Σάββατο 7 Μαρτίου 2020

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΑΙ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Α ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΥΡΙΟ 8.3


 του Κωνσταντίνου Οικονόμου

Ευαγγέλιο Κυριακής: Ιωάν. α’ 44-52
44 Τ παύριον θέλησεν   ησος ξελθεν ες τν Γαλιλαίαν· κα ερίσκει Φίλιππον κα λέγει ατ· κολούθει μοι. 45 ν δ Φίλιππος π Βηθσαϊδά, κ τς πόλεως  νδρέου κα Πέτρου. 46 ερίσκει Φίλιππος τν Ναθαναλ κα λέγει ατ· ν γραψε Μωϋσς ν τ νόμ κα ο προφται, ερήκαμεν,  ησον τν υἱὸν το  ωσφ τν π Ναζαρέτ. 47 κα επεν ατ Ναθαναήλ· κ Ναζαρτ δύναταί τι γαθν εναι; λέγει ατ Φίλιππος· ρχου κα δε. 48 εδεν   ησος τν Ναθαναλ ρχόμενον πρς ατν κα λέγει περ ατο· δε ληθς  σραηλίτης ν δόλος οκ στι. 49 λέγει ατ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; πεκρίθη  ησος κα επεν ατ· πρ το σε Φίλιππον φωνσαι, ντα π τν συκν εδόν σε. 50 πεκρίθη Ναθαναλ κα λέγει ατ· ραββί, σ ε υἱὸς το Θεο, σ ε βασιλες το  σραήλ. 51 πεκρίθη  ησος κα επεν ατ· τι επόν σοι, εδόν σε ποκάτω τς συκς, πιστεύεις; μείζω τούτων ψει. 52 κα λέγει ατ· μν μν λέγω μν, π’ ρτι ψεσθε τν ορανν νεγότα, κα τος γγέλους το Θεο ναβαίνοντας κα καταβαίνοντας π τν υἱὸν το νθρώπου.

  Ευαγγέλιο – Μετάφραση, ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α’ 44 - 52 
Εκείνο τον καιρ, ο Ιησος αποφσισε να πει στη Γαλιλαία. Βρίσκει ττε το Φίλιππο και του λει: «Έλα μαζί μου». Ο Φίλιππος καταγταν απ τη Βηθσαϊδ, την πατρίδα του Ανδρα και του Πτρου. Βρίσκει ο Φίλιππος το Ναθαναλ και του λει: «Αυτν που προανγγειλε ο Μωυσς στο νμο και οι προφτες, τον βρκαμε· είναι ο Ιησος, ο γιος του Ιωσφ απ τη Ναζαρτ». «Μπορεί απ τη Ναζαρτ να βγει τίποτα καλ;» τον ρτησε ο Ναθαναλ. «Έλα και δες μνος σου», του λει ο Φίλιππος. Ο Ιησος είδε το Ναθαναλ να πλησιζει και λει γι’ αυτν: «Να νας γνσιος Ισραηλίτης, χωρίς δλο μσα του». «Απ πο με ξρεις;» τον ρωτει ο Ναθαναλ. Κι ο Ιησος του απντησε: «Προτο σου πει ο Φίλιππος να ’ρθείς, σε είδα που σουν κτω απ’ τη συκι». Ττε ο Ναθαναλ του είπε: «Διδσκαλε, εσ είσαι ο Υις του Θεο, εσ είσαι ο βασιλις του Ισραλ». Κι ο Ιησος του αποκρίθηκε: «Επειδ σου είπα πως σε είδα κτω απ τη συκι, γι’ αυτ πιστεεις; Θα δεις μεγαλτερα πργματα απ’ αυτ». Και του λει: «Σας βεβαινω τι σντομα θα δείτε να χει ανοίξει ο ουρανς, και οι γγελοι του Θεο να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν πνω στον Υι του Ανθρπου». 
  Απόστολος – ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ’ 24 – 26, 32 - 40
 δελφοί, πίστει Μωϋσς μγας γενμενος ρνσατο λγεσθαι υἱὸς θυγατρς Φαρα, μλλον λμενος συγκακουχεσθαι τ λα το Θεο πρσκαιρον χειν μαρτίας πλαυσιν, μείζονα πλοτον γησμενος τν Αγπτου θησαυρν τν νειδισμν το Χριστο· πβλεπε γρ ες τν μισθαποδοσίαν. Κα τί τι λγω; πιλείψει γρ με διηγομενον χρνος περ Γεδεν, Βαρκ τε κα Σαμψν κα εφθε, Δαυδ τε κα Σαμουλ κα τν προφητν, ο δι πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εργσαντο δικαιοσνην, πτυχον παγγελιν, φραξαν στματα λεντων, σβεσαν δναμιν πυρς, φυγον στματα μαχαίρας, νεδυναμθησαν π σθενείας, γενθησαν σχυρο ν πολμ, παρεμβολς κλιναν λλοτρίων· λαβον γυνακες ξ ναστσεως τος νεκρος ατν· λλοι δ τυμπανίσθησαν, ο προσδεξμενοι τν πολτρωσιν, να κρείττονος ναστσεως τχωσιν· τεροι δ μπαιγμν κα μαστίγων περαν λαβον, τι δ δεσμν κα φυλακς· λιθσθησαν, πρίσθησαν, πειρσθησαν, ν φν μαχαίρας πθανον, περιλθον ν μηλωτας, ν αγείοις δρμασιν, στερομενοι, θλιβμενοι, κακουχομενοι, ν οκ ν ξιος κσμος, ν ρημίαις πλανμενοι κα ρεσι κα σπηλαίοις κα τας πας τς γς. Κα οτοι πντες μαρτυρηθντες δι τς πίστεως οκ κομίσαντο τν παγγελίαν, το Θεο περ μν κρεττν τι προβλεψαμνου, να μ χωρς μν τελειωθσι.  
  Μετάφραση, ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ’ 24 – 26, 32 – 40 
Αδελφοί, με την πίστη ο Μωυσς, ταν πια μεγλωσε, αρνθηκε να ονομζεται γιος της κρης του Φαρα· προτίμησε να υποφρει μαζί με το λα του Θεο, παρ ν’ απολαμβνει την πρσκαιρη αμαρτωλ ζω. Θερησε μεγαλτερο πλοτο απ τους θησαυρος της Αιγπτου τον εξευτελισμ, σαν εκείνον που υπφερε ο Χριστς, γιατί απβλεπε στην ανταπδοση. Χρειζεται να συνεχίσω; Δε θα με πρει ο χρνος να διηγηθ για το Γεδεν, το Βαρκ, το Σαμψν, τον Ιεφθε, το Δαβίδ, το Σαμουλ και τους προφτες. Με την πίστη κατατρπωσαν βασίλεια, επβαλαν το δίκαιο, πτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχσεων του Θεο, φραξαν στματα λεντων· σβησαν τη δναμη της φωτις, διφυγαν τη σφαγ, γιναν απ αδνατοι ισχυροί, αναδείχτηκαν ρωες στον πλεμο, τρεψαν σε φυγ εχθρικ στρατεματα· γυναίκες ξαναπραν πίσω στη ζω τος ανθρπους τους, κι λλοι βασανίστηκαν ως το θνατο, χωρίς να δεχτον την απελευθρωσ τους, γιατί πίστευαν τι μποροσαν ν’ αναστηθον σε μια καλτερη ζω. Άλλοι δοκίμασαν εξευτελισμος και μαστιγσεις, ακμη και δεσμ και φυλακίσεις. Λιθοβολθηκαν, πριονίστηκαν, πρασαν δοκιμασίες, θανατθηκαν με μαχαίρι, περιπλανθηκαν ντυμνοι με προβις και κατσικίσια δρματα, ζησαν σε στερσεις, υπφεραν καταπισεις, θλίψεις και κακουχίες –ο κσμος δεν ταν ξιος να ’χει ττοιους ανθρπους– πλανθηκαν σε ερημις και βουν, σε σπηλις και σε τρπες της γης. Όλοι οι παραπνω, παρ την καλ μαρτυρία της πίστης τους, δεν πραν ,τι τους υποσχθηκε ο Θες. Αυτς είχε προβλψει κτι καλτερο για μας, τσι στε να μη φτσουν εκείνοι στην τελειτητα χωρίς εμς  
  ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΥΡ. Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ:https://www.youtube.com/watch?v=CpcI4e6w23E
ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚ. Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ: https://www.youtube.com/watch?v=wtIMUTsU5y4&t=488s