Σίγουρα θα αποδεικνυόμουν αφελής αν δεν
διαπίστωνα μαζί με όλο το κοινωνικό σύνολο, ότι και η επιδημία του
κορονοϊού αποτελεί μία ασύμμετρη απειλή εναντίον του λαού μας.
Εκείνο που θάθελα να μοιραστώ μαζί σας
είναι κάποιες σκέψεις που ίσως δείξουν ποιο είναι το πραγματικό
πρόβλημα και που βρίσκεται η λύση του.
Αν διαβάσουμε, και στα κείμενα του Αγίου Δαμασκηνού του Στουδίτου, και ακόμα και στο ίδιο το Συνοδικό της 7ης Οικουμενικής Συνόδου τούτη η λέξη χρησιμοποιείται. Η λέξη ιός. Και βέβαια όχι τυχαία. Ακριβώς όπως διαδίδεται και μεταδίδεται ο «ιός», και μολύνει τους υγιείς οργανισμούς, έτσι ακριβώς μεταδίδεται και ο «ιός» της αιρέσεως. Λέγει ο Άγιος Δαμασκηνός ο Στουδίτης, σε μία ομιλία του στην Κυριακή της Ορθοδοξίας εκ του «Θησαυρού». «Τότε ευρόντες εκείνοι οι δόλιοι ευκαιρίαν κατάλληλον εξήμεσαν τον ιόν της αιρέσεως και λέγουν…». Επίσης αναφέρεται αυτολεξεί στο συνοδικό της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου. «Γεροντίω τω εκ Λάμπης μεν ορμωμένω, εν δε τη Κρήτη τον ιόν της μυσαράς αυτού αιρέσεως εξεμέσαντι….. ανάθεμα».
Λοιπόν βλέπουμε ότι πάνω από τον κορονοϊό υπάρχει ένας άλλος «ιός» ο ιός του Οικουμενισμού. Αυτής της μιαρής αιρέσεως.. για τον οποίο ελάχιστοι ομιλούν. Και δυστυχώς ακόμα ελαχιστότεροι αντέδρασαν και αντιδρούν όταν δια της Συνόδου της Κρήτης, η επιδημία τούτου του «ιού της αιρέσεως του οικουμενισμού» ονομάστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ… άκρα υγεία.. για το σώμα της Εκκλησίας. Και ενώ για τον κορονοϊό που στο κάτω – κάτω της γραφής, πλήττει μόνο το ανθρώπινο σώμα, γίνονται τόσες πολλές ανακοινώσεις, και συσκέψεις. Και όλοι, λαϊκοί τε και κληρικοί, ανησυχούντες σπεύδουν – και καλώς – να λάβουν τα αναγκαία για την περίπτωση μέτρα, ουδείς ανησυχεί για την εγκαθίδρυση του ιού της αιρέσεως του οικουμενισμού στο σώμα της Εκκλησίας, με ότι αυτό συνεπάγεται. Θα τρομοκρατηθούμε αν στατιστικά μελετήσουμε την διάδοση του οικουμενισμού μέσα στην Εκκλησία. Τα νούμερα και οι αριθμοί είναι καταλυτικοί.
Όλοι με μεγάλη ευφράδεια και στόμφο ομιλούν για τον κορονοϊό. Και γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων.. από ειδικούς αλλά και από άσχετους αν και πως μεταδίδεται… Αν τα μυστήρια της Εκκλησίας –ΦΕΥ! – μπορεί να είναι φορείς του ιού… και άλλα τέτοια ευτράπελα. Άνθρωποι που ίσως δεν κοινώνησαν ποτέ στη ζωή τους, έχουν «γνώμη» επί θέματος που ούτε καν συμμετέχουν. Και αυτό γιατί; Γιατί η Εκκλησία επί μία εκατονταετηρίδα.. ίσως και περισσότερο γαλουχήθηκε με την λογοκρατία της «Δύσης». Αυτή η λογοκρατία είναι φορέας και μεταδότης του οικουμενισμού.
Η Εκκλησία του Χριστού είναι ιατρείο ψυχών και σωμάτων και όχι μόνο δεν μεταδίδει ασθένειες, αλλά η δομική της σύνθεση σκοπεύει στην ίαση. Λέμε στο Ιερό Ευχέλαιο «Εις ίασιν ψυχής τε και σώματος», χρίοντας τους πιστούς δια της χριαλίδος. Και για το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, Ω!!! Πως μπορεί το σώμα και το αίμα του Κυρίου να είναι φορείς μικροβίων; Άπαγε της βλασφημίας.
Εν τέλει, ας συνέλθουμε λαός και κλήρος. Ο κορονοϊός είναι η τιμωρία μας γιατί επιτρέψαμε σε έναν άλλο «ιό», τον ιό της παναιρέσεως του οικουμενισμού να εισέλθει και όχι μόνο να επιδημήσει… αλλά να παν-δημήσει στο σώμα της Εκκλησίας. Είναι καιρός να ακούσουμε τους λόγους των αγίων ομολογητών και μαρτύρων. Να αφουγκραστούμε τα βογγητά τους την ώρα του μαρτυρίου τους. Την ώρα που υπερασπίζονταν με σθένος και πίστη τις Ιερές Εικόνες και την προσκύνησή τους. Είναι καιρός ακολουθώντας τις προτροπές τους, να απαλλάξουμε την Εκκλησία από τον «ιό του οικουμενισμού». Και τότε ώ του παραδόξου θαύματος, θα απαλλαγούμε και από την λαίλαπα του κορονοϊού. Γένοιτο.
Κυριακή της Ορθοδοξίας 8-3-2020
π. Φώτιος Βεζύνιας
Σάλπισμα Ζωής
