ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΑΞΙΜΟ;

Συμπορευόμενοι με τους Οικουμενιστές, είμαστε εντός ή εκτός Εκκλησίας; (Τι διδάσκει ο άγ. Μάξιμος)

Ἀπὸ κείμενο τῶν ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

   …Τους έλεγε ο Άγιος Μάξιμος, δεν μπορεί να υπάρξει φύσις ανενέργητος δηλαδή, ανενεργός. Και άρα λοιπόν, αφού δέχεστε ότι είχε δύο φύσεις, πρέπει να δεχθείτε ότι είχε και δύο θελήματα και δύο ενέργειες. Εάν δεν δέχεστε ότι είχε δύο θελήσεις και δύο ενέργειες δεν μπορείτε να λέτε και να δέχεστε ότι είχε και δύο Φύσεις. Ή δέχεσθε λοιπόν και τα μεν και τα δε, ή μην δεχτείτε τίποτε από τα δύο και πηγαίνετε στην ευχή του Θεού. Αυτό όμως, δυστυχώς δεν ήθελαν να το καταλάβουν όλοι οι τότε αρμόδιοι και υπεύθυνοι. Και τι έγινε; Προσέξτε τι έγινε. Μιλάμε τώρα για φοβερά πράγματα, τα οποία ίσως να τα βρούμε μπροστά μας και γι’ αυτό σας τα λέμε αυτά τα πράγματα, γιατί θα τα βρούμε μπροστά μας και σύντομα και ίσως γι’ αυτό να σας κουράζουμε.

    [σ.σ.: Καὶ πράγματι. Τὸ ἴδιο δὲν ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Οἰκουμενιστές; Σ’ αὐτοὺς θὰ ἔλεγε ὁ ἅγιος Μάξιμος σήμερα: Ἐὰν δὲν δέχεστε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καὶ τὸ Βάπτισμα Ἕνα, ἀλλὰ ἀποδίδετε ἐκκλησιαστικότητα καὶ βάπτισμα καὶ στοὺς αἱρετικούς, τότε δέχεστε πρακτικὰ δύο Ἐκκλησίες –Ὀρθόδοξη καὶ Παπική– καὶ δύο Βαπτίσματα (ἢ ἑκατοντάδες Ἐκκλησίες καὶ βαπτίσματα: Ὀρθόδοξο, Παπικὸ καὶ Προτεσταντικά)· ὁπότε, λογικὰ δὲν μπορεῖτε νὰ λέτε καὶ νὰ δέχεστε ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἕνας, ἀλλὰ δύο Χριστοὶ  ἢ πολλοί, ἀνάλογα μὲ τὶς ψευτοεκκλησίες ποὺ ἀναγνωρίζετε! Διότι, ἐφ’ ὅσον ὁ Χριστὸς δημιούργησε Μία Ἐκκλησία, ἡ ὁποία θὰ συνεχίσει νὰ ὑπάρχει ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, καὶ τῆς ὁποία–κατὰ τὴν Γραφή– «πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», καὶ ὅπως ἀλλοῦ ἡ Γραφὴ μᾶς διδάσκει, αὐτὴ ἡ Μία Ἐκκλησία ἔχει ἕνα «Κύριο, μία πίστι, ἓν βάπτισμα», τότε ἐσεῖς –δεχόμενοι πολλὲς Ἐκκλησίες– πιστεύετε σὲ ἄλλη Ἐκκλησία, τὴν ὁποία δὲν μᾶς παρέδωσε καὶ δὲν ἀναγνωρίζει ὁ Κύριος. Ἢ δέχεσθε λοιπὸν ὅτι ἕνας εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ κατὰ συνέπεια μία καὶ ἡ Ἐκκλησία, ἢ δεχτεῖτε ὅτι δὲν εἶστε μαθητὲς καὶ ὀπαδοὶ τοῦ ἑνὸς Χριστοῦ. Βέβαια, ἀνεξάρτητα ἂν τὸ δεχθεῖτε ἢ δὲν τὸ δεχθεῖτε, ἀκόμα κι ἂν ἀπαγγέλλετε το Σύμβολο τῆς Πίστεως ὀρθά, μὲ τὴν πράξη σας δὲν εἶστε Ὀρθόδοξοι. Ἰσχύει γιὰ σᾶς ὁ λόγος τοῦ Κυρίου: «Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν… καὶ δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν»! (Ματθ. 7,22-23)].

  Μιλάμε τώρα για φοβερές εξελίξεις, αφού όλα τα τότε Πατριαρχεία, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, τα Πατριαρχεία Aλεξανδρείας, Aντιοχείας, Iεροσολύμων και το Πατριαρχείο Pώμης, όταν η Ρώμη ήταν ενωμένη με την Ανατολή, τα πέντε τότε Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, αυτά ήταν τα μόνα Πατριαρχεία τότε, όλα λοιπόν αυτά τα Πατριαρχεία με τους Πατριάρχες τους, με τους αρχιερείς τους, με τους κληρικούς τους, με τον λαό τους, όλα μα όλα είχαν πέσει στην αίρεση αυτή!

Η αίρεση μάστιζε το πλήρωμα της Εκκλησίας

επί εξήντα ολόκληρα χρόνια

     Όλα, τα Πατριαρχεία και οι κατά τόπους Εκκλησίες, –για κάποιο διάστημα εξαιρείτο μόνο το Πατριαρχείο της Ρώμης με τον Πάπα τον Άγιο Μαρτίνο που θα πούμε πώς έγινε αυτό– έπεσαν στην αίρεση. Όλοι στην αίρεση λοιπόν, προσέξτε, όλοι στην αίρεση, όλοι

οι Πατριάρχες, όλοι οι κληρικοί, όλοι οι λαϊκοί, ασπάσθηκαν και δέχθηκαν την αίρεση αυτή και έγιναν αιρετικοί. Όχι για ένα χρόνο, όχι για δύο, όχι για τρία, όχι για δέκα, όχι για είκοσι, όχι για τριάντα, όχι για σαράντα, αλλά για 60 ολόκληρα χρόνια!

    Εξήντα ολόκληρα χρόνια όλα τα Πατριαρχεία όλες οι εκκλησίες επί της γης, ήταν αιρετικές. Mα θα μου πείτε: Εάν πράγματι ήταν έτσι τότε πού ήταν η Εκκλησία του Χριστού την εποχή εκείνη; Έπαψε να υπάρχει; Και τότε πώς ο Κύριός μας λέγει· «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς», δηλαδή· «και οι πύλες του Άδη δε θα υπερισχύσουν εναντίον της»; (Ματθ. ΙΣΤ΄, 18). E! Εδώ είναι η ουσία. Εδώ είναι όλη η ουσία του θέματος και ο λόγος που σας αναφέρουμε όλα τα ανωτέρω. Γιατί; Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν εσφαλμένη ιδέα και εντύπωση για το τι είναι ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Χριστού!

    Στην Εκκλησία του Χριστού είναι και ανήκουν όλοι όσοι είναι μέσα στην Αλήθεια και τηρούν ανόθευτη την διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Δυστυχώς, σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των πιστών νομίζουν και πιστεύουν ότι Εκκλησία είναι οι παπάδες και οι δεσποτάδες, οι κατά τόποι ιερές Σύνοδοι, τα κτήρια, οι Αρχιεπισκοπές, οι Μητροπόλεις τα Πατριαρχεία κλπ. Όλα αυτά ή κάποια απ’ αυτά, νομίζουν ότι είναι Εκκλησία. Και όταν οι πιστοί δεν ανήκουν ή δεν είναι μέσα σε μια τέτοια Εκκλησία ή δεν βρίσκονται κάτω κάποια ιερά Σύνοδο ή κάποιο Πατριάρχη, Αρχιεπίσκοπο, Αρχιερέα ή Ιερέα, ή δεν έχουν κάποιο Ναό νομίζουν και πιστεύουν ότι είναι και βρίσκονται εκτός Εκκλησίας. Φυσικά και δεν είναι έτσι τα πράγματα! Και βέβαια όσοι πιστεύουν κάτι τέτοιο κάνουν μεγάλο λάθος, όπως αποδεικνύεται μέσα από την Εκκλησιαστική ιστορία, αλλά και την ζωή του Αγίου Μαξίμου.

    Εάν ήταν έτσι τα πράγματα –όπως πιστεύουν όλοι αυτοί– τότε για ποιόν λόγο ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής επί 40 ολόκληρα χρόνια (από το 620-660 μ.Χ. που κοιμήθηκε) δεν ήταν μέσα σ’ αυτή την εκκλησία; Για ποιο λόγο αρνιόταν να επικοινωνήσει πνευματικά μαζί με όλους αυτούς; Γιατί όλους αυτούς τους αιρετικούς κληρικούς και μάλιστα πριν ακόμη καταδικαστούν ή τους καταδικάσει κάποια Οικουμενική Σύνοδο δεν τους αποδεχόταν ως αληθινούς ιερείς και αρχιερείς της Εκκλησίας του Χριστού; …Εάν λοιπόν είχαν έτσι τα πράγματα, τότε ο Άγιος Μάξιμος δεν ανήκε και δεν ήταν μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, και κακώς είπε όλα αυτά που είπε, και κακώς έπραξε όλα αυτά που έπραξε! Και βέβαια κατ’ επέκταση κακώς πράττουμε που τον τιμάμε και τον εορτάζουμε ως Άγιο και μάλιστα τρεις φορές τον χρόνο. Μία στις 21 Ιανουαρίου, ημέρα της Κοιμήσεώς του, μία στις 12 Αυγούστου, ημέρα της ανακομιδής των λειψάνων του, και μία στις 20 Σεπτεμβρίου, τιμής ένεκεν, μαζί με τον Πάπα Μαρτίνο και τους δύο μαθητές του, τους Αναστάσιους. Γιατί ή είναι Άγιος και όλα αυτά που είπε και που έκανε καλώς τα είπε και τα έκανε και γι’ αυτό τον τίμησε η Εκκλησία μας και τον κατέταξε στον Χορό των Αγίων, ή όχι και κακώς, τον τιμούμε ως Άγιο και μάλιστα ως Ομολογητή.

    [σ.σ.: Θὰ ἔλεγε κάποιος. Ἂν μιλήσουμε γιὰ τὸ σήμερα, θὰ λέγαμε ὅτι στὶς ἐκκλησιαστικὲς ἀκολουθίες, οἱ ἐπίσημοι Οἰκουμενιστὲς καὶ ὅσοι τοὺς μνημονεύουν, ΟΛΟΙ κάνουν ὀρθὴ Ὁμολογία Πίστεως μὲ τὰ λόγια. Ὅλοι ὁμολογοῦν σὲ κάθε Θ. Λειτουργία καὶ Ἀκολουθία πίστη «εἰς Μίαν Ἐκκλησίαν». Ὅμως στὴν πραγματικότητα (καὶ ἀπὸ πέρυσι τὸν Ἰούνιο, μετὰ τὴν Κολυμπάριο Σύνοδο Κρήτης ποὺ μὲ ἐπίσημη συνοδικὴ πράξη ἀπέδωσε ἐκκλησιαστικότητα σὲ αἱρετικούς), ἔχουν ταυτόχρονα ἀποδεχθεῖ ΟΛΟΙ (τουλάχιστον ἐκεῖνοι ποὺ γνωρίζουν καλά, ἀλλὰ καὶ ὅσοι τὰ ἄκουσαν, ἀλλὰ ἀδιαφόρησαν νὰ μάθουν) αὐτὴν τὴν ἐκκλησιαστικότητα σὲ Παπικοὺς καὶ Προτεστάντες, ἐφ’ ὅσον ἀκολουθοὺν τοὺς Ἐπισκόπους ποὺ ἀπέδωσαν ἐκκλησιαστικότητα σὲ αἱρετικούς καὶ δὲν καταδικάζουν τὴν Σύνοδο τῆς Κρήτης. Ἐπίσης ἔχουν ἀποδεχθεῖ τὶς κακοδοξίες τους περὶ πολλῶν Ἐκκλησιῶν καὶ βαπτισματικῆς θεολογίας κ.λπ., ἀφοῦ σὲ μιὰ Μεγάλη καὶ Ἁγἰα Σύνοδο, τὴν ἐπίσημη Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου, δὲν καταδικάστηκαν οἱ κακοδοξίες τῶν μελῶν της, Βαρθολομαίου, Ζηζιούλα καὶ Σία. Διότι καταδικάζω μιὰ αἵρεση ΟΡΘΟΔΟΞΑ, σημαίνει ὅτι δὲν κοινωνῶ μὲ τὸν κακόδοξο Ἐπίσκοπο ἢ τὸν ἱερέα ποὺ ἢ τὴν ἔχει ἀποδεχτεῖ ἢ δὲν τὴν ἀποδοκιμάζει, δηλαδὴ δὲν διακόπτω τὴν κοινωνία μαζί του. Αὐτὸ διδάσκει ὁ θεολόγος ἅγιος Μάξιμος, ἐκφράζοντας τὴν θεολογία-ἐκκλησιολογία τῆς Ἐκκλησίας μας].

   Άραγε γιατί η Εκκλησία μας του χάρισε τον τίτλο του Ομολογητή; Έτσι για τα μάτια ή τυχαία; Φυσικά και όχι, αλλά γιατί ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ την ΑΛΗΘΕΙΑ και την γνήσια πίστη του Χριστού! Ποια; Ότι η αλήθεια δεν ήταν αυτή που δήλωναν όλοι οι Πατριάρχες και οι αρχιερείς και ιερείς και οι κατά τόπους εκκλησίες, ότι δηλαδή ο Χριστός είχε ΜΙΑ ενέργεια και ΜΙΑ θέληση, αλλά η αλήθεια ήταν ότι ο Χριστός είχε ΔΥΟ θελήσεις και ΔΥΟ ενέργειες. Αυτή ήταν και είναι η Αλήθεια και γι’ αυτό ονομάστηκε ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ!

Τα μέσα που μηχανεύεται ο Διάβολος, για να αλλάξει τη γνώμη των Αγίων

    Ας δούμε όμως τί απάντησε ο Άγιος Μάξιμος για το θέμα ακριβώς αυτό, όταν πήγαν και τον βρήκαν –στην εξορία και στην φυλακή που τον έβαλαν ο Αυτοκράτορας και ο Πατριάρχης– δύο απεσταλμένοι τους. Ο ένας μάλιστα εκ των δύο ήταν και Αρχιερέας. Στην αρχή προσπάθησαν με κολακείες και έπειτα με εκφοβισμούς και απειλές να τον κάνουν να αλλάξει γνώμη, αλλά δεν τα κατάφεραν. Στην συνέχεια του έταξαν πολλά δώρα, χρήματα, τιμές, να τον κάνουν Δεσπότη και άλλα πολλά, αλλά και πάλι δεν τα κατάφεραν. Έπειτα αφού είδαν ότι ο Άγιος δεν δεχόταν με τίποτε να δεχθεί τα όσα αιρετικά πίστευαν αυτοί, ούτε δεχόταν να επικοινωνήσει πνευματικά και εκκλησιολογικά μαζί τους, άρχισαν να τον ειρωνεύονται και να τον κοροϊδεύουν λέγοντάς του:

     «Είσαι καλά Μάξιμε; Μήπως έχεις τρελαθεί και δεν το ξέρεις; Δηλαδή, θέλεις να μας πεις, μετά απ’ όλα αυτά που συζητήσαμε, ότι εσύ ένας φτωχός και ταπεινός καλόγερος (γιατί εκτός των άλλων, ήταν απλός Μοναχός, δεν ήταν καν ιερομόναχος ο Άγιος Μάξιμος, παρ’ όλο που ήταν και ηγούμενος), εσύ λοιπόν ένας απλός Μοναχός, ΜΟΝΟΣ σου χωρίς κανένα άλλον μαζί, έχεις την αλήθεια και μείς όλοι οι άλλοι, όλα τα Πατριαρχεία και όλες οι κατά τόπους εκκλησίες, όλοι οι Πατριάρχες, οι αρχιερείς, όλοι οι κληρικοί, όλος ο λαός, όλη η οικουμένη είναι στην πλάνη και στην αίρεση και είμαστε εκτός Εκκλησίας; Δηλαδή εσύ μόνο σε όλη την οικουμένη έχεις την αλήθεια; Εσύ μόνος σου είσαι η Εκκλησία; Τρελάθηκες τελείως; Για έλα στα συγκαλά σου, και έλα γρήγορα μαζί μας, πριν είναι πολύ αργά, για να ανήκεις και συ στην Εκκλησία του Χριστού, γιατί τώρα, αφού δεν επικοινωνείς μαζί μας, είσαι έξω από την εκκλησία, και σίγουρα θα χαθείς έτσι που πας».

   Τι όμως τους απάντησε σε όλα αυτά τα φληναφήματα και ψευτοδιλήμματα ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής;

    «Εκκλησία, όπως είπε ο Χριστός μας, δεν είναι ούτε τα κτίρια, ούτε τα ντουβάρια, ούτε οι κληρικοί, ιερείς και αρχιερείς, ούτε τίποτε άλλο. Αλλά Εκκλησία τι είναι; Είναι ο ίδιος ο Χριστός και η Αλήθειά Του, το Ευαγγέλιο Του, η Ορθή Πίστη, η ορθή δόξα. Αυτή είναι η Εκκλησία! Και όπου υπάρχει αυτή η αλήθεια, η ορθή δόξα, εκεί είναι και η Εκκλησία του Χριστού. Όπου δεν υπάρχει αυτή η ορθή δόξα, η ορθή ομολογία και η αλήθεια, εκεί δεν υπάρχει ούτε Εκκλησία του Χριστού». Γι’ αυτό λέγει και ένας άλλος μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς (σπουδαίος Πατέρας, άφθαρτα τα λείψανά του στην Θεσσαλονίκη), τι λέει, μετά από τόσους αιώνες από τον Άγιο Mάξιμο, 7ος αιώνας ο Άγιος Mάξιμος, 14ος αιώνας ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Mετά από 6-7 αιώνες λέει περίπου τα ίδια πράγματα. Tι; Ακούστε: «Καί γάρ οἱ τοῖς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας τῆς ἀληθείας εἰσίν, οἱ δε μή ὄντες τῆς ἀληθείας οὐδέ τοῖς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας εἰσίν». Δηλαδή, «Αυτοί που είναι μέσα στην αλήθεια είναι και μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Ενώ αυτοί που είναι έξω από την αλήθεια δεν είναι ούτε μέσα στην Εκκλησία του Χριστού, αλλά είναι έξω από αυτήν»…

Ο Χριστός και η διδασκαλία Του, είναι η ορθή Πίστη και η ορθή Δόξα

   Να λοιπόν ποια είναι και τι είναι η αληθινή Εκκλησία του Χριστού! Ο ίδιος ο Χριστός και η Αλήθεια Του! Η Ορθή Πίστη και Δόξα! Δεν είναι ούτε τα ντουβάρια, ούτε οι μήτρες, ούτε οι πατερίτσες, ούτε οι αρχιερείς ούτε οι πατριάρχες ούτε κανένας. Κανείς, απ’ όλους αυτούς, εκτός εάν έχουν μαζί τους τον Χριστό και την Αλήθεια Του! Αν λοιπόν δεν έχουμε την αλήθεια και δεν είμαστε μέσα στην Ορθοδοξία, δεν είμαστε ούτε μέσα στην Εκκλησία άσχετα αν πηγαίνουμε σε ναούς, άσχετα αν κάνουμε μνημόσυνα, λειτουργίες, κοινωνάμε, βγάζουμε λόγους και κάνουμε οτιδήποτε. Προσέξτε λοιπόν αυτή την σημαντική λεπτομέρεια, γιατί θα έρθουν δύσκολες μέρες, και δεν θα μπορέσουμε να ξεχωρίσουμε καταστάσεις. Θα μπερδευτούμε, θα υπάρχει μεγάλη σύγχυση, γιατί οι περισσότεροι θα ακολουθούν τους πολλούς, είναι το σύνδρομο της μάζας βλέπετε, πού πάει ο πολύς κόσμος. Γιατί θα λένε όλοι, είναι δυνατόν, όλοι αυτοί να έχουν άδικο και μόνο ένας ή δύο ή μια χούφτα άνθρωποι να έχουν δίκαιο;

    Προσέξτε όμως τώρα! Πείτε π.χ. ότι ζούσατε εκείνη την εποχή, του Αγίου Μαξίμου του Oμολογητού, τον 7ο αιώνας, γύρω στο 650 (το 660 πέθανε ο Άγιος Μάξιμος) και σας έλεγε ο Άγιος Μάξιμος όλα αυτά τα πράγματα και βλέπατε λοιπόν να είναι μόνος του και όλοι οι άλλοι να είναι ενωμένοι, τι θα λέγατε τότε; Tι θα λέγατε; Ποιος θα είχε το δίκιο, ο ένας; Λογικό δεν είναι; Πολύ δύσκολο να πει κανείς ότι ο ένας, ένας καλόγερος είχε το δίκιο και όλοι οι άλλοι είχαν την πλάνη και ήταν μέσα στην αίρεση. Κι όμως τελικά αποδείχθηκε ότι ο Άγιος Μάξιμος είχε το δίκιο. Μετά από 60 ολόκληρα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η αίρεση αυτή, και 20 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατο του Αγίου το 660 κοιμήθηκε, το έτος 681 μ.Χ. έγινε η 6η Οικουμενική Σύνοδος, η οποία αναθεμάτισε όλους τους αιρετικούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, τον Σέργιο, τον Πύρρο, Παύλο, Πέτρο, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Αντιοχείας τον Κύρο, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Αντιοχείας τον Αθανάσιο, αναθεμάτισε τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, αναθεμάτισε όλους εκείνους οι οποίοι πρέσβευαν αυτές τις πλάνες και αυτές τις αιρέσεις και δικαίωσε και μεγάλυνε και λάμπρυνε τον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή. Πότε όμως; Μετά από 20 χρόνια από την κοίμησή του και 60 χρόνια από το ξεκίνημα του μοναχικού και μεγάλου αγώνα του!

Πρέπει να φυλάξουμε την Πίστη μας ανόθευτη και ως κόρην οφθαλμού.

    Τι δίδαγμα βγαίνει λοιπόν από τον Άγιο Μάξιμο; Ότι πρέπει να φυλάξουμε, σαν κόρη οφθαλμού, όπως μας λέει αλλού ο ίδιος «το πρώτο και μέγα της σωτηρίας ημών φάρμακο, την καλή λέγω της πίστεως κληρονομία». Και μετά όλα τ’ άλλα και αν είμαστε μέσα στην αλήθεια, αν είμαστε μέσα στην Ορθοδοξία τότε δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε έστω κι αν είμαστε μόνοι μας, θυμηθείτε και τους Τρεις Παίδες εν τη καμίνω. Τρεις ήταν μόνο εκείνοι που δεν προσκύνησαν την εικόνα του Ναβουχοδονόσορα. Όλοι οι άλλοι προσκύνησαν και φρονούσαν τα ίδια. Μόνο αυτοί οι τρεις αντιστάθηκαν να μην προσκυνήσουν το άγαλμα του Nαβουχοδονόσορα, όλοι οι άλλοι είχαν προσκυνήσει, μόνο αυτοί οι τρεις αντιστάθηκαν. Σκεφτείτε επίσης την εποχή του Νώε, πόσοι σώθηκαν; Μόνο 8 άτομα, όλους τους άλλους τους πήρε ο κατακλυσμός και εξαφανίστηκαν. Μην σας ξεγελάει λοιπόν το πλήθος αλλά να κοιτάτε πού βρίσκεται η αλήθεια. Ποιος έχει την ΑΛΗΘΕΙΑ!

    Αυτό το σπουδαίο και μεγάλο μήνυμα και δίδαγμα βγαίνει από τη ζωή και το βίο του Αγίου Μαξίμου. Κλείνοντας θα θέλαμε σαν επίλογο να υπενθυμίσουμε στην αγάπη σας ότι ζούμε σε εσχατολογικά και ίσως σε χρόνια του Αντίχριστου. Ίσως, δεν είμαστε Θεός δεν είμαστε προφήτης, δεν γνωρίζουμε, ο Θεός γνωρίζει, πάντως τα σημεία των καιρών βοούν, ότι είμαστε πολύ κοντά. Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια μας, ας είμαστε πάντοτε σε εγρήγορση, ας μην παρασυρόμαστε από μεγάλα λόγια, ας μην παρασυρόμαστε από το πλήθος, δεν βρίσκεται πάντοτε η αλήθεια μέσα στο πλήθος, ας μην μας τρομάζει ότι κάποιοι είναι μεγάλοι και τρανοί, είτε πολιτικοί, είτε εκκλησιαστικοί ηγέτες, και πώς είναι δυνατόν αυτοί δεν θέλουν να σωθούν, και δεν γνωρίζουν;