«Κόρη μου, στούς γάμους σου, ἐγώ ὁ Πνευματικός σου πατέρας, ὁ Γρηγόριος, σοῦ κάνω δῶρο τοῦτο τό ποίημα. Καί εἶναι ὅ,τι καλλίτερο ἡ συμβουλή τοῦ πατέρα: Ἄκου λοιπόν Ὀλυμπιάδα μου. Ξέρω ὅτι θέλεις νά εἶσαι πραγματική χριστιανή . Καί μία πραγματική χριστιανή πρέπει ὄχι μόνο νά εἶναι, ἀλλά καί νά φαίνεται. Γι' αὐτό ,σέ παρακαλῶ ,νά προσέξης τήν ἐξωτερική σου ἐμφάνιση. Νά εἶσαι ἁπλή. Τό χρυσάφι, δεμένο σέ πολύτιμες πέτρες, δέν στολίζει γυναῖκες σάν καί σένα. Πολύ περισσότερο τό βάψιμο. Δέν ταιριάζει στό πρόσωπό σου, τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, νά τήν παραποιῆς καί νά τήν ἀλλάζης, μόνο καί μόνο γιά νά ἀρέσης. Ξέρε το ὅτι αὐτό εἶναι φιλαρέσκεια καί νά μένης ἁπλή στήν ἐμφάνιση. Τά βαρύτιμα καί πολυτελῆ φορέματα ,ἄς τά φοροῦν ἐκεῖνες, πού δέν ἐπιθυμοῦν ἀνώτερη ζωή, πού δέν ξέρουν τί θά πῆ πνευματική ἀκτινοβολία .
Ἐσύ, ὅμως ἔβαλες μεγάλους στόχους καί ὑψηλούς στόχους στή ζωή σου. Κι αὐτοί οἱ στόχοι σοῦ ζητοῦν ὅλη τή φροντίδα κι ὅλη τήν προσοχή. Μέ τό γάμο , ἡ στοργή καί ἡ ἀγάπη σου νά εἶναι φλογερή καί ἀμείωτη γιά κεῖνον, πού σοῦ δωσε ὁ Θεός. Γιά κεῖνον, πού 'γινε τό μάτι τῆς ζωῆς σου καί σοῦ εὐφραίνει τήν καρδιά. Κι ἄν καταλάβης πώς ὁ ἄνδρας σου σέ ἀγαπάει περισσότερο ἀπ’ ὅσο τόν ἀγαπᾶς ἐσύ, μή κυττάξης νά τοῦ πάρης τόν ἀέρα, κράτα πάντα τή θέση πού σοῦ ὁρίζει τό Εὐαγγέλιο.
Ἐσύ νά ξέρης ὅτι εἶσαι γυναίκα, ἔχεις μεγάλο προορισμό, ἀλλά διαφορετικό ἀπό τόν ἄνδρα, πού πρέπει νά εἶναι ἡ κεφαλή. Ἄσε τήν ἀνόητη ἰσότητα τῶν δύο φύλων καί προσπάθησε νά καταλάβης τά καθήκοντα τοῦ γάμου. Στήν ἐφαρμογή τους θά δῆς πόση ἀντοχή χρειάζεται γιά ν’ ἀνταποκριθῆς, ὅπως πρέπει , σ’ αὐτά τά καθήκοντα , ἀλλά καί πόση δύναμη κρύβεται στό ἀσθενές φύλο. Θά ξέρης, πόσο εὔκολα θυμώνουν οἱ ἄνδρες. Εἶναι ἀσυγκράτητοι καί μοιάζουν μέ λιοντάρια. Σ’ αὐτό τό σημεῖο ἡ γυναίκα πρέπει νά εἶναι δυνατότερη καί ἀνώτερη. Πρέπει νά παίζη τό ρόλο τοῦ θηριοδαμαστῆ. Τί κάνει ὁ θηριοδαμαστής ὅταν βρυχᾶται τό θηρίο; Γίνεται περισσότερο ἤρεμος καί μέ τήν καλωσύνη καταπραΰνει τήν ὀργή. Τοῦ μιλάει γλυκά καί μαλακά , τό χαϊδεύει, τό περιποιεῖται καί πάλι τό χαϊδεύει κι ἔτσι τό καταπραΰνει.
Ποτέ μή κατηγορήσης καί ἀποπάρης τόν ἄνδρα σου γιά κάτι πού ἔκανε στραβό. Οὔτε πάλι γιά τήν ἀδράνειά του ,ἔστω κι ἄν τό ἀποτέλεσμα δέν εἶναι αὐτό πού ἤθελες ἐσύ. Γιατί ὁ διάβολος εἶναι αὐτός, πού μπαίνει ἐμπόδιο στήν ὁμοψυχία τῶν συζύγων Νά ἔχετε κοινά τά πάντα καί τίς χαρές καί τίς λύπες. Γιατί ὁ γάμος ὅλα σᾶς τά ἔκανε κοινά. Κοινές οἱ φροντίδες, γιατί ἔτσι τό σπίτι θά στεριώση. Νά συμβάλλης ἐκφράζοντας τή γνώμη σου, ὁ ἄνδρας ὅμως ἄς ἀποφασίζη. Ὅταν τόν βλέπης λυπημένο, συμμερίσου τή λύπη του ἐκείνη τήν ὥρα. Γιατί εἶναι μεγάλη ἀνακούφιση στή λύπη, ἡ λύπη τῶν φίλων. Ὅμως ἀμέσως νά ξαστεριάζη ἡ ὄψη σου καί νἆ σαι ἤρεμη χωρίς ἀγωνία. Ἡ γυναίκα εἶναι τό ἀκύμαντο λιμάνι γιά τό θαλασσοδαρμένο σύζυγο. Νά ξέρης ὅτι ἡ παρουσία σου στό σπίτι σου εἶναι ἀναντικατάστατη, γι’ αὐτό πρέπει νά τό ἀγαπήσης μ’ ὅλες τίς φροντίδες τοῦ νοικοκυριοῦ. Νά τό βλέπης σάν βασίλειό σου ,καί νά μή συχνοβγαίνης ἀπό τό κατώφλι σου.
Ἄφησε τίς ἔξω δουλειές γιά τόν ἄνδρα. Πρόσεχε τίς συναναστροφές σου. Πρόσεξε τίς συγκεντρώσεις ,ποῦ πηγαίνεις. Μή πᾶς σέ ἄπρεπες συγκεντρώσεις, γιατί εἶναι μεγάλος κίνδυνος γιά τήν ἁγνότητά σου. Αὐτές οἱ συναναστροφές ἀφαιροῦν τήν ντροπή κι ἀπ΄ τίς ντροπαλές, σμίγουν μάτια μέ μάτια, κι ὅταν φύγη ἡ ντροπή γεννιοῦνται ὅλα τά χειρότερα κακά « αἰδώς οἰχομένη, πάντων γενέτειρα κακίστων ».
Τίς σοβαρές ὅμως συγκεντρώσεις μέ συνετούς φίλους νά τίς ἐπιζητῆς , γιά νά ἐντυπώνεται στό νοῦ σου ἕνας καλός λόγος, ἤ κάποιο ἐλάττωμα νά κόψης ἤ νά καλλιεργήσης τούς δεσμούς σου μέ ἐκλεκτές ψυχές. Μήν ἐμφανίζεσαι ἀνεξέλεγκτα σέ ὁποιονδήποτε, ἀλλά στούς σώφρονες συγγενεῖς σου, στούς ἱερεῖς καί σέ σοβαρούς νεώτερους ἤ ἡλικιωμένους. Μή συναναστρέφεσαι φαντασμένες γυναῖκες , πού ἔχουν στό νοῦ τους στό ἔξω,γιά ἐπίδειξη. Οὔτε ἀκόμα ἄνδρες εὐσεβεῖς, πού ὁ σύζυγός σου δέν θέλει στό σπίτι, ἄν καί σύ τόσο πολύ τούς ἐκτιμᾶς. Ὑπάρχει γιά σένα πιό ἀκριβό πράγμα ἀπό τόν καλό σου σύζυγο, πού τόσο ἀγαπᾶς;»