Ιστορία με ανατροπή! Ένας νεαρός μαθητής πήγαινε στο σπίτι με τον δάσκαλό του.
Στην άλλη άκρη του δρόμου, ο μαθητής είδε ένα παλιό ζευγάρι παπούτσια, που φαινόταν ότι ανήκαν στον φτωχό αγρότη που δούλευε στο χωράφι εκεί κοντά και τέλειωνε ήδη τη δουλειά του.
Ο μαθητής είπε στον δάσκαλο:
«Ας αστειευτούμε με αυτόν τον χωρικό. Ας του κρύψουμε τα παπούτσια και ας τον ακολουθήσουμε κρυφά και ας δούμε τι κάνει».
Τότε ο δάσκαλος του απάντησε:
«Νεαρε μην αστειεύεσαι ποτέ με τον πόνο κάποιου άλλου. Αλλά αφού είσαι πλούσιος, μπορείς να απολαύσεις το εξής γεγονός - βάλε ένα χρυσό νόμισμα σε κάθε παπούτσι και μετά θα κρυφτούμε στον θάμνο και θα παρακολουθήσουμε την αντίδρασή του».
Ο χωρικός τελείωσε σύντομα τη δουλειά του και ήρθε στο μέρος όπου άφησε τα παπούτσια και το παλτό του. Καθώς έβαζε τα παπούτσια του, ένιωσε κάτι στο παπούτσι του. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν πέτρα, αλλά σύντομα κατάλαβε ότι ήταν χρυσό νόμισμα. Έμεινε έκπληκτος όταν είδε το χρυσό νόμισμα, κοίταξε σκεφτικός γύρω του για αρκετή ώρα, αλλά δεν είδε κανέναν. Έβαλε το φλουρί στην τσέπη του και άρχισε να φοράει το δεύτερο παπούτσι, αλλά προς έκπληξή του βρήκε κι εκεί ένα χρυσό.
Ξαφνικά, όντας βαθιά κατάπληκτος, έπεσε στα γόνατα, έστρεψε το πρόσωπό του στον ουρανό και άρχισε να προσεύχεται και να ευχαριστεί. Στην προσευχή του ανέφερε τη βαριά άρρωστη γυναίκα του, τα παιδιά του που δεν έχουν τίποτα να φάνε και τώρα, χάρη σε ένα αόρατο χέρι, που του έδωσε τα νομίσματα, θα σωθούν επιτέλους.
Ο μαθητής στάθηκε και τον παρακολουθούσε σοκαρισμένος, με τα μάτια του να γέμισαν δάκρυα.
Ο δάσκαλος τον ρώτησε:
«Αν έκανες πλάκα όπως ήθελες στην αρχή, θα ήσουν πιο ευτυχισμένος από όσο νιώθεις τώρα;»
Ο νεαρός απάντησε:
«Δάσκαλε, μου έδωσες ένα μάθημα που δεν θα ξεχάσω ποτέ!
Τώρα καταλαβαίνω τις λέξεις που δεν καταλάβαινα πριν:
αυτός που δίνει είναι πιο ευτυχισμένος από αυτόν που παίρνει!,,
