Πολύτεκνη Μάνα : Η καθημερινή ηρωίδα Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα

      Για όλους η Μητέρα, νεαρή ή ηλικιωμένη, πλούσια ή φτωχή, μορφωμένη ή ολιγογράμματη, είναι πρόσωπο ιερό, γιατί στην αγάπη της εικονίζονται τα βαθύτερα συναισθήματα. Η Πολύτεκνη Μητέρα, διαθέτει αγάπη στον υπέρτατο βαθμό, γιατί βιώνει τη μητρότητα πολλαπλά, καλούμενη να μοιράσει συναισθήματα, φροντίδες, προσωπικό χρόνο, τη ζωή της ολόκληρη, θέτοντας εαυτόν σε δεύτερη μοίρα. Επιβάλλεται απόδοση ευγνωμοσύνης σ΄αυτή που δίνει διαρκή, σκληρό αγώνα, σημαντικό για την ελληνική κοινωνία, στην οποία το κεντρικό πρόβλημα, γρήγορα όλοι θα το καταλάβουμε, το δημογραφικό, “σαπίζει” τις ρίζες του οικοδομήματος που λέγεται Ελλάς. Η Πολύτεκνη Μάνα, στυλοβάτης της κοινωνίας, αποτελεί σύμβολο αυτοθυσίας και υπέρβασης του εγωκεντρισμού.Σε “χρόνους δίσεκτους” που “συμβασιλεύουν” καταναλωτισμός, φιλαυτία, εκτρώσεις, υπάρχουν Ελληνίδες, που τολμούν την πραγματοποίηση του ονείρου της πολυτεκνίας.  

  Η ελληνίδα Μάνα, με θάρρος μπαίνει στον αγώνα για να φέρει στον κόσμο και να αναθρέψει τρία, τέσσερα, έξι καί πολλές φορές οκτώ, δέκα καί περισσότερα παιδιά. Η μάνα δεν φέρνει μόνο νέα ζωή, αλλά επιβαρύνεται με το μεγαλύτερο χρέος της διάπλασης μιας υγιούς προσωπικότητας με αρχές και ιδανικά. Στο πρόσωπό της συγκεντρώνονται οι ιδιότητες εκείνες που την εξυψώνουν σε σύμβολο ζωής και ελπίδας. Αυτή ενσταλάζει στις παιδικές ψυχές αθάνατες αξίες, φιλοπατρία, πίστη, δικαιοσύνη και αγάπη για τον άνθρωπο, τη ζωή, τη δημιουργία. Οι ρίζες της πολυτεκνίας βρίσκονται βαθιά στην παράδοσή μας, αλλά, όπως άλλες δυτικές κοινωνίες, υποκύψαμε σε λογικές ευμάρειας, ανατρέψαμε κλίμακες αξιών οδηγούμενοι σε εγωκεντρικές επιλογές και στάσεις ζωής. Το «εγώ» εισέβαλε καταλυτικά στο προσκήνιο, γοητεύοντας με στόχους επαγγελματικής ανέλιξης και διάκρισης, και απόκτησης υλικών αγαθών, θέττοντας το υλικό κέρδος και τον άκρατο καταναλωτισμό στο επίκεντρο. Ειδικά σήμερα, υπάρχουν και κοινωνικοί και οικονομικοί λόγοι, όπως ανεργία, μακροχρόνιες σπουδές, κόστος ζωής. Η μέριμνα για την αξιοπρεπή επιβίωση μιας πολύτεκνης οικογένειας και για την αποκατάσταση των παιδιών είναι πολλαπλάσια, καθιστώντας σήμερα την επιλογή της πολυτεκνίας ηρωισμό. Οι συνειδητά πολύτεκνοι ανακαλύπτουν όμως, έγκαιρα, τη αλήθεια που διαπιστώνουμε όλοι, στη δύση του βίου μας: Η οικογένεια αποτελεί γνήσια, ανεξάντλητη πηγή ευτυχίας και παραγματικός πλούτος.

Στο κορμί της πολύτεκνης Μάνας συντελείται το μέγιστο θαύμα της δημιουργίας, η μίμηση του Δημιουργού, το θεϊκό μυστήριο της γονιμοποίησης, και η μήτρα της γίνεται λίκνο ζωής. Η πολλαπλή εγκυμοσύνη και μητρότητα, μια πραγματική ευτυχία, είναι και καταπόνηση του γυναικείου σώματος, είναι όμως μια ενσυνείδητη δοκιμασία, ένας “εκούσιος Σταυρός”. Η βαθιά μητρική σχέση Μάνας - παιδιών ξεκινάει από τα πρώτα σκιρτήματα του εμβρύου στα σπλάχνα της, εμβαθύνεται και γιγαντώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Ο ψυχικός κόσμος τέτοιας Μάνας ενεργοποιείται προς ένα σκοπό: τη φροντίδα της οικογένειας. Ελπίδες, όνειρα, σκέψεις και προσδοκίες κινούνται γύρω από ένα στόχο: η πολυτεκνία να είναι και καλλιτεκνία.

Οι εχθροί σήμερα της Εκκλησίας δεν είναι ούτε οι ταλαίπωροι δημοσιογράφοι ούτε οι άθεοι, άλλ' οι τάχατες ευλαβείς, και οι λεγόμενοι θρησκευτικοί.

    Tα χρόνια που υπήρχε στα παιδιά ο φόβος των γονιών και το σέβας στον πατέρα, τα παιδιά συντρόφευαν τον πατέρα στον μόχθο της ημέρας

-Σε είδα, Σωτήρη, στην βάρκα με τον πατέρα σου. Τον βοηθούσες στο ψάρεμα; -΄Οχι, συντροφιά του κρατούσα.
      Υπάρχει μια εικόνα -δεν γνωρίζω τον ζωγράφο-πάντως εκφράζει την εποχή για την οποία λαλούμε. Παριστάνεται ο άγιος Ιωσήφ ο μνήστορας στο εργαστήρι του να ιδρωκοπά στο πριόνισμα των ξύλων και ο Χριστός μας πασιχαρής να τον συντροφεύει. Παιδί κι εγώ της ευλογημένης εκείνης εποχής, δεν άφηνα ποτέ τον πατέρα μου μόνο στην σπορά, στο θέρος, στο αλώνισμα και τον τρυγητό.

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ:Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΜΑΣΩΝΙΚΩΝ ΣΤΟΩΝ,ΠΟΥ ΔΡΟΥΣΑΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ!

"ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ Ο ΟΡΚΟΣ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΣΤΙΣ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ"! αφορμή την ανάρτηση σχετικά με τον Ιωάννη Καποδίστρια,αναφέρθηκε σε σχόλιο η εναντίωση του στις Μασωνικές Στοές,που σύμφωνα με πολλούς οδήγησε στη δολοφονία του.Ψάξαμε λοιπόν και βρήκαμε τη συγκλονιστική επιστολή που είχε στείλει στις διάφορες Δημόσιες Υπηρεσίες σχετικά με τις "Μυστικές Εταιρείες",όπως τις αποκαλεί:

EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Αριθ. 2953

Μυστική Εγκύκλιος

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς το Πανελλήνιον

Προς τους κατά το Αιγαίον Πέλαγος και την Πελοπόννησον Εκτάκτους Επιτρόπους και τους Αρχηγούς των κατά ξηράν και θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει η Κυβέρνησις, ότι Πολίται τινές επιμένουν πιστεύοντες και τους άλλους πείθοντες, ότι αι μυστικαί Εταιρείαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εις την Πατρίδα, ή τουλάχιστον Αιγίδα υπό την οποίαν συνδεόμενοι μεταξύ των οι άνθρωποι δια μυστικών δεσμών δύνανται να απολαύσωσιν εντός της Πατρίδος των και δια της ξένης επιρροής αξιώματα, τιμάς, και το πλέον τύχην, ό εστι χρήματα.

Όσον και αν ελεεινολογή η Κυβέρνησις την απειρίαν των Ελλήνων των από τοιαύτας εισηγήσεις παρασυρομένων δεν ήθελε δώσει την προσοχήν της, αν δεν ήτο καταπεπεισμένη πόσον ολέθρια αποτελέσματα δύναται να φέρη εις την κρίσιμον ταύτην στιγμήν η περί τούτων γνώμη, την οποίαν οι εχθροί της Ελλάδος ήθελον συστήσει και εις τον Κόσμον, και εις τας Ευρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.

Αν η Ελλάς εγκατελείφθη από το 1821 έως τον Ιούλιον μήνα του τελευταίου έτους, τούτο προήλθε διότι οι εχθροί της την παρέσταιναν αδιακόπως προς τους Βασιλείς, ως λαόν επαναστατωθέντα και αγωνιζόμενον υπό την διεύθυνσιν και υπό τους σκοπούς Μυστικών Εταιρειών, όθεν επήγασαν αι καταστροφαί της Ισπανίας και Ιταλίας.

Εύκολον ήτο αναμφιβόλως να αναιρεθή η σφαλερά αύτη δόξα. Μ'όλον τούτο εχρειάσθησαν ολόκληρα επτά έτη βασάνων και δυστυχιών εις αναίρεσίν της. Μόλις ανηρέθη, και ενώ η Ελλάς αρχίζει να λαμβάνη δείγματα ευνοίας και καλοκαγαθίας εκ μέρους των Συμμαχικών Δυνάμεων, οι εχθροί της θέλουν πάλιν την παραστήσει ως υπεξούσιον των Μυστικών Εταιρειών, και εις απόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ότι υπό διαφόροις ονόμασιν αι Εταιρείαι αυταί υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται μεταξύ των εν τοις πράγμασι και της πολιτικής τάξεως, και της στρατιωτικής δυνάμεως, ίσως και αυτού του στόλου.

Τόσον ουσιώδες θεωρεί τούτο η Κυβέρνησις ώστε μη εγκρίνουσα να δείξη διά τινος δημοσίου και επισήμου πράξεως την ύπαρξιν αυτού του κακού, εκπληροί δια του τύπου της παρούσης εγκυκλίου το χρέος, το οποίον δεν ημπορεί να παραμελήση χωρίς να καθυποβληθεί εις βαρυτάτην ευθύνην. Τω όντι τοιούτον δημόσιον έγγραφον μεταξύ των Πολιτικών, οι οποίοι επιμένουσι να μην παραχωρώσιν εις την Ελλάδα έντιμον μέλλον, ήθελε χρησιμεύσει ως μέσον του να αποδείξωσιν, ότι οι Βασιλείς δια των ευεργεσιών των υποθάλπουσιν εις την Ελλάδα τον εχθρόν, τον οποίον και αλλαχού, και τας ιδίας των Επικρατείας πολεμώσι.

Η παρατήρησις αύτη, Κύριοι, σας διδάσκει με πόσην φρόνησιν και οξυδέρκειαν απαιτείται η εκπλήρωσις της ακολούθου παραγγελίας της Κυβερνήσεως.

Θέλετε κοινοποιήσει δια ζώσης φωνής εις τους υπαλλήλους σας ή τους υπό την οδηγίαν σας αξιωματικούς το περιεχόμενον της παρούσης, και θέλετε τους κάμει να σας φανερώσουν αν ανήκουν εις καμμίαν των Μυστικών Εταιρειών, ή όχι. Αν είναι το πρώτον, θέλετε τους παρατηρήσει, ότι εάν εις την παρελθούσαν κατάστασιν της αναρχίας, και της αταξίας ήταν ίσως αναγκαίον εις τους πολίτας να ζητήσωσι προσωπικήν ασφάλειαν δια του δεσμού μυστικής τινος Εταιρείας, ο δεσμός ούτος διαλύεται καθ' ήν στιγμήν ο του νομίμου όρκου και προς την Κυβέρνησιν, και προς τους Νόμους, χορηγεί εις ένα έκαστον και εις όλους, όλας τας απαραιτήτους ασφαλείας.

Από τοιαύτην αρχήν ορμώμενοι ευκόλως θέλετε αποδείξει το ασυμβίβαστον των δύο όρκων, ήγουν του υπηρετείν το Κράτος, και υπηρετείν μυστικήν Εταιρείαν, της οποίας ο σκοπός είναι ως επί το πλείστον άγνωστος εις τους Εταίρους.

Αν λοιπόν οι υπάλληλοί σας ή οι υπό την οδηγίαν σας αξιωματικοί ανήκουσιν είς τινα Εταιρείαν,ανάγκη να παραιτηθώσι, και περί τούτου οφείλεις να μας βεβαιώσεις.

Εξ εναντίας θέλετε τους εξηγήσει τους κινδύνους εις τους οποίους εκτίθενται πλανώμενοι από ολίγους τινάς όλως διόλου εις τα τοιαύτα ενασχολουμένους. Από την κατηγορίαν των Εταιρειών των μη συμβιβαζομένων με τα κατά Νόμους καθεστώτα δεν αποκλείομεν και την προ αιώνων γνωριζομένην υπό τω ονόματι της Αδελφοποιείας, ή Αγάπης.

Παραγγέλλεσθε, Κύριοι, κατ' επανάληψιν να κάμετε χρήσιν της κοινοποιήσεως ταύτης κατά τον συνετώτερον και ωφελιμώμερον τρόπον. Προθύμως η Κυβέρνησις θέλει δεχθή τας ειδοποιήσεις, όσας εν καιρώ και τόπω θέλετε δυνηθή να την χορηγήσετε.

Εν Πόρω τη 8 Ιουνίου 1828

Ο Κυβερνήτης

Ι.Α. Καποδίστριας
ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ!Ο Καποδίστριας,αναφέρει πως:

-Οι Μασώνοι ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΙΧΑΣΜΟΥ,ακόμα κι εκείνον που ακολούθησε τις πρώτες Ελληνικές επιτυχίες στην Επανάσταση του 1821!

-ΣΥΝΔΙΑΛΕΓΟΝΤΑΝ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΑ με τους Ευρωπαίους (σας θυμίζει κάτι;)!

Ταυτόχρονα,με αντρίκειο τρόπο και λεβεντιά,ζητάει:

-ΤΗΝ ΦΑΝΕΡΩΣΗ ΟΣΩΝ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΣΩΝΟΙ και αρχικά,τις συστάσεις σε αυτούς:

Πως Ο ΟΡΚΟΣ ΣΤΟ ΕΘΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΣΤΙΣ ΣΤΟΕΣ (Τα ακούνε αυτά ορισμένοι,που παριστάνουν και τους...πατριώτες;;;)!

Πως δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για μυστικότητα,από τη στιγμή που υφίσταται επίσημο Ελληνικό Κράτος.

Στην περίπτωση που δεν αποδεχθούν τα παραπάνω,ΖΗΤΑΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ!!!

Κι όμως:ΥΠΗΡΞΕ ΕΛΛΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΠΕ ΑΥΤΑ!

Δεν ξέρουμε αν είναι ο μοναδικός:Η ουσία είναι πως τελικά,το θάρρος του εναντίον των "μυστικών εταιρειών",μάλλον το πλήρωσε πολύ ακριβά!
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ,που απαντάει και στη μασωνική ψευδολογία και λασπολογία,που έχει κατατάξει ΚΑΙ τον Καποδίστρια στους...δικούς της,ΕΝΩ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ!

Γερων Παΐσιος προς Αυγουστίνο Καντιώτη

ΑΝ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΡΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

ΚΡΙΘΗΚΕ ΤΟΤΕ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ

«Tώρα ποὺ ἡ ἀποστασία αὐξάνει...»;

Εἶναι γνωστοὶ οἱ ἀγῶνες ποὺ ἔδωσεν ὁ μακαριστὸς ἐπίσκοπος Φλωρίνης Αὐγουστῖνος Καντιώτης γιὰ ἐλευθέρα καὶ ζῶσα Ἐκκλησία ἀπὸ ἐκκοσμικευμένους, ἀνήθικους καὶ Οἰκουμενιστὲς Πατριάρχες καὶ Ἐπισκόπους. 

   Πολλοὶ «προοδευτικοί», νεορθόδοξοι, δηλ. Οἰκουμενιστὲς ἐπίσκοποι καὶ θεολόγοι, τὸν κατηγόρησαν διὰ τὸ ἐλεγκτικὸν αὐτὸ κήρυγμά του. Ὅμως, ἕνας μοναχός, ποὺ μετρᾶ περισσότερο ἀπ’ ὅσο ὅλοι αὐτοί, ὁ γέρων Παΐσιος, ἐπαίνεσε τὸν Καντιώτη, μὲ ἐπιστολὴ ποὺ τοῦ ἔστειλε τὸ 1985. Κι ἂν τὸν ἐπαίνεσε τότε, ποὺ ὁ Οἰκουμενισμὸς καὶ ἡ ἐκκοσμίκευση αὐξανόταν μὲ ἀριθμητικὴ πρόοδο, τί θὰ ἔλεγε σήμερα ποὺ ἡ ἀποστασία αὐξάνεται μὲ γεωμετρική πρόοδο;
Ἡ μικρὴ ἐπιστολὴ τοῦ γέροντος Παΐσιου εἶναι ἡ ἑξῆς:

N. Σκήτη – Aγ. Όρους 5/18-6-85

Σεβαστέ μου ιεράρχα, χαίρετε εν Kυρίω.

Eις ώρας νυκτός ετελείωσα την ανάγνωσιν της απολογίας σας επί τη συμπληρώσει πεντήκοντα ετών εις τους αγώνας κ.τ.λ.
Oμιλείτε και περί εχθρών. Mην εκπλαγείτε. Ό,τι ευλογεί ο Θεός, μισεί ο πονηρός δαίμων και εγείρει αγώνας. Kύριος ο Θεός διαφυλάττει ους ηγάπησε. Συγχωρήσατε πάντας, και μη παύσετε, τώρα εις την δύσιν του βίου, τον ελεγκτικόν αγώνα προς παραβάτας κυρίως εις το προσεχές μέλλον, το θλιβερόν δια την ανθρωπότητα. Tώρα που η αποστασία αυξάνει και τα του Θεού απορρίπτονται.

Εγείρατε φωνήν εντονωτέραν, και εστέ πεπεισμένος ότι θα έχετε λαμπρότερα κατορθώματα εις τους αγώνας σας και λαμπρότερον τον στέφανον παρά Kυρίου.

Yικώς την δεξιάν σου ασπάζομαι ζητών τας ευλογίας σας
Παϊσιος ελάχιστος εν μοναχοίς

Εδημοσιεύθη εις το περιοδικό της Μητροπόλεως «Σάλπιγξ Ορθοδοξίας»,

τον Αυγουστο 1985, αριθ. τευχους 199

Πηγή: augoustinos-kantiotis.gr

Ὁ ἔσχατος ἰὸς τῆς ἱστορίας ἐπεκτείνεται ἀνεμπόδιστα «Καὶ ταῦτα ἔδει ποιῆσαι, κἀκεῖνα μὴ ἀφιέναι»

Πρὸς τὸν Μητροπολίτη Μεσογαίας

Ὁ μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος ἐξέδωσε τὴν Ἐγκύκλιο 80Η «Περὶ τῆς Μονῆς Μυρελαίου Ὑμηττοῦ», ποὺ δραστηριοποιεῖται στὰ ὅρια τῆς Μητροπόλεώς του. Θεωρεῖ ὅτι τὸ θέμα αὐτὸ «ἀποτελεῖ ἴσως ἕνα ἀπὸ τὰ πιὸ σοβαρὰ προβλήματα στὴν περιοχή μας  αὐτὸν τὸν καιρό», διότι οἱ «κληρικοὶ» τῆς συγκεκριμένης Μονῆς (κατὰ τὴν διαβεβαίωσή του) «μὲ ἐπικεφαλῆς κάποιον π. Ποιμένα... δὲν ἀνήκουν σὲ καμμία κανονικὴ Ἐκκλησία, στεροῦνται κανονικῆς ἐπισκοπικῆς εὐλογίας καὶ ὡς ἐκ τούτου οὔτε στὸν Χριστό, τὸν ὁποῖο ἐπαγγέλλονται, ἀνήκουν, οἱ δὲ μυστηριακές τους πράξεις δὲν ἀναγνωρίζονται ἀπὸ καμμία κανονικὴ Ἑκκλησία καὶ ἀπὸ κανένα μοναστῆρι τοῦ Ἁγίου Ὄρους».

Χαιρόμαστε γιὰ τὴν ποιμαντικὴ εὐαισθησία τοῦ Μητροπολίτη. Αὐτὴν τὴν εὐαισθησία δίδαξαν οἱ Ἅγιοι Πατέρες νὰ διαθέτουν οἱ Ἐπίσκοποι. Νὰ ἐπι+σκοποῦν γιὰ τὴν προφύλαξη τοῦ ποιμνίου τους ἀπὸ τοὺς ψευδο-ἱερεῖς καὶ ψευδεπισκόπους· ὅσους δηλαδὴ καπηλεύονται τὴν Πίστη, διδάσκουν τὴν αἵρεση ἢ καταπατοῦν τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες.

Ἀλλὰ ὑπάρχει κι ἄλλη μιὰ χθεσινὴ παρέμβαση τοῦ κ. Νικόλαου. Ἀποτελεῖ μάλιστα ἀκαριαία ἀντίδραση του, κατὰ τῆς προσπάθειας (ὅπως γράφει) σπιλώσεως τῆς Ἐκκλησίας μὲ ὑποτιθέμενα (κατ’ αὐτὸν) οἰκονομικὰ σκάνδαλα. Γι’ αὐτὸ καὶ μὲ ὀξύτατο λόγο τὰ ἀποκρούει.

«Ο Σεβασμιωτάτος σε επιστολή που απευθύνει στον Αρχιεπίσκοπο ζητά να διαψεύσει άμεσα το ΣΔΟΕ τα όσα κυκλοφορούν και σπιλώνουν, όπως τονίζει, αρχιερείς ή να επιβεβαιώσουν την όποια αλήθεια τους αφορά, ακόμη και να κάνουν έλεγχο στα οικονομικά του κάθε μητροπολίτη... Επειδή στα κυκλοφορούντα δημοσιεύματα γίνεται λόγος για φοβερές έρευνες και σκανδαλιστικά ευρήματα του ΣΔΟΕ, όλα βέβαια με νεφελώδεις και ασαφείς περιγραφές που εξάπτουν την αντιεκκλησιαστική φαντασία» (http://www.romfea.gr).

Καὶ αὐτὰ ἰσχυρίζεται ὁ μητροπολίτης Μεσογαίας. Ἀντίθετα, ὅμως, ὁ Πειραιῶς κ. Σεραφεὶμ ἀποδέχεται ὅτι ὑπάρχουν σκάνδαλα.

Δὲν θὰ μείνω στὸ ποιός Ἐπίσκοπος ἔχει δίκιο, στὸ ἂν ἀποδειχθεῖ ὅτι ὑπάρχουν ἢ ὄχι νέα οἰκονομικὰ σκάνδαλα. Θὰ ἐπιμείνω  στὸ ὑπ’ ἀριθμὸν  ἕνα  σκάνδαλο,  γιὰ τὸ ὁποῖο ὁ μητροπολίτης Μεσογαίας (ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι Ἐπίσκοποι) τὸ ἀποσιωποῦν σκανδαλωδῶς. Οὔτε τὸ κατονομάζουν, οὔτε τὸ ἀπορρίπτουν, οὔτε τὸ καταρρίπτουν, οὔτε τὸ δικαιολογοῦν. Τὰ ἀντιπαρέχονται σιωπῶντες, ὅλοι οἱ, διὰ τὰ ἄλλα, λαλίστατοι Ἐπίσκοποι.

Ἔτσι, ὁ μητροπολίτης Μεσογαίας, ἐνῶ καλῶς κάνει καὶ ἐξαπολύει Ἐγκύκλιο κατὰ μιᾶς ὀλιγομελοῦς ὁμάδας ἱεροκαπήλων, καὶ ἐφιστᾶ τὴν προσοχὴ τῶν πιστῶν γιὰ τὸν κίνδυνο ποὺ προκύπτει ἐξ αὐτῶν· ἐνῶ καλῶς ἐνεργεῖ καὶ ἐπιζητᾶ τὴν διαφάνεια στὰ οἰκονομικὰ τῶν Ἐπισκόπων· ὅμως, πόσο ἐνεργεῖ σωστά, ὅταν σιωπᾶ γιὰ ἕνα ἄλλο μεγάλο σκάνδαλο καὶ παραβλέπει ἕνα ἄλλο τεράστιο κίνδυνο; Τὸ σκάνδαλο τῆς σιωπῆς τῶν Ἐπισκόπων γιὰ τὸν κίνδυνο ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν διάδοση, ἐντὸς τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ἑνὸς μικροβίου, τοῦ μολυσματικοῦ ἰοῦ τῆς ἐσχάτη παναιρέσεως τῆς ἱστορίας, τοῦ Οἰκουμενισμοῦ;

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΡΑΣΙΣ

ΠΗΓΗ: http://www.augoustinos-kantiotis.gr/
Κυριακὴ ΙΔ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 18,35-43)

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΡΑΣΙΣ

«Ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγων· Τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. καὶ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· Ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν» (Λουκ. 18,41-43)

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, διαβάζεται τὸ Εὐ­αγγέλιο τῆς Δεκάτης Τετάρτης (ΙΔ´) Κυρι­α­­κῆς τοῦ Λουκᾶ. Ἡ περικοπὴ αὐτὴ διηγεῖται ἕ­να ἀ­πὸ τὰ ἄπειρα θαύματα ποὺ ἔκανε, κάνει καὶ θὰ κάνῃ ὁ Κύ­ρι­ος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός. Τὸ θαῦμα εἶνε ἡ θεραπεία ἑνὸς τυφλοῦ.
Τί νὰ ποῦμε; Νὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ δυστυχι­σμένο αὐτὸν ἄνθρωπο πού, κοντὰ στὸ ὅτι ἦ­ταν τυφλός, ἦταν ἀκόμα καὶ πάμπτωχος κ’ εἶ­χε καταντήσει ζητιάνος στὰ σταυροδρόμια; Νὰ ποῦμε γιὰ τὴ χαρὰ ποὺ δοκίμασε ὅταν ἄ­κουσε, ὅτι περνάει «ὁ Ἰησοῦς ὁ Να­ζωραῖος» (Λουκ. 18,37); Νὰ ποῦμε γιὰ τὸ φλογερὸ αἴτημά του στὸ Χριστό, τὸ «Κύριε, ἐλέησον»; Ἢ νὰ ποῦμε γιὰ τὴν ἐλεεινὴ συμπεριφορὰ τοῦ κό­σμου πού, ἀντὶ νὰ τὸν βοηθή­σῃ, «ἐπετίμα αὐ­τόν» (ἔ.ἀ. 18,39), τοῦ ’­λεγε Σκάσε, τί φωνά­ζεις;»; Ἢ νὰ ποῦ­με γιὰ τὴ δύναμι τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ ἕ­να παντοδύναμο λόγο εἶπε κι ὁ τυφλὸς «ἀ­νέβλεψε» (ἔ.ἀ. 18,43), κι ὁ κόσμος θαύμασε;
Ἀφήνω ὅλα αὐτὰ καὶ παρακαλῶ νὰ προσ­έξετε ἕνα ἄλλο σημεῖο.

* * *

Ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο «κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν» αὐτοῦ (Γέν. 1,26). Τὸν ἐφω­δί­­ασε μὲ ἔξοχες ἰδιότητες, ἐννοῶ καὶ τὶς σωμα­τικές. Μία ἀπὸ τὶς δωρεὲς τοῦ Κυρίου εἶνε ὅ­τι τὸν προίκισε μὲ πέντε αἰσθήσεις, ἀπὸ τὶς ὁ­­ποῖες σπουδαιοτέρα εἶνε ἀσφαλῶς ἡ ὅρασις.
Τὰ μάτια! Ὑ­πάρχει γι’ αὐτὰ ὁλόκληρη εἰδι­κὴ ἐπιστήμη, τὴν ὁποία διακονοῦν οἱ ὀφθαλμί­ατροι, καὶ μέ­νουν κατάπληκτοι. Φτάνει ἕνα μάτι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὑπάρχει Θεός. Ἀρκεῖ αὐτό.
Συναντήθηκα κάποτε μ᾿ ἕναν ἄπιστο ποὺ ἠρνεῖτο ὅτι ὑπάρχει Θεός. Κρατοῦσε μιὰ φωτογραφικὴ μηχανή, ποὺ μόλις τὴν εἶχε ἀγο­ρά­­σει. ―Πῶς βρέ­θηκε, λέω, στὰ χέρια σου αὐτὴ ἡ μηχανή; Ἔμαθα, ὅτι τέτοιες μηχανὲς φυτρώ­νουν σὲ κάποιο χωράφι. ―Μὰ τί λές; μοῦ ἀ­παντᾷ, μόνο τρελλὸς μπορεῖ νὰ τὸ πῇ αὐτό. Τότε τοῦ εἶπα· ―Ἂν εἶνε τρελλὸς ὅποιος λέει ὅτι οἱ φωτογραφικὲς μηχανὲς φυτρώνουν στὸ χωράφι, τότε ἑκατὸ φο­ρὲς πιὸ τρελλὸς εἶνε ἐ­κεῖνος ποὺ λέει ὅτι ὁ ἄνθρωπος καὶ τὰ μάτια του φύτρωσαν μόνα τους. Τί εἶνε τὸ μάτι; Μιὰ τέλεια φωτογραφι­κὴ μηχανή. Πῶς παρα­δέχε­σαι ὅτι ἡ φωτο­γραφικὴ μηχανὴ ἔχει δημιουργό, καὶ δὲν πα­ρα­δέχεσαι τὸ Θεὸ δημιουργὸ γιὰ τὸ μάτι; Τὸ μάτι εἶνε δῶρο, γιὰ τὸ ὁποῖο θά ’πρεπε νὰ τὸν εὐχαριστοῦμε, ὅπως λέει ὁ ποιητής·
«Ὅταν τριγύρω βλέπω τῆς φύσεως τὰ κάλλη,
τὸν ἥλιο, τὴ σελήνη, τ’ ἄστρα τὰ φωτεινά,
τὴ θάλασσα, π’ ἀφρίζει κι’ ἁπλώνεται μεγάλη,
τοὺς ποταμούς, τὰ δένδρα, τοὺς κάμπους, τὰ βουνά,
καὶ τ’ ἄνθη ποὺ στολίζουν ἀγροὺς καὶ μονοπάτια,
Σ’ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, ποὺ μοῦ ᾽δωκες τὰ μάτια»
(Ἰω. Πολέμης, Ἀναγνωστικὸ τῆς Ε΄ Δημοτικοῦ, σ. 295).
«Σ’ εὐχαριστῶ Θεέ μου, ποὺ μοῦ ’δωσες τὰ μάτια». Τὸ λέμε; Δὲν τὸ λέμε δυστυχῶς. Μὴν εἴμεθα ἀχάριστοι στὸ Θεό. Καὶ νὰ δείχνουμε συμπάθεια σὲ ὅλους τοὺς τυφλοὺς ἀδελφούς μας ποὺ ζοῦν μέσα σ’ ἕνα διαρκὲς σκοτάδι.

ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012 Οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου

ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ 28ΗΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012

       Οι αγωνιζόμενοι χριστιανοί, ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, βρέθηκαν και πάλι – όπως κάθε χρόνο – στο γνωστό χώρο του Φρουρίου και συγκεκριμένα στην πλατεία «Μητέρα» απέναντι από τον μητροπολιτικό ναό του αγίου Αχιλλείου και δίπλα στο μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, αφ’ ενός για να τιμήσουν τους ήρωες του 1940, που έπεσαν, στις αιματοπότιστες κορυφές της Πίνδου, μαχόμενοι ηρωικά κατά του ιταλογερμανικού φασισμού, χαρίζοντας σ’ εμάς μια ελεύθερη πατρίδα, και αφ’ ετέρου να διαμαρτυρηθούν για τα όσα ζοφερά συμβαίνουν στο χώρο της εκκλησίας και ιδιαίτερα στη μητρόπολή μας.

      Παρ’ όλες τις άσχημες καιρικές συνθήκες (βροχή) η παρουσία τους υπήρξε δυναμική. Μεταξύ των άλλων, ένα τεράστιο πανό διατραγουδούσε τα συμβαινόμενα στη μητρόπολη Λάρισας, όπως τα εισπραττόμενα από ποικίλες πηγές εκατομμύρια ευρώ χωρίς ποτέ να δημοσιευθούν οι ανάλογοι απολογισμοί, σ’ αντίθεση με άλλες μητροπόλεις.

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ» ΤΟΥ Π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ

Να λοιπόν γιατί αγωνιζόμαστε. Αγωνιζόμαστε για την πάταξη της βάναυσης καταπάτησης των σαφών διατάξεων των Ιερών Κανόνων στην περίπτωση της εκλογής και χειροτονίας του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ στην Ιερά μας Μητρόπολη.

Κατά τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας τότε και μόνον τότε εκλέγεται και χειροτονείται ένας Επίσκοπος σε μια Επαρχία, όταν υπάρχει κενή Μητροπολιτική θέση. Όταν εξελέγη και χειροτονήθηκε ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ, υπήρχε στην Μητρόπολή μας Κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης, ο κ. ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Συνεπώς, ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ είναι εισέτι αντικανονικός και παράνομος.

Και αγωνιζόμαστε γιατί ο πιστός λαός είναι ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεώς μας και της τάξεως. Γι’  αυτή την αντικανονική και βάρβαρη καταπάτηση, πολλάκις, έχουμε αναφερθεί προς την αρμόδια Εκκλησιαστική Αρχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και ζητάμε την πιστή εφαρμογή των Κανονικών διατάξεων και της τάξης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και δεν πήραμε, μέχρι σήμερα, Κανονική και Νόμιμη απάντηση από την αρμόδια αυτή Εκκλησιαστική Αρχή.

Εφ’  όσον λοιπόν η υπόθεση της περίπτωσης του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ είναι καθαρώς Εκκλησιαστικό θέμα, και τον πρώτο λόγο, για την Κανονικότητά του, τον έχει, εισέτι, η Αρμόδια Αρχή της Εκκλησίας μας, τότε πού στηρίζεται η Δικαιοσύνη της Χώρας μας, και κάνει δεκτές τις προσφυγές ενός, εισέτι, αντικανονικού και παράνομου Μητροπολίτη, κατά των, σύμφωνα με την Κανονική Τάξη της Εκκλησίας μας, αγωνιζομένων πιστών της Μητροπόλεως;

     Εδώ υπάρχει, πέραν των τόσων άλλων, και παράβαση του ισχύοντος Συντάγματος της Χώρας, που επαγγέλλεται, αυστηρώς, την πιστή εφαρμογή και τήρηση των Ιερών Κανόνων εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος (άρθρ. 3).

Επειδή λοιπόν ο φρουρός της πίστεως και της Κανονικής Τάξεως είναι ο πιστός λαός του Θεού, δηλώνουμε απερίφραστα, ότι με τα Κανονικά αυτά δικαιώματά μας, θα συνεχίσουμε τους Κανονικούς και νόμιμους αγώνες μας κατά του εισέτι αντικανονικού και παράνομου κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ μέχρι το ξεκαθάρισμα της πολύπλοκης από Κανονικής και Νομικής επόψεως υπόθεσής του.

Ο κ. Ιγνάτιος έχει υποπέσει ενσυνειδήτως στο κεφαλικό-καθαιρετέο κανονικό παράπτωμα του μοιχεπιβάτη που τιμωρείται με καθαίρεση.

Επομένως ο κ. Ιγνάτιος είναι καθαιρετέος.

   

ΕΓΚΛΉΜΑΤΆ ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ, ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΝΑΖΙ

 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.185 http://www.agonas.org

«Έλληνα, όπου κι αν γυρίσω της σκέψη μου, όπου κι αν στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βρίσκω. Λαχταρώ Τέχνη, αναζητώ Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, Επιστήμες, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, Δημοκρατία, ισονομία, ισοπολιτεία, εσύ πάντα μπροστά μου, μπροστάρης κι αξεπέραστος».

Ιωάννης Σίλλερ (1759-1805)

Γερμανός ποιητής

(Αυτό είναι συνέχεια άλλων δύο δημοσιευμάτων του μηνός Μαϊου και Ιουνίου του 2012)

Οι Γερμανοί μπήκαν στην Αθήνα στις 27-4-1941. Όλα τα σχολεία έκλεισαν και ξανάνοιξαν στις 10 Ιουνίου. Τα παιδιά είχαν ενστερνισθεί τις ανησυχίες των μεγάλων, έβλεπαν συλλήψεις, θανατώσεις, εξορίες, πείνα και άρχισαν να νοιώθουν μίσος για τον κατακτητή.

Κάθε πρωί, στην αυλή του σχολείου, τα παιδιά μαζί με τους δασκάλους έψαλαν μετά την έπαρση της σημαίας τον εθνικό ύμνο με στεντορεία την φωνή. Πήγαιναν δε και πολλοί γονείς και με έκδηλη συγκίνηση έψαλαν κι αυτοί μαζί με τα παιδιά! Αυτό το φαινόμενο ανησύχησε τη γερμανική Διοίκηση που αναγκάστηκε να ζητήσει συμβουλές από τον υπουργό Προπαγάνδας της Γερμανίας Γκαίμπελς τί να κάνουν. Ο πανέξυπνος Γκαίμπελς, διέταξε τον φρούραρχο Αθηνών. «Να επιβάλεις ως υποχρεωτική την έπαρση της σημαίας και όλα τα παιδιά εν παρατάξει να ψάλλουν τον εθνικό ύμνο της Πατρίδος τους». Το ίδιο περίπου έγινε και με την θυσία του ήρωα Κοκκίδη και έτσι κυμάτιζε η ελληνική σημαία δίπλα στην γερμανική όλα τα χρόνια της κατοχής, και μόνο στην Ελλάδα, – νομίζοντας με τον τρόπο αυτό πως ο ενθουσιασμός των παιδιών και των γονέων θα σταματούσε… Με την πράξη αυτή βέβαια οι Γερμανοί ήθελαν να δείξουν ένα πρόσωπο καλού και φιλάνθρωπου και ότι ήρθαν να μας σώσουν!

Σήμερα συνεχίζουμε με τις τεράστιες ζημιές σε βιβλιοθήκες και βυζαντινές αρχαιότητες που προκάλεσε η εισβολή των Γερμανών Ναζί και Ιταλών με τη σύμπραξη των Βουλγάρων, οι οποίοι, σαν στρατός κατοχής, μοίρασαν την Ελληνική Επικράτεια.

Οι Ιταλοί ανέλαβαν τον έλεγχο της δυτικής Ελλάδας, των νησιών του Ιονίου και μερικών κυκλαδικών νησιών.

Οι Βούλγαροι την ανατολική Μακεδονία και Θράκη μαζί με Θάσο και Σαμοθράκη.

Οι Γερμανοί την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι τρεις εισβολείς – όπως αναφέρει η έκθεση του υπουργείου Παιδείας το 1946 – συναγωνίζονταν ποιος θα επιφέρει τη μεγαλύτερη καταστροφή και λεηλασία. Εκτιμάται ότι καταστράφηκαν πάνω από 300 Εκκλησίες με έργα μεγάλης θρησκευτικής και πολιτιστικής αξίας, καθώς και πολλά μοναστήρια μεταξύ των οποίων το ιστορικής σημασίας Αγίας Λαύρας και Μεγάλου Σπηλαίου.

Ένας «άγιος» στην εποχή μας αρχ/της π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.185 http://www.agonas.org

Με αφορμή την εκδήλωση του Συλλόγου «Η Οσία Ξένη», που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Α.Π.Θ. (Αριστ. Παν/μιο Θεσ/νίκης) την 7/10/12 με τη συμπλήρωση 35 χρόνων προσφοράς από την ίδρυσή του – την οποία παρακολουθήσαμε και ευχαριστούμε για την πρόσκληση – μας δόθηκε η ευκαιρία να βιώσουμε το όλο θέμα και ν’ αυξήσουμε τις γνώσεις μας όσον αφορά το πολύμοχθο αλλά και θεάρεστο έργο της διακονίας αποφυλάκισης άπορων κρατουμένων απ’ όλο τον κόσμο προεξάρχοντος του λευκασμένου, πλην ακάματου και ένθερμου αρχ/τη π. Γερβάσιου Ραπτόπουλου.

«Πολλοί οι κλητοί, ολίγοι δε οι εκλεκτοί». Πολλοί – κυρίως ρασοφόροι – ναρκισσευόμενοι ηδονίζονται να αυτοαποκαλούνται «άγιοι», παρασάγγας όμως απέχοντες της πραγματικότητας. Φροντίζουν μάλιστα, και την ελάχιστη διακονία εκ του μητροπολιτικού θησαυροφυλακίου, να διατυμπανίζουν μέσω των πολυτελών έγχρωμων περιοδικών τους εκζητώντας τον ανθρώπινο έπαινο και όχι τον του Θεού.

Τα άθεα γράμματα…

Τα άθεα γράμματα…

«Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του

(Παπουλάκος)

Έχουμε την εντύπωση ότι η έσχατη μάχη για το μέλλον της πατρίδος διεξάγεται μες στο Κοινοβούλιο ή στα έγκατα του Μαξίμου. Λάθος. Στα σχολεία, στις αίθουσες διδασκαλίας κρίνεται η τύχη του Γένους. Αν επικρατήσει η «ελληνοκτόνος παιδαγωγία» και εκλείψει διά παντός η ελληνορθόδοξη Παιδεία, «η ροδόχρους ελπίδα του Έθνους» (Καποδίστριας), τότε ας θυροκολλήσουμε το αγγελτήριο θανάτου, πλησιάζει η ιστορική ευθανασία. Αν δεν απομείνει η ευλογημένη «μαγιά» του Μακρυγιάννη, τότε «κάλλιον να μην υπάρχει Έλλην εις τον κόσμον, παρά να ατιμάζει το κατ’ εικόνα Θεού και ομοίωσιν, υπάρχων ανδράποδον του αναισθήτου Τούρκου, ενώ επλάσθη από τον Θεόν ελεύθερος» όπως θεσπίζουν, στις 5 Μαϊου του 1827, στην Τροιζήνα, οι ελευθερωτές πατέρες μας. Και σίγουρα στην θέση του «αναισθήτου Τούρκου», μπορεί να μπουν και άλλα αναίσθητα και άπληστα θηρία-φανερά και νοητά-που μας εξανδραποδίζουν. Και το κακό γίνεται από τους ύπουλους, τους «προβατόσχημους λύκους» που ζεσταίνουμε στον κόρφο μας και μαγαρίζουν παιδεία και παιδιά...

Χώρες Σοδόμων και Γομμόρας Η ανθρωπογεωγραφία της ανακυκλωμένης σήψεως

 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ : ΑΓΩΝΑΣ Α.Φ.185 http://www.agonas.org

Η πορνεία, ο σοδομισμός, ο λεσβιασμός, η ομοφυλοφιλία, η ελεύθερη συμβίωση, η ενίσχυση της τοκογλυφίας και τα άλλα παράγωγά τους είναι, προτεραιότητες ύψιστης πολιτικής σημασίας για τους παρδαλούς ευρωπαίους ηγέτες και τους εγχώριους ηγετίσκους προδότες της ελληνορθόδοξης παραδόσεως.

Οχυρωμένοι όλοι αυτοί πίσω απ’ το πλασματικό άλλοθι των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», παρακάμπτουν αξίες σταθερές και αμετάκλητες, για να ικανοποιήσουν ατομικά βίτσια πάσης ανωμαλίας και να προετοιμάσουν την επιβολή της παγκόσμιας δικτατορίας μέσα από τους εξαθλιωμένους λαούς.

Η εικόνα που αποκαλύπτεται σιγά-σιγά από τις ψηφίδες του παζλ της «Νέας Εποχής» είναι ζοφερή και δυσώδης. Διεθνείς οργανισμοί, ύποπτες λέσχες, κλειστές και μυστικές, συσκέψεις διεθνών συνωμοτών και πρακτόρων, πληρωμένοι με παχυλούς μισθούς εγχώριοι και μη, έχουν ένα και μοναδικό σκοπό να κάμψουν το ορθόδοξο φρόνημα του λαού και να ακινητοποιήσουν τις αντιστάσεις των ανθρώπων εκείνων που διατηρούν μέσα τους ό,τι ο έμφυτος ηθικός νόμος και ο εξ αποκαλύψεως του Θεού επιτάσσουν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ Π. ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑ ΕΙΣ ΤΟΝ Π. ΙΩΣΗΦ

ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ

ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ

ΠΕΡΙΟΧΗ ΑΜΠΕΛΑΚΙΩΝ ΛΑΡΙΣΗΣ

          Σεβαστέ καί ἀγαπητέ π. Ἰωσήφ χαῖρε ἐν Κυρίῳ.

Διάβασα ἀπό φωτοαντίγραφα πού μοῦ ἀπεστάλησαν τήν μελέτη πού ἔκανες σχετικά μέ τό προσφάτως ἐκδοθέν βιβλίο μου «Ἡ  Διαχρονική Συμφωνία τῶν Ἁγίων  Πατέρων γιά τό Ὑποχρεωτικό τοῦ 15ου Κανόνος τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου περί Διακοπῆς Μνημονεύσεως Ἐπισκόπου Κηρύσσοντος ἐπ’ Ἐκκλησίαις Αἵρεσιν» καί ὡς ἐκ τούτου εἶμαι ἀναγκασμένος νά ἀπαντήσω στήν μελέτη αὐτή καί νά ἀντικρούσω τίς θέσεις καί ἀπόψεις σου.  Αὐτό ὅπως καταλαβαίνεις δέν μοῦ εἶναι καθόλου εὐχάριστο σέ σημεῖο πού νά ἀναβάλω ἐπ’ἀρκετό χρόνο αὐτήν τήν ἐργασία.  Ὁ λόγος εἶναι ὅτι ὅταν εἴμεθα ἀναγκασμένοι νά πολεμοῦμε  ὄχι τήν αἵρεσι τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία μᾶς κατατρώγει, ἀλλά τίς μεταξύ μας διαφορές καί ἀντιπαραθέσεις, ὁ ἀγῶνας αὐτός ὁ ὁποῖος ὑποθάλπεται κατά τό πλεῖστον ἀπό τόν διάβολο, δίδει χαρά στούς Οἰκουμενιστές καί ἐπιχειρήματα, ἐμᾶς δέ μᾶς ἀποδυναμώνει εἰς τρόπον ὥστε νά θεωροῦμε νίκη τήν ἐπικράτησι τῆς ἰδικῆς μας ἀπόψεως καί ὄχι τήν καταστολή τῆς αἱρέσεως. Ἐπειδή ὅμως τά θέματα πού θίγονται στήν μελέτη σου εἶναι ὄντως σοβαρά καί ἐπί πλέον ἀπό ἕναν καλοπροαίρετο διάλογο πολλά μποροῦμε νά ὠφεληθοῦμε κι ἐμεῖς πού τόν διεξάγουμε καί αὐτοί πού πιθανόν νά τόν μελετήσουν, θά σοῦ ἐκθέσω τίς κρίσεις καί ἀπόψεις μου εἰς τά γραφόμενά σου, τίς ὁποῖες θά προσπαθήσω νά τίς τοποθετήσω μέσα τήν Ὀρθόδοξο Παράδοσι καί τήν διδασκαλία τῶν ἁγίων μας.

          Ἀρχίζοντας λοιπόν νά καταθέτω τίς σκέψεις μου πού ἀφοροῦν στήν μελέτη σου αὐτή θέλω νά διατυπώσω ἕνα παράπονο τό ὁποῖο μοῦ δημιουργήθηκε μελετώντας τά κείμενά σου.  Γιατί δηλαδή προκειμένου νά ὑποστηρίζωμε τίς θέσεις μας καί νά δικαιολογήσωμε ὅσα ἔπραξαν καί πράττουν οἱ ἡγεσίες τοῦ Π.Ἡμερολογίου ἀλλοιώνουμε καί παραποιοῦμε τά κείμενα καί τά νοήματα αὐτῶν οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀντίθετο γνώμη καί θέσι ἀπό τήν ἰδική μας; Δέν νομίζω π. Ἰωσήφ ὅτι δέν κατενόησες τό πνεῦμα τῶν γραφομένων μου, ὥστε νά ἑστιάσης ἀλλοῦ τό πρόβλημα καί ὡς ἐκ τούτου νά εἶσαι ἐξ ἀρχῆς ἐκτός θέματος εἰς τήν μελέτη σου.

          Γιά νά γίνω δέ συγκεκριμένος εἰς αὐτά πού γράφω ἀναφέρω ἀπό τήν μελέτη σου τά ἑξῆς. Εἰς τήν εἰσαγωγή εἰς τήν σελ. (2) ἀναφέρεις τά ἑξῆς: «Δύο εἶναι οἱ βασικοί ἄξονες πέριξ τῶν ὁποίων κινεῖται παραπαίοντας καί ἐμπίπτων συνεχῶς εἰς ἀντιφάσεις καί αὐτοσχεδιασμούς ὁ συγγραφεύς. Ὁ πρῶτος ἀναφέρεται εἰς τήν δυνατότητα ὑπάρξεως δύο Ἐπισκόπων (Ὀρθοδόξου καί αἱρετικοῦ) ταυτοχρόνως εἰς μίαν Ἐπισκοπήν καί ὁ δεύτερος ἀφορᾷ τήν κανονικότητα τῆς ἀποτειχίσεως τῶν Παλαιοεορτολογιτῶν ἀπό τήν νεοημερολογητικήν ἐκκλησίαν τό 1924». Οἱ βασικοί λοιπόν ἄξονες πού ἐκινήθη ὁ συγγραφέας ἤδη ἀπό τήν εἰσαγωγή φαίνεται ὅτι εἶναι κομμένοι καί ραμμένοι, κατά τό δή λεγόμενο, στά μέτρα τῶν Παλαιοημερολογητῶν. Ἐγώ λοιπόν ὡς πιό ἁρμόδιος ἐπί τοῦ θέματος σοῦ ἀναφέρω ὅτι δέν ἐκινήθηκα σέ αὐτούς τούς ἄξονες, ἀλλά στό ἄν ὑπάρχη μέσα στήν διδασκαλία τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, στήν ἁγ. Γραφή καί τούς ἱερούς Κανόνες ἡ δυνατότης τῆς ἀποτειχίσεως, μέ μόνη τήν ἀλλαγή τοῦ ἡμερολογίου, χωρίς δηλαδή νά ἀλλάξη τό ἑορτολόγιο καί τό Πασχάλιο καί ἐπίσης ἡ δυνατότης χειροτονίας Ἐπισκόπου, δημιουργίας Συνόδου καί ἀποκαταστάσεως τῆς πίστεως, κατά τόν τρόπο πού ἐνήργησαν οἱ Παλαιοημερολογίτες.  Αὐτό τό γράφω πολύ χαρακτηριστικά στήν σελ.230 τοῦ βιβλίου πού ἐξέδωσα ἀναφέροντας τά ἑξῆς:« Εἰς τήν περίπτωσιν τῆς ἀποτειχίσεως λόγῳ τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου πρέπει νά ἐξετασθοῦν δύο βασικά θέματα. Ἄν ὑπῆρχαν οἱ προϋποθέσεις διά τήν ἀποτείχισι καί ἄν ἐξελίχθηκε ἐντός τῶν ὁρίων πού θέτει ὁ 15ος Κανών τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου καί ἡ περί ἀποτειχίσεως διαχρονική Παράδοσις τῆς Ἐκκλησίας».

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΑΠΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΧΗΜΙΚΟΥΣ ΑΕΡΟΨΕΚΑΣΜΟΥΣ!!!

Μεγάλο θέμα με θερμούς υποστηρικτές και φανατικούς πολέμιους έχει δημιουργηθεί με τους χημικούς αεροψεκασμούς...

Μας ψεκάζουν με ειδικά χημικά  για να καταστείλουν την οργή μας βροντοφωνάζουν οι υποστηρικτές, σενάρια επιστημονικής φαντασίας με απλά καυσαέρια αεροσκαφών λένε οι πολέμιοι...Το θέμα γιγαντώνεται ακόμα περισσότερα απο τη σιωπή της κυβέρνησης καθώς επίσημη απάντηση ή διάψευση όλων αυτών των σεναρίων δεν υπάρχει, αντιθέτως σοβαροί επιστήμονες όπως ο ερευνητής του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ Νίκος Κατσαρός αφήνει να εννοηθεί ότι κάτι...γίνεται  και η κυβερνητικοί το καλύπτουν... Φίλος αναγνώστης του makeleio μας απέστειλε πραγματικά αποκαλυπτικές φωτογραφίες με εσωτερικά αεροσκαφών που έχουν τροποποιηθεί και χρησιμοποιούνται γι αυτό τον σκοπό...Δείτε τις φωτογραφίες και τα συμμεράσματα...δικά σας!!!

Eισόδια της Θεοτόκου 21 Nοεμβρίου

Τα παιδιά στην Εκκλησια, τα παιδιά στο Θεό!

πηγήhttp://www.augoustinos-kantiotis.gr/

ΕΟΡΤΗ μεγάλη σήμερα, ἀγαπητοί μου, θεομητορικὴ ἑορτή. Ἑορτὴ δηλαδὴ πρὸς τιμὴν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία κατὰ τὴν πίστι μας πρέπει νὰ τιμᾶται. Καὶ τιμᾶται ἡ Παναγία μας. Γιατὶ δὲν εἶνε ἁπλῶς μία γυναίκα, οὔτε ἁπλῶς μία ἁγία· εἶνε παραπάνω ἀπὸ προφῆτες, ἀπὸ πατριάρχες, ἀπὸ ἀποστόλους, ἀπὸ τὸν τίμιο Πρόδρομο, ἀπὸ ἀγγέλους καὶ ἀρχαγγέλους, παραπάνω ἀπὸ κάθε λογικὸ κτίσμα. Μετὰ τὸ Χριστό, μετὰ τὴν ἁγία Τριάδα, ἔρχεται ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, τὸ ἐξοχώτερο καλλιτέχνημα καὶ τὸ καύχημα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν»! (Μέγ. ἀπόδ.). Μεγάλη εὐλάβεια πρέπει νὰ ἔχουμε στὴν ὑπεραγία Θεοτόκο.
Σήμερα εἶνε τὰ Εἰσόδιά της. Τί θὰ πῇ «εἰσόδια»; Πρέπει νὰ τὸ ἐξηγήσουμε.

* * *

Κανείς, ἀγαπητοί μου, δὲ᾿ γεννήθηκε ἀπὸ βράχο. Μποροῦσε ὁ Θεός, νὰ δώσῃ ἐντολὴ νὰ γίνῃ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ βράχο. Μήπως ἀπὸ ἕνα βράχο δὲ᾿ βγαίνει ἕνα λουλούδι ἢ ἕνα δέντρο; Ἀλλ᾿ ἡ πανσοφία του ὥρισε, ὁ ἄνθρωπος νὰ γεννιέται ἀπὸ ἄντρα καὶ γυναῖκα, ἀπὸ τὴν ἕνωσί τους, ἀπὸ τὸν ἅγιο θεσμὸ τοῦ γάμου. Ὅπως λοιπὸν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν γονεῖς, ἔτσι καὶ ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος. Οἱ δὲ γονεῖς της ποιοί ἦταν; Ὁ πατέρας ὠνομάζετο Ἰωακεὶμ καὶ ἡ μητέρα Ἄννα· αὐτοὶ ἦταν οἱ γονεῖς.

«Ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει αἱρετικὰ δόγματα, φεῦγε ἀπὸ αὐτόν»

Πειθεσθε τοις ηγουμένοις υμων

Διατί δὲν πρέπει «νὰ πειθώμεθα εἰς τοὺς Ἀρχιερεῖς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πίστιν;»

«Ἐὰν ὁ Ἐπίσκοπος ἔχει αἱρετικὰ δόγματα,

φεῦγε ἀπὸ αὐτόν»

Ἁγίου Νικοδήμου: Ἑρμηνεία εἰς τὸ

«Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν»

«Ἐδῶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κάμνει τὸν λόγον περὶ Ἐπισκόπων καὶ Ἀρχιερέων· ἀφοῦ δὲ πρότερον ἐπαίνεσεν αὐτοὺς μὲ τὸν λόγον, ὁποῦ εἶπεν ἀνωτέρω, ὅτι αὐτοὶ εἶναι πιστοὶ καὶ ἄξιοι νὰ ζηλεύωνται ἀπὸ ἐκείνους ὁποῦ τοὺς θεωροῦσι· «μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν... ὧν ἀναθεωροῦντες τὴν ἔκβασιν τῆς ἀναστροφῆς, μιμεῖσθε τὴν πίστιν» (Ἑβρ. ιγ' 7)· ἀφοῦ λέγω, ἐπαίνεσεν αὐτοὺς πρότερον, διὰ τοῦτο τώρα λέγει ἐδῶ, ὅτι πείθεσθε εἰς τοὺς τοιούτους Ἐπισκόπους καὶ Ἀρχιερεῖς σας, ἀδελφοί μου Χριστιανοί.

Ἀλλ' ἤθελεν εἰπῇ τίνας· τί λοιπόν; Πρέπει νὰ πειθώμεθα εἰς κάθε ἡγούμενον καὶ ἀρχιερέα καὶ ἄρχοντα, κὰν εἶναι κακός; Ἐγὼ δέ σοι ἀποκρίνομαι· κατὰ τί λέγεις, Χριστιανέ, πὼς εἶναι ὁ ἀρχιερεὺς καὶ ἡγούμενός σου κακός; Εἰ μὲν καὶ εἶναι κατὰ τὴν πίστιν κακός, ἤγουν εἰ μὲν ἔχει αἱρετικὰ δόγματα καὶ βλάσφημα, φεῦγε ἀπὸ αὐτόν, κὰν καὶ εἶναι Ἄγγελος ἀπὸ τὸν οὐρανόν· εἰ δὲ καὶ εἶναι κατὰ τὴν ζωὴν καὶ πολιτείαν κακός, πείθου εἰς αὐτόν· λέγει γὰρ ὁ Κύριος περὶ τῶν τοιούτων “ὅτι ἐπὶ τῆς Μωσέως καθέδρας ἐκάθισαν οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι· πάντα οὖν ὅσα ἂν εἴπωσιν ὑμῖν τηρεῖν, τηρεῖτε καὶ ποιεῖτε, κατὰ δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν μὴ ποιεῖτε· λέγουσι γὰρ καὶ οὐ ποιοῦσι” (Μάτθ. κγ' 3)^(*).

Περὶ δὲ τῶν αἱρετικῶν καὶ διεφθαρμένων κατὰ τὴν πίστιν Ἐπισκόπων καὶ Ἡγουμένων, εἶπεν ὁ Παῦλος ἀνωτέρω νὰ μὴ περιφερόμεθα ἀπὸ τὰς διδασκαλίας των· “διδαχαῖς ποικίλαις καὶ ξέναις (τῆς πίστεως δηλ. καὶ τῶν ὀρθῶν δογμάτων) μὴ παραφέρεσθε” (Ἑβρ. ιγ' 9).

Διατί δὲ πρέπει νὰ πειθώμεθα μὲν εἰς τοὺς Ἀρχιερεῖς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πολιτείαν, ὄχι δὲ εἰς τοὺς κακοὺς κατὰ τὴν πίστιν; ἐπειδὴ ἐκεῖνος μὲν ὁ Ἀρχιερεύς, ὁποῦ πολιτεύεται κακῶς, δὲν θέλει συμβουλεύσει ποτὲ καὶ τοὺς ἄλλους διὰ νὰ πολιτεύωνται κακῶς, διότι καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος πράττοντας τὰ κακὰ ἔργα, ἐντρέπεται· καὶ τοῦτο γίνεται φανερὸν ἀπὸ τοῦτο, ἤγουν διατὶ αὐτὸς κάθε μηχανὴν καὶ τρόπον μεταχειρίζεται νὰ κρύπτη ἀπό τους ἀνθρώπους τὰ κακὰ ἔργα ὁποῦ κάμνει, ὅθεν ἐκεῖνα ὁποῦ κρύπτει, πῶς ἠμπορεῖ νὰ τὰ διδάσκῃ εἰς τοὺς ἄλλους; Ἐκεῖνος δὲ ὁ Ἀρχιερεύς, ὁποῦ εἶναι κατὰ τὴν πίστιν κακός, αὐτὸς δὲν εἶναι δυνατὸν ἕως τέλους νὰ μὴ κηρύξῃ καὶ εἰς τὸν λαόν, ἐκεῖνο τὸ αἱρετικὸν φρόνημα, ὁποῦ ἔχει μέσα εἰς τὴν καρδίαν του».

(Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία εἰς τὰς ΙΔ΄ Ἐπιστολὰς τοῦ ἀπ. Παύλου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν πρὸς Ἑβραίους Ἐπιστολήν, κεφ. ιγ΄, σελ. 749-751).

________________________

(*) (Ὑποσ. ἁγ. Νικοδήμου:) Ὅθεν εἶπεν ὁ θεῖος Χρυσόστομος περὶ τοῦ Ἱερέως καὶ Ἀρχιερέως· «εἰ μὲν γὰρ δόγμα ἔχει διεστραμμένον, κὰν Ἄγγελος ᾖ, μὴ πείθου, εἰ δὲ ὀρθὰ διδάσκει, μὴ τῷ βίῳ πρόσεχε, ἄλλα τοῖς ρήμασι» (Λόγος Β' εἰς τὴν πρὸς Τιμόθεον Β'). Καὶ πάλιν λέγει· «Οὐκ οἶδας τί ἐστιν ὁ ἱερεύς; “Ἄγγελος Κυρίου ἐστί”. Μὴ γὰρ τὰ ἑαυτοῦ λέγει; Εἰ καταφρονεῖς αὐτοῦ, οὐκ αὐτοῦ καταφρονεῖς, ἀλλὰ τοῦ χειροτονήσαντος αὐτὸν Θεοῦ. Καὶ πόθεν δῆλον ὅτι ὁ Θεὸς ἐχειροτόνησεν αὐτόν, φησίν; Οὐκοῦν, εἰ μὴ ταύτην ἔχεις τὴν ὑπόληψιν, ἡ ἐλπίς σου κεκένωται. Εἰ γὰρ μηδὲν ἐνεργεῖ ὁ Θεὸς δι' αὐτοῦ, οὔτε λουτρὸν ἔχεις, οὔτε μυστηρίων μετέχεις, οὔτε εὐλογιῶν ἀπολαύεις· οὐκ ἄρα Χριστιανὸς εἶ.

Τί οὖν φησί· πάντας ὁ Θεὸς χειροτονεῖ, καὶ τοὺς ἀναξίους; Πάντας μὲν ὁ Θεὸς οὐ χειροτονεῖ, διὰ πάντων δὲ αὐτὸς ἐνεργεῖ, εἰ καὶ αὐτοὶ εἶεν ἀνάξιοι, διὰ τὸ σωθῆναι τὸν λαόν. Εἰ γὰρ δι' ὄνου, καὶ διὰ Βαλαάμ, διὰ μιαροῦ ἀνθρώπου, τοῦ λαοῦ ἕνεκεν ἐλάλησε, πολλῷ μᾶλλον διὰ τοῦ ἱερέως». Ὅρα καὶ τὴν ὑποσημείωσιν τοῦ «πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς» (Α' Κόρ. γ' 22).

 Πατερική Παράδοση 

ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ

   ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ  ΑΓΩΝΑΣ  : Α.Φ.185                    http://www.agonas.org

 16/10/2012).

«Απάντηση σε ερώτημα, αν είναι αρμόδια η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, να ασχοληθεί, και να κρίνει Δογματικά, και Γραφικά θέματα, και εκκλησιαστικές αντιλογίες» (Καν. 37ος Αγ. Απ/λων πρβλ. Καν. 5ο Α΄ Οικ. Συνόδου).

Κατά το ισχύον Κανονικό Δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, οι Δογματικές, Γραφικές, και Εκκλησιαστικές Αντιλογίες, προσέτι δε και οι προσωπικές διαφορές, και δικαστικές υποθέσεις και έριδες, κρίνονται και επιλύονται, αποκλειστικά και μόνον, από την ετήσια Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας, (ΙΣΙ), της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος.

«Δεύτερον του έτους συνόδους γινέσθω των επισκόπων, και ανακρινέτωσαν αλλήλως τα δόγματα της ευσεβείας, και τας εμπιπτούσας εκκλησιαστικάς αντιλογίας διαλυέτωσαν…

- Και μεν τοι και διαφοράς έστιν ών προς αλλήλους, και δίκας, και έριδας…

- Εξεταζέσθω δε, μη μικροψυχία, ή φιλονικία, ή τινι τοιαύτη αηδία του επισκόπου, αποσυνάγωγοι γεγένηνται…

- Κατά των Κανόνων, πραγματικόν μηδεν ισχύσει. Οι Κανόνες των Πατέρων κρατείτωσαν…

- Ει τις μαχόμενον τύπον τοις νυν ωρισμένοις προσκομίσοι, άκυρον τούτον είναι έδοξε τη αγία πάση και Οικουμενική Συνόδω…

- Οι τοις Κανόσιν εναντιούμενοι τύποι, άκυροι εισι».

(Καν. 37ος Αγ. Απ/λων, πρβλ. «ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΘΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ», Γ. ΡΑΛΛΗ – Μ. ΠΟΤΛΗ, τόμ. 6ος, Σχόλια, ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΒΛΑΣΤΑΡΗ, «ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΟΝ Σ΄», Κεφ. Θ΄, σελ. 446-449 – Καν. 5ος Α΄ Οικ. Συνόδου – ΠΗΔΑΛΙΟΝ Αγ. Νικοδήμου, «Προλεγόμενα εν γένει περί των Ιερών Κανόνων», σελ. κ΄-κα΄).

Συνεπώς, ένας Ταγός της Εκκλησίας αν έχει καταγγελθεί επωνύμως, για Δογματικά και άλλα σοβαρά εκκλησιαστικά παραπτώματά του, οφείλει να κριθεί από την Ιεραρχία, το σύνολο των Επισκόπων της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος, και όχι από την ΑΝΑΡΜΟΔΙΑ Διαρκή Ιερά Σύνοδο (ΔΙΣ), ή και μεταξύ των αντιμαχομένων, και αν αθωωθεί από την ΙΣΙ, τότε δικαιούται να κουνήσει το δάκτυλό του προς τον οποιονδήποτε, που θα αποτολμήσει, να τον προσβάλλει αναφερόμενος σε δογματικά, Εκκλησιαστικά και άλλα παραπτώματά του, για τα οποία ήδη έχει δικαιωθεί, επιδεικνύοντας μάλιστα προς τούτο, και την συγκεκριμένη αθωωτική του απόφαση, και όχι μόνον με λόγια του αέρα.

Αν δεν υπάρχει, για τα ως άνω εκκλησιαστικά παραπτώματα, αθωωτική απόφαση από τη μόνη αρμόδια Σύνοδο της Ιεραρχίας, τότε δεν δικαιούται ο Ταγός αυτός της Εκκλησίας, να επικαλείται Απόφαση για την αθώωσή του, άλλης αναρμόδιας Εκκλησιαστικής Αρχής, γιατί τότε είναι ενδεχόμενο, να κατηγορηθεί για επίκληση και χρήση αντι/Κανονικών, και ουσιαστικά ανυπόστατων στοιχείων, οπότε δυνατόν να καταστεί υπόλογος για αδικήματα της καθημένης Δικαιοσύνης.

Πρεσβύτερος ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΚΟΛΛΑΣ

Ορθόδοξος Θεολόγος

– Εκκλ/κός Συνήγορος

Επ/μος προ/δρος Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος

ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΙ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΣΧΟΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΣ ΤΗΝ «ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΗ» ΤΟΥ Π. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ ΚΟΛΛΑ

Να λοιπόν γιατί αγωνιζόμαστε. Αγωνιζόμαστε για την πάταξη της βάναυσης καταπάτησης των σαφών διατάξεων των Ιερών Κανόνων στην περίπτωση της εκλογής και χειροτονίας του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ στην Ιερά μας Μητρόπολη.

Κατά τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας τότε και μόνον τότε εκλέγεται και χειροτονείται ένας Επίσκοπος σε μια Επαρχία, όταν υπάρχει κενή Μητροπολιτική θέση. Όταν εξελέγη και χειροτονήθηκε ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ, υπήρχε στην Μητρόπολή μας Κανονικός και νόμιμος Μητροπολίτης, ο κ. ΘΕΟΛΟΓΟΣ. Συνεπώς, ο κ. ΙΓΝΑΤΙΟΣ είναι εισέτι αντικανονικός και παράνομος.

Και αγωνιζόμαστε γιατί ο πιστός λαός είναι ο φρουρός της Ορθοδόξου πίστεώς μας και της τάξεως. Γι’  αυτή την αντικανονική και βάρβαρη καταπάτηση, πολλάκις, έχουμε αναφερθεί προς την αρμόδια Εκκλησιαστική Αρχή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, και ζητάμε την πιστή εφαρμογή των Κανονικών διατάξεων και της τάξης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας και δεν πήραμε, μέχρι σήμερα, Κανονική και Νόμιμη απάντηση από την αρμόδια αυτή Εκκλησιαστική Αρχή.

Εφ’  όσον λοιπόν η υπόθεση της περίπτωσης του κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ είναι καθαρώς Εκκλησιαστικό θέμα, και τον πρώτο λόγο, για την Κανονικότητά του, τον έχει, εισέτι, η Αρμόδια Αρχή της Εκκλησίας μας, τότε πού στηρίζεται η Δικαιοσύνη της Χώρας μας, και κάνει δεκτές τις προσφυγές ενός, εισέτι, αντικανονικού και παράνομου Μητροπολίτη, κατά των, σύμφωνα με την Κανονική Τάξη της Εκκλησίας μας, αγωνιζομένων πιστών της Μητροπόλεως;

     Εδώ υπάρχει, πέραν των τόσων άλλων, και παράβαση του ισχύοντος Συντάγματος της Χώρας, που επαγγέλλεται, αυστηρώς, την πιστή εφαρμογή και τήρηση των Ιερών Κανόνων εκ μέρους της Εκκλησίας της Ελλάδος (άρθρ. 3).

Επειδή λοιπόν ο φρουρός της πίστεως και της Κανονικής Τάξεως είναι ο πιστός λαός του Θεού, δηλώνουμε απερίφραστα, ότι με τα Κανονικά αυτά δικαιώματά μας, θα συνεχίσουμε τους Κανονικούς και νόμιμους αγώνες μας κατά του εισέτι αντικανονικού και παράνομου κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ μέχρι το ξεκαθάρισμα της πολύπλοκης από Κανονικής και Νομικής επόψεως υπόθεσής του.

Ο κ. Ιγνάτιος έχει υποπέσει ενσυνειδήτως στο κεφαλικό-καθαιρετέο κανονικό παράπτωμα του μοιχεπιβάτη που τιμωρείται με καθαίρεση.

Επομένως ο κ. Ιγνάτιος είναι καθαιρετέος.