«Κυρίαρχος ο φόβος», τών «μή φοβουμένων τόν Κύριον»

Ο ΔΕΣΠΟΤΗΣ, ΠΡΟΦΑΣΕΙ, ΔΡΑΠΕΤΕΥΕΙ ΑΠΟ ΙΔΙΟΤΕΛΗ ΦΙΕΣΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ, ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓ. ΘΕΟΛΟΓΟ

Ουδόλως σώζουν οι δημόσιες 

προπαγάνδες εντύπων τούς ενόχους.

Οι διώκτες του Θεολόγου Φωνάζουν: Θαύμα-θαύμα! Είδαμε πώς αφίχθη η «Ειρήνη» στή Λάρισα

Προπαγανδιστικό δημοσίευμα γιά τό αναγκασιτκό μνημόσυνο τού αγίου Θεολόγου

Η εφημερίδα «Ελευθερία» τής Λαρίσης δημοσιοποιεί τήν αυθαίρετο καί ψευδή απόψι ότι, δήθεν, ο Δεσπότης, έφερε τήν εκκλησιαστική «ειρήνη» στή Λάρισα. Εφ’ όσον, αναλαμβάνει τήν πρωτοβουλία νά τελέση τό μνημόσυνο εκείνου τού ... Θεολόγου.

Αλλά τά πράγματα μάλλον είναι εντελώς διαφορετικά. Αφού, μέ πρόφασι τόν έκτακτο θάνατο ετέρου Επισκόπου, απέδρασε αμέσως από τήν Λάρισα, καί δέν παρέστη στά μνημόσυνα τού αγίου Θεολόγου. Αυτό τό οποίο, ο ίδιος είχε οργανώσει ως μία υποχρεωτική «Φιέστα Ειρηνιστού».  Γιά τήν τελετή, «επεστρατεύθησαν» αναγκαστικώς, νά προσέλθουν σύσσωμα τα Μοναστήρια, αγαθοί Κληρικοί, σεμνοί Μοναχοί καί σεπτοί Χριστιανοί. Αλλά τελικώς, ο φόβος τών απροόπτων, εξεδίωξε τόν πρωτοστάτη τού προπαγανδιστικής παραστάσεως επάνω στίς συνειδήσεις τών πιστών. Δέν παρέστη, αλλά απεμακρύνθη από τήν διακεκαυμένη ζώνη τροχάδην. Ανεκάλυψε μία πρωτοφανή καί αφελή δικαιολογία καί απεχώρησε ταχέως από τή ψυχική δοκιμασία.

Πραγματική Ειρήνη έχουμε πολεμώντας γιά τό Χριστό καί τήν Ελλάδα

 Δίδεται η εντύπωση ότι βγήκε από την δύσκολη θέση να τελέση το μνημόσυνο του ανεπιθύμητου προκατόχου του Θεολόγου "τους", δραπέτευσε ουσιαστικά και μετέβη στη Λαμία εσπευσμένως γιά νά τελέση Θ. Λειτουργία μέ τούς εκεί πρεσβυτέρους. Τί θα άλλαζε αν μετά το μνημόσυνο (την Κυριακή)  του Θεολόγου στη Λάρισα, μετέβαινε σε 2 ώρες στη Λαμία με αφορμή την κοίμηση του κυρού Νικολάου που  η κηδεία του θα τελούνταν την Τρίτη δύο ημέρες μετά; Είναι καταφανέστατο ότι  Άλλος είναι ο ρυθμιστής της έκβασης των πραγμάτων... ο γιγνώσκων τα κρύφια της καρδίας μας.

 Στή Λαμία τί ήθελε νά προσφέρη; Τήν παρηγορία, τήν παραμυθία, τήν ανακούφισι ή μήπως τήν συμπαράστασι;  Τό άν αγαπούσαν ή όχι τόν θανόντα κληρικό οι εκεί Χριστιανοί καί Κληρικοί είναι μία μεγάλη ιστορία. Όταν αυτός, πρό μηνός, «εφόρεσε» αρχιερατικό εγκόλπιο, αναγνωρίζοντας έναν «Ψευτο-Επίσκοπο», «Χειροτονημένο» από τούς «Αχειροτονήτους» Επισκόπους τής Ουκρανίας. Τίποτε δέν εγνώριζε περί χειροτονίας, εκ Πνεύματος Αγίου καί από κανονικά χειροτονημένους μέ Αποστολική Διαδοχή Επισκόπους;

Εμείς σέ συνέχεια τών δημοσιευμάτων μας, ενημερώνουμε καί καταθέτουμε απάντησι πρός τήν καλοπροαίρετο εφημερίδα, τονίζοντας πώς, η ειρήνη δέν επέρχεται μέ αγαπησιάρικα λόγια, αλλά μέ πράξεις θυσίας, μέ διακηρύξεις Ορθοδοξίας, μέ ενέργειες πραγματικά Πατριωτικές, σέ εποχές δοκιμασιών. Μάλιστα σέ περιόδους, κατά τίς οποίες οι τεκτονικές πλάκες τών Εθνικών καί Χριστιανικών προβλημάτων χορεύουν καί μάς απειλούν μέ νέες συμφορές.

Η ειρήνη, τότε μόνον υφίσταται,

§  όταν πολεμάμε μέ δύναμι γιά τό Χριστό.

§  Όταν αγωνιζόμεθα, μαζί μέ τό λαό γιά τήν εμποδίσουμε εθνικές συμφορές καί προδοσίες.

§  Όταν δέν παρεμποδίζουμε, τεχνιέντως, τούς πιστούς νά διαδηλώσουν γιά τό  φλέγον ακόμη ζήτημα τού Μακεδονικού.

§  Όταν εκφράζουμε καθαρά τήν ευαγγελική αντίθεσι γιά πλειάδα αντιχριστιανικών νόμων καί νομοσχεδίων.

§  Γιά σύμφωνα συμβιώσεως,

§  γιά εξοβελισμό τών Κληρικών από τό δημόσιο.

§  Όταν έχουμε καθαρές θέσεις καί απόψεις γιά τό λεγόμενο Ουκρανικό με τίς «Ψευτο-Συνόδους». 

§  Όταν πολεμάμε τούς πολεμίους τής Εκκλησίας.

§  Όταν... όταν ... είμαστε λεοντάρνες.

§  Καί πραγματικοί ... λέοντες πύρ πνέοντες.

Αντιθέτως,

§  Όταν δημοσίως, διά λόγων καί εγγράφων καί έργων, επιζητούμε τήν αποκατάστασι τού αγίου Θεολόγου καί όλων τών αγίων μαρτύρων δώδεκα Επισκόπων μας. 

§  Ειρήνη δέν έρχεται, όταν καταθέτουμε τά όπλα στούς εχθρούς τής πίστεως καί τής Πατρίδος.

§  Όταν θεμελιώνεται μία πολυστένακτος σκλαβιά,

§  Καί μια βαθεία αλλοίωσις τού ήθους τών πιστών, δήθεν χάριν τής ομονοίας καί τής ψευδούς ειρήνης.

Διότι, κατά τόν  κορυφαίο τών Αγίων Πατέρων, τόν Μεγαλομάρτυρα τής Εκκλησίας, τόν  Άγ. Ιωάννη Χρυσόστομο, υπάρχει καί κακή Ομόνοια καί καλή Διαφωνία.

Ιδού παραγγέλλει, γιά νά κατανοήσουμε,

§  πώς ΠΟΤΕ δέν συμπορευόμεθα μέ τό κακό, στήν κάθε μορφή του, φανερή ή κρυφή.

§  Μέ τά μασωνικά παρακλάδια καί τήν Εβραϊκή θρησκεία.

§  Μέ τά αθεϊστικά κρατικά εξαμβλώματα.

§  Μέ τά ξένα δουλικά πού αλυσόδεσαν τόν τόπο καί τόν λαό μας.

Καλή διαφωνία καί κακή ομόνοια

Ιδού τή σημειώνει ο ο Χρυσορόας  ποταμός:

«In Joannem 59.313.61 Καὶ οἱ μὲν ἔλεγον͵ ὅτι Ἀγαθός ἐστιν͵ ἄλλοι δὲ͵ Οὐχὶ͵ ἀλλ΄ ἀπατᾷ τὸν ὄχλον.

Ὁρᾷς πῶς ἀσυνετώτεροι τῶν πολλῶν οἱ ἄρχοντες σχισθέντες ὕστερον;

Ἀλλὰ μετὰ τὸ σχισθῆναι πάλιν͵ 59.314 οὐδὲν ἐπεδείξαντο γενναῖον͵ ὁρῶντες τοὺς Φαρισαίους ἐπικειμένους.

Ὡς εἴ γε τέλεον ἀπεσχίσθησαν͵ ταχέως ἂν τὴν ἀλήθειαν ἐπέγνωσαν.

Ἔστι γὰρ σχισθῆναι καλῶς. Διὸ καὶ αὐτὸς ἔλεγεν· Οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν͵ ἀλλὰ μάχαιραν.

Ἔστι γὰρ καὶ κακὴ ὁμόνοια͵ ἔστι καὶ καλὴ διαφωνία.

Καὶ γὰρ οἱ τὸν πύργον οἰκοδομοῦντες͵ ὡμονόησαν ἐπὶ κακῷ τῷ ἑαυτῶν· καὶ οἱ αὐτοὶ οὗτοι πάλιν͵ ἄκοντες μὲν͵ ἐπὶ συμφέροντι δὲ ὅμως ἐσχίσθησαν». (Ἰωάννου Χρυσοστόμου εἰς τό Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιον)

(Ήγουν, καί άλλοι έλεγον ότι ο Χριστός είναι αγαθός καί αφελής, κατά τήν εορτή τής μεσοπεντηκοστής, άλλοι ότι δέν είναι ανόητος, αλλά εξαπατά τόν λαόν.

Βλέπεις πώς πιό ασύνετοι από τόν πολύ λαό είναι οι άρχοντες καί μετά διασπώνται καί διαφωνούν;

Αλλά καί μετά τήν διάσπασι καί διαφωνία, τίποτε γενναίο δέν εξεδήλωσαν, οι άνθρωποι, βλέποντας τούς Φαρισαίους νά παρίστανται καί νά επιβάλλουν τήν γνώμη τους.

Εάν είχαν διαχωρίση τή θέσι τους καί εσχίζοντο από τούς Φαρισαίους, τότε θά γνώριζαν τήν αλήθεια.

Υπάρχει καί καλή διάσπασις. Γι’ αυτό καί ο Κύριος έλεγεν· Δέν ήλθα νά βάλω ειρήνη στή γή, αλλά μαχαίρι καί πόλεμο κατά τού κακού.

Διότι, υπάρχει καί κακή ομόνοια καί καλή διαφωνία.

Αυτοί πού οικοδομούσαν τόν Πύργο τής Βαβέλ, ομονόησαν γιά τό κακό τού εαυτού τους. Καί αυτοί οι ίδιοι, χωρίς τή θέλησί τους, γιά τό συμφέρον τους, διεχωρίσθησαν μέ τήν σύγχυσι τών γλωσσών).

Ακαταστασία, αβεβαιότης, ... κυρίαρχος ο φόβος

Νά καταστήσουμε σαφή τήν αλήθεια. Η κηδεία τού αποθανόντος μητροπολίτου στή Λαμία, ΔΕΝ συνετελέσθη τήν Κυριακή τό πρωί (28/7/19). Άρα δέν απαιτείτο η παρουσία τού εδώ  ενοίκου τού Επισκοπικού Μεγάρου Λαρίσης στή πόλι αυτή. Ούτε αιτιολογείται η ταχυτάτη διαφυγή του.

Ποιά είναι η πραγματική αιτία τής «δραπετεύσεως»; Ο βαθύς φόβος του ανθρώπου καί οι προκύψασες αγρύπνιες τών συνοδοιπόρων του. Διότι καταρτίσθη υπόγειο σχέδιο πού διέρρευσε. Ετέθησαν εις ενέργεια δόλιες μεθοδεύσεις, ώστε νά διασπασθούν οι ευσεβείς Χριστιανοί τής Λαρίσης. Έπρεπε νά εκβιασθούν Κληρικοί καί Μοναχοί, ώστε νά παραστούν στό αναγκαστικό δημοσιοσχεσίτικο Μνημόσυνο τού αγίου Θεολόγου δίπλα στόν οργανωτή.

Αλλά... ο ίδιος ο οργανωτής, τρέμων, ... «δραπέτευσε». Μετέβη στή Λαμία γιά μία απλῆ Θ. Λειτουργία, χωρίς λόγο καί αιτία.  Έγινε πραγματικός φυγάς, αποφεύγοντας τήν ψυχική δοκιμασία, τού «σκαιού μνημοσύνου», διαβλέπων διάφορα δυσάρεστα σενάρια. Φρονούμε, φοβούμενος τήν αόρατο παρουσία τής μορφής τού αγίου εκείνου Επισκόπου, τού Θεολόγου.

Προσθέτουμε τό λογικό πνευματικό σενάριο. Εν προκειμένω, επενέβη άμεσα, θαυματουργικώς ο ίδιος ο άγιος μάρτυρας Θεολόγος. Δέν επέτρεψε τήν ιεροσυλία καί ασέβεια τού «υποχρεωτικού μνημοσύνου», από ένα άτομο, πού ουδόλως τιμά τήν περιοχή μέ τίς φιλομασωνικές ενέργειές του.

Ο μηχανισμός τού Ρολογιού είναι σάπιος καί οι δείκτες κινούνται τρελά

Κατακλείοντας τίς σκέψεις μας, σημειώνουμε πώς, η δοκιμασίες τής Εκκλησίας μας συνεχίζονται μέ τά υπαρκτά προβλήματα στήν διοίκησι αυτής. Αυτή η κατάστασις ό παρομοιάζεται μέ τόν σάπιο μηχανισμό ενός ρολογιού, πού βρίσκεται στήν Πρωτεύουσα, τή Αθήνα. Οι δείκτες του όμως, έχουν τεθή σέ κάθε Ιερά Μητρόπολι, φυσικά καί στή Λάρισα. Τότε, ασφαλώς οι καταδείκτες τού καντράν, δέν προσδιορίζουν τόν σωστό συμβατικό χρόνο. Αναμφίβολα δέ ούτε τόν καιρό τής Αιωνιότητος.

Η εγγενής βλάβη τής συσκευής οφείλεται εις πολλαπλές αιτίες. Στά οικουμενιστικά ανοίγματα τών Εκκλησιαστικών διοικήσεων. Στό κοσμικό φρόνημα καί στή υποταγή τών παραγόντων στά σκοτεινά σχέδια τής Πολιτικής εξουσίας τής Χώρας. Αλλά όχι μόνον αυτά. Συμπληρώνονται τά δεινά, μέ τήν ολοφάνερη σκοτεινή δουλική εργασία σύμφωνα μέ τίς εντολές καί τίς άτεγκτες απαιτήσεις επωνύμων παγκοσμίων παικτών. Τών αποτυχημένων αισχρών γεωπολιτικά συνασπισμών και Κρατών. Καί όλα αυτά είναι τοποθετημένα επάνω είς ένα πλαίσιο ηθικής καί πνευματικής σήψεως, μέ κρυφές επεκτάσεις  βαρυτάτων συναλλαγών σιμωνιών κάθε μορφής.

Καί μέσα σ’ αυτό τό ζοφερό κλίμα, προβάλλουν ως φαντάσματα, καί οι δήθεν συνετοί, αλλά πραγματικά συμφεροντολάτρες καί άνανδροι. Οι δειλοί εκείνοι πού, ανακαλύπτουν τό «σεβασμό στούς θεσμούς», όταν αυτοί ολοφάνερα πλέουν μέσα σέ βαθύ «βούρκο».

Λίγο ακόμη καί θά ξαναεπέμβη ο άγιος

Ας μή αποκάμνουμε όμως, οι προσδοκόντες τόν Κύριον. Αυτός εγγυημένα παραγγέλλει πρός ημάς τά τέκνα Του. Οφείλουμε νά έχουμε πίστι, μά καί ελπίδα, βεβαία καί ακαταίσχυντο.

«Θλῖψιν ἐπὶ θλῖψιν προσδέχου͵

ἐλπίδα ἐπ΄ ἐλπίδι͵

ἔτι μικρὸν ἔτι μικρὸν» (Ησαίας κη’ 10).

(Ήτοι, θά αποδέχεσθε τήν θλίψι πού επακολουθεί τή θλίψι.

Αλλά, μή απελπίζεσθε, θά φθάση ελπίδα πάνω στήν ελπίδα.

Αναμείνατε μικρό χρόνο ακόμη, καί μικρό χρόνο επιπλέον).

Τέλος, σημειώνουμε, πώς, καί άλλοτε, παλαιά, προφητικά, ο άγιος Θεολόγος μας, είχε υπογραμμίσει τά κάτωθι αγιογραφικά δεδομένα.

«Φεύγει ἀσεβὴς

μηδενὸς διώκοντος͵

δίκαιος δὲ

ὥσπερ λέων πέποιθεν» (Παροιμίες κη 1).

(Ήγουν, φεύγει ο ασεβής

τρέχοντας από τά παραπτώματά του,

χωρίς κανείς νά τόν καταδικώκει,

ο δέ δίκαιος,

έχει πεποίθεσι καί δύναμι σάν τό  λεοντάρι).

Σεραφείμ  Νικολάου

---

[1] Ανηρτήθη στήν ιστοσελίδα