Ο διωγμός κατά της κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (UOC) φτάνει στο αποκορύφωμα. Στις 28 Δεκεμβρίου, με χρονική στιγμή σαν να ήθελε η κυβέρνηση να «γυρίσει σελίδα» πριν από την Πρωτοχρονιά, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουκρανίας έκρινε ότι το νομοσχέδιο που ζητούσε την αναγκαστική μετονομασία θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται με οργανώσεις στη Ρωσία είναι συνταγματικό. Αυτό φυσικά στοχεύει αποκλειστικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, την οποία το ουκρανικό κοινοβούλιο, με την υποστήριξη του Προέδρου Ζελένσκι, πρόκειται να απαγορεύσει εντελώς.
Αυτές οι νομοθετικές ενέργειες αποσκοπούν στο να καταστήσουν την κατάσχεση εκκλησιών που ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, ως κάτι εντελώς νόμιμο και «συνταγματικό». Με άλλα λόγια, νομιμοποιήθηκε η καθαρή ληστεία της εργασίας και της περιουσίας άλλων.
Σύμφωνα με τον Μητροπολίτη Ζαπαρόζιε Λουκά, “το ίδιο το γεγονός αυτής της μετονομασίας τής Εκκλησίας (UOC) είναι από μόνο του παράλογο. Όπως αποδεικνύεται — είτε το θέλουν οι πιστοί είτε όχι, θα ονομάζονται όπως θέλουν να τους αποκαλούν οι άλλοι και όχι όπως θεωρούν τον εαυτό τους.
Ήμασταν εγγεγραμμένοι εδώ και πολύ καιρό ως Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Αλλά από την αρχή κάποιος αποφάσισε να μας κολλήσει μια ετικέτα με το όνομα «Πατριαρχείο Μόσχας». Και τώρα o δικαστής, αποφασίζει να μας μετονομάσει με όποιο όνομα μπει στο κεφάλι του (στην πραγματικότητα κρεμάει μια ταμπέλα για μια δίκη – λιντσάρισμα). Αλλά το μυστικό βρίσκεται μόνο στην ανάγκη να λύσουν τα χέρια ορισμένων ανθρώπων για να κάνουν επιδρομή και να αρπάξουν την εκκλησιαστική περιουσία, αφού δεν έχουν το μυαλό να δημιουργήσουν κάτι μόνοι τους. Σε οποιαδήποτε προσπάθεια υπεράσπισής μας, θα ακούσω ξανά την απάντηση: «Κύριε! Είναι γραμμένο στην απόφαση του δικαστηρίου ΕΤΣΙ, άρα έτσι είναι — παραδώστε την περιουσία σας».
Η σιωπή στη «δημοκρατική» Δύση είναι εκπληκτική. Σαν να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι η κατάσταση αυτή είναι φυσιολογική. Από την πτώση του κομμουνισμού, όταν οι εκκλησίες επιστράφηκαν σε θρησκευτικές κοινότητες για χρήση μετά από χρόνια καταστροφής και διώξεων – ποιος επέβλεψε την αποκατάσταση στη σύγχρονη Ουκρανία εκκλησιών και μοναστηριών που χτίστηκαν αρχικά από την ιστορική, κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία; Οι κληρικοί και οι πιστοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας τους αποκατέστησαν με μεγάλους πόνους και κόπους.
Όπως ανακοίνωσε ο ηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, Μητροπολίτης Βίσγκοροντ και Τσερνομπίλ Πάβελ , αφού του είπε ο διαχειριστής του Μουσείου Σπηλαίων του Κιέβου ότι μετά την Πρωτοχρονιά η Εκκλησία δεν θα έχει πλέον πρόσβαση στον Καθεδρικό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ούτε και στον ναό της τράπεζας:
«Εδώ και τριάντα χρόνια, ως ηγούμενος της μονής, είμαι συνεχώς εδώ, και μαζί μου 220 αδέρφια, που προσεύχονται συνεχώς για το κράτος μας, για τον στρατό μας. Και όχι μόνο προσευχόμαστε – εργαζόμαστε συνεχώς, προσπαθώντας να βοηθήσουμε όλους όσοι έχουν ανάγκη, όλους εκείνους που μας ζητούν προσευχητική μεσιτεία και βοήθεια στην επίγεια ζωή τους. Κανείς δεν μας ενημέρωσε γραπτώς τουλάχιστον ένα μήνα νωρίτερα. Έχουμε μακροχρόνιες συμφωνίες μίσθωσης και η UOC είναι υπεύθυνη για τη φυσική συντήρηση των κτιρίων.
«Γνωρίζω κάθε πέτρα εδώ, κάθε κομμάτι γης, γιατί χτίσαμε τα πάντα εδώ με τα χέρια μας, με δωρεές από τους πιστούς… Αν και το κράτος χρηματοδότησε κάποιες εργασίες αποκατάστασης, πήρε αυτά τα χρήματα πίσω με τη μορφή φόρων…
«Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να καταστραφούν τα κτίρια που έχτισαν οι άγιοι πρόγονοί μας».
Είναι λοιπόν σαφές ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας πρόκειται να αντιμετωπίσει το ίδιο είδος δίωξης που έκανε υπό την κομμουνιστική κυριαρχία. Και όπως κανείς δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται στη «δημοκρατική» Δύση όταν οι διώξεις εξαπέλυσαν οι κομμουνιστές στις αρχές του εικοστού αιώνα, κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται ούτε τώρα.
Επιπλέον, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αντιμετωπίζει αυτές τις διώξεις με τον ίδιο τρόπο που έκανε τότε —αν και ένας από τους κληρικούς του κάλεσε το Πατριαρχείο του να κάνει κάτι για αυτές τις διώξεις. Ο π. Ο Tarasy Petrunak του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος υπηρετεί στην Ισπανία, απευθύνθηκε στον Επίσκοπο Μιχαήλ της Κομάνας, ο οποίος ηγείται της «Εξαρχίας» της Κωνσταντινούπολης στο Κίεβο, στις αρχές Δεκεμβρίου μετά τις πρόσφατες εξάρσεις κατά του UOC, όταν έγιναν έρευνες σε μοναστήρια και επιδρομές εκκλησιών σε ολόκληρη την Ουκρανία: 1
Πέρασε ένας μήνας και κανένας στην Κωνσταντινούπολη ή στην «Εξαρχία» της δεν είπε λέξη εναντίον αυτής της τυραννίας. Κανείς δεν έχει απευθυνθεί στον Πρόεδρο, ακόμη και τώρα που υπογράφει ένα έγγραφο που επιτρέπει στο κοινοβούλιο να απαγορεύσει την αρχαία Ορθόδοξη Εκκλησία – την πλειοψηφούσα Εκκλησία στην Ουκρανία. Και κανείς δεν εκφράζει οργή για μια αντισυνταγματική απόφαση ενός λεγόμενου Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Και παρακαλούμε μην μας στέλνετε αναφορές που να δείχνουν στατιστικά στοιχεία υπέρ της αντικανονικής OCU—είναι μεγάλη αγυρτία να κλέβεις εκκλησίες και μετά να ισχυρίζεσαι ότι οι περισσότερες εκκλησίες στην Ουκρανία ανήκουν στην OCU και όχι στην UOC, ή να διώχνουν τους πιστούς από τους πιο ιερούς τόπους σε ολόκληρη τη χώρα και να λένε ότι το UOC δεν έχει μοναστήρια.
Παρεμπιπτόντως, το ερώτημα που δεν έχει ακόμη απαντηθεί οριστικά είναι, για το τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση με τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου όταν δεν θα ανήκει πλέον στα νόμιμα χέρια του UOC; Εξάλλου, η OCU δεν διαθέτει τον αριθμό των μοναχών, που θα χρειαζόταν για να συντηρήσει το μοναστήρι. Ούτε οι πιστοί θα τους στηρίξουν. Το αποτέλεσμα μένει να φανεί, αλλά μπορεί κανείς μόνο να συμπεράνει ότι αν οι εκκλησίες γίνουν μουσείο, οι άνθρωποι θα πρέπει να πληρώσουν για να μπουν σε αυτές. Υπάρχει προηγούμενο για αυτό από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. Ίσως το κόστος ενός εισιτηρίου να είναι τριάντα αργύρια…
Πληροφορίες από orthochristian.com
Ορθόδοξος Τύπος
