του Κωνσταντίνου Οικονόμου
Ευαγγέλιο Κυριακής: Ιωάν. α’ 44-52
44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν·
καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει
μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς
πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου. 46 εὑρίσκει
Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν,
Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι
ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49
λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον
φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη
Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. 51 ἀπεκρίθη
Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς,
πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας
καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.
Ευαγγέλιο – Μετάφραση, ΚΑΤΑ
ΙΩΑΝΝΗΝ Α’ 44 - 52
Εκείνο τον καιρό, ο Ιησούς αποφάσισε να πάει στη Γαλιλαία.
Βρίσκει τότε το Φίλιππο και του λέει: «Έλα
μαζί μου». Ο Φίλιππος καταγόταν από τη Βηθσαϊδά, την
πατρίδα του Ανδρέα και του Πέτρου.
Βρίσκει ο Φίλιππος το Ναθαναήλ και του λέει: «Αυτόν που προανήγγειλε ο Μωυσής στο νόμο και οι
προφήτες, τον βρήκαμε· είναι
ο Ιησούς, ο γιος του Ιωσήφ από τη Ναζαρέτ». «Μπορεί
από τη Ναζαρέτ να βγει τίποτα καλό;» τον ρώτησε ο
Ναθαναήλ. «Έλα και δες μόνος σου»,
του λέει ο Φίλιππος. Ο Ιησούς είδε το
Ναθαναήλ να πλησιάζει και λέει γι’ αυτόν: «Να ένας γνήσιος
Ισραηλίτης, χωρίς δόλο μέσα του». «Από πού με ξέρεις;» τον
ρωτάει ο Ναθαναήλ. Κι ο Ιησούς του απάντησε: «Προτού σου πει ο
Φίλιππος να ’ρθείς, σε είδα που ήσουν κάτω απ’ τη
συκιά». Τότε ο Ναθαναήλ του είπε: «Διδάσκαλε, εσύ είσαι ο Υιός του Θεού, εσύ είσαι ο
βασιλιάς του Ισραήλ». Κι ο
Ιησούς του αποκρίθηκε: «Επειδή σου είπα πως
σε είδα κάτω από τη συκιά, γι’ αυτό πιστεύεις; Θα δεις
μεγαλύτερα πράγματα απ’ αυτά». Και του λέει: «Σας βεβαιώνω ότι σύντομα θα
δείτε να έχει ανοίξει ο ουρανός, και οι άγγελοι του
Θεού να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν πάνω στον Υιό του Ανθρώπου».
Απόστολος – ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ’
24 – 26, 32 - 40
Ἀδελφοί, πίστει Μωϋσῆς μέγας γενόμενος ἠρνήσατο λέγεσθαι υἱὸς θυγατρὸς Φαραώ, μᾶλλον ἑλόμενος
συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν,
μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ· ἀπέβλεπε γὰρ εἰς τὴν
μισθαποδοσίαν. Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο
βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα
μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν,
οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος
ἀναστάσεως τύχωσιν· ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι,
κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις
καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. Καὶ οὗτοι πάντες
μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν,
τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι
προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
Μετάφραση, ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΙΑ’ 24 –
26, 32 – 40
Αδελφοί, με την πίστη ο Μωυσής, όταν πια μεγάλωσε, αρνήθηκε να ονομάζεται γιος
της κόρης του Φαραώ· προτίμησε
να υποφέρει μαζί με το λαό του Θεού, παρά ν’ απολαμβάνει την πρόσκαιρη
αμαρτωλή ζωή. Θεώρησε μεγαλύτερο πλούτο από τους
θησαυρούς της Αιγύπτου τον εξευτελισμό, σαν
εκείνον που υπέφερε ο Χριστός, γιατί απέβλεπε στην
ανταπόδοση. Χρειάζεται να
συνεχίσω; Δε θα με πάρει ο χρόνος να
διηγηθώ για το Γεδεών, το Βαράκ, το Σαμψών, τον Ιεφθάε, το Δαβίδ,
το Σαμουήλ και τους προφήτες. Με την
πίστη κατατρόπωσαν βασίλεια, επέβαλαν το
δίκαιο, πέτυχαν την πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού, έφραξαν στόματα λεόντων· έσβησαν τη δύναμη της
φωτιάς, διέφυγαν τη σφαγή, έγιναν από αδύνατοι
ισχυροί, αναδείχτηκαν ήρωες στον πόλεμο, έτρεψαν σε φυγή εχθρικά στρατεύματα·
γυναίκες ξαναπήραν πίσω στη ζωή τούς ανθρώπους τους,
κι άλλοι βασανίστηκαν ως το θάνατο, χωρίς
να δεχτούν την απελευθέρωσή τους, γιατί
πίστευαν ότι μπορούσαν ν’ αναστηθούν σε μια καλύτερη ζωή. Άλλοι
δοκίμασαν εξευτελισμούς και μαστιγώσεις, ακόμη και δεσμά και
φυλακίσεις. Λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, πέρασαν
δοκιμασίες, θανατώθηκαν με μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι με προβιές και
κατσικίσια δέρματα, έζησαν σε στερήσεις, υπέφεραν καταπιέσεις,
θλίψεις και κακουχίες –ο κόσμος δεν ήταν άξιος να ’χει
τέτοιους ανθρώπους– πλανήθηκαν σε
ερημιές και βουνά, σε σπηλιές και σε τρύπες της γης.
Όλοι οι παραπάνω, παρά την καλή μαρτυρία
της πίστης τους, δεν πήραν ό,τι τους
υποσχέθηκε ο Θεός. Αυτός είχε προβλέψει κάτι καλύτερο για μας,
έτσι ώστε να μη φτάσουν εκείνοι
στην τελειότητα χωρίς εμάς
ΥΜΝΟΙ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΥΡ.
Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ:https://www.youtube.com/watch?v=CpcI4e6w23E
ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΚ. Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟ: https://www.youtube.com/watch?v=wtIMUTsU5y4&t=488s