«Ποῦ εἶναι ἡ παλληκαριὰ τῶν ταγῶν μας;»

«Ποῦ εἶναι ἡ παλληκαριὰ τῶν ταγῶν μας;»

Γράφει ὁ Δρ. κ. Διομήδης Χ. Σταμάτης, Καθηγητὴς Πανεπιστημίου

Θυμᾶμαι στὸ χωρίο μου οἱ ἡλικιωμένοι, ὅταν κάποιος τελικὰ ἔλεγε τὴν ἀλήθεια, ἤ ἀπὸ συμφέρον ἤ ἀπὸ ἀδυναμία σὲ κάτι ἤ ἀπὸ φόβο», λέγανε μὲ γέλια τὸ «βγάλαμε τὸ φίδι ἀπὸ τὴν φωλιά του».

Στὶς μέρες μας συμβαίνει τὸ ἴδιο μὲ πολλοὺς ἀρχηγοὺς τῆς Ἐκκλησίας μας: Ἀπὸ Πατριάρχες, Ἀρχιεπισκόπους, Μητροπολίτες, Δεσποτάδες, παπάδες καὶ θεολόγους. Τί ἔκαναν Παγκοσμίως; Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔκλεισε τὶς πόρτες τῶν ἐκκλησιῶν καὶ συνέστησε στὸν λαὸ νὰ προσέχει τὴν θεία κοινωνία, διότι ἴσως θὰ ἀρρωστήσουν. Εἶναι κάτι ἀπίστευτο!

Γιὰ δύο χιλιάδες χρόνια ἡ Ἐκκλησία μᾶς λέει 1) Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι τὸ ΜΕΓΙΣΤΟ ὅπλο γιὰ τὰ πάντα, ἐφόσον ὁ Χριστὸς εἶναι μέσα μας (Ἰων. 6: 54-56) καὶ 2) μᾶς λένε καὶ τὸ ξαναλένε ὅτι «ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν…» ἀπέδειξαν ὅμως ὅτι δὲν τὰ πιστεύουν καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ δυσάρεστο καὶ γιὰ αὐτοὺς ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία τοῦ μέλλοντος. Ὅ,τι δὲν κατάφεραν νὰ κάνουν μὲ τὰ λόγια τοῦ οἰκουμενισμοῦ, τὰ κατάφεραν τώρα μὲ τὰ ἔργα τους. Σκανδαλίζουν τὴν Ὀρθοδοξία μὲ τρόπο ποὺ κανένας δὲν φαντάστηκε ὅτι θὰ κάνουν τέτοιο πρᾶγμα.

Ἔχουν ξεχάσει ὅτι χιλιάδες ἱερεῖς καὶ ἑκατομμύρια κόσμος ἔχουν κοινωνήσει ἀπὸ τὸ ἅγιο Ποτήριο καὶ μὲ μία λαβίδα χωρὶς νὰ πάθουν τίποτα. Ἔχουν ξεχάσει ὅτι ἱερεῖς ἔχουν μεταλάβει φυματικούς, λεπρούς, ἄτομα μὲ AIDS, καρκίνο καὶ ὅ,τιδήποτε ἄλλη ἀσθένεια καὶ δὲν ἔχουν πάθει τίποτα.

Ἡ πίστη δὲν βασίζεται στὴν λογικὴ οὔτε στὴν ἐπιστημονικὴ γνώση. Ἡ πίστη εἶναι κάτι ποὺ ὁ κάθε ἄνθρωπος δίνει στὸν ἑαυτόν του μὲ τὴν χάρι τοῦ Θεοῦ γιὰ μία μελλοντικὴ ἐλπίδα. Ἐλπίδα εὐημερίας – οἰκονομίας ἀλλὰ καὶ πνευματικότητας. Ὅταν λοιπὸν οἱ ἀρχηγοὶ τῆς πίστης μας (Ὀρθοδοξίας) μᾶς μασᾶνε τὰ λόγια τους καὶ μᾶς τὰ δικαιολογοῦν μὲ λόγια τῶν ἀπίστων (τοῦ κράτους) τὰ θεμέλια τῆς θρησκείας μας ταλαντεύονται, ἀλλὰ ὅμως δὲν θὰ σπάσουν διότι ὁ Κύριος (ὁ πραγματικὸς ἀρχηγός μας) μᾶς τὸ ὑποσχέθηκε, ὅταν εἶπε ὅτι κανένας δὲν μπορεῖ νὰ καταστρέψει τὴν Ἐκκλησία Μου -«καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16:18).

Τὸ νὰ ὑποφέρουμε εἶναι κάτι ποὺ ὅλοι μας ξέρουμε κάτι γιὰ αὐτό. Ὅλοι μας ἔχουμε ἕνα σταυρὸ καὶ κουραζόμαστε νὰ τὸν φέρνουμε πάνω μας. Ὅλοι μας νομίζουμε ὅτι ὁ σταυρὸς μας εἶναι ὁ ποιὸ βαρύς. Ὁ σταυρὸς βέβαια εἶναι ἀρρώστιες, οἰκονομικά, ἤ ἀλλὰ συμβάντα, τὰ ὁποῖα εἶναι προσωπικὰ ἤ ἀνθρώπινα. Ἂς θυμηθοῦμε τὴν λαϊκὴ παροιμία ποὺ λέει «Ὁ Θεός, ὅπου ἀγαπᾶ παιδεύει». Αὐτὸ ἔχει παρθεῖ βέβαια ἀπὸ τὴν Ἐπιστολὴ τοῦ Ἰακώβου 1: 2-8 καὶ 1:12-15.

Ὅ,τι καὶ νὰ συμβεῖ σὲ τούτη τὴν γῆ, ὁ Χριστὸς παραμένει Θεός. Αὐτὰ ποὺ γίνονται, ἐπιτρέπονται διότι ὁ Θεὸς μᾶς προκαλεῖ νὰ τὸν ἀναγνωρίσουμε καὶ νὰ γυρίσουμε στὴν ὁδόν Του ποὺ εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή. Εἶναι ἀκατανόητο λοιπὸν νὰ νομίζουμε ὅτι αὐτὸς ὁ Θεὸς – ὁ ΣΩΤΗΡΑΣ – νὰ ἐπιτρέπει λιμούς, λοιμούς, σεισμοὺς κτλ μὲ μόνη ἀφορμὴ νὰ μᾶς κάνει νὰ ὑποφέρουμε χωρὶς καμία αἰτία. Ἂν αὐτὸ εἶναι ἀλήθεια, θὰ πῆ ὅτι ὁ Θεός μας εἶναι σαδιστὴς καὶ ψεύτης. Κάτι βέβαια ποὺ δὲν εἶναι σωστό, διότι ξέρουμε ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη (1 Ἰωάν. 4:8), καὶ ἡ ὁδός, ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή (Ἰωάν. 14:6).

Τώρα μὲ τὴν ἐπίθεση τῆς CORONAVIRUS (a.k.a: COVID – 19, Wuhan virus; Chinese Virus), ὅλος ὁ κόσμος (μαζὶ καὶ οἱ Χριστιανοὶ) ἔχουν ταλαντευτεῖ μὲ τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἀρχηγῶν τους. Γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθόδοξους ἰδιαίτερα, κλονίζουν τὴν πίστη μας καὶ τὴν συμπεριφορά μας μὲ τὸν φόβο τῶν κρατικῶν ἀρχῶν μὲ πρόστιμο ἴσως καὶ φυλάκιση, ἂν δὲν δεχτοῦμε τὶς ἀποφάσεις τους. Εἶναι ἀκατανόητο νὰ κλείσουν τὶς ἐκκλησίες καὶ νὰ περιορίζουν τὴν θεία μετάληψη.

Ἂν καὶ ἀναγνωρίζουμε ὅτι ὁ ἰὸς εἶναι ἐπικίνδυνος γιὰ ὅλους, ξέρουμε ὅτι ὁ Θεός μας εἶναι εὔσπλαγχνος, πολυέλαιος καὶ γεμάτος ἀγάπη. Μὲ αὐτὰ στὸ μυαλό μας προχωροῦμε μπροστὰ χωρὶς φόβο ἀλλὰ προετοιμασμένοι γιὰ τὸ χειρότερο. Εἶναι καθῆκον μας νὰ προσέχουμε. Εἶναι ὅμως καὶ καθῆκον μας νὰ ἔχουμε ἀκέραια πίστη στὸν Δημιουργό μας.

Εἶναι ἰδιαίτερα σπουδαῖο νὰ θυμόμαστε τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μας: «Ἐσθιόντων δὲ αὐτῶν λαβὼν ὁ Ἰησοῦς τὸν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ ἐδίδου τοῖς μαθηταῖς καὶ εἶπε· «λάβετε φάγετε· τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου· καὶ λαβὼν τὸ ποτήριον καὶ εὐχαριστήσας ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων· πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γὰρ ἐστι τὸ αἷμά μου τὸ τῆς καινῆς διαθήκης τὸ περὶ πολλῶν ἐκχυνόμενον εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Ματθ. 26:26-28). Ἐπίσης: «ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις,καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ». (Ἰωάν. 6:54-56).

Ἔπειτα ἀπὸ τέτοια λόγια [ἂν τὰ πιστεύουμε], πῶς μποροῦμε νὰ ἀμφιβάλλουμε τὴν δύναμη τῆς Θείας Κοινωνίας μας; πῶς εἶναι δυνατὸν οἱ ἀρχηγοί μας νὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἀλλάξουν τὴν γνώμη γιὰ τὴν θεραπευτικὴ δύναμή της; Ἡ μόνη ἀπάντηση εἶναι ὅτι δὲν ἔχουν πίστη. Δηλαδὴ αὐτὰ ποὺ μᾶς λένε εἶναι ὑποκρισίες καὶ ἀντίθετες τῆς Ὀρθοδοξίας. Εἶναι ἀποτελέσματα ἰδεολογίας τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ παγκοσμιότητος. Οἱ ἐκκλησίες πρέπει νὰ εἶναι ἀνοιχτές, καὶ ἡ θεία μετάληψη νὰ δίνεται σὲ ὅσους θέλουν. Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει νόμος ἐνάντιον τῆς πίστεως καὶ τῆς Ὀρθόδοξης κουλτούρας. Ἡ ἐκκλησία εἶναι νοσοκομεῖο γιὰ τοὺς πάντες καὶ δίνει τὴν σωτηρία σὲ ὅλους. Ἂν θέλουμε νὰ προφυλαχθοῦμε πρέπει νὰ κρατᾶμε μία ἀπόσταση ὁ ἕνας μὲ τὸν ἄλλον, ἀλλὰ ὄχι νὰ παύσουμε τὸν ἐκκλησιασμὸ ἤ καὶ τὴν Θεία Μετάληψη.

Χωρὶς ἀμφιβολία ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Σωτήρας μας γιὰ τὰ πάντα. Ἀλλὰ γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσει, πρέπει νὰ ἀκούσουμε καὶ νὰ πράξουμε τὶς ἐντολές του καὶ νὰ ἔχουμε ἀσάλευτη πίστη στὴν θεότητά Του, τὴν Ἀγάπη Του καὶ τὴν εὐσπλαγχνία Του γιά μᾶς. Ἂν ὄχι, μᾶς παιδαγωγεῖ, γιὰ νὰ βροῦμε τὸν ἑαυτόν μας. Μὴ ξεχνᾶμε ὅτι ὅταν βρέχει, βρέχει καὶ γιὰ τοὺς πιστοὺς ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς ἄπιστους. Ἔτσι καὶ οἱ τιμωρίες. Πέφτουν γιὰ τοὺς μὲν νὰ στερεώσουν τὴν πίστη τους, τοὺς δέ, γιὰ νὰ δοῦν τὶς ἁμαρτίες τους καὶ νὰ συμμορφωθοῦν.

Ἔχουμε ἱστορία 2000 χρόνων. Ἡ Θεία Κοινωνία ἔχει δοθεῖ σὲ ἑκατομμύρια ἀνθρώπων μὲ διάφορες ἀρρώστιες καὶ κανένας δὲν ἔχει ἀρρωστήσει οὔτε πεθάνει ἀπὸ αὐτήν. Ἔχει ἀποδειχθεῖ ὅτι ἔχει μυστικὴ θεία δύναμη καὶ εἶναι ἀποτελεσματική. Γιαὐτό, ὅταν ἀκοῦμε πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἀρχηγούς μας νὰ καμαρώνουν μὲ τὰ λόγια τους, δῆθεν ὅτι ἐνδιαφέρονται γιὰ μᾶς τὰ πιστεύομε, ἀλλὰ ὅπως ἀπεδείχθη εἶναι ὑποκριτὲς καὶ δὲν τὰ πιστεύουν.

Ἐπιτρέψετέ μου ἐδῶ νὰ ἀναφέρω τὰ λόγια τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, ἂν καὶ μιλοῦσε γιὰ τὸν τρίτο γάμο, νομίζω ὅτι οἱ λέξεις ποὺ χρησιμοποίησε εἶναι ἀπαραίτητες νὰ τὶς θυμηθοῦμε ἐδῶ. Αὐτὸ ποὺ κάνουν πολλοὶ ἱεράρχες εἶναι «ρύπασμα καὶ μολυσμὸς τῆς Ἐκκλησίας» Τῆς Ἐν Νεοκαισαρείᾳ Τοπικῆς Σύνοδου. Πηδάλιον. (1976). Κανόνας 3, σελ. 388.

Ἡ ἀμηχανία πολλῶν εἶναι ἡ μόλυνση ἀπὸ τὸν ἰὸν COVID – 19, ὅταν παίρνουμε τὴν Θεία Μετάληψη. Συγκεκριμένα φοβόμαστε τὴν μόλυνση ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ποτήριο καὶ τὴν χρυσὴ λαβίδα. Ἐπειδὴ πιστεύουμε στὶς ἐπιστημονικὲς μελέτες γιὰ αὐτοὺς ποὺ ξέρουν ἀγγλικὰ μποροῦν νὰ διαβάσουν τὴν τελευταία μελέτη (ἰδιαίτερα γιὰ τὸ Ἅγιο Ποτήριο) ἀπὸ τὸ Center of Disease Control γιὰ τὸν ἰὸν COVID – 19: ntnl.org. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς μελέτης ἦταν ὅτι ἂν καὶ θεωρητικὰ ὑπάρχει πιθανότητα γιὰ τὸν ἰὸν νὰ ζεῖ, αὐτὴ ἡ πιθανότητα εἶναι τόσο μικρὴ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ ἐμφανισθεῖ, ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ μετρηθεῖ.

Ὅσο γιὰ τὴν χρυσὴ λαβίδα οἱ ἐπιστημονικὲς μελέτες ποὺ ἔχουν γίνει εἶναι σχετικὲς μὲ τὰ βαριὰ μέταλλα τῆς χημείας (Heavy metals). Συγκεκριμένα οἱ μελέτες εἶναι ἐπάνω στὴν θεωρία τῶν “oligodynamic effect”. Μὲ ἰδιαίτερο στοχασμὸ στὴν ὥρα ποὺ ἕνας ἰὸς φανερώνεται μέχρι ποὺ δίδεται σὲ κάποιον. Μιλᾶμε γιὰ λιγότερο χρόνο ἀπὸ δευτερόλεπτο. Καὶ πάλι οἱ μελέτες δείχνουν ὅτι ἡ πιθανότητα γιὰ μόλυνση ἂν καὶ θεωρητικὰ ὑπάρχει, εἶναι τόσο μικρὴ ποὺ δὲν φαίνεται. Τὰ χαρακτηριστικὰ τοῦ χρυσοῦ εἶναι τὰ ἴδια μὲ τὰ ἄλλα βαριὰ μέταλλα.

Ὅσον ἀναφορὰ τὸ ἀλκοὸλ δὲν εἶναι ἀρκετὰ δυνατὸ νὰ σκοτώσει ἰούς, ἀφοῦ τὸ κρασὶ ἤ τὸ νᾶμα ποὺ χρησιμοποιεῖται εἶναι μεταξὺ 8-12% ἀλκοὸλ (by volume). Γιὰ νὰ εἶναι ἀποτελεσματικὸ τὸ ἀλκοὸλ καὶ νὰ σκοτώνει ἰοὺς πρέπει νὰ εἶναι πάνω ἀπὸ 60% ἀλκοὸλ (by volume).

Εἰς τὸ παρελθὸν ἐμφανίσθηκαν καταστροφικὲς ἀρρώστιες, ὅπως τὸ AIDS, EBOLA, SAR καὶ H1N1, ἀλλὰ κανένας δὲν πρότεινε νὰ κλείσουν ἐκκλησίες. Σὲ ὅλες τὶς ἀρρώστιες ἡ Θεία Κοινωνία δόθηκε καὶ κανένας δὲν ἔδειξε σημεῖα ἀρρώστιας ἤ θάνατο. Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΜΕΓΑ καὶ πάντοτε ΝΙΚΑ. [Γιὰ σᾶς ποὺ ἐνδιαφέρεσθε μὲ στατιστικὲς μελέτες μπορεῖτε νὰ ἐρευνήσετε μόνοι σας τοὺς ἀριθμοὺς τοῦ παρελθόντος ἐν συγκρίσει μὲ τὸν COVID-19 ἰό. Π.χ. μὲ τὴν ἀρρώστια τοῦ Η1Ν1 περίπου 11-21% ἀπὸ τὸν παγκόσμιο πληθυσμὸ (δηλαδὴ περίπου 700.000.000 – 1,4 δισεκατομμύρια μέσα ἀπὸ 6,8 δισεκατομμύρια τοῦ τότε πληθυσμοῦ καὶ οἱ ἐκκλησίες πουθενὰ δὲν κλείστηκαν. Μέχρι σήμερα (Μαρτίου 30, 2020) ὁ ἰὸς COVID-19 ἔχει ξαπλωθεῖ παγκοσμίως σὲ 755.591 ἄτομα μὲ 36,211 θανάτους. www.bing.com

Τὰ δυστυχήματα μὲ αὐτοκίνητα εἶναι καὶ αὐτὰ σὲ μεγάλο ἐπίπεδο παγκοσμίως, ἀλλὰ δὲν σταματοῦμε νὰ τὰ φτιάχνουμε καὶ νὰ τὰ ὁδηγοῦμε. Κάθε χρόνο 1,3 ἑκατομμύρια πεθαίνουν παγκοσμίως μὲ αὐτοκίνητα (δηλ. 3.287/τὴν ἡμέρα). Ἀπὸ αὐτὴν τὴν στατιστικὴ μαθαίνουμε καὶ ὅτι ἡλικίας 15-45 χρόνων εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουν περισσότερα ἀπὸ 50% ἀπὸ τὰ δυστυχήματα (safer-america.com).

Ἴσως νὰ ἀναρωτιέστε, γιατί οἱ στατιστικὲς μελέτες καὶ γιατί τὸ ἄρθρο τοῦτο; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή. 1) ὁ φόβος καὶ ὁ τρόμος τοῦ ἰοῦ μᾶς κατάντησε νὰ μὴ ἔχουμε ἐλπίδα γιὰ ἕνα γρήγορο καλὸ τέλος 2) ἀπὸ ὅ,τι διαβάζω καὶ ἀκούω ἡ πίστη μας ταλαντεύετε ἀπὸ ἕνα ἀέρα τῶν 25 μποφὸρ (λόγος τὸ λέει) 3) Θέλω νὰ ἀνοίξω τὴν πόρτα τῆς ἐλπίδας μὲ τὴν θέληση τοῦ Θεοῦ μας καὶ νὰ συμμεριστῶ τὸν πόνο ποὺ ὅλοι μας αἰσθανόμαστε, καὶ 4) Νὰ σᾶς ἐνθυμίσω ὅτι ὅλοι μας πρέπει νὰ προσκυνοῦμε καὶ νὰ δοξάζουμε τὸν Κύριόν μας στὶς ἐκκλησίες μας χωρὶς φόβο καὶ τρόμο. Ψέλνουμε τὸ «Ἐν ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεὸν» κατὰ τὴν Πεντηκοστή, ἀλλὰ τώρα πρέπει νὰ ἑνωθοῦμε καὶ νὰ τὸ ψάλλουμε ὅλοι μαζὶ καὶ ποιὸ δυνατὰ διότι: Ὁ Κύριός μας εἶναι Θεὸς καὶ ξέρει τί κάνει – δὲν ὑπάρχει ἀμφιβολία γιὰ αὐτό.

Γιὰ χρόνια τώρα παίζουμε ἂν πιστεύουμε στὸ αἷμα καὶ σῶμα τοῦ Χριστοῦ στὴν Θεία Κοινωνία.

Πολλοὶ ἀπὸ μᾶς ποὺ διαβάζουμε ἐφημερίδες, πάμπολλες ἱστοσελίδες ἀπὸ ὅλο τὸ κόσμο, ἀκοῦμε νέα ἀπὸ τὴν τηλεόραση, χωρὶς καμία ἀμφιβολία ὅμως, δυσ­τυχῶς τὸ συμπέρασμα γιὰ ὁποιονδήποτε ποὺ ἀκούει τὰ νέα, εἶναι ὅτι ἡ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ ἡ Ὀρθοδοξία ἔχουν πάρει τὸν κατήφορο. Παρ’ ὅλα αὐτὰ τὰ δυσάρεστα νέα ὅμως, μέσα στὴν μεγάλη ἀνακατωσούρα ποὺ βρίσκετε ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Ἑλλάδα, ὑπάρχει ἐλπίδα.

Σκεπτόμενος ποιὰ εἶναι ἡ ἐλπίδα μας, κατέληξα σὲ τέσσερα συγκεκριμένα συμβάντα, τὰ ὁποῖα ἄλλαξαν τὴν πορεία καὶ τοῦ κράτους ἀλλὰ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ τὰ τέσσερα συμβάντα ἔχουν κάτι κοινό.

1. Μέσα ἀπὸ τὸ χάος τῆς κοινωνίας βγῆκαν ἀστέρια καὶ προώθησαν τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν πίστη μας μὲ φλογερὰ λόγια, ὅπως π.χ. Λαὸς ἑνωμένος, ποτὲ νικημένος

2. Μέσα στὴ ἀμηχανία μὰ «τί θὰ κάνουμε τώρα», βρέθηκαν ἁπλοὶ ἄνθρωποι καὶ μᾶς ἔδειξαν τὸ τί πρέπει νὰ κάνουμε γιὰ νὰ κερδίσουμε τὴν ἐλευθερία μας καὶ νὰ σώσουμε τὴν Ὀρθοδοξία

3. Μέσα στὴν ἀπελπισία τοῦ λαοῦ βρέθηκαν ἀρχηγοὶ ποὺ μὲ ἐνθουσιασμό, μὲ πίστη στὸ Θεὸ καὶ ἐμπιστοσύνη στὸ λαὸ κατάφεραν νὰ δοῦν τὸ ὅραμα τῆς ἐλευθερίας νὰ γίνει πραγματικότητα

4. Μέσα στὸν ἀνεμοστρόβιλο τῆς δύσκολης ζωῆς, βγῆκαν ἀστέρια καὶ προώθησαν τὴν ἐλευθερία καὶ τὴν πίστη μας μὲ φλογερὰ συνθήματα, ἔργα καὶ τὴν ζωή τους, γιὰ νὰ καταλάβει ὁ λαὸς περί τινος πρόκειται. Αὐτοὶ οἱ ἥρωες τῆς Ἑλλάδος ἦταν ἀσυμβίβαστοι γιὰ τὴν ἐλευθερία, γιὰ τὴν ὀρθοδοξία καὶ γενικὰ γιὰ τὴν εὐημερία ὅλου τοῦ κράτους καὶ ὄχι μερικῶν. Φώναζαν σὲ κάθε εὐκαιρία τὴν βαριὰ ὑποχρέωση τῆς ἐλευθερίας καὶ πίστης, ἀλλὰ συνάμα ἀντιλαλοῦσαν τὰ λόγια τῆς Σπαρτιάτισσας μάνας, ὅταν ἔστελνε τὰ παιδιά της στὸ πόλεμο, μὲ τὴν εὐχή: «ἢ τὰν ἢ ἐπὶ τᾶς»! Δηλαδὴ δὲν ὑπῆρχε μέσος ὅρος γιὰ τὴν μάνα. Ἤθελε τὴν νίκη ἤ θάνατο ἐπάνω στὴν ἀσπίδα τοῦ παιδιοῦ της.

Καὶ σήμερα βλέπουμε πολλοὺς ἀπὸ τοὺς ἀρχηγούς μας νὰ κρύβονται, ὅταν ἡ Ἑλλάδα καὶ ἡ Ὀρθοδοξία τοὺς χρειάζεται. Καὶ ἀναρωτιόμαστε: Γιατί ἀργεῖτε, τί στέκεστε νεκροί; ξυπνήσετε μὴν εἶστε ἐνάντιοι καὶ ἐχθροί. Γίνεσθε ὅπως οἱ προπάτορές μας: ὁρμοῦσαν σὰν θεριά, γιὰ τὴν ἐλευθερία, πηδοῦσαν στὴν φωτιὰ γιὰ τὴν ὀρθοδοξία.

Ναὶ ἀγαπητοὶ ἀναγνῶστες, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἀρχηγούς μας ὄχι μόνον δὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Ὀρθοδοξία, ἀλλὰ δουλεύουν μὲ σκληρότητα νὰ γκρεμίσουν μία χώρα 3.000+ χρόνων καὶ μία πίστη 2.000 χρόνων. Εἶναι ντροπή μας νὰ τοὺς δεχόμαστε. Εἶναι ντροπή μας νὰ μὴ φωνάζουμε τὸ «μολὼν λαβὲ» χωρὶς οὔτε μία μικρὴ ἀντίρρηση γιὰ ὑπεράσπιση τῶν συμφερόντων μας.

Ποῦ εἶναι τὸ θάρρος τῶν ἡγετῶν μας; Ποῦ εἶναι ἡ παλληκαριὰ τῶν ταγῶν μας; Ποῦ εἶναι τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὰ πολιτικὰ καὶ θρησκευτικά μας καθήκοντα; Ποῦ εἶναι ἡ πρωτοβουλία αὐτῶν τῶν ἀρχηγῶν ποὺ τοὺς ἔχουμε ἐξουσιοδοτήσει γιὰ τὰ συμφέροντά μας; Γιατί τοὺς δεχόμαστε χωρὶς ἀντίρρηση; Δὲν μιλᾶμε γιὰ δεξιούς, ἀριστεροὺς ἤ ὁποιοδήποτε ἄλλο πολιτικὸ κόμμα. Μιλᾶμε γιὰ πατριωτισμό! Μιλᾶμε γιὰ τὴν ὀρθόδοξο πίστη. Μιλᾶμε γιὰ μία ἀμυντικὴ στρατηγικὴ ποὺ θὰ σώσει καὶ τὸ κράτος ἀλλὰ καὶ τὴν πίστη μας.

➢ Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ζητήσουμε λογαριασμὸ ἀπὸ τοὺς ἄθεους ἀρχηγοὺς καὶ ἀπὸ τοὺς χλιαροὺς ἱεράρχες ποὺ δουλεύουν ἐναντίον μας.

➢ Ἦλθε ἡ ὥρα, γιὰ νὰ ξεσηκωθεῖ ὁ λαὸς ἐναντίον ὅλων αὐτῶν ποὺ προδώσανε καὶ προδίδουν τὸν Θεὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα, ἀκόμη καὶ αὐτοὺς ποὺ προσπαθοῦν νὰ προσχωρήσουν ὅλους μας στὴν ἰδεολογία τοῦ πλούτου, τῶν αἱρέσεων καὶ τῆς φήμης.

➢ Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ξεσκεπάσουμε τὴν ὑποκρισία τους καὶ τὰ ὑπόδουλα ἔργα ποὺ κάνουν ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδας. Ἀνταλλάσσουν τὴν πίστη μας καὶ τὸν πατριωτισμό μας μὲ μία ψεύτικη προπαγάνδα ποὺ δείχνει κάτι ἀντίθετο ἀπὸ ὅ,τι εἶναι στὴν πρα­γματικότητα. Ἡ λανθασμένη αὐτὴ προπαγάνδα ἔχει κατορθώσει νὰ πείσει τοὺς μορφωμένους, τοὺς ἀμαθεῖς, τοὺς προστάτες τους, τὴν ἀστυνομία τῶν πλουσίων, τὴν νεολαία μας, τοὺς ἐνηλικιωμένους ὅτι πραγματικὰ ὁ ἐχθρὸς εἶναι ὁ Θεός μας καὶ ἡ πατρίδα μας.

➢ Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ τοὺς ρωτήσουμε ἀνοιχτὰ καὶ ξεκάθαρα: Γιατί ἐγκαταλείψατε τὸν Χριστὸ ἀλλὰ καὶ τὴν πατρίδα μας – Ἑλλάδα; Γιατί ἐγκαταλείψατε τὴν πνευματική, κοινωνικὴ καὶ γενικὰ τὴν Ἑλληνικὴ Κουλτούρα καὶ παραδέχεσθε τὰ λόγια τῶν ξένων, οἰκουμενιστῶν καὶ γενικὰ ὅλων τῶν αἱρετικῶν ἰδεολογιῶν;

➢ Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ ἀρχίσουν τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Ὁ κόσμος διψᾶ καὶ πεινάει.

Ἀγαπητοὶ ἡγέτες: Σᾶς ἀγαπᾶμε καὶ ἐνδιαφερόμαστε παρὰ πολὺ γιὰ τὴν εὐημερία τοῦ κράτους μας ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν πίστη μας. Σᾶς τὰ λέμε αὐτὰ τὰ σκληρὰ λόγια, γιατί καὶ τὰ πολιτικὰ ἀλλὰ καὶ τὰ θρησκευτικὰ προβλήματα ποὺ ἔχουμε σήμερα εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα μιᾶς κακοποιήσεως καὶ στοὺς δύο τομεῖς ἀπὸ σᾶς τοὺς ἴδιους. Ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς θρησκευτικοὺς ἀρχηγούς, ἐπειδὴ σᾶς σεβόμαστε καὶ σᾶς ἀγαπᾶμε ἡ εὐθύνη σας στὰ γεγονότα τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ ἰδιαίτερα στὴν Ὀρθοδοξία ἔχει προτεραιότητα ἡ ὑψηλή σας ἀποστολή. Ὅσο γιὰ τοὺς πολιτικοὺς ἀρχηγοὺς πρέπει νὰ σταματήσουν νὰ στραγγαλίζουν τὸ λαὸ μὲ φόρους καὶ στρατηγικὴ τῶν ξένων.

Εἶναι τίμια καὶ εἰλικρινὴς ἡ φωνή μας. Εἶναι φωνὴ καθαρὰ Ὀρθόδοξη. ‘Ἀκοῦστε μας. Μὴ σκεφτεῖτε πονηρὰ οὔτε ὅτι σᾶς ζηλεύουμε. Ὅλοι εἴμαστε Ἕλληνες μὲ μία πλουσιότατη ἱστορία, καὶ κουλτούρα. Ὅλοι μας ἔχουμε ἐλπίδες γιὰ μία καλύτερη ζωή. Αὐτὴ τὴν ζωή ὅμως δὲν θὰ τὴν βρουμε ἂν δὲν ἀρχίσουμε τὴν ἀνηφόρα τῆς τωρινῆς ζωῆς μας ἑνωμένοι καὶ μὲ τὴν ἀγάπη μας στὴν Ὀρθοδοξία. Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶναι οὔτε κομμουνιστικὴ (Ρωσία, Κίνα), οὔτε σοσιαλιστικὴ (Γαλλία, Σουηδία). Εἶναι μία πίστη γιὰ τὴν σωτηρία μας.

Τώρα λοιπὸν εἶναι ἡ ὥρα γιὰ ὅλους μας νὰ φωνάξουμε τὰ λόγια τοῦ Ρ. Φεραίου: «Ὥς πότε παλληκάρια…». Ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ξεσηκωθοῦμε ὅλοι μας χωρὶς φόβο ἀλλὰ μὲ θάρρος καὶ πίστη, ὥστε νὰ πιέσουμε τοὺς ἀρχηγούς μας νὰ ἔρθουν πίσω στὴν Ἑλληνικότητα καὶ Ὀρθόδοξο πίστη. Εἶναι ἡ ὥρα νὰ ἀπαιτήσουμε τὶς ἐκκλησίες μας ἀνοικτὲς καὶ ἡ Θεία Κοινωνία νὰ δοθεῖ σὲ ὅλους ὅσους πιστεύουν.

orthodoxostypos