Η απόλυτη κατάντια! Ελλαδίτες Μητροπολίτες «νομιμοποιούν» τους σχισματικούς της Ουκρανίας!

Να κινηθή τάχιστα η εκκλησιαστική δικαιοσύνη

του Λυκούργου Νάνη

Αυτός είναι ο σεβασμός τους στην ιεροκανονική τάξη.
Συγκοινωνούν με αυτούς που κατέλυσαν κάθε έννοια εκκλησιαστικής τάξεως και ιεροκανονικής ακριβείας. Με καθηρημένους, σχισματικούς και αυτοχειροτόνητους.
Να κινηθή τάχιστα η εκκλησιαστική δικαιοσύνη εναντίον τους.
Να λογοδοτήσουν το συντομότερο δυνατό. Κατά τη χειροτονία τους έδωσαν φρικτό όρκο επί τη βάσει του οποίου θα τηρούν απαρασαλεύτως τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες. Και αυτοί είναι έτοιμοι να υπακούσουν στα αντικανονικά φιρμάνια του Βαρθολομαίου και να προσαρμόσουν τη συμπεριφορά τους στις επιταγές του υπερτλαντικού παράγοντα.
Τεράστια η ευθύνη εν προκειμένω του Ναυπάκτου Ιεροθέου και του Δημητριάδος Ιγνατίου καθώς και κάποιων ιερών μονών του Αγίου Όρους και ενίων ιεραποστολικών αδελφοτήτων που τάχθηκαν με το μέρους του «πάπα της Ανατολής».
Το αυτό ισχύει και για κάποια έγκριτα, κατά τα άλλα, ιστολόγια.

Ο ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΑΝΕΠΗΡΕΑΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΒΟΥΡΚΟ

Ο Λαρίσης Θεολόγος προπέμπει τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο

     Πριν λίγο καιρό δημοσίευμα περιοδικού μας μετέφερε στα χρόνια της επταετούς δικτατορίας αλλά και στη μετέπειτα περίοδο που συνεχίζονταν με «δημοκρατικό» ένδυμα.

     Στην αναμπουμπούλα εκείνη – όπως πάντα – άλλοι «φτιάχτηκαν» κι άλλοι χαλάστηκαν.     

     Τραγικές φυσιογνωμίες, σαν ύαινες, που ακολουθούν τα μεγάλα σαρκοφάγα για να τραφούν με τ’ αποφάγια τους, εκμεταλλεύθηκαν τις ανώμαλες καταστάσεις.

   Τότε, πλησιάζοντας το τέλος της «επταετίας», διαπράχθηκε και το έγκλημα της εκθρόνισης των γνωστών δώδεκα Αρχιερέων, χωρίς καμμία νόμιμη και δημοκρατική διαδικασία, μάλλον δε και χωρίς τα στοιχειώδη μιας δίκης.

   Μεταξύ των πενομένων αρχιερέων ήταν και ο μακαριστός Θεολόγος (Μ/της Λάρισας το 1967-96), του οποίου η ζωή υπήρξε μέχρι την τελευτή του πνοή πρότυπο διακόνου Ιησού Χριστού.

     Ταπεινός, άκακος, ακτήμονας, φλεγόμενος από αγάπη για το Χριστό διήλθε τα χρόνια της εξορίας με υπομονή και τους θανάσιμους εναγκαλισμούς των συνεπισκόπων του (μέχρι και σήμερα) με Ιώβιο καρτερικότητα.

      Σ’ αυτή την αγία μορφή αναφέρεται ο αρθρογράφος αλλά και στην αδελφή ψυχή του μακαριστού και αείμνηστου αρχ/τη π. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου, του οποίου η προσφορά (φανερή και αφανής) στην Εκκλησία υπήρξε άξια θαυμασμού και παντός επαίνου ώστε να του ταιριάζει το: «Επιφάνιον επαινών αρετήν επαινώμεν».

     Αλλ’ επειδή τα δικά μας γραφόμενα ίσως να μην είναι αρκετά προκειμένου να περιγράψουν τέτοια πρόσωπα και καταστάσεις ας διαβάσουμε προσεκτικά τα παρακάτω.

      Λίγο μετά την κοίμηση του π. Επιφανίου, ένα από τα στενά πνευματικά του τέκνα, μου έκανε γνωστό ότι ο ίδιος δύο-τρεις φορές μετέβη στην κατοικία του αειμνήστου Σεβασμιωτάτου κυρού Θεολόγου και λαμβάνοντας όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, έριξε κάτω από την πόρτα του φάκελο με χρήματα χωρίς στοιχεία αποστολέα, που του είχε δώσει ο π. Επιφάνιος λέγοντάς του χαρακτηριστικά ότι την ενέργεια αυτή τη γνωρίζουν μόνο ο Θεός, ο π. Επιφάνιος καθώς και ο κομιστής του φακέλου. 

  Πόσες φορές ακόμη θα είχε επαναλάβει ο π. Επιφάνιος την ανώνυμη αποστολή φακέλων με χρήματα στον ίδιο Ιεράρχη ή σε άλλους από τους υπολοίπους ένδεκα που σήκωναν με αξιοπρέπεια το Σταυρό τους; Δεν έχω καμία πληροφόρηση. Μόνο ο Θεός γνωρίζει. Και τώρα κοινοποιώ στην αγάπη σας κάτι ιδιαιτέρως θαυμαστό που συνδέεται άμεσα με τα παραπάνω.

    Ο π. Επιφάνιος, όπως γνωρίζετε, εκοιμήθη την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 1989 και ώρα 4:26 το απόγευμα. Την ώρα εκείνη βρισκόμασταν κοντά του τέσσερα - πέντε άτομα. Στις 4:28, δηλαδή δύο μόλις λεπτά μετά το «φτερούγισμα» της ψυχής του κι ενώ το σώμα του ήταν ακόμα «ζεστό», χτύπησε το κουδούνι της κατοικίας του π. Επιφανίου. Οδήγησα τα βήματά μου με δυσκολία μέχρι την πόρτα και ανοίγοντάς την αντίκρυσα με έκπληξη το Σεβασμιώτατο κυρό Θεολόγο. Φίλησα με σεβάσμιο το χέρι του και με ρώτησε: «Πώς είναι η υγεία του π. Επιφανίου;». Προσπαθώντας να συγκρατήσω τα δάκρυά μου και κυριολεκτικά ψελλίζοντας, του ανακοίνωσα ότι πριν λίγο εκοιμήθη. Προχώρησε προς το δωμάτιό του, ασπάστηκε με σεβασμό το σκήνος του, μας ζήτησε ένα πετραχήλι και γονατιστοί τόσον ο ίδιος όσο κι οι παρευρισκόμενοι, ζήσαμε ένα εξόχως συγκινητικό Τρισάγιο που τέλεσε ο Σεβασμιώτατος.

     Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, δεν έχουμε το δικαίωμα ως κατά σάρκα οικογένεια του π. Επιφανίου να πιστεύουμε ακράδαντα ότι ο Κύριος μας οδήγησε τα βήματα του αειμνήστου Αγίου Λαρίσης στην οικία του π. Επιφανίου για να είναι ο πρώτος κληρικός και μάλιστα Ιεράρχης που τέλεσε Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του;

ΜΝΗΜΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ +31 Ιουλίου 1996

Ένας πολύεδρος αδάμας ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής.

 Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαϊκής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής. 

Ο Θεολόγος ΕΝΩΝΕ!!!.

Αποτελεί η περίπτωσή του το ιδεώδες πρότυπο του ΑΚΑΤΑΛΥΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΜΕΝΟΣ!!!!.

του Λυκούργου Νάνη  ιατρού.

ΜΝΗΜΗ ΛΑΡΙΣΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

  Σαν σήμερα, στις 31 Ιουλίου 1996, μετέστη εκ των λυπηροτέρων επί τα θυμηδέστερα ο αείμνηστος μητροπολίτης Λαρίσης κυρός Θεολόγος Πασχαλίδης. Ένας πολύεδρος αδάμας ορθοδόξου εκκλησιαστικού ήθους και αρετής. Ενσάρκωνε στο πρόσωπό του το πρότυπο του ιδεώδους ευαγγελικού ποιμένος που έθεσε την αγία ψυχή του υπέρ των λογικών προβάτων της Λαρισαικής ποίμνης κυρίως αλλά όχι μόνο αυτής.

Γι αυτόν ακριβώς το λόγο και αγαπήθηκε με πάθος απ τον πιστό λαό που ΣΥΣΣΩΜΟΣ αντέδρασε όταν η επισκοπική μισαδελφία και εμπάθεια τον στέρησε ετσιθελικά και παρά πάσαν έννοιαν ηθικής και δικαίου απ το ποίμνιό του.

    Ο αοίδιμος επίσκοπος ευτύχησε να ποδηγετηθεί πνευματικά απ το σέμνωμα της Ελλαδικής Εκκλησίας, θεμελιωτή της αναγέννησης του μοναχισμού των Μετεώρων, κρατούμενο του Νταχάου,αγωνιστή της Εθνικής Αντιστάσεως και του κυπριακού εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, οραματιστή μιας Εκκλησίας που θα εμπνέει με την πνευματικότητα που εκπέμπουν οι ταγοί της μακαριστό μητροπολίτη Τρίκκης και Σταγών κυρό Διονύσιο Χαραλάμπους.

Δυο λόγια προς τους γονείς για την βάπτιση του παιδιού τους

Με μεγάλη χαρά προετοιμάζεσθε για τη βάπτιση τού παι­διού σας. Όλα σχεδόν τα έχετε προβλέ­ψει: ποιος θα είναι ο ανάδοχος, τι όνομα θα δώσετε, ποιους θα καλέσετε στηβάπτιση, από που θα αγορασθούν τα βαπτι­στικά, που θα δώσετε δεξίωση.

Θέλετε η βάπτιση τού παιδιού σας να είναι εφάμιλλη της κοινωνικής σας θέ­σης!Δεν γνωρίζω όμως αν έχετε καθόλου σκεφθεί τη βάπτιση τού παιδιού σας όχι σαν ένα κοσμικό και κοινωνικό γεγονός, αλλά σαν Μυστήριο της άγιας Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας. Σε παλαιότερα χρόνια αυτά όλα θεωρούνταν αυτονόητα, σήμερα ατυχώς, δεν είναι τόσο αυτονόητα.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ Π. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ: Η αντίστροφη κλίμακα του Ιωάννου του Σιναΐτου (1)

Οι πολέμιοι της Ορθοδοξίας και οι «ορθόδοξοι» υποτακτικοί τους, δεν διακατέχονται από πίστη στον Ένα και μοναδικό Θεό, αλλά υποταγμένοι στην ιδιοτέλειά τους πιστεύουν στον εαυτό τους που έχει καταντήσει ένας μικρός Πάπας.

Η Κλίμαξ του Ιωάννη του Σιναϊτη, ίσως είναι το σημαντικότερο ιερό βιβλίο μετά την Αγία Γραφή.

Παλαιά οι Πατέρες και οι Όσιοι της Εκκλησίας την τηρούσαν μέχρι κεραίας.

Πλέον οι Πατριοί και οι Ανόσιοι, την προσβάλλουν και τη λοιδορούν με τα πεπραγμένα και τα λεγόμενά τους.

Δηλαδή το εκκοσμικευμένο κομμάτι της εκκλησίας, οι κληρικοί και λαϊκοί ακαδημαϊκοί και πολιτευτές, Οικουμενιστές, φιλο-μασόνοι και οι «ησυχαστές», αυτοί που προτρέπουν να κάνουμε «ησυχία» και να μη μιλάμε ενάντια στον Οικουμενισμό και την αίρεση κάνοντας «υπακοή». Αλλά και οι δήθεν αγωνιστές της πίστεως που την ομολογία  την βλέπουν ως όχημα αυτοπροβολής  και πολλές φορές προσχωρούν σε σχισματικούς.

Ιεράρχες που ραντίζουν αντί να βαπτίζουν, που συνεύχονται ή χειροφιλούν καρδιναλίους, που συμμετέχουν σε ισλαμικές προσευχές, που συλλειτουργούν με αυτοχειροτονημένους σχισματικούς δίνοντας αυτο-άφεση αμαρτιών, με τη δικαιολογία της ιδιωτικής επίσκεψης (σάμπως το ιερατικό αξίωμα εκλείπει όταν ιδιωτεύεις κι επιτρέπεται κάθε ανίερη ενέργεια ακόμα και το συλλείτουργο με σχισματικούς), που σχετίζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με μασονικές στοές, που μνημονεύουν Αγίους χωρίς να τους μιμούνται, που κηρύττουν την μη άμωμο σύλληψη του Κυρίου, που ακυρώνουν τη Θεοπνευστία του Ευαγγελίου.

«Κυρίαρχος ο φόβος», τών «μή φοβουμένων τόν Κύριον»

Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ, ΠΡΟΦΑΣΕΙ, ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΕΛΗ ΦΙΕΣΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ, ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓ. ΘΕΟΛΟΓΟ

Ουδόλως σώζουν οι δημόσιες 

προπαγάνδες εντύπων τούς ενόχους.

Οι διώκτες του Θεολόγου Φωνάζουν: Θαύμα-θαύμα! Είδαμε πώς αφίχθη η «Ειρήνη» στή Λάρισα

Προπαγανδιστικό δημοσίευμα γιά τό αναγκασιτκό μνημόσυνο τού αγίου Θεολόγου

Η εφημερίδα «Ελευθερία» τής Λαρίσης δημοσιοποιεί τήν αυθαίρετο καί ψευδή απόψι ότι, δήθεν, ο Δεσπότης, έφερε τήν εκκλησιαστική «ειρήνη» στή Λάρισα. Εφ’ όσον, αναλαμβάνει τήν πρωτοβουλία νά τελέση τό μνημόσυνο εκείνου τού ... Θεολόγου.

Αλλά τά πράγματα μάλλον είναι εντελώς διαφορετικά. Αφού, μέ πρόφασι τόν έκτακτο θάνατο ετέρου Επισκόπου, απέδρασε αμέσως από τήν Λάρισα, καί δέν παρέστη στά μνημόσυνα τού αγίου Θεολόγου. Αυτό τό οποίο, ο ίδιος είχε οργανώσει ως μία υποχρεωτική «Φιέστα Ειρηνιστού».  Γιά τήν τελετή, «επεστρατεύθησαν» αναγκαστικώς, νά προσέλθουν σύσσωμα τα Μοναστήρια, αγαθοί Κληρικοί, σεμνοί Μοναχοί καί σεπτοί Χριστιανοί. Αλλά τελικώς, ο φόβος τών απροόπτων, εξεδίωξε τόν πρωτοστάτη τού προπαγανδιστικής παραστάσεως επάνω στίς συνειδήσεις τών πιστών. Δέν παρέστη, αλλά απεμακρύνθη από τήν διακεκαυμένη ζώνη τροχάδην. Ανεκάλυψε μία πρωτοφανή καί αφελή δικαιολογία καί απεχώρησε ταχέως από τή ψυχική δοκιμασία.

Θεολόγε… πάλι έκανες το θαύμα σου

Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο του δικού μας Θεολόγου!!!

    Σάββατο, λίγο πριν το μεσημέρι, πριν κλείσουν οι πόρτες του μοναστηριού του Στομίου, δρασκέλισα το κατώφλι, κατευθύνθηκα στο μνήμα του Θεολόγου*. ­Άδεια η αυλή. Απίθωσα δυό κατιφέδες μπροστά στην φωτογραφία του και προσκύνησα. Έμεινα για κανα δυό λεπτά να τον κοιτάω… 

   Σκεφτόμουν πως την επόμενη στην γιορτή-μνημόσυνό του στην πόλη, θα ‘ναι αμπαρωμένη η πόρτα, θα ‘ναι μόνος του κατόπιν δεσποτικής διαταγής…

    Στην επέτειο της εις ουρανούς αναβάσεως της ψυχής του, που ο ουρανός τον υποδέχθηκε με εντυπωσιακά αστραπόβροντα**, φέτος δεν ξέρω,  αν θα σπάσει την σιγαλιά του δάσους το κελάηδημα κάποιου πουλιού…

   Θα ‘θελα να του πώ πολλά…αλλά σε λίγο οι δακρυϊκοί αδένες θόλωσαν την μορφή του και απ’ το αθώο χαμόγελό του, μου  φάνηκε να βάζει τον δείκτη στο στόμα του, εντολή να σωπάσω…Έφυγα βουρκωμένος, αλλά καθησυχασμένος. Ήταν δικό του θέμα….απόθεσα σ’ αυτόν το βάρος των σκέψεών μου…

   Από την άλλη, ο δεσπότης που αποφάσισε να τελέσει στην «εξορία» το διχαστικό μνημόσυνο, μακριά από  τον τόπο αναπαύσεώς του, πέρασε ένα δύσκολο βράδυ (Παρασκευή). Η άκρως άστοχη ανακοίνωση - πρόσκληση για το μνημόσυνο τον έλεγχε, αλλά δεν διόρθωσε. Καλούσε τους πιστούς να προσευχηθούν (αυτός θα ήταν απλώς τελετάρχης, δεν θα προσευχόταν;) για τον «Ποιμενάρχη τους…» Προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Σαν την αγία Πρόκλα, την γυναίκα του Πιλάτου  «Πολλά γαρ έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι’ αυτόν...»

  Κι όμως ο εγωϊσμός, το πείσμα δεν τον αφήνουν... Μπαστουνοκαβαλάρης, προχωρά, αν και καταλαβαίνει το λάθος… Προχωρά σαν τον Σαούλ πλησιάζοντας τα τείχη της Δαμασκού!!!

   Τότε ο «ήσυχος» ποιμενάρχης μας αγριεύει. Σηκώνει σαν τον αρχάγγελο την πύρινη ρομφαία και τον εμποδίζει «στώμεν καλώς».. Σαν την τύφλωση του Σαούλ….

   Αναγκάζεται να τον φρενάρει να τον αποτρέψει, με την κοίμηση προσφιλούς του προσώπου… Το κτύπημα δυνατό, συγκλονιστικό... Αναγκάζεται ο δεσπότης να προβεί σε διορθωτική κίνηση. Τηλεφωνεί στον ηγούμενο του Στομίου να προεξάρχει της Θείας Λειτουργίας και του μνημοσύνου ως εκπρόσωπός του!!!

   Εύχομαι αυτό το περιστατικό να είναι αφορμή να αλλάξει πορεία σαν τον Σαούλ….

   Στο άκουσμα της θαυμαστής  επέμβασης του Θεολόγου, αισθάνθηκα την παρουσία του. Σαν να με κτύπησε στον ώμο,  ελέγχοντάς με, «εις τι εδίστασας ολιγόπιστε;»

  Με «ταλαιπώρησε», σας εξομολογούμαι, εκείνο το βράδυ, τα δάκρυα δεν άφηναν τα βλέφαρά μου να κλείσουν…Ήρθε μετά από τόσα χρόνια να μας ταρακουνήσει, να μας ξυπνήσει με την επέμβασή του «ο ποιμενάρχης μας, ο δικός μας Θεολόγος»!!!

   Ήταν το καλύτερο μνημόσυνο για μένα. Κι αν ακούστηκαν λόγια  περί αγιότητάς του, είναι η πραγματικότητα,  αλλά τα προσπέρασα σαν περιττά, όταν τον αισθάνεσαι τόσο κοντά σου. Είναι σαν τα λόγια που λέγανε στην πορεία προς Εμμαούς και την φυσική παρουσία του Κυρίου.

   Ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις προσωπικές στιγμές, ένα σφίξιμο στραγγαλίζει τον λάρυγγά μου, δεν μπορώ να του πώ το «αιωνία η μνήμη».

   Οι κατιφέδες που άφησα στον τάφο θα μαράθηκαν, θα στέγνωσαν από την καλοκαιρινή κάψα, αλλά εσύ με την θαυμαστή επέμβασή σου αναβλάστησες την πίστη μας και την αγάπη μας στο πρόσωπό σου.

   Αισθάνομαι τόσο ευλογημένος που βρέθηκες στο δρόμο μου...!!!

                                                                                             Ασκληπιάδης

============

*  Ο  Μακαριστός Θεολόγος εξελέγη  Μητροπολίτης Λαρίσης το 1968 και ποίμανε την Μητρόπολη με πολύ ζήλο και αυταπάρνηση μέχρι το 1974.

 Μετά από πολλές, γνωστές σ’ όλους, οδυνηρές συνέπειες και με βεβαρυμένη υγεία, το βράδυ της 31^ης Ιουλίου 1996, στις 23΄10, σε ηλικία 78 ετών, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου  Θεολόγος, εκοιμήθη εν Κυρίω, στην μονάδα εντατικής θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου Λαρίσης.

**  Ο δημοτικός σύμβουλος κ. Χρήστος Ντόλας, δικηγόρος, σε έγγραφη εισηγησή του προς τον Δήμαρχο και τον πρόεδρο  του δημοτικού  Συμβουλίου αναφέρει: «Ο εκδημήσας εις Κύριον Θεολόγος, ήταν πράγματι ο Δεσπότης στις Καρδιές των πιστών, παρά τις όποιες σκόπιμες αμφισβητήσεις ορισμένων κύκλων της «επίσημης» Εκκλησίας.

   Τις στιγμές που παρέδιδε το πνεύμα του στον Ύψιστο, τον ουρανό αυλάκωσαν αστραπές και τη γαλήνη της νύχτας διέκοψαν βροντές. Δεν ξέρω αν ήταν τραγική σύμπτωση ή επανάληψη του φαινομένου του Γολγοθά. Σίγουρα όμως ήταν η επουράνια δικαίωση».   

=========================================================
Σχόλια: 29-7-2019
    Η  "παρουσία" του Θεολόγου στον Μητροπολιτικό ναό της

ΝΕΟ-ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΥΠΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ «ΦΙΡΜΑΝΙΑ»

Ἀνοικτός ὁ κύκλος εἰς τὸν Μυστικόν Δεῖπνον, ὅπως καὶ εἰς τὴν Πεντηκοστήν. Οὐδείς Ἀπόστολος εἰς τήν κεφαλήν τῆς Συνάξεως. Οὔτε ὁ Πέτρος οὔτε ὁ Παῦλος, ἀλλὰ ὁ Κύριος καί ὁ Παράκλητος.

Γράφει ὁ κ. Ὀδυσσεὺς Μακρυγιάννης

Δέν εἴμεθα ὑπέρ κανενός, ἀλλά ὑπέρ τῶν Θεοπνεύστων Ἱ. Κανόνων

Στό ἀπορητικό ἐρώτημα, πού τίθεται, μέ ποῖον συστοιχίζεται ὁ ὑπογράφων, ἐδῶ καί εἰς ἄλλα κείμενα, δίδεται σαφής ἀπάντησις μέ πλήρη κατηγορηματικότητα.
Δέν εἴμεθα οὔτε ὑπέρ οὔτε κατά κανενός προσώπου.
Εἴμεθα ὑπέρ τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί
ὑπέρ τῆς ἀκριβοῦς ἀμεθοδεύτου ἐφαρμογῆς των.
Εἴμεθα ἐναντίον τῆς νομικιζούσης καταδολιεύσεως τοῦ Ἱ. Πηδαλίου.
Ἐναντίον τῆς παραβάσεως καί παραβιάσεως τῆς Ἱερᾶς Τάξεως τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἐναντίον πάσης ὑπερφιάλου ἐγωϊστικῆς καί ὑπερηφάνου ἐξουσίας.
Πολεμοῦμε, ὄχι ὑπέρ ἤ κατά ἀνθρώπων, ἀλλά, μόνον γιά τίς ἰδέες τῆς Πίστεως, μελετῶντας τὴν σχέσι τῶν ἀθέσμων συμμαχιῶν πού συμπήγνυνται, πρός ἀντικανονική «Διανομή τῆς Ἐξουσίας».
Ἀντιβάλλουμε μέ σταθερότητα πρός τίς παραχαράξεις ἐκεῖνες πού, καταργοῦν τό Θεοΐδρυτο «Πολίτευμα τῆς Ὀρθοδοξίας». Πολίτευμα Ἱεροσυνοδικό, ἐλεύθερο, ἀληθινό καί πλῆρες ἀγάπης.

Η υπερφυσική γνώσις του Χριστού καί οι πιστοί (ΣΤ΄ Ματθαίου)

Οι πιστοί εν διωγμώ «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου… (Λουκ. 21,17

Ομιλια του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου… (Λουκ. 21,17)

   ΑΚΟΥΣΑΤΕ, ἀγαπητοί μου, αὐτὰ τὰ λόγια; Εἶνε προφητεία, ποὺ εἶπε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Ὅ,τι εἶπε ἐκεῖνος, ἔγινε, καὶ γίνεται, καὶ θὰ γίνεται μέχρι κεραίας. «Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ παρελεύσονται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσι» (Ματθ. 24,35). Ἀκοῦμε λοιπὸν τὸν Κύριο νὰ λέῃ· «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. 21,17).

Σύμφωνα με πληροφορίες ο δεσπότης κ. Ιερώνυμος ΔΕΝ θα παραστεί στο προγραμματισμένο μνημόσυνο του Θεολόγου λόγω του αιφνιδίου Θανάτου του Νικολάου Φθιώτιδος

  Ο Θεολόγος δεν  ήθελε να παρίσταται στο μνημόσυνό του ο κ. Ιερώνυμος...

  Σύμφωνα με πληροφορίες ο δεσπότης κ. Ιερώνυμος  ΔΕΝ θα παραστεί στο προγραμματισμένο μνημόσυνο του Θεολόγου λόγω του αιφνιδίου Θανάτου  του Νικολάου Φθιώτιδος.

    Η τροπή αυτή αποδίδεται από τους γνωρίζοντες στο ότι ο

Ο Θεολόγος λειτουργεί στον Ι. Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης

Θεολόγος δεν  ήθελε να παρίσταται στο μνημόσυνό του ο κ. Ιερώνυμος.  Δεν είναι πρώτη φορά άλλωστε, αλλά μία από τις πολλές που ο άγιος Θεολόγος παρεμβαίνει, όταν  αδυνατούμε ή δεν τολμούμε με την δέουσα παρρησία να πούμε ΟΧΙ εκεί που πρέπει.

  Θυμούνται οι μεγαλύτεροι το 1995, όταν είχαν αποκλείσει με εκστρατεία  των δυνάμεων Καταστολής τον Ι. Ναό του Αγ. Αχιλλίου για να μην προσέλθει και λειτουργήσει ο Θεολόγος, γιατί ήθελαν  να φέρουν τον μοιχεπιβάτη Ιγνάτιο Λάππα.

  Ο Θεολόγος ατάραχος, χωρίς περιστροφές αρνήθηκε   να υπακούσει στις εντολές των εντεταλμένων οργάνων και είπε  με πραότητα  τον αμίμητο προφητικό–Αγιογραφικό Λόγο, αυτοί «φεύξονται μηδενός διώκοντος» (θα σκορπίσουν χωρίς κανείς να τους κυνηγήσει), είπε ο άγιος.

  Αίφνης έγινε μεγάλος σεισμός 6,6 ριχ.  στίς 13 Μαΐου του 1995, ημέρα Σάββατο στις 11:47 π.μ, με επίκεντρο το Ρύμνιο Κοζάνης και οι εκστρατευμένοι «φρουροί του κύρους της Εκκλησίας» έγιναν «καπνός» για τις περιοχές που είχαν πληγεί.

   Έτσι την επομένη ημέρα Κυριακή ο άγιος Θεολόγος λειτούργησε  ανεμπόδιστα στον πανηγυρίζοντα μητροπολιτικό Ι. Ναό Αγ. Αχιλλίου με την συμμετοχή  πλειάδος  πιστών, όπως πάντα.

ο κ. Ιερώνυμος, διαβεβαιώνει πώς είναι ξένος γι’ αυτόν ο Θεολόγος

 Εκαντοτάδες μνημόσυνα θά τελεσθούν παντού γιά τόν άγιο Θεολόγο Λαρίσης 
ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΘΑ ΤΕΛΕΣΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ 

Νιώθει ασφαλής νά αφήση ελευθέρους τούς κληρικούς του νά πράξουν κατά συνείδησιν;

Προβληματικό ανακοινωθέν γιά αναγκαστικό μνημόσυνο αγίου Θεολόγου

Η Ι. Μητρόπολις Λαρίσης καί Τυρνάβου εξέδωσε τό κάτωθι προβληματικό ανακοινωθέν. Επισημαίνουμε τά λίαν προσβλητικά καί απαράδεκτα στοιχεία αυτού. Τό κείμενο, επιεικώς, είναι προκλητικό από τήν αρχή μέχρι τό τέλος.

Μνημόσυνο Του Μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης Και Τυρνάβου Κυρού Θεολόγου

Την Κυριακή 28 Ιουλίου, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος θα λειτουργήσει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης, όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κυρού Θεολόγου. Παρακαλούνται οι ευσεβείς χριστιανοί να προσέλθουν ώστε να τιμήσουν τη μνήμη του και να συμπροσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του διατελέσαντος Ποιμενάρχου τους. (https://imlarisis.gr/, Επίσημος Ιστοσελίς της Ι. Μητροπόλεως Λαρίσης)

Προσβλητικά στοιχεία, σάν μνημόσυνο αμαρτωλού

«...τού Ποιμενάρχου τους»: Ήδη ο αρθογράφος «Λαρισαίος», έγραψε λίαν εύστοχα ικανά γιά τήν προσβλητική αυτή έκφρασι καί τήν αποκρουστική αντωνυμία «τους». Δικός τους ποιμενάρχης, τών λίγων, τών περιθωριακών, όχι όλων των Λαρισαίων. Δέν θά προσθέσουμε άλλες σκέψεις εν προκειμένω.

«...του διατελέσαντος Ποιμενάρχου τους»: Η έκφρασις «διατελέσας» είναι λίαν κοσμική και υποτιμητική. Διότι συνήθως γράφουμε ότι, ο τάδε διετέλεσε, Υπουργός, Νομάρχης, Δήμαρχος κ.τ.λ., αλλά γιά τόν Επίσκοπο σημειώνουμε εντελώς διαφορετικά. Π.χ., ο Επίσκοπος δείνα, μάλιστα ο άγιος Θεολόγος, υπήρξε πραγματικός Ποιμενάρχης και Πνευματικός ΜΑΣ πατέρας.

Ο «...κ. Ιερώνυμος θα λειτουργήσει...»: Πολύ εγωϊστικό καί υπερφίαλο. Δέν θά συλλειτουργήση μέ τούς άλλους συμπρεσβυτέρους καί  συλλειτουργούς του; Ναί φαίνεται πώς μένει μόνος του.

«...όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο.....»: Πάλι μόνος του. Οι άλλοι πατέρες πού θά παραστούν, είναι μήπως κομπάρσοι του; Ή θά απουσιάζουν παντελώς; Ψυχικά βεβαίως μάλλον θά απουσιάζουν παντελώς.

«...ώστε να τιμήσουν τη μνήμη του ..»: Δέν λεγει «θά τιμήσουμε», αλλά αυτοί οι χριστιανοί «θά τιμήσουν». Αυτός απέχει καί δέν θέλει «νά τιμήση» τόν άγιο Θεολόγο, γιά νά μή τού ρίξουν τήν αποκρουστική ρετσινιά τού «ευσεβούς».

 «..και να συμπροσευχηθούν...»: Αυτός δηλαδή «δέν θά προσευχηθή»; Τί θά κάνει  εκεί; Τυπικά καί εθιμοτυπικά θά παρίσταται. Κάνει μία αγγαρεία; Όμως, στά λεγόμενα «μνημόσυνα» τού Ολοκαυτώματος, τήν Εθνικοθρησκευτική» εκδήλωσι τών Ισραηλιτών, παρέστη ολοθύμως. Μετέβη στό δημόσιο χώρο, στήν πλατεία. Αλλά, καί στήν  Συναγωγή, όπου ωμίλησε λίαν εκτενώς, επί 15 λεπτά.

«... για την ανάπαυση της ψυχής του ...»: Η έκφρασις προσιδιάζει μέ μνημόσυνο κάποιου λαϊκού καί μάλιστα αμαρτωλού. Όχι ενός αγίου Επισκόπου διωχθέντος αδίκως καί απηνώς, όπως καί ο Άγιος Νεκτάριος. Μιάς συγχρόνου μορφής όχι τής Λαρίσης, αλλά τής Ορθοδοξίας.

Αυτή τη κοσμοσυρροή στο μνημόσυνο του Θεολόγου φθόνησε ο Πονηρός

Ένα διχαστικό μνημόσυνο, μια ακόμη πληγή στον Θεολόγο… και την τοπική εκκλησία της Λαρίσης.

Ο δικός μας Θεολόγος!!!

Αντιγράφω την Ανακοίνωση του δεσπότη Λαρίσης κ. Ιερωνύμου εδώ: https://imlarisis.gr/

Μνημόσυνο Του Μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης Και Τυρνάβου Κυρού Θεολόγου

Την Κυριακή 28 Ιουλίου, το πρωί, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος θα λειτουργήσει στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης, όπου και θα τελέσει το μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κυρού Θεολόγου. Παρακαλούνται οι ευσεβείς χριστιανοί να προσέλθουν ώστε να τιμήσουν τη μνήμη του και να συμπροσευχηθούν για την ανάπαυση της ψυχής του διατελέσαντος Ποιμενάρχου τους.

=============================

    Στην ανακοίνωση για την τέλεση μνημοσύνου στον Αγ. Αχίλλιο Λαρίσης, ο ίδιος ο δεσπότης καλεί τους πιστούς να προσέλθουν για  τον ποιμενάρχη «τους»!!!

    Μικρή γραμματική ανάλυση της  ανωτέρω ανακοινώσεως του δεσπότη Λαρίσης κ. Ιερωνύμου. Γράφει την πρόσκληση και καταλήγει: «…ποιμενάρχου τους.» Η κτητική αντωνυμία «τους» είναι γ΄ προσώπου και δείχνει ότι ανήκει σ΄ αυτούς τους Χριστιανούς που τον  αναγνώρισαν και τον τιμούν, και όχι στον προσκαλούντα φορέα, στην Μητρόπολη και την Εκκλησία. Είναι σαν να λέγει, σας κάνουμε χάρη (για το θεαθήναι)  και τελούμε μνημόσυνο και για τον δικό σας Θεολόγο, ενώ  για μας είναι ξένος.   

   Το αρμόζον θα ήταν να χρησιμοποιήσει το α΄ πρόσωπο «…ποιμενάρχου μας.» για να εκφράζει το πλήρωμα της Εκκλησίας και τον δεσπότη, τον  συντάκτη της πρόσκλησης. Αυτό θα αποτελούσε ένδειξη θερμών συναισθημάτων, σεβασμού και αναγνώρισης προς τον κεκοιμημένο προκάτοχό του,  μητροπολίτη Λαρίσης κυρό Θεολόγο και κατά συνέπεια στο πλήρωμα της Εκκλησίας.

    Ένα διχαστικό μνημόσυνο, μια ακόμη πληγή στον Θεολόγο… και την τοπική εκκλησία της Λαρίσης.

Αποστασιοποιείται, στέκεται εκ του μακρόθεν, στον τιμωρημένο με «ακοινωνησία» δεσπότη, «ίνα μη μιανθεί»!!. Τον τιμά, υβρίζοντάς τον ότι ήταν ποιμενάρχης κάποιων, μιάς  ομάδας-φράξιας. Δεν ενώνει, αλλά διχάζει.

   Αισθάνθηκα κολακευμένος που μας τον δωρίζει, θα έλεγα. Ο δικός μας Θεολόγος!!! Εκατοντάδες, χιλιάδες Χριστιανοί ανά την Ελλάδα και τον κόσμο, παρά τα χρόνια που πέρασαν, (42 από την ενθρόνισή του και 23 χρόνια από την κοίμησή του. Ξεπέρασαν και τους Ιωαννίτες* οι Θεολογικοί της Λαρίσης), τον αγαπούν, τον έχουν στην προσευχή τους. Εσένα, πόσοι σε αγαπούν και σε θεωρούν «ποιμενάρχη» τους;!!!

  Και αφού διαχώρισες την θέση σου απέναντι «σ’ αυτούς», αφού είναι δικός τους, ποιος σου είπε να κάνεις το μνημόσυνο «ξένου» ανθρώπου χωρίς να τους ρωτήσεις;

    Ζηλεύεις την αγάπη τους, θέλεις να δείξεις δεσποτική κατεξουσίαση στον καταθλιπτικό εαυτό σου ότι ο κόσμος ήρθε στην επιστράτευσή σου, κλείνοντας τα μοναστήρια και υποχρεώνοντας τους μοναχούς να κατέβουν στη Λάρισα.

Φαντάζομαι πως αυτή τη φορά θα κάνεις το μνημόσυνο με δικά σου «κόλλυβα» κι όχι όπως του μακ. Αθανασίου, πρό μηνός, που το ‘κανες με «ξένα κόλλυβα», αν, βέβαια, σου περίσσεψαν χρήματα από το πρόσφατο ταξίδι σε Χίο-Μύκονο-Τήνο…..

    Μην αγνοείς ότι δεν απευθύνεσαι σε Μουζίκους.

Κατά τα άλλα ο καθείς τίθεται ενώπιον των πράξεών του και του βλέμματος του Θεολόγου που έλεγε «μείνατε εδραίοι...» Όλοι κρινόμαστε και για τα «ναι»  και κυρίως για τα «ΟΧΙ» μας.

  Πάντως οι τιμώντες την μνήμην σου, ΘΕΟΛΟΓΕ ΜΑΣ, δεν θα συναινέσουμε στη σκοπιμότητα να κλείσει την μονή που θησαυρίζεται το σκήνωμά σου  (23 χρόνια μετά) να  θέσουμε στην μνήμην σου  έναν ακόμη στέφανον εξ ακανθών… Θα τελέσουμε το μνημόσυνό σου με μεγαλείο, όπως μας το ζήτησες, όπως τόσα χρόνια ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος παρέδωσε και το τελούσε χωρίς μίτρες και δεσποτικές ράβδους…χωρίς τους συναγελαζόμενους των σκοτεινών δυνάμεων, με τους διώκτες σου.

ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·

 ώς ξένον, ὅστις οἶδεν ξενίζειν τοὺς πτωχούς τε καὶ ξένους·

ώς τον ξένον, ὃν Ἑβραῖοι (Μασόνοι) τῷ φθόνῳ ἀπεξένωσαν κόσμῳ·

ώς συμμέτοχο  του Ξενίζοντος του σύμπαντος κόσμου.

         Λαρισαίος 
  * Ιωαννίτες χαρακτηρίζαν τους συμπαραστάτες πιστούς στον αγώνα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

        Σχόλια