Νικολάου Μερτζάνη, Καθηγητή Θεολόγου
Ποιος είναι στην πραγματικότητα ο
Μητροπολίτης Μεσογαίας; Αυτό είναι
ένα ερώτημα που απασχολεί πλέον ολόκληρο τον θεολογικό χώρο. Όταν ορίστηκε η
Επιτροπή διαλόγου για το μάθημα των Θρησκευτικών από την Εκκλησία, τα ΜΜΕ τον
παρουσίαζαν ως τον προστάτη του ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος. Είναι όμως
αυτή η αλήθεια; Μια σειρά γεγονότων μας βάζει σε πολλούς προβληματισμούς,
κυρίως για το ποιες συμφωνίες γίνονται και σε ποια επίπεδα. Μια πρώτη εκτίμηση
του ρόλου του, κάναμε σε μια δημόσια εκδήλωση, όπου οι τοποθετήσεις του για το
μάθημα, όπως πληροφορηθήκαμε, θύμιζαν δελφικούς χρησμούς.
Συγκεκριμένα, στην επιστημονική Ημερίδα των Θεολόγων
καθηγητών Γυμνασίων και Λυκείων που διοργάνωσε η Ιερά Μητρόπολη Νεαπόλεως και
Σταυρουπόλεως, την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017, με θέμα «Η διεπιστημονικότητα
στο μάθημα των Θρησκευτικών», ο Σεβασμιώτατος Μεσογαίας κ. Νικόλαος δήλωσε
ξεκάθαρα σε ομιλία του ότι η διαφορά των αντιδρώντων στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών
για το μάθημα των Θρησκευτικών οφείλεται σε προσωπική αντιδικία τους με τους
συντάκτες των νέων Προγραμμάτων Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών!
Καίρια
ήταν, στη συγκεκριμένη εκδήλωση, η αντίδραση του Επίκουρου Καθηγητή κ. Ι.
Φύκαρη, ο οποίος ξεκάθαρα δήλωσε ότι δεν έχει καμία αντιδικία με κανέναν, αλλά
δεν συμφωνεί για καθαρά επιστημονικούς λόγους με τα νέα Προγράμματα. Σύμφωνα με
όσα πληροφορηθήκαμε, μετά από τα γεγονότα αυτής της Ημερίδας, ο συγκεκριμένος
Ιεράρχης ζήτησε να απομακρυνθεί ο κ. Φύκαρης (και όχι μόνο αυτός), από την
Επιτροπή του διαλόγου για το μάθημα των Θρησκευτικών, γιατί, αν και καλός
επιστήμων, δεν «ήταν για διάλογο». Το βασικό επιχείρημα του Μητροπολίτη
Μεσογαίας ήταν ότι ο κ. Φύκαρης δεν βρήκε κάποιο «θετικό» στα νέα Προγράμματα
αλλά ζητούσε διάλογο «εκ του μηδενός». Ο κ. Φύκαρης, βέβαια τότε, ακολουθούσε
τον Μακαριώτατο και την Ιερά Σύνοδο, που έκαναν λόγο για διάλογο «εκ του
μηδενός». Αξίζει να σημειωθεί ότι στη συζήτηση που έγινε στην ίδια εκδήλωση ο
κ. Φύκαρης του εξήγησε ότι τα Προγράμματα δεν βελτιώνονται με το να γίνουν
μόνον, κάποιες επουσιώδεις αλλαγές, αλλά πάσχουν δομικά. Η τοποθέτηση αυτή δεν
άρεσε στον Μητροπολίτη Μεσογαίας, γι΄ αυτό και ο συγκεκριμένος Καθηγητής
αποκλείστηκε από την Επιτροπή του διαλόγου για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Ο Μητροπολίτη Μεσογαίας δεν έμεινε μόνο σε αυτά! Εφόσον αποκαθάρισε την Επιτροπή από όσους
ζητούσαν διάλογο «εκ του μηδενός», πληροφορηθήκαμε επίσης, ότι ξεκίνησε να εκφράζεται απαξιωτικά εναντίον
της ΠΕΘ και εναντίον όσων είχαν αντιρρήσεις για τα νέα Προγράμματα και
μάλιστα, ενώπιον των Επισκόπων μέσα στην Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας της
Εκκλησίας της Ελλάδος, δημιουργώντας ένα αρνητικό κλίμα εναντίον όλων εκείνων
που αγωνίζονται ανιδιοτελώς για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Αν ισχύουν όλα αυτά, τότε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας έπαιξε πολύ άσχημο
παιχνίδι σε βάρος του μαθήματος, εργαζόμενος ουσιαστικά εναντίον όσων αντιδρούν
στα νέα Προγράμματα, προωθώντας ουσιαστικά την επιχειρηματολογία και τις
θέσεις του ΚΑΙΡΟΥ και των συντακτών των
νέων Προγραμμάτων.
Κατόπιν όλων αυτών, θα θέλαμε απευθυνόμενοι προς το
Μητροπολίτη Μεσογαίας να του πούμε πολύ απλά: Ωραία, λοιπόν, Σεβασμιώτατε. Όλοι
εμείς που αντιδρούμε στα νέα Προγράμματα, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε το
μέγεθος της ομορφιάς αυτών των Προγραμμάτων, διότι έχουμε προσωπικές διαφορές
με τους συντάκτες! Εσείς, που προφανώς είστε φιλικός μαζί τους και έχετε καλές
προθέσεις και θετικά αισθήματα απέναντί τους, εσείς που αναλάβατε και την
ευθύνη, εκ μέρους της Ιεραρχίας, να
διευθετήσετε το θέμα, δώσατε, τελικά, ορθόδοξη
χριστιανική λύση και προσανατολισμό στο νέο Πρόγραμμα; Ή τελικά δόθηκε η λύση που εξυπηρετεί το
διαθρησκειακό πνεύμα που θέλουν οι συντάκτες των νέων Προγραμμάτων, να
επιβάλουν; Εσείς που μιλάτε τόσο πολύ και παντού για Ορθοδοξία, για Εκκλησία,
για Χριστό και για Παράδοση, το απαλλάξετε από την πολυθρησκεία και την
ομογενοποίηση; Σεβαστήκατε την πίστη των ορθοδόξων μαθητών, το κρατήσετε μαζί
με τους άλλους δύο Ιεράρχες της Επιτροπής στο πλαίσιο της Ορθόδοξης διδασκαλίας
ή το παραδώσετε στα χέρια των συντακτών, δηλαδή στα χέρια της Arigatou και
άλλων οργανώσεων, που προωθούν ως διδασκαλία το αλλόκοτο και αλλότριο μείγμα
των θρησκειών; Προφανώς έχετε όλα τα στοιχεία που δείχνουν πού το πάνε οι
συντάκτες των Προγραμμάτων, τα μελετήσατε και το συμπέρασμά σας ήταν αφενός ότι
όσοι αντιδρούν σε αυτά, έχουν προσωπικές αντιδικίες με τους συντάκτες και γι΄
αυτό αμύνονται και, αφετέρου, ότι αίτιοι όλης αυτής της περίεργης ιστορίας, που
λέγεται απορθοδοξοποίηση της ελληνικής νεότητας μέσω της σχολικής θρησκευτικής
αγωγής, είναι όσοι αντιδρούν στα πολυθρησκειακά Προγράμματα και υποστηρίζουν
τον ορθόδοξο προσανατολισμό τους και όχι εκείνοι που τα συνέταξαν ή οι
κρυφοϋποστηρικτές τους.
Ξέρετε, το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι θέμα
πολύ απλό. Το κάνουν πολύπλοκο και το συνδέουν με άλλα θέματα, όσοι θέλουν
αφενός να το βλάψουν, αφετέρου να μην καταλάβουν οι άλλοι ότι η ζημιά
προέρχεται από αυτούς... Το μάθημα συνταγματικά απευθύνεται στους Ορθόδοξους
μαθητές. Οι αλλόδοξοι, οι ετερόθρησκοι και οι άθεοι μαθητές δικαιούνται να
απαλλαχθούν, αλλά μπορούν αν θέλουν και να μείνουν στο ορθόδοξο μάθημα, να
παρακολουθούν και να βαθμολογούνται. Αυτό γίνεται στη πράξη όλα τα προηγούμενα
χρόνια στα σχολεία μας. Το 99% αυτών των μαθητών παρακολουθεί το ορθόδοξο
μάθημα και δεν ζητούν απαλλαγή. Για το 1% θα φαλκιδεύσουμε το μάθημα;
Οι Ορθόδοξοι μαθητές, που αποτελούν την συντριπτική
πλειονοψηφία του μαθητικού πληθυσμού, έχουν συνταγματικά το δικαίωμα να
απολαμβάνουν παιδεία εκ μέρους της πολιτείας που θα τους εξασφαλίζει ανάπτυξη
της θρησκευτικής τους συνείδησης (άρθρ. 16). Επίσης το άρθρον 2 του Πρώτου
Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επιτάσσει
η ύλη του μαθήματος των θρησκευτικών
να αντιστοιχεί στη θρησκεία της πλειοψηφίας των γονέων. Ένα
πολυθρησκειακό μάθημα, επομένως, είναι αντισυνταγματικό και παράνομο και αυτό
αποφασίστηκε στο ευρωπαϊκό δικαστήριο που έκρινε την απολύτως όμοια με τη δική μας περίπτωση, την περίπτωση της
Νορβηγίας, την οποία καταδίκασε, διότι εισήγαγε στα σχολεία μάθημα
πολυθρησκευτικό, όπως αυτό που εφαρμόζεται από τον περασμένο Σεπτέμβριο και
στην Ελλάδα. Επομένως, οι ορθόδοξοι μαθητές έχουν δικαίωμα να διδάσκονται την
πίστη των γονέων τους με την οποία είναι συνδεδεμένος και ο πολιτισμός τους εδώ
και αιώνες. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να τους υποχρεώσει να διδαχθούν ένα
πολυθρησκειακό ακταρμά. Η λύση που
προτείνεται από τους συντάκτες: «Θρησκευτικά για όλους τους μαθητές ανεξάρτητα
από την πίστη τους» είναι παράλογη,
αντορθόδοξη και αντιπαιδαγωγική.
Φυσικά, το «Θρησκευτικά για όλους» είναι ένα κίβδηλο
επιχείρημα, διότι το μάθημα δεν θα είναι στην πραγματικότητα «για όλους», αφού
οι Έλληνες μουσουλμάνοι, και καθολικοί
θα συνεχίσουν να κάνουν το δικό τους μάθημα και δεν θα είναι στην ίδια αίθουσα
να ακούνε το ίδιο υποτίθεται «ανοικτό και για όλους» μάθημα Θρησκευτικών.
Όλοι οι ετερόδοξοι και αλλόδοξοι μαθητές θα εξακολουθήσουν να απαλλάσσονται, γιατί θα
διεκδικούν να διδάσκονται ένα αποκλειστικά δικό τους μάθημα και έναν διδάσκοντα
που θα έχει την ίδια με αυτούς πίστη. Και μόνο που ο διδάσκων θα είναι
Χριστιανός Ορθόδοξος και απόφοιτος τμήματος Χριστιανικής Ορθόδοξης Θεολογικής
Σχολής, θα τους οδηγεί αυτοδίκαια να
απαλλάσσονται του μαθήματος.
Η ανάμιξη λοιπόν, των θρησκευτικών πίστεων και η λύση του
πολυθρησκειακού ακταρμά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, αντίθετα, το μόνο που
δείχνει είναι ασέβεια και στην ταυτότητα των Ελλήνων μαθητών και στην ετερότητα
των μη ορθοδόξων μαθητών. Όταν
θέλουμε να προσφέρουμε φαγητό σε κάποιους που αγαπούμε αληθινά δεν τους
μαγειρεύουμε ένα φαγητό, που περιέχει στην ίδια κατσαρόλα, κρέας, ψάρι, όσπρια,
λαχανικά ή ό,τι άλλο βρεθεί μπροστά μας. Τους προσφέρουμε ένα καθαρό και καλό
φαγητό και όχι ένα μείγμα. Το πολυθρησκειακό μείγμα, Σεβασμιώτατε, το τουρλού -
τουρλού «Θρησκευτικά για όλους», δεν είναι κατάλληλο πνευματικό φαγητό ούτε για
τους Ορθόδοξους ούτε για τους μη Ορθόδοξους μαθητές. Είστε επιστήμονας, αλλά μάλλον άλλοι λόγοι δεν σας αφήνουν να
κατανοήσετε το λογικό και το αυτονόητο. Όσοι αρνούνται αυτό το
πολτοποιημένο διαθρησκειακό μάθημα, τύπου Arigatou, που προτείνουν οι
συνάδελφοι, συντάκτες και αξιολογητές, κάποιοι από τους οποίους μάλιστα είναι
και μέλη αυτής της νεοβουδιστικής οργάνωσης, σημαίνει ότι έχουν προσωπικές
αντιδικίες μαζί τους Σεβασμιώτατε; Πώς καταλήξατε σε αυτήν την ερμηνεία και τη
διαπίστωση και μέσω ποιας επιστημονικής μεθόδου; Αν θέλετε να ευνοήσετε τα
πολυθρησκειακά σχέδια της Αrigatou και των διακόνων της στην Ελλάδα, κάντε το,
πείτε το καθαρά και αναλάβετε τις ευθύνες σας. Φέρτε σε πέρας το έργο που
επωμισθήκατε και αν αυτό είναι η λύση της Πίστεως την οποία υπηρετείτε ως
Επίσκοπος αυτό θα φανεί και θα κριθεί, όπως φυσικά και το αντίθετο.
Θεωρούμε ότι είναι αδιανόητο για τον ορθόδοξο χριστιανό
Έλληνα να εφαρμόζονται στα σχολεία της Ελλάδας, Προγράμματα Σπουδών που
διαπνέονται από τις αρχές της Αrigatou. Ακόμη περισσότερο είναι αδιανόητο αν η
οργάνωση αυτή, την οποία η Συνοδική Επιτροπή επί των αιρέσεων της Εκκλησίας της
Ελλάδος έχει χαρακτηρίσει ως επικίνδυνη οργάνωση, να είχε καταφέρει κάποια
στιγμή, να παρεισφρήσει στο Διορθόδοξο Κέντρο της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Όμως, αν και θεωρούμε ότι ο ευσεβής χριστιανικός λαός μετά από (6) χρόνια γνωρίζει ήδη το
θέμα και έχει προετοιμαστεί για όλα, ίσως, βρεθεί
για άλλη μια φορά, προ μεγάλων εκπλήξεων και απογοητεύσεων, από εκείνους στους
οποίους είχε ακουμπήσει την ελπίδα του. Να δούμε λοιπόν: Θα αποδειχθεί
μάλλον για άλλη μια φορά, ότι τις
μεγαλύτερες απογοητεύσεις τις χαρίζουν οι θεωρούμενοι πνευματικοί αδελφοί ή
φίλοι. Εκείνοι, δηλαδή, που δεν φείδονται ωραίων και μεγάλων λόγων, όταν
ρητορεύουν από την ασφάλεια της θέσης ενός απλού σχολιαστή, ενώ, όταν αναλάβουν το πηδάλιο του σκάφους, απογοητεύουν
«εαυτούς και αλλήλους» με τις πράξεις τους.
Επειδή πληροφορούμαστε ότι ζητούσατε επιμόνως Σεβασμιώτατε
Μητροπολίτα Μεσογαίας κ. Νικόλαε, θετικά στοιχεία των νέων Προγραμμάτων,
επιτρέψτε μας, να σας δώσουμε εμείς μια απάντηση - έναν θετικό λόγο που με τόσο
πάθος αναζητείτε, για τα νέα Προγράμματα Σπουδών: Ναι, πράγματι, υπάρχει ένα
θετικό στοιχείο Σεβασμιώτατε, που προέρχεται, όχι όμως από τα Προγράμματα αυτά
καθ΄ αυτά, αλλά από κάτι που προέκυψε από τη διαδικασία επιβολής τους. Ποιο
είναι αυτό; Οι μάσκες όλων έπεσαν και
τώρα ξέρουμε ποιος είναι ποιος!
