Σύμπραξη αἵρεσης καὶ πολιτείας. Τὰ πρῶτα χρόνια τῆς εἰκονομαχίας ὡς παράδειγμα ἀντίστοιχο μὲ τὴν σημερινὴ κατάσταση

 

Σύμπραξη αἵρεσης καὶ πολιτείας

Σύμπραξη αἵρεσης καὶ πολιτείας. Τὰ πρῶτα χρόνια τῆς εἰκονομαχίας ὡς παράδειγμα ἀντίστοιχο μὲ τὴν σημερινὴ κατάσταση

                               Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου 

Τὰ τελευταῖα χρόνια, καὶ μετὰ τὰ τραγικὰ γεγονότα ποὺ βιώσαμε τὰ δύο χρόνια τῶν μέτρων κατὰ τοῦ Κορονοϊοῦ, ἔχει καταστεῖ σὲ ὅλους σαφὲς ὅτι ἡ πολιτικὴ ἡγεσία, διεθνὴς καὶ κρατική, κάνει τὰ πάντα γιὰ νὰ ὑποστηρίξει τὴν ἐξάπλωση καὶ ἑδραίωση τῆς Παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τὴν ἀλλοίωση καὶ ὑποβάθμιση τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως μας. Βαθύτερος σκοπὸς αὐτῆς τῆς ὑποστήριξης εἶναι ἡ διάβρωση καὶ τελικὰ ὑποταγὴ τῆς Ἐκκλησίας στὴν Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Ἡ μετάθεση ἑορτασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως: Μονομερές ἐνδιαφέρον γιά τήν Πίστη!

 Ἡ ἔλλειψη ἑνότητος, συμπορεύσεως καὶ θεολογικῆς ὁμονοίας εἶναι ὁ λόγος νὰ γελοῦν μαζί μας οἱ αἱρετικοί 

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

 Γιὰ μία ἀκόμα φορὰ γινόμαστε μάρτυρες τῆς συγχύσεως ποὺ ἐπικρατεῖ στὴν Ἐκκλησία μὲ τρομερὴ εὐθύνη πρωτίστως τῶν ποιμένων, ἀλλὰ φυσικὰ καὶ τοῦ ποιμνίου. Ἡ ἀφορμὴ τώρα αὐτῆς τῆς, φεῦ, ἐπαναλαμβανομένης διαπιστώσεως εἶναι ἡ συζήτηση περὶ μεταθέσεως τῆς ἡμερομηνίας καὶ ὥρας ἑορτασμοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Καὶ ποῦ βρίσκεται ἡ σύγχυση; Ἐπειδὴ δὲν μᾶς φθάνει ὡς ἐπιχείρημα τὸ «ἀνεστήθη τριήμερος» καὶ ἡ δυσχιλιάχρονη Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, τώρα ἀναδεικνύονται ἀπὸ διάφορους ἱερεῖς καὶ λαϊκοὺς καὶ ἄλλα ἐπιχειρήματα, ποὺ μόνο κακὸ κάνουν. Τὸ κυριότερο ἀπὸ αὐτὰ εἶναι ἡ ἄποψη ὅτι ἂν κάνουμε Ἀνάσταση τὸ Σάββατο (ποὺ φυσικὰ δὲν πρέπει) θὰ συνεορτάσουμε μὲ τοὺς Ἑβραίους.

Καὶ οἱ αἱρετικοὶ καὶ ἐκκοσμικευμένοι Οἰκουμενιστὲς γελοῦν μαζί μας, φέροντας ὡς ἀπόδειξη τοῦ γέλωτός τους τὸ τραγικὸ αὐτὸ ἐπιχείρημα. Διότι τὸ Πάσχα τῶν Ἑβραίων ἔγινε ἐδῶ καὶ ἕνα μῆνα καὶ ἡ ἐαρινὴ ἰσημερία ἔχει περάσει ἐδῶ καὶ ἕνα μῆνα.

Οἱ θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικής θέσπισαν τέσσερεις ἀπαράβατους κανόνες γιὰ τὸν ἑορτασμό του Πάσχα (Πηδάλιον, σελ. 9 καὶ Ἰω. Καρμίρη, Τὰ δογματικὰ καὶ συμβολικὰ μνημεῖα..., τόμος α΄, σελ. 121):

Ἡ (ἀ)πιστότης πρός τήν Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

 

Ὁ γνωστὸς στοὺς οἰκουμενιστικοὺς κύκλους γιὰ τοὺς αὐλικοὺς ἐπαίνους καὶ τὰ ἀπολογητικὰ ἄρθρα του πρὸς ὑπεράσπιση τοῦ Βαρθολομαίου καὶ κάθε οἰκουμενιστῆ ἀρχιεπισκόπου ἀρχιμανδρίτης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας π. Γεράσιμος Φραγκουλάκης ἔγραψε πάλι ἕνα κατάπτυστο ἄρθρο κατηγορώντας αὐτὴ τὴν φορὰ τὸν Μητροπολίτη Πολωνίας Σάββα, ἐπειδὴ ὁ μητροπολίτης ἀμφισβήτησε ‒λόγῳ τῆς ἀναγνώρισης τῶν Οὐκρανῶν σχισματικῶν‒ τὴν πιστότητα πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (ἐδῶ).

Ἡ τακτική τῶν δαιμόνων. Ἔμμεσες συμβουλές ἀπό ἕναν ἑτερόδοξο ἀπολογητή μέ "'ορθόδοξη" προοπτική!

 Εις αποκατάσταση της Αληθείας

Θα ήταν κρίμα να πληγεί άθελά σας η αλήθεια λόγῳ κάποιων Fake news. Aυτό το απόσπασμα (C. S. Lewis - "Οι συμβουλές ενός γέροντα διαβόλου σε έναν νεότερο" - Βιβλίο γραμμένο το 1941) του Lewis που επαναδημοσιεύουν κάποια ιστολόγια  είναι ψέμα. Το έγραψε ένας αναγνώστης του Lewis που μιμήθηκε το ύφος του. Αν θυμάστε το είχα γράψει σε κείμενο που είχα δημοσιεύσει για τις συμβουλές του αρχιδιαβόλου αλλά εις ώτα μη ακουόντων.  

Καθηγητής Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

 

Ἀφορμὴ συγγραφῆς τοῦ παρόντος κειμένου ἦταν ἕνα ὑποτιθέμενο, σχετικὸ μὲ τὸν Κορονοϊό, ἀπόσπασμα τοῦ Κλάϊβ Στέηπλς Λούις (C. S. Lewis 29/11/1898-22/11/1963) ποὺ δημοσιεύθηκε σὲ πολλὰ ἱστολόγια. Ἡ ἀμφισβήτηση τῆς γνησιότητος αὐτοῦ τοῦ ἀποσπάσματος μὲ ἔσπρωξε στὴν μελέτη τῶν βιβλίων τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ (τελικὰ ἀποδεικνύεται, ὅτι τὸ ἀπόσπασμα αὐτὸ δὲν γράφτηκε ἀπὸ τὸν Lewis, ἀλλὰ ἀπὸ ἕναν σημερινὸ μᾶλλον θαυμαστή του) καὶ ὁμολογῶ ὅτι μὲ κατέπληξε, ὁ τρόπος ποὺ ὁ ἀπὸ ἄθεος μεταμελημένος χριστιανὸς διδάσκαλος τῆς Ὀξφόρδης καὶ καθηγητὴς τοῦ Καίμπριτζ ὑπεράσπισε τὴν χριστιανικὴ πίστη σὲ ἕναν κόσμο ὑποταγμένο στὴν ἀθεΐα, τὸν ἐσωτερισμό, τὸν ὑλισμὸ καὶ στὸν ὑπεράνθρωπο. 

Μὲ ἀφορμή τήν ἑορτή τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου Γιὰ ὅσους ἀκόμα ἀμφιβάλλουν:

Ἀπόδειξη ὅτι οἱ Οἰκουμενιστὲς καὶ οἱ ὑποταγμένοι στὴν κοσμική/κρατικὴ ἐξουσία εἶναι ψευδοποιμένες καὶ λύκοι βαρεῖς

 

Ὁ ἅγ. Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης, τὴν μνήμη τοῦ ὁποίου ἑορτάζουμε σήμερα, τὴν Δ΄ Κριακὴ τῶν νηστειῶν, ἐκτὸς τῆς «Κλίμακος» ἔγραψε καὶ τὸν «Λόγο πρὸς τὸν Ποιμένα» (ἐκδόσεις Παρρησία) στὸν ὁποῖο δίνει συμβουλὲς πῶς πρέπει νὰ εἶναι ὁ ὀρθόδοξος ποιμὴν. Ὅποιος δὲν ἀκολουθεῖ αὐτὲς τὶς συμβουλὲς χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὸν Ἅγιο ὡς λύκος καὶ ψευδοποιμένας.

Σχολιασμός τοῦ ἀπαράδεχτου ἄρθρου τοῦ αὐτοανακηρυχθέντος ἱεροεξεταστῆ/δημοσιογράφου Ἀνδρέα Λουδάρου

Γράφει ο Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

«Γιὰ νὰ εἶσαι πειστικός, πρέπει νὰ εἶσαι πιστευτός. Γιὰ νὰ εἶσαι πιστευτός, πρέπει νὰ εἶσαι ἀξιόπιστος. Γιὰ νὰ εἶσαι ἀξιόπιστος, πρέπει νὰ εἶσαι ἀληθινός» (Εdward R. Murrow)

 

Ἡ δημοσιογραφία ἔχει χαρακτηρισθεῖ ἀπὸ πολλοὺς τέταρτη ἐξουσία. Ὁ χαρακτηρισμὸς αὐτὸς ταιριάζει ὄχι μόνο στὴν σημασία τοῦ δημοσιογραφικοῦ ἐπαγγέλματος σὲ μία δημοκρατικὴ κοινωνία, ἀλλὰ καὶ στὴν κατάχρηση καὶ αὐθαίρεσία του σὲ μία διεφθαρμένη κοινωνία. Ἡ κατάχρηση ἐξουσίας καὶ ἡ αὐθαίρεσία τοῦ δημοσιογραφικοῦ χώρου, ἰδιαίτερα στὴν Ἑλλάδα, ἔχει πάρει τεράστιες διαστάσεις καὶ ἀποτελεῖ πληγὴ γιὰ τὴν δημοκρατία, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία. Διότι ἡ σωστὴ δημοσιογραφία ἔχει ὡς σκοπὸ τὴν ἀποκάλυψη καὶ ὑπεράσπιση τῆς ἀληθείας καὶ ὄχι τὴν ἀπόκρυψή της καὶ τὴν συγκάλυψη τοῦ ψεύδους.

Ἡ κρίση του Κορονοϊοῦ: Ἡ ἀποκάλυψη τῆς ψευδοῦς πνευματικότητας μίας ὑποταγμένης ἐκκλησίας στὸν οἰκουμενισμὸ καὶ στὴν ἐκκοσμίκευση

 

Ἀποτελεῖ πιὰ κοινὴ διαπίστωση ὅτι ζοῦμε τοὺς καιροὺς ποὺ βασιλεύει ὁ μηδενισμός, ὁ ὑλισμός, ὁ ὑποτιθέμενος «ὑπεράνθρωπος» τοῦ Νίτσε, ὁ ὁποῖος «σκότωσε» τὸν Θεὸ γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὴν ἐλευθερία του. Ἀντὶ αὐτοῦ ὅμως ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος σκότωσε τὴν ἴδια του τὴν φύση καὶ ἀπὸ ἐλεύθερος ἔγινε δοῦλος, ἀπὸ κοινωνικὸ ὂν μοναχικός, ἀπὸ δυνατὸς ἀδύνατος, ἀπὸ γενναῖος δειλός:

«Ἡ μετάβαση ἀπὸ τὴν θεοκεντρικότητα στὸν ἀνθρωποκεντρισμό, ἀπὸ τὸν Θεάνθρωπο στὸν ἀνθρωποθεό, ἔχει ὡς τελικὸ κατάντημα τὸν αὐτοεγκλεισμὸ τοῦ ἀνθρώπου στὴν ἔνδεια τῆς αὐτάρκειάς του, τὴν αὐτοεγκατάλειψή του στὰ μηδενικὰ καὶ στὰ ἄπειρα ἀδιέξοδά του, τὴν παραμόρφωσήτου σ’ ἕνα εἴδωλο ἀνάμεσα σ’ ἀναρίθμητα εἴδωλα, τὴ μεταβολή του σ’ ἕνα φοβισμένο κι ἀδύνατο ὄν, τὴν ἀπώλεια τῆς δυνατότητάς του νὰ εἶναι ἄνθρωπος. Πραγματώνοντας ἔτσι τὸν προορισμό του καὶ δίνοντας νόημα στὸν κόσμο» (π. Μιχαὴλ Καρδαμάκης «Ὀρθόδοξη Πνευματικότητα», Β΄ ἔκδ. 1993, σελ. 39).

Ἕνα παράδειγμα ἀντίστασης μέ σαφές μήνυμα γιά τήν σημερινή κατάσταση στήν Ἐκκλησία καί στήν Ἑλλάδα

 

Ἀποτελεῖ ἀδιαμφισβήτητο γεγονὸς γιὰ ὅλους τοὺς Χριστιανούς (ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλους τοὺς τουλάχιστον εὐαισθητοποιημένους Ἕλληνες πολίτες), ὅτι ζοῦμε ἀποκαλυπτικοὺς καιρούς. Καιροὺς στοὺς ὁποίους κυριαρχεῖ ‒ἀνεξαρτήτως κομμάτων και πολιτικῶν παρατάξεων‒ ἕνα κράτος ἄθεο, ἕνα κράτος ἀπολυταρχικῆς ἐξουσίας καὶ μία πολιτικὴ διαφθορᾶς, ξεπουλήματος γῆς καὶ κεκτημένων, ἀποδόμησης ἀξιῶν, θεσμῶν καὶ ἰδανικῶν, μία πολιτικὴ φτωχοποίησης, κυριολεκτικὰ μία τυραννία.

Οἱ Οἰκουμενιστὲς πρόβατα ἢ ἐρίφια τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως;

Γράφει ο καθηγητής Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Ἀκούσαμε στὸ Εὐαγγέλιο τῆς Ἀπόκρεω (Ματθ. κε΄, 31-46), ὅτι τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως ὁ Κύριος θὰ χωρίσει τοὺς ἀνθρώπους σὲ πρόβατα καὶ ἐρίφια καὶ τὰ μὲν θὰ στήσει ἐκ δεξιῶν Του (σωτηρία), τὰ δὲ ἐξ ἀριστερῶν Του (καταδίκη). Κριτήριο γιὰ αὐτὴ τὴν τοποθέτηση τῶν ἀνθρώπων θὰ εἶναι ἡ συμπεριφορά τους ἀπέναντι στοὺς πεινασμένους, διψασμένους, ἀρρώστους, φυλακισμένους καὶ ξένους. Τὰ πρόβατα, οἱ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, δίνουν τροφὴ στοὺς πεινασμένους, νερὸ στοὺς διψασμένους, παρηγοριὰ καὶ συντροφιὰ στοὺς ἀρρώστους καὶ φυλακισμένους, φιλοξενία στοὺς ξένους καὶ γι’ αὐτὸ θὰ σωθοῦν. Τὰ ἐρίφια, τὰ κατσίκια, πράττουν τὸ ἀντίθετο καὶ γι’ αὐτὸ θὰ καταδικασθοῦν.

Σχεδὸν ὅλοι οἱ σημερινοί, καὶ ἰδιαίτερα οἱ Οἰκουμενιστές, κήρυκες αὐτῆς τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς τονίζουν τὴν κυριολεκτικὴ ἑρμηνεία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ προβάλλοντας τὸ καθῆκον τοῦ Χριστιανοῦ νὰ ἐλεεῖ καὶ νὰ βοηθάει τὸν συνάνθρωπό του, τονίζοντας παράλληλα τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας. Ὅμως, ἂν καὶ ὀρθή, αὐτὴ ἡ ἑρμηνεία εἶναι ἡμιτελὴς καὶ ἐπικίνδυνη, διότι ξεχνοῦν νὰ τονίσουν ὅτι:

Στὸ ἴδιο ἔργο θεατές: Ἡ τραγικότητα ἑνὸς πολυετοῦς καὶ ἀτελέσφορου διαμαρτυρόμενου χαρτοπολέμου

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου 

      Ἀποτελεῖ τραγικὴ διαπίστωση ἀκόμα καὶ γιὰ τὸν πιὸ ἀδαὴ στὰ θέματα πίστεως, ὅτι ἕνας ἀπὸ τοὺς κύριους αἴτιους τῆς γενικῆς κατάπτωσης καὶ ἀποστασίας στὸν χῶρο τῆς ἐκκλησίας δὲν εἶναι μόνο οἱ προδίδοντες «ποιμένες» ἀλλὰ τὴν μεγάλη εὐθύνη φέρει καὶ τὸ προδομένο, ἀλλὰ ἀποκοιμισμένο καὶ ἀναπαυμένο ποίμνιο, στὸ ὁποῖο ἀνήκουν καὶ οἱ ἀντιδροῦντες χριστιανοί.

      Ἂν κάποιος μελλοντικὸς ἱστορικὸς μελετήσει τὴν ἀντιδροῦσα στὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα ἀρθρογραφία πρὶν καὶ μετὰ τὸ Κολυμπάρι, καὶ τὴν συγκρίνει μὲ τὴν ἀντιδροῦσα στὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα ἀρθρογραφία κατὰ τὴν περίοδο τῶν καθεστωτικῶν μέτρων κατὰ τοῦ Κορονοϊοῦ, θὰ διαπιστώσει μὲ ἔκπληξη, ὅτι ‒παρὰ τὴν διαφορετικὴ χρονικὴ περίοδο καὶ παρὰ τὸ διαφορετικὸ θέμα‒ πρόκειται γιὰ μία σχεδὸν ἀντιγραφή/ἐπανάληψη κειμένων, ποὺ συνοδεύονται ἀπὸ μία ἀνακολουθία λόγων καὶ πράξεων.

Ο διώκτης αγωνιστού ιερέως της Καλύμνου , είναι γνήσιος Οικουμενιστής και ακόλουθος του «Αυθέντου και Δεσπότου» Βαρθολομαίου !

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες ἑνὸς νέου ἀναδυόμενου δεσπότου/διώκτου ποὺ μέχρι τώρα εἶχε τὸν χαρακτηρισμὸ τοῦ εὐσεβοῦς ποιμένος, τοῦ Καλύμνου καὶ Λέρου Παϊσίου, ὁ ὁποῖος ἔθεσε σὲ ἀργία ἱερέα τῆς μητροπόλεως του, ποὺ κατὰ γενικὴ ὁμολογία θεωροῦταν καὶ θεωρεῖται κι αὐτὸς εὐσεβής.

Ἐπίσης γίναμε μάρτυρες καὶ τῆς δικαιολογημένης ἀντιδράσεως καὶ ἀγανακτήσεως ἑνὸς μέρους τοῦ ποιμνίου, τὸ ὁποῖο ἀνακάλυψε τώρα ὅτι ὁ κ. Παΐσιος τελικὰ δὲν εἶναι τόσο εὐσεβής, ὅσο φαινόταν.

Αν ζούσε σήμερα ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος!

‒Ἀλλὰ ζεῖ!

        Τοῦ καθηγητού Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου
       Ἂν ζοῦσε σήμερα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ ἔβγαζε ἀντιαιρετικοὺς λόγους καὶ ἄφηνε τὴν Ναζιανζὸ γιὰ νὰ κηρύξει σὲ ἄλλες πόλεις τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, χωρὶς τὴν ἄδεια τοῦ τοπικοῦ Ἐπισκόπου, θὰ τὸν ὀνόμαζαν λαοπλάνο, ψευδοποιμένα καὶ ἀπατεῶνα.
      Ἂν ζοῦσε σήμερα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ ἔβγαζε ἐπαινετικὸ λόγο γιὰ τοὺς Μακκαβαίους, θὰ τὸν ὀνόμαζαν οὐ κατ’ ἐπίγνωση ζηλωτὴ καὶ ὀπαδὸ τοῦ φανατισμοῦ.
    Ἂν ζοῦσε σήμερα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος καὶ ἐξέφραζε τὴν περίφημη ρήση του «αὐτοὶ ἔχουν τοὺς οἴκους καὶ ἐμεῖς τὸν ἔνοικο», θὰ τὸν ὀνόμαζαν σχισματικὸ καὶ πλανεμένο.

Τό ψευδοπρωτεῖο τῶν Οἰκουμενιστῶν καί ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Μὲ ἀφορμὴ τὴν προσμονὴ τοῦ Καρδινάλιου Kurt Koch τῆς ἀναγνώρισης τοῦ πρωτείου τοῦ Πάπα ἀπὸ τοὺς Ὀρθοδόξους ὡς προϋπόθεση ἑνώσεως μὲ τὸν Παπισμό (ἐδῶ), γεννιέται ἡ ἀνάγκη νὰ ξαναγγίξουμε αὐτὴ τὴν ἀσθένεια ποὺ λυμαίνεται τὴν Ἐκκλησία: τὸ πρωτεῖο. Διότι ὁ γνωστὸς γιὰ τὶς διπλωματικές του ἱκανότητες Καρδινάλιος γνωρίζει σὲ ποιὸν ἐκφράζει αὐτὴ τὴν προσμονή.

Ἡ ἀλήθεια πού φοβοῦνται νά ἀντικρίσουν οἱ ἀγωνιζόμενοι κατά τῆς Παναιρέσεως

Ζητᾶμε χωρὶς νὰ δίνουμε,
θέλουμε πράξεις χωρὶς οἱ ἴδιοι νὰ πράττουμε

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου


Ἕνα κύριο καὶ ἀγωνιῶδες ἐρώτημα ποὺ βασανίζει τοὺς πιστοὺς στὴν σημερινὴ ἐποχὴ τῆς προδοσίας, τῆς πλάνης καὶ τῆς Παναιρέσεως −ἡ ὁποία παραδόξως ἀπὸ τὴν μία κρύβεται, ἀπὸ τὴν ἄλλη ὅμως ἀποκαλύπτεται μὲ τὴν κορονοϊκὴ παράνοια ποὺ ἐπικρατεῖ− εἶναι τὸ ποιός ἱερέας σήμερα εἶναι εὐσεβής, καθὼς ἡ παναίρεση τὰ τελευταῖα 40 χρόνια κατάφερε σιγὰ σιγὰ νὰ ἀλλοιώσει καὶ νὰ διαχωρήσει τὴν πίστη ἀπὸ τὸ ὀρθόδοξο ἦθος, ὡσὰν νὰ εἶναι δυνατὸν (μὲ ἁγιοπατερικὰ κριτήρια) νὰ νοεῖται Ὀρθόδοξος κάποιος, ποὺ νὰ ἐργάζεται τὶς ἀρετές, νὰ ἀδιαφορεῖ ὅμως γιὰ τὰ θεμέλια τῶν ἀρετῶν, ποὺ εἶναι ἡ ὀρθὴ Πίστη, ἡ καθημερινὴ Ὁμολογία καὶ ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς αἱρέσεως, ὅταν καὶ ὅπου αὐτὴ ὑπάρχει.

Ἡ μισή ἀλήθεια εἶναι χειρότερη ἀπό τό ψέμα

Τί λέει πράγματι ἡ Σοφία Σειρὰχ περὶ ἐπιστήμης Ὁ Κοζάνης Παῦλος καὶ ἡ Σοφία Σειράχ
Το κείμενο της Διακήρυξης της Γενεύης        

 Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Γιὰ μία ἀκόμα φορὰ γίναμε μάρτυρες τῆς ραπτικῆς τέχνης τῶν συγχρόνων ἐκκοσμικευμένων ἐπισκόπων, ποὺ κόβουν καὶ ράβουν τὴν Ἁγία Γραφὴ κατὰ τὸ δοκοῦν καὶ τὸ συμφέρον. Αὐτὴ τὴν φορὰ μᾶς ἔδειξε τὴν ραπτική του τέχνη ὁ Κοζάνης Παῦλος, ὁ ὁποῖος γιὰ νὰ τεκμηριώσει τὴν «ποιμαντική» του ἀπαίτηση νὰ ἐμβολιαστοῦμε ἐπικαλέστηκε τὴν σοφία Σειρὰχ λέγοντας: «Ο Θεός είπε δια της σοφίας Σειράχ να ακούμε την επιστημονική κοινότητα. Αν δεν πιστεύει στο Θεό η επιστημονική κοινότητα είναι δικό της πρόβλημα, αλλά αυτά που μας λέει είναι σωστά»!!! (ἐδῶ).

Κακοδοξία Ισλάμ‒Μωάμεθ και η στάση των “Ορθοδόξων” Οικουμενιστών (Γ΄ μέρος)

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου

Β΄ μέρος ΕΔΩ (Τὸ α΄ μέρος ἐδῶ)

Μελέτη ἀποδεικτικὴ περὶ τῆς βλασφημίας καὶ κακοδοξίας τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τοῦ προφήτη του Μωάμεθ

καὶ τῆς οἰκουμενιστικῆς προπαγάνδας, ὅτι κι αὐτοὶ ἀποτελοῦν δρόμο πρὸς τὸν Θεό.

· Εἰσαγωγή

· Ἡ συμφωνία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Ἁγίων Της ἐναντίον τοῦ Ἰσλάμ

· Ὁ ψευδὴς χαρακτηρισμὸς τοῦ Ἰσλὰμ ὡς ἀβρααμικὴ θρησκεία

· Τὸ Κοράνι, ἡ Παράδοση (Hadith) καὶ ἡ ἐγκυρότητά τους

· Ὁ Μωάμεθ καὶ οἱ γυναῖκες

· Αἱρετικὰ χωρία τοῦ Κορανίου

· Τὸ Ἰσλὰμ ὡς ὑποτιθέμενη θρησκεία ἀγάπης καὶ εἰρήνης


· Ἐπίλογος


Γ΄ μέρος (Τὸ α΄ μέρος ἐδῶ καὶ τὸ β΄ ἐδῶ)

Τὸ Ἰσλὰμ ὡς ὑποτιθέμενη θρησκεία ἀγάπης καὶ εἰρήνης

Κακοδοξία Ισλάμ‒Μωάμεθ και η στάση των “Ορθοδόξων” Οικουμενιστών (Β΄ μέρος)

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου 

Β΄ μέρος (Τὸ α΄ μέρος ἐδῶ)

◻️ Τὸ Κοράνι, ἡ Παράδοση (Hadith) καὶ ἡ ἐγκυρότητά τους

◻️    Ὁ Μωάμεθ καὶ οἱ γυναῖκες

 

◻️    Αἱρετικὰ χωρία τοῦ Κορανίου

Τὸ Κοράνι, ἡ Παράδοση (Hadith) καὶ ἡ ἐγκυρότητά τους

Στὴν ἀναγνωρισμένη Παράδοση (Hadith) τοῦ al-Βukhari ἀναφέρεται, ὅτι ὁ Μωάμεθ βρισκόμενος μὲ πυρετὸ στὸ κρεβάτι εἶπε ὅτι τὸν δηλητηρίασε μία Ἰουδαία μὲ δηλητηριασμένο ἀρνίσιο κρέας (Sahih al-Βukhari, τὸμ. 4, Hadith 4165). Τὸ γεγονὸς αὐτὸ  δὲν τὸ ἀναφέρει ὁ Ἀναστάσιος Ἀλβανίας στὸ βιβλίο του «Ἰσλὰμ» παρότι ἀνήκει σὲ μία ἀναγνωρισμένη Παράδοση (Hadith). Ἀντιθέτως ὁ Ἀναστάσιος στὶς σελ. 136-137 γράφει ὅτι ὁ Μωάμεθ «ἀρρώστησε αἰφνιδίως σοβαρὰ» καὶ τὸ ἀπίστευτο «ὁ Μωάμεθ διατηροῦσε μέχρι τὴν τελευταία του στιγμή εὐλάβεια ἀλλά καὶ ἰδιότυπο “χιοῦμορ“ στὸ ὁποῖο ἀνταποκρινόταν μὲ εὐστροφία ἡ Ἀΐσα (σσ. ἢ Ἀϊσά)».

Κακοδοξία Ισλάμ‒Μωάμεθ και η στάση των “Ορθοδόξων” Οικουμενιστών

Μελέτη ἀποδεικτικὴ περὶ τῆς βλασφημίας καὶ κακοδοξίας τοῦ Ἰσλὰμ καὶ τοῦ προφήτη του Μωάμεθ καὶ τῆς οἰκουμενιστικῆς προπαγάνδας, ὅτι κι αὐτοὶ ἀποτελοῦν δρόμο πρὸς τὸν Θεό.

Τοῦ Ἀδαμάντιου Τσακίρογλου



Εἰσαγωγή

Ἀφορμὴ γιὰ τὸ πόνημα αὐτὸ ἀποτελεῖ ἡ ὁμιλία τοῦ ἀνεκδιήγητου βουλευτοῦ κ. Ζουράρη στὴν βουλή τῶν Ἑλλήνων. Ἐκεῖ ὁ βαπτισμένος Χριστιανὸς κ. Ζουράρης ἀπευθύνθηκε στὸν Θεὸ μὲ τὰ λόγια «Κύριε τῶν Δυνάμεων» καὶ μετὰ εἶπε τὰ ἑξῆς: «Θὰ τὸ πῶ καὶ στὸ ὄνομα τῆς Οἰκουμενικότητος καὶ στὸ ὄνομα τῶν μουσουλμάνων ἀδελφῶν μας, Ἀλλαχοῦ Ἀκμπάρ»! (ἐδῶ).

Ἡ τραγικότητα ἑνὸς ποιμνίου ποὺ αὐτοτυφλώνεται καὶ καταλογίζει ἀλλὰ δὲν ἀναλαμβάνει τὸ ἴδιο εὐθῦνες

Γράφει ο καθηγητής: Ἀδαμάντιος Τσακίρογλου

Τὰ παρακάτω λόγια γράφονται ὡς προσπάθεια ἀπάντησης στὸ ἑξῆς παράδοξο:

Πῶς γίνεται τὴν περασμένη ἄνοιξη ἐνῶ ἑορτάσαμε Πάσχα ἄνευ Θ. Λειτουργίας, ἄνευ Σταυρώσεως, Ἀποκαθηλώσεως, Ἐπιταφίου, Ἀναστάσεως καὶ ἐνῶ διαμαρτυρηθήκαμε καὶ καλοπροαίρετα μείναμε ΜΟΝΟ στὴν διαμαρτυρία -καθὼς τουλάχιστον οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ταγοὶ μᾶς διαβεβαίωναν ὅτι γίνεται μιὰ μικρὴ ὑποχώρηση καὶ τίποτα ἄλλο- τώρα, ἐνῶ ἑορτάζουμε Χριστούγεννα πάλι κάτω ἀπὸ τὶς ἴδιες συνθῆκες, νὰ δεχόμαστε τὶς ἴδιες διαβεβαιώσεις; Πῶς γίνεται τὴν περασμένη ἄνοιξη καὶ ἐνῶ ἀποδείχτηκε ὅτι τὸ κλείσιμο τῶν ναῶν καὶ ἡ ἀπαγόρευση τῆς Θ. Λειτουργίας ἀποτελεῖ προδοσία τῆς πίστεως μὲ συνενόχους τὴν ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία, ἡ ὁποία συμπορεύθηκε μὲ τοὺς ἐνόχους σ’ αὐτὴν τὴν προδοσία, τώρα νὰ βλέπουμε τοὺς ἴδιους πάλι νὰ συνεχίζουν ἄνευ ἐντροπῆς τὴν προδοσία τους, καὶ ἐμεῖς νὰ συνεχίζουμε νὰ τοὺς ἀκολουθῦμε ὡς ἀληθινοὺς ποιμένες;

Ένα σίγουρο επάγγελμα σε καιρούς κρίσεως

Τότε ἐπισκέψου τὶς σχολὲς οἰκουμενιστῶν Ἐπισκόπων, ἀρχιμανδριτῶν ἄνευ μάνδρας καὶ ρασοφόρων.