Δυστυχῶς δὲν ὑπάρχει σήμερα Χρυσόστομος, Βασίλειος, Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός! Δυστυχῶς οἱ ὁλίγοι καλοὶ ἐπίσκοποι ποὺ ὑπάρχουν εἶνε δειλοί, δὲν ἔχουν σθένος ν’ ἀγωνισθοῦν!
Τρέμουν τοὺς κακούς, φοβοῦνται νὰ μὴ καθαιρεθοῦν• καὶ εἶναι εἰς θέσιν νὰ τοὺς καθαιρέσουν! Καὶ ξεχνοῦν ὅτι μία καθαίρεσις εἶναι τίτλος τιμῆς, δι’ ἐκεῖνον ὁ ὁποῖος καθαιρεῖται, λόγῳ προσηλώσεως στὴν πίστη!
Καθηρημένος ἀπέθανε ὁ Χρυσόστομος, ἀλλὰ ἡ δόξα του εἶναι αἰωνία μέσα στὴν Ἐκκλησία!
Χίλιες φορὲς νὰ καθαιρεθῶ, ἀπὸ τοιούτους ἐπισκόπους, καὶ νὰ πάω στὴν ἔρημο νὰ κλαίω τ’ ἁμαρτήματά μου, παρά νὰ ζῶ μέσα ἐδῶ στὴν πόλη καὶ νὰ φιλῶ τὴν κακοήθεια καὶ τὴ διαφθορά!
Ἠγωνίσθησαν, λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἅγιοι πατέρες!
Σήμερα ἀγών δὲν γίνεται! Κληρικοί δὲν ἀγωνίζονται!
Δὲν ὑπάρχει πλέον ἀγωνιστικὸ πνεῦμα!
