O μακαριστός, αισχρότατα διαβληθείς Ιερώνυμος ο Α (Κοτσώνης) αγωνίστηκε και πέτυχε να καταστούν δημόσιοι υπάλληλοι οι ιερείς επί της καρποφόρου αρχιεπισκοπείας του. Επρόκειτο, αναντιλέκτως, για μία δίκαιη και ιστορική κατάκτηση.
Ο Ιερώνυμος ο Β (Λιάπης) τα "κατάφερε" να παύση να ισχύει κάτι τέτοιο.
Αλλά και για τη διαχείριση και αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας μερίμνησε ο μακαριστός πρωθιεράρχης,
όπως κάτι τέτοιο διαφαίνεται στο υπό του ιδίου εκδοθέν βιβλίο με τίτλο
"ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ", όπου περιέχονται συγκλονιστικά ιστορικά ντοκουμέντα.
Ο διαχρονικός-άρπαγας, το ελληνικό κράτος τουτέστιν, με τις κατά καιρούς απαλλοτριώσεις, με
πρόσχημα την αποκατάσταση των ακτημόνων καθώς και κάποιοι επιτήδειοι καταπατητές σε συνδυασμό με την αβελτηρία των εκάστοτε (πλην επί Ιερωνύμου του Α) εκκλησιαστικών διοικήσεων οδήγησαν στην κακοδιαχείρηση και την έλλειψη ουσιαστικής και επωφελούς για τα συμφέροντα της Εκκλησίας και της κοινωνίας "αξιοποίηση" των εναπομεινάντων ψιχίων της εκκλησιαστικής περιουσίας.
Και φθάσαμε στο θλιβερό σημείο να συναποφασίζεται-θεσπίζεται από τα δύο μέρη
(αλήθεια, γιατί αγνοήθηκε η Ιεραρχία και ο λοιπός κλήρος και λαός;)
πενταμελές διοικητικό συμβούλιο διαχειρίσεως της διαμφησβητουμένης
εκκλησιαστικής περιουσίας με τη συμμετοχή δύο εκπροσώπων του αντίχριστου Καίσαρα
(δηλαδή της κατ επίφασιν χριστιανικής Πολιτείας) και ενός τρίτου
"κοινής αποδοχής",
προς δοξαν της αυτοτελείας της Εκκλησίας έναντι του Κράτους!
Και ήλθε στο μυαλό μου αυτόματα η περίπτωση του "αλήστου μνημης" Γ.Λιλαίου, κοινού συμβούλου Εκκλησίας και Πολιτείας όταν η τελευταία επί Τρίτση επεχείρησε να διαρπάξει κατά τρόπο ληστρικό την τότε εκκλησιαστική
περιουσία! Πόσο στοίχισε στην Εκκλησία αυτή η επιλογή ενθυμούνται όσοι παρακολουθούν επισταμένως τα εκκλησιαστικά
πράγματα των τελευταίων δεκαετιών.
Οι εκκλησιαστικοί ηγέτες εφ όσον διαχρονικά, πλην επαινετέων εξαιρέσεων, δεν
προβαίνουν σε κατόπιν σοβαρού σχεδιασμού και μελέτης αξιοποίηση της εναπομεινάσης εκκλησιαστικής
περιουσίας, αντιτάσσοντας σθεναρή αντίσταση στον πολιτειακό άρπαγα και εν εσχάτη ανάγκη κηρύσσοντας την Εκκλησία της Ελλάδος ΕΝ ΔΙΩΓΜΩ θα
"παζαρεύουν"
συνεχώς με το διεπόμενο υπό αρπακτικών διαθέσεων Κράτος εις βάρος του κύρους της διοικούσης Εκκλησίας και του
προσωπικού τους κύρους.
Η άρση της ιδιότητος του δημοσίου υπαλλήλου των Ελλήνων ιερέων και η αποβολή τους από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών συνιστά ήττα της Εκκλησίας και δείγμα εσχάτης
περιφρονήσεως του ιερού κλήρου με την τεράστια και διαχρονική θρησκευτική,
εθνική και κοινωνική προσφορά.
Θα τρίζουν τα κόκκαλα του Ιερωνύμου του Α μακαριώτατε κύριε Ιερώνυμε Β!
