἀπὸ τὸν Οἰκουμενιστὴ Ἐπίσκοπο Φλωρίνης Θεόκλητο: Ἡ ἀποτείχιση ποὺ ἐκάνατε σᾶς κατέστησε ἀκέφαλους αἱρετικούς! Σᾶς ἔβγαλε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ! Ὅσες Θ. Λειτουργίες ἐτελέσατε, χωρὶς νὰ μνημονεύετε τὸν Ἐπίσκοπό σας, ἦσαν ἄκυρες! Ἡ Ἐκκλησία εἶναι μιὰ παράλληλη ἐξουσία, ἕνας θεσμός, ὅπως τὸ κράτος, καὶ ὅ,τι συμβαίνει στὸ κράτος, παρόμοια συγχωροῦνται νὰ συμβαίνουν καὶ στὴν Ἐκκλησία!

 Εἶπε, λοιπόν, ὁ κ. Θεόκλητος:

«Αὐτὲς τὶς ἡμέρες εἴχαμε ἐπάνω στὴν Φλώρινα τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας. Τὸν ὑποδέχτηκε ὁ λαός, οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ ἐξουσίες, διότι δείχνουν σεβασμὸ σ’ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ τὸ Ἔθνος μας. Κάτι ἀντίστοιχο ὑπάρχει καὶ στὴν Ἐκκλησία. Ὅπως, τρόπον τινά, Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας εἶναι ὁ Πατριάρχης, ὁ Ἐπίσκοπος, ἡ Ἱ. Σύνοδος κ.λπ.

Ὑπάρχουν, ὅμως, κάποιοι οἱ ὁποῖοι ἔκαναν ἐπανάσταση, καὶ οἱ ὁποῖοι θέλουν νὰ μὴν μνημονεύουμε τὸν Πατριάρχη, τὴν Ἱ. Σύνοδο, δηλ. νὰ εἴμεθα «ἀκέφαλοι», σὰν νὰ μὴ ἔχουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας(!). Νὰ ξέρετε, ὅποιος ἱερεὺς δὲν μνημονεύει τὸν Μητροπολίτη του, εἶναι ἄκυρος ἡ Θ. Λειτουργία(!!) Κι ὅποιος Ἀρχιερεὺς δὲν μνημονεύει τὴν προϊσταμένη του ἀρχή, ποὺ στὶς νέες χῶρες εἶναι ὁ Πατριάρχης, εἶναι ἄκυρος ἡ Θ. Λειτουργία(!!!) Σεβόμαστε τὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας, ἀσχέτως ἂν μερικὰ κόμματα, μερικοὶ σὰν ἄνθρωποι νὰ ἔχουν διαφορά. Ἄλλο τὸ ἕνα καὶ ἄλλο τὸ ἄλλο. Δὲν παύει νὰ εἶναι ὁ θεσμὸς τοῦ Ἔθνους μας. Ἔτσι δὲν παύει ὁ Πατριάρχης μας νὰ εἶναι ὁ θεσμὸς τῆς Ἐκκλησίας. Γι’ αὐτὸ μὴ παρασύρεστε ἀπὸ ὅσα λένε μερικοί· αὐτοί, δυστυχῶς, βαδίζουν τὸν κατήφορο. Καὶ ὁ κατήφορός τους εἶναι οἱ μὲν κληρικοὶ ὁδηγοῦνται στὴν καθαίρεση, οἱ δὲ λαϊκοὶ θὰ ἀποκοποῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.

Επισήμως ο πατρ. Βαρθολομαίος αναγνωρίζει την οντότητα της Ουνίας! Και οι αντι-Οικουμενιστές επισήμως συνεχίζουν να κοινωνούν με τους Οικουμενιστές!

Ἀλλη μία "πρώτη φορά"

Ἀλλὰ καὶ νὰ κατηγοροῦν (δὲς Τελεβάντο) ὅσους ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν αἵρεση, ὡς ἐκτὸς Ἐκκλησίας!

Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Προβληματισμός

από φιλενωτικές ενέργειες

            Μια εν κρυπτώ ενέργεια «κοινωνίας» με τους ουνίτες του Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου προβληματίζει έντονα. Με επίσημη προσωπική επιστολή του ευχαρίστησε τον επικεφαλής των ουνιτών της Ουκρανίας Σβιάτοσλαβ (Σέβτσουκ) «για την υποστήριξη του προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο για την διοργάνωση της Συνόδου στην Κρήτη»! Η επιστολή δεν δόθηκε στη δημοσιότητα από το Φανάρι. Αποκαλύφθηκε από τους ουνίτες της Ουκρανίας και δόθηκε στα διεθνή ΜΜΕ από την
κρατική  Υπηρεσία  Θρησκευτικών Ειδήσεων της Ουκρανίας (RISU). Πρέπει να είναι η πρώτη φορά, που επισήμως από Ορθόδοξο Πρωθιεράρχη αναγνωρίζεται η οντότητα της ουνίας.

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ...

ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ!!

Δόξα τω Τριαδικώ Θεώ που επιτρέπει αυτές τις καταστάσεις για να ξέρουμε και ΄μεις στο εξής ποιους να εμπιστευθούμε και να καταθέσουμε την ψυχή μας.

   Προτιμούν τον ονειδισμόν του Χριστού παρά να λέγονται υιοί του Φαραώ Οικουμενισμού (Εβρ. ια΄24-26).

ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΠΟΥ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΝΑ ΜΝΗΜΟΝΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ

    Ο π. Παϊσιος Παπαδόπουλος από την ηρωική Φλώρινα αρνείται πλέον να μνημονεύει τον αιρεσιάρχη Πατριάρχη Βαρθολομαίο και τους συνεργάτες του στην πλάνη Μητροπολίτες επισκόπους και άλλους, (ἐδῶ) εγχώριους ή μη, που συμβιβάζονται με την παρασυνοδικώς εγκριθείσα πολυαίρεση του Οικουμενισμού και της Πανθρησκείας. (μίας «συνόδου» που συντελέστηκε με 10 μονάχα υπογραφές, λιγότερες και από ένα 15μελές ενός επαρχιακού Γυμνασίου).

   Αυτό που δεν έκαναν τόσα μεγάλα ονόματα Αγιότητος και αυθεντίας στον Ελληνικό Εκκλησιαστικό χώρο:

Αγιονορείτες Γεροντάδες με νοερές προσευχές και προοράσεις, Μοναστήρια ξακουστά, πανελλήνιοι συλλόγοι, Καθηγητάδες και προφέσορες και περι πολλού  θεματοφύλακες των σύγχρονων Αγίων: Οσίου Παϊσίου, Πορφυρίου κ.α. που κατακρατούν μεν τα λείψανα τους αλλά έχουν απωλέσει προ πολλού το ομολογιακό τους πνεύμα, καθώς και άλλοι που τόσα χρόνια μονοπωλούν την Ορθοδοξία και την γνησιότητα της πίστης,

ήρθε να ξαφνιάσει, να κάνει την διαφορά και να αντιπαραταχθεί μαζί με κάποιους μεμονωμένους ηρωικούς Μοναχούς και κελλιώτες του Αγίου Όρους,  ένας απλός Ιερομόναχος από την ακριτική Φλώρινα, ο π. Παϊσιος.

 -
  Δόξα τω Τριαδικώ Θεώ που επιτρέπει αυτές τις καταστάσεις για να ξέρουμε και ΄μεις στο εξής ποιους να εμπιστευθούμε και να καταθέσουμε την ψυχή μας.

   Προτιμούν τον ονειδισμόν του Χριστού παρά να λέγονται υιοί του Φαραώ Οικουμενισμού (Εβρ. ια΄24-26).

   Ευχόμαστε η τίμια και ειλικρινή τους αυτή στάση να αποτελέσει τις πρώτες σταγόνες για την γέννηση ενός ευλογημένου καταρράκτη που θα παρασύρει την αίρεση και την πλάνη και παράλληλα θα δροσίσει και ζωογονήσει τις ψυχές όσων διψάνε για Τον Χριστό και την αλήθεια Του.

   Ευτυχώς υπάρχουν και σήμερα παλικάρια που πάνω από μιά θεσούλα στο Δημόσιο και από τα παλαμάκια του κοινωνικού περίγυρου βάζουνε Τον Χριστό και το θέλημά Του!

  

https://www.youtube.com/watch?v=PlJ_bjReKL8

  

ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΩΝ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ 

Ηγούμενος Παΐσιος Παπαδόπουλος: "Αναγκαζόμαστε να σας πούμε ότι ο πατριάρχης είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ όλων των εποχών! Τους Επισκόπους που υπέγραψαν δεν θα τους ακολουθήσουμε στην αίρεση. Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας!

«Σὲ λίγες μέρες διακόπτω κι ἐγὼ τὸ μνημόσυνο, μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγιορεῖτες Πατέρες, χωρὶς νὰ χρειαστεῖ νὰ τὸ δηλώσω. Καὶ μεταξὺ ἄλλων, θὰ διακόψω καὶ τὸ Μνημόσυνο τοῦ Θεόκλητου (Φλωρίνης), ὁ ὁποῖος εἶναι ἐνάρετος· ἀλλὰ τώρα δὲν θέλει νὰ εἶσαι μόνο ἐνάρετος, πρέπει νὰ εἶσαι καὶ παλικάρι· πρέπει νὰ ἀντισταθεῖς τώρα στὸν Πατριάρχη… Ὅσοι θέλετε νἄρχεστε. Προσέξτε ὅσοι θὰ μείνετε ἐδῶ κοντά μου, θὰ σᾶς λένε, αὐτὸς εἶναι σχισματικός, καθηρημένος, πλανεμένος. Νὰ μὴν πτοεῖσθε». 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΑ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΙ ΚΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΙ ΠΟΥ ΦΥΛΑΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥΣ

 Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΚΟΨΟΥΝ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΟΥ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ ΤΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

_____________

Ηγούμενος Παΐσιος Παπαδόπουλος: "Αναγκαζόμαστε να σας πούμε ότι ο πατριάρχης είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ όλων των εποχών! Τους Επισκόπους που υπέγραψαν δεν θα τους ακολουθήσουμε στην αίρεση. Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας! Ηγούμενος Παΐσιος Παπαδόπουλος: "Αναγκαζόμαστε να σας πούμε ότι ο πατριάρχης είναι ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ όλων των εποχών! Τους Επισκόπους που υπέγραψαν δεν θα τους ακολουθήσουμε στην αίρεση. Εδώ χωρίζουν οι δρόμοι μας!

H AΛΦΑΒΗΤΑΛΦΑΒΗΤΟΣ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ
ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΜΟΦΡΟΝΕΣ Η΄ ΣΙΩΠΩΝΤΕΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ - ΙΕΡΕΙΣ - ΜΟΝΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΛΑΪΚΟΥΣ

Οὐδέν ψεύδους δεινότερον, [ Δ΄] οὐδέν συκοφαντίας ἄχθους βαρύτερον τοῖς ἐνεργοῦσιν ἀλλ᾿ οὐ τοῖς πάσχουσιν. Οἱ μέν γάρ ἔσθ᾿ ὅτε καί δοκιμώτεροιγίνονται καί δι᾿ ὑπομονῆς τῶν οὐρανίων βραβείων ἐπιτυγχάνουσιν,«ἀπολεῖ δέ Κύριος πάντας τούς λαλοῦντας τό ψεῦδος». (Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Αρχιμ. Παΐσιος Παπαδόπουλος, Ηγούμενος της Ι. Μ. Αγ. Γρηγορίου του Παλαμά Φιλώτα

Άστραψε και βρόντηξε ο διαδικτυακός τόπος. Οι οικουμενιστές έπαθαν πανωλεθρία! Δεν μπορούν να αντιπαρατάξουν ούτε επιχειρήματα ούτε ιστορικά προηγούμενα από την εκκλησιαστική ιστορία. Καταφεύγουν μόνο στην πνευματική τρομοκρατία. Εντοπίσατε τίποτα από άρθρα; Δεν είναι της έρευνας και της μελέτης. Στο θεολογικό πεδίο της μάχης το έβαλαν στα πόδια. Μόνο σχόλια ασχολίαστα στα οποία μας προσάπτουν την κατηγορία ότι θέλουμε –λέει– να κάνουμε σχίσμα! Ανήρτησαν μεταξύ άλλων και ξερό, χωρίς σχολιασμό, τον ιγ´ Κανόνα της Α΄ και Β´ λεγομένης (της πρωτοδευτέρας όπως λέγεται, δηλαδή) Συνόδου προκειμένου να μας κουνήσουν το δάκτυλο.
– Ξέρεις; Πρόσεχε μη μιλάς, διότι θα πας στα αζήτητα!
Βλέπετε σιγή οι επίσκοποι, τσιμουδιά. Οι ιερείς κακαρωμένοι από φόβο. Οι λίγοι αγωνιστές μοναχοί διώκονται και οι άλλοι βρίσκονται σε θεωρία! Η αίρεση οργιάζει, η μάχη μαίνεται, η συμπλοκή γίνεται πλέον σώμα με σώμα, με τις ξιφολόγχες, και την δίνουν λίγοι κυρίως όμως οι ευσεβείς λαϊκοί, αυτοί που πάντοτε ήταν ο φύλακας της πίστεως. Τώρα που τα δημοσιεύματα

πέφτουν βροχή τι να πουν οι οικουμενιστές. Ακόμη δεν είδατε τίποτα! Μόνο θράσος έχουν, δύναμη δεν έχουν γιατί την δύναμη την έχει μόνο ο Κύριος ο κραταιός και δυνατός και στους πολέμους αήττητος. Όταν εμείς τον αγώνα δεν τον κάνουμε για κάποιο συμφέρον, για κάποια σκοπιμότητα γνωρίζει ο «ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς». Τώρα κάτω από την σημαία του Τιμίου σταυρού και με Υπέρμαχο στρατηγό την Κυρία Θεοτόκο όλοι εσείς, η ευσεβής στρατεία, μοναχοί εντός και εκτός του αγιωνύμου όρους, ευσεβείς πρεσβύτεροι, Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες αφήστε την πολύ σκέψη και μπείτε στον αγώνα ως θεηγόροι οπλίτες. Όπως γράφει ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος: « Ο δισταγμός της καρδίας εισάγει στην ψυχή την δειλία, ενώ η πίστις μπορεί να ενισχύσει την ανδρεία ακόμη και με την εκκοπή των μελών. Όσον καιρό υπερισχύει σε σένα ο πόθος της σαρκός, δεν θα μπορέσεις να γίνεις θαρραλέος και απτόητος από τα πολλά εναντιώματα που παραμένουν κοντά σ’ αυτό που ποθείς». [Πριν η ψυχή μεθύσει από την πίστη στον Θεό και αναληφθεί την πνευματική της δύναμη, δεν μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια των αισθήσεων ούτε να καταπατήσει με δύναμη την ορατή ύλη που αποτελεί φραγμό στις εσωτερικές κινήσεις, ούτε να αναληφθεί το λογικό γέννημα του αυτεξουσίου. Καρπός αυτών των δύο είναι η λύτρωσις. Χωρίς την πρώτη (την μέθη με την προς τον Θεό πίστη) δεν υπάρχει ούτε η δεύτερη (η θεραπεία των αισθήσεων), και όπου ορθοποδεί η δεύτερη, εκεί η τρίτη δένεται σαν με χαλινάρι ( η εκ της δουλείας των παθών απαλλαγή). Όταν η χάρις αυξηθεί στον άνθρωπο, τότε μέσα στον πόθο της δικαιοσύνης ο φόβος του θανάτου του γίνεται ευκαταφρόνητος, και ευρίσκει πολλές αιτίες στην ψυχή του, περί του ότι πρέπει να υποφέρει θλίψεις για τον φόβο του Θεού. Όσα φαίνονται να βλάπτουν το σώμα, που εισβάλλουν ξαφνικά στην φύση και ακολούθως προκαλούν παθήματα, εμπρός στα μάτια του θεωρούνται μηδαμινά σε σύγκριση προς τα μελλοντικά αγαθά που ελπίζονται από τώρα. Δεν είναι δυνατό, χωρίς την παραχώρηση των πειρασμών, να γνωρίσουμε την αλήθεια].
13 «διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι». Δια τούτο πάρετε επάνω σας όλα τα όπλα, που δίνει ο Θεός, δια να ημπορέσετε να αντισταθήτε κατά την ημέραν των πονηρών πειρασμών και κινδύνων, και αφού εκτελέσετε με κάθε ακρίβειαν όλα τα καθήκοντά σας και νικήσετε, να σταθήτε σταθερά εις την θέσιν σας.
14 «στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης», Σταθήτε, λοιπόν, ακλόνητοι στον αγώνα αυτόν, αφού ζωσθήτε την αλήθειαν, ωσάν την ζώνην που σφίγγουν εις την μέσην των οι πολεμισταί, δια να είναι ευκίνητοι, και ενδυθήτε σαν άλλον θώρακα την δικαιοσύνην, δια να είσθε απρόσβλητοι από τα βέλη της αδικίας και της ιδιοτελείας.
15 «καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης», Και όπως οι πολεμισταί φορούν εις τα πόδια των υποδήματα, δια να τρέχουν με ασφάλειαν και ευκολίαν, και σεις φορέσατε την ετοιμασίαν, που απαιτεί το Ευαγγέλιον της ειρήνης, δια να κινήσθε με άνεσιν και δραστηριότητα.
16 «ἐν πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι»·Μαζή δε με όλα αυτά πάρετε επάνω σας και κρατείτε σταθεράν σαν άλλην ασπίδα την πίστιν, με την οποίαν θα ημπορέσετε να εξουδετερώσετε και σβήσετε όλους τους φλογοβόλους πειρασμούς του πονηρού, που ομοιάζουν με πύρινα βέλη
17 «καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ῥῆμα Θεοῦ», Και δεχθήτε σαν άλλην περικεφαλαίαν την πεποίθησιν της σωτηρίας (δια να ασφαλίζετε και προφυλάσσετε έτσι τον νουν σας από λογισμούς αμφιβολίας). Παρετε και την μάχαιραν του Αγίου Πνεύματος, η οποία είναι ο άδολος και φωτεινός λόγος του Θεού.
Οι εκ των λαϊκών ζωστείτε τα πνευματικά άρματα· «ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου»· Ενδυθήτε όλα τα όπλα του Θεού, δια να ημπορήτε να αντισταθήτε εις τας δολίας και πονηράς μεθόδους και παγίδας του διαβόλου και αντιπαραταχθείτε στο στράτευμα της παναίρεσης. «ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις». Διότι ο αγών, που έχομεν αναλάβει, δεν είναι αγών προς ανθρώπους με αίμα και σάρκα, αλλά προς τας πονηράς αρχάς και εξουσίας, προς τα πλήθη των πονηρών πνευμάτων, προς τους καταχθονίους κοσμοκράτορας, που κυριαρχούν επί ανθρώπων ευρισκομένων στο βαθύ σκότος του αμαρτωλού τούτου αιώνος. Ο αγών μας διεξάγεται εναντίον των πνευματικών αυτών πονηρών όντων και γίνεται χάριν της κληρονομίας της βασιλείας των ουρανών. Ίσως μου πείτε άλλη περίπτωση είναι αυτό. Δεν είναι άλλη, πάντοτε τις αιρέσεις ο αντίδικος διάβολος τις σπέρνει μέσα στην Εκκλησία αφού πρώτα κάνει αερόστατο τα μυαλά ορισμένων εκκλησιαστικών ηγετών.
Να μην αφήσουν να ησυχάσει ποτέ η Εκκλησία! Αντί να ασχοληθούμε κυρίως με τα πνευματικά μας με τις κακοδοξίες που διαδίδουν μέσα στην Εκκλησία αντιπαλαίουμε! Θέλησαν να μας ρίξουν στην περιπέτεια, λοιπόν εντάξει! Τώρα θα δοκιμάσουν και το πως παλεύουμε. Δεν το θελήσαμε. Το προκάλεσαν! Εμάς θα μας βοηθήσει ο Κύριος να δούμε ποιος θα γνωρίζει εσάς έπειτα από μερικά χρόνια όταν η επίσημη τότε Εκκλησία θα σας έχει καταδικασμένους για αιρετικούς όπως έγινε πολλές φορές στην ροή της εκκλησιαστικής ιστορίας. Μόνο ως κακόδοξοι αιρετικοί θα είστε γνωστοί καθώς ο Διόσκορος, ο Σεβήρος, ο Άρειος και ο πατριάρχης Νεστόριος. Λοιπόν αδελφοί «11Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός»13 (Ρωμ.13,11-13).
Σας καλεί ο Ίδιος ο αγωνοθέτης Κύριος μας Ιησούς Χριστός για τον οποίο γράφει Ιωάννης ο Θεολόγος «καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων τόξον· καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος, καὶ ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ» (αποκ. 6,2).Και είδα, και ιδού ίππος λευκός, και αυτός που κάθεται πάνω του να έχει τόξο και του δόθηκε στέφανος και εξήλθε νικώντας και για να νικήσει.
Θέλετε να μάθετε πως ο Δεσπότης μας Χριστός αρέσκεται να μας βλέπει στον αγώνα θυμηθείτε το σχετικό με τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή όραμα: «Λοιπὸν μίαν νύκτα, καθὼς ηὐχόμην, ἦλθον πάλιν εἰς θεωρίαν καὶ ἡρπάγη ὁ νοῦς μου εἰς ἕνα κάμπον· καὶ ἦσαν κατὰ τάξιν -κατὰ σειρὰν- μοναχοὶ συνταγμένοι πρὸς μάχην. Καὶ ἕνας στρατηγὸς ἦλθε πλησίον μου καὶ μοῦ λέγει: Θέλεις, μοῦ λέγει, νὰ εἰσέλθης νὰ πολεμήσης εἰς τὴν πρώτην γραμμήν; Καὶ ἐγὼ τοῦ ἀπάντησα ὅτι σφόδρα ἐπιθυμῶ νὰ μονομαχήσω μὲ τοὺς ἀντίκρυ αἰθίοπας, ὅπου ἦσαν κατέναντι ὠρυόμενοι καὶ πῦρ πνέοντες ὡσὰν ἄγριοι σκύλοι, ὁποὺ μόνον ἡ θεωρία τους σοῦ ἐπροξένει τὸν φόβον. Ἀλλ᾿ εἰς ἐμένα δὲν ἦταν φόβος· διότι εἶχον τόσην μανίαν, ὅπου μὲ τὰ δόντια μου νὰ τοὺς σχίσω. Εἶναι δὲ ἀληθὲς ὅτι καὶ ὡς κοσμικὸς ἤμουν τοιαύτης ἀνδρείας ψυχῆς. Τότε λοιπὸν μὲ χωρίζει ὁ στρατηγὸς ἀπὸ τὰς γραμμάς, ὅπου ἦταν ἡ πληθὺς τῶν πατέρων. Καὶ ἀφοῦ διήλθομεν τρεῖς ἢ τέσσαρας γραμμὰς συνταγματικῶς μὲ ἔφερεν εἰς τὴν πρώτην γραμμήν, ὅπου ἦσαν ἕνας ἢ δυὸ ἀκόμη κατὰ πρόσωπον τῶν ἀγρίων δαιμόνων. Αὐτοὶ ἦσαν ἕτοιμοι νὰ ὁρμήσουν καὶ ἐγὼ ἔπνεον πῦρ καὶ μανίαν κατεναντίον τους. Καὶ μὲ ἄφησε ἐκεῖ ἀφοῦ εἶπε: Ὅποιος ἐπιθυμεῖ νὰ πολεμήση ἀνδρείως μὲ αὐτούς, ἐγὼ δὲν τὸν ἐμποδίζω, ἀλλὰ βοηθῶ».
Ὦ θεία παρεμβολή, θεηγόροι ὁπλῖται, παρατάξεως Κυρίου, δοῦλοι γνησιώτατοι Χριστοῦ, πεποιθότες ἐπὶ Κύριον για να μην δειλιάσουμε ας συλλογισθούμε αυτό που λέγει ο άγιος Νικόδημος Ο Αγιορείτης (αποσπασματικά το αναφέρω): «…το πρώτο πράγµα που πρέπει να σκεφθείς είναι αυτό: το να νοµίσεις ότι βλέπεις τον εαυτό σου κλεισμένο µέσα σε ένα τόπο και στάδιο… Και από µεν το δεξιό µέρος του σταδίου, πίστεψε πως βλέπεις τον νικηφόρο σου Αρχιστράτηγο, τον Κύριο µας Ιησού Χριστό µε την Παναγία του Μητέρα και µε πολλά τάγµατα Αγγέλων και Αγίων και µάλιστα τον Αρχάγγελο Μιχαήλ· και από την αριστερή πλευρά, ότι βλέπεις τον υπόγειο διάβολο µε τους δικούς του δαίµονες …φαντάσου και πως ακούς µία φωνή, σαν από τον φύλακά σου Άγγελό, να σου λέει τα εξής:
– Εσύ σήµερα θα πολεµήσεις εναντίον αυτού του πάθους και των άλλων σου εχθρών· η καρδιά σου ας µη δειλιάσει πλήρως και αποφύγεις τον πόλεµον για τον φόβο ή άλλο περιορισµό µε κανένα τρόπο· διότι ο Κύριος µας και Αρχιστράτηγός µας Ιησούς στέκεται εδώ περιτριγυρισµένος µαζί µε όλους τους χιλιάρχους και εκατοντάρχους του, δηλαδή µε όλα του τα δοξασµένα τάγµατα, για να πολεµήσει όλους τους εχθρούς σου και να µη τους αφήσει να σε καταπισέσουν ή να σε νικήσουν «Ο Κύριος θα πολεµήσει για σας» (Εξοδ. 14,14).
Οπότε, στάσου σταθερός, βίασε τον εαυτό σου, υπόµεινε τον πόνο που θα θέλεις να αισθανθείς κάποια φορά, φώναζε πολλές φορές από τα σπλάγχνα της καρδιάς σου· «µη µε παραδώσεις στη βουλιµία των εχθρών µου» (Ψαλµ. 26,18). Φώναζε τον Κύριό σου και την Παρθένο και όλους τους Αγίους και τις Αγίες· και θα νικήσεις οπωσδήποτε· γιατί λέει· «Σας γράφω νέοι µου για να σας βεβαιώσω ότι έχετε νικήσει τον πονηρό» (Ιωάν. α’ 2,13).
Και αν εσύ είσαι αδύνατος και κακοµαθηµένος, ενώ οι εχθροί σου είναι δυνατοί και πολλοί, πολύ περισσότερες είναι οι βοήθειες εκείνου που σε έπλασε και σε λύτρωσε και ασύγκριτα δυνατώτερος είναι ο Θεός στον πόλεµον αυτόν, όπως γράφτηκε· «Ο Κύριός σου είναι κραταιός και δυνατός στον πόλεµο» (Ψαλµ. 23,8).
Και περισσότερο πόθο έχει Αυτός για να σε σώσει, παρά αυτόν που έχει ο εχθρός για να σε καταστρέψει. Γι’ αυτό πολέµα και µη βαρεθείς ποτέ σου τον κόπο. Γιατί από τον κόπο και από την βία και την δοκιµασία, που αισθάνεσαι για την συνήθεια που έδειξες στο κακό, γεννάται η νίκη και ο µεγάλος θησαυρός, µε τον οποίο αγοράζεται η βασιλεία των ουρανών και ενώνεται η ψυχή για πάντα µε το Θεό.
Λοιπόν άρχισε στο όνοµα του Θεού να πολεµάς µε τα οχήµατα της απιστίας στον εαυτό σου και της ελπίδας και του θάρρους στο Θεό σου, µε την προσευχή και µε την εκγύµνασι· µάλιστα δε µε το όχηµα της καρδιακής και νοερής προσευχής, το οποίο είναι το· Κύριε, Ιησού Χριστέ, όνοµα τόσο φοβερό, που σαν µαχαίρι µε δύο στόµατα στρέφεται µέσα στη καρδιά, µασάει και κατακόβει τους δαίµονες …· γι’ αυτό σχετικά είπε ο Ιωάννης της Κλίµακας. «Ιησού ονόµατι, µάστιζε πολεµίους»…
Να κάνης πράγµατα που αρέσουν στο Θεό σου, ο οποίος, µε όλη την θριαµβεύουσα στον ουρανό Εκκλησία στέκεται αόρατα και βλέπει τον πόλεµό σου· για τον οποίο πόλεµο, δεν πρέπει να λυπάσαι σκεπτόµενος, ότι αφενός µεν είναι η υποχρέωσις που έχουµε όλοι µας να δουλεύουµε και να αρέσουµε στο Θεό και αφετέρου η ανάγκη που έχουµε να πολεµάµε, καθώς σου είπα από πριν. Γιατί, αν εγκαταλείψουµε αυτόν τον πόλεµο, οπωσδήποτε θα θανατωθούµε. Έπειτα, και αν φύγεις προς στιγµή από τον κατά Θεόν αυτό πόλεµο σαν αποστάτης και παραδοθείς στο κόσµο …πιθανόν να σε έχουν περικυκλώσει. Και τόσο να σε συντρίψουν, που εσύ µη µπορώντας, ποιό πρώτα να πολεµήσεις, θα παραδοθείς σε αιώνιο θάνατο.
Γι’ αυτό, µη γίνεις τόσο ανόητος, αγαπητέ, που να θέλεις να πολεµάς τότε σε µία ώρα ασύµφορη αλλά σαν φρόνιµος, υπόµεινε τώρα την κούραση του πολέµου, για να νικήσεις, να στεφανωθείς και να ενωθείς µε τον Θεό και εδώ και εκεί στη βασιλεία του την ουράνια.
«Θυµήσου τον δηµουργό σου τις µέρες της νεότητός σου, πριν έλθουν οι µέρες οι κακές και φθάσουν τα χρόνια εκείνα που δεν θα έχεις δύναµη» (Εκκλ. 12,1).
Ας θυμηθούμε και ας αναλογισθούμε ότι στον αγώνα εναντίον της αίρεσης των οικουμενιστών θα έχουμε και την Κυρία Θεοτόκο που είναι των Ορθοδόξων το κράτος, ένα και μόνο περιστατικό από το έπος του 1940 θα μας μεταγγίσει θάρρος. Πρόκειται για το Γράμμα από τη Μόροβα… Έχει σημασία να συνειδητοποιήσουμε ότι θα τους πάρουμε φαλλάγγι. Ο Τάσος Ρηγοπούλας, στρατευμένος στήν Αλβανία το 1940, έστειλε από το μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον αδελφό του. «Αδελφέ μου Νίκο. Σου γράφω από μια αετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Ή φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. Σκοπός μου όμως δεν είναι να σου περιγράψω τα θέλγητρα μιας χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω αυτό πού έζησα, πού το είδα με τα μάτια μου καί πού φοβάμαι μήπως, ακούγοντας το από άλλους, δεν το πιστέψεις.
Λίγες στιγμές πρίν ορμήσουμε για τα οχυρά της Μόροβας, είδαμε σε απόσταση καμιά δεκαριά μέτρων μια ψηλή μαυροφόρα να στέκει ακίνητη.
– Τις ει; Μιλιά…
Ό σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε: -Τις ει;
Τότε, σαν να μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ!
Εκείνη όρμησε εμπρός σαν να είχε φτερά αετού. Εμείς από πίσω της. Συνεχώς την αισθανόμασταν να μας μεταγγίζει αντρειοσύνη. Ολόκληρη εβδομάδα παλέψαμε σκληρά, νια να καταλάβουμε τα οχυρά ΊΒάν-Μόροβας.
Υπογραμμίζω πώς ή επίθεση μας πέτυχε τους Ιταλούς στην αλλαγή των μονάδων τους. Τα παλιά τμήματα είχαν τραβηχτεί πίσω καί τα καινούργια… κοιμόνταν! Το τί έπαθαν δεν περιγράφεται. Εκείνη ορμούσε πάντα μπροστά. Κι όταν πια νικητές ροβολούσαμε προς την ανυπεράσπιστη Κορυτσά, τότε ή Υπέρμαχος έγινε ατμός, νέφος απαλό καί χάθηκε».
Ας προσευχηθούμε την ώρα αυτή όλοι μαζί όσοι θέλουμε να μπούμε στην πρώτη γραμμή της παρατάξεως του Κυρίου διότι όπου είναι δύο ή τρεις συναγμένοι στο δικό μου όνομα, εκεί είμαι, στο μέσο αυτών «οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν». Αν και μας χωρίζει η απόσταση το Πνεύμα το Άγιο ενώνει τις ψυχές μας στον κοινό αγώνα υπέρ της Ευσεβείας!«Κύριε ὁ Θεός μου, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα· σῶσόν με ἐκ πάντων τῶν διωκόντων με καὶ ῥῦσαί με, 3 μήποτε ἁρπάσῃ ὡς λέων τὴν ψυχήν μου, μὴ ὄντος λυτρουμένου μηδὲ σῴζοντος. 4 Κύριε ὁ Θεός μου, εἰ ἐποίησα τοῦτο, εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν χερσί μου, 5 εἰ ἀνταπέδωκα τοῖς ἀνταποδιδοῦσί μοι κακά, ἀποπέσοιμι ἄρα ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν μου κενός· 6 καταδιώξαι ἄρα ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου καὶ καταλάβοι καὶ καταπατήσαι εἰς γῆν τὴν ζωήν μου καὶ τὴν δόξαν μου εἰς χοῦν κατασκηνώσαι. (διάψαλμα). 7 ἀνάστηθι, Κύριε, ἐν ὀργῇ σου, ὑψώθητι ἐν τοῖς πέρασι τῶν ἐχθρῶν σου. ἐξεγέρθητι, Κύριε ὁ Θεός μου, ἐν προστάγματι, ᾧ ἐνετείλω, 8 καὶ συναγωγὴ λαῶν κυκλώσει σε, καὶ ὑπὲρ ταύτης εἰς ὕψος ἐπίστρεψον. 9 Κύριος κρινεῖ λαούς. κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν ἀκακίαν μου ἐπ᾿ ἐμοί. 10 συντελεσθήτω δὴ πονηρία ἁμαρτωλῶν καὶ κατευθυνεῖς δίκαιον, ἐτάζων καρδίας καὶ νεφροὺς ὁ Θεός. 11 δικαία ἡ βοήθειά μου παρὰ τοῦ Θεοῦ τοῦ σῴζοντος τοὺς εὐθεῖς τῇ καρδίᾳ». 12
Μην αφήνεται μόνους τους αγιορείτες, τους αγωνιστές ιερείς και επισκόπους, συσπειρωθείτε κοντά τους. Απομονώσατε όλους τους οικουμενιστές και όσους δεν μιλούν στο ποίμνιό τους ώστε να δημιουργηθεί θέμα που θα φτάσει οπωσδήποτε στη Σύνοδο της Ιεραρχίας. Να παρακαλήτε δε με κάθε προσευχήν και δέησιν τον Κυριον να σας βοηθήση, δια να αξιοποιήσετε τον πνευματικόν αυτόν οπλισμόν, προσευχόμενοι εις κάθε καιρόν με τον φωτισμόν του Αγίου Πνεύματος. Να επιμένετε δε πολύ εις αυτό τούτο το έργον της προσευχής. Να είσθε άγρυπνοι με κάθε εγκαρτέρησιν και με δέησιν δι’ όλους γενικώς τους Χριστιανούς. «διὰ πάσης προσευχῆς καὶ δεήσεως, προσευχόμενοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν Πνεύματι, καὶ εἰς αὐτὸ τοῦτο ἀγρυπνοῦντες ἐν πάσῃ προσκαρτερήσει καὶ δεήσει περὶ πάντων τῶν ἁγίων». Καλόν αγώνα!
«ὁ νικῶν, ἔσται αὐτῷ ταῦτα, καὶ ἔσομαι αὐτῷ Θεὸς καὶ αὐτὸς ἔσται μοι υἱός. τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος». ἐκεῖνος ποὺ νικᾶ καὶ ἐγὼ θὰ τοῦ εἶμαι Θεὸς καὶ αὐτὸς θὰ μοῦ εἶναι υἱός. Ἀλλ’ οἱ δειλοί, οἱ ἄπιστοι καὶ οἱ βδελυροί, οἱ φονηάδες, οἱ πόρνοι, οἱ μάγοι, οἱ εἰδωλολάτραι καὶ ὅλοι οἱ ψεῦτες θὰ ἔχουν τὴν θέσιν τους εἰς τὴν λίμνην ποὺ καίεται μὲ φωτιὰ καὶ θειάφι. Αὐτὸς εἶναι ὁ δεύτερος θάνατος».(Αποκ. 21,7-8)
Δείτε και:
-Η αλφαβηταλφάβητος ομολογίας ορθοδόξου πίστεως κατά του οικουμενισμού προς τους οικουμενιστές και τους ομόφρονες ή σιωπώντες επισκόπους- ιερείς- μοναχούς και λαϊκούς[Β΄]& [ Γ΄]

http://aktines.blogspot.gr/2016/08/blog-post_967.html

-Η αλφαβηταλφάβητος ομολογίας ορθοδόξου πίστεως κατά του οικουμενισμού προς τους οικουμενιστές και τους ομόφρονες ή σιωπώντες επισκόπους- ιερείς- μοναχούς και λαϊκούς

http://aktines.blogspot.gr/2016/08/blog-post_438.html