Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2022

Κυβέρνηση και η τρομοκρατία του συστήματος

 Ότι καλύτερο έχω διαβάσει τελευταία....(αντιγραφή) μεγάλο το κείμενο αλλά αξίζει διαβάστε το...




-ΕΝΟΧΟΣ-

Σου φορεσε μασκα και γαντια, σε υποχρεωσε να στελνεις sms για να βγαινεις απο το σπιτι σου και πειθαρχωντας συναινεσες στην εδραιωση της σκλαβιας και της απαξιωσης σου. ΕΝΟΧΟΣ.

Σου επεβαλε προστιμα γιατι θελησες να αναπνευσεις ελευθερα και να μαζεψεις λιγο ηλιο. Τα πληρωσες. ΕΝΟΧΟΣ.

Σε εκανε να νιωθεις μουδιασμενος οποτε εβλεπες αστυνομικο και κρυφτηκες. ΕΝΟΧΟΣ.

Σου επεβαλε να κυκλοφορεις ακομη και στον καθαρο αερα μασκοφορεμενος εισπνεοντας τα εκπνεομενα και υπακουσες. ΕΝΟΧΟΣ.

Σου επεβαλε να μασκοφορεσεις το παιδι σου, δεν εβγαλες αχνα. (και μια διαπιστωση: ο Ελληνας που καποτε για τα παιδια του και για την τσεπη του μπορουσε να μεταμορφωθει σε superman, πλεον το κανει μονο για την τσεπη του). ΕΝΟΧΟΣ.

Σου εθαψε πατερα και μανα και αδελφια σαν τα σκυλια μεσα σε μια σακουλα μα εσυ παρεμεινες απαθης. ΕΝΟΧΟΣ.

Σου καρφωσε τον στυλεο στο ρουθουνι προκειμενου να εργαστεις για ενα κομματι ψωμι, ψιλοματωσες αλλα το δεχθηκες χωρις αντιρρησεις. Στον ξανακαρφωσε για δευτερη φορα μεσα στην εβδομαδα και η δευτερη θα γινει τριτη και η τριτη τεταρτη μεχρι να τρυπηθεις. Θα σκυψεις το κεφαλι σε ολα. Ο σβερκος σου ακομη αντεχει. ΕΝΟΧΟΣ.

Σε μαντρωσε στο σπιτι απο τις 9 ως τις 5 με την αισχρη δικαιολογια οτι προκειται για ενα απαραιτητο μετρο και φυλακιστηκες χωρις να ουρλιαξεις. Θα σε ξαναμαντρωσει, εισαι πια ενας καλα εκπαιδευμενος πειραματανθρωπος. ΕΝΟΧΟΣ.

Σου απαγορευσε να βολταρεις στις πλατειες, σου απαγορευσε να επισκεπτεσαι τους συγγενεις και τους φιλους σου, σου προτεινε με τροπο να δοκιμαζεις  εξω απο τα μαγαζια ρουχα και παπουτσια που θελεις να αγορασεις, το εκανες και αυτο και ξεγυμνωθηκες στα πεζοδρομια. ΕΝΟΧΟΣ.

Πατησε η φασιστικη του μποτα ακομη και στο σπιτι σου και σου υπεδειξε  με ποιον τροπο θα ψησεις το αρνι το Πασχα. Στον φουρνο με πατατες. Το δεχθηκες και αυτο. ΕΝΟΧΟΣ.

Σου στερησε γιορτες, ηθη και εθιμα του τοπου σου ενω την ιδια στιγμη εγκαθιστουσε διπλα σου ανθρωπους απο ξενους και μακρινους τοπους που κυκλοφορουν ανεξελεγκτοι, αμπολιαστοι, ατεσταριστοι, που γιορταζουν ελευθερα τα δικα τους εθιμα ενω εσυ κοιταζεις αποχαυνωμενος. Εκεινοι δεν αποτελουν κινδυνο για την δημοσια υγεια. Σε χαλαει αλλα ακομη κοιταζεις. ΕΝΟΧΟΣ.

Ηρθε το εμβολιο. Ουτε που ξερεις τι ειναι, κανενας δεν αναλαμβανει καμια ευθυνη, κανενας δεν σε πειθει και ομως πας να τρυπηθεις. Πρωτα με το μαλακο...σιγα σιγα να μην τρομαξεις. Μετα επι πληρωμη, 150 ζεστα. Μετα χωρις σαλιο. Σαν βιασμος "σε θελω -> μα θα σε πληρωσω -> θα μου κατσεις θες δεν θες". Μια δοση, μετα δυο, οι δυο δοσεις γιναν τρεις και οι τρεις θα γινουν τεσσερις και πεντε και... Εντωμεταξυ, διπλα σου οι εμβολιασμενοι συνεχιζουν να νοσουν, να νοσηλευονται στις ΜΕΘ, να εχουν σοβαρες παρενεργειες, να πεθαινουν. Και ομως πας να τρυπηθεις. Τα συζητας, μιλας για τις ανησυχιες σου, εχεις σοβαρες ενστασεις, και ομως πας να τρυπηθεις. ΕΝΟΧΟΣ.

Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ, αγρια βιασμενο και καταξεσχισμενο μπρος στα ματια σου, οι ελευθεριες σου πανε περιπατο μαζι με το χαμογελο και την υγεια σου, ψυχικη και σωματικη. Η ζωη σου απο καιρο μεσα στο μνημα και εσυ κοιταζεις σαν ναρκωμενος πρεζακιας βγαζοντας ιντερνετικες κορωνες για το Οβιεδο και τα ανθρωπινα δικαιωματα και  απαριθμωντας αρθρα του Συνταγματος. 

Εστω και τωρα, εστω και ετσι διαβασες. Εμαθες: Εισαι πια αδικαιολογητος. Ε-Ν-Ο-Χ-Ο-Σ.

Υπαρχει καταλληλη στιγμη για να ξυπνησεις? Υπαρχει ακομη ψυχη αλλα και χρονος? Η πλεον μπηκες στο παιχνιδι τοσο βαθια, που εγινες ο ιδιος το παιχνιδι? 

Μην περιμενεις σωτηρες. Οι λειτουργοι της ερημης της δικαιοσυνης κρυβονται και σωπαινουν. 

Η Εκκλησια πεταξε Θεο και πετραχηλι και αρπαξε τα τριακοντα αργυρια, ενα αντιτιμο σιωπης και προδοσιας. 

Αντιπολιτευση δεν υπαρχει, ειναι ολοι τους οψεις του ιδιου νομισματος, συμπαικτες, συνεργατες, συμμαχοι. 

Ανθρωποι που θα μπορουσαν να κανουν την διαφορα, τηρουν σιγην ιχθυος και ειναι το ιδιο ενοχοι  στα δικα μου ματια, οσο και οι εφιαλτες-δικτατορισκοι που μας κυβερνουν.

Υπαρχεις εσυ, υπαρχω εγω, χωρις ταμπελες, χωρις χρωματα, χωρις "ανηκω" πουθενα και ο αγωνας ειναι πρωτιστως προσωπικος, για να φτασει καποτε να γινει συλλογικος. Μα ειτε ξυπνησεις τωρα ειτε οχι, ειτε θες να ξυπνησεις ειτε οχι, να εισαι σιγουρος οτι το αυριο θα εχει ατελειωτη αγρυπνια. Και δεν ειναι ολα τα ξυπνηματα ηρεμα.